Titi Livii

발행: 1826년

분량: 504페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

121쪽

res ubi a detrimenti pateretur. Sub idem tempus desunctis Deiotaro Gallograeciae . et Attalo Paphlagoniae Tegulis, utriusque tetrarchiae Castori sunt traditae. Romae P. Falcidius tribunus plebis legem tulit, cuius vis ne nunc quidem exspiravit, uti ne minus, quum quartam Partem heredimiis, ex testamento heredes cutiant: pa tam legalis hereditatem dimittere licent heredi, quarta retenta. Legem Per se non iniquam, lamen in Caesaris gratiam a Falcidio ἰatam credid vim , inter Penuriam pecuniariae rei respicientis ad iudicia amicorum mortuorum, aegreque serentis , Si nihil sibi legatum esset; at maiorem timentis invidiam si quando nihil aut parum remanere apud heredes videretur: nam populus, multis amictus miseriis, in metu et desperatione agebat. Acri in fame frumentum nec ab Oriente subvehebatur, negotiatoribus Pompeium et Siciliam timentibus; nec ab Occidente, quod in eiusdem Pompeii potestate Corsica et Sardinia erant; etiam ascicanos Commeatus vagantes in medio mari naves eius intercludebant. XXIX. Conviciis igitur pacem cum Pompeio popuIus exposcebat; nec Caesar nectebatur: idcirco Antonius , si bellandum utique seret, celeriter hoc agendum iudicabat, priusquam inopia magis ingraveSCeret. Edictum igitur est propositum, quo in capita mancipiorum dimidium eius, quod Philippensi bello fuerat

exactum, imperabatur ; tum autem denarios quinos et vicenos solverant : .etiam de hereditatibus cevia pars detrahebatur. Idcirco plebs furibunda deripuit edictum ; favoremque Pompeianarum Partium Ostentans, quum Circensibus Neptuni simulacrum insom

122쪽

retur, ingentem plausum dedit, Sexto, qui se situm eius dei serebat, gratificans ; et quum die proximo solemni pompae detrahi eam Caesar iussisset, lapidatio

in magistratus facta, iique soro expulsi sunt. Caesaris quin immo et Antonii deiectae stultiae. Postremo, quum haec omnia frustra essent, agmina seditioso- Tum Cucu Prerunt per Urbem. clamore vocantium ceteros, minantiumque incendium aedibus, quarum domini communem causam Proderent. Ita plebe 'opemodum universa Concitatu , Caesar cum amicis paucisque stipatoribus in medium prodiit, rationem consiliorum suorum redditurus : nec reverentia eius cohibiti, quosdam ex eius comitatu vulnerarunt; in

ipsum quoque iaculati, praebentum se ictibus, donec veste lacerata deprecatus est tam Praecipitem iram. XXX. His turbis excitatus Antonius , Per iam Sacram in forum properabat, et abstinebat quidem ab hoc violentiam plebes . quod ad pacem cum Sexto proclivem rebatur; at ubi admonitus dissociare se a Caesaris causa noluit , ipsum quoque missilibus petierunt. Ille, accitis militibus , qui ante portam excubabant, vi patefecit aditum, Caesaremque eripuit. Nee sine magna caede patrari res potuit: Cadavera , ne triste spectaculum in Urbe relinqueretur, proiecta in profluentem, neutiquam minore dolore hominum, quum aut a militibus. aut a malefica alia turba pro suo vindicantium. quod paulo vestitum mundius esset, spoliaPentur. Ad extremum. ubi quotidie graviori fame nullus sperari tumultuum finis Ρoborat, imperatoribus animum ad pacem adiicientibus, cum Libonis familiaribus Antonius egit, e Sicilia evocarent hominem, ut assi

as. Appian. - Dio. Arist. Polii. II, 9. - Sueton. in At g. cap. t s. Iulian. Caes.

123쪽

I 2 olo. ERE IN S HIEMII SV .L.M. nitate nova frueretur, simul ad spem maioris conficiendae rei: nec illi distulerunt scribere Liboni; neque Pompeius, quominus proficisceretur, intercessit. Interea temporis Antonius et Caesar, quamquam in exitu annus erat, abdicare consules atque praetores iusserunt, ut in eadem nomina Veritas , quam poteStatem, alii sufficerentur, magnopere beneficium hoc assectantes, licet pauculos ad dios mansura dignitas concederetur.

XXXI. Consules sullecti sunt C. Asinio P. Canidius Crassus, C. Domitio L. Cornelius Balbus. hispana originis , et Gadibus natus, sed amicitia Caesarum, et laboriosis ministeriis eo perductus, ut pontificatum etiam et triumphum adipisceretur. Vir, qui non sine magna Controversia , civitatis ius obtinuerat. Idem ad tantas opes provectus traditiar, ut moriens populo romano quinos vicenos denarios legaret viritim. Et hi tamen in aliquot dies gesserunt honorem; ceterum extrema anni die mortuo aedili suffectus est . quidam paucas in horas. Eodem anno Septemvirorum munia, quod eorum in Urbe erat nemo, pontifices obieriirit, sicut alias quoque fuerat factum. Iidem pontifices, ne halendis ianuariis nundinae essent, quod antiquitus ominosum habebatur, intercalarunt unam diem alieno tempore, quam iterum eximerent, anni sequentis intercalatione dissimulata ; sic existimantes reditura tempora ad praescriptam a Caesar normam : sed error iste Post aliquam multos demum

annos animadversus est. Tum vero consules ludos

pro victoria Philippensi Votos exhibuerunt; et pnedagogiam libertumque suum Caesar nomine Θhaerum honorifice sepelivit.

124쪽

XXXII. Atque ut adversus Parthos plus in Oriente

praesidiorum populus romanus haberet, assensus est Antotiio, Herodem regem et amicum appellanti, propter Antipatri memoriam, et ipsius virtutem. Sed Antonio magnam Herodes pecuniam promiserat. Igitur senatu ei dato, quum Messalla et Atratinus, eloquentissimi viri, merita Herodis commemorassent, Antonius adiecit, interesse Parthici belli, ut Herodes rex declaretur. Ita ille praeter omnem exspectationem, quae Summa censerentur inter homines, nactus, intra Septimum , quam venerat, diem ex Italia prosectus est : nee enim, ut sibi regnum peteret, Venerat; quod neque daturos arbitrabatur Romanos, minime concedere his solitos, qui de genere regio non eSSent. Adiecti sunt et alii honores : exeunti curia duo imperatores texerunt latus, consulibus ceterisque magi stratibus deducentibus ; a quibus et sacrificia iacta , et senatusconsultum in Capitolio si xum est. Novum regem eodem die Antonius convivio excepit.

XXXIII. Sed ille in Iudaeam properabat ad fratrem

eripiendum Iosephum, ceterosque suorum, qui in Massadensi castello ab Antigono obsidebantur. Inter haec L. Marcio L. F. Censorino, C. Calvisio Sabino dantibus anno nomina , quorum Censorinus Lal. ianuariis simul consulatum , simul ex Macedonia

triumphans Vrbem iniit . Dardanis in Macedonia

repressis. Senatus acta Triumvirorum omnia ab initio eius magistratus rata esse iussit: vectigalia nova

instituta, non sufficientibus, quae decreta dictatori Caesari fuerant; quippe tres iam alendi pro uno imperatores erant, et ingenii humani vitio nunquam

125쪽

prioribus acquiescendi sumptus auxerant, quum Percivilia hella reditus minuerentur. Tum et barbam Posuit Caesar, eoque nomine populo epulum dedit; i Pitando magis, quam placando, tantas perire per luxuriam impensas videnti inter publicam famem: nec minore taedio tot novi et indigni senatores, tot designati complures in annos magistratus adspiciebantur.

XXXIV. Quod enim belli Parthici causa absuturus

Antonius erat, magistratus, quousque Voluerunt, in his consules in annos proximos octo declararunt; neque binos in annum , ut Consueverat, sed statim ab initio plures. Hactenus enim suffecti quoque consules erant magistratu citra ignominiam abeuntibus , sed ex ipsorum arbitrio : tum vero nemo creatus est

annuus , sed ab initio suum cuique temporis spatium destinatum : ex his, qui kalendis ianua Piis inibant, anno eo isto consules vocabantur ; ceteri , dum obibant munia magistratus, etiam vocabulum obtine bant Romae ac in Italia , remotioribus plerumque ignorati; unde et minores ab his consules appella-hantur. In senatum porro homines adeo iam promiscui et ignoti allegebantur , ut quendam Vibium

Maximum quaestorem designatum cognoverit dominus , abduxeritque. XXXV. Sed et inter milites repertras est servus; isque manumissus primo . ut supplicio dignitas accederet, postea de rupe Tarpeia praecipitatus est. Sub idem tempus Caesar, silia auctus. uxorem repudiavit: idque eadem , qua pepererat. die , morum eius Per-Vevsitatem arguebat: sed Antonio plus ceediderim,

Diuiti sed by Cooste

126쪽

IN LOC. LIB. CXXVII LIVIANI

dimissam Scui honiam obiicienti , seminam gravem , quia liberius doluisset nimiam potestatem pellicis.

Iam enim adamare Liviam Caesar coeperat, nuper cum viro Antonium sequuto reversam; adeo quidem

Palam, Ut Drusum, qui paulo post fuit editus, ex

ipso procreatum per adulterii consuetudinem suspicio fuerit. Dum haec Roma sunt, Antonii fide exci-ius Libo e Sicilia Aenariam transmiserat : quo comperto. miserabili voce populus rogabat Caesarem, Misdem et ipse mitteret legato Pacis Causa uenienti. Nec hoc tantum extorsit invito, sed etiam ut Mubiam Pompeii matrem dimitteret; quam ad silium leniendum ire tauquam altera in Veturiam populus iubebat, interminatus in senilium , ni proficisceretur. XXXVI. At Libo , remittere contumaciam adVersariorum sentiens, ut ipsi duces ad colloquium convenirent, institit: extudit hoc quoque violentis deprecationibus ab Antonio et Caesare Populus , ut propterea Baias proficiscerentur. Sed apud Pompeium, amicis pacem suadentibus, Menodorus iniiciebat mo-Tam, e Sardinia scriptitans, gerendum bellum , aut certe Ostentandum esse, donec fame prematur Italia ; nam altero modo uictoriam, altero conditiones saltem aequiores

verari posse: simul calumniabatur Statium Murcum alii Staium scribunt , praecipuum Pacis nuciorem , non Pompeii utilitatem, sed suam respicere; nam virum acrem, et Iibertis parere fastidientem, oderat. Et credidit havbarae stoliditati adolescens, ducemque clarissimum, et iam tum in Hispania optime de se meritum, penitus abalienavit, nullis ultra de rebus ad consilium vocans; sed et secedentem Syiacusas , Per

127쪽

tribunum quendarii et centurionem ex iis, quos Murcus adduxerat in Siciliam. nefarie susti, lit; et ad tegendum facinus corripi iussit innocentes servos, et tanquam interfectores domini crucibus affigi. XXXVII. Tanto diligentius pax suadebatur a Peliquis , ut . ea reddita, crudelitatem et perfidiam ollu gerent Sexti, duorum tam illustrium virorum interita patefactas. Hi ergo Menodoriam incusabant, ut studio propriae potentiae bellum praeserentem. Et persuasus tandem Pompeius Aenariam cum multis egregiis navibus venit, hexere ornatissima vectus. Et Puteolos quidem sub vesperam. inspectantibus hostibus. praeternavigavit splendide; mxta quam postridie defixis in mare palis tabulae sunt iniectae, binique pontes olfecti modico distantes intervallo, ut inter se colloqui tuto possunt. Sed frustra tum tentata pax est, Pompeio se in Lepidi locum socium potestatis duobus futurum rato; his tantummodo

reditum concedentibus. Neque tamen intermiSsa per amicos res est, quin variae utrinque conditiones

proponerentur. Vtrobique minus inclinati ad pacem imperatores erant: sed illos sumes et populus urgebat; Pompeius ab amicis impellebatur. XXXVIII. Vnde aliquando veste rupta , prodi se ab

his, quos conSercasset, testatus est, saepe inclamato

Menodori nomine, quem haberet solum ei gnarum belli et firmum heneuolentis. Scit ad extremum , matro et uxoDe orantibus . ad Misenum processit; ubi Caesar et Antonius e continenti, Pompeius aggeri cuidam vetori, fluctibus undique cincto, insistens.

inde legionibus, hinc classe stipaute, succi unt Pacem

128쪽

IN LOC. LIB. CXXVII LIVIANI

his conditionibus. M. LePidus, M. Antonius, et C. Caesar Diui F. iterum Triumoiri reipublicae consi tuendrae fiebant in quinquennium, nihil morati populis ragia: Sicilia Prouincia Pompeio relinquebatur, cum

Sardinia Corsicaque , et celeris . quas tum habebat, insulis, in totidem annos. Achaia etiam concessa; et ut consulatum absens. Per quem uellet amicorum, ger ret , augurque Crearetur, et ex Paternis honis acciperet sestertium septingenties.

XXXIX. Fugitivis , qui sub Pompeio militarant, libertas dabatur: liberis . ubi si endia con te a habuissent . eadem Praemia, quae data essent Caesaris et Antonii miliamus. Exsulibus , Praeterquam publiso Adicio Parricidii damnatis , reditus concedebatur: qui eorum vonte fugissent, his omnia bona stia, mobiamtis excer sis ; iis pero . qui proscr*ti fuissent, quadrans

honorum restituebatur: nonnullis nominatim magistratus et sacerdotia destinabantur. Pompeius ex omnibus

Italiae locis deducere debebat praesidia; neque fugitiuos

rec*ere a lius, neque naoes ad Italiae litus ινρlicare. Adiectum erat, uti nullus praeterea Pararet naueS, ScCu ritatemque Praestaret Italiae a Piratis, et fumentum ex insulis, quantum Populo romano ex unaquaque Perannos praeteritos deberetur, et in Posterum annuum cligat in Urbem mitteret. Haec conscripta consignataque deserenda Romam curaverunt, ut loco Sanctissimo a Vestalibus' asservarentur : CougreSSique et osculati invicem, sorti commiserunt, apud quem eorum priuS epulae pararentuΓ.

XL. Inter haec ab innumera multitudine militum pariter ac paganorum tantus prae gaudio sublatus

129쪽

ID. FRE INS HEMII SUPPLEM. clamor est , ut, montibus repercussu augentibus Ocero , quidam exanimati sono dicantur ; multis etiam inter concursationem obtritis atque suffocatis. Nam ut eiusdem civitatis homines, plerosque amicitiis aut propinquitate iunctos , tantus se invicem complectendi ardor incesserat, ut multi Pompeianorum , non exspectato , donec ad litus naves appellerentur , in mare Prosilirent, et contra pari studio a terra occurrentium, inter medios fluctus cohaererent. Neque tantum . qui Suos incolumes receperant, Personabant laetitia ; sed augebatur strepitus , suas etiam Partes agente luctu : nain quorum oculi propinquos ustra requisiverant, cum fletu gemituque scrutabantur omnia; ut etiam , quibus propria doloris aut odii causa non esset, aliorum affectibus abriperentur: sic et dies ab his , et noctis maior exacta PRPS est. XLI. Interim et aliorum celebrata sunt frequentia convivia, et Pompeius, admota ad molem hexere, Caesarem et Antonium excepit; haud infaceto dictitatis , in carinis Suis se coenam dare: nam Carinae IOCO nomen erat, in quo paternas eius aedes Boma

sitas Antonius possidebat. Inter huius convivii laetitiam, insusurrasse Pompeio Menodorus sertur, nullo negotio iam tolli aduersarios , patremque et iratremotaricari Posse ; atque ille, paulisper securia Considerato , respondisse: α Non erat hoc facinus indignum is Menodoro . si persici absque me potuisset. NunCD autem contenti Simus Praesentibus : nec enim peie- is rare meum eSt. D Sequentibus diebus Antonius et

Caesar Pompeium invitarunt, positis in mole in hernaculis, ut etiam in litore praebe vi epulum militibus posset; nisi sorte ideo factum est, ut Contra SusPi

130쪽

IN LOC. LIB. CXXVII LIVIA I

cionem ad manus haberent praesidia: nec enim hactenus erat instaurata amicitia , utin vicem simpsi citer considerent; sed et naves erant praesto, et satellites, ipsique convivae sub veste accincti discubuerant.

Inter istas epulas Ρompeii filia, Libonis neptis, M. Marcello desponsa est, qui sorore genitus Caesaris, et privignus Antonii erat. XLII. Postero deinde die consules ita sunt designati : Antonius et Libo, ita ut Antonius quoque pro

Se substitueret, quem voluisset: deinceps Caesar et Pompeius, mox Ahenobarbus et Sosius, postremo Antonius et Caesar, qui tum tertium suturi consules, rempublicam reddituri populo romano SperabantUr. Sed apparet tamen , proximum in quadrienni Ummansisse collegia consulum, qualia paulo ante designata Romae fuerant. Pompeio quoque conSulatum ,

et Antonio tertium perisse, hostibus his interim iudicatis. His ita compositis, Pompeius in Siciliam rodiit, Caesar et Antonius Romam ; magna totius Italiae laetitia, cui pax haec plurimorum malorum attulisse pausam videbatur. Igitur imperatoribus , quacumque

transirent, tanquam servatoribus honores nimii habebantur; erantque Romae praeparata omnia, ut quam magnificentissime EXCiperentur.

XLIII. At illi , dubium impensam, an invidiam

vitantes , noctu introiverunt. Nec erat quisquam

exspers laetitiae , praeter eos, qui bona possidebant redeuntium: quos utique vicinos iniquos habituri, et, si casus daret, ncerbos inimicos videbantur. Cetero populo iucundissimum spectaculum fuit tot illusives viri patriae redditi : nam plerique omnes,

SEARCH

MENU NAVIGATION