장음표시 사용
401쪽
Dissolii bilia corpora a tigemur,&II imi lintlir. Diilolubilis materia, in contrarias alteratur corruptionem,& generalionem . Aeterna vero in ieipsam, & in similia. Generatio hominis, corri iptio. Corruptio honainis, generati nis principium. Qilod abit, etiam des nil esse. Entium,alia in corporibus sunt, alia in Idaeis. Quae energiae se ni, in corpore lunt. Immor . te non participat immortalis. Mortale,in im- immortale corpus non uenit. immortale vero in mortale aduenit. Energiae non siirs in seruntur . sed deorsum . Terrena nihil itiuant, coelestia.Coelestiati ero imiant omnia terrena. Coelum corporum aeternorum est susceptor. Terra corporum corruptibilium est lusceptrix . Terra, irrationalis. Coelum rationale. Qii in coelo sunt,subiacent. Quae in terra,te rae superstant. Cn tu primum elementum. Pr uidentia, diuintis ordo, necessitas prouidentiae ministra. Fortuita, latio in ordinati, ene
giae idolum. opinio falsa. ini id Deus/Immi tabile bonum. Quid homo e immutabile maluin. Haec capita, si memoria tenebis,& ea quae pluribus uerbis tibi exposui, recordaberis. Haec enim illorum sunt perlochae. Cum vulgo conuersationes uita, Nolo enim te inuidum esse. vel potius, quia plebi videberis eus e ridiculus. Simile enim simili depraehendi tur. Dissimilis vero dissimili numqua amicus. Isti uero sermone paucos omnino auditores habent, & sorte paucos habebunt Habent tamen quid peculiare in se ipsis. Malos magis caunt ad malitiam . ideo oportet vulgum deo uitare,quia non intelligit, eoru quae dicuntur, virtutem. Quo modo atristi o patereIn hune modum, o fili. Omne animal,propesius est hominibus, in malitiam. At linic conuiua fit. Et
ideo gaudet illa. At hoc animal, si didicerit, quod generabilis sit mundus, de quod omnia
per prouidentiam,& necessitatem fiunt,imperante cunctis sato, non multo deterius se ipso erit. spernes uniuersum ut gerritu Causas autemali ii in fatum reseret, nunquam abstinebit ab omni opere malo:Ideo,cauendum ab ipsis, ut in ignoratione perseuerantes minus sint mali prae timore occulti.
402쪽
Vin aliquando cogitarem circa entia, & Heuata mente,
valde sopitis mei corporis sensibus, veluti qui soinno sunt Frauali ex cibi satieta.
te, tael corporis labore, uisus tu in uidete quendam permagnum mensura indefinita, uocare meum nomen, ct mihi diacere. Quid uis audire, & inspicere e Et quid
mente CUncipiens,discere,&cognoscere Aio ego . Tu uero quis es Ego equidem, inquit, sum Poemander,mens eius qui dominus est. Novi quid uelis. Et tecum sum ubique. Dico ego. Ducere uolo entia,&intelligere eorum naturam,& cognoscere Deum. Quomodo 'Dixi,audire uolo. inquit, se rursus habe mente tua.Qit cunque uis di lcere, ego te docebo. Cum hoc dixit let,mutatus est forma. Et illico cunctanti hi aperta sunt momento, dccerno spectaclitum indefinitum. & lucem omnia fl-cta, suavem, & hilarem. Et laetatus sum ea visa. Et paulo post, tenebrae deorsum latae,in partes actit,hortibiles,& tristes, oblique term malae , ut imaginarer me uidente, mutari tenebras in humidam quandam naturam ineflabiliter tu batam , & sumum reddentem tamquam ab igne, & ionum quendam resonantem indicibilem lugubrem. Inde vox ex ipsa inarticulata emittebatur . ut suspicarer uocem ellelucis. J Ex luce uero, uerbum quoddam sanctu in conscendit iplam naturam. Et ignis sn- cerus exiiijt ex humida natura sursum in sublime. Leuis autem erat, & acutus atque essicax . Et aer,& ipse leuis, secutus est spiritum. Ascenditque usque ad ignem a terra, & aqua, ut Vl-deret ut suspendi luper ipso. Terra uero, & aqua remanserunt in se commilia, ut non cerneretur ab aqua. Mouebanturq;,ob illatu spia rituale uerbum . Tunc Poemander ad me. lntellexisti ne spectaculi im , quid sibi iielit
Et cognoscatu inquam ego. Lux illa,inquit, ego sum , Mens tuus Deus. Qui est ante hu- nudam naturam, quae ex tenebris, appaIuit.
403쪽
Illud uero,ex mente lucidum uerbum , filius Dei. Quid ergo, inquamZSic noste. Quod in
te uidet,&audit, uerbum domini. Mena ue ro Deus pater,non distant a se inuicem . Vnio enim horum est vita.Gratias tibi ago,inquam ego. Sed mente concipe lucem ,& cognosce ipsam. Sic emtus,diu aὰuersi nos intuebamur, ita ut tremerem eius formam. Aduerso autem eo, conspicio in mente mea lucem in uitibiis innumeris elle.& mundum indefinimm vere,& cohiberi ignem virtute maxima, & statum esse adeptum coactum. Haec ego comprehendi,uidens Poemandri uerbum. Itaque cum iustupore essem,ait ad me rursus Vidistin in more, archetypam formam quae ante principium est principii interminatie H c Poemander mi hi. Inquam ego , Elementa naturae,unde sunt constituta Rursus ille ad li . Ex consilio Dei. Qui accipiens uerbum ,& uidens pulchrum
mundum, imitatus est,mundum efficiens per eius elementa . S germina animarum. Mens vero Deus,:mas sarmina existens, uita & lux cu sit partur ijt uerbo,aliam mentem opificem. Quae Deus ignis,& spiritus existens effecit rectores quosdam septem,in circulis contine tes senubilem mundum. Et regimen illorum satum uocatur. Exiiijt statim ex deorsum la. tis elementis Dei uerbum, in purum naturae opifieium, S unitum est opifici menti. Cona substantialis enim erat. & relicta sinui ratione carentia, deorsum lata naturae elementa, ut es sent materia tantum . Mens uero opifex simul cum uerbo, quae complectens circulos,& uersans impetu , reuoluit sua opifieia . permisit,ut reuoluerentur, a principio indefinito,in interminatum finem. Incipi nnt enim semper ubi desinuat. Horum vero circulatio, prout uult mens, ex deorsum latis elementis animalia protulit irrationalia. non enim habebant rationem. Aer uero uolatilia tulit, aqua uero natantia. Et segregata sunt ab inuicem,terra, & aqua prout uoluit ipla Mens. Et terra produxit a se, quae habebat animalia quadrupeda, serpentia , bestias seras ac cic res. Omnium uero pater Mens , cum esset ui
ta de lux,parturijt homine sibi similem,Quem
adamauit,ut proprium partum Perpulcher.n. erat, patris imaginemhabens.Reuera. n.etiam
Deus dilexit propria sermam. Eique tradidit Omnia sua opificia. Cumq; mete coprehedisset opifieis factitra in uniuerso , uoluit,&ipse co de re. Et segregatus est a patre,relictus in opificiali sphqra. Habes vero omne potestate conderauit septe rector u opificia.Ipsi vero eu dilex rut.& singuli participe sui ordinis secetui.C que intellexisset ho tu essentia,& particeps sa-ctus eoru naturae, voluit perrupere circuseren
tia circulo tu, & potentia eius qui igni insidet C 1 intelliis
404쪽
intelligere Tilix mortalium mundi animaliu,& irrationalium, habens Omnem potestatem, per harmoniam introi pessiit,irrumpens, Pote tiam circulorum,dc ostendit deorsum lata n turam,pulchram Dei imaginem. Quam cumeonspexissetunsatiabile pulchritudinem omnem effracta in se habente septe rectorum. imaginum Dei subtilit prae amore. utpote pulcherrimae imaginis,hominis formam,quasi in
aqua vidisset umbra vero in terra.Ille uero uidens simile sint imagine in seipso, exilientem aqua, latexit.&volu It ei cohasitare. Ac statim hoc cosilio factu eli opus, ct parturiit irrati nate imagine . Natura vero hiscipi Es amatum circuplexa ei est tota,& comisti sunt.Se te. ri . mabat .Et ob id pi ter omnia terrena animalia, duplex est homo .mortalis quide corpore,im.
mortalis vero ob substatiale homine. Nam cuimmortalis sit,& omn tu potestate habeat. mortalia in patitur,subiecta fato . Et cu sit harm nia superior,harmonicus fuit seruus. Et cum fit masscvmina ex mari se mina patre,& insomnis ab insomni dominatur. Et post haec, sensmea. Nam & ipse amo sermone. Poemander veto dixit.Hoc est archanu mylle tui, utque ad hanc diem. Natura namq; cominista homini, protulit quoddam miraculum ad mirabilis imum. Habens. n. ipse harmoni et septem rectoriam natura, que dixi tibi, ex ignei lpiritu nonransit natura.Sed illico parturiit sepie homi nes, ad naturam septem rectorum mari simi nas,&sublimes. Et post haec o Poemander, inimagnum.n.desiderium veni, de cupio audire, ne excurras. Et Poemadet dixit. Sed ille, non enim adhuc explicaui primum sermonem. Ecce sileo, dixi ego. Facta igitur, ut dixi, septem
horum genitura tali modo. Foemineus. n.aer, aqua salax ex igne maturi tatem,ex aethere vero Spiritum,accepit.Et protulit natura corpora ad sorinam hominis. Homo uero exulta ,& luce factus eth in animam, & metem. Ex vita . ta quidem animam, ex luce vero mentem. Et
remanserunt ita omnia membra sensibilis mudi, usque ad periodi finem dominans,& g tnerans. Audi tandem, quem cupis ternio nem audire . Complera periodo , solutum est uniuersorum vinculum ex consilio Dei. Omnia namque animalia cum sint mari is mi ina, soluebantur timul cum homine.& facta sunt partim mascula, ex partim sceminea similiter, Deus uero stat nil dixit sancto iter :Crescite incremento, & multiplicamini multitudine, omnia condita, & opificia. Et recognoscat, qui mente est praeditus se ipsum ii
mortalem, & causam mortis, amorem cor
Poris , dca omnia entia. Hoc cum dixisset, prouidentia per se tum & harmoniam , mi-itiones effecit , &. generationes constituu
405쪽
di multiplicata sunt in stio genere omnia. Et pri recognouit se ipsiim, venit in superas.
1luens bomim. Qui uero amauit per amotis et Iorem corpus, is inanet in tenebris errans sensibiliter patiens ea quae sunt mortis. Quid tan . tum errat, dixi ego, ignari, ut priuetur immortalitate/videris o tu, non intellexisse,quae auidisti Non,inqtia, intelligo Intelligo, de reco
dor,& simi l gratias ago tibi. Si percepisti. die
mihi, cur digni sunt morte qui in morte sunt' Quonia anteit propriu eorpus lugubris tenebra. Ex qua est humida natura,ex qua corpus est coniti tutu, in sens bili in udo, ex quo mors derivatur. Percepisti recte, o tu . Sed quona qui se ipsi ini intellexit, in Deu tiasii ZQuod quide dixit, Dei uerbii. dico ego. Quoniam ex luce,& uita costituit pater uniuerso ru, ex quo sectus est homo. Recte admodum dicis . Lux civita est Deus, & parer a quo natus es h mo. Si ergo didiceris te ipsum ex uita, & luce constit ut iam, i n vita rursus transibis. Haec Poemader dixit. Sed adhuc mihi dic quomodo invita tras bo,clixi ego o Mens mea Dicit enim Deus. Mete prςditus homo , agnoscat se ipsu. Nonne omnes homines mente habent Recte loquere, o tu. Advenio ego Mes,pijs,& bonis,
& puris, de misericordibus, & qui religiose
viuut. Et praesentia mea, si auxilium. Et illi eo cuncta cognoscunt ,&patrem deprecantur a manter,& gratias agunt benedicentes, de laudant, intenti in ipsum amore, Et antequam tradant corpus proptiae morti, odio habent sensus,cognoscentes ipsorum opera. Sed potius non sinam ego Mens opera quae corpori accidui ad finem deduci . Ostiatia claudam ingressus malo tu, & turpili opem , cogitationes rescindes. Sit illis uero, Si malis ,& prauis, de inuidis, de factiosis,& occisoribus,& imp ijs longe absti m. vindici eos trades d oni. Qui acuti Eignis adhibens, serit ipsum sensibiliter,& m gis ad scelera eu armat,ut consequatur maiore poena. Et n5 cellar desideria inexplebilia cupiditate habes insatiabile, veluti in tenebris in quireret,& hunc perdit.& magis cruciat, Se sapra ipsum igne, et atq; etiam, adauget. Optime cuncta, ut uolui me docuistio Mens. Sed praeterea, mihi dic, de eo reditu qui fit post haec Dixit Poemandet. Primo quidem in tesoluatione corporis materialis, tradit corpus ipsum in alterationem, de sernia,quam habuit, si inuisitis. Et morem Daemoni inessicacem tradit , de sensus corporis in siros sontes redeunt partes facti.'& rursus reficiuntur in actiones. Et irascentia , dc concupiscentia init rationalem naturam abit. Atque ita de nique impetum capit sursum per harmo niam. Et primae zonae dat augmenta triacem actionem, de eam quae est decrementi
406쪽
Et secundae machinationem malorum, & dolum inesticacem. Et tertia concupiscibilem deceptionem,itidem inesticacem. Et quartae do. minandi apperentiam assectu uacuam. Etquintae audaciam impiam,& audentiae temeritate Et sextae occasiones malas diuitiarum sine uiatibus Et septimetetonae insidians mendacium. Et tune nudatus ab harmoniae Operibus, scanis ditia octauam naturam proprias habens uires. & laudat cum entibus patrem , & ei congratulantur qui sunt praesentes huius aduentu . Et smilis fictus ei audit, & potentias quae super octauam naturam sunt, uoce quadam propria laudantes Deum .Et tunc ordine asce-cunt ad patrem,&ipsi se ipsos inter potentias' tradunt.& Potentiae facti in Deo soni.Hie est bonus finis, iis qui cognitionem sunt adepti, Deos fieri. Denique quid moraris' nonne, ut
omnia suscipies ductor fias ijs qui digni sunt,
ut genus humanum per te a Deo se tuetur. Haec postquam mihi dixit Poemander,immiscuit se potentiis . Ego uero gratias agens, eo benedicens patrem uniuersorum, surrexi ab eo roboratus ,.& edoctus uniuers naturam,& maximum illud spectaculum. Et coepi alta uoce nunciare hominibus pietatis,& cognitionis pulchritudinem. O populi, uiri terrirnae qui uosmetipsos ebrietati, & somno de idistis,& ignotationi Dei; biij estote, des-nite crapulati, allecti somno illationali. illi
uero audientes adcesserunt libenter. Tune aio . Cur nam,o uiri terrigenae, uosmet tradidistis in mortem, habentes potestatem immortalitatis fieri participes ρ Resci piscite uos qui cum errore incessistis . Et communica. stis eum ignorantia. Discedite a tenebroso lumine immortalitatis estote participes. D serite corruptionem . At eorum aliqui illudentes dissescerint, in uiam mortis se se tradentes . Alij uero, orabant edoceri, ad pedis meos se proiicientes. Ego uero, illos surgere iubens , dux essectus sum generis humani, rationes docens, qualiter, & quomodo seruari queant. Et seminaui eis sapientiae sermones&nutrivi ambrosa aqua. Uespere autem facto , & solis splendore iam occidente toto, iussi eos gratias Deo agere Et completa gratiarum actione , unusquic
que redijt in proprium cubile. Ego uero beneficentiam poemandri descripsi in me
ipso. Et repletus iis quae uolueram laetatus sum ualde. Factus est enim corporis. somnus , animae sobrietas. Et compressio oculorum uera uiso , & flentium meum, grauidum bono . Et sermonis prolatio, geomina bonorum. Hoc autem accidit mihi, quia accepi a mente mea. hoc est a Poe- mandro Domino verbi , Deo assatus u iura τῆ δουλέρα τι, μιοχὶ bis σπ κααών, κὶ πιν
407쪽
ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ Π OIMANΔPOΥ.ritate,veni. Propterea do, ex animo , & uiribus totis laudem patri Deo. Sanctus Deus pater uniuertorii in . Sanctus Deus, Cuius consilium ad finem deducitur a propitis potentiis. Sanctus Deus,qui cognosci vult, & cognoscitura suis. Samstus es, qui uerbo constituistientia omnia. Sanctus es, cuius uniuersa natura imago nata est. Sanctus es quem natura non formauit. Sanctus es, qui omni potentia es sortior. Sanctus es,qui omni excellentia es maior. Sanctus es,qui omnes superas laudes . Suscipe loquelae sacrificium purum abanimo,&corde ad tein tento. O indici bilis, ineffabilis, silentio uocare. Petimus, ut no aberremusa cognitione nostrae essentiae, annue mihi, &corrobora, & gratia hac illumines eos qui si ut in ignorantia genetis mei fratres, filios uero tuos .ideo credo tibi,& testimonium do in uitam,& lucem transeo. Benedictus es pater. tuus homo, sanctificari tecum vult,prout ei tradidisti omnem potestatem .
SCH OLI ON. I Scbolia,quae ad calcem quorumdam dialogorum inuenies adiecta, ea R. P. Magister 'Iacobus de Lugo,in eorum visione F .P. Inquisitoris vicem gerens,iussit apponi, ne aliquid contra sacrosanctammeem Calbolicam, videreturpermisisse, sunt autem sequentia. 2 uuando ait, Deum esse Mentem. intelligatur fila modo, bis O alibi. 3 Ium quando ait.Deus accipiens uerbum,oe videns pulchrum si nomimitatus est. Intelligatur fano modo. scilicet, quod Deus creaverit mundum verbo suo. 4 Et quodpartur t altam mentem, i pater generauerit filium .s Quando iscar Deum,Massoemina. Intelligasur Ob eius facunditatem.
6 Falsissimum est, quod homo ex vita luce factussit in animam, mentem iis intelligat pro late O vita. sum Deum. Item rasιm, quod ex luce oe vita factus sit mundus x quo mundo factus sit homo.
408쪽
TRIS MEGISTI, T PIAM EI HI TOY.
Loria ota Deus,& diuinu,& natura diuina .Principiu entiu Deus,& intellect ,& natura & materi&a a & necessitas, & finis.& renouatio. Erant.n.tenebrae infinitae in abysib,& aqua, &. spiritus tenuis , intellectualis potentiat, exi. stentia in chao.Exijt lux sancta,& csi creta sui super harena elementa,ex humida substantia. Et Dijoes distinxelut natura seminaria. Cuq; Omnia essent interminata,& inc5dita, secreta sunt leuia sursum .Et grauia, sundamentu facta sunt super humida harena, igne ea omnia teram nante.Cumq; suspesa essent spm tu isti nebatur,ac serebatur.Et conspectu est caesum in circulis septe. de Dii in intorii ideis ut ficu eo tu signis omnibus. & discreta, & dinumerata sunt astra,cu diis qui in ipsis erat. Et circupre- hesus est circulus aere. circulari cursu, diuino spiritu latus. Et protuler ut singuli Dii per propria potentia,' tibi fuit ordinatu.Et genera qiunt serae quadrupedes.& serpetes, & natates, de uolantes;& omne seme tactin tu, & grame,
re floris omnis, herba vires.Semina regener tionis in seipsis colligetes.Generationes vero hominu ad operu diuinoru cognitione, & naturqviuu testimonii 4,& multitudine lio in insi, ia& omnisi quae sub coelo sunt dominatu,& b
norit agnitionem,ut augeatur in augmeto, &multiplicetur in multitudine,& Omne in ca ne anima, per cursum deoi u circularisi moniastrosa semina in inspectionem coeli,& cursus coelestiti Deorum,& operum diuino ru,& naturae operu,in signa bonoru,ad notitia diuinqpoteti, fato impediete;cognoscere bonoru,&mribrora,& omne bono iii artificin inuenire.
409쪽
incipit ea vita donare, &scientia, ad satum
curius circularium Deorum . de resoluere in id, cuius erunt magna comentaria artificioru, in terra reliquentes temporum renouatione, de deletionem .Et omnem generationem animatae carnis,& stuctus semen, &omnis arti Ckij que i istiuntur, renovabuntur necesstate. vi renouatione Deorum , de naturae circuli innumerum currentis. Diuinum nanaque , tota munHana temperatio,natura renouata .rn diuino namque etiam natura est constituta . Τελος το οῦλογου linu .
410쪽
LIBER II II. Esternu sermone o Asclepi, stibi dicaui. hodiernum uero, iustum est dicare Tatio .
ticorum sermonum, qui adeti sunt habiti est epito me. Deus igitur,& pater, & bonum, o Tati eande habet natura. vel potius de actione. Naaltera, naturae, & accremeti est am et latio:quq sunt circa mutabilia, δc immut
ilia, de mobilia, & immo bylla liste est diuina, de humana. Quorum singulum ipse vultqsse. Alibi uero est actio,sicuti de in aliis docuimus diuinis & humanis. Qiis oportet de hoc intelligere. Huius . n.actio voluntas est, & essentia ipsius;velle omnia esse.Quid. n.est Deus, Jc pater,ic bonu, quam omniu elle, nondu enupta, sed hyparx in ipsam entium. Hoc Deus,est hoe pater, hoc bonum,cui aliorum nihil adest. Nimundus,de sol per participationem est, de ipse pater .Non tu tame bonu animalibus causa est. neque viuendi. Si vero hoc ita habet, omnino coactus a bona volutate. Absque qua, neq; esile, neque gigni est possibile. Causa uero est filiorum pater, de hominis de nutritionis appetitione lumens, a bono.Bonu namq; est,ipium factivum. Hoc uero non est possibile alii cui- qtia inelse, nisi soli illi,qui nihil aceipit, omnia in me vult esse. N5. n.dica, o Tati,sacere. Nam factor desectivus est multo tempore. In quo aliquando facit,aliquando non facit.Et qualitatis Ac quantitatis. Quandoque enim quanta, quandoque qualia, aliis uero contraria. Deus autem δe pater, de bonum esse omnia. Ita igitur, haec omnia ei qui videre possit. Etenim hoc vult esse, & est, de ipsi, maxime sibi. Etenim alia omnia propter hoc sunt. Propriu.n. boni est,ut cognoscas. Hoc est bonu o Tati. Replesti nos o patet bono de pulcherrimo spectaculo.desere factior est Dist meς metis ocul a tali spectaculo.No.n .sicuti solis, radi igneus x Λ y I Σ. B I B Λ I o N Δ.