Noua de vniuersis philosophia libris quinquaginta comprehensa. ... Auctore Francisco Patritio ... Quibus postremo sunt adiecta. Zoroastis oracula 320. ex Platonicis collecta. Hermetis Trismegisti libelli, & fragmenta, ... Asclepij discipuli tres libe

발행: 1593년

분량: 644페이지

출처: archive.org

분류: 화학

63쪽

FRANCISCI PATRICII

Oroastrem Magiae intrent resuisse, satis apud Author es couenire scribit Plinius. Sed unus ne hic suerit Zoroaster, an & alius, non satis constare ait. Sane is qui nostra aetate Sacram Bibliothecam compilatiat, Sixtus Seneriis, duos fuisse Zoroastres tradit: Alterum ex Diogene Laertio, Persem Magorum principem. qui verae Magiae fuerit inuentor primus. Alterum Bactrianorum regem, qui sit a Nino an bello victus. de qui primus verae magiae suerit corruptor, de quo Plinium, tu stinum, de Augustinum scripsit se asserit. Qui si duo sunt revera. licet, de tertium addere de quo Clemens Alexandrinus lib. V. Strom.ita scribit. , Erus iste, Zoroaster est, qui de se ipso hoe scripsit.Conscripsi Zoroaster Armenii. genereia Pamphylius qui in bello mortuus, ad inferos ri descendi,& a Diis hae addidici. Etum Plato lib. X.de Re p. X ll. die postquamortuus fuerat,super pyram positum reuixisse affirmat. Sed Plato idem Zoroastrem.Oromaxi, non Armenii filium in Alcib. l. facit. Aut

tres ergo, aut quatuor ,& non unus videntnr

fui se Zoroastres. loannes autem Goropius, ia allicis, Zoroastrem neminem unquam suille autumat . scuti neque Hermetem Trita sistum, neque Orpheum. nominum horum etymis,nelcio aqua Cimeria lingua , qua&Adamum,& reliquos patres ad Nochum & tapetum usq; locutos,& ipse credit,& alijs credi vult; derivatis. Quorum nominum etymos, sicuti fidem. pones eum manere volumus, ita illud addimus, lapetum ab eodem Goropio, fuisse Zoroastren nominatu. Cui Iapeto. quoniam Margiana,& Bactriana post diluuiu in a.patre obtigerint, a secunda hac Magiam Oxtam esse,astirmatq; inde a Zoroastre,Uromazi

filio, idest a Iapeto Nochi filio charissimo ad

Persas venisse. In qua re, multiplex patet Go-ropij error. Nam si Zoroaster nemo unquam sua sententia fuit,qua ratione lapetum,Zoroantum esse facit 3 Deinde apud Iosephitin , Ba-ota non Iapeto conditori tribuitur, sed Gete. xi, uni ex Arami filiis. hie aut Semi filius filii.

Petis aute conditi sunt, non a Iapeto,aut quina iam e suis,sed ab Elimo, Semi filio alio;sicuti a statre eius Arphaxado Chaldai.Inter quas

ASTER

duas gentes Magia omnis,& ortum habuit,&praecipue est veriata. itaq; Iapetus ex historia nulla, aut Bactrus, aut Persa, aut Chaldaeus fiui. Didymo vero Alexadtino Zoroaster fuit Chamus. Alijs Chusus, Chami filius. Sed quibus nam id rationibus inducti dixerint, quia non constat,credere supersedemus. Porrh Zoroaster ille Iustini, valde est c6trouersias. Ete 3 nim Diodorus Siculus, Bactrianorum Rege a Nino deuictum; non Zoroastrem sed Oxyar- . te appellat. Cui accedit Proxime una tral potita . R Oxyatri nome quod te vidisse in aliquot lastini codicibus manuscriptis retulit nobis Pyrrus Ligorius vir totius antiquitatis peritissimus,sicuti in aliis Zeo rostre scriptu te inuenisse affirmabat.Sed Arnobius Diodoro ccc. ci citer annis posterior, de Zoroastre ita scribit. - Ut inter AsIylios,& Bactrianos, Nino quonis da,Zoroastroq; ductoribus,non tantu se

,, ro dimicaretur,& viribus,verum et magis

se cis, &Chaldaeorum tecOditis disciplinis. Quae res videtur cum lustino concordare. που rum Suidas aliam in i jcit suspicionem,nimi tu.

Zoroastrem Chaldaeum fuisse, & Nino subditum, dum ita scribit. is Zoroastres Astronomus,sub Nino rege Asia

Mysyrioru.Qui in uotis habuit, ut ab igne coe,, testi interimeretur, adhortatus Allyrios, is ut eius cineres seruarent. ita saturum, ut ,, resnu ipsorum numqtiam disceret quod is usq; adhuc apud eos seruatur. in Ailyria aurem,Babylonem Chaldeorum caput suille, de Strabo. seu Strato, & Plinius fatentur. Apud Chaldaeorum etiam,& Persarum gentes, M sicas floruisse,non autem in Bactris,apud authores est in cofesso. Esto ergo Bactrianae rex ille, seu Oxyartes, seu Ozyatres, seu ZeorO- sttes,seu Zoroastres, certe magiae inuentor nosuit, uerae scilicet Magiae, quae apud Chaldaeos , ac Persas Magos, magno in honore fuit. Aut si fuit, prauae alterius magiae suit inuentor . Sed neque id ei a Diodoro. aut a Ctesia, ex quo multa Diodorus sumpsit, tribuitum est. Qui quidem Ctesias, Bactriani istius regis res gestas scripsit, ut Arnobius testatur.

Hete enim eius sunt verba. o.Age nunc veniat, qui super ignea Zona Mais gus interiore ab orbe Zoroastres Hermi mri Po,ut asseriamur authot i. Bactrianus.& ille D s conue-

64쪽

FRANCISCI Uy AT RI C II,

conueniat, cuius Ctesias res gestas historia- ' rum exponit in ptimo. Armenius Hosthanis V nepos , & familiaris Pamphylius Cyri.' Nec solum, Magum Zoroastrem a Bactria. no Zoroastre seijngit his verbis Arnobius,verum eos etiam,quos Clemens uti vidimus,cciniunxerat. Nam si Pamphylius Zoroaster ει- miliaris Cyri suit,ri Armenius Hosthanis ne pos, Hosthanes autem cum Xerxe in Graeciam enit, manifestum fit, duos hos diuersos futuse: quando a Cyro ad Xerxem,anni interces setitit L X X V III. & Nepos Zoroaster Ho--sthane,patruo iunior necessario suerit . Quatuor itaque hi sunt apud Arnobium Zoro stres. Quintus vero Per medus. de quo Sabdas in hanc sententiam scripsit... Zoroastres Per medus sapiens , apud eosci qui in Astronomia excelluerunt. Qui etiam .. primus nomen dedit iis Magis, qui ciuilia

H ls.ctarunt: Fuit autem ante Troiana tempora annis D.Feruntur autem ipsius de Nitura' libri Ili I. De Lapidibus preci ocis L Astero ' seopica Apoteles matica libri V. Quae quidem verba. ex patria, Magorum institutione, Primus ille Chaldaeus siue Assyrius videri potest. Nam Ailyriae pars Chaldaea

suit, Persia, & Media conterminae. Itaque viocinitate regionum,aequivocum est nomen patriae partum. Sed librorum numerus Personaς di, non congruit cum Assyrio ut mCx patebir. Haec ergo diuersitas librorum , si duorum authorum diuersitatem faciat, Pet mediis hie Zoroaster a Chald o Zoroastre,e st numero v. Cui videtur sextus ex Plinio poste addi , Proconnesius. Verum caeteris ommissis , Magorii principem illum perquiramus. Cuius & vitae Isitium,& medium,S finis,traduntur admirabilia suisse. Scribit enim Plinius,eum eodemitet die quo natus est, illisse. Eidemque cere. brum ita palpitasse, ut imposita repelleret manum, suturae praeiagio scientiae. Eundemque

in desertis caseo vixille annos X X.ita tempe-IMe, ut vetuitatem non sentiret.Obijsse autem igne coelesti concrematum, sicuti optauera

Suidae testimonio constat. mi item tradit, eum, uti diximus,sub Nino Assyriorum Rege floruisse, quod ab alijs non discordat. Nam &Epiplianius, eum Astrologiae doctrinae prauς, α Magiae inuentorem sere Nembroti Gigantis aetate suisse asserit. Fuit .n. Ninus Nebroti nepos, ex filio eius Belo, genitus . Et Eusebius affirmat eum ijsdem temporibus cum Semirami, &Abramo vixisse. Semiramim vero, ne vino ignorat Nini suisse uxorem. Qui Ninam urbem condiderit anno a diluuio CCXCI.&sequenti CCXCil. a Iosepho dicitur Abramus natus. Consonant itaque tempora. Ecquibus Eudoxi, & Aristotelis error proditur ingens. Quorum uterque, uti Plinii is restit, seripsit, Zoroastren sex millibus annorum Platonis mortem praecessisse. Atis obijt Olympiade C V III. Ad quam,a diliniici anni intersunt

M M L VIII. A quibus si demantur C C C.

circiter, quibus Ninus, Semiramis, Zoroaster, Asram usque vixerunt, relinquentura Zoroastie ad Platonis obitum anni circiter M D C C L VIII. non autem sex mille. Parsere error est apud Hermodorum Platonicu,& Plutarchum , qui Zoroastren scripserunt, Troianam euersionem ante ille annis v M. cu Troia uersa sit,anno a diluuio MCXXVI.

A quibus f demantur CCC. illi quos dixi.

mus,reliqui erunt anni DCCCXXVI .in eumdem errorem incidit Plei ho Gemistus, Plutarchi secutus authoritatem. Nec vero, uera est apud Laertium Xanthi Lydi annorum ratio, q scri psit a Zoroastre, ad Xerxis in Graecia

tranutu DC. tantu annos medios fuisse , cu diluuio ad Xerxen anni cadant MDCCXXV.

A quibus si detrahas CCC. illos , remanent anni C M X CIX. Error est etiam apud Suis

dam, qui scribit,a Zoroastre ad Troiam eue fana intercidisse annos tantum Quingentos, cum snt M. uno minus. Sed Magorum prin- ..ceps ille Zoroaster , Periane fuerit , an aliae gente,in dubium videtur verti posse.Plinius namque, de Laertius, Persam eum saciunt Pletho,& eum secuti Ficinus, Steuehus,& alii recentes authores Chaldaeum existimant.Chabdaeos autem,a Magis, quorum caput suit Z roaster,Porphyrius, tum apud Proclum, tum in vita Pythagorae disterminat. Ioannes vero Picus,hos virosq; confundit,dum ad Ficiniam

scribens, gloriatur se Chaldaicos quosdam ibbros inue nisse his verbis.

si Chaldaiei hi libri sunt, si libri sunt, & nouri Thelauri. Audi inscriptiones.Patris EZre, si Zoroastris,& M elchiar Magorum, Oracur

,, la. In quibus & illa quoq; quae apud Graciis Cos, mendosa , & mutila circunseruntur,

,, leguntur integra, & obsoluta. Tum est in is illa Chaldaeorum sapientum, breuis qui si ide,& salebrosa, sed plena mysteriis intereis pretatio.Est itidem & libellus,de dogm, - tis Chaldaicae Theologiae. Tum Persar ,,' Grecorum, & Chaldetorum in illam diu,

na,& locupleti stima e narratio. In quibut sane Pici verbis comiscentur sine discrimine, Chaldςi,Magi, Persae,&Zoro ster. Sed Clini deum eum suisse, ut credam multis adducor argumentis. Tum quod Chald otu lingua eius oracula liqc scripta suerint, vi hic Picus testatur. tu quod Chaldaica, etia erit interpraetatio. Tu quoq; quoniam Pr

clus,& Psellus Chaldaica ea appellat. & praeterea, & hac ipsam oraculoru botu , Theologia Chaldaicam

65쪽

Chaldaie1m,& Assyliam Theologiam vocat. tum etiam qubd in Assyria narratur moris tuus. Assvriorum autem regum sedes Babylosuit.& Chaldaeorum quoque gentis caput. que urbem Assyriae parti viai, nomen Babyloni et dedisse,Strabo,ac Plinius tradunt.Et Chaldaicum etiam nomen ipsius Zoroastris esse videtur:quando prorsus limi li nomine Suidas Zoro maidem, Zoroastro subnectat. & Dino, re Hermodorus apud Laertium scribant ,

ex interpretatione nominis,Zoroastrem,astrorum e ultorem fuisse. Quod cum Epiphanio consentit. qui Astrologiae eum iacit inuento. rem,& Suidas Astronomu nominat: & Astrologica scripsisse asserit. Astrologiam aute omnium gentium maxime apud Chaldaeos floruisse,nemo ignorat.Azonacem quendam Plinius praeceptorem eius suisse nominat . Nec fuerit a vero absonum,si Azonacem hunc dicamus, de schola Semi,aliquem suisse, aut Heberi Tradunt enim Thalinudistae, Semum pri mum omnium schola docti inarum institutuse. Quem secutus sit Heberus, a quo sapietum secta,ab eo derivata, Hebreorum,quau Hebe-xorum nomen assumpserit. Fuisseque ambas eas scholas celeberrimas tradunt. Equibus,&Abramus prodierit, & Iacob nepos eius, ut sapientia imbueretur ad eas est prosectus. N5 est autem dubium, Semum a Nocho patre institutum fuisse. Quem omnes ab Adamo doctrinas per manus traditas calluisse, a multis

est memoriae commendatum . Qnod verum cum sit, & non sit a ratione alienum,eis con- temporaneum Azonacem, in eorum scholis

institutum ijsdem de Deo sermonibus Zoroastren imbui sse. Inde sorte , non immerito Proclus, Chaldaicam Theologiam, εοδο ν 6 θ παραδοῖον non semel appellauit, & Chaldaeos illos a Diis edoctos suisse allertiit. Scripta auteZoroastris, Suidas sic e numerat,vi De Natura snt. lib. Ili I. De Praeciosis Lapidibus. I. Astrorum contemplationis essecta.V. Scripsit etiam de Agricultura. de quibus Plinius aliquid citat. Scripsit etiam oracula,ut ex Pico apparuit, ct alia multa, quae Hermippus collegit ad virucies centum millia versuum: & indicibus positis uti Plinius resert,eius volumina explanainuit. Cuius Hermippi, Laertius librum quoq; De Magis adducit,& ab Arnobio testis est productus. Puto autem Hermippum hunc illum Smyrneum, qui dictus est Callimachius. Cuius libros, similis sere argumenti, De septem Sapientibus. De Legumlatoribus, De Hipponacte, De Gorgia, De Aristotele,Atheneus,noraro citat. Cum aut libri Zoroastri Chaldaice scripsisuerint . non immerito quaeri potest , a quo nam suerint postea Graeci iacti Sane Iosephus, de Beroso ita scripsit. l

ri Testis horum est Berosus, vir ChaldaeusM Senere, notus iis qui in diiciplinis vertatim sunt. Quandoquide ipse scripta Chaldaeoo rum de Astronomia , & philosophia inis Graecos extulit.

Itaque Berosus ex hoc testimonio, ni fallor fuerit primus. Secundus est Aristoteles qui librum conscripsit, cui Magaeo niti mediptio: Sed di Eudoxus, & Hermodorus Platonicus, ct Xanthus Lydus videntur Magorum multa

prosequuti. Et Hermippus de quo supra. Fueiunt postea duo Chaldaei, Iuliani pater, ac filius . De quibus ita est apud Sui

dam.

lulianus Chaldaeus philosophus, pater eiusis Iuliani, qui vocatus est Theurgiis, scripsit ,,ude Demonibus libros IIII. Sunt autem ad ,, custodiam cuiusque hominum membri.,, qualia sunt Chaldaica sacrifieia. Deinde ,, Iulianus praedicti filius sub M. Antoninois Caesare scripsi,&ipse Theurgio Logia, , carminibus. & alia quaecumq; talis scien-

,, tiae arcana sunt.

In quibus verbis, nominatim sunt Logia ab eo carminibus Graece scripta, seu potius e Chaldaeo conuersa. Quae quamuis non videinantur, integro carmine conscripta: id euenit, quia mendosa sunt, uti Picus ait, & mutila.

Quod etiam Sibillynis carminibus euenisse Lactantius testatur. Hunc Iulianum Proclus, subinde Theurgum vocat, dum Logia adducit,& exponit. citatque eius librum V II. de Zonis . Zonae autem quid fuerint in Chaudaica Theologia postea fiet palam. Adducuntur etiam a Porphyrio, Symbulus, & Pallas quidam qui Magorum res Graece conscripserunt. Chaldaeorum libri aliquot philos phici videntur in Arabicam quoque tir uam filii se uerti. Scribit enim Aue nrois quo-am loco. Apud Chaldaeos philosophiam, ita persectam quondam suille, sicuti suit, ut ipse loquitur, tempore Atistotelis. Fuerunt Iibti Zoroastri,postea quam a Iuliano,aut quouis alio, Graeci iacti sunt, in tanta venerati ne, ut Clemens scribat, eos Christianos, qui Prodici haeresin sequerentur, gloriari solitos, is se eius arcanos libros poni dere. Et Po ,, phyrius in Plotini vita narrat Christi is nos multos,ex antiqua philosophia pro-

is sectos, Adelphij, & Acylini fit ille lectat is res , eosq; Alexandri Lybici,Philocomi,

is Demostrati Lydi, plurimos libros circunis tuli ise , & reuelationes quasdam Zoroa-- stris , rastriani , Nicothei , Allogenis, is Me si , aliorumque huiusmodi palam

M ostenden tes, multos decipientes, & ipsi - ,, antea decepti. Qui assererent Platonem,

is intelligibilis essentis profundum minimc-D 4 penetrasse.

66쪽

. penetrasse. Eaque de causa Plotimim,multas P in ea argumentationes intulisse,atque contra ' eos librum scripsisse,qui contra Gnosticos est. V ela A melium eius auditorem libros XL. comis V posuisIe contra librum Zostriani. Ipsumque V Porphvrium multis argumentis ostendisse li- ' brum Zoroastri ab illis inscriptum adulterinu .nouimiq; esse: de ab illis confictum qui strue-' bant haeresim, ut eorum institutiones esse Z .roastris veteris crederentur. Ex quo loco a p- paret,in tam magna suisse Zoroastri libros institutione, ut confiderent multi, vel rationibus, vel aut horitate, quae eius elle crederentur Platonis dogmata Theologica posse conuelli;&nouam in Theologia Christiana hae.

resim, vel constituere, vel constitutam consit mare. Sed utinam integra ea oracula hab remus , qtiae Picus inuenerat. Utinam quae.

Chaldaei , Persaeque in ea commentati suetant . Utinam libellum cum enarratione, qui Chaldaicam Theologiam complectebatur . utinam denique ipsius Pici commentaria in ea ipsa.&oracula,& libros. Quae ricinus scribit in obitu eius inter scriptorum suorum reliquias,a se reperta eite: sed ita exarata, ut vix ab eo iplo legi possent Pico. Quae malum . pessum ierunt cum concordia ab eo scripta Aristo telis cum Platone:Equidem maximam secit haec Chaldaica Theologia iacturam, in iactitra X L. librorum Amet ij. In quibus rationi valde consonum est , quo facilius Zostriam librum falsitatis coargueret, eum saepe vera Zoroastri dogmata, & oracula protulisse. Non minor sorte iactitra alia suit, quatuot Porphyrii librorum quos, vi refert Suidas, scripserat in historiam Iuliam Chaldgi philosophi, eius nimirum qui ea oracula in

Graecum sermonem verterat. Sed ingens prosecto naufragium passi est philosophica Resp.

in ammissione commentariorum eius auditoris Iamblichi, quorum XXV ii l. librum Damascius bis citat sub titulo, Chaldaicae persectissimae Theologiae, semel, & iterum, δε ἔν

sicuti in Chaldaicis sitetur Iamblicus . Sed& huius discipulus , Syrianus ἔ cognomento Magnus tellante Suida libros X. ieripsit in Logia, hoc est oracula Zoroastri sorte omnia. Sed proh ne sis maximum. Ea scripta, & Thesauri periere omnia : de ex tanto naufragio, vix superfuerunt sexaginta tantum oracula vere diuina. Quae quinquagesimo ab hinc anno Pariliis a Lodoico Tiletano suete Graece in pressa sub titulo.

Magica oracula, eorum quia Zoroastre sunt Magorum cum Craecis commentariis , quae

reperi postea esse Plethonis Gemisti. Quem quidem pauxillum numetu, auximus nos n5 poenitenda additione,vsque ad CCCXXIIII. magno labore a nobis conquisita in Platoni. corum philosophorum quae superfuerunt scriptis, Procli, Hermiae, Simplicii. Damascij Sy.

nesij , Olympiodori , Nicephori Gregorae

Synesi j commentatoris, & non nihil etiam in Arnobio reperimus. Cum eorum singulorum aliquibus expositionibus,&argumentis Chaldaicae philosophiae. Quae omnia in unum col. lecta,& in ordines quosdam distributa, quae sparsa inuenimus ad communem philos phiae sincerioris studiosorum, & latina fecismus,& in publicum libentes damus. Sed an . tequam ulterius progrediamur, non est negligeter dispiciendum, an Logia haecisti inscriptio praetulit sint Magica, de quo sensu Magio. Id autem fieri non poterit, nisi Magia quid sit cognoscamus. Magiae nomen horrent plerique. Puto a Simone illo qui sanctis Apost lis se se opposuit, hoc horrore derivato. Qui

cum vere, non Magus, sed Goes Γόης esset,

fallo Magum se se cognominauit. Cui mentito Mago, Magi veri tres opponantur ij, qui

ab Oriente, D. Iesum veneriit adorare.Etenim

est sciendum, Magiam,& Gottiam, & Pharmaciam longe, inter se elle diuersas. Quod cum Plinius serte ignoraret,imperite Magiam derisit uniuersam. Sed nihil est id in eo viro mirandum , qui etiam Deum rerum authorem, vel ignorauit penitus, vel irrisit cognitum. itaque ad hanc rem dignoscendam, authori bus, Plinio potioribus utamur. Inter quos summus Plato, Magiam Deorum cultum esse aflirmat, cum scribit μαγείαν τε δεῖ του

,, Magiam docet Zoroastri, silij Oromazi.Est

,, autem hoc Deorum cultus. Porphyrius autem in hanc modum.

Apud Persas vero, qui circa diuina nis is plenteS,eorumq; cultores, Magi appellata is tur Hoc enim significat eius regionis pro- is pria dialecto Magus. Ioannes quoque Picus ait, nomen hoe Magus, idem esse apud Persas quod apud Latinos sapiens&apud Graecos philosophus. Et Pleo antetiores Philo, & Hermias Magos in hunc describunt modum. Prior ille. ,, Veram quidem illam Magiam, hoc est conis templativam scientiam per qua clarius nais turae opera cernuntur, ut honestam atq;

,, expetendam, non vulgus solum sectaturiis sed maximi etiam regum reges, precipue Persae

67쪽

se perlatam sunt harum artium studiosi viri regnare nemo possit nisi si inter Magosis iudicatus. Hic vero ita. Magi sunt. quide singulis philosophantur.Consuetudo autecommunis Magos pro maleficis accipit; qui aliter habentur apud gentem suam. eo quod sine philosophi Chaldaeo tu, & ad artis huius scientiam, reges quoq; & principes eiusdem

gentis omnia faciunt, unde & ipu primum, in natiuitate Domini Saluatoris, primi ortum intellexerunt. & venientes in Beriem adoraue

runt.

Itaq; Magus, vera sui nominis interpretatione, n6 aliud sibi vult, quam Dei cognitore,& cultorem. Cui nomini, rem quoque apud Magos respondisse author est Arnobius, virpius & Catholicus de eo Hosthane scribes cui maxime insessis videtur suisse Plinius. Inquit enim ille. ,, Eorum Magorum,& eloquio, de negotio

A primus Hosthanes,& verum Deum merita ., maiestate prosequitur, & angelos ministros,& nuncios Dei,sed veri, eius venerationi nouit assi flere . ut e nutu ipso, & vultu domini , , territi contremiscant. Idem & Daemonas pro-- di linterrenos,vagos, humanitatis inimicos. Proclus vero ex Porpistrio reserens, libro I I.in Tnnaeum,in hanc sententiam,ne semper Graeca afferam, scripsit. is Quacumque vero,&esse Deos;& prouideo A tiam eos rerum habere putant, & multa eoru ., quae fiunt, pol Ie etiam aliter euenire,hi & praeis ces conuenienter approbant, & vitam nostra si dirigere confitentur. Atque addunr, proboru., hominum praeces conuenire maxime: Quoia niam nos diuinitati connectant. Simili enim,

si simile coniungi amat. Dijs autem,probus vir, simili mus est. Et quia in custodia sint ijs qui ,, vir uti incumbunt, & a corpore veluti a caris,, cere comprehensi, debent Deos praecari de transitu ab hoc loco. Et quia veluti filii, a patribus distracti, praecari eos conuenit de re gressu ad veros eorum patres Deos. Et quonia,, Veluti patre, di matre carere videntur ij, qui non curant praecari, neque se se conuertere ad praestantiores. Et quia in omnibus gentibus, si ij qui sapientia excelluerunt,circa praeces stu- .. diosi fuerunt. Indorum quidem Brachmanes, Magi vero Persarum.Graecorum vero, ut maxime Theologi suetunt. Qui &sacrificia instituerunt, & mysteria. Chaldaei vero, & aliteria diuina coluerui, Sipsam Deorum virtutem, Deorum confitentes esse, venerati sunt. tan-- tum abest, ut ob virtutem sacra spreuerint. Magi itaque inter alios sapientes maxime Deum sunt venerati . maxime ad Deum praeces de sacrificia porrexerunt. Propriamque e rum virtutem Dei virtutem esse, ide ita Deo

in se prosectam fassi sunt. De qua ad Deum

prece, tam magna ea sunt, quae Proclus ex Chaldaeorum dogmatibus subnectit,ut maiora,& excellentiora, uix crediderim a quo qua

Christiano , scripta reperiri posse. Est in his Zoroastri oraculis Dei Patris, & Filii,& Spiri- rus non solum aperta cognitio, sed magnifieae etiam laudes scrediderim hoc dogma de Trianitate personarum eum habuisse ab Abramo uel ab aliis Deo Charis. quoniam suo lumine

naturali non posse nos deuenire incogniti nem misterii Trinitatis . in Factorem retum omnium, mundi creatorem eum celebrant. Angelos agnoscunt.Paradisum prςdicat. Animarum immortalitatem docent expresse. Delieritate, de Fide,de Spe, de Amore, seu Charitate, breuia, sed eximia habent dogmata.Quibus ueluti gradibus, ad Deum reduces fieri postumus. Multa quoque de Magorum abstianentia,castitate, ac ueluti poenitentia,reseruntur, non absimilia ab iis, quae in heremis sa cti patres cluistiani narrantur egisse. Ut non immerito Apollinis oraculum quamuis plerumque mendax in hoc uere pronunciasse uideatur. Id quod Porpyrius, reserete Eusebio,

retulit.

is Chaldaeis quae itera esset sapientiam, ratumis Hebrςisq; ipsis concessum;agnoscere pura,ri Eternum qui mente colunt Regemque ,, Deumque.

Itaque haec prima, praestantissimaque Magiae pars, non aliud est, quam Theologia, &religio :& si non uera plene,mi postea sit ita

Christo reuelata, attamen proxime omnium ad eam accedit.Vt mirandum maxime, ac merito uideatur, quo nam modo, tantum se potuerit suis uiribus mens humana attollere, Et

. haec profecto est,quam Plinius sub religionis

nomine ridet, ridendus ipse maxime,& exe

crandus.

Alia magiae pars est cognitio coelestium motuum atque uirium exacta. Per quam,& influxus coelorum in haec insitiora percipiuntur;& ad humanet usum uitae, in seminationibus, plantationibus: & in uniuersum in omni agricolendi ratione fluctus capiuntur. Quod in Cassio uticense maxime apparet. Recta itaq; ratione, non solum Zoroaster,sed etiam Abramus itidem Chaldaeus Astronomiae habiti sunt petiti. Quem Abramum , Philo Iudeus probat, per Aitronomiae scientiam ; in ueri Dei notitiam peruenisse, eique ob ia Saeti cia instituit te. Tertiam Magiae partem Plinius suisse rece-set Medicinam. Nos uero cum magnis, ac piis uiris dicimus, Magiam in uniuerbum n turae totius cognitionem complecti. Non ea

quidem,quae in usu hodie est apud Peripateticos

68쪽

FRANCI SCI PATRICII,

ticos,quae in sola Aristotelis uerborum interis pretatione uerlatur tota, nihil pensi habensti tes aliter se habeant, quam ipsi in duce suo intelligant. Sed eamquς interspersas, inter- seminatasque mundo virtutes, quasi de latebris, ac tenebris in lucem euocans, non tam iacit miranda, quam operanti naturae simulatur. Et eam quae uniuersi partibus inest Sympathiam , quasi arti sex promit, & in usum de

mundi recessibiis,gremioque naturae prosert. Hisce vere declaratis rebus, palam arbitram ut esse factum Magiam integram, non elle aliud, quam Dei venerationem: & cadorum, atquae naturae virium cognitionem . Quam cur vel Plinius rideat, vel horreant alii, nihil

video, praeter quam quod ridendus ipse sit, &deplorandus. Talis Magiae veluti Simia quaedam,& inselix aemula, Goetia apud nequam homines est

nata, cultu, ac comertio daemonum reserens

Magiae Theologiam: praedictionibus , hum

norum eventuum singularium, similis facta Astrologiae. & naturalis, veraeque Magiae effectiones praeitigiis repraesentans : ut quae sunt, non elle videri: de quet non sunt, esse videri faciat: ad omnia, ope atque opera daemonum adhibita. Quae si circa defunctorum corpora

exerceatu Nect Omamiae nomen est adepta.

Si ad ignem, aut aquam. Pyromantia, &Hydromantia vocatur. Maleotecbnia vero si circa aerent:quoniam simul aere percuso evanescat. Pbat macia vero ea est, quae cibis potum philtra,re'; amatorias fingit procurare, qualem narrat se expertu Lucianus,& Apuleius.

ει qualem in multo usu apud Thessalas mulieres iii iste scribunt. Finxit etia medicinas quasdam ad morbos vatij generis depellendos se

nouisse. Ita euenit, eos qui, cum mali essent. sub bono nomine sibi voluerunt credi, non

Gottas, quod nomen est a dolore, sed Masos quod est a pia sapientia se appellari maluisse.

Fatear quoq; multos, qui vere Goites essent, uti Magi viderentur, ex bona Magia desum'ssse aliqua, ut eo pr textu credulum vulgus ad se,quaestus gratia traherent. Huiusmodi se- te sunt aliqua apud Eusebium, ac Gregoram, uae ipsi ex Hecates oraculo se desumptisse a

rinant. Quae Daemonu sunt quaedam euoc

tiones de praestigia: Quae impia, noluimus cupijs hisce commiscere.

Verum ad oracula Zoroastri redeutes, operae fuerit piaecium, antequam ea vel proponamus,vel exponamus,quaedam veluti proleg mena eorum praenotare, ut nimirum facilius

eorum sensa intelligamus . Sunto autem haec prima, quae scripta sunt a Proeto in prooemio comentariorum suorum in Platonis Parmeni

ξοις ἐρμηνέυουσι ' ν θε λ. is Sacrorum vero nominum, Deorum,secum ,, dum eorum mysticam interpretationem , is traditorum. ut ea quae ab Assyrijs celebr is tur,Zonae, de Azoni.& Fontes,& Amilicti,

,, &Synoches. per quae illi ordines Deo- rum interpretantur. Similia his Psellus postea tradidit, utinam sicuti prolixius, ita &diligentius. sed qualiacumque snt,non inutialia cognitu fuerint. Sunt aute haec verbis suis. ipitirco by

69쪽

Post v mim , paternum dicunt profundum. ex tribus triadibus repletum. Singulas autem triadum, habere Patrem primum . deinde P

tentiam mediam. & mentem ad h. ec tertiam,

quae claudat triadem in se ipsam. Vocant autehas, etiam intelligibiles. Polt quas alium ordia

nem, intelligibilium simul & intellectualium. tranὸ & hunc distinctum; in lyngas, & Syn

cheas,& Teletalchas. Post medium hunc ordinem, intellectitatis est. Unam quidem habens triadem paternam. Eam quae est semel trans,&Hecates, &quae est bis trans. Aliam quae est Amilicho tum trium . & unum hype et cota. Fontes vero hi sunt septem. Post vero hosce sontes. lunt hyperarch i, dein Agoni, deinde Zonaei. Post quos Angeli,de in Daemones. post

quos Animae. Et tandem mundus cot Poreus. Septem autem dicunt mundos corporeos Empyreum unum,& primum.& tres post eum Ethereos. deinde tres materiales, Innerraticum. Erraticum, & qui sub Luna est. Et primu

quidem determinant, secundum mentem . Rethereos vero secundum animam. Materiales vero secundum naturam. Fontem vero Augelorum,& Daemonum,& Animarum, & Na. turarum,Hecate melle die unt. Deducunt vero

multoties animam in m udum,ob causas multas. Vel ob alarum defluxum, vel ob voluntatem paternam, ad exornandam terrenam sortem. Existimant et mundu elle aeternit. Dicunt quoque. Aden multipliciter. &nunc Deum ipsum nominant, Principem terrenae sortis. Nunc autem Iocii sublunarem. Modo etiam, medietate aetherei mundi, & materialis. Modo quoque irrationalem animam. &poniandiu ea rationalem, non essentialiter, sed respe

ctu quodam, quando Sympathiam secum ha

buerit. Ideas existimant, nunc quidem Paternae mentis conception . nunc autem uniuem sales rationes, Mentis, animae, naturae. quavdat quidem Mens ipsi animae . Anima vero Naturae. Sympathiam dicunt esse superis cum inferioribus. & maxime quae sub luna sunt.

Restituunt uero in pristinum animas , secu dum mensuram propriarum purgationum,in totis mundi regionibus. Quasdam etiam supra mundum reducunt. Horum autem dogmatum plurima, & Aristoteles,& Plato susce-pernnt Plotinus vero,& Porpytius,& Iamblichus,& Proctus, omnia sunt secuti,& tamquadiuinas voces, ea susceperunt.

70쪽

In alio Exemplari, ita se habet. EIUSDEM CAPITA, DE dogmatis critae mit apud Chaldaeos.

Septem dicunt corporeos mundos. Empy- reum unum ,&primu ,& tres post ipsum Aethereos. deinde tres materiales. Quorum pinstremus terrenus dictus est, & osor lucis. qui est sublunatis locus habens in se,etiam matemma. qua Vocant profundum. Vnu principium uniuersoru opinantur. & vnu ipsum, & bonucelebrant. Dein Paternum quodda profundii

venerantur, ex tribus triadibus compositum. Qit Hiie vero trias, habet Patrem, Potentiam,

S Mentem. Deinde est intelligibilis lynx . Spoli eam, Synocheus, Empyreus, Etherius, &Asarerialis. Postvero Synochea sae letarchar. Post hos vero Fontani patres,qui vocatur etiamundi ductores . Quorum primus is qui semel trans dicitur.Post quem Hecate, te in is qui bis trans. Post quem tres Amilicii,& vltimus,li vpezocos.Venerantur quoque sentana

Triadem, fidei. & veritatis, S amoris Dicunt etiam Archicu lo lem,a solari sente,& Archa. gelicum,& iante sensus, & sentanu iudicium, de sulmineu sentem, & sente dioptrarum, &characlesia sentem, insidentem ignotis synthenias. & sentanas summitates Apollinis. siti. lis, Meteia iij. Mateliales vero sentes dicunt, centro tu,& elementorii; sommotu Zonam..de sentana Anima. Post aute sentes dic ut elle principia. Fontes enim principat iores sunt, principijs. Zoogonorum vero principiorum, summitas quidem Ecate vi catur. Medietas veroi, Anima principalis. Terminatio vero Virtus principalis. Sunt veto apud ipsos, etiaREOnς Ecatae, ut Triecdotis Chaldaica & Coo

mas, & Ecclystica. Axonici vero apud ipsos Dii, Serapis, & Dionysiis, di Osuidis series,

Apollinis. Azoni vero vocantur. qiu libere ialibertate vivunt.potestate exercῆtes in Zonas, desupersedentes manifestis Dijs. Zonaei vero, qui coelestes Zonas separatim,& libere circuruoluentes, & ea qu.ae hic suot administrantes. Diuinu. n. genus apud ipsos est Zoncu cui di- stlibutae sunt mulli sensibilis regiones. & sottitum est circa materialem locum, tortitiones Post Zonas vero est, inerrans circulus, conqtinens septe in sphaeras, in quibus iunt, Astra. Et alius quidem apud eos est solaris mundus, aethereo profundo seruiei, alius vero Zon ςp. ivnus e septem existens. Humanaru animaru , causas duplices sentanas ponunt: Paternam Mentem, de sontana animam,& procedit quidem eis particularis anima, a iantana per voluntate patris. Habet vero S per se genitam essentiam,& per se viventem. Non enim est, ut ab alio mota. Na iuxta oraculum,portio est

ignis

SEARCH

MENU NAVIGATION