Theologia moralis universa a r.p. Paulo Gabriele Antoine s.t.d. ad usum parochorum, & confessariorum primum concinnata, dein a r.p. Philippo De Carboneano novis tractatibus perpetuis notis, & copiosis accessionibus aucta. Volumen primum quartum

발행: 1794년

분량: 611페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

351쪽

3ω ' Υνactatur de Iustitia, oe Juνe. Reis. Quantitas gravis absolute , ideoque lassiciens ad

mortale respectu omnium, etiam regum, est ea , quae eis xequat valorem sexaginta assum, seu trium ilhrarum.

Nam talis summa secundum se spectata , est notabilis, tiparit utilitatem notabilem. Nec levis est etiam respectu Regis, spectatis omnibus eius oneribus, ad quae sustinen

da non Darum juv't: ex ea. enim rex potest uno .die deiscem, vel duodecim milites alere, qui vitam suam pro illo exponunt, vel unum militem per multos dies. Igitur quum talis valor in ordine ad usus humanos sit magnus in se , nec contemnendus , eius damnum merito censetur magnum absolute, & respectu cuiuslibet via ditissimi quem privat facultate disponendi. de hono secundum se notabili, nec parum utit'; Κ fic talis valoris damnum est notabile fecundum se, ae ratione boni ablati. Adde, quod si ta Ie furtum non prohiberetur graviter, daretur occasi multis illud patrandi; unde sequeretur gravissimum damnum principibus. Imo multi doctores minorvo quaniastitatem ad mortale allignant etiam respectu dii immo.

uantitas vero gravis respective ad tondit4ones persinis

rum, L suffciens ad mortale, quadruplex est , nimiis Tum respectu divitis est circiter triginta asses respectu mediocriter divitis vieinti asses'. respectu artificis ri pauperis duodecim asses, vel suantum ei valet merces o

perae diu mae, reseectu pauperis sex asses . vel id , quod

singulis sumeti ad victum diurnum. Nam unaquaeque naeest inina respectu fingulorum merito cen setiar not3bilis , &sine u i praesumuntur in his esse cum ratione graviter i viti : enim veto inhis summa e st respectu singulorum pra. tum labetris haud lauis , R illis fumeit ad victum diuro Hum, k non exiguam ipsis parit utilitatem, atque eius privatio incommodum non leve. Et vero victus diuriasus secundum communem existimationem , est quid n tam te: ergo quantitas ad eum necessaria, est etiam nota.

,. Nora. Quum quantitas materiae furti mortalis non mini ma- , thematice statui , sed tantum moraliter . qui regi rurriperee,, sunt mam designatam excepto uno, uel syrero , et leo tur , peccare mortaliter . quia in moralibus parum pro nani o Tepue x, Nar ἔ ac Proinde . quae parum di ase, nihil dista e cenisntur . .

' Quaest. V. AEn, ω ρωomodo peceatur morra p rmi ruta furta P . . Reis. I. Ex communi sententia, qui per plura parva furta, imi, vel pluribus facta, intendit acquirere quanistitatem notabilem. peceat mortaliter cum alsa intentione :quia volitio furandi rem notabilem, seu inferendi damnum notabile. mortalis est: nam est volitio pecca adi morialiter & actus voluntatis parti ei 'at totam inal lixam oblecti.' Tum etiam quovis furto levi in illa intentione procedente di quia singulis vicibus aufert rem parvam cum intentiane mortali auferendi magnam . Quod autem ni

352쪽

ex intentione mortali, quamvis in se leve sit . est nece

tum mortale: actus enim imperatus a voluntate parti etiarat malitiam Interioris. actiis imperantis : nam cum illo constitu It unum moraliter actu in totalem . estque illius

executiq. Suppoma tamen tali intentione, multa illa furista eontinenter facta, unum sunt furtum mortale: quia manant ab uno eodemque proposito efficaci . non interruispio, & virtualiter permanente . sed si interrupte fiant. iunc mult*H tantur actus voluntatis moraliter mali. Item peccat mortaliter, qui rem levem semel furatur cum misIuntate furandi magnam, si ea occurreret . quia habet v I Itionem furti mortaris. Reyn. a. oui saepe minima furatur fine animo auferen incla rem notabε em , R d tantum ex occasione data aecinit successive quantitatem notabilem , vel damnnm notabile Paulatim, R suceemve infert, peccat mortaliter per ultimum furtum , vel damnum rei de se Ieuis, ubi advertit te per illud quantitatem notabilem complere. commuinaeis Ion pentra. mob. mn solum quia tunc incipit detine re alienum in notabili qUntitare, ut docet communis ententia, se I etiam ratione ipsius accepticinis . ut docet saltem eqmmunior. Nam I. xunc scienter accipit usque

ad notabriem quantitatem , di hac ultima aeceptatione notabile damnum infert. 1. Qui vult. & ponit comple- 'mentum damni notabilis proximi, eo ipso vult damnum notabile proximi. Sed , qui vult damnum notabile proximi, peccat mortaliter. Ergo. Et vero si quis decem fur-t s parvis surripuit novem a ises artifici, videns, si ad ius tres furetur , quantitatem fore notabilem, & eam arave respectu illius, certe eo ipso, quod vult furari εἰ furatur tres asses. vult saltem interpretative qua uti istorem , quam surripuit, esse notabilem, A damnum, Suod intulit, esse grave. Sed qui hoc vult, peccat mortat, ter . 3. Raeo ultima acceptio licet de se levis, prout wn uncta moraliter cum aliis prioribus, complet ablationem rei gravis revera 3ravis est ac proinde mortalis: sicut

retentio ultim partis lieet de se levis, tamen quatenus cum retentione aliarum iam aeceptarum , complet retentionem gravem, est gravis, ac mortalis retentio. Itaque licet te via furta praeterita non uniantur moraliter cum hoc ultimo in ratione peccati , uniuntur tamen ratione materiae, R damni illati: multae enim leves materiae, di multa le-vra damna inter se moraliter uniuntur, & aliquid gra econstant. Hanc autem to a m. materiam gravem censeris velle per ultimum furtum illam complens, quo volens In Iuste retinere multas materias leves, adhuc accipis unam cum aliis prioribus aliquid grave constituentem, sicque vis omnes iIlas simul sumptas. ideoque grave da

mnum alterius.

Hinc famuli. k ane illae peceant mortaliter . ti tenentur ad restitutionem , si per plura furta levia etiam cir-εa esculenta, & poculenta . quantitatem sussicientem ad

morint ia

353쪽

mortalis; quia nee est contra iustitiam , quum homo fit dominus suae famae: nec contra charitatem , quia chari-itas non obligat ab hona te poralia externa comparanda, vel conservanda , nisi quatenus sunt necessaria ad bona spiritualia, uel ad vitam temporalem nostram, aut proximi conservandam. - 'Reis. Ex communi sententia , en mortale eontra charitatem seipsum infamare , aut eum scandalo prox mi el etiam proprio , ut si inde fias ad peccandum eI- fraenatior; aut cum periculo vitae fropriae, ut Ia dicas te victa sic thcrum alterius; nam est mortale dare alteri ocis Casio Um graviter peccandi . ti prodigere ici , cujus minium non habes : Item si infamia tua impediat ne possis prodet se proximo , cui ex sola charitate proden e

teneris . .

Imo est etiam contra iustitiam , s propria infamia redundet ad alios, ut ad ordinem religiosum ,. 13 1IS rei is Eiosus et quia quum fama tua sit connexa cum tam a aliorum , nai potest laedi fama tua , quin etiam fania illorum laedatur. Ii autem rus habent, ne sua famatur sine gravi, & iusta eat sal quod Ius tunc violas. Item si fama tua sit necessaria ad bene , & utiliter gubernandos alios , ut si ss episcopus . palochus , praelatus , dic, Nam ex iustitia teneris nihil facere , quod impediat , ne recte. & utiliter aliis munus tuum exequaris , quum te Oearis ex justitia illud recte, & utiliter stthis ol ire:

Iam.praebe ei s aliam, tia Ditieer homo sit paratus hoc facere . st opus fuerit : non tamen hoc semper tenetur acere μου : quia nee i se Domιntis quam

fuscepit alapam, dixit: Quid me eaedis

c Aea verba contumelisa, quae contra nos dicantur en

Puandocue tamen oportet , ut contumeIram aIIatam peilamus , maxime propter dua . bonum eius, qui contumeliam rufert , - , audacia repr mastur , oe de eaeterociandum illud. Proverb. 16. Responde stulto auxia itum-tiam suam.ne sibi sapiens videatur. Alro modo propterj - Iiorum quorum profectus 1mpe tur propter

An quomodo restinenda es fama Resis 1 Est obligatio justitiae , ex senere suo tr vis restituendi famam injuste laesam, sive imponendo Muu

354쪽

erimen. sive detegendo sine ii ista causa verum . sed occultum defectum . vel crimen. Ita omnes. Quia tunc illatae si uera injuria damnosa, quae proinde tolli, ac resarciri debet; ius enim quod quisque habet ad famam, auferri ob crimen etiam verum, sed occultum, L jam nemini nociturum nequit, nisi per authoritatem publicam. Adde quod bonum commune exigat, ut defectus , vel crimina

oeculta non detegantur sine ii ecessitatς aliqua : alias lae-:deretur pax , ac tranquillitas publica . ia tolleretur maiaximum frenum vitandi postea alia crimina , quod est famae bonae conservatio, & quo sublato in desperationem , di quodvis flagitium facile ruit humana fragilitas. a. Fama injuste ablata restitui debet integre apud eos omnes, apud quos ablata fuit. Nam iustitia exigit . ut damnum iniuste illatum resarciatur integre, A fiat rς- ni tutio ad aequalitatem i alioqui initistitia non tolleretur totaliter, ti remaneret inaequalisas. Hinc , qui publice infamavit. tenetur famam publice restituere . Reyitutioc inquit S. Tho. a. a. q 72. . art. ess actus susiti ei

commutatiυ quae in quadam aequalitate eonis it . Et

ideo restituere imρ ortae redditionem illius rei , quae iniuias e abIαι a G. Iuum ergo conserυare iussit iam sit de necesstate Diuiis , eonsequens est, quod restituere id . quod injuse ablatum ea alietii, sit de necessitate saluiis . Re p. 3. Qui alium infamavit , falsum crimen imponendo, ex communi sententia tenetur illud efficaciter re vacare, & adhibere omne fir moralem diligentiam. iit fatasa illea opio io ex an inris hominum evellatur. Unde tela tur auditoribuς aperte significare voce , vel scripto ii nece se sit, se falsum dixisse , aut etiam mentitum esse si opus sit, ad hi Uro etiam iuramento , di testibus e si aliter non putentur credituri . quamvis idcirco ipse sit in . amandus. Quia tenetur efficaciter resare ire iniuriam ilis latam ac proinde adhibere media ad id necessaria rx ὶν culpae imputare debet , quod sibi imposuerit tale

i autem verum alterius erimen , vel defectum iniu- ne revelastit , non debet dic re se falsum dixisse , quia mentiretur , quod nunquam licet et neque enim sunt facienda mala , ut eveniant bona ; sed debet apud rudes dicere se perperam locutum fuisse, talem iniuste infama iaci , et injuriam intulisse : apud peritos vero, qui ex elusimiai Iocutione magis confirmarentur in opinione ad millieri minis, debet c quantum fieri potest fine mendacio in

famatum laudare in aliis virtutibus apud eos, caram quibus detraxit, ut quantum in una virtute amisit opinionis bonae, tantum in aliis acquirat, A sc fiat quaedam compeii satio ; item eum honorare, ol quovis alio modo inri

enerare bonam opinionem de ho . ais vis potes alicui

355쪽

Sed qui libro famosis alterum iniuste infamavit , teneiastur restituere famam contrκriis scriptis vel publica revocatione : alioqui restitutio non esset efficax. R propor

et Onata damno. '

A Reis. 4. Qui falsum , vel verum crimen alterius iniuis

trirevelavit, thnetur ex ιustitia reparare famam non sci um apud eos omnes , apud quos eam abstulit sed et- am apud alios omnes , quibus hi postea idem retulerunt. altem an eorum defectum , fi praevidit . vel praevidere potuit, eos apud quos detraxit, rem propagaturos. EI commωurs fementia. Quia tunc cletraetor fuit causa iniuis. .ulteriorIs infamiae secutae ex illius iniuria , & uoluntariae Hr illa. Quare ab immediatis auditoribus quaerere enetur, an idem aliis retulerint γ Imo etiamsi probabi- P AR met, auditores immediatos audita non relaturoseue atras , valetur adhue teneri in horum defectum . Nuta tunc adhuc dedit iniuste Oeeasionem illi ulterioriantam ae: nam homines etiam alias prudentes facile data calIO , ex inconsideratione , vel aliter audita narrantia ιν aurem occasonem damni dat , damnum videtur dedisse, c. v I t. de Iniuriuuarit. XIV. An qui erimen DUum Hreνi imponit . vel verum . Iea secuιttim iri Ue detegit , teneatur omnra Da a mno, s e in eorpore, sive in aliis bonis inde I sula resarcire Resis. Amrm. v eommunis , or eerea δε-entia. Prob. . EN c. ult. de iniur. ubi Gregor. XIII. ait τ σἐ eti a sua datum in damnum , veι injuria ἐντogata , jure fu- per his fatis facere re oportet. a. Quia est obligatio reia a retendi omnia damna seeuta ex iniuria mortali e qui

enim hane intulit . est eausa iniusta damnorum inde secutorum ; idque verum est . etiamsi erimen sit ve- sum . sed occultum . Nam qui illud iniuste manife-savat , est causa moralis iniusta damnorum ; haec enim secuta non fuissent sine tali manifestatione injusta eri

minis.

Hinc, qui defectum , seu erimen, sive verum sive falsum in alisse a perpendo impedis it alterum a eonsecutione optim matrimonii, vel offeti, aut beneficii, quo dignus eii. tenetur ei restituere quanti spes illius obtinendi valet arbitrio pνudentis, quum injuste impediverit. Quod B infamatus ideo privatus fit ossicio, vel alio bono, quod ram habebat , restitui debet valor ossicii , vel talis boni, quia detractor fati causa injusta iacturae boni iam acquia siti .

356쪽

r se his

357쪽

s ς' Tractatus de Itis ilia , oe Jure.

Qitast. XVI. An haeres detractoris teneatur ad ressitutionem famae a destincta violarae 3 Quia haec oblieatici non respieit bona ei he- Iict .i , i eo est mς re personat s. At tenetur ex justitia reis sarcire damna realia ex infamia seeuta. Nam obligatio resarciendi damni in rebus illati assicit hona infamatoris , R haec hona cum suo onere transeunt ad haeredem , defus cti pirio nam repraesentantem, qui sicut in bona, ac iura . item in onera, ac debita realia defuncti succedit. Maesi. XVII. sitiae nam ex e ent a ν es tutione famae Ne p. Excusat I. Condonatio valida talis restitutioni . facta ab eo, cujus infamia non redundat in alios : nam quum talis sit dominus suae famae, potest eius restitutionem sicut aliorum externorum valide condonare. Illicite tamen condonaret, si eius fama necessaria esset ad aedificationem proximi, vel ad tollendum scandalum , tunc

enim peccaret contra charitatem.

In tribu= autem casibus non potest νalide condonari restitutio faime. I. Si in farma tua redundet in alios, qui inde maneant infamati, vel suspecti: quia non potes de aliorum iam a disponere , R cedere ius , quod habent , ne infamia eis inferatur, k ut illata tollatur: talis est in famia religiosi, quae redundar in suum ordinem, δtc. MSi fama tua necetiaria sit ad tectam muneris tui administrationem, nisi incium deponas, vel aliter famam tuam apud alios recuperes. Nam subditi habent ius, ut muniis tuum erga illos recte, ac utiliter exerceas, ideoque ut tollatur impedimentum ortum ex tua infamia. 3. Si ex tua infamia secuturum est damnum alicui tertio; nam infama or tenetur ex .iustitia impedire illud damnum , quum ei causam iniuste dederit; ae prsinde tenetur tollere infamiam tuam, ex qua obventurum eli, nisi tam cualiter amoveatur 42. xcusat, si fama sit aliunde recuperata, puta per sente ut iam Judicis, vel per rei evidentiam, Mel per tenes. aut aliter. Quia iam sublatum est totum damnum illatum et eo Oili, i manet resarcientium, perinde ac si equum tibi sumptum casti recepi fles. Potest tamen in f maior condemnari per ipdicem ad aliquam satisfactionem etiana pecuniariam in poenam criminis ; sed si non accusetur apud iudicem , tenetur tantum ad satisfaciendum peν sit ira doloris, petitionem veniae, vel honorem aliquem secti adium conclitionem personarum , Ob moerorem illatum ,

L infamiam, quam passus est laesus donec sublata fuerit , si Pucetur talem satisfactiomm velle. Damna autem in aliis bonis ix infamia secuta , eompensari sero per debent

Calumniator tamen tenetur semper revocare calumniam ,

coi 5bfante sententia iudiei aria a te usatum absolvente ;quia per illam sentent: am non susscienter restituta est fama apud omnes: multi enim existimant, R existimare

possunt, accusatum fui me absolutum ob defectum probationum criminis . non vero ob eius falsitatem.

358쪽

3. si restitutio sit impossio ilis: nam nemo tenetur adini possibile , ex re g. iuri in s. 4. Si revera nulla fuit infamia ex detractione secuta , ut si audientes jam antea sciebant, quod narrasti ,1vel illud non credi durunt: quia tunc nullum damnum secutum est, er o nullum est resarciendum. Si tamen tua

narratione. infamia proximi notabiliter aucta est, aut si auditores inducti sunt ad iudicandum malum de proximo, quod antea tantum suspicabantur , teneris ad restitutionem i quia tunc tu isti causa injusta talis incrementi , se u damn ι .s. Si restitutio fieri nequeat sine periculo vitae infama. toris , quae' iudicio prudentum praestet famae infamati . Quia non est obligatio restituendi cum longe majori damno, spe statis omnibus; nec tunc laesus est rationabiliter invitus. Si tamen ex tua calumnia impendeat infamato, aut aliis damnum grave in spiritualibus, vel periculum vitae, aut grave Raudatum, aut grave malum publicum.

teneris cum periculo vitae famam restituere . Nam ista damna aequivalent, aut it iam praestant damno vitae in aniata

toris. Idem dic, si iactura famae, vel aliorum bonorum

tanti, vel fere tanti ex circumstantiis aestimetur, quanti iactura vitae tuae: nam quisque tenetur damnum a se illatum restituere etiam cum aequali, uel paulo majore detrimento suo. A fortiori fieri potest, ut quis famam restituere teneatur cum jactura bonorum omnium. 6. Iuxta multos no a teneris restituere, si crimen verum

occultum, 9uod aliis narrasti, fiat alia via iusta publi-

com Dublic Hate , qua infamatus amiserit ius ad famam. . Si infamia penitus abierit in oblivionem, nec periis culum sit ne reviviscat: quia tune infamia iam est abolita , ac proinde damnum sublatum . Sed si reviviscat potaea, erit tunc obligatio restituendi. Si autem periculum sit, ne aliquando infamia reviviscat, cui facile fieri potis est : nam nomines data occasione facile recordantur quae obliti erant I debet detractor satisfacere pro illo periculo, honoranao, laudando infamatum, imo k dicta revocando , si erimen sit falsum . Quaest. XVIII. an in ressiιurione fama post feri com-

pentatio DR p. I. Est mortale contra iustitiam salsum erimen , sive in iudicio, sive extra i Itud imponere etiam calumniatori ad suam iustitiam . oel famam tuendam. eommvnis sententia, tese De-Lugo. Quia I. est medium in trinisse ee malum, & prohibitum hac lege r Nou falsum test-monium dicet, Matth. 29. estque me adactum perniciosum , ac iniustum in re gravi : nam quisque habet ius, ne e ob ullam causam falsum crimen aflingatur. Hinc Concilium Arelatense I. & li., ti Matiscon. I. R alia Concilia iubent excommunieari generaliter eos, qui falsum crimen obiiciunt aliis . a. Innocentius XI. damnauit has propositiones. 43. 2Pidni non nassi veniati βι detrahentis

359쪽

atit horitatem magnam sibi noxiam DID erimina eIidere 344. Probabile ess non peeeare mortaIiter, qui imponit faI- sum erimen aIietii. ειν suam finitiam defendat : Et βhoe non fit probabiis, vax ulla erip opinio probabilis in

Theologia.. Reis. a. Non licet infamantem infamare, narrato etiatam vero erimine praecise ad compensandam infamiam illatam . EII eommtinis fententia. Quia non licet privata aut horitate malum pro malo reddere, di vindictam exeriscere. Non reddentes malum pro malo, nec maledictum promaIedicto , sed e contraria benedicentes: quia in hoc υ capi essis, tia benedictionem haereditare possdeatis. stule sim uti It vitam diligere. Er dies Uidere dio nos , eserceae inguam fisam a malo , ω Iabia ejus ne Ioquantur d Itim. Declinet a malo, oe Deiat bonum; ιnquirat parem , is sequatur eam. T. Petr. 3. Est autem mera via

dicta , quando quis privata aut horitate infert damnum,

per quod proprium damnum non in impeditur, vel acceptum non resarcitur, ut quum infamia alterius non totis lit tuam infamiam : sic non licet incendere domum eius , qui tuam ineendit. Hinc qui se mutuo infamarunt, tenentur ad restituendum sibi mutuo famam , niti sibi mutuo gondonent, ut praenam itur , fi aequalitas sit in in

famia.

R. p. 3. Si quis te falso infamet, ex communi senten. tia potes aliquem eius desecthis , vel i peccatum verum occultum detegere ad . labefactandum eius testimonium , U. g. quod antea fuerit deprehensus in mendacio, periu-vio, modo haec manifestatio sit . utilis, R ne eeffaria ad famae tuae defensionem, nec maiorem ei infamiam pariat, quam sit ea, quam tibi injuste parat. Quia I. quisque habet ius tuendi prostriam famam, quam alter vult in iuste adimere: nec ille est tune rationabiliter invitus quum cogat laesum ad hoc medium necessarium. a. Potes detegere crimen alterius ad impediendum grave damnum proprium, vel proximi: ergo multo magis id potes ad avertendum damnum, quod ipse eriminosus tibi parat i iuste inferre. Ilicita tamen est defensio immoderata propriae famae, ut si majorem infamiam alteri inferas ad tuam minorem avertendam : nam esset inaedualitas . ideoque in iustitia

resarcienda .

Quod si manifestatio alieni eriminis non sit necessaria

ad famae tuae dasensionem , siue quia potes eam aliter tueri, ut testibus . iuramento. &e. sive quia haec revelatio

ad tuam defensionem inutilis est ; tunc illud detegendo

i eccas contra iustitiam, Et teneris ad restitutionem. Nam

ille habet ius ad famam, quamstri eius infamia non est necessaria ad infamiam, Quam tibi injuste ia fert, amouendam ; ti sine iusta causa laederetur fama proximi. quod

ea intrinsece malum: eritque mera vindicta . santis.

360쪽

Reis. 4. Dum duo se mutuo in amarunt. & infamia utriusque aequalis est, si unus nolit famam alteri restituere, iuxta multos alter non tenetur ad restitutionem , m do infamia prioris non redundet in alios. Prob. I. Ex s. ult de adti I. ibi ; sivum paria crimina compensaιione mu- sua deIeantur. a. ouia in rebus temporalibus, quando

jura sunt paria, si Hier nolit tibi servare ius, & solvere debitum . nec tu teneris praestare, quod ei debes: est

enim quaedam iusta defensio tui juris , R eompensatio boiani tibi debiti. Fama autem est bonum temporale, cuius domini sumus : unde uterque potest ob infamationem mutuam alter alteri restitutionem famae condonare. Qui tamen prius laesisset, tenetur ad restitutionem talis excensus infamiae, alioqui non redueeretur aequalitas. Item si altero volente tibi restituere, tu nolis iciem ei praestare , peceas graviter contra iustitiam ς quia es causa damni , Dod is invitus patitur. Neque enim infamatio tui tolia iit infamiam ei illatam.

Mest. XIX. an qui infamiam a se ἐπι Ue Hlatam toti

Iera nequit, teneatur pecunia eompensare

Reis. Multi negant, eo quod bona superioris ordinis nequeant restitui per bona interioris ordinis ' ac proinde tune sit impotentia restituendi. Nam, inquiunt, justitia commutativa. quae aequalitatem spectat, ac postulat, non oblisat ad restitutionem, nisi res ablata reddi possit, vel in se, vel in aequivalenti saltem ex parte. Sed fama ut pote honum superioris ordinis ad pecuniam , non potest reddi in aequivalenti etiam ex parte per pecuniam; alioqui bonum inferisis ordinis posset tandem per sui incrementum exaequare ea toto bonum superioris ordinis, acpm inde pecunia totam famam, contra illud, Prov. a I.

Melius es nomen bontim, quem divitia multae. Igitur quum fama sit supra omne pretium, non est pretio aestium abilis, nee compensabilis. Alii tamen eum Sancto Thoma 2. a. quaest. 62. articu lo a. ad I., 8t x. probabilius docent, talem teneri compensare peeunia, vel piis suffragiis , pro infamato oblatis . vel aliter arbitrio prudentis , propter easidem rationes i ob quas dicunt pecuniam pro damno vitae , vel membra restitui debere. Vide dict. parte a. ca po 6. quaest. ε. Fatetur Lessius. mfamatorem teneri ex quadam aequiistate. ti etiam ex eharitate infamiam peeunia compensare, u infamatus sit pauper, qui non videatur aliter moerorem depositurus, ti infamator sit dives. sicut enim ratione alicuius coniunctionis, vel beneficii aeeepti, lex chariIatis me magis obligat erga hunc, quam erga alium : ita etiam ratione alicuius ineommodi, quod alteri intuli, magis teneor erga illum. Sed videtur haec eta

se obligatio iustitiae: nam ex iustitia depelli debet moe-

SEARCH

MENU NAVIGATION