장음표시 사용
51쪽
48 Tractatus de Virtutibus Moralibus. Medicus, s sne causa rationabili , vel saltem dubia ,
talia mandat, vel ordinat infrmis e ait S. Antoninus loco citato.
APPENDI x Ad usum Mil sonariorum. Do Orientalis Ecclesiae circa jejunium disciplina.
DE Orientalis Ecclesiae disciplina etiam ei rea ecclesia sti ea jejunia plura dicturus sum in tractatu de Saaeris Christianorum ritibus, quem ante tractatuni de Sacramentis in Senere exponi debere ad usum Missionariorum , necessarium existi iNavi. Hic vero nonnulla opportunum visum est indicare, quae necessaria sunt, ut Orientales ritus Christiani sciant, quanda, A qua ratione ex Ecclesiae praecepto ipsiis sit te unandum . sPrincipio autem statuo orientales ex Ecclesiae praecepto teneri ad ieiunia illa, quae vel . x praescripto antiquorum Canonum, aut ex antiqua, usu recepta, & confirmata consuetudine observare solent: hae e enim habent vim legis, ut omnes fatentur.
Deinde ab hujusmodi lege dispensari non posse ab Episcopis , vel Patriarchis , ut in Appondice ad tractatum de legibus demonstravi ; & ut constat etiam ex Const. SS. D. N. BENE PICTI X lv. Demandatam raelitus, in qua factum Cyrilli Patriarchar Antiocheni improbatur, quod
in quodam Ep coporum eo Messti in Monte Libano babi to anno 1736. receptam Eccles a Graecae disciplinam circa ieiunia immutaveFis. . Denique non omnes Orientales convenire circa dierum numerum, in quibus sit ieiunandum, nee circa modum. Quod quidem discrimen non novum , sed antiquum est ;ut videre est apud Thomasianum trach. de jejuniis Ecclesiae pari. 1. cap. 2C. . A ut notat Balsa inon in fragmento a Cotelero latriae recidito in not. ad lib. V. i Const. Apost. cap. 2o. Quamobrem jure meritoque praesumitur, antiquam esse di .ersam ieiunandi consuetudinem, quae in diversis Ecclesiis Orientalibus viget: quod notatum volo, ut quisque intelligat, . propriae Eccleiae consuetudinem hac in re servare debere. lis praemissis ad particularia descendendo, exordium sumam ab Italo Graecis, iis sti- Iicet , qui in Italia, ti in Insulis Italiae adiacentibus degunt: sed graecos ritus ser Uant . .
De iis BENEDICTUS XIV. Constit. Et si pas orates ,
ait: Primo, ad obse νυantiam ieiunioνum, oe vigiliarum Latina Ecelesiae, si tota Ioel filias Graeeorum eommuniaras , υel potior Lateorum pars cum Paroebis . oe Preria
ν teris coniuncta induci posset, optimum esset ς id quo ab f. tia alia Sedis Aposolicae diuensatione, arbitrio Ordin/riorum relinquimur Latinorum: non tamen ad νου
52쪽
senis fas fit . ubi Parochiam Graecam habent, , conritra propνium ritum, Latinorum more se uma , er vigilias servare: sed omnes vel graece cum Graecss , veι ι-- ne eum Latinis ieiunant. Ubi vero propriam Paroe hsam
teri . excepto graeco rrtu , qu3 sn Μερον , ac D ιυinis Ἀ- fietis a Presisteris in servandus . P seeundo ait: ubi Parochiam Greeam habent, toleraniadus est apud Graecos Uus earnium die Sabbat ν , ' 'na
nis cibos vetitos apponero sive dre Sabbata , quando ρνaefatis Graecis carnes eomedero tiret, sive aIio quo timis aue tempore, quo Latini debent ab νιIas absiuere r Laiatini anim famuli Gratorum ιa 1 num ratum ferυare tenena Ouarto. item tolerandum est , tist ad ieiunium eodem die Sabbati in Quadragesima, excepro uno Sabbato Saniacto ex antiqtia traditione , non teneauttir, Iea sumta
Sexto, tam Graecis in Corsica habitantibus, quam omisnibus . oe singulis Albanensibus , s Graeeis, ρυς en Ita ita Insu Iis adiacent 1bus commorantur , concedit . R indulget, ut ad inflar Latinorum, in quorum Dices Iibus degunt, in quadr gesima quartis, o sextis ferras, s reliqtiis anni 1ejuniis , vino, oleo, ο ρ cibus cuin, usque genevis uti possnt , atque litteras Clementis Pa-oae XIl. confirmat, quibus Abbati , R Monachis Mona-kerii Ord. Sancti Basilii Magni ritus Graeci orientalis Terrae Dimidii-Jussi Panormitanae Dioecesis concessit , ut piles bur. sanguinem habentibus ubere, ει ιietie nonnulis is anni Quadragesimis vesci possut , non obflantibus r1ttis Graeci ordinationibus.
NOTA. Praeter Quadragesimale ieiunium , Ae abstinentiam. . vel ieiunium feriae quartae, & sextae . Italo Graeci abstinere quoia
V noe debent a earnibus . lacticinii , dc ovis tribus aΙ is temporiis ., hias : scili et a die Lnnae post festum SS. Ttinuatis ad festam usis . . que Sanctorum Apoηoiorum Petri . & Panii extitistie: a prima , . Rugusti , usque ad tc.lunt Drumpi. onis Eeatae Mariae Mimimis, Ge a quintade ei a Novembris, usqu ad Nativi tatem Domini. Haec est , quae apud Italo Graecos consumiec vi et; ut constat . ex supplici libello, quo Pompulus Rodola nomine Italo. Graeis
54쪽
Moiae majorem vel minotemzorem α' Ahoh.
55쪽
.. NOTA 4. In illis locis , in qui hin eontra propriae Eeelesiae enn- . . suetudinem feria quarta . Κ sextν , ac nonnu Ilis quadragesimae,. diebus a Catholi eis ritus . vel Graeei , vel Armeni . vel Cophii - , , ci . au alterius cuiuscumque se omittitur abstinentia a piscibus, . cum inna ulne , oleo Se. quoci huiusmodi ab st nentias in Roma, , na Eeciosa observari non no erint , vel quod Latini nonnuui, , Missionarii ignorantes Orientalis Eeolesiae cliseiplinam, Catholi- , . cos ad huiusmodi abliinentias non esse obligatos docuerint . hu- ,, iusmodi omissis pro abusu es habenda , atque omnino tollendas . Nam praeterquam quod constat hujusmodi ab usum ex ignorantia , ortum ducere . Apostolica Ste es eum semper improbavit. Pareei, id ex instructionὐ . quam, iuxta ste cretum approbatum a Clenti,4 XI. 6. Februarii 1 et f. suprem. In suis t. Conimissarius misit adri Euthiui una Archiepiscopum Tyri . & Sidonis. in qua improbat ne , perma: o facta ab huiuimodi Archiepiscopo oescendi pistibus se.
a quAlta . & sexta . M quadrasesimae tempore eontra Ecclesiae. Graecae constret dinem .' atqne ex alio eiusdem supremae Inquisiis . tionis dec et . M . Ianuarii ν 3. , quo negatur Armenis ad fi-
,. dem Catholicam conπersis in Crimaea clispensaticii eo medendi piis, , stes oribus super indicatis, Re etiani aliis diebus. si qui sint, , in quibus iuxta propriae Ecclesiae disti plinam abstinere debeant. Nee ab huiusmodi abstinentia exeusari possunt. qnia per ea nase convenitent cum Haereticis . hac enim non est lignum haereseos . protestativum . sed obse mala orienIalis Ecclesiae disti plina , quae , s penes Imreticos viget, multo magis vigere debet apud Catho. licos. Hi te in supracitata instructione permissio facta ab AriaM ehiepi sevo i Ilo damnatur Ob scandalum , & Catholicae nostrae fisse clei derisionis mini vum . quod Εeclesae inimicis affertur . quoa , non disciplinae immutatione, sed exacta observantia. virtutum .. expmplo , atque C Riliolicae veritatis manifestatione allicere , Ac., ad Orth oxam fidem amplectendam trahere de hemus. NOTA s. In locis illis, in quibus, a Paschate ad Pentecosten, omitti solent abstinentiae in feria quarta, & sexta, non uide uintur cogendi Catholici ad eas Observandas . anum enim constet , ex Thomassinu. aliisque , antiquam esse huiusmodi consuetudiisse nem. praesunt i potest eX disciplina a maioribus aecepta hujusmodi abstinentias omittere .
, Quae fini ieiunia Propria Armenorum . eolligitur ex diruensa
et ione ad decennium concessa ab Inn .en. XIII. 14. Ianuar. 'M.
- εt ad aliud decennium Protogata a clemente XII. x . Maii iri pro Armenis Leopoli commorantidus. Ibi enim quinque ieiunia si recensentur, scilicet in ipsis festivitatinus Pentecostes . exceptari die 1. per hebdam adam unam , & vocatur ieiunium Ecclesiae . . Alterum . quo se disponunt ad Transfigiatationem Domini per .. Bebdomadam unam . Tertium , ad s. Crneis apparitionem in se Monte Varali. per hebdomadam unam . Quartum . ad S. Iac ω. hum Nisbensem per hebdomadam sciam . Quintum , ad S. Ser-' qium tempore Methanalio m per hehdomadam unam . In lilix' autem clispensationibus Summi Pontifices ieiunium Quadragerim I te iuxta solitum . & ritum Armenorum seruari mandaverunt . ' Μaronitae die bos Mercurii . de Veneris a Misent tantum a
eam ni hus, & lacticiniis & Quadragesimae tempore pisces maci- ' ducant. Hane vero consuetudinem , & antiquam esse . & linia V tam facile eonii et mus. Quippe ii plura eum Latinis eommunia ' habent . de ab Orientali hias reliquis diversa , ut in tractatu de ritibus indicabo .
56쪽
De Virtutibus Justitiae annexis .
Nam de Iustitia erit Tractatus I perialis.
SA actus Thomas vocat Virtute. iustitiae annexas , alii vero Iustitiae species imperfectus . quae ueriantur citiaca aliquod debitum ad alterum , sed quod non est tam rigoroium, quam debitum Justitiae . vel quod adeo magnum est , ut nequeat reddi ad aequalitatem : tales tuni: Relleio, Poenitenta a, Pietas, Obsetvantia , obedientia , Gratitudo, Affabilitas, Liberalitas. k Veritas in dicendo. De Religione fuse dictum est: de Poenitentia suo loaco; nunc de aliis. . r. Pietas sumpta pro specialii virture est virtus , per quam tribuitur debitus cultus tum parentibus tanquam vitae, R educationis post Deum authoribus: tum patriae. quia patria aliquo modo est principium ortus . eo quod parentes foveat, R idonea ad ortum , di educationem suppeditet: tum etiam aliis consanguineis db conjunctionem, quam habent cum parenti sus. Consistit .ic cu us tum in honore parentibus suo tempore, & loco Q. ferendo, tum obsequiis , A necessariis vitae subsidiis p taestandis , ait T. August. lib. 83. quam. μ. a. Observantia est virtus, per quam dcfertur exestus, hoc est, honor, & obsequium superioribus i ob eminentiam conjunctam cum beneficio gubernationis , atque etiam aliis personis virtute' sapientia, aux dignitate conspicuis , quatenusIatione talis perseetionis idonei sunt ad nos guberi virns, seu dirigendum, saltem exemplo suo. vel consilio . Duplex est , nempe politica, qua ob digat in Iatem politicam , vel excellentiam humanam ; λ religiosa , qua ob dignitatem, vel perfectionem supe naturalem cultus defertur.3. Obedientia dupleX est, aliae est virtus generalis , inclinans ad observandum quodvis praeceptum ex quovi= mo tivo bono: & sic obedire pertinet ad quamlibet virtutem, ex cuius motivo mandatum servatur. Ei opponitur ino hedien Ita generaIis, quae est vitium generale oonsistens in cujusvis praecepti violatione, ex quovis motivo i ideo quo est peccatum in re gravi, veniale in levi , & in Oluditur in omni peccato tanquam ratio generica . Alia est virtus specialis inclinans subditum ad exequenda PrRcepta superiorum, quia praecepta sunt. Et oppoumitur inobedientia formalis, quae est violatio praecepti , quia praeceptum est: unde se moer mortalis est eι iam in re levi : quia est contemptus praecepti, ac potestath praecipiendi: nam nolle obedire praecepto , quia prseceptum
est , est illud contemn re, & limul potestatem unde manat.' C a Porro
57쪽
sa Tractatur de Vistulitas Moralibus. Porro obedientia minus stricte sumpta est virtus , qua quis voluntaci superioris se accommodat sive praecipiat ,
uve non. Voluntas enim superioris, quocumque modo in
nos eat , o quoddam taetrum praceptum ς ει tanto via det υν obeflientia promptior , θυι to expressum praee sum obediendo praevenit, voluntate Iuperioris inteι tecta. ait
4. Gratitudo est virtus in elinans ad eompensandum , 'ensium acceptum , quantum , k ubi reeta ratio possvolat. Ejus ossicia sunt beneficii aestimatio , benigna acc ytatio, gratiarum actio , grata commemoratio, R repen-ho beneficii pro loco, di tempore. Et opponitur ingratitudo, quae est peccatum , quum disconveniat naturae ra tionali ut rationali, ti oppona Iur virtuti. Et boe enim aliquid dicitur esse pereaιtim , quod virιtari contraνiaιur,
ait S. Tho m. a. a. q. 148. art. X.
I. Affabilitas est virtus, quae totam conversationem n stram cum proximo, cons1stentem in eolloquiis, convictu, R actionibus, quibus eum illo tractamus , ita moderatur, at ei grata sit, servata tamen decori ratione , essicitquτne nimis blande, nimis aspere in congressibus nos geramus. Et opponuntur per excessum blanditiae, k adulatio: per defectum morositas, qua proximo molestia Ic taedium n conSrestibus affertur. 6. LIberalitas est virtus, quae moderatur amorem divitiarum , ti re uir nos faciles, A promptos ad eas impendendas , quanthm, R quando recta ratio dictat . Unde eius Opficium est , I. Moderari assectum mutitarum s eundum rectam rationem. 2. Est largitio, A modus debilus in ea servandus. Et oeponitur per defectum a V bitia et per excessum prodigalitas , quae consistit in. dei
ctu contervandi, R excessu erogandi . Quamvis haec ut saepe venialis, qua te uus eum sola liberalitate puἶnat; est tamen mortalis culpa, quum quis inde se reddit impo-xentem ad soluenda debita, ad sustentandam convenienter a milia in , ad eleemosynas erogandas Rc., vel ratione fi
nis . periculi, scandali Rc- . . . veritas in dicendo, seu veracitas est virtus, qua I cI in mur ad semper loquendum conformiter Menti nostrae οῦ unde iacit ut recte utamur signis ordinatis ad mentem alteri patefaciendam : de qua, Ephes. 4. Deponentes'mσN-
ovo ; quoniam Itimus invicem membra. Et opponitu 1 mer uacium a circa quod ... Quaest. I. An omne mendae tum sis ins νι-ete malum
fi p. Affrm. Ita omnes , ti Aristoteles ipse Iib. 4. . Et hic. c. 7. dicit mendacium per se esse malum , R vi tu
P, ob. Quia in se continet anordinationem ς nam Pervertio naturalem institu Iionem , di finem locutionis acihoc entibus intellectivis concessae , ut possint inter feeo Τ 4num care sensu a suos: ac Proinde per se evenit comm -
58쪽
TVasatus de αγνι utibus Moralibus. Is nieationem cum hominibus i & commerarium vitae is iniis' estuue deceptivum proximi. Ideo omoe. Ineli acii. alii Setiptura prohibetur 4 mu υeIle mendacium, ECςl. 7. Verb*m mendax jussus M 'abitur .
Mendae; um tamen, quod nec proximum, zς Dei graviter laedit . nec scandalum parit nec est . contra
be of mores . .eniale est , quale est me e sotosum , vel
ossiciosum , Qt docet. S. Au in Ps. s. sim vere eius ordinatio non censetur gravis. At mendacium Per io sum, quod graviter laedit bonum proxymi . vel honorem Dei, αut grave scandatum parat, est moriale . qu g viter repugnat charitati Dei , vel proximi, etiam J stitiae, aut religioni. Tale est omne ineudacium contrRfidem, religionem, vel honos mores, in ludicto montis , iuramentis, coctractibus , detramosae gravi, O , quod mentitur , occMix animam. sapient. I. Perse
Idem die de simulation e . nam est vere & proprie me dacium in facto mendacium enim est locatio contrRmentem . Per locutionem autem intelli Illyr actuum internorum,significatio per mi vis signae mentis ityn incae liva, sive sint verba uυe tacta . gest's. nutus, sive ictyptura . Nam c ut ait S. August. lib. de mendac. c. δ. IIIIa mentitur qui aliud habet in anima , π I 'bis . veι quibusIibet signifieationibus enunt ισι. Et dλ ctus Thomas 2. a, quaeli is i. art. I. ait : ata vi ι uteveritatis pertinet ut quίs asIem se exbaodar extar os pesigna exterioνa, quaIis es. Siana autem exterro a reo solum sunt verba, sed etiam Dya. Sicut . ergo Vrosa νορρonitur . quod aliquis per υerba exteriora a tua figu/ficet quam quod habet apud se , quod ad mendacium per sinet: isa etiam opponitur veritati , quoia aI1 qu s pὐr μιiqua signa famrum υel νemm aliqujs Ilan cet contrarium eius , quod in eo ess : quod. proprie simubaris arc tur . Unde simulatio proprie ess mensactum quoa clam im exteriortim signir factorum eon Ueqs. Non rese x v I moti quis mentiatur verbo, υρι quocumque GIro Iaras '. iam de cum omno mendacium sit peceatum , eonfeque ny m etiam.quod omnis simulatio in peeeatum. Seu, PII v. art. 3. ad 4. ait : Licet tamen υeritatem occultava trusenter
,, NOTR. Mani voeatio Ille est voη , seu propositio 'aribi habens ., sensus . quam proferens praevidet ab audiente accipiendam in a
se lio inniu quam spis intelli fit. Duplex in t alia steterm abi
60쪽
Tromtus de Virtutibus' Moratibur. IIno π feeit , vel aliam viam , ab ea in μιs fecit ., Ne
os periurus . 27. Causa iusa utandi iiiia,nphiboloetiue i, quoties id necessarium , aut titilo esὶ ad Ialutem corporis , bonorem, res familiares tuenda ι , vel ad quem l
bet alium virtutis actum, ita tit υeritatis occultario ceuisseat M tune expediens , ω sudiosa. Reyp. a. Certum est non licere uti ulla sequi vocatione etiam determinabili, neque restrictione etiam pure nae it tali. I. Ex intentione decipiendi proximum , seu et falsam opinionem ingenerandi , quia hoc per se malun est : nam c ut ait Lavinan sicut- veracitas est mentis perfectio , ita falsitas omnis est de honestatio, R dedecus ejusdem: alteriu& autem mentem ad Dei innititudinen conditam dedecolare velle, intrinsece malum est: Verbistiti ad fallaciam, non au quod infliruta sunt, peccatum est, at L S. August. su p. a. Quoties interrogans habet ius inquirendi, & sciendi veritatem, ut superior, judex tisi. Nam huic juri respondet in interrogato obligatio clare , R sine ambiguitate veritatem detegendi, A secundum in
terrogantis mentem respondendi. Aeo ν, dicens esse communem omnium sentenisam. 3. Quando non adest gravis. R justa causa occultandi veritatem : quia bonum . & lex societatis humanae exigit, ut clare, ia juxta. interroganistis mentem respondea inus, quamvis non habeat ius strictum rem illam cognoscendi, saltem d usi non adest gra-Vis, R justa causa eam occultandi. ouae lex fundatur in ipsa natura hominis , in quantum eis animal sociabile .uuia homo es animal De u ile naturaliter unus homoedebet alteri id, sins euo , ietas btimana ferυari non posset. Non autem possent bomines ad inυicem convive ε . nisi sbi invicem crederena iam quam sebi in υicem uerixa-iem manifestantibtis . Et ideo virius verit cris aliquo mst. do attendit rationem debiti , ait S: Thanis a. a. quaest.
Hinc quarrenti an liceat uti aequivocatione , vel restrictione mentali , dici debet id non licere , ut constat e Xcit. propositione damnata. Non solum quia aequivocasi di restrictio simpliciter die ae intelligi intur ordinarie de sequivo Ptione in terminabili exterius , R de restrictione mere mentali; sed etiam quia interrogatio est indefinita,
ideoque univer talis . At iuxta communem sententiani , non licet in casibus. supradictis uti restrictione etia in non pure mentali neci aequivocatione etiam. determinabili .
Itaque potest esse. solum controuersia .in casu ιbi adest obligatao , vel alia gravis causa occultandi veritatem ei qui non habet ius exigendi ejus cognitionem , nec sup petit alia via eam occultandi intenditur solum occuta