장음표시 사용
131쪽
sophistico eo quod ad solempnitatem earum comparere inritati non ausi sunt, matrem nostram facultatem artium, quantum in eis extiterat dehonestantes, sed qui in verecundiam matris nostrae aut sui excellentissimi filii venerabilis magistri quodlibetarii hoc sacere ex conspiratione credebant. nonne propriis irreliti consiliis ingressi sunt abyssum confusionis 3 Et quum quodlibetum exstat clericalis militiae validum torni amentum, tu quo magistri singillatim serro argumentorum praesentantur hi neque pro viribus limitata litoralia 3 aeeipiunt
praeeonia, quomodo non erubeseere ut nostri magistri quam plurimi. qui suam praesentiam impudenter ab actu hoc subtraxerant prosectumque sie) qui vel ratione congressuum universis scolaribus speetantibus eorumque doetrinam sed frustra exspectantibus evenisset, indecenter abstraxerunt. Sic milites saeculares aut clientes magnam verecundiam putarent quamvis eum Vitae corporeae perieulo ut voeati non venirent. Illis igitur magistris singulis et universis quiae tui huic veluti torni amento hujus quodlibeti assuerint, vos o studentes clarissimi jure obligamini eorum quo etiam benesciorum neminem decet esse immemorem, caeteris vero tanquam timidis militibus eas grates reseretis quales meruerunt. Et tanta sint dicta pro laudo honore et gloria virginum puleherrimarum liberalium artium earum qu professorum cum venerabili matre earum regina philosophia. Jam vero vel fastigialiter post laudem matris rostat ad laudem ejusdem matris filii descendere et licet sine verborum scemale aut themate eum ex legibus divitiis humanisque nonnisi laboriosos circa virtutes intellectuales et morales laudare conveniat, philosopho hoc id ipsum eonfirmante 4' eihieorum. Nam nisi honor laudis tribuero
lur merentibus, virtutibus virius) malitia ex dehili stipendii ea renita
deperiret. Ne igitur laudibus tuis dampnum faciat vel oecasionaliter meum dampnatum silentium, quin potius post labores et sudores diutinos fruetum laboris aceipias, mihi non videtur incongruum pro praesenti tanquam libamen quoddam laudis et honoris ad degustandum ol lieot diei uni Aristotelis Rhetori eorum 2' quo dicit laudare praesentem signum adulationis est. Non enim laus tua ut ceterorum ex rebus caducis dependet. qui laetantur cum male fecerint et exultant in rebus pessimis, quorum actiones perversa et insam A gressus eorumhii sunt, in opulis suis maculose eonvivantes sine timore semet ipsos pascentes. nubes sine aqua, qua a ventis circumseruntur, arbores autumpnbles in fruetuosast his mortuae eradicatae, fluctus seri maris
132쪽
despumantes suas confusiones, sidera errantia quibus proe ella tenebrarum conservatur in aeternum, a quibus si pingues equos abstraxeris, si eosdem pannis puleris ae mortuorum animalium pelliculis pri-Vaveris, ex tunc eos omni honore privabis, quum ad intra spurcitiis luxuriis simoniis injuriis perfidiis rapinis pauperum atque sacrilegiis ut sepultura dealbata ossibus mortuorum repleti sunt: ad extra vero superbiis tumoribus turpiloquiis mendaciis eaeterisque flagitiis velut pallio confusionis amieti sunt. Hii suas confusiones perinfames dissa-mias personum m nobilium atque hujus venerandae civitatis toti communitati utilium eo operire nituntur ipsi met in vita et moribus haeretici. lideles homines nostrao sacrosanctae nutionis bomisae mendaciter haereticare non desinunt. Cum sit antiquum vulgatum per Verbum: neminem pure Bomum posse fore haereticum. quod hucusque ex retroaetis temporibus constat osse approhatum. Si igitur juxta Salomonis sententiam . melius nomen bonum quam unguenta praeciosa. per immortalem deum vos oh spero singulos et universos, qui F. β,
serenissimi principis Wenees lai Romanorum et Boemiae regis atque hujus regni decorem diligitis quique bonam famam hujus sacro 8anctae rinitatis Pragensis sincere amatis, quatenus nomen illud bonum et optimum, quod hucusque in omnibus provinciis habuimus. Observare modis quibus poteritis universi et singuli studeatis et idipsum nomen bonum infringere conantibus ac personas nostras sanctae nationis Bomicae turpantibus ut perfidis doloseque mendac bus non credatis. Et insuper vos omnes perprudentissimi consules atque elarissimi cives, quibus tantus honor collatus est a serenissimo principe Wences lao Romanorum et Boemiae rege, ut vobis prae caeteris praecipue ac vestrae providentiae suum thesaurum nobilissimum sibique amatissimam communitatem universorum hominum hujus sanctae eivitatis Pragensis tradidit considenter ad regendum et ad protegendum: Vos igitur eum obsecratione eommoneo, quatenus hane sanctam communitatem boomicam velut resti sincere amicam ab omnimoda infamia perversorum mendacium pro modo vobis possibili eonstanter tueamini. Qui unquo igitur quomcunque pure Domum dixerit suisse vel esse haereticum. a rege usque ad militem. a milito usque ad clientem. a cliente usque ad minimum presbyterum, a magistro civium hujus urbis usque ad piislicum. ab archiepiscopo usque ad quemlibet opificem unus pro omnibus respondeo ut
debeo toto eorde ore pleno intrepide quod mentitur ut nullius Dissiliaco by Cooste
133쪽
fide dignus, ad quod verbum nune et semper stare paratus fium. Ego enim rei hujus vos testes esse non dubito quod plerumque plus quam plures ab exteris nationibus homines retinetis momoriter hue advectos posdemque ut jure compertos haereticos in hac sancta cinitate fuisse combustos, nullum autem purum Boemum audistis vos ne quo patres v sestri cum suis antecedentibus patribus vel semel ob haeresim fuisse combustum. Sed illum infamem man- tellum cum glauca erue e signatum super fidelissimos homines nostrae sanctae homicae nationis plus quam plurimi mendaces extranei nituntur dolose atque mendaciter imponere ut sub hoc infamiam
suam ac confusionem valeant abscondere. Nee me ex hoc quis imprudentem Doniosum aut praesumtuosum judicet, si honorem . quem F. 3 .. debeo, patriae meae impendo et eam pro viribus contra mendae defendo. Nam quam sit excellens amor patriae, ipsa antiquorum probat perfrequens auctoritas ut etiam pro ea non solum verbis sed
lactis pugnandum sit. Ex Kathonis sententia qui ait: pugna propaleia. et Cassiodorus libro primo epistola vicesima: unicuique patria sua debet esse carissima. Et idem epistola 38 sie ait: nobilissimi sunt quibus patriast suae augmenta est cogitare. Ymo secundum Oratium in suo libro carminum: dulce et decorum est mori pro patria. Sed proh dolor jam a mullis amor patriae recessit et praesertim in hae ei uale, qui parum advertunt vel nihil, si doloso et mendoso ista sacrosaneta communitas sic sibi suppositis utilibus sutilibus) mendaci ter maeulatur. Nam ut verum latear quae communitas vel una in orbe est, quae tali obprobrio potens resistere subjacpret Nonne v plerisque noscuntur hic γdyotae presbyteri, honore scientiarum a nemino sublimati in sermonibus vulgaribus coram plebe mendaciter garru lasse: hic in cinitate quam plures esse haereticos, quos Nycleto sistas appellans, et mo quantum ad me attinei coram robis pro eor.
me libros magistri Iohannis Nycleph legisse et studuisse sicut et aliorum doctorum libros et in eis profiteor multa bona didieisse. Verum tamen absit a me ut sim ita insipiens ut quidquid in libris pius vel alterius doctoris legerem ut hoc sincere i ) tanquam iidem
teneam. Nam soli scripturae sacrae hane servabo reverentem sequentiam: ipsa dicit quod sic est, ergo verum. Quod si Aristotelem paganum eum e eteris paganis philosopliis adhue in juvenili aetate et cum sudore legimus set diligentissimo studemus. in quorum libris errores quam plurimi fidei catholicae repugnantes inserit comperiuntur, ut
134쪽
tamen veritates claras quam plurimas in eorum libris impositas capere non prohibemini. ita cur non legamus libros Wieleir, eum in eis infinitae veritates sanctae ab eodem elegantissime sunt repositae. quamvis turbant et eloricos tu montes et laycos, sed non mirum, cum eadem claritas lueis deleetat visum claro videntis et haec eadem claritas sit nocua lippientibus oeulis. Diseant stulti Idiotae quod argentum atque aurum ae lapides praeciosissimi lutea in inera sunt obvoluti. p. 246. cujus qui non habet singularem notitiam non magis praeponderat quam terram aliam luteam. Hii vero qui artis experientiam habent, propter terram auro gemmisque circum duelam minime aurum atque gemmas despiciunt, sed praetici suae artis lutum ab auro in fornacis examine separant atque secludunt. Quis igitur vos o juvenes prohibebit mineram veritatis in Wyeless libris addiscere cognoscere 3 Ergo
quantum ad me attinet summopere ros moneo, ut libros ejus et
praeser im in artibus legatis frequenser atque studeatis diligenter. quod si in libris ejus ea inveneritis, quae ob infirmitatem vestri teneri ingenii percipere uI deceret non valetis. pro fortiori aetate reponite. Quia in eis sunt quaedam quae videntur fidei contraria. non hoc defendito aut tenete. sed potius fidei vos submittito.
Nam et beatus Ieronymus qui et Origenum persequitur velut haereticum, ejusdem viri tria millia voluminum refert se legisse. et in quodam loco dieit, utinam omnium haereticorum libros haberem. quae vera sunt excerperem, quae mala dimitterem. Sed hic ah ydiotis objicitur: modi eum seu menti totam massam insteit, si e modi eum salsitatis aut erroris totum aggregatum veritatem in uno libro inperficit. Quibus sic respondeo. Discant stulti. alterius rationis lare res stabiles et permanentes a rebus cadueis et fluidis. Frumentum ergo, quod caducum est ei fluidum hoc caducam massam et fluidam inficit. sed nullum quantumcunque salsum seu erroneum vel minimam veri talem in perseit, cum veritas sit solida quae non potest mendacio soropenetrata. cum in penetratione rerum ne esse est unam rem cedere
alteri. Veritas autem umquam cessit neque cedet mendacio, eum super omnia vincit veritas. Nee jam ultra ad libitum hominum mendacium a veritatibus praeclaris qua o continentur in dictis libris recedito. aut libros eosdem studere sim te . quum non spectat ad
sapientem veritalibus affici propior homines. sed potius hominibus propter veritates. Igitur absit a vobis in posterum. ut libros praelati magistri hiis, qui eos minime intelligunt, eoncedatis rei contribuatis. Duiligod by Corale
135쪽
F. 36.. qui prius irrident veritates, quam ipsas percipiunt et ηntequam vel par-lem intellexerint, jam in tolo reprehendunt. Nonne ex summi magistri sententia mandatum negatum habetis, quo dicitur : Nolite projicero margaritas ante porcos qui magis in coeno quam in odore optimo volutare concupiscunt. A saeculo visum non est ut vel semel auri se es sua ingoniosa opera eoriariorum tradant examini, qui magis sectorem quam splendorem in rebus considerant. Ideo viri cordati vel jam corda erigite et qui veritatis cultores esse debetis, hominibus me ι ιι cibita nequaquam colla submittit . quum ad idem vicium sportat moruluctuin committere et hominibus me ιdaei a veritatem subprimere conantibus non sortiter resistere. Vobis ergo iuvenibus Joseph pulcrum, vobis aetate consocium . pro exemplo dedueo in medium, qui quasi solus inter Dalres constantiam tenuisse describitur. Ideo solus iunieam talarem polymitamque habuisse perhibetur. Verum quasi aliud est .loseph talaris tunica vel actio consumata, quasi enim propensa tunica latum corporis operit, eum quis ab agnita veritate protegente constantia non recedit. vobis autem senibus literarum doeloribus Moysem senem doctorem veteris seri plura e legiferum produco in medium, per quem cauda cum hostia in aliari offerri praecipitur. ut videlicet omne studium perseelum sive omnem veritatem. quam doeere in ei pimus, et perseveranti fine compleamus et non vel udeaneri ob tortorem recedamus. Nempe melius est ad agnitionem vori talis non pervenire, quam ab agnita ob pusillanimitatem spiritus cum rubore recedere, et studente'. qui se ob tenui talem ingenii evolvere neque seiunt neque valent, involvere. Ad hoc nempe cinitas sustinet magistros secum atque doctores ut si qua forent de via utit in side erroneu, juxta scripturam corrigunt et mendacibus registant, ymo mendaces in mendacio conrincunt. In hac autem civitate eonstat multos Idiotas mendacia coram plebo in sermone praedicasse. Unde mihi constat. quod, cum quidam Apocalypsim ad ν et r. populum n0n tam praedicaret quam garriret. inter alia loquens de cauda draconis, quae tertiam partem stellarum de coelo detraxerat, assi malivo dixisset, quod isto draco Magister Iohannes
Wycleis extitit, qui plus quam tertiam partem militantis Oeelesiae in
Sod viri doeli aspieile. num iii id ille Idiota illud in lox tu reperit
an in glossa ordinaria invenit an fortasse in seri pluris ea nonum sacrorum hoc investigavit: an talis est, ut quidquid dixerit. suo
136쪽
eapiti credamus. Scimus namque seripturae saerae doctoribus hoc a sancta ecclesia condonatum, quibus jam studio diutino comprobatis.
sensus scripturae confiditur et in eisdem loqui dicta prout ratio uniuscujusque eapere potest, permittitur. Istis autem ydiolis presbyteris non est data lieentia ex propriis capitibus praedicare. sed scripturam limitatam coram vulgo sine proprio addito exponere; hoc pro tanto dixerim ut talibus ydiotis mendacibus in posteris non
credatis. Quamquam autem non meum sit pro praesenti, modo doctam docere mineram nec sciolos magistros debsere instruere, verum
tamen non quod dico, sed quo animo dico, ab omnibus pensandum est et ut nihil sit in eoi de quid distet a labiis, verbum brevissimum dieam. Si ydiotae presbyteri in eorum vulgatibus sermonibus nostram
communitatem sacrosanctam Bomicam in confuso mendaci remaculantes et ipsam haereticantes, a vobis non prohibetur doctoribus,
quibus interest ita mentientes eorrigere, quid aliud nisi mendosa hujus communitatis confusio vobis iudieatur complaeere. Nec hoc dico ut sit vobis confusio ac si eonfundens alios propriam gloriam
appeterem, sed quo vos viros doctissimos contra praedicatores mendaces velut decet impellerem. Scio namque sonum tubarum aut tubae nullam vim equis conferre. verum tamen in eis sortitudinem torpentem quadam irritatione erigere. Ita ergo non per verba mea es limo vos docere sed jam doctos diu line contra frequens men eium concitare ut eongruo tota hujus venerandae civitatis Boe- morum communitas vobis dignas exhibeat reverentias. Nam alius
neque cetus cleri eorum, nec civium neque operariorum vos Venerare
tenetur qui honorem ab eisdem percipitis et eorum fidelem communitatem mendacibus mendaci re temperare permittitis. Quod si mihi objicitur . non me debere sacerdotem dei confundere sive maledicere, respondeo. quod non sacerdotem dei maledico, sed sacerdotommendacem de tam turpi mendacio verbaliter reprehendo. Ideo erubescerent tallis ydiotae presbyteri super ita impudenti mendacio. Sed ne me ulterius cum istis presbyteris me=idacι bus occupem . ad te domine quodlibetario hominem veridicum et veracem converto sermonem, qui tanto magis laudandus es, quanto magis mendacibus restitisti. Et licet tua prudentia laudabilis cum praeclaris habilibus. quibus exornaris. tibi ipsi sufficiat et meae laudationis non egeat, ac lamen quod libi ad utilitatem atque honorem cedere credimus, relicere non possumus nec debemus. Nam tu prae caeteris laudandus
137쪽
es, quanto prae caeteris in tam juvenili uelate iii virtuto seientiae excessisti. Non enim ut caeteri hoc praegravissimum onus. hoc est autem quodlibeti verecundia urgente ex antiquato studio aut timore eujusvis dampnusculi suscepisti, sed caeteris retroactis temporibus sibi oblatum honorem respuentibus . tu te ultro obtulisti, ymo ut verius di eam tibi oblatum honorem per dominum decanum saeuitatis artium et magistrum reverendum cum honore accepisti. docte prudenter ille agens quum et didicisti, ne des alienis honorem tuum, quod et praetice secisti. qua de re et ex hinc laudandus es. Laus nempe non nisi virtuosis studiosisque debetur, quorum utrorumque habituum minera radi ilus sistit in te uti experientia docuit variarum doctrinarum, quae in hoc actu laudabili universis scolaribus ad prosectum a te copiose emanavit. Nam si duetores theologi laudandi sunt eo quod de deo loquuntur veraciter. tu cum hiis laudandus es. qui no dum veraciter sed et sapide de deo locutus os, quasi doctoris ν. an. jurium aut decretorum. Quare laudem tuam et honorem tibi debitum nemo accipiet a te propter quod eviternae in aeternum) ab omnibus eris collaudandus. Νam si quis dives emeitur. gratias agat fortunae. Si generosus, n0n laus sua, sed ejus parentum est, quod si pulcher ac formosus, expecta paulisper cum senectus advenerit et non erit. At vero si sciens et sapiens, ex hinc vere laudandus est. Et quum ex tuis actibus in te habitus gloriosi componuntur, quare merito prae omnibus divitibus prae generosis formosisque et sortibus ab omnibus laudandus existis. Sed quum laus humana ex passionibus surgit. ea propter frater amatissime ad augmentum laudis tuae quodam modo
tuas passiones praeteritas commemorare necesse est ut quis est, qui
ambigit. quin te deus viris diabolicis in manus tradiderit, illi toaeceperant ut perderent et honorem tuum landi ius evellere ut. At vero dominus te eis tradiderat ut cribralum variisque tribulatum angustiis magis decorum redderent et honori futuro, qui patris est. tam splendidis praeparent. Verum cum conversatio tua ab annis
teneris usque hodie probala sit, cur domino placuerit inquiri te duris dirisque hominibus veluti leonibus tradere 7 Ad quod pro domino respondeo, quod fecit hoc ideo, quia, dum plurima dona dei habuisses.
unum tibi defuerat, ut gratis tribulatus deo agere seires. Nondum enim sine ista persectione virtutis eras. Ideo bonum fuit. ut districtio severitatis inquireret, uirum is sis, qui et ante inter angustias remaneres nempe quia proprie interrogat si quis veraeiter deum amat.
138쪽
Nonne adversum te in unum convenerant, qui animam tuam inquirebant ut multitudine vincerent ut turba terrerent, quem rationes superare non poterant. Cumque te obreetantium verba et exprobrantium
dolosa ridicula cord inseeus seriebant, quid aliud quam te de leniet ipso landitus desperare eogebant: gravi nam telo desperationis mens percutitur, eum taediis tribulationibusque interius comprimitur et linguarum obprobriis soris perurgetur. Ad quid pro te lua se poterat
extendere fiducia, cum adversarii tui mortem tuam sitientes aperiebant ora sua super te velut leones moventes capitibus et oculis
annuentes, si retro spexisses quot cyconiarum rostra super iuu ungustia coex telisa conspexisses. Num non omnes aut sere omnes dereliquerunt te. verum deus ussumpsit te, qui et elisos erigit ei compeditos resolvit nec te quisquam ubinde despieiat, si sub praegravi onere derelictus a singulis erecte ut decuerat stare nequiebas. quum septies in die cadit justus, sed resurgit. impius autem, cum semel eeeiderit per amplius non asurgit. Erubescant igitur et confundantur singuli et universi qui animam tuam trucidabant et te pro viribus sic angariabunt et laetentur et exultent quasi omnes qui tempore tuae maximae tribulationis prae angustia spiritus et moerore ingemiscebant super te. jam te purgatum videntes et honorem tuum permax linum oculis conspicientes. Εy vos amantissimi studentes, nonne in vestris eordibus ita me loqui percipitis ac si praesens assuissem. Νonne in eadem tribulationis tempestato multorum Dei est allobant prae laediis. Nonne aera replebant suspieiis super tum inhumanis tibi saetis injuriis. Verum atheus malitia cum se saeiare festinat, exilum rei nequaquam agnoscit. Quis enim in tali tribulatione ad eulmen tanti honoris foret ausus te credere pervenire. in quali te jam modo constat omnes prospicere. Ad tantum enim in te exarserat malitia ut nec tui antistitis fidelis profuerat sententia, quato in nullo errore repertum aut haeresi, in palam pro sessus est. Igitur laetentur et exultent in te universi, qui amant honorem tuum: laetentur inquam corpore et exultent mente et reverea tur et confundantur omnes qui te mendaeiter dissam abant pt aliis conniventeste amictum in exemplum protrahebant. Nec me quis mulli loquii ex tanto sermone judicet. quum non me lalet id dictum versificum
Quem semel horrendum maeulis infamia nigrat Ad heno tergendum multa laborat aqua.
139쪽
Sed jam siliena sermo iii imponetis brevi verbo vos alloquor singulos et universos, quod tanto audite attentius. quanto verbum extat sini proximius. Nonne a planta pedis usquo ad verticem capitis sauciatum uleeribus Job audistis et legistis 3 Num non demum sanctumae restauratum hunc eundem relegistis 3 Nonne et istum magistrum nostrum Venerandum dominum quodlibetarium diffamatum exprobratum retroactis temporibus audistis ei cognovistis et nonne jam
sanatum ac restauratum totaliterque mundatum vestra coram praesentia respieitis 3 Et quomodo dob pro simplicibus duplicia accepisse agnoscitis, ita istum in superhabundanti honore luce clara conspieitis. Nonne Ioses natum Rachel a suis fratribus ysmaholitis traditum et ad Egyptum perductum variisque angustiis tribulatum ex sacra bibliea cognoscitis historia 3 Nonne istum a filiis suae matris qui
quondam caeteris et exteris novistis lare delatum ab eisque innocenter arres latum. Verum nulla non fuerat Ioseph a domino reservatum ducatuique servatum qui suos in posterum ae alienos pasceret, ex eadem seri plura agnoscitis et nonne hunc ex praeterilis tribulationibus ereptum aetus hujus quodlibeti ducem ac talem ae principem clara luce conspicitis, quem dominus reservaverat ut scientiarum annona plebem nostrae universitatis aut artium facultatis copiosissime paseeret pane sapientiae et aqua doctrinae. Sed quum ob multitudinem virlulum ae scientiarum, quae in te sunt, nequaquam laudator tuus fore ut cupio susscio. ea propter celebriter universis te laudundum derelinquo, hoc depreeatorie adjungens, ut qui de caetero maledixerit tibi, sit ipso a domino maledietus et qui benedixerit tibi, sit ipse a domino benedictus, cui supremo domino sit gratiarum actio qui facit aequitatem pariterque judicium pro suis sacris veritatibus injuriam patientibus et ianta sint dieta in vestrum omnium praesentia. Explicit. Sequitur quaestio 14: Utrum a parte rei universalia sit accessarium ponere pro mundi sensibilis armonia. IX. Ble Feriret banc der senisellen von der Prager salversitat.
l. Appellatio rectoris universitatis studii Pragensis.1384, Decembr.
coram vobis venerabilibus viris et dominis hic praesentibus et astantibus teque notario publico tanquam persona authentica et fideli
140쪽
in oeelesia Hildeshimensis diocesis, Misnensis ae omnium sane iatorum in castro Pragensi ecelesiarum canonicus S. Theologiao prosessor rectorque almae universitatis studii Pragensis suo et dietas universitatis nomine appellando ae animo intentioneque appellandi et pro voeandi proponit atque dicit: Quod lieet de juris eonsuetudine observantiaque hactenus ab initio et fundatione studii tenta nee non inconcusse obser ala existit, ipsa universitas atquerpctor ejusdem pro tempore existens habuerunt et habent potestatem saeuitalem que) absque consensu voluntate vel inquisitione cujuseunque alterius hominis seu personae condendi statutaque
interpretandi atque tollendi suffocandi seu pro non statutis haberi debera deel arandi consilia facienda loea tempora modos celebrandi eadem eonsilia ponendi. inveniendi et consuluendi secundum et juxta varietatem temporum iudustriamque et) indiseretionem distineti6- nom) univorsitati et re tori supradictis a domino deo datam et eoii-
cessam, attentis qualitate et quantitate auctoritate meritisque membrorum ac personarum universitatis supradictae . tamen Reverendissimus in chr. pater et dominus dominus Archiepiscopus Pragensis, ad sinistram informationem suggestionemque, inquam et preces in- oportunas nationis boemicae inseaseriptorum magistrorum praemissa non advertens ipso rectore ae universitate supradictis non voeatis
citatisque legitime nec convietis do anno praesenti videlicet LXXXIIII die IV mensis decembris sub sui majoris sigilli impressione ipsi reetori inhibuit seu inhiberi procuravit mandavitque et mandari seeit de
saeto, cum tamen de iure non debuit, quae mandata praetensa salva ipsius mandantis reverentia et iniqua inprimis litem exhibitionis continentur, cujus tenor infraseriptus est talis: Johannes dei gratia. Ex justis et rationabilibus causis eo ram nobis pro parte venerabilium magistrorum nationis Boeniteae studii Pragensis universi talis et signanter magistrorum denhonis et M. et caeterorum magistrorum ejusdem et aliarum nationum eis in hac parto adhaerentium et adhaerere volentium allegatis, vobis venerabilibus magistris cun choni ete. Jae obo Aristoteli ele. eommittimus per praesentes quatenus omnes duo aut unus Vestrum qui praesentibus sueritis seu suerit pro parte supradictorum magistrorum nationis boemi eae et aliarum eis assistentium requisitus seu requisiti personaliter aecedentes venerabilem
magistrum Conradum Lollau, eidem sub poena eadem inhibeatis cui