장음표시 사용
591쪽
traria, in quibus sistit fleta devotio, per quae homines excaecantur, aequiparantes illa legi vel supra legem magnificantes. Quod si siesuerit, ritus apostolicus non est. nec eorum sanctorum discipulorum. nec univerasalis e celesiae, sed est ritus ecclesiae Romanae modernae
a multis Ponliseibus Romanis longe post apostolos ab imitatione jam evangelii Christi notabiliter declinantibus labricatus et onerose introductus. In quo quidem ipsorum ritu istud unum valdo nocivum expresserunt dicentes, quod ille ipsorum ritus missandi est legis Christi libere restrietivus ac impeditivus: impedit enim promptitudinem sacramenta fidelibus ubilibet ministrandi. cum unico ex institutio no Papae deficiente ad hoe onteium requisito multi non audent missa re. lieet in promptu habeant ad missam de substantia requisita;
nee ille ritiis congruit populo jam supra crebra cognitione edocto. cum multa pars temporis inutiliter in hujus ritus oceupations decurrit, ex quo populus redditur taediosus et indisponitur ad dignum eueharistiae sumptionem, et sacerdotes oportet negligere magis utilia videlicet praedicationem plus proscuam, propter quorum omissionem timere debent. ne iis objietatur illud Salvatoris Math. 15.: quare vos transgredimini mandata Dei propter traditiones vestras. Secundo dixeruntdieti sacerdotes. quod in magistrorum ritu sunt mendaces prosae, legendae et multa incerta imo multus tumultuosus eantus in lege Dei non sundatus: leguntur quoque i hi et cantantur multa in linqua per grina, quod populus astans non intelligit, quod Dei mandatis obvia rovidetur, quae ignorantes ignorabuntur, ut dieit apostolus 1. Corinth. 'l4. ubi dieitur: Si non fuerit interpres in ecclesia, taceat, sibi autem loquatur et Deo. Et est insania secundum apostolum ibidem, cum laici et idiotae non intelligentes iterseiunt ad id, quod non intelligunt,dieere Amen. qui melius loquerentur quinque verba in sensu populi. quam decem millia sic mugiunt barbarisantes. Et quamvis magistri ad
hoc respondentes multa in exeusationem ingerebant di eontes, quod aliqua ibi continetur occulta. quae non licet in commune proserre et aliqua obscura, quae multi saeerdotum interpretari nesciunt, tamen non bono potuerunt hoc salvare, et sine vitio relinquere, nee satisfacere visi sunt Dei mandato et apostoli haee prohibenti dicto suo. cum inquiebant sacerdotes Thahorienses antedicti. si in eorum ritu includuntur aliqua occulta vel quae sacerdotes nescirent exponere illa, non est nec sessarium coram populo in linqua peregrina legere vel cantare. Illa quae vora sunt. si hi possent et Deo occulte legere vel
592쪽
rimari, cum secundum apostoli senientiam quidquid in populi eouventu conlingit legi aut decantari, hoc in aediscationem populi debet in eodem linquagio interpretari: quod autem non statim ibidem interprotari deberet, hoe non ibi legi aut cantari debet, sed sibi et Deo in oceulto etiam loqui possit. Tertio dixerunt dieii sacerdotes, quod impossibile est secundum illum ritum magistrorum quotidie missando passim legero leges secundum populi et temporis exigentiam. procul fiebat tempore Dionysii in ecclesia primitiva, sed necesse est per totam hebdomadam
dominicalem resumere epistolam et evangelium, eum rara sint missalia plures epistolas et evangelia continentia et illa adhuc sunt curtata et saepe magis utilia omissa, contra quod videtur praeeipi in evangelio Lueae 12. quod prudens servus et fidelis debet daro in tempore tritici mensuram: et Math. 13 omnis seriba doetus in regno
coelorum debet nova et ve inra proserre, secundum quod neeessitas
populi exigit et requirit. Quarto dixerunt, quod per hune ritum magistrorum datur occasio pseudoprophetis et idiotis pro voluntate flatum Sanctorum Oeeupare, qui ex pluralitate missurum extra ritumeeelesiae primitivae nutriuntur et elemosynis viduarum et egenorum pascuntur, et sic seeundum prophetiam Christi et Danielis saetunt stare desolationis abominationem in loco sancto, ubi sine his caeremoniis facilius noscerentur ex operibus eorum iniquis et non haberent tot media simplices sallendi, nee tot occasiones sacerdotium usurpandi, quae nocentissima occasio merito est tollenda ex verbo apostoli dicentis 2. Corinth. 16.: quidquid laeto faciam. ut amputem oceasionem eorum, qui volunt occasionem, ut in quo gloriantur tales inveniantur sicut et nos: nam hujusmodi pseudoapostoli operarii subdoli transfigurantes se in apostolos Christi. Desciente enim evangelizatione, quam Christus instituit, necesse suit, quod signa generationis adulterae propter commendationem ejus blasphemam per apostatas sint inventa. Quinto dixerunt, quod ille ritus magistrorum laudit irreverentiam venerabilis saeramenti Eucharistiae set induxit abusum ejusdem sub una specie communicandi et verum usum ejus obseuravit multiplicando missas, ex quarum multiplicatione populus in sola visione sacramenti quiescebat et adhuc pro majori parte quieseii in illa spem salutis ponens, mandatum de manducatione et hibitione riusdem parvipendens. Et sacerdotes se et populum impediunt pro eodem tempore, in diversis altaribus missantes, quia nullus eorum. quae dicenda essent ibi ad populum, sine alterius retar-
593쪽
datione potest pronii liciare. Sed non sie do euit spiritus veritatis in oeclesia primitiva, ubi unus sacerdos conficiebat in omnium fidelium congregatione, ut elicitur ex Dionysio. et alii praesentes in memoriam mortis christi, quae est unica et sumetens oblatio, saeramentum Eueharistiae ab illo suseipiebant. Sexto dixerunt, quod ille ritus magistrorum tenet multitudinem signorum, quae sunt mullis oecasio perfidiae set superstitionum et specialiter sunt ibi laqusti simplieibus saeerdotibus, qui virtutem Dei more gentilium reponunt in earueteribus sit in signis. quod videtur esse Oeeullus contractus et desponsatio cum daemoniis, et est crimen nigromanticae artis juste si rationabiliter v saneta ecclesia condemnatae, et in multitudine tot signorum, quae dicunt multa bona signare, quibus communiter quasi omnibus carent;
nihil aliud nisi mendacia videntur multiplicaro promittentes sibi et populo victoriam de diabolo. quod tamen nunquam vel raro evenit. imo omnino oppositum contingit, sicut olim salsi prophetae ad confr- mandum sua mendae in se coriant sibi px consilio diaboli salsa signa, ut melius eorum mendaciis crederetur, ut patet de Sedeehia, qui fecit sibi eornua ferrea et dixit ad Achab: sic ventilabis Syriam et si regem decepit, 2. Paralipp. 18. Et quamvis magistri in exeusationem
e horum multa allegassent volentes nune in uno. nune in alio loco seripturae illa landare signa in tantum illa magnis eantes. quod nullum sacramentorum rite celebraretur sine talibus crucis signis, tamen
non bene videbantur hoc posse probare, quod videlie et Christus vel aliquis ejus apostolus talibus et tot signis uterpntur usti do e trinam suam do laetendis illis alicubi reliquissent. Et ideo sacerdotes Thaborienses antedicti illis eorum po suasionibus assensum non praebentes dixerunt, quod sacere signa talia crucis in missa non est de substantian eo necessitate missae. ea rei cave l) quoque haec signa in missa Deero velut ullus undecunque autoritate scripturae saerae. ut patet distinctione 16. Eeelesiarum in deereto. Et Augustinus, qui elegatur elegant or) in Rationali Wilhelmi prima parto capitulo 2. ita scribit: quod
nulla scriptura novi vel veteris sestamenti docet fideles signa eulo erucis insigniri. nec Christus legitur aut aliquis ex suis apostolis hae se eisse, in quibus ut aestimamus so confirmavit ecelesia primitiva. Haec Augustinus. Et respondentes autoritalibus sanctorum doctorum. quos tune magistri pro stabilitione horum signorum allegarunt sententiantium . quod nullum sacramentorum rite eoiphratur sine talibus
signis. dixerunt. quod videntur debere intelligi de passione christi Diuitiaco by Corale
594쪽
crucifixi. virtute cujus ot non a signo crueis omnia sacramenia suam
capiunt eis caelain. de qua apostolus. Gall. 6. dieit: Mihi autem absit gloriari nisi in cruce Domini nostri desii Christi, in quo mihi mundus crucifixus est et ego mundo. Et ipsempi Christus, Maili. 6. dieit: Si
quis vult post me venirp. abnegat semetipsum et tollat crucem suam et sequatur mo. Cujus multi stigmala in corpore suo gestantes earnem suum crucifixserunt cum viliis et concupiseentiis, quae signatio multo praeciosior est quam illa sine sun datione seripturae humanitus inte duela. Alias non videntur ad intentionem advρrsariorum habere veritatem; hinc magister Johannes Mus sanetae memoriae super tertia
distinctione contradidit, quod illud: Τuam erucem adoramus et similia omnia illa inquit desipiit exponi ad signatum et non ad signum. Hae e illo. Soptimo dixerunt, quod ritus suprudietus magistrorum includit
missas ad lucrum avarorum sacerdotum de inordinato cultu sanctorum sapientes idololatriam. cum ibi misque de sanctis distinguantur . ex quo communiter simplices sacerdotes non alium circa hase habent sensum, nisi quod illae missae celebrentur sanctis contra divinum praeceptum. quo Lueae 22. dicitur: Hoc facile in meam commemorationem. Cum Hugo de sacramentis libro secundo parte octavaseribat, quod celobratio missae in commemorationem Christi agis tr. sie ut ipse praecepit apostolis dicens: Hoc facite in meam commemorationem: quos postea sanctos per orationes ibidem conscriptas partim partiti) erant et exhinc et sententiis doctorum infundabiliter pro intereessione et suffragio docent simpliciter et necessaria invocare; et cum multis, qui in canone p0nuntur, participium petere praeeipiunt. do quorum beatitudine certi fleari non possumus ox seriptura. contrahoe dictum eorum quamvis magistri plura objocerunt ex lego Dei et doetoribus de hoc speetaliter, qualiter multi sancti Patres velut Abraham Genes. 18. Tobias. capitulo duodecimo; Manue, Judicum 13. et sie de multis aliis alloquebantur ungelos in sorina humanu ipsos visitantes eos fore homines aestimantes ut testatur doctor de Lyra praedieta loea scripturae exponens; et illud dixerunt Thaboritae. A nobis non negatur, sed conceditur, quod et hodie quilibet nostrum laestro possit, si et dum in tali casu alioui angelus appareret, vol eidem destinaretur; per hoc tamen non sufficienter ut videbatur magistri doduxerunt. quod alicubi habeamus in lege nova vel veteri praeceptum sex pressum . quod sancti existentes in coelesti patria a viantibus modo, quo pro fide a magistris adstruitur, debeant nμeessario in voeari
595쪽
si ut in loco de materia illa lue id ius decidetur. Octavo dixerunt, quod hic ritus magistrorum ineludit incerta suffragia animarum et memoriam defunctorum post annos ab inpar natione Domini 568. per Pelagium Papam insertam, quae non prodesse sed multis obesse videtur. cum faciat somniati et ineerti purgatorii cortificationeni et est oceasio simoniae et uvaritiae sacerdotum majoris libertatis peccandi et salsae spei. Contra hoc die tum forum quamvis magistri ex lege Domini et doctoribus multa of eeerunt probare conantes locum purgatorii animarum a Corpore exularum non ad plenum hie in via purgatarum post hane vitam esse ponendum, in quo poenas sustinentes corporales
Sensibiles purgarentur, et de illo post purgationem, nune ante diem judicii aliquae exirent prius et aliquae posterius, quibus fideles hic in via debeant iri uniis, et orationibus, elemosynis et sanetis oblationibus suffragari. Per haee tamen ut videbatur magistri non bene potuerunt ex seri plura expressu legis deducere, quod talis loeus purgatorii post
hane vitam sit, cum contra eosdem nisi gistros a dietis sacerdotibus erat objectum. qu0d nulla scriptura expressa legis ad hoc esse videa-atur, ex qua fideles teneantur credere, ut fidei articulum, quod fiat talis loeus purgatorii post hanc vitam, in quo taliter ut magistridieunt animae salvatorum purgarentur, sustinentes poenas corporales sensibiles, ut praemissum est; nee possumus, inquiebant, ex fide edoceri de aliqua anima, quod sit in tali purgatorio, et exieret de illo. sicut habemus de duabus viis expressum et de aliquibus ex nomine. qui illi e ambularunt; nec alicubi dicebant, in loge videtur de tali purgatorio seri expressa mentio, nec upostoli nubis aliquod expressum de hoc tradiderunt vel reliquerunt documentum nec ecclesia primitiva, cujus ipsi rectores erant, aliquid de illo scivisse videtur, eum primum, ut praemissum est, Pelagius Papa post 568 annos legitur
tradidisse, ut in missa memoria defunctorum habeatur. Et beatus Augustinus de sacramentis libro secundo scribit, quod locus purgatorius non est determinatus, nisi quia multis exemplis et apparitionibus animarum in hujusmodi poenis positarum monstratus est. Et haec materia post suo loco latius determinabitur cum probationibus ex scriptura et testimoniis sanctorum se in ead in veraciter iundantium . quas
auditi ausi) sunt dicti fratres Thaborienses pro se contra illud purgatorium allegasse.
596쪽
C. 16. Phantasia instindabilis Magistr0rum.
Scientes autem magistri ex praemis is, quod nee lex vetus nec nova nee doct0res. quos pro ornamentis et ritu eorum missandi adduxerunt, eorum sustragantur proposito, reeurrebant ultimo ad propriam eorum phantasiam, quam posuerunt in suo tractatu ant praemisso contra sacerdotes Thaborienses divulgato dicentes, quod sub aeterna damnatione tenemur, nedum statuta apostolorum et aliorum seniorum, sed statuta ecclesiae etiam malignas et diseolae, dummodo sunt rationabilia et legi Dei direete non repugnantia custodire et observare, per hoc volentes saeerdotes Thaborienses ante die los obligatos habere ad eustodiendum et observandum eorum ritum
missandi totalem. quamvis a multis pontificibus Romanis longe posti postulos ab imitatione jam christi et ejus apostolorum notabiliter declinantibus sit emanatus, eum, ut ipsi faiebantur, legi Dei dire elonon repugnet. Sed Τhab orienses saeerdotes ad hoc responderunt: Ex quo ex eapitulo praeeedenti notum sit, quod in illo eorum ritu multa contineantur nociva in loge Domini non sun data, verum in pluribus se idem repugnantia ritum eorum hoc ipsorum fictum prinei pium non salvat. Imo dixerunt dato quamvis nondum vere probato, quod nihil in ritu eorum legi Dei dirpeto obviet, ad huc saeerdolos christi ad illum sub aeterna damnatione non essent obligati, cum ad omnia talia legi Dei direeto non obviantia Christus suos non vult hab re obligatos, sicut noluit suos apostolos obligare ad manuum ablutionem ante panis manducalionem, quando Math. 15. dicit: non lotis mani hiis mandueare non ei in quia i hominem. licet seniorum spret traditio et legi Dei non directe contraria: quia si quilibet sub aeterna damnatione esset obligatus ad thnendum et custodiendum omnia statuta legi Dei non repugnantia, tunc non cito aliquis possit salvari, eum nun cito invenitur talis homo. qui haee omnia statuta nedum impleat
sed cognoseat; et per eonsequens dixerunt: hoc magistrorum se lilium stare non potest, nec eorum proposito suffragatur.
Corro laria saeerdotum Thaboriensiluia ex praedietis laeta. Illis altereationibus pro ritu magistrorum coram dictis auditoribus habitis sacerdotes Thaborienses ista elieuerunt et coram audi-Disilirco by Corale
597쪽
toribus pxpressoriint: primo, quod verum non est illud, quod magistri contra eos publice in scriptis publiearunt, videlicet quod ritus illo. qilem magistri cum sacerdotibus Pragen qihus sibi adhaerentibus
obs servant. sic in universali ecclesia hucusque conlinuptur, si Put ab apostolis et primis sanetis eorum discipulis erat traditus, cum ex Iiraecedentibus patet, quod ornatus moderni sacrae missae rann ex lege Dei. sed humanitus sine iundamento expresso legis sumpserunt initium. et quod ritus. quem observant, non est apostoli u nee apostolorum sanctorum di Acipulorum, nP universalis ecelosiae, Pujus re fores erant apostoli, sed Pst ritus eo elesia o Romanae modernae
a multis Pontificibus Romanis longo post apostolos ab imitations jam Christi et ejus apostolorum notabiliter declinantibus labile atus ston pro se introductus, et audens in ΝΘ multa enormia rapitulo praecedenti ex prossa, in quibus simulata consistit devotio, et per quae simplices exeaeeantur aequiparantes ea legi Dei aut ultra legem appretiantos. Secundo sacerdoles antedieti exprosserunt, quod s magistri illum ritum suum lρgs Dpi voluerint reeliscarp. necesse habeant viali eos quos et missalia in magna ipsorum parte emendare. Tertio exprosserunt, quod magistri ritum suum volentos fundare et a peccato pxeusare multorum doctorum dictis utuntur, quorum ritum non observant nee oh servare intendunt. Quarto protest uti sunt, sex quo magistri defecerunt in probatione, quod videt ieet sacerdotes Thaborienses teneantur in ornamentis specialiter ad sacrificandum do putatis missare. secundum conditionem expressam in pronuntiations eirea conopisse Z laeta, amplius non intendunt illam missationem tune pust pronuntiationem in ornamentis per Procopium rasum factam Pontinuare, quam P0nlinitassPnt. si vero ex lege Dei ot senteni indoelorum sanctorum se veraciter fundantium in eadem eis probatum suisspi, quod taliter, ut dietum est, missaro debuissent.
Modus, quem saeerdui S Thah0rienses 0bservarunt in propusitionibus in materia Saeramenti eis per magistrus oblatis, et quem fer arunt magistri in pr0ν0sitionibus in eadem materia eis per Saterdotes Thaburienses ibi dein similiter oblatis. His itaque pera et is ibidem in eastro Conopisse 2 durante eadem
audientia coram auditoribus antedictis magistri Pragenses sae er-
598쪽
dotilius Thabori elisibus istas tiropositiones redui, lielitiv:is in maloria saeramenti obtuleruiit: Corpus Christi est in sacramento altaris inquantum corpus in quantum est substantia, Pt in quantuin substantia in se ipsa, et plures ullas terininis itine inito traii, positis et variatis inducere volentes eosdem ad concedendum has propositiones simpliciter. Sacerdotes autem Thaborienses oblatis ipsis dietis ad eoii fitendum propositisnibus non eas simpliciter eoncedebant, sed ex pr me- baut circa has propositiones certas acci ptiones de modo speetaliter essendi corporeo Christo in sacramento, ne videlicet credat s liqui Christum in sacramento Eucharistine sub specie panis esse corporalitersitualiter seu dimensiona litor ita, ut sub eadem spe ei e panis alibi sit as ignare rius caput. alibi oeulum et alibi nasum, aut quod px hoeile mandueatione corporis domini grosse et earnaliter sapiat more illotum Christi discipulorum retro abeuntium, d se quibus . Io uni is 6.ere dentium secundum Augustini et Ambrosii bpalorum sententium. quod earnem Christi concidere et vorare si eut earnem agni possent vivam integramque absorbere, sicut relus maris vivum absorbuit Ionam. Et cum ex superabundanti magistri nol putes contentari do sola cum dictis exceptionibus concessione propositionum praediciarum nrtabant quantum potuerunt, ut sacerdotes Thaborienses ante dicti
propositiones praedictas scriberent nomina propria quilibet manu propria subseribendo, quod finaliter perseeerunt, in subseriptione istud ad cautelam inserendo: istas proposition ps concedimus ad sensum catholicum verum primarium et principalem salva declaratione
Sed quod magistri eisdem sacerdotibus concesserunt coram omnibus tunc praesentibus manu propria consignare recusarunt. Ne tamen illud omnibus hoe scriptum legentibus sit ignotum, dignentur jam audire: istud enim concesserunt magistri tune praesentes coram toto auditorio saepe dicto sacerdotibus Thaboriensibus: panis sacramentalis in natura sua manens panis et sacramentaliter corpus 'hristi. Etiam istud cone es derunt: Panis saeramentalis in natura suam nens panis non est identi est corpus Christi do id sentitato maloriali in tolligendo. Eodem quoque tempore et coram eisdsm auditoribus in to eo praelato conopissex saeta est mentio do tracta tulis duobus, uno Nien
lai de Pollirimo. Episeopi Thub oriensis nuncupati sic incipiente: Ad sacramenti Eucharistiae in veritale magnificationem: in quo ex Di tirco by Corale
599쪽
s de seripturale et testimonio sanctorum doctorum se in eadem veru- citer fundantium istam determinavit quaestionem: quod eliristus post sui in coelum ascensionem non est hic alicubi in terris substantialiter, corporaliter, dimensionaliter in illo corpore et in illa magnitudine, tu quo et in qua resurrexit a mortuis et videntibus ejus apostolus coelos ascendii, propter quem iraetatulum dictus Νicolaus suit a magistris quibusdam Pragensibus et specialiter per magistrum Joannem Pilibra in per regnum graviter infamulus Propter unieam diei ionem in illo eodem tractu luto in ullo sensu, quam ejusdem erat Nicolai captam. De alio tracta luto magistri videlicet Joannis Prgibramine ipiente: Exurge Domine tu et area testamenti tui, ibidem mentio erat: cui iractuculo die lus Joannes Pigibram titulum praemittit dicens. se ipsum specialiter scripsisse contra praedi et ii in sacerdotem Nicolaum Episeopum Τhaboriensem nuneupatum, in quo eidem Nicolao, ut ibidem coram auditoribus expres,it, magnam iacit injuriam et multa contra eum salsa testatur, qui nunquam in eisdem est convictus; nec hoe unquam in eum. ut asserit, veraciter fuerat deductum. In quo
etiam tracta luto dictus Praibram multa evangelio et fidei catholicae obviantia scripsit, inter quae hoc unum ibidem sibi objeetum non
veretur nomine beati Augustiui usserere: o veneranda Sacordotum
dignitas, inter quorum manus Deus sidelius velut in utero virginis incarnatur, linqua eorum de coelo deponit filium Dei et manus ejus in sanguine Christi intinguntur. Et quamvis Νicolao praedicto illos
errores in eodem ejus tracta luto conventos objiciente, inprimis luee- perui negare illum suum rure traetali ilum, tamen postea replicante sibi Nieolao ipsum trae tutulum suum proprium fore recognovit. De quibus quidem tractistulis mentione saeta ex consensu partis utriusque scilicet magistrorum Pragensium et sacerdotum Thuburiensium et mandato superiorum arbitrorum eis praesidentium eleetus fuit magister Pretibram parte ex una et Gullus sacerdos. rector ecclosiae in spiritualibus in Susyea parte ex altera, ad videndum et examinandum corrigendumque, si necessarium fuerit' traetatulum praedictum in
materia fidei Nicolai antedieti jam in dictione illa, in qua eum in sensu
alio ab ipso nunquam intento sinistre conceperant suppletum. Quo viso et pensato praedicti conspectores coram parte utraque publice constebantur. quod visis et conspectis universis ejus clausulis et fideliter pensatis de erevimus et pronuntiamus, quod tractatulus suus praedicius,
qui inei pii: Ad sacramenti Eucharistiae magnis eationem, suppletus Di iii od by Cooste
600쪽
vd cautelam fidelium publicetur, qui in os erinius vobis ad approbandum ut in cathedris peplesiarum Pragensium et Thaboriensitim publice proelametur, quatenus universi fideles sciant illum tractatulum suppletum et ad logendum approbatum: ideo cum ista nostra pronunciatione vestras earitati Domini arbitri osserimus illum tra elatulum jam suppletum et ad manus vestros deponimus, qualenus per V0Spxpetitioni dehitae et honestae demandetur publicandus et in ea thedris supradietis et amodo seeure legendus et tenendus. De tractatulo autem supradicto magistri Joannis Pegibram ibidem restessum est, et ab auditoribus utriusque partis injunctum et mandatum et magistro Jacobello de Missa ex parte magistrorum et uni alteri sacerdotum Kenees lao ex parte Thaboriensium thidem commissum, ut illi duo reeepto illi traetatulo ipsum corrigant, et errores in eo contentos, quos ibidem Joannes Preti bram negare non potuit, rejiciant. et hoc ut ex relatu partium manifestum est, haelenus ad esseetum non est deduclum per neglig0ntiam et protractionem specialiter magistridaeobelli antedieti, sie quod hodio adhuc illo suus iraetatulus cum sinistris orroribus et in suis salsis contra praedictum Nicolaum testimoniis per regnum Boi iae currit et multiplicatur.
quibuS ex causis et quandi, indicta fuit audientia magistris Pragensibus et saeerdutibus Thaburiensibus in eastru Pragen Si. cum autem haec audientia sino sinuli doeisione inter partes sinita est, hinc est, quod anno postea Domini MCDXXIV i) eurrente
iterum magistris Pragensibus eum sacerdotibus Thaburiensibus ante-dietis per communitates regni indieta fuit alia audientia, et auditores ex utraque parto plecti et nominati locusque circa sesium sancti
Galli ) in eastro Pragensi deputatus.l In qua quidem audientia partibus ad invicem conduetis loco et tempore limitatis oblatis per magis-
lli. G. 27 conseriptum per totum est hoe opua per manus Iaeobi de Strax polli magis-unm - Ruthonem de sdyna - seria Vl ante festum trinitatis in eollegio Caroli in magna tribulatione tune eurrente. quia Thaborenses ot Sirothonea tune Dircum Pragam devastabant et comburebant et dominiea in Oetava eorporis Christi prostrati sunt ad ultimum.