장음표시 사용
611쪽
plaeens ipsum audire praecepit. Malli. 17. Estque metrum et mensura insallibilis. penes quam attendi debet quodcunque aliud illogitimum vel legale, quum securissimum est in omnibus fidem et vitam Christianam ac mores coneernentibus imitari, ipsumque primum et maxime attendere. Suppositio seeunda: Lex Jesu Christi. quae est lex evangelica excedens legem volserem et alias leges in brevitate et instrumentorum paucitate ac modi implendi saei litate se sola est sus- seientissima ad regimen ecelesiae militantis, ultra quam homo non indiget pro sua viatione ad patriam addere aliquam novem legem. Suppositio tertia: Nomino fidei intelligendae sunt veritates credendaea fidelibus primariae designatae per ea. quae scripta sunt in ea none bibliae et veritates eredendae inevitabiliter et dimete deducibiles ex eisdem: quidquid autem nec per easdem veritates specificatum est nec ex eisdem ut praemittitur inferri potest, illud pro adjecto humanitus est habendum. Suppositio quarta: Quamvis dicta sanetorum
doctorum post apostolos non ad auetoritatem ec elusiasti eorum dogmatum confirmandum sunt acceptanda, tamen senisentiae eorum suscipiendae sunt hic a viantibus et ad millendae. de quanto in ipsis Christus loquitur et de quanto vere et directo poterint landari in lege
expressa Domini nostri Jesu Christi, cum sancti doctores aliquid dicant conditionaliter. aliquid opinativo sive proba liter et aliud asserunt supra opinionem tamquam fidem, et aliud contentiose et reprobativo haereticantes et condemnantes se et aliquando contingit posaequivocare. Suppositio quinta: Quamvis corpus Christi mysti eum pro tempore legis veteris tamquam puella juvenis suit signis sensi hibus multipliciter instruondum, erescente autem ecclesiae aetate pro tempore legis gratiae non est ad signa hujusmodi taliter attendendum; verum tamen eum Christus signa quaedam approbet. Iieitum est uti aliquibus e eremoniis, quamdiu est religio viatorum imperseeta cum moderamine tamen. dummodo caveatur in talibus nimia appretiatio. inutilis oecupatio. eorumdem multiplicatio. ad eas infundabilis obligatio seu in dissolubilis cum eisdem desponsatio et aliquid numinis ipsis a seriptio earum aeque eum lego vel ultra legem magnifieatio et eum illis eoelesiae ultra lμgem veterem oneratio, quam Christus a signis hujusmodi tempore legis gratiae liberam esse ordinavit, eum nulla alia privata statuta sint licita v l a populo obligatorie admittenda. nisi de quanto sunt media facilitantia ad obsρrvantiam legis Christi. Suppositio spxla: Aliqua humanitas adinventa
612쪽
sunt non propter emcaciam i). sed propter repraesentationem et signifieationem tantum, quae longe aliter se habent, quam ea. quae ob eandem causam in lege scripta sunt. Suppositio septima: Sacerdotes omittentes ritus humanitus legi Christi post adjectos eundem restringentes, impedientes, dimminuentes, ae onerantes in hoe caeteris paribus non peccant. Suppositio octava: In evangelio Jesu Christi plenius auctoritativius et moderatius omnis veritas a fidelibus erodenda et praetis anda et praesertim materia saeramentorum est decisa, quam in moderna Romana curia, in cujus fide. sensu. ritu et auetoritate praetensa illis saeramentis impertinentibus a multis hodie magnificantur et promoventur, cum per saeri evangelii diversissimas veritates. quae sunt lueidae et per se manifestae. solidius omnes sententiae eonfirmantur, sundantur stabilius et utilius ruminantur.
de septem sacramentis etelestae quid in generali aut Speciali saeerdotes Thab0rienses Sentialit. Istis suppositionibus pro sundamento dieendorum praemissis
attendentes ad Baptismum . manuum impositionem. eoenam Dominicam. Poenitentiam. Ordinem. Matrimonium et infirmorum unctionem, quae voeantur communiter sacramenta. circa ea duo advertimus, primum institutionem Christi. in quantum videt ieet a Christo in sua puritate et substantia sunt instituta aut exemplata: secundum: sensus ipsis extraneos et impertinentos, ac ritus circa illa humanitus adinventos onerosos ad venandum pecunias applicatos, ratione quorum Christi plebieula privatur libertato legis Christi et subjieitur
totaliter voluntati et arbitrio antichristi, et per quos modo doloso subditi coguntur voluntatem praelatorum exequi. quod si noluerint. varie torquebuntur; quorum transgressio, proh dolori hodie plus pensatur, quam transgressio Domini mandatorum: in tantum . quod his sie introductis contradicons tamquam manifestus haereticus publieatur. Et secundum illum duplicem respectum doctores, quem circa dicta sacramenta habuerunt. varie loquebantur, nune ad unum respeetum habentes, nunc ad alium: de quibus quidem sacramentis. et si qua alia sunt in lege. quas padom ratione diei doborent Raera-
613쪽
m senta, sicut aliquod ex his septem, primum et ante omnia in generali prole, lamur. quod in auctoritate, forma. sensuque Christi in s dost ritu et praxi primitivae ecelesiae, cujus rectores erant Apostoli, iuerunt et sunt capacibus multum utilia ae salubria antidota animarum, non tamen sic simpli e ter necessaria, quin aliquando sine susceptione talium iii signo sensibili fiat salus: circa quorum quodlibet sentire ne firmiter tenere volumus, quod saera scriptura et doctores sancti sun dantes se verae iter et directe in eadem institutivo et prae-epptive auctori sani et ostendunt. Magis autem circa praedicta nos speciscantes particulariter de quolibet eorum, quid teneamus. omnibus et singulis hoc praesens nostrum seriptum legentibus intentionem nostram per infra seripta in nolescimus eum applicatione landamentorum et probationum . quus ad haec ex fide seripturae habemus et testimonio antiquorum doctorum se veraeiter in eadem landantium.
Et primo de saerampnio Baptismi. quod est primum sacramentum mediunte quo Deus principaliter confert gratiam sacramentalem primam spiritualiter generantem, eum sit signum generationis spiritualis in Deo. Istud ex fide scripturao tensmus et eorde sinceriter confitemur. quod fuerampnium Buptismi est ablutio hominis per aquam sueta ab alio verba praeseripta a christo debiter pro serente, signans emeaeiter ablutionem animae a peccato. quod expressum in evangelio habet fundamentum: nam Christus tam verbo quam opere docuit in se credontes si e bapti rari; verbo: quando apostolis dixit Mathaqi ultimor Euntes Ergo doeete omnes gentes baptigantes eos in nomine Patria ot Filii et Spiritus Sancti. Opere autem, quando baptigatus est a Joanne in Jordane. Math. 3. De eujus necessitate seu substantia sunt tria secundum Thomam. Quaestions 87. III μ' Parte Summae. articulo 1. et magistrum sententiarum in 4. Distinctione 13. et alios doetores concorditer . sellie et sorma a Christo praeseripta, quae designat principalem causam sacramenti; minister, qui est causa instrumentalis et ablutio in aqua, quao designat prinei palem saera
menti ei elum. Utilia aulem ei rea ipsum profitemur orationem. abrenuntiationem, paedagogorum fidelem curam et exhortationem.
614쪽
caetera vero omnia. quae in ritu baptigandi moderna observat e elesia. Sunt praeternecessaria seu non de neeossitato aut substantia ad
sacramentum Baptismi requisita, a quibus multi capiunt occasionem erroris et superstitionis. Et secundum aliquos, ut resert Thomas super Distinctione sexta quarti sententiarum non aliquid efficientia sed solum significantia, quid emeitur in Baptismo. In quorum confirmationem antiqui posuerunt metra media) exprimentia ea. quae non
de substantia sacramenti Baptismi sunt, sub his verbis: sal, oleum, chrysma, cereus, chrysmale. saliva, flatus virtutem baptismatis ista figurant. haee cum patrinis non juvant esse, sed ornant. Ista nos omnia pensantes omissis pluribus ritibus consuetis circa sacramen tum baptismi ad onus eeelesias extra fidem seripturae manifeste supra fideles subditos ab antichristo eumulatos sacramentum baptismi exercemus in aqua simplici seeundum formam a Christo praescriptam eum oratione, abrenuntiatione fidei, interrogatione et exhortatione, seientes illa circa hoc esse utilia, honesta, licita et in fidescripturae landabilia. hoc publice coram omnibus prostentes. quod sacramentum Baptismatis observatis his, quae ex fido seripturae ad ejus requiruntur necessitatem et circa ipsum sunt utilia. exemplo apostolorum et ecelesiae primitivae in Christo, quam ipsi gubernabant, potest licite et vere et libere loeo et tempore opportunis exerceri sine excoreismis et patrinis sine ehrysmate et oleo ab Episcopo
prius sacratis ac sino trina immersions in aqua a sacerdote modo coiisveto non benedieta et sine aliis ritibus consuetis a curia Romana usitatis et quandoque nimium solemni gatis et pensatis.
E. De fine mento maritin imponitionia In nae aeriptura hahente funda mentum nequitur.
Post hoc aecedimus ad sacramentum manus impositionis, quod est signum spiritualis roboris, quod px manuum impositionis gratia fit a Deo; dicitur enim eommuniter. quod quia parvulus in Christo per baptismum gpnitus est nimis debilis in virtulo. ideo supra baptismum, quo baptigantur homines. lieitum sest manuum impositionem apostoli eum superaddi, quia cum eorde creditur ad justitiam, ore autem fit eonsessio ad salutem. et hi sunt actus diversi diversas habentes disse ullates: ideo oportuit ad utrumqu0 dari specialem gratiam vel gratiae flatum. Ideo ad primum inquiunt actum institutum est sacramentum baptismi. el ad significandum aelum secundum
615쪽
iisebat manuum impositio, quia manuum impositio fiebat ad designandum aliquem copiosum essectum gratiae saetae a Deo: nam illi, quibus munus imponitur, quodammodo continuantur per quandam similitudinem ministris. in quibus esse licito potest, quemadmodum cum quis proximos in bono opere infirmari conspiciens, eis tuta virtute sueeurreret. et exemplo suae opinationis illorum vitam roboraret. juxta illud Marc. 16.: super aegros manus imponent et bene habebunt. Quod saeramentum expresse in lege Christi exemplatur: scribitur enim Marei 10., quomodo Christus complexans parvulos et imponens manus super illos hene dieebat eis. Eeest hie habetur ex omplatio manus impositionis in Christo. Et actus apostolorum satis ostendunt manus impositionem exemplatam esse in apostolis; ex quo ipsi apostoli conversis ad fidem baptigatis manus imponebant. ut aeciperent Spiritum Sanctum. ut patet actuum 8. et 1 s. apostolis. Nullus ergo debet ambigere. quin apostoli maiiuum impositionem a Christi exemplatione didicerunt. ex quo post ipsius ascensionem illum erga conversos ad fidem exercuserunt. de qua manuum impositione istud ealholice levemus et corde sineeriter eonfitemur, quod lieest ejus in apostolis sanctis habemus exemplum. nullissi tamen in seriptura adhuc invenimus de faciendo ipsam ex obligatione praeceptum: intentione tamen et ritu apostolico iactam caeteris paribus salubrem fore et utilem constemur: quodsi cui placet, potest exemplo apostolorum implorando baptigatis Spiritum sanetum, manus eis operatrices imponere, oves morbidus confirmando, recolens illud Lueae 22. dietum Petro: Et tu aliquando conversus confirma fratres tuos: eum in signum hujus Actuum octavo legitur, quod Petrus eonfirmando imposuit eis manus.
Liuitio autem chrysmatis prius autem ab Episcopo consecrati. iluod ex oleo. oliva et balsamo conlicitur, hominis via loris baptigati in fronte in figura erucis in hae sorma verborum: consigno te signo sanctae crueis, confirmo te in signo salutis in nomine Patris et Filio et Spiritus Sancti Amen; quam cum alapisatione et capitis veste linea circumflexione Et aliis ritibus et sensu modo consuetis nune communiter vocant sacramentum confirmationis, non ridetur nobis. quod sit constituta a Christo nee ab ejus apostolis: Christus enim exem
616쪽
plar totius Heelesiae non fuit in puprilia sua laliter coit firmulus nee in baptismo suo chrysma hujusmodi sed aquam simplicem requisivit. ut doctor seribit evatigeticus nee alietibi expresse in lege ipsam legitur tradidisso: et eum, ut communiter inquiunt, in confirmatio uodatur Spiritus Sanetus ad robur; sed quia videmus. quod Spiritus Sanctus datus est ad robur apostolis Act. 2. et aliis fidelibus Actuum 3. sine materia hujus saeramenti jam usitati. ergo non videtur institutum a Christo. Apostoli confirmabant etiam sola manuum impositione sine omni praedicta materia ut palet Aetuum 8.; ergo non videtur hoc saeramentum ab apostolis esse institutum. Hinc Thomas loquens de institutione hujus saeramenti de quibusdam refert. quod aliqui dixerunt, hoc sacramentum non esse institutum a Christo nee ab Apostolis sed post in processu temporis in quodam concilio. Et ad idem est Petrus de Tharanio. qui super 4. sententiarum tractans, a quo illud saeramentum confirmationis sit institutum, seribit sic de quibusdam: Aliqui dixerunt. quod ab ecclesia, quae primo legitur ipsius solennem ritum instituisse et praeeepisse. Et ad hoc elarius siguificandum in Chronica. stores temporum. Calixtus II. anno Domini 1118. legitur instituisse confirmationem fieri eum chrismatione. quae prius fiebat cum manuum impositione sine elirysmation 3. Et adhuc in hujus majorem eonfirmationem super illo 4. sententiarum, ubi distinctione T. feribitur, quod confirmatio habuit ortum ab apostolis, quemadmodum Glossa sie habet: A quibus scillest apostolis etiam ortum habuit quantum ad manuum impositionem . sed quoad confirmationem ortum habuit ad institutionoeeelesiae. Ecce quod testimonia lucida ad hoc, quod hoc sacramentum consi nilitionis modo usitatum quantum ad chrismationsem et ceteros ritus solemnes humauitus et insundabiliter quoad finem seripturae introductum non sit a Christo nee ab eius apostolis institutum. nee ab eis ortum habet nubis specificatum et traditum notabiliter in scriptura. εt hoc est, quod adhuc in majorem hujus confirmationem Doctor evangelicus in quarto tractatu sui tria logi loquens dolio e sacramento praemittens. quod nimis levis videtur esse hujus sacramenti in aetu Apostolorum, de quo scilicet Aetuum 8. habetur institutio, iacit plures persuasiones pro h 0e. quod hoc sacramentum quoad talia, quae dicta sunt. ab apostolis non proeessit.
617쪽
Jam post saeramentum baptismi et manus impositionis restat de tertio sacramento videlicet de sacramento Domini ei corporis et san- quinis pertractandum. quia illa tria saeramenta sunt continua; nam per gratiam baptismi a peceato mundamur, per gratiam manus impositionis in bono ad pugnam roboramur: ipsa uiatem gratia saera monti Dominici corporis et sanguinis gratiam baptismi et manus impositionis nutrit si augmentat; eum sacramentum Dominici eorporis et sanguinis est signum ex divina institutione deputatum ad signifieandum esseaciter spiritualem nutritionem hominis in Deo, qua assistente vita spiritualis eonservatur. et qua desteiento deseit. dicente veritate Joannis 6.: Νisi mandueaveritis earnem filii hominis et biberitis rius sanguinem, non habebilis vitam in vobis: quod saeramentum eaetera multiplieiter pxcellens ex alibi deelaratis ρxpressum habet in evangelio fundamentum. et vera fides ejus ponitur. Math. 26. Mare. 14. Lucae 22. Prima Corinth. 10. et 11. capitulis. De quo istud ex fide seripturae tenemus et corde sineeriter constemur, quod panis. quem Christus in sua coena aeeipiens suis ad manducandum dedit diseipulis. et in cujus digna pereeptione per ministerium fidelium sacerdotum reliquit memoriam suae passionis, est in natura sua verus panis, qui pronomine hoc demonstratur in hae
propositione sacramentali: Hoe est corpus meum. Et cum hoc Verum
corpus Christi de virgine sumptum et pro nobis traditum non identice de materiali indentilate intelligendo sed sacramentaliter realiter et vere, qui propter sui habitudinem ad eorpus Christi in sibi debita
habendus est r versentia et fideles ipsum venerantur non ut panis Suh, tantiam. Sed de quanto, ut prasemittitur, est eorpus Christi.
njus verum rorpus in eodem esse veraeiter sacramentaliter aespiritualiter est credendum. non autom in omnibus proprietatibus iam essentialibus quam aeeidentalibus consequentibus ipsum idem eorpus Christi in coelo in dext ra Dei sedens. nec ad sensum ponentium corpus Christi taliter ibi esse, quod ille modus praesupponeret desitionem substantiae panis et conversionem substantialem ipsius ineorpus Christi. ad quod omnis fidelis in mente debet attendere suspensa consideratione circa naturam materialis substantiae s.cramenti;
618쪽
eum sollicitudo fidelium vere adorando, genuflectρndo et cogitando esse debeat in imitatione Salvatoris nostri et devotione ad ejus eorpus. quod sursum est, et quod etiam modo praedieto est in ipso venerabili Sacramento. Et proportionaliter de Saeramento calidis
Jam restat do Saeramento poenitentiae pertractandum, uniis quia viatores sappe decidunt spiritualiter infirmati. ideo poenitontia ad rPsuseitationem hominis et specialiter pro peeeatis delendis ordinatur. quae homini lapso est necessaria: quia sicut per peccatumst recessus a Deo, si e per poenitentiam est rμgressus ad eundem et per consequens est initium boni hominis poenitentis. Et propter hoc
chrisius et suus praecursor ambo suos sermones a poenitentia
inchoarunt ut patet Math. a. et 4. capitulis. Ita et apostoli poenitentiam docuerunt, quemadmodum patet de Petro Aetuum 2. et si e expressum habet in evangelio sundamentum. Et poenitentia est sorma. qua eunt ritus dicitur formaliter poenitero. Et sic videtur
poenitentiam in mente eonsistere. Alia vero quae vocatur pars poenitentiae ut contritio exterior, oris eonsessio et satisfactio sunt
ut sie sibi aecidentia ipsam communiter complentia. Et sic est tripliciter poenitentia aggregata: prima est solum in animo et inson- sibilis, qua coutritus insensibiliter Domino confiisetur. illa autem lie0t sit perimpensa est tamen virtute maxima, sine qua ulla nihil valet. Secunda vero est poenitentia aggregata ex illa et expressions voeuli singulariter laeta Deo vel euiquam indisserenti s deli. Et sie tam patres legis veteris quam patres novi testamenti communiter sunt consessi. Sed tertia poenitentia est aggregata ex duabus prioribus et promulgatiove secreta privato saeta presbytero: Et ad istam poenitentiam magis altΘnditur propter lucrum.
Utrum autem ista poenitentia tertia jam dicta est do ne eessitate salutis . vel qua auctoritate introducta fuerat, est dissensio apud multos. Sed oportet credero Joanni de Deo in hae parte. qui in Glossa ordinaria decretorum dixit post multas opiniones. quas rep-bat, quod Innocentius III. hane invenit et pro ejus confirmatione hunc
619쪽
legem statuit: omnes utriusque sexus; qui in quinto Decretalium expressatur. et videtur. quod sorμt ecclesiae utilius ut de praedietaprima poenitentia el seeunda contentetur. Aliquibus tamen, quos Deus ad hoc praeordinavit, taliter consteri est utilis, eum multi ex erubescentia de constendo peccatum commissum et expletione poenitentiae injunetae cum timore alias confitendi a peccato se communiter praeservant. Sod non credat quis, quin sine tali consessio non urieulari privata stat hominem bene conteri et salvari. cum Petrus injunxit generalem poenitentiam et suffecit . ut patet Actuum 2. Imo aliter omnes mortui a tempore ascensionis Christi usque ad inuo dentium tertium forent damnati, quod nefas credere; cum supponimus. quod sub ista lege papali plures damnantur, quam damnati fueraut sine illa. Et sic ista observatio legis hujus papalis potest admitti, do quanto diseretio confitentis et consessoris judicet sibi ipsam prose ere, non autem ratione hujus dictae institutionis pupatis. Ex quibus patet. quam infundabiliter et temerarie istam eon sessionem auricularem modernam audent quidam plus quam oportet magniscaro, docentes publice atque scribentes, quod sit ex fido tenenda sub damnationis poena; cum scitur ex fide, quod si in
baptismo et eueharistia. quae sunt sacramenta expressa in evan-gotio, eontingit. Deum dare rem sacramenti sine saeramento sensibili, ut concors tenet sanctorum doetorum sententia, ergo multo
magis sine ista consessione non sic landabili. Λssumptum patet de haptismo sanguinis et fluminis qui saepe dantur sine baptismo numinis. Et rem sacramenti eucharistiae saeps aeelpit quis siues aeramento sensibili, ideo evidentius aecipit quis absolutiunem criminum a Deo sine absolutionse sensibili sacerdotis. Et videtur contrarium rationi, quod Deus necessatur dare potestatem suo inimi eo gravi et inscio tractandi suum amicum secundum legem antiehristi eontrarie: nani Romanus Pontifex est saepe Deo contrarius et maximus antlehristus; et idem contingit secundum plus et minus de aliis consessoribus habentibus potestates suas a Romano Pontifico singulariter derivatas. Item si secundum Chrysostomi de opere imperseeio se utentiam cogitationis peccatum contraria cogitatione di solvitur. Propheta dieente: quae dicitis in cordibus vestris et in cubilibus vestris compungimini: et verborum peccatum verborum satisfactione deletur, qualiter Aaron, cum detraxisset Moysi vadens verbis rogal; et op ris peccatum rerum salis laetione detergitur exemplo
620쪽
ZAchaei, qui dicit: Si quem defraudavi, reddo quadruplum. Tune papa latinus deberpi erub psepro de ista moderna poenitentia si nolandatione: eum non licet mortalibus etiam apostolis dissi euitare legem Domini ultra quod ipsemet limitavit. Sapientia autem divina Hebraeorum et sapientia Graeeorum desideret istam stultitiam latiliorum. Istis omnibus de sacramento poenitentiae praemissis de ipsa poenitentia istud ex fide seripturae lenemus et eorde sinceriter eonstemur, quod homini lapso pro peceato delendo est necessaria juxta illud Lueae 13. si non poenitentiam egeritis, omnes simul peribitis. Et quod ad medelam animarum . quas spiritualiter infirmatae deciderunt et decidunt. poenitentesque volunt praesuppositu poenitentia in animo simpliciter necessaria ad salutem, qua tontritus Domino insensibiliter confitetur. et cum expressione quoque voeali singulariter laeta Deo vel indisserenti cuicunquo fideli a prudentioribus requirens consilia juxta insormationem beati Jaeolii et praxi in ecclesiae primitivae, adjunciis quandoque salubribus remediis
jejuniorum flemosynarum orationum aliorumque operum honorum,
ad quae omnia tanquam ad eandem ex fide sciipturae utilia sive necessuria nos hortamur. sufficit prout quondam suffecit sine confessione auriculari tantum saeta privato presbytero juxta formam et obligationem Innocentii set curiae Romanae modernao, et Aini forma usitata absolutionis et poenitentiae in numero, pondere ei mpnsur secundum voluntatem consessoris injunctione, quae humanitus et infunda hiliter quoad seripturam sunt inducta et non de necessitu lepoenitentiae requisita. non sabilem animarum sed plus ut frequentersimoniam et eleri extollentium promoventia.
Jam rostat irae landum de aliis duobus fueramentis; unde quiae celesiam oportet babero duas man prias hominum genprantium sei lieet spiritualiter et corporaliter. ideo sunt duo sacramenta ad patres hujusmodi procreandi. Primum est ordo. erius saeramentum et sest) ad presbyteros pro ereandum . de quo praesens nune erit sermo. De illo ordino ergo ex fide scripturae tenemus ot eorde sinceriter eon fit semur, quod, quantum ad propositum sufficit. vocatur pulpstas data a Deo homini idoneo mi uistorio humano quodam quando Iu eo noni ronte ad debito differstiter a laicis sacramentaliter e closian