장음표시 사용
671쪽
liuii fiebat comiti uiliter pro omnibus mortuis, sed lautum pro his. qui pie vixerunt; et per consequoris dictum Dionysii nihil saeit ad propositum magistrorum, cum ibi Dionysius describat sanctorum virorum canonisationem, sicut s nig orationis hieraretiae demonstrat: ad hoc enim fiebat rius oratio, ut Deus eum, qui dormivit, constituat inlumine et regione viventium in sinibus Abrahae. Isaae et daeobi in loco, in quo auffugit dolor et tristitia et gemitus: et qui familiares orant sancto dormienti set vita consorines ipsum beati se abant tanquam provenientem juxta proprium desiderium ad finom adducentem sibi victoriam et cum eantu gratias agΘbant de fine causa hujus victoriae optantes se ipsos venire ad similem finem. Novit, inquit Dionysius. episeopus, in scripturis promissa, postulat eadem dari his. qui sanete vixerunt sanetas retributiones, et sciens has promissiones suturas praesentibus manifestat, videlicet qu0d Pa. quae petit secundum attestationes scripturarum. omnino fient his. qui in sancta conversatione consummati sunt. Haec ille. Quod autem Hieraretia precabatur thearehi eam bonitalem. ut dimittet ei, qui dormivit, omnia, quae per humanam infirmitatem peccavit, non est intelligendum. quod animam talis dormientis Hieraretia supponat osse in aliqua poena corporali sensibili, de qua per illam suam orationem ipsam liberet: sed hoc sic est intelligi iidum, quod utera retia sciens, quia homines quantumcunque sint sancti, quamdiu sunt in hae vita ad liquidum puri esse non possunt, nisi tempus mortis advenerit, ubi statim in adversum iuri saeculi purgantur: ideo h palificans sanctum dormi sentem. cum his, qui familiares erant ei et vita consurmes, tanquam pervenientem juxta proprium desiderium ad finem adducentem sibi in victoriam orat, ut ab immi militia, quam ab humana infirmitate contraxit. statim in adventu suturi saeculi mundentur: ὐt quod ille sit intelloetus verborum Dionysii. ipsemet, ubi supra insinuat. quando inter caetera si e scribit. dicit ergo opiseopus ex eloquiis a Deo traditis, quod his, qui sancte vixerunt. elarissima et divina vita secundum dignit tem a justissimis legibus retribuitur divina clementia et benignitate supportanto maculas per humanam infirmitatem contractas, quia nullus, ut dieit seri plura, mundus est a maeula. Baee ille: ex cujus verbis lucide palot supra dicta sententia, et in signum illius tempore Dionysii illa oratio non fiebat nisi semel tu morte desuncti: hinc et adhuc hodie ecelesia Graeca, quamvis, ut dieitur. hoc purgatorium magistrorum non tensat. tamen hunc morem, de quo Dionysius scribit.
672쪽
sequens, semol in morte destineti super mortuo orat, et pro tune lem pore Dionysii, quando oratio fiet, ut super sancto dormiente, ministri legentes in libris saerae scripturae veraees promissi0nes de sancta nostra resurrectione nostra decantabant psalmos ad ipsam resurrectionem pertinentos. et hoc siebat non propter dormientes. sed ad exellandum vivos ad bonum et ut Deus glorificetur. quoniam jam coronat discedentem, ut tangit Chrysostomus Homitia 4. eapitulo 2., arguens modernum ritum plorandi mortuos: ex quibus patet . quod ritus modernus orandi pro mortuis ot psallendi supra corpora mortuorum et memoriam pro eisdem faciendi, non habet sortem in actu horum, quae fiebant ei rea mortuos tempore ecclesiae primitivae. Is iis de causis: primo: ubi tempore Dionysii memoriam mortuorum faciebant in laetitia in spe salutis aeternae Deum glorificantes et gratias sibi agentes, quoniam jam eum. qui vitam praesentem finivit.
coronavit, supponentes eum beatitudinem secundum promissionem Dei adipisci, logebantque seripturas ot psalmos decantabant ad re- Surreetionem pertinenles et eonsolationem viventium, et hoc ut fides eorum, quam de resurreptione habuerunt, gloriosior fiat. Ibi nuue modo contrario huic momoriam mortuorum faciunt in luetu et fletu supponentes animas dormientium esso in tormentis inferni, ea nuntsupra ea . quae de damnandis intelligonda sunt. quando in ossertorio defunctorum de manu inferni et de profundo lacu, libera eas de ore tuo uis, ne absorbeat eas tartarus. ne cadant in obscura. Eeo e qualis fides magistrorum supponore animas morientium haerere in faucibus dili boli et inferni lacu pi', fundo, et clamare illud .Ioh, quod in miseria corporali Oxistens dicebat uni ieis suis: Miseremini mei . mizremini mei saltem vos amiei mei, quia manus Domini tetigit me: adhue, ut de inferno, de quo nulla est redemtio. liherentur. Secundo. ubi tempore Dionysii mortuorum memoriam Deioni A mortuum boatis eant optantes sp ipsos venire ad similem finem. ibi nune mortuum supponentes esse in tormentis, sibi ipsis ad similem finsem veni ro avsent. Του ritu, ubi tunc sempi tantum in prosectu corporis mortuitu Dinoriam defuncti suci obant ipsum pro saneto liubentes, ibi modo memorias perpetua' pro mortuis inlitulare solent animus saucibus diaboli haerentes set o uti pergameni numina eorum inseribere. ut successive quamdiu pergamenum durat una multitudine monachorum vol curatorum doeedente et aliis succedentibus pro eisdem semper orent et nunquam dicunt: salis est; npe in cordibus suis cogitant,
673쪽
qil ire sic iliu ranios non exaudiantur. Mullum disserens a side est ista modernorum oratio: Christus enim dicit: cum stati itis ad orandum, credite, quia quod petitis. accipietis. Ex isti et autem modernis
nullus erodit se exauditum aut exauditurum: ex quo unus moriens relinquit post se aliis nomina unimarum et ipsarum tales memorias saetendi: cujus causa non vid Qtur esse alia nisi avaritia saepe lutum. ut videntes luntam curam eorum. quam ostendunt ad eorum praθdθ-eessores supprstiles concitentur ad committendum eis in ligone
animas suas salvo pretio vel munere aliquali. Quarto. ubi tempore Dionysii sebat tantum memoria destinetorum, qui saucie vixerunt et iii bona ac laudabili conversatione vitam praesentem si niverunt, non autem pro his, qui immunde moriebantur. ut dicit Dionysius. ubi supra: quia per hoe, inquit, episeopus ordinem divinae recitationis pervertisset, quando haec his, qui immundi moriebantur . exercuiss t. nee esseclum injusta, orationis sortirentur audientes a seri plura divinae petetis. ut non accipietis, et quod male petalis: ibi nune memorias defunctorum faciunt in dissorsenter pro quibuscunquρ. Et quod damnabilius est secundum acceptionem pecuniarum illis niuxime, qui ha boni ossi pro sceleratissimis divitibus. avaris, usurariis, et gratia quaestus temp0ralis pactatione et mere uti otio interveniente, ipsos in mendacio considere facientes, orcasion quorum avaritia sacerdotum crescit et simonia exercetur et populus in saeuitatibus et animal, usdecipitur. Ex quibus omnibus patet, quod modernus modus orandi pro mortuis non habet sorioin iii actu horum, qua o fiebant ei rea mortuos tempore ecclesiae primitivae. ot per consequons dictum Dionysii non servit quoad hoc propositio magistrorum. Et magistri alip-ga es pro se illos sanctus primitivos et de rilibus porum Dei en ipsmentionem, non ideo hoc faciunt. quod imitari in hoc eus velini. sed ut ritum modernum supra Christum et illos primitivos sanctos insundabiliter quoad seripturam introductum por hoc ronfirmaro aut palliare possunt.
Adhuc magistri pro existentia sui purgatorii somniati istum ponunt rasum dicentes: Ponamus, quod sint duo homines. quorum unus vixerit hene omnibus diebus vitae suae et decedat, et alter molevi vpha omnibus diebus vitae suae. in sina poeniteat et etiam decedat. tune quaeritur: utrum ambo ibunt ad coelum. et si hie. Aequitur.
674쪽
quod Deuq non sit judex iustus. cum lion neque meruerunt: si autem dices. quod alter damnatur. hoc non potest dici, quia in sine poenituit, ergo necessario, inquiunt. oportet poni loeum medium. sellieet purgatorii, in quo alter purgatus tandem evolet ad superna. Perillum easum magistri in malum proficiunt his, qui a spiritu desudo solati, sodent in tenebris et ut intellectus eorum sit constri eius. ne possit effugere: eum et Deus do injustitia reprehenditur . si non secundum eorum secerit eonetritionem. Sed ista probatio mastistrorum
in Israel ex triplici scriptura convinci potest et resutari: primo per illud Math. 20. ubi dicitur. quod omnes missi in vineam patrisfamitas sivo mane hora 3. . 6. . s. Vel 1 l. aeceperunt singulos denarios.
Se eundo per illud Romanorum 9. ubi dicitur: quod, cum nondum suissent nati filii Rebeceas aut aliquid honi aut mali egissent, ut
se eundum plectionem propositum Dei maneret. non ex operibus sed ex vocante dictum est ei. quia major serviet minori, et Jaech dilexi.
Esau autem odio habui. Tertio per illud Lucae 15. de stio prodigo.
qui dissipans substantiam suam in se reversus dixit: surgam et thood patrem meum. et dicam sibi: pater peccavi, et surgens venit ad patrem suum et susceptus est ab eo lavorose. Ex primo dicto serii turae. ubi paterfamilias paros seeit novissimos primis in mercede. patere potest, quid dicendum sit ad casum magistrorum . quod vide-lieet ambo vadunt in eoolum, licet non habeant aequalem gloriam. et per consequens Christus destruet eorum argumentum, quando laesel procuratori suo mercedem reddPre, incipiens a novissimis usque ad primos et tantum dando novissimis. qui m0dicum laboraverunt. quantum primis: et quare faciei hoe, nisi quia sibi licet saeere . quod
vult. cum sit summe bonus et divΘs in omnes non deficiens in aliquo, set si alicui dederit multum. non laborem attendans. sed hoc quod ipsum cone ernit ex sua bonitate multum retribuere pro modieo: si quis autem sapi sentior eo esse voluerit, contendat suum et nihil obli- . nebit. Ex spe unda etiam scriptura, ubi Deus dicit: dae ob dilexi. Esau autem adio habui. non convino itur Deum fore injustum, si unum ex illis non consequitur gratia, quia potest sequi unum gratia et ulterum.
Non sequitur linc, quod Deus ex hoc sit injustus. cum liceat sibi laestre, quid vult, et per consequens laciens secundum gratiam illi bene, qui modicum laborat. non est Ox hoe injustus, eum lieeat sibi Leere. quid vult, et per consequens faciens seeundum gratiam illi bene. qui mollieum laborat, non est ex hoc injustus. Ex illa otiam seriptura da
675쪽
filio prodigii non liabi liir, qu0d puter revsertontem filium puni ut velub eo se elonget, sed eum adhuc longe esset videtis eum, misericordian totus est, et aecurrens e cidit super collum ejus Θl os ululus psi eum et multam aliam assabili lal Θm pi ostondit. Nuii quid ergo juste senior frater, qui nunquam mundatum putris praeterivit, indignabitur putri riu oncilianti sibi filium, qui petierat, non px merito ipsius sed ex sua immensa misericordia. Et hoe idem eonfirmari potest per Iairnnom sero flebilem, qui ad mortem male vivens modica si hi evi poenitentia praemia cum christo, non purgatorium somnia tum sed paradisum intravit. Ei per consequρns nihil pro Oxistotilia purgatorii magistrorum sarit ea sus ipsorum ante die ius.
Ultimo magistri pro stabilitione sui purgatorii ad dueunt exemplum de rege habente sponsum sedentem in sordibus, qui non praemitteret eam in sui conspeetum adduci. nisi lavetur prius et in undiseetur: εx hoe volontes trahere, quod sic fiat de anima quali hel fideli. quae exi stolis sponsa Christi sest in parcere carnis pleno v bominatione, a qua, qtiamdiu sest in hac vita. ad plenum mundi sicari non potest, nisi exuat Parnem, et carno Exula nun venit in Consp Plu Domini, niSi in purgatorio expietur. Sod ista deductio magistrorum quamvis simplicibus videtur valde prudens. iii perceptibiliter lumen inculcat multa mala si malam eoneu leut 3 partem sit i. quia Ox isto dielo magistrorum omnes modi purgandi ex fide alii ab illo, qui sit in purgaturio, ill sin gitur . quibus viantes in vita praesenti vμrP et pPrserie a suis purgantur peceatis sti reponuntur iii spe set in quadam sexpectation pillius eorum suturi P purgationis somniatae, in qua etiam pessimi homines suppodianti ir. liec advertunt. si audiunt do illa purgatione. in illa, qta aliterculique male vixerint. spem potivntes. ideo ad ropri- nihildum hoe dicium magistrorum diligenter notandi sunt modi pur- .gandi ex fido scripturae, quibus mediantibus animas fidolium in prae- sonti purgantur. ut corporibus exutis statim digne possint in eo n- speetu Domini apparere, quorum licet uti qui laeti sunt in foeundusuppositione hujus materiaρ capitulo primo causae nostrae supPrius deseriptae, lamen hic aliquos ad dueemus. Petrus enim dicit Actuum 13. nihil dixerevit intor nos et illos fid se purificans eorda: ibi Petrus innuit, fidem ps se suffieientem ait purgandum malos sine omnibus extrin-
676쪽
secis addit timentis, ut praeustensum pestili latrone dextero, qui credens et peccatum suum recognoseens statim dignus suit paradiso. Alius modus purgandi sponsae Christi pser poenitentiam tangitur Isaiae l. ubi Di, minus dieit: lavamini ol mundi estote, auferte malum cogitationum vestrarum ab oeulis meis. quiescite agere perverse et diseite bene saeero. Et sequitur: Si inserint pesteata nostra ut coccinum, quasi ii ix dealbabuntur. Et si fuerint rubra quasi vermiculus, vellit lana alba erunt. Ubi Dominus se obligat vere poenitentibus, quod etsi enormia peeeata lilibu print, dealbabuntur velut nix. Et apostolus testatur Ephes. 5. . qualiter Christus per semetipsum ηponsum suam mundat in praesenti, quando dieii: Christus dilexit ecclesiam et tradidit semet ipsum pro ea, ut sanctis aret eam. mundans eam lavaerua quae in verbo vilao. ut exhiberet sibi gloriosam ecclesiam, non livbentem maculam aut rugam aut aliquid hujus modi, sed ut sit sancta et immacula la. Ubi apostolus Θxprimit . quod Christus tantum dilexit eeelesiam, quod noluit ipsam aliquo alio lavacro mundi scaro nisi suo proprio sanguine et non sic sufficienter, ut romaneat aliquid immunditiae; sed si e gloriosam eam sibi exhibuit. ut non habstat
maeulam neque rugam, sed ut sit saneta et immaculata: et non solum
testimonium hoc resonat in t serris miindificatione sumet enli sponsae Christi in sanguine rius: sed etiam testimonium eorum resonat de coelis. qui actualiter illam coli secuti sunt munditiam. de quibus ut Apocalypsis T. scribitur, sic ost dicium: Ilii sunt, qui venerunt de tribulationibus magnis ot lavoriani stolas suas et dealbaverunt eas in sanguine agiti. 'quando huee fidelia testimonia in lucem venient, quival obunt magistrorum fi liones. quibus fingunt, quod anima exuens careo rem abominabilem carnis non venit in eonspectu Domini, nisi mundisie ala suerit igne purgatorii Somniati. cum per hoc, quod sanguini Christi deho lur. attribuunt purgatorii igni. Ex quibus omnibus fideliter supra scripta advertenti patere potest. quod nullum landamentum magistrorum. super quo nituntur sundare Suum purgatorium. si ars potest. Utinam igitur ad praemissa attenderent. et non ex ambiguis mulium concertarent.
Ex dictis patet, qualiter respondendum est ad doctores, quos
magistri pro existentia sui purgatorii adducunt: quod ibi seribunt pro Diuitigod by Cooste
677쪽
purgatione ollimarum sup Pr si nil aine illum, ilia usi est Christus, lignum. Omim vel stipulam aedifieantium. iii telligunt esse statum vol locum
modium inter beatitudinem et locum inprili, diem vi doli est extremi judieii et ignem emundatorium ipsi ii . in iluo revolabitur illa dies, vel diem praesentis vitae ac ignem praesentis probationis. in quibus animae talium suo tempore sociandum Dei ordinationem in illo magno temporo ab initio scille et mundi usque ejus consummationem inclusi vo sinaliter ali omnibus suis inquinamentis purgabuntur, cum in beatitudinem non intrabit aliquid eo inqui ualum, ni dieitur Apocalypsis 21. ot quoad hoc videtur doctor evangelieus sonare in trae-tatu de monto, ubi sic scribit: quod sicut philosophi loquontes deperiodis rerum corruptibilium et terminabilium dicunt, quod si eut quaelibot talis res habet suam aetatem, periodum sive diem . sic oportet, quod iste totus mundus ex causa intilli litiei habstat magnum annum. Et si alim subjungit, quod super isto videtur Apostolum l. Corinth. 3. capere suum modum loquendi de ligno, foeno et stipula.
uaee ille. Ex cujus ductoris verbis quilibet potest libere et catholi eo intelligero. quod iste doctor. ubi et in quibus locis loquitur de purgatorio sundans ipsum in dictis verbis Apostoli 1. Curtiith 3. videtur. quod loquatur de purgati0ne animarum, qua in hoc praedieto magno
anno ab initio scilicet mundi usque ad consummationem ejus seeundum Dei ordinationem ab omni hus suis inquinamentis linaliter purgabuntur, et eodem mod0 possunt intelligi omnes alii doctores, quos magistri pro suo adduniant Iiurgaturio. quod loquuntur ad hunc
Jam ad eulpam tertiam restat accedere nobis sub tali forma propositam. SaeerdoteA Thahori larum sunt hominibus vivis mullumno ei vi prohibentes nobis miseris peccatoribus pro suffragio optare illam eo elestem hierarchiam et beatam Virginem Mariam. Ad quam taliter respondemus: du0d in spe vivis hominibus non noeemus.
quando ex auctori latibus saerae scripturae et sententiis sanctorum doelorum se veraciter in eadem landantium in cullsa nostra superius descripta . ubi tractatur de invocatione sanctorum lato deseri piis docemus populum: ut cogn0seentes unum solum certum, verum et
678쪽
gratia Dei. ex verbo Joannis apostoli. qui secundum Augustinum licet Vir sit justus et magnus, cui Deus multa prue aliis revelavit. se innumero ponens peccatorum non se sed Christum pro se et vitiis advocatum confitetur. ipsum solum inter homines simpliciter invocensequentes in hoc ecclosiam primitivam, quae, ut dicit doctor evait gelicus. orationem singulariter dirigebat ad illam personam mediam pro adjutorio spirituali, et qualiter tune plus prosuit ecclesia et erevit. quam Deit modo multis intercessionibus adinventis. Nec in hoc vivis hominibus noeemus. quando suademus ipsis, ut hene viventes sanetos imitentur in hoo, in quo ipsi imitati sunt Dominum Jesum Christum. et quando ipsos praemunimus, ut spem non reponant in incertis et novis intercessionibus sanctorum. nec honorem, soli Deo debitum eis exhil, stant: haec tuliter ut dicitur, agentes, non pro n0cumento sed pro magno juvamino vivorum fore reputamus. Ubi autem specialiter nobis imputatur, quod in hoc valde vivis hominibus noceamus prohibentes posteatoribus pro suffragio optare illam coelestem hierarchiam ae heatam Virginem Mariam: quantum ad hoc rem illimus Omnes ad nostram causam superius descriptam, in qua snalem nostram intentionsem circa pune lum illum reserantes dicimus, quod nos suffragia sanetorum in eoelesti patria existerilium non negamus, quibus pro capacitatu suifragantur hominibus in ecclesia militante. et asseetum honum hahent ad nos, in quantum nobis unum existentibus eum illis nos sine illis et ipsi sine nobis eoia summatam non consequuntur beatitudinem juxta dictum apostoli Hebr. 11. st ideo in coelo existentes quantum hoc bonum desidserant, tantum bonum nobis assectant. Et illa dictorum sanetorum suffragia diei mus ab hie viantibus merito a Deo postulanda ex verbo David. qui, ut canit e clesia, orabat Deum dicens: participem me sae Deus omnium timentium te et custodientium mandala tua. Quod autem pro illis suffragiis sanctorum noviter adinventis non invocamus illam coelestem hierarchiam neque beatum Virginem Mariam modo, quo magistri Pragenses et alii populares ex Dorum instructione communiter consueveruni ipsis jejunantes eos Orantes set incensa et oblationes eis peragentes. hoc ideo saeimus, quia . ut in causa nostra superius deseripta tactum est, quod . eum invocatio sive oratio saltem proprie dicta ex communi sententia doctorum sit e ultus soli Deo debitus . ideo non videntes expressam seripturam Iegis sub aeterna damnatione obligantem ad tenendum
pro sdsi articulo, quod sancti corpore exuti a fidelibus hie viantibus Duiliaco by Corale
679쪽
pro suffragio et intercessione necessario taliter sint orandi aut invocandi. notantesque populum per hoe in magna superstitione et perfidia eontinua laborare, ut in causa superius nostra deseripla capitulo l. hujus maleriae ostensum est, ea intentione eos non Oramus nee invocamus, nec suffragia eorum ab eisdem secundum magistrorum sensum et doctrinam postulamus, ne cultum soli Deo debitum ipsis impendamus, quum vis sicut decet eos dieamus h 0norandos ac imitandos, quae omnia non in dede us sunt sane lis nee hominibus vivis in nocumentum sed juvamen, quando cavemus, ne homines honorem soli Deo do bilum sanctis impendant. unde ex eo, quod vas electionis sanctus Paulus in suis Ppistolis semper sexhortatus est ad Jesum Christum eruet fixum Pt ad pius dilectionem, orationem etro vorentiam nominando eum ad quingentas vi eos et ultra. et nomon Virginis gloriosae nunquam vel raro non per hoc inhonoravit. sive non ut debuit ipsam vel caeteros sanctos dilexit, cum dicat: certus sum. quod nemo separabit nos a cliaritalo Christi. cum ergo ipse Deus summe diligitur aut honoratur. in hoc omnes sancti ejus diliguntur et honorantur. ipse autem suam gloriam alteri non dat, imo si aliqua creatura ultra ipsum diligeretur, si prae ipso honoraretur, non esset hue honoraro. sed in honorare et quasi Auli christum supra id quod Deus dicitur. extollere, sicut inveniuntur multi. qui ex insun dabili magistrorum invocationis sanctorum magnis a tione et ex eorum eae ea do votione plus afficiuntur. sanctis in jejunando. orando, sacris ando. celebraudo. genua fleetendo et alia signa latriae ipsis exhi-bondo, quam ad Christum omnium erPutorem. et line nos ea venies illam noviter introductam invocationem sane lorum pro fidei artieulo non audemus pronis verr. Cum perieulosisSimuin nobis videatur propter futura, quae conspieimus. his diphus tutam ecclosium Graecorum pontemnore quoad istum punctum, quas ut dicitur ipsum minime tenet, suadentes homini hus. ut solum Deum adorent. illi soli serviant, quia scimus, quod haec voluntas honor Pst omnium sanctorum et reverentia. quia non ipsi. sΡd eorum Deus nobis est Deus. eum in scriptura sacra nulli bi habemus de hoc faciendo Oxρmplum explicite volpraeceptum, quod sanctos taliter debeamuς invocaro.
.Iam restat ad cautelam simplicium tangere probatio nos magistrorum, quibus ex diversis scripturis conantur prae salam sanetorum
680쪽
isi voe:itio item, quam pro iidei articulo astruunt. landare ae probure: illas tamen. si vere si fideliter advertantur, non siint pro illa sanctorum invocatione. nec ipsum datum est primarium significulum alicujus pariis saerae seripturae. quas ipsi pro landalione dietae in voeationis allegar eonsueverunt, et quia inter omnes scripturas, quas ipsi pro sanctorum in voeatione addui'unt. non sunt sortiores. quam istae, quae tangentur per ordinem, ideo reglut nobis verum earum investigare sensum, quo investigato ei ostenso, quod illae magistrorum non serviunt proposito, constabit fundamentum magistrorum esso ejectum et eversum. Prima scriptura, quam pro sundamento invocationis sanetorum magistri consueverunt ad dueere, est illud si eundi Machabaeorum ultimo, ubi
aeribitur: Hic est, qui multum ortii pro populo et pro universa saneta civitate Jeremias Propheta Dei. Sed haec seriptura non probat magistrorum propositum, nec hoc certum, eum hoe in somnis Judae ostensum fuit et per Oniam summum sacerdotem nuntiatum. et nescitur certitudinaliter. si ila in re laetum sit, cum istud taeetur primo libro Machabaeorum capitulo T. . ubi deseribitur illud bellum secundum doetorem de Lyra. Et dato. quod Oret Jerem ius pro populo et sanetaeivitate Jerusalem, de hoc non contendimus; nee hoe pernos impugnatur; non tamen ex hoe sequitur, quod debeata viantibus ad sic orandum necessario invocari: et per consequens spro) invocatione adducunt illud Job quinto. ubi sic seribitur: Voca ergo, si est, qui tibi respondeat et ad aliquem sane lorum convertere. Ex quo dieto istud eliciunt, quod homines vi autes volentes Deum orare debent sanctos invocare, ut pro eis Deum orent. Sed qui vult vere et fideliter illa verba notare, a quo, qua ex causa, et ad quid dicia sunt, poterit intelligere, quod ex illis dieta invocatio sanctorum non probatur; notum enim eSt
secundum quod dieit doctor Lyra: quod Eliphar amieus Job eredens, quod adversi tales hujus mundi non eveniunt homini nisi in poenam peecati, et per consequens quod ipse Job pro peceato sit punitus, et quod illud recognoscere debeat et poenitere. verba praemissa dixit,
ut invocet Deum. si est . quasi diceret. non est, qui respondeat exaudiendo, innuens, quod Deus non respondebit, quia eum in tranquillitate eontempsit, pi quod ad aliquem sanetorum convertatur Serutando, si aliquis unquam existens innocens puniretur. Pensando ergo sensum et intentionem di epnlis quilibet cognoseere poterit, quod hoedietum amiel Job nihil saeit pro materia invoealionis sanctorum magistrorum. Et dato quamvis non poneesso, quod ille Eliphaz haere-