Geschichtschreiber der husitischen Bewegung in Bohmen herausgegeben von K. Hofler

701쪽

nullus esset sacerdos, qui plus oceulie et palliato rogeret saecularia saeta quam aliqui certis ex nostris regunt hujusmodi ad hoc necessitati manifeste. Et si impugnantes nos aut aliquos ex nobis

de ducatu quorundam actuum saeeularis Domini serutarentur vias eorum Pt vere cognoscerent, ex cujus se itu aut consilio sacordote eum saeramento praecedente excutiebantur, domus spoliabantur

et captivabantur homines per Pragam, et postea insequebantur fratres Thabori larum in Kostfleeg. Malesqow. Graeta Reginae sti rastaviam et demum in principem Lithuanias Sigismundum irrus-runt, et nova civitate Pragensi devastata exercitus campestres circa Gurim prostravprunt, timemus, ne convoniret eis aut alicui

eorum illud apostoli: qui alium doees, te ipsum non doces; qui praedicas. non surandum, suraris; qui dicis non moechandum . moe-eharis; qui abominaris idola, sacrilegium faeis: qui in lege gloriaris, per praevaricationem legis Deum inhonoras: et illud ethnici commune proverbum: Turpe est doctori, eum culpa redarguit ipsum.

Quantum ad culpam septimam et ultimam nobis in hac forma propositam: Sacerdotes Thaborienses osseium in missa postponentes ritum nostrum contemnunt et abjiciunt. signum erucis inmissa non iaciunt, aquam vino non miscent. et ea etera non

observant. et ad hoc lege Dei et seripturis sanctorum earent. quod ritus nostor missandi foret malus; in qua nos inculpant de quinque; primo: quod ritum missae abjecerimus: secundo quod ritum eorum missandi conisempserimus et abjecerimus: tertio: quod signo erueis in missa non utimur: quarto: quod aquam vino non miseeamus: et quinto: quod ritus caeteros eorum missae non observemus. Quantum ad primam partem articuli respondemus, quod injuriam nobis magnam magistri faciunt imponentes nobis simplieiter omeli missas abjectionem, cum non abiecerimus officium seu ritum missae, quod tempore primitivae ecclesias secundum testimonium Bernardi et Wilhelmi in suis rationalibus et arehidiaeoni glossatoris decreti in causa nostra superius deseripta allegatorum peragebatur in vestibus communibus solum cum forma verborum sacramentali iam eum additione postea per Petrum seu apostolos Pater noster. et lectiona epistolae et Evangelii. et per

702쪽

eonsequens cum ei rea missationem observemus ea, quae existulit

de substantia missae. ρt circa iiis alii sunt utilia, non proprio in hoc utentes eapite, sed imitu rates in liue specialiter ritum beati Dionysii. in q ianitim promovet devotionem populi secundum formam in

praedicta causa nostru deseriplam, non vere nobis simpliciter imponitur, quod offieiuna sive ritum missuo abjiciamus. Ubi autem nobis se eundo imponitur, quod ritum inissandi magistrorum contempserimus et abjecerimus: henedi eius sit Deus. quod non inculpamur de abjeelione et eo utemptu ritus ecclesiae primitivae, cum illum toto posse se illiamur, et si qua nondum assecuti sumus. parat sumus suseipere: sed ineulpamur de abieetione ritus magistrorum, stii est ritus curiae Romanae modernae, a qua etiam in administratione saerumenti Eucharistiae sub utraque specie discrepamus et non tu tolerantia prostibiliori mi. laxillulorum, chorearum lasci- Varum, et sic de aliis. Qui eorum ritus non est ille aut talis, quitem puro Christi et ejus Apostolorum in ecclesia primitiva servabatur, nec est ritus ecclesiae catholicae et universalis, cum alius sit ritus ni issandi Graecurum, alius Ambrosian iis . quem sine coii temptu ex ausis rationalibus omisimus capitulo tortio audientiae habitae in Conopis seg late descriptis, in hoc ut speramus caeteris paribus non peccantes. Qu0d autem signum crueis in missa non facimus, hoe agimus ideo, quia sacere signa erucis in missu non est de substantiu nec necessitate missae, ea reique haec signa sacere in missa vel alias ullae unque auctoritate sacrae scripturae, ut declaratum

est capitulo tertio supra audientiae in Conupisse et habitae, ubi tractatur de signis. quae fiunt in missa magistrorum: ibi etiam respondetur, qualiter intelligendi sunt doctores. qui sententiare

videntur, quod nullum sacramentum rito celebratur sino talibus signis, quae hie resumere causa brevitatis non oportet. Eodem modo respondemus ad hoc, quare in missa aquam vino non admisceamus. quia haec admixtio n0n est de necessitate sacramenti, ut

dieit Τhomas III. parte summae quest. 75. articulo T. respondendo ad tertium argumentum. Sed ut in principali responsione ibi ponit, appositio aquae ad vinum resertur ad significandum participalionem hujus saeramenti a fidelibus, quantum ad hoc, quod per aquam mixtam vino significatur populus adunatus Christo. Et idem putet qua est. 83. in rμ sponsio no principali nil quartum. Et in signum nujus Cypri visus gloriosus Martyr ponit, quod . si aqua vino miscetur

703쪽

ex ignorantia potest simplicitati ejus venia eo needi, quod non fieret, si aqua esset do flecessitato sacramenti. Videant ergo magistri, quomodo probabunt dictum Theophili. quem coram toto auditorio allegarunt. sic dicentis: Erubes eant ergo qui vinum in sacris non lymphant mysteriis; videntur enim non credere, quod aqua de latere fluxerit Christi. Haec ille. Νon videtur hoc dictum suum habere

veritatem, cum aliter omnes a tempore ascensionis Christi usquo ad Alexandrum Papam non crederent aquam do latere Christi fluxisse, quod nefas est credere, cum Alexander Papa primum statuit aquam in missando vino misceri, ut scribitur de Cons. distinet. 2.iu Sacramentorum. Et hodie ee lesia Graecorum aquam vino non apponere solei). Ubi autem nobis ultimo imponitur, quod et ritus caeteros eorum missae non observamus. quare hoc faciamus, hujus causae sunt laetae rationabiles in superioribus, ubi tractatur haec materia. quas hic non oportet secundo resumere, eum sciamus istum ritum

missandi curiae Romanae esse alium et in multis disserentem a ritu apostolorum et sanctae ecclesiae primitivae, ut patet euilibet, qui dicta Dionysii vere et diligenter pensaverit. Ritus etiam iste magistrorum non est ritus ecelesiae catholicae et apostolicae . cum alius ritus sit

Graecorum, alius 4mbrosianus, ut tactum superius; nee ritus magistrorum ost idem omnimodo eum ritu ecclesiae Romanae modernae; plura enim aliqui horum omiserunt ut osculum pacis dari, epistolas etiam et evangelia non secundum ritum eorum sed

pro suo beneplacito legunt: in die Parasceves non mittunt hostiam

conseeratam in vinum non consecratum, illuris eationes, aspersiones. benedictiones placentarum. ovorum, caseorum, eandelarum, einerum

non saeiunt, imagines et organa in ecclesiis non habent, et multa alia sunt, quae per se omiserunt et non per concilium generale; quae ergo excusatio serviet eis, serviet et nobis. qui ritus ecclesiarum semper fuerant varii, sicut et nostris apparet temporibus, et sic

eurret usque in sinem, ut patet per Gregorium, distinetione 12. Novit fraternitas; qui imitari possunt pro necessitate temporum et loeorum: Distinctione 14. Sicut Deus quaedam et distinetione 29. Regula Sanctorum Patrum. Sicut et ecclesia Romana statuta sua seeundum exigentiam temporis quandoque mutat, 21. q. ultima

his, ita et in eapitulo ultimo et in pluribus aliis locis. Disitirco by Corale

704쪽

duando autem magistri landare nituntur ritum suum saerifieandi in missa et vesperis ae ei rea alia officia divina in habitu aliisquo ab ecclesia Romana moderna consuetis, allegantes pro illo primo in generali illud Corinth. 14. apostoli dictum: omnia honesto et secundum ordinem fiant, quod di eunt eonsuetudinem laudabilem foretandamentum, doctorem evangelicum in De potestate papae pro illo allegantes. Se eundo allegant pro illo ritu suo in genere illud 1. Τimoth. 2.: obsecro igitur primo omnium fieri obsecrationes,

orationes, postulationes, gratiarum actiones, ubi inquiunt secundum glossam ordinariam ordo missae eorum praemonstratur. Et tertio

allegantes pro illo ritu suo magis in speciali ritum Dionysii in D secclesiasti ea Hierarchia, eui dieunt ritum suum sure quasi in omnibus coaptatum. Illa tamen praedieta omnia loea seripturae, super quibus landare nituntur ritum suum sacris eandi magistri, si s deliter et vere advertantur, non sunt pro illo, ideo relinquitur. quod ritus ille saerifieandi magistrorum vero caret fundamento: nam illud primum dictum apostoli non militat directe pro illo, quando dicit: omnia honeste et secundum ordinem fiant; ibi enim seeundum doctorem de Lyra Apostolus ostendit, quod dona spiritus saneti sunt appetenda, et quod ipsis utendum sit ordinate et a personis, quibus deeet uti, id est: prout deeet viros et mulieres ad vitandum confusionem. Nee ad hoc suffragatur eis dietum doctoris evangeliei. quod pro se

allegant, ubi in Do potestato papae seribit. quod ibi in eludantur

omnes usus ecclesiae incidendo servitium omnes ritus ordinum

privatorum et breviter omnis eonsuetudo latealis vel cleri ea lis laudabilis, eum laudabilis inquit consuetudo ecclesias est observanda. licet non sit explicita sed implicita in scriptura: nam ipse quamvis si e scribal, non tamen est intentio ejus landaro in illo dieto apostoli totum ritum saerifieandi in missa et vesperis. ae circa alia officia divina in habitu et signis omnibus aliisque ab ecclesia Romana moderna consuetis tam onerosum et legis Christi liberae restri elorium et impeditivum: hine est, quod idem Doctor Evangelieus illa, quae magistri allegant exprimens immediate post hoc satis per longum passum redarguens praeponderantium traditionum et adinventionum humanarum ultra expressa in lege Domini et per illas ecelesiae

705쪽

ultra pharisastos legis veteris on prationem. quam Christus a traditionibus hujusmodi pro tempore legis gratiae liberam esse ordinavit. quid intelligat per ritus usus vel consuetudines laudabiles in praedicto verbo apostoli landatas sub dii: conceditur igitur. quod

ritus et leges honestae sex lege Domini eliquatae sunt in suo ordine observandae. sed caveat Christianus de nimii late studii eorum et observantiae. Suspensus itaque sine utiliori sollicitudine sit eontentus do flatu spiritus sine istis extra vagantibus dirigendis. Haec ille. Et adhuc magis spe et seans se in dieta materia et quasi concludens in lentum suum sequenti capitulo post mulla, quae interserit. subdit: conten lemur ergo de paucis ritibus. quos ex doctrina Christi servarunt apostoli, et omnino honeste superadditos vere et modeste non praeponderanter vel hypocritice observemus; omnia enim talia non expediunt vel sqnt licita. nisi de quanto juvant ad observantiam mandatorum. Haee ille. Ex cujus verbis.

quae magistri omiserunt, palet sua intentio, quam ipse doctor evangelicus habuit in sic die endo, ubi ipsi eum allogant. Nee doctor evangelicus simplieiter dieit: eonsvotudines laudabiles ibi es solandalas. lieel non sint explicitae in seriptura, sed ipso signanter dicit, quod observanda est laudabilis consuetudo. licet non sit explicita sed implicita in seri plura. Illud aulem in scriptura impliciter dicitur, quod vere et directe sequitur sex eadem. Νon ergo aestiment magistri. quod eorum ritus quoad omitia et singula, quae ab eis ei rea missationem communiter observantur, in praedicto verbolandetur apostoli, cum illa, quae ridie ulosa videntur in eorum ritu pula gesticulationes sacere, brachia pxtendere, manus jungere. digitos complicare et se ipsum incurvare, et saepius se ad populum vertore et alios charaeteres multiplicare cum mendosis ut erroneis

prosis ae historiis et aliis ineonventiis alibi superius laetis non videtur in illo die to apostoli vpi alia quae unquD parte scripturae vere laudabilia; quod attendens Chrysostomus scribit: orans nihil

novum saeiat nec voce clamet nec manus expandat nee impudenter

oeulos tollat ut notabilis sat sed in spiritu et veritate oret. Haec ille. Ee eo quid iste do elor sanctus de magistrorum ritu in pluribus risu digno scribat et per eonsequens illud dictum riusdem apostoli, super quo magistri nituntur suum laudare ritum missandi eorum proposito minime servit; sed nec t. Timolli 2. ut parebit insorius, nec ritus Dionysii, cui magistri dicunt suum ritum quasi in omnibus

706쪽

sors adaptatum, eis famulatur; temporo enim Dionysii episcopus seu

sueerdos secundum apostolorum consuetudinem eueharistiae celebrationem eum devota oratione incipiebat; et verisimiliter sie fiebat, quod populo conveniente sacerdos aceedens ad altare incepit orare legendo vel conlando cum choro et populo orationem dominicam Pater noster, exemplo Christi, qui sic orare doeuit Math. 6.: hine beatus Petrus Apostolus post passionem Domini anno primo legitur primam missum celebrasse dicendo tantummodo Pater noster. Et hoc seeundum Archidiaconum glossatorem decreti de cov. distinctione prima. Iacobum super illo verbo missae celebrationem signifieat ossietum diei veneris saneli circa altare, quia incipit a Pater nostera sacerdote celebrante, ut patet ex praemissis in causa nostra descripta, ubi traetatur de ovicio missae; postea legebanturleetiones de saeris scripturis seu hagiographorum tractatuum, set hoc secundum exigentiam temporis et populi fiebat in vulgari, ut colligitur ex dieto apostoli 1. Corinth. 14. . ut populus audiens inducatur ad virtutum informationem et ad viliorum purgationem. eum juxta Psalmistae testimonium: lex domini immaculata convertens animas testimonium Domini fidele sapientiam praestans parvulis. Ad

cujus significationem ut dicit Arehidiaconus glossator deereti ubi supra die Sabbathi saneti ossietum missae incipit a prophetis siue sive 33 lectionibus. quibus linitis decantabantur psalmi, hymni vel divina

praecepta et hue in vulguri, ne sui insania secundum apostolum.

cum latui et idiotae nescirent ad illud. quod non intelligunt, dicere Amen; ud quod apostolus memoria tenens illud praeceptum Domini, quo prae :epit Deuteronomii 31. ut scribentes eis eanlicis Domini doeeant filios Israel, ut memoriter teneant si ore decantent et sit piscarmen hoc pro testimonio inter silos Israel Ephes. 4. Apostolus ehristianos hortabatur dieens: loquμntes vobis met ipsis in psalmis et hymnis et canti eis spiritualibus cantantes et psallentes in cordibus vestris Domino; ubi glossa: loquentes vobis met ipsis id est si vos intelligitis et si vos ipsos instruitis de his, quae dicitis in psalmis et hymnis et eanticis spiritualibus, quae de aeterno gaudio sunt. et ideo spiritualiter intelligenda sunt, quia spiritualia sunt, quae dieetis. Haec glossa. Post hoc fiebat praedieatio verbi Dei, ad quam omnes indisserenter boni et mali proselyti et poenitentes admittebantur, ad hoc ut eorum in veritate evangelica illumine lur intelle e-tus, quia Psalmo 118. dicitur: declaratio sermonum tuurum illuminat

707쪽

et intelle etum dat parvulis: tempore eiijus praedicationis si sedenti aliquid revelabatur, prior tacebat, ut seribit apostolus ut supra, qui autem digni habebantur communione, manebant: erant autem ad hoc ordinati diaconi, qui conscii erant populi. Hi si quem seribant indignum, non admittebant. sed pii iobant, nisi prius probaretur et ageret poenitentiam. Interim Apponebatur panis et vinum ad allare eum deeantatione pilus symboli eatholici a cuneta eeclesia: quo finito ad exeliandum homines in bono exhortatio brevis praemittebatur, in qua adhortabantur homines congregali ad recordationem omnium Christi beneficiorum, et vitae ipsius poetiosae. ad quam amplexandam hortabantur ad se in talibus probandum. Deinde saeerdos accedens ad altare sub silentio populi et chori expresse

aliis ei reumstantibus et intelligentibus saeramentum allaris conficiebat, et postquam perfecit consecrationem, in silentio demonstrando eam communieavit, et invocando nomen Domini super populum et exhortando ipsum ad charitatem et pacis unitatem. ipsum communicavit juxta ritum sanetorum apostolorum testante Anae leto, qui dieit: peracta consecratione omnes communicent. qui eeelesiastieis nolunt carere liminibus. si e etenim et saneta Romana tenet eeclesia et apostoli tenuerunt. Tandem finita communione sacerdos cum tota congregatione gratius agebat, et sico metum complehat exemplo Christi. et hymno die to exierunt iuniontem oliveti. Et hunc ritum missandi nou magistrorum doe et apostolus, ubi eum pro suo ritu allegant 1. Timoth. 2. quando dieit: obseero igitur primo omnium seri Obsecration s. orationes. postulationes, gratiarum ae liones pro omnibus hominibuq ete. . ubi secundum glossam ordinariam, quam allegant magistri, Apostolus tradidit omnibus presbyteris omnique eeclesiae formam, quomodo deberent missarum solemnia celebrarct et pro omnibus hominibus orare: nam obsecrationes secundum glossam praedietam sunt quidquid praeeedit in missarum solemniis usque ad illum lueum, in quo ineipit sacerdos consecrare mysteria corporis et sanguinis Domini, orationes sunt, quas landit Sacerdos in consecratione eueharistiae: postulationes sunt benedictiones seu adhortationes. quas dieit sacerdos super populum in voeans nomen Domini super illum

et adhortalis eum ad charitatem et pacis unitatem. quod tractum est de veteri tes lamento per Moysen. Namque dicit Dominus sacerdotibus: invocabitis nomen Domini super filios

708쪽

Israel, et ego benedieam eis. Gratiarum aetiones sunt laudes, quas communieato populo refert saeerdos Deo Patri cum universa ecclesia, quod dignatus est eis mysteria eorporis et sanguinis filii sui dare ad redemptionem et salutem. Ista ritus Dionysii in eludit. quae remota sunt a ritu magistrorum, ut patet euilibet fideliter pensanti ritum eorum et ritum Dionysii antedietum.

Ex istis videri potest et eognosci, quam temerarie magistri intractatu suo contra nos publicato capitulo septimo audent asserere, quod ritus Dionysii quasi in omnibus modo per eos observetur, eum ritus magistrorum non sit similis aut eo aptatus ritui Dionysii aut vere fundabilis in eodem . nisi sorte ut loquimur ironice, in aliquo istorum locorum ibidem fundetur: primo in illo, ubi tempore Dionysii Hieiebantur indigni a communione etiam et a visiones aeramenti: ibi magistri eum ritu suo indisserenter omnes admittunt

et pulsu campanae convoeant ad visionem sacramenti, et saepe processionaliter extra e eclesiam in conspectu omnium deserunt sacramentum cum magno tumultu, cantu et pulsu, omnes ad spectandum sacramentum exeitantes. Secundo, ubi tempore Dyonisii ea,

quae legebantur in congregatione populi vel decantabantur, omnia erant certa et vera et in lege Domini landabilia. eum ieetionessebant solum de saeris seripturis, et si qua legebantur aut cantabantur in linqua peregrina, illorum statim fiebat interpretatio, ibi inritu magistrorum multa leguntur et decantantur incerta, salsa et erronea et multa in linqua peregrina, quorum nulla omnino ibidem fit pro tune interpretatio contra praeceptum apostoli 1. corinth. 14. Tertio, ubi tempore Dionysii sacerdos sub silentio populi et ehori expresse aliis circumstantibus et intelligentibus sacramentum altaris conficiebat, ibi secundum ritum magistrorum conseelio si taei te nullo audiente et tempore magni cantus et tumultus. Quarto, ubi tempore Dionysii sacerdos celebrans cum munda conseientia et devotione observatis his. quae sunt de substantia missae et ei rea ipsam sunt utilia, sacerdos eueharistiae sacramentum conseiebat et eum digno ae probato populo communicans in eorde puro et quieto mortem Christi eum aliis suis benes eiis memorabatur, juxta praeceptum Domini, quo ait per so et in suo apostolo: haec quolieseunque seceritis. in meam memoriam facietis: ibi in ritu magistrorum multa

legis Christi liberae restrictiva et impeditiva eongregantur, longe unum Disitirco by Corale

709쪽

Pater noster saneti Petri excedentia, cum multa pars temporis inutiliter in liuitis ritus oecupatioue decurrit, ex quo populus redditur taediosus. et indisponitur ad dignam Christi et sanguinis sumptionem

et sacerdotem oportet negligere magis utilia. eum mullo melius rei minus cantare. illud quod verum et aedili ea tori uin esset et reliquum in doctrina salubri eo usumere, quam quas missas ab hora octava usque quartam decimam inelusive cantare, et unam horam praedicare, nee sti,nte ritu illo tumultuoso et inquieto et nimis longo propter inutilem in latibus occupationem principalis suis missationis. qui pst mortis Christi vivax memoria, altingi utilitΡr potest. Nec vulet excusatio magistrorum, ubi illam prolixitatem ritus Fui excusantes contra nos invehentes seribunt dicentes: si propter laedium ritus noster sit omittendus, multo magis ritus Thaboritarum est detestandus. eum sere omnes doeti cleri ei sacer diates pro majori parte sui viri et mulieres regni Bohemiae ceteraeque terrae adjacentes ritum eorum detestentur et vilipendant. Ad hoc respondemus. quod licet de eorus et gloriosus ritus magistrorum coram carnalibus

a spiritu Christi vacuis et coram simplieibus de altitudine satha uae astutiis ignaris fulgeat tanquam sol in sua virtute supra ritum Christi et primitivae e eclesiae, qui respectum Π) sicut stella in solis praesentiu tenebrescere totaliter vid0atur, tamen in rei veritate hic splendidus

modus et gloriosus ritus missumit magistrorum in multis videtur esse poeulum aureum in manu maguae meretricis plenum abominatione

et immunditia sornicationis ejus. quo terrenos inebriant. Apocalypsis 17. videturque quantum ad talia, in quibus in seri plura laudabilis

Vere non est, esse sucus meretri eis magnae desabel, qui si fuerit abstersus. appareret horridus et tanquam leprosus a cunetis odiendus, et ipsum magnificantes omnino eonfusi et nudi starent. eo quod ornatum Sanctorum Apostulorum puta divinam seientiam et sanctam onversationem tanquam discolariam vestem ex cunctis virtutibus compositam perdiderunt, ut nihil ut eummuniter in se habent nisi maculatam iunicam cunetorum viliorum; et haec ratio, quare Christus saepe in evangelio generationem pharisaicam. quae ex extrinseco ornare ritibus consuevit, comparat quandoque sepulchrissuris pulchre depiciis, quas tutus sunt plena ossibus mortuorum, quandoque vero ea lino extra lolo et intus immundo: quid ergo miri, quod multi tales de genere talium pharisaeorum ritum nostrum inn0centona dei ostentur si e et vilipenda ut ei per consequens in vanum

710쪽

magistri eum suo ritu gloriantur reserendo se eum illo ad ritum Dionysii. qui resertur suisse diseipulus apostolorum. eum nec sanetus Petrus libertatem praedi eandi aui missandi eum suo ritu liaberet inter illos, ut ea nil unu g eorum articulus, in quo deereverunt, ut inter eos nullus haberet libertatem praedi eandi aut missandi, quin se in ritu eis minime conformaret, et hoe non propter aliquid aliud magis seret nisi propter non observantiam ae ei dentalium et non de necessitato et substantia ad missationem requisitorum, quae paleas nuncupani. Mirabilis ergo sapientia magistrorum non dare libertatem granum verbi

Dei habentibus propter paleas illud fidelibus ministrandi.

Expedita responsione ad eulpas nobis per magistrum Joannem no hylZanam nomine suo eeterorumque Pragensium objectas jam restat nobis respondero ad hoc, ubi idem magister omnia sua et aliorum sibi adhaerentium, quae contra nos promovet, pen se debens

probare, quod illa omnia bene et fundabiliter faciat, suum laborem, qui sibi congruit. in nos eo natur retorquere, quando post quamlibet quasi culpam nobis objectam subjungit: Et ad hoc legem Dei et seripturas sanetorum doctorum non habent, quod haee sint mala. Ad hoe taliter respondemus, quod ipsis est probaro, si bene et juste facit

Omnia, quae eontra nos pr0movet in maleria saerorum rituum . invocationis sanctorum . purgatorii, missae et aliorum. et hoe saeiat ex fide seripturae et testimonio sanctorum. se in eadem veraciter sun-danlium, non ex fabulis aut somniis, ex quibus conatus est nos ad multa indueero, ut ea pro articulo fidei teneamus, et promoveamus,

quae non in s de, sed in humana et infundabili phantasia eonsistunt. ut veri ficetur in eo illud Psalmi: narraverunt mihi iniqui tabulationes, sed non ut lex tua: nobis sui scit causam nostram contra eum et

sibi adhaerentes justis eare, qua ex gratia et auxilio Dei justi fieata ηpparere cuilibet poterit causam nostram fideliter et diligenter advertenti, quantum et quid valent sua, pro quibus inutiliter vires suas exhaurit. Et quid ultimo valebunt suae ampullosae detractoriae et confusivae fratrum sine causa rationabili praedicationes, quando vellit alter Aehitophel, erius consilium erat in diebus illis quasi siquis ponsuleret Deum. magnis anicietur laediis, eum suos sudores et labores videbit nanos, et sua non stabilita consilia, quo tanta verbos italo et ampullosa prolixitate fabricavit. Ex quibus responsionibus Disitirco by Corale