장음표시 사용
681쪽
ticus per liue ilicii iiii sinii ii iii telligat. illi id si uicti illius coelesti Νhierarchiae doli eant invocari. nuit tantum lis e di tum suum eurens vero scripturae sun dumento uultis fidem de in voculione sanctorum facere deliel. sicut ii eis hoc. quod haserotioo sensit do punitione Dei erga homi ups, et per consequens ex illa seriptura sun dumentum infirmum et fragile rapitur ab nuctoritate haerolici invocationis sanctorum ante dicta. Similiter diei potest et ad illud Job 11. . ubi Sol,liardisceptans eum .Iob ad ipsum dixit: et deprecatiuntur faciem luam plurimi, quod magistri tertio pro in vocalion sancti rum allegare solent: sed hoc iterum die lum non servit eorum proposito; quia doetor de Lyra hoc sic exponit: deprecabuntur faciem tuam plurimi , id est: desiderabunt laetem tuum et reverentiam facient tumulo tuo. comm morantes hen si eiu . Gregorius auistin in Muralibusti Mo 10. Oxponit hunc textum de hypocritis ambitiosis. qui omnia laciunt, ut eommendentur ah hominibus. et pro hominibus intercessores esse videantur. quod justi non quaerunt, nec assectant; ita enim seribit: sed in t r hoe sciendum, quod pravi. cum recta prauedicant. valdo diselle est. ut ad hoc, quod taciti ambiunt. nun erumpant: unde Sophar protinus adjungit: Et deprecubuntur faciem tuam plurimi: neque enim justi viri ideirco in noeentiae suae itinera arcta custodiunt, ut ab aliis exorentur, sed sive haeretici sive perversi quilibet. et per hoc, quod inter homines quasi innocenter vivunt, videri pro
hominibus intercessoros sesse volunt. et cum sancta loqlientes insinuant, quod ipsi appetunt, huc ullis tiro magnu pollieentur, dumque coplestia prasedicaut . in suis reliente sponsionibus ostendunt, quod uniant. Haec ille. Ex quorum dictorum senioritiis luculenter putet, quod hoc dictum amici doli non sest pro in vocutione sanctorum magistrorum antedicta. Sie responderi potest et ad illud Danielis 3. . ubi
Aharias in sua dicebat oratione: Νe quaesumus tradas nos in perpetuum propter nomen tuum et ne dissipes testamentum tuum, neque uia foras misericordiam tuam a nobis propter Abraham dilectum tuum. et Isaac servum tuum. et Israhel sanctum iuum; quod magistri pro sua invocatione sanctorum etiam allegare consueverunt: quod hoedietum Azariae non est pro invocatione sanetorum astruenda; notum
enim est, quod ibi Azarias, quia sciebat hane promissionem divinam veraeem in suis promissionibus . ideo in sua oration o praedicia sic se continuans dicit, ne decipias populum tuum. se ilicet de quo promisisti Christum tuum nasci, et hoc propter) Abraham; ubi doctor de Ibyrii
682쪽
dicit. quod ibi Axurias implorat Dei cleiiietitialii ut legans pronii SSionem factam sanctis patribus. et ido , subdit in loxtii: Quibus locutus es polliciens, quod multiplicares sumen eorum sicut stollas coeli et sicut arenam . qua is est in littore maris: et per eonsequens iterum illa scripturia non servit eorum proposito. Adhuc magistri pro invocatione sanetorum adducunt illud oseae 12. ubi sic dicitur: Iu utero supplantavit Dalrem suum. et in sortitudine sua directus est cum angelo et invaluit ad angelum. et confortatus est; flevit et rogavit eum. Ex qua seri plura dicere volunt, quod ducob in lucta, quam habuit eum angelu, flevisset et rogasset angelum. ubi tamen quilibet potest videre et cognoscere, eo assumpta historia de luela Jae ob eum angelo, quae ponitur 32. Geneseos, et ipsa diligenter pensalia et notato die to Lyrae super praedicto textu Oseae 12., qui refert Hebraeos die ereet tenere, quod angelus rogasset Jae ob, et nota e contra. Et dato, quod dae0b rogasset angelum, tune non rogavit eum. in quantum angelus sed in quantum DPus. ut patet ex textu Genesis 32. ubi diei tur: quoniam si contra Deum tortis suisti, quanto magis contria homines praevalebis. Et in signum illius eundem textum de luela Jacob cum ungelo Beda exponens retorquet ad angelum Christum, quando sic seribit: quid autem in hoc loco signi si eat Jaeob. nisi Judaeorum populum . qui ab eo originem ducit: quid vero angelus nisi Christum designat. de quo scriptum est: et statim veniet ad templum sanetum tuum do in inator Dominus. quem vos quaerilis. et angelus testu menti, quem vos vultis. Et continuando per longum passum dictam historiam do Christo exponit. Ex quibus patet. quod nec illa seri plura sun dat invocationem sanctorum. Adhuc magistri pro iiivueatione Sanelorum adducunt illud Job 33. ubi sie scribitur: Si fuerit pro eo angelus loquens ui ius do similibus, ut annuntiet hominis aequitatem, miserebitur Hus, et dicet: libera eum, ut nondoscendat in corruptionem. inveni, in quo ei propitier. Ex qua scriptura arguunt magistri. quod angeli sint medii inter Deum et homines, hominis desiderium Deo proponentes; et per consequens sunt pro illo suffragio invocandi etsi angeli, et quare non alii sancti tu patria existentes. Sed istud ea rot sundamento scripturae; ideo verius et fundabilius beatus Gregorius in Moralibus Libro 24. exponens hune textum limitat hoc ad Christum mediatorem Dei et hominum, quid est aevoeatus noster apud Patrem, et interpellat pro nobis, si escribens: quis pnim est ille angelus nisi ill , cui per prophetam
683쪽
dieitur: magni eous illi angelus: quia enim grae ea linqua evangelizare denuntiare dicitur, semetipsu ui pro nobis via nuntians Dominus angelus vocatur. Et exponens praedictum textum usque ad finΡm ad eum
limitat, ut patet iiituenti. Et dato, quod angeli alii a Christo justitiam
et desiderium hominis Deo proponant non quasi nescienti sed velut homines adjuvanios ei stetit ut si e sint ali 0 gutores justitiati in saeie hominis apud Deum, sicut sint exerta torps misericordiae divinu apud homines, non lamen adhuc ex hoe necessario concluditur, quod sint propter hoc ab hominibus pro illo beneficio invocandi: et per conseqi ens illa scriptura in voeationes Sanctorum non probat. Adhuc magistri gloriuntur eum illo Aetuum 27. apostoli dicto: Astitit enim mihi hac noete angelus Dei. Cujus sum ego si cui deservio. Ex qua seriptura innuere volunt, quod vpostolus dicat se ungelo Dei deservire, eum tamen hoc ibi rotatum. cui non reserat angelum sed Deum secundum doetorem de Lyra, qui praedictum textum exponens dieit: Astitit enim mihi hae nocte angelus Dei, cujus sum ego. scilicet apostolus, et cui deservio in evangelio. Eeee iste doctor hie ad Deum et noli ad angelum facit relationem. Vereri ergo deberent corrupto res seripturarum. et ex quo non verecundantur hoc in to eis plurimis jam laetis praeter scripturam sacere, idem timendum est. quod saciunt in allegatione aliarum seripturarum; quarum si expositores ubi libet viderentur, appareret, quod non per illas suum probant propositum. Simplices autem sacerdules et alii audientes nude verba seripturae allegare et sensum ignorantes nec omnes expositores super his videre valentes credunt eis, et laici specialiter in sie sinistre allegatis scripturis decipiuntur.
Ex illis jam dietis potest quilii, set supradicta pensans cognoscere . quod nullum sundamentum magistrorum, super quo nituntur fundare invoeationes sanctorum, stare potest; cum scripturae, tu quibus illa landare nituntur . si s doliter advertantur . non sunt pro illis, ut patuit ex praemissis; set quamvis in aliquibus scripturis per magistros produelis invocationibus adductis innuatur, quod multi sancti Patres velut Abraham, Gonesis 18. Loth, Genesis 19. Manue. judicium 13. Tobias. eapitulo 10. et sic de aliis multis alloquebantur angelos in sorma humana sos viqilantes homines ipsos lare uestimantes. ut testatur communiter doctor de Ibyra praedieta loca scrip
684쪽
turae exponens; et illud a nobis non negatur, sed coneeditur, quod et hodie quilibet nostrum sacere posset, si et dum in lali casu alicui
angelus appareret vel eidem destinaretur. Ex hoc tamen non videtur concludendum, quod sancti corpore exuli a nobis viantibus modo, quo pro fide a magistris astruitur. debeant necessario invocari. Unde eum angeli sint spiritus administratorii: nunc propter electos Dei in ministerium missi. propter hoc in tali ministerio humilitatem observant, non quaerentes ab hominibus venerationem aut cultum, sed hominibus exhibent ministerium; Deo autem reverentiam et cultum sibi debitum et per eonsequens ad Deum observantes reverentiam nolunt ab hominibus rogari aut cultum ab eis suscipere, scientes, quia illa soli debetur Deo, sicut manifeste ostenditur Apocalypsis ultimo, quando Ioannes apostolus videns et audiens visiones, cum recidisset, ut adoret ante pedes angeli, qui sibi hoc ostendebat, dictum est sibi: vide, ne laeeris; conservus enim tuus sum et fratrum prophetarum tuorum, et e0rum, qui servant verba prophetiae libri hujus; Deum adora. Ubi ostenditur, per quid beatus angelus a se orationem abjicit . quia per hoc quod se horum ministrum lare recogn0scit, . quibus legationem peragebat, et per hoe humilitatem suam ostendit et cultum Domino Deo exhibere praecepit. Simile habetur de angelo Tobiae 12.: ex quo patet. quod homines saneti non oraverunt. nee adoraverunt angelos in quantum angelos, imo angeli si voluisset eos aliquis adorare et praesertim post Christi incarnationem, ipsi ex sua humili tale et reverentia. quam ad Deum habent, non admiserunt, ne honore Deum sibi debito spoliarent. Contra hoc quidem gentiles philosophi peccaverunt, qui volentes investigare summum bonum, a quo caetera cuncta reguntur, et considerantes, quod illud non sit aliquod corpus, nec illud potest esse principium omnium. quod est immutabile. spiritus angelicos attenderunt: et videntes, quia omnia quasi eorum dispositione aguntur. dati in sensum reprobum eos deos vocitabant. et honorem divinum eis exhibebant. Et de numero illorum quosdam dixerunt esse, qui bona inducerent, et alios qui mala. et ideo illis utrisque serviebant, illis bona ab eis exoptantes, et istis, ne mala in eos venire permittant. Et licet in scholis dispulabant quod unus sit Deus, in templis lamen eorum multos colebant Deos angelis illum honorem eis indebitum exhibentes. Quod videns apostolus colossens. 2.: omnes ab illo praemunivit errore dicens: Nemo vos seducat, volens in humilitate et religione angelorum . quae non vidit
685쪽
ambulatis frustra inflatus sensu carnis suae, et non tenens caput, ex quo totum eorpus per nexus et junctiones subministratum et constructum crescit in augmentum Dei. Super quo Ilemigius ita seribit: Nemo vos seducat in religione angelorum. id est: eultura angelorum. Erant philosoplii gentium et quidam Judaeorum, qui di eo bant: si e ut sunt quatuor elementa ita sunt et quatitor angeli. qui praesunt illis. Hi ergo dicebant ad illos, qui crediderant, volentes apparere religiosi, quia ex quali 0r elementis constatis. debetis angelis illis, qui praesunt elementis. culturam aliquam et sacrifieia offerre. Sed quia nihil erat. quod dicebant, subjunxit apostolus. quae non videt scilieet docens. Haec ille: ex cujus verbis manifeste ostenditur, quod illi errant, qui angelos eolunt vel orant. Hinc 24. quaest. ubi scilicet de sectis haereticorum tractatur in numero alio et angeli eienum erantur erronei. qui angelos colunt, ubi magistri timere debent, ne participes talium sant, quando docent angelos pro intercessione
orare. et communitor alios sanctos ea bona, quae homines a solo Deo quaerere debent. eis denuntiantes in angelis et caeteris sanctis.
Quamvis ergo angeli sint administratorii spiritus et nobis multum utiles, cum eorum dispositione multa sant, non tamen propter hoc sunt a nobis adorandi, sed Deus, cujus dispositione et hoc bonum, quod per angelos sit, ad utilitatem electorum ordinatur, quemadmodum por similitudinem quandam videmus in mulsendino fieri: ii a quod
quamvis ad faciendam sarinam cuncurrant molae, rutae et aqua. tamenis. qui vult habere sarinam, petit non molam. rotam Vel aquam. sed ipsum molendinatorem. cujus ordinatione omnia illa sunt, et dicitur principalius sarinam disponere, quam illa concurrentia prased tela instrumenta. Sic in proposito secundum quandem similitudinem ac proportionem diei pol est.
5. magistri attribuunt nanet in eo oribus exutis ea, quae Is Iu minimo
Adhuc magistri volentes invocationes sanctorum siendas flabilire, tales solent simplicibus sacere suasiones: Si saneti suerunt potentes, sagaces atque benevoli in terris ad orandum pro fratribus suis miseris, quando adhuc soli de se erant solliciti et impedimentum a carne propria habuerunt, quanto magis corpore exuli. ubi majores sunt domini suae voluntatis, carnis impedimentis privati. omni scientes ad indigentiam nostri status, cum videant in vero ian-
686쪽
qua' in speeulo omnes indigentias nostras, et eompatiantur nobis et pro nobis intercedani. et omnivolentes excremento purissimae eliari tatis, eum illa patria charitatem viae non minuit, sed augmentati. charitas enim nunquam exeidit, nec beati, quia impassibiles, ideo ineompassibiles, quin potius viseera misericordiae intensius pro nobis induunt. eum ante sontem misericordiae nunc assistunt, et eo potissime, quo norunt Deum pro nobis disponere, quod ante complementum nostrae viationis nee beatorum numerus nec eorum beatitudo erit finaliter consum mala; per quod magistri ostendere volunt sufficientiam saneiorum, ut unusquisque securius et liberius se ad eos convertat. audiens, quia respiciant indigentias nostras. habent eompassionem ad nos et de bono nostro sollicitantur, ubi jam non habentes impedimenta a carne, qualia hie existentes habuerunt. possunt inquiete melius pro nobis erga Deum agere et dicere, quemadmodum monachi laboriosis hominibus dicere solent: Vos propter oecupationes vestras Deo libero servire non potestis, nos autem pacati die noctuque pro vobis orare non cessamus. Ex quibus non aliud possunt cogitare simplices, nisi securi esse de saluto et diligenter servire sanetis, ipsos orare, eis jejunare, incensa sueeendere. et in sestivitatibus eorum in manus non seeurim, saleem vel aliud instrumentum operis servilis. sed picarium cum vino vel cerevisiam bene posse capere. Tales doctrinae sunt valde nocivae et alleelivae hominum; nee diabolus habuit eis unquam similes pro parte sua, qui sie adulterare scirent sub spiritualium rerum spem et ita subtiliter populum abducere. et in erroribus perpetuare et assecurare. Ideo cum diligentia est advertendum et videndum, quod istae persuasiones et probationes Magistrorum sunt deeeptoriae, et stare non possunt; notum enim est, quod ista probatio eorum est insufficiens: si sancti suerunt polentes, sagaces et benevoli in terris ad orandum pro fratribus miseris, ergo multo magis corpore exuti, cum illa patria eharitatem viae non minuat. sed augm sentet; quia si sic eredendum esset, tune istud nos tenere oporteret, quod sancti in corpore existentes aliquod opus salutiferum ad perlaetum perducere non possunt, nisi exuto corpore, ubi tune primo prosectum verum habere possunt, et majorem ad illud charitatem; et per consequens, quod meliores et utiliores sunt vivis sancti mortui, quam fuerunt in eorpore viventes, et juxta hoc tenendum esset . quod, ex quo sancti habent ibi aetus fructu stores, tune et meritoriores, et si sic, tune non vere poterimus
687쪽
tenere. quod ibi post hanc vitam sit status. loeus et tempus mereedis pro labore fruitionis; nee illud dictum Sapientis hene stare posset. quo Leclesiastis s. dieitur: quod eunque potest manus tua, instanter
operare, quia nee opus, nee ratio, nee selentia. nec sapientia erunt
apud inferos. quo tu properas: ubi insinuatur, ut homo hic operetur, eum ibi opus non erit. Νec illud Apocalypsis Joan is 14. veri se aretur. quo dieitur: Beati mortui, qui in Domino moriuntur: amodo jam dicit Spiritus, ut requiescant a laboribus suis, quia opera illorum, id est: retributio pro operibus sequuntur illos; ubi requies post laborem
denuntiatur. Illa omnia dicta inconvenientia ex eorum probatione sequerentur. Ideo magistri, ne sibi videantur sapientes in eorum probatione. recurrendum est ad judicium sanctorum. et videre, utrum
ipsi si e sentiunt. Et si verba apostoli attendimus, bene poterimus inhoe intelligere veritalem. ipse enim bene hoe dijudicat . quando Philippens. l. seribit: Mihi vivere Christus est, mori autem lucrum. unodsi vivere in earne hie mihi fruetus operis est, et quid eligam
ignoro: coarctor autem e duobus desiderium habens dis olui et esse eum Christo; nam hoc multo melius est, permanere autem in carne necessarium est propter vos, hoc consdens seio. quia manebo, et permanebo omnibus vobis ad prosectum vestrum. In quibus verbis apostolus tangit duo; unum bonum enarrat, quod actum est seeum
in hac vita, et aliud quod consequi debuit in sutura et ponderat, ubi magis sibi sit proseuus et ubi aliis, et conelu deus dicit, quod mori
et esse cum christo melius sit sibi. quantum concernit personam suam, id est evadere miserias et pericula et esse in gloria. Sed attendendo prosectum aliorum tune dicit . quod vivere in ea me hiemihi fruetus operis est. in quo mereatur, ut alios in fide aedisse et et confirmet; propter quod subdit: permanere autem in earne est neeeSSarium propter vos ad prosectum vestrum. et gaudium silai ibi manifestum est, quam partem Apostolus ad prosectum vivorum eligit. quia manere eum eis in carne. Ex cujus sententia patet, quam infundabiliter magistri dulcorant hominibus stultis et de astutia Sathanae ignaris sanctos dieentes, quod utiliores sunt sancti hominibus vivis post mortem. et quod ibi e silea eius quaerunt bonum eorum. quam hic existentes quaesierunt, eum apostolus determinet oppositum exprimens, quod saneti utiliores sunt vivis hic existentes quam ibi sunt.
De hoe autem, quod objiciunt, quod illa patria charitatem viae non minuit sed augmentat, et ergo juxta majorem illam eharitalem ibi Diuitigod by Coos e
688쪽
magis nobis possunt prodesse, quam hic profuerunt, hoc non susiragatur eis, habeant sancti multum aut parum charitatis . eum quantumeunque charitatis habeant, non habent tamen illam occasionem. mediante qua illam vivis possent ostendere charitalem, eum earent
corporibus et locis, in quibus illam charitatem vivis impendere possunt docendo eos, praemuniendo in fide, aedificando et confirmando. et per consequens illa charitas, quae in eis ibi est major, quam hieoxistebat, mutata est in aliud. quam in illa opera eorporalia fatigatione et sollieitudine plena, in illud videlieet bonum, quod nee oculus vidit, nee auris audivi l. quod praeparavit Deus diligentibus se, quae rharitas tenet sa ne los in illo adepto bono non admittens in habere alium laborem nisi dele elabiliter in illo bono deleetari, et indueere se in illud, in magis hoc esse bonum, quam se ipsos, haec illa major charitas ab eis habita. quam hic habeatur, in eis operatur. Sicut ergo labor dissert a mercede, ita quod in labore est selus, in mercede vero gaudium. sic in homine disserens est gratia promerens actualiter gloriam a gratia de plenitudine gloriae satiatae, ita ut secunda sit retributio primae; unde
si suave et deleelabile est vindemiare vinum, mullo suavius atque deleetabilius est ipsum tempore congruo libere, et per consequens, quamvis sancti ut in causa nostra superius deseripta tactum est, et asseetum bonum habeat ad nos de quanto ante complementum nostrae pere grinationis carent beatitudine finaliter consummata, non tamen videtur, quod ex officio bonum nobis asseetent, ita quod sint a Deo ad hoe constituti, ut sint aptum inter Deum et homines et sufficiens medium ad hoc, quantum est ex parte Dei et hominum indigentium ut sempersint parati audire preces nostras. et eas suscipiant ab hominibus ad hunc sinem, ut in voeati pro eis intere edant: quamvis etiam ex fido in hac vita existentes orare debemus pro invicem, illa tamen eademsdes non videtur nobis esse relicia in his, qui jam de hae vita deeesserunt, quod verbis beati Hieronymi affirmari potest, et ponuntur in canone 13. quaestione l. In praesenti saeculo scimus sive orationibus sive consiliis invicem posse nos adjuvare, cum autem
ante tribunal Christi venerimus nec Job nec Daniel nec Τ) non posse
rogare pro quoquam sed unumquemque portare onus suum. Haec ille.
Ubi Hieronymus tantum hie homines de iuvamine mutuae orationis certificat, ibi non, nec tantum pietatem quoad hoc ibi demonstrat in aliis, et per consequens illa probatio magistrorum, qua probara nituntur invocationes sanetorum, per hoe quod di eunt si saneti su aruat poten- Dissiligod by Cooste
689쪽
tes sagaces ac benevoli in terris ad orandum pro fratribus miseris, quanto magis corpore exuti, hene stare non potest: A militer potest diei. quod nec dictum illud magistrorum habet veritatem, quo dicunt sanctos eorpore exutos esse omniscientes quoad indigentiam nostri status, et quod videant omnia in verbo tanquam in speculo, et omnes indigentias nostras cognoscant: notum enim est, quod saneti eorpore exuti non omnia cognoscant: quamvis enim coneedi debeat, quod sane ii aliqua videant in verbo et cognoscant ea specialiter, quae plenitudinem eorum cone emunt beatitudinis, sed quod omnia cognos- eant et videant, quae in Deo vel extra Deum fiunt, hoc non videtur possibile. quia sic concedendum foret, quod tantum haberent de notitia sui et aliorum sicut Deus et sie cognoscerent quorumlibet damnationem vel salvationem et Dei occulta judiei a. quae dieuntur
abyssus multa, et cujuslibet rimarentur cor, quae solum concernunt Deum: verum sancti se eundum mensuram eis eoueessam partieipant
ipsius notitiae, ipse autem alios in notitia praeeellit. et plus omnium d si illa habet sie ut sons indeficiens, a quo juxta mensuram dona ejus fluunt in alios. Aliud ergo est sanctos in eoelis habero plenitudinem eorum propriam et aliud habere plenitudinem Dei, cum Dei pleni- ludo illorum plenitudinem incomparabiliter excellat, quam ipsi attingere possunt minime. Et istud potest ex scriptura multipliei eonfirmari. Primo ex illo Apoealypsis 5. ubi seribitur: Et vidi in dextera
sedentis super thronum librum scriptum intus et soris, et signatum sigillis septem: et vidi angelum sortem praedicantem voee magna: Quis est dignus aperire librum, et solvere signaeula pius, et nemo poterat neque in eoelo neque in terra neque sub terra aperiro librum neque respicere illum, et ego flebam. Et sequitur: Et unus de tento-tibus dixit mihi: ne neveris: ee ea vicit Leo de tribu Iuda aperire librum et solvere septem signaeula ejus. Ubi per librum clausum, quem vidit Joannes, mysteria elausa sibi revelata intelliguntur. quae occulta erant coram omnibus, qui sunt in eoelo vel in terra. excepto eo, qui sedebat in throno, quem agnus dignus suit aperire. et saneto Joanni revelare. Ex illa scriptura manifeste patet. quod nee saneti corpore exuli omniaeognoscunt, quousque non fuerint eis ex causis aliquibus revelata. Ηoeidem confirmari potest ex verbis Dionysii, qui in fine sui libri de ecclesiastiea hierarchia sententiat. quod multa absconsa sunt a supremis angelis. quae a sola divina patientia cognoscuntur. Et alibi seribit. quod ehori angelorum disserentes habent notitias et dona disse-Djsitirco by Corale
690쪽
rentia, et quomodo inferiores a superioribus suas capiunt illuminationes. Ex cujus verbis manifeste ostenditur, quod multa ibi latent supremos angelos, sed quod omnia nosse soli eoneeditur Deo. Nee hoc, ut videtur. potest bene sustineri, quando magistri adjieiunt, quod saneti noscant omnes indigentias nostras: notum enim est do
Paulo, quod de se ipso dieit 2 Corinth. 12 : scio hominem in Christo
ante annos quatuor declin, si v se in corpore sive extra corpus nescio
Deus scit, raptum hujusmodi usque ad tertium coelum. Ubi datur intelligi, quod sane ii quandoque ad tantum sunt mente rapti, quod non solum ignorunt, quid circa alios agatur, sed quid agatur apud ipsos mei, et si Paulus tunc raptus nescivit, an fuit in corpore an extra corpus. nunquid si tune pro aliquo ab alio deprecatus suisset. dispositus suisset ad audiendum ipsius deprecationem 3 Similiter Exodi 24. scribitur: eum descenderet Moyses de monte Sinai, tenebat duasiabulas testimonii, et ignorabat, quod cornuta esset Deles ejus ex consortio sermonis domini. Per quod datur intelligi. quod consortium sermonis domini uiissert quandoque advertentium aliorum, et per consequens non est huc certum sicut magistri assirmant, quod sanetiuoscunt ibi omnes indigentias et miserias nostras, quia extrav. de reseriplo cum adeo in Glossa C. de veteri jure en uel eando. Quod autem dicitur omnium habere nolitiam . potius est divinitatis quam humanitatis; unde pensantes dictas seripturas et aliam coassu inentes ubi 3. Regnum 8. scribitur: si quis cognoverit plagam cordis sui, et expanderit manus suas in domo hac. iu exaudies in coelo in loeo habitationis tuae, et repropitiaberis et facies. ut des unicuique
secundum omnes vias suas, sicut videris cor ejus, quia tu solus nosti
cor omnium filiorum hominum. ut timeant te cunctis diebus, ex quibus vivunt super faciem terrae. quam dedisti patribus nostris. Ex illa scriptura bene pulerimus cognoscere, quod sancti non sunt sufficientes tenere officium mediatoris aut intercessoris apud Deum pro peccatoribus, quos viantes debeant pro tali intercession o neeessario ad voeare, quia ex quo Deus, ut ex immediata adducta scriptura habetur. non suscipit preces petentis, nisi cor eius et utilitatem rei petitae cognoscat, cum altendat circa hue vias hominis et eor, et si viderit eor alicujus pravum et vias ejus iniquas. non audii eum. quanta se unque ad eum landat orationes. disserentes etiam homines et diversi sunt, quibus ex oculi is suis judiciis Deus vult et non vult benefacere: aliquibus enim non rogatus nec ab eis cognitus