장음표시 사용
811쪽
pecco, semper debeo accipere medicinam. Haec illo. Ad id om Οαt 'hrysostolii iis in suo dialogo Libro 3. ea piliato t.: illud est mysterium.
sine quo nobis npe salus nec ea, quae bona sunt. promissa bona rμdduntur: nemo enim vulsebit ingredi in reguum doelorum . nisi ex aquare natus fuerit et spiritu , ei qui non manducat Domini eurnem nee bibit ejus sanguinem, non habebit vitam ueternum, quae per nullius alterius quam sancti essiciuntur manus Sacerdotis. Haec ille. Imo Iunoeentius in sua summa de hoc sacramento loquens capitulo s. ita scribit: quia eueharistia augmentum dat gratiae: ideo dixerunt quidam, quod parvulis esset danda eucharistia: tulia, quia si eis subtraheretur, de gratia aliquid ibi minueretur, ei ila minus haberent in coelo praemium. Haec illo. Hi ne heu tus Dionysius de eeelesiasti ea Hierarchia capitulo 4. seribit, quod omnia alia sacramenta ab eueharistia accipiunt suam persectionem, quia nullum sacramentorum aliorum vere celebratur, in quo Saera communis non sumatur.
laee ille. In quo articulo ab aliquibus partis nobis adversae discrepamus
negantibus panem et vinum esse materiam hujus venerabilis sacra menti, dum est actualiter sacramentum, sed dicentibus ejus materium, dum est . ut praemittitur, sacramentum esse rem, quam non audent, nesciunt, aut nolunt distinete et speeisi est exprimere populo Christiano, ne ipsorum venosa seductio a fidelibus patule cognoscatur, vim aut m oporativum, qualem ponunt, ipsum habere integrum saeramentum, jam penitus ignorumus, cum n0vimus certitudinaliter ipsos magnum adhibere conatum, quod parvulis bapti satis et capaeibus minime dispensetur; ad cujus appositum ante tempora modis et mediis variis laboraverunt. Tertio credimus. corpus Christi natum do beata Virgine. passum in cruce. et quo residet in dextera Patris unitum personaliter Verbo Dei esse in ipso venerabili saeramento Sacramen taliter. spiritualiter, realiter et vere: ratione quorum modorum sic existendi ibidem talis est virtutis et esseaciae ipsum Sacramentum, quod in ejus nurratione non sussciunt linquae nostrae. Ad quod credendum movet nos primo illud christi verbum Math. 28.: eeeo ego vobiseunt sum omnibus diebus usque in consumationem saeculi: quod seeundum Bedam ad divinitatem et gratiam accipiendum est; secundum autem Lyiam iiitelligilii r de esse cum hominibus per gratiam et etiam saeramentaliter in sacramento aliaris usque ad finem mundi: secundo movet uos illud christi verbum Joatiuis 6.: verba, quae ego
812쪽
loculus sum vobis. spiritus ei vita sunt. Et illud apostoli 1 Cor 1 os praedicamus Christum Dei virtutem et Dei sapientiam: viriulo enim eorporis Christi exi Stentis, sic ut praemittitur, in saeramentos deles contra insulius diaboli roborantur; unde et tune suis dis ei-pulis hoe saeramentum tradidit, dum sicut triticum per tentamenta erant eribrandi, ut contra illa essent validiores. Undo et Psal. Parasti
in conspectu meo mensam adversus eos, qui tribulant me. De virtute autem et psseacia praemissis sunt auctoritates seripturas et sanctorum doelorum circa articulum immediate praecedentem allegatae ex quo sequitur eorrelarie, magistrum Rohyeetanam salse venenoso et malitiose de nobis scripsisse litteram mittendo Morariam, qua inseruit nos ponere tantum frustum panis et guttam vini in Allaris venerabili saeramento. In quo articulo diserepamus notabiliter ab adversariis nostris, ponentibus pro fide explicata et de necessitate salutis requisita eorpus Christi natum do beata virgine, passum in cruce, et quo residet in dextera Dei Patris, esse in ipso sacramento secundum eius esse naturale carnaliteri sensibiliter et dimensionaliter et per consequens ita longum. latum, profundum ol conformiter figuratum, sicut modo residet ad dexteram Patris; et etiam in hoc, quod dicunt, licet salso, cum audiunt nos dicere, corpus christi osse spiritualiter in Sacramento, quod velimus exspirare totum, sic quod nihil sit ibi. Sed utinam notarenter viri duplices verba liter et apparenter extollentes ipsum venerabile sacramentum, et usum ipsius ab apostolis praticatum sub dupliet speeio nitentes subdole conculcare. Quarto credimus et tenemus usum hujus sacramenti integri eodem sub praecepto Christi. quod singulos baptis alos capaces ipsius sacramenti interi secundam legem Christi et praticam ecclesiae primitivae praescindendo et eertum seribendo in hae parte di ela. scripta, consuetudities et alia hujusmodi per Romanam curiam ad inventa. Ad quod credendum movet ii os illud Math. 26.: eoenantibus illis accepti Jesus panem, et benedixit ac frogit, deditque discipulis suis, et ait: accipite et comedite, hoc est eoi pus meum. Et aecipienseatieem gratias egit et dedit illis dicens: bibito ex hoc omnes, hie est sanguis meus novi testamen ii, qui pro multis e fruti detur in remissionem peccatorum. Et idem ponitur Marci 14. Lucae 22. Ubi apponitur ad propositum: haec tacito in meam commemorationem. Quae verba Christus dieit praeceptivo, cum dieit: uoc facite: in his enim verbis: accipite et manducate et bibite, Christus instituit usum
813쪽
seu commuitio item Saei ameli luteili ecclesiae; quam et praee epit illo verbo: hoc lacile in ineant conini 'niurationem, et per consequens usus sseu communio sacra inent alis hujus in logei saeramenti est a Christo
toti eeclesiae instituta et pra cepta: quod autem Christus dicens: hoc facite, intellexit per hoe non solum conse et iunem; sed etiam aceeptionem, uiamlue ut iunem et ullis dulionem; et per consequens quod usus communionis sub duplici specie sit institutus non solum saeerdotibus sed et loli ecclesiae fidelium et quod sic communicare
sub duplici spe ei e cudit sub praecepto Christi quoad omnes baptisatos eapaces ipsius integri sacramenti: sunt ad hoc suffieientes auetori tales seri plurae et sanctorum doctorum, quas magistri non solum in hoe regno a tempore, quo incoepit dicta communio sub specie utraque practicari, Sed ei eo ram Basileensi eo ne illo ad probandum die tam communionem allegarunt, quas hic causa brevi latis inserere non curamus, eum alibi Sufficienter siliit expressae. Ita quo articulo ob aliquibus partis nostrae adversariis notabiliter discrepamus non solum eassantibus usum hujus integri sacramenti quoad parrulos, sed udullos proh dolori non reverenter jam Sub una gyecιe c0mmunicare. quibus Deo duce non consentiemus spontanee aut aliter, lite dum erimus viantes, sed ad Dei laudem, ae ut ita ora salsidica obturentur dicentibus nos vili pendere sacramentum saepius ante die tum, et iumsi oporteat pro hoc articulo mortem subire satis diram, ministrabimus ipsum integrum sacramentum baptigatis parculis et conformiter adultis communicare volentibus modo- digno. Et si operibus debei credi, ut Christus docet. ex hoc liquebit Christicolis nos ipsum sacramentum non contemnere, ut asserunt salsi viri, sed ipsum secundum dona concessa approbare, commendare, et justificare, non obstante aliqua
iraditione frivola, obvia desii Christo. Quinto credimus personam verbi divini et si e Iesum Christum Deum et hominem pserseelissimum in ipso saeramento honore, qui latria dieitur. veraciter adorandum ab hominibus si delibus discretionem habentibus. credentibus ipsam personum realiter ibi esse. Ad quod credendum movent nos istae scripturae; primo illud Jeremiae 13. :nian quid non coelum et terram ego impleo ait Dominus. Secundo illud Psal. l38.: quo ibo a spiritu tuo, et quo a facie tua fugiam ' Si ascendero in coelum, tu illic es: si descendero ad infernum: ades ele. Et illud Supientiae l. : verum illius testis est Deus et cordis. oris seruiatur et verus et linquae illius auditor. quo uiam spiritus domini
814쪽
replet orbem terrarum: et linc, qtioil eontinet omnia. seientiam habet vocis. Per quas scripturas seeundum Lyram domini praesentia ostenditur esse ubique, et quod affectiones. cogitationes et locutiones peceatoris non latent Deum, quia spiritus rius est ubi quo per essentiam praesentiam omnia conservans in esse, sic Pater et Filius: nam indivisa sunt opera Trinitalis, cum in ipso Deo, ut actorum 17. dicitur. vivimus. movemur, et sumus. Ex quibus patet D pum unum in essentia et irinum in personis esse ubique, et eum nulli bi sit divinitas sine personis, liquet omnes tres personas confirmiter se habere: et per eousequens Iesus Christus Deus verus et homo persectissimus est
ubique. Sed quia ab aliquibus posset dubitari, utrum lotus Christus est
ubique. die endum est, quod totus Christus ubique sest, sed non totum, eum autem ad naturam refertur, totus autem ad hypostasim sivo personam, ut vult magister sententiatum libro 3. Distinetione 22. ad hoc allegans Augustinum et Damascenum; et por consequens cum persona Verbi divini et sie Christus Josus Deus verus et homo est ubique. justum et sanetum est, aequum ae salutare, quod Christianiat lendentes illud Mala elliae l. Domini verbum: ab ortu solis usque ad occasum magnum est nomen meum in gentibus. Et illud Ecelesiasti ei 43. Benedicentes dominum exaltate illum . quantum potestis; major est enim omni laude. Et illud apostoli Philippens. 2.: propter quod Deus Oxallaxit illum et dedit illi nomen. quod est super omne
nomen, ut in nomine Jesu omne genu flectatur coelestium, terrestrium et infernorum, et omnis lingua confiteatur, quoniam dominus Jesus Christus est in gloria Patris: ipsum qui seeundum apostolum heri et hodie ipso et in saecula, ubique habeant in summa reverentia et honore : in summo desiderio et amore super terram, honore. qui latria dicitur, eum veraciter adorantes; et ex quo illo honor sibi ubique debetur. in ipso venerabili sucramento pro memoriali potissimo ut, eodem iustitulo est specialiter sie a Cliristicolis adorandus, cum summa bonitas ejusdem, quae adorationis est ratio. ibi sibi inest. Quamvis christus secundum corpus suum naturale prout a divinitato secunda persona in divinis est condistine lum, non est a fidelibus in eodem sacramento adoratione latriae adorandus, sed honor secundum hoc inferior sibi debetur. prout palet de concit. Distinet. 2. accesserunt, ubi glossa super verbo: nemo, sic habet: adoramus quidem humanitatem christi quadam veneralione, majori quam universas ereaturas. illa lamen . quae dulia est, non latria. Haec glossa. Et ad idem 5
815쪽
magister sententiarum Libro 3. Distinetione 9. do quibusdam sieseribit: quibusdam videtur, non illa adoratione . quae latria est. carnem christi vel animam esse adorandum, sed illa, quae est dulia: si enim inquiunt, animae vel earni Christi exhiberetur latria, quae intelligitur servitus sive cullus soli erea lori debitus . cum anima Christi vel earo creatura tantum est, creaturae exhiberetur, quod eroa lori debetur; quod facienti in idolatriam computatur. Haec ille. In quo articulo diserepamus a nostris adversariis, qui volunt nos artaro ad colendum ibi ex fido honore latriae eorpus Christi seeundum ejus esse naturale, sic ut praemissum est eonsideratum uolentes audire aliquid de eotidistinetione corporis christi ab ipso verbo divino, nec advertentes, quod illi non bonam habent fidem, qui non ponunt condistine lam esse naturam humanitatis ei naturam divinitalis in Christo. quamvis ponant eorpus Christi naturale uni lum esse Dei tali in eodem; quia de concit. distinctione 2.: si credis sic scribitur :si credis a Christo caruem esse assumptam et offeras transfiguratum corpus in altari, nec tamen distinguis naturam verbi. dieit Arehidiaconus. id est divinitatis vel deitatis ei corporis christi, dicitur ter. si recte offeras. recte aulem non dividas . peccasti. Et sunt verba
beati Ambrosii in sermone Abel et Cain: ubi dicit glossa. qui igitur in altari Patri filium immolat. sed si in eadem persona duas naturas non intelligit, non reete dividit. Haec glossa. Ultra praedicta in hac materia populum Christianum non iniendimus onerare quaestionibus di mei libus et impertinentibus expressae fidei seri plura; haec dieta sunt humiliter et cum protestatione matura et utili consueta fieri in scholis theologi eis generalium studiorum.
Culpae, quas sacerd0les Thab0rieli Ses quibu Silam magistris Pragensibiis Db et erunt et eas euram praelata Syn0d0 generali pragae nullsearunt,
sub Sequiin uir. Quia ut in praemissis iactum est, magistri Pragenses et saeer- doles eis adhaerentes in congregalione eleri habita in montibus
Cullinis anno Domini MCCCCXLIII ei rea festum Proeo pii in eortis
punctis sacerdotes Thaborienses ineulparunt. quibus eulpis idem sacerdotes ibidem responderunt et satisfecerunt, sacerdotibus autem Thaboriensibus. quia lune non asscit oportunitas loci et temporis
816쪽
pro recompensa eisdem ibidem impendenda resorvantibus sibi potestatem dandi ipsis eulpas vieeversa in proxima synodo generali eelebranda. ideo personas a communitatibus Thaboriensibus ad synodum anno Domini ete. XLIlI. 1434 ) eirea festum Epiphaniae Pragae celebratam
destinatae quarto habuerunt in commissis, ut verba talia, quaa sequuntur, coram tota synodo proponant dicentes: ne autem magistri aestiment, quod alios volentes quamvis sine efficaci probationa maeulare, soli velint sine maeulis inveniri. habemus in commissis, ut culpae magistrorum . quas sacerdotes nostri ipsis objiciunt, coram vestris reverentiis nolificentur, quibus notiscalis, si copia illorum optetur, dentur nobis litterae obligatoriae sub eonformi poena ex parte Pragensium pro magistris Ioanne Pribram et Procopio de Pirnaeum eis adhaerentibus, Graecensibus pro magistro . Ioanne Rohyeaana. et a Lunensibus pro magistro Wencesta π DraehoW cum eis adhaerentibus consormes . quales habere volunt a eommunitatibus nostris pro sacerdotibus eorum et magistri praenominati respondeant et satissaeiant eulpis eontra ipsos legendis, sicuti sacerdotes nostri
culpis ab eisdem ipsis objeetis in Montibus responderunt et ipsis
satisfecerunt, et ultimo in scriptis vestris reverentiis obtulerunt. quibus sie ut praemittitur propositis personae antedictae culpas magistrorum coram dicta synodo legi procurarunt, quarum licet non modicus fueral numerus. hic tamen causa brevitatis aliquas ex illis exprimentur, et primo contra aliquos eorum simul. et Secundo contra aliquos eorum singulatim et in speciali.
Culpae magistri Joannis R0kyeganae eum aliis magistris seelum in Montibus fullinis temporibus retr0aetis existentibus et aliis omnibus sibi adhaerentibus, in qu0rum omnium pers0na pro tunc ibidem tuquebatur, eisdem persae erilstes Thaborienses postea in generali synodu 0 eelae.
In materie ex fide sacramenti tenent et assentivo dogmatizant. corpus Christi natum de beata Virgine esse in antedieto sacramento Secundum existentiam suam naturalem. eui a multis notabilibus doctoribus sentent taliter contradicitiir. et in forma illa non exprimit in scriptura. Item illi praedicti nondum sufficienter probantes corpus Christi esse in ipso sacramento altaris secundum ejus esse naturale; hoc ut praeiacium est negato a doctoribus satis solemnibus, ipsi non
817쪽
sormidant asserere, nullum sacerdotem conficero, qui non credit eorpus Christi esse in ipso sacramento altaris seeundum suum esse naturale; sed taliter asserentes non deliberarunt mature, si Christus primus sacerdos conseiens hoc sacramentum illam fidem habuit.
quam asserunt ad ipsius sacramenti consectionem necessario requisitam.
Item Rohycrana eum praedietis sibi adhaerentibus contra sententiam mullorum solemnium doelorum non videtur tenere, illam proposi: ionem esse tropicam et figurativum, qua gaeramentum fiensibilo suseipit prelium corporis Christi ei sanguinis, habens tamen in hae sacramentali ligura veritatem corporis Christi, quod non conligebat in siguris testamenti. Ilem Rohyerana cum ante dictis sibi adhaerentibus magistris et aliis saeerdotibus absque landamento vero scripturae inaniter exacerbatur et in praedicationibus invehit eontra triplicem modum sumendi corpus Christi, eum ipsi met ex seriptura manifesta concedentes dandum esse corpus naturale et corpus Christi mysticum communiter appellant ipsum sacramentum sensibile corpus Christi, si e ut multi saneti ante haec tempora, taliter appellarunt. Qui ergo corpus Christi negant sic trisurie aeeipi posse, aut oportet ipsos credere, corpus christi mystieum a suo naturali corpore non distingui, aut negare. corpus Christi naturale eondistingui naturaliter a sacramento
sensibili. Rem ipse Rohycgana cum aliis magistris Pragensibus in synodo tune celebrata in Montibus cullinis istam propositionem subscriptam lassi sunt palam et publice, et ipsam pro memoriali ex divina permissione inscribi se eerunt: ubicunque est Christus cum plena sua personalitate, ibi est cum omnibus membris suis; ex quo periculosissime dicto sequitur, quod cum plena personalitas Christi sit ubique . quod in omni loco mundi Christus sit cum omnibus membris suis, quod asserere auditui est horrendum, quia ex h0e crederetur. quod in qualibet minima partieula hujus mundi ambae manus corporis christi coexisterent oculo. pedesque ambo crinibus . visceribus et toto corporis residuo coexisterent oecipiti, quod est impossibilo et risu dignum. nem magister Rohycgana cum aliis sibi adhaerentibus magistris non malure deliberavit. nec dedecus regni suturum advertit inducendo synodum ad common dandum multa pulicia, quibus a dociori
818쪽
bus sententialiter eontra dieitur et in forma illa non exprimuntur in seriplura. circa quae, ut supponitur, melius suisset ipsos magistros ori digitum imponers. quam dominos Barones et castoros nobiles et ei vitates regni hujus involvero et provocare ad probandum vel improbandum quidquam in materia theologica ab ipsis penitus ignorata. Magister Rohyeetana cum aliis magistris sibi adhaerentibus. ut in Montibus fullinis ex ipsius proprio ore auditum est. negat Christum
esse creaturam contra fidem scripturae et testimonia sanctorum doelorum se in ead0m veraciter fundantium . dicens Pholium propter hoc esse haereti eum. quia christum dixeriit esse creaturam. Item ubi jam materia de eorporis Christi existentia in venorabilis aeramenta mota est in hoc regno: iste magister Rohyerana eum abis sibi adhaerentibus magistris populo non deelarant neque clero sex infra scriptis modis tenendum est fide catholi ea, ipsum eorpus Christi esse in sacramento, videlicet an ex vi convorsionis substantialis in Christi eorpus pane illo priori nullatenus remanente in ipso sacramento. aut per viam identiscationis panis cum ipso corpore Christi, vel per impanationem corporis Christi vel si ibidem ipsum eorpus christi per modum aliquem alium assignandum et christiano populo publieandum. quia multitudo ponentium corpus Christi osso in venerabili saeramento asserit, corpus Christi esse non posse nisi uno trium modorum jam proxime praediciorum. Pelendi ergo essent ox parte omnium volentium in hoc regno illius propositionis saeramentalis noscere veritatem, quatenus ipsi ad hoc teneantur, ut dieant veraciter si in seriptis praesentent, quid ex fide scripturae illo pronomine hoc in an ledicta sacramentali propositione demonstratur, et quo ex illis praedietis modis tenendum est ex fide ea tholica. ipsum corpus Christi esse in venerabili sacramento, ut per hoc populus valeat se stabilire, et non sicut prius in hoc articulo suetuare. Item magister no hyeganu euin aliis sibi adhaerentibus magistris antedictis tenet, et assertive dogmatizat, corpus Christi, ut est in sacramento aliaris, vivere et ipsum christum, ut est in sacramento aliaris nos hie oeulo corporali viders, aure corporea nos audire, et sic de ollae tu eorporeo rospectu objecti ipsum naturaliter immulantis: cui a mullis notabilibus doctoribus in sententia contrudicitur et nostro judieio ex fide seri plura e probare ni Il pos,unt. Item Rohyerana eum praelatis sibi adhaerontibus magistris nimis grosse infundabiliter et periculose docens pollulum. ut credunt. eor-
819쪽
pus christi natum do beata Virgine esse in sacramento aliaris secundum existentiam suam naturalem, eandem penitus in numero substantialiter et naturaliter. quam sumpsit de Virgine Maria, et secundum quam residet in coelo in dextera Patris: per hoc primo de se et aliis sibi adhaerentibus praestans oecasionem vehementer suspicandi, quod e redunt corpus Christi naturale esse in saeramento altaris localiter, circumscriptive et dimensionaliter, sicut sedet ad dexteram Patris et quod eredunt. corpus Christi naturale sacramento consumpto animam hominis ingredi seeundum rius existentiam naturalem. et sic alibi quam in coelo esse localiter contra spntentiam omnium doetorum tenentium, corpus Christi localiter esse solum in coelo, sed sacramentaliter, spiritualiter. virtualiter et vero esse in diversis altaribus. Et ex hoc statim secundo praestant de se occasionem evidenter suspicandi, quod credunt Christi eorpus in ipso sacramento eorporaliter manducari. a quocunque sumitur ipsum sensibile saeramentumere dentes, quod carnem christi coneidere et vorare si eut carnem agni possent, vivam integrumque absorbere, sicut eetus maris vivum absorbit dona m. quod videtur nimis grossum et a Christianis eredere nimis horrendum. quia sic credere est magnus error et prima de
corpore Christi tempore ipsius haeresis; in quam inciderant discipuli ab eo discedentes secundum testimonium beati Augustini positi in Decreto de concit. Distinetione 2. Prima haereais. Et per hoe immediate tertio occasionem de se praestant vehementer suspicandi, quod credunt, quia quaecunque Christi eorpus consequuntur in eoelo, illa eadem consequuntur ipsum in sacramento: et sic sequeretur, quod eorpus Christi videatur in sacramento oculo corporali. sicut videtur in eoelo. et quod ita sedeat hie, sicut ibi sedet. et ita hic extendatur. sieui ibi est extensum, quod doctores renuunt communiter affirmare.
C. 23. culpae magistri R0kyeganae in spe tali sibi a sae erilutibus Thaboriensjbus
6Meetae. Magister Joannes Ru hyegana. ut patet suo tractatu, quem scripsit de T. sacramentis, scribit, quod cum Christus verus Deus et verus homo, qui mentiri non potest. nec aliquem decipere. dixit de pane, quem manibus cepit et benedixit, quod ipse est corpus suum. et de vino. quod est sanguis suus, et hoc est fide credendum et con-
820쪽
stanter tenendum, quod ille panis vere esset eorpus suum, et illud
Sed quomodo jam se habet ad illam sententiam . si eum dicta
sententia concordat propositio. quam Pragae concessit coram Imperatore, tam ipse quam alii fideles, fue)judicent ad sinistram aut dexteram minime declinantes, quae in propria sorma erat ista: credimus
panem et vinum post conseerationem in sacramento altaris materialia non manere. εeeundum quod in seripturis saeris manifestatur
et doctrina ecclesiae sano intellectis; quia nou dubium, si psallerium concordat cum cythara, judex aequissimus judieabit. Et haec videtur, ratio quare idem Rohyegana in suae animas detrimentum postea in Montibus simulavit veritatem evangelieam. quam magister Jaeobellus in articulo mortis suae consessus est. ethoe sibi et aliis suis discipulis moriendo pro testamento reliquit. sei- licet, quod ipsum sacramentum altaris post verba consecrationis est panis in natura sua, secundum quod verba Christi sonant, et sui apostoli saneti Pauli. In cujus signum nuper requisitus in Montibus coram toto auditorio vicibus iteratis, quid christus demonstravit dieens: hoc est corpus meum, quod pro vobis tradetur, non obstante. quod illa propositio est evangeliea, renuit ad ipsam modo competenti per intervallum dierum plurium respondere. Et per hoe occasionem prae
stat de se evidenter suspieandi. primo, quod eredit sacramentum altaris venerabile in natura sua esse tantum albedinem, rotunditatem aut aliud aeeidens panis sine ejusdem substantia, cujus nomen ignorat, et sic minoris persectionis. quam est quaecunque substantia hujus orbis. Et ex illo 2. statim aliam occasionem de se praestat vehementer suspicandi, quod non credit panem et vinum virtute verborum Christi esse corpus et sanguinem ejus secundum ipsius institutionem, nee quod post verba consecrationis rite prolata ejusdem corpus et sanguis sit in pane sacramentali sacramentaliter. spiritualiter. virtualiter et vere. Et si Rohyetana ex hoc tenet panem saeramentalem esse identice eorpus Christi, ex illa statim oecasionem de so praestabit violenter suspicandi, quod non credit saeramentum Christi venerabile
post consecrationis verba rite prolata quoquo modo distingui ab ipso corpore Christi naturali do beata Virgine sumpto, et quod credit corpus Christi reeipere denominationes et transmutationes nimis ineptas, quas sacramentum hoe visibile reciperet, quae fidem horren-Di ligo: by Corale