Geschichtschreiber der husitischen Bewegung in Bohmen herausgegeben von K. Hofler

발행: 1865년

분량: 863페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

821쪽

dam cunetis redderent christianum. et ad sacramentum sensibile in natura sua eodem modo se habendum sie ut ad verum corpus do Virgine natum, erucifixum. quod a mortuis resurrexit, et modo residet ad dexteram Patris. Item ipse Rohycgana ut patet ex tralatu suo, quo nititur eonfirmare articulos quosdam per ipsum et caeteros magistros admissos tenet.

quod Jesus crucifixus post mortem suam illud, quod erat divinitatis, transtulit in naturam humanitatis. quae translatio non bene poterit sustinori absque alicujus increati in illud. quod creatum est. translatione. Et si hoc audebit ponere, ipse videat. Item ut patet ex ejus eodem traelatu, tenet, quod post moriem Christi ipse Christus solutus est a legibus corporis, dum lamen sua earo modo occupat loeum ita magnum sicut prius. Et cum corpus illud non ponitur corpus indivisibile a natura sua, sequitur, quod adhuc est divisibile, quamvis divisioni actuali non subjae et, plus quam coelum, et ad judicium finale veniet, deseendens localiter juxta illud Actor 1. quemadmodum vidistis euntem in coelum: et videbit eum omnis oculus. Apocal. l. Dem ut patet ex eodem suo tractatu, tenet, quod totum carnale in Christo post ejus mortem laclum est spiritus et vita. Sed proh dolori nescit aut non vult declarare, quis est ille spiritus, qui post mortem christi sic de Christo praedicatur: imo grave erit sibi exscriptura ostendere vel probare, quod curo Christi sit spiritus loquendo de spiritu creato vel aliter ad propositum pertinenter; eum beatus Augustinus scribat de quantitatu animae: licet quodlibet corpus potest mutari in quodlibet, sed non corpus in spiritum. Grave etiam erit sibi ostendere. quod ipsa euro Christi sit tran formata in spiritum et in vitam, prout tenet ipse magister eodem suo tractatu . nisi voluerit in conceptus nimis perieulosos ipsius magistri Maraiae Parisiensis incidero die entis, quod humanitas Christi persecta omnes proprietates naturae divinae et omnes alti ributiones eum omni plenitudine est induta, et quod nihil aliud cogitandum sit de corpore et sanguine Christi secundum esse existere, nisi sicut de divinitate sapientia et virtute; sed quia haec sunt ubique sine ulla divisione vel minutione

vel contagione; ex quo sequuntur in convenientia nimis mulla. Item R0hycrana secundum formam perieulosum se et alios saeerdotes hujus regni obligavit obedientiae euriae Romanae. aliis, heu lquos causa concernebat praesula, inconsultis et minime requisitis, Praesertim eum, quod omnos lungit, ut, omnibus debet up probari. 66.

822쪽

Distinctione. Arehiepiscopus in glossa super verbo ab omnibus 8. quaest 1. Licet. Extra der temporibus ordinationem. Starchiepiscopus: et hoc inter caetera tempore cardinalis sancti Angeli est sibi objectum, quod promittens obedientiam eoncilio Basileensi et Poniis ei Romano illam hucusque non obserVat. Item Rohyegana tempore Imperatoris non habito super hoc e0nsilio spiritualium vel deliberatione secundum exigentiam canonis et humanae rationis ipse admisit arti eulos XL vel plures in praejudicium magnum veritatis et disramationem fidelium hujus regni de resumendis multis in fide seripturae non verum habentibus iandamentum, quae a tota sere parte 4 articulis adhaerento rationabiliter fuerunt omissa contra unum articulum in generali synodo eleri hujus regni statutum de anno Domini MCCCCXXI do non resumendis quibusdam ritibus rationabiliter omissis, nisi magis notabilis et magis utilis causa interveniret pro talibus resumendis.

Magister Wencestaus de Draelio π in hae. parte degener diseipulus magistri Jaeobelli alsisseauit ex timoro mundano aut alia cireumstantia deordinata tractatum do remanentia panis in ipso venerabili

saeramento per ante dictu in magistrum Iacobellum compilatum, in cujus primo capitulo ponit manifeste, christum verum Deum et hominem in hac saeram eii tali propositione: hoc est corpus meum, per pronomen hoc panem demonstrasse, cujus oppositum nuper in Montibus asserebat pra0satus magister Draehow dieens: Christum illo pronomine corpus suum demonstrasse in propositione saeramentabili Superius uni edicta. Item non pausans in hoc, quod tractatum salsifieavit antedielum in christo legem offendens, non credit Christum demonstrasse panem, quando manibus suis tempore coenae suae ultimae panem cepit, benedixit et fregit et discipulis suis dedit dicens: manducate ex hoe omnes: hoc est corpus meum; sed tenet et asserit Christum per pronomina antedicta demonstrasse corpus sub ro una, quae cujus Ait natura ospecifieae ex fide scripturue post consecrationis Verba, ipse non

audet, nescit vel non vult vel ignorat populo Christiano de elarare. Diuiti su by Corale

823쪽

81 2

Ilem eredit, quod panis. quem Christus in ultima sua coena manibus suis eepit. benedixit et fregit, post verba consecrationis rite prolata non fuit corpus Christi verum do beata Virgine natum. imo credit, quod nullus sacerdos conficiens his diebus iacit, quod virtuto

verborum sacramentalium rite prolatorum praetactus panis sit veraciter et realiter corpus dominicum, cum secundum eum totaliter per illam consecrationem desinat esse secundum totam ejus materialem essentiam atque sormam.

Item quod christus nunquam praecepit apostolis manducare ex ipso illo pane, quem suis manibus eopi f. fregit et benedixit dicens: manducate ex hoc omnes; nam si ipsum panem manducassent post consecrationis verba, tunc indubie panis illius substantia remansisset. quod habet pro haeresi seeundum ipsum ecclesia sacrosancta. Et sic Paulus apostolus secundum sidem ipsius Draeho. dieensi. Corinth. 11.: probet autem so ipsum homo et sie de pane illo edat et de calleo bibat, non praeeepit corinthiis de pane illo edere aut vino bibere. Sed non vertatur hoe in dubium, quia biberunt ex eo omnes. Item suspeetus est in fide, quia . eum tenet, qnod demonstratio pronominis in propositione sacrainentali est impertinens illi pani, non poterit doeere pertinenter, quomodo virtute illorum verborum sacramentalium fiet panis in eorpus christi eonversio aliqualis. Sed non dubium, quin huie sententiae in hae parto repugnant verba Christi in his locis Math. 26. Mare. 14. Luc. 22. verba sancti Hieronymi. Bernardi: beatus enim Hieronymus in epistola ad Elvidiam scribit: nos audivimus panem, quem Dominus Degit, deditque discipulis suis ad manducandum, esse corpus domini Salvatoris ipso dicente ad eos: accipito et

comedite. Hoc est corpus meum. Haec ille. Bernardus autem ad idem in sermone de eorpore Christi sie seribit: Christus regressus ad mensam ordinavit sacri seium corporis et sanguinis seorsum panem. seorsum tradens et vinum, de pane ita dicens: accipite et comedite, hoc est corpus meum: et do vino: bibite ex hoc omnes. hic est calix novi testamenti. qui pro multis effundetur. Haec ille. Item eum secundum doctores sanetos quicunque imposuerit fidei

seripturae aliquem sensum extraneum, quem spiritus sanctus non stagilat, ut sic est haereticus. et iste sensus horum v rborum: hoo est corpus meum, quem magister Draeho ipsis applicat, nee ox sideseri plurae, nec ex revelatione vel ratione ostendi poterit. videtur praelatum magistrum nota pravitatis haeretieae maeulatum.

824쪽

Magister Pro eopius de Pignat Primo notorium et manifestum est qualiter tempore, quo ineepit communio utriusque speeipi curam magnam gessit ad ipsam sub Christo praecepto promovendum, prout singulos baptisatos capaces ipsius sacramenti intogri sueundum legem Christi et pracii eam eeelesiae primitivae procurando littoras sub pendenti sigillo Beeloratus studii Pragensis et quasdam manu propria scribendo, et per hoe regnum dispergendo in promotionem eommunionis antedietae: imo Basileae existens praetendit se ipsam vello eommunionem speei aliter parvulorum probare justam et sanetam. Sod heu iam domum veniens in parte venenum evomit, quod latebat: nam modo ab illa communione cessas. volens per hoe alios retrahere ab eadem, nee adhuc videtur sibi sustieero istud saeinus in Boemia perpetratum, sed tanquam unus proditor praelatae communionis, ipse cum quibusdam aliis magistris unam litteram ad Marehionatum Moraviae destinaverunt. qua non sunt vertii conscribere suum propositum venenosum, hoc scilicet. quod tantum illis debet ministrari communio utriusque speciei, qui se ordinate ad hoe disponunt

cum corde eontrito et eonsessione ordinate saeta saeerdoti; volentes per hanc clausulam Parvulorum communionem totaliter conculcare, qui nee contritionem nec consessionem exercere valent. Sed speramus in Deum, quod ipsa conteretur et cassabitur ordinatio fraudulenta.

Item suspectus est notabiliter in side, cum interrogatus, quid in natura sua specifica sit ipsa hostia conseerata, frangibilis et visibilis post verba consecrationis rite prolata, vel non vult. vpi non audet hoc exprimere verbo vel seripto, sic quod in hoc fidei puncto populus sonon stabilit, sed perieuloso fluctuat hine et inde. Item tenet, quod omnes, qui asstulerunt bona eleri, sunt tanquam

sacrilegi judicandi 16. quaest. 6.: si quis Principum, et de jam bonaeeelesiae reeipientibus, occupantibus. et non restituentibus. Quid sentiendum est secundum ipsum, patet eos esse excommunicandos usque

ad condignam satis laetionem 12. quaest. 2. Nulli liceaM et capitulo: ouicunque, et capitulo: Praedia: et extra. de foro eompetenti. Cum sit generale. et quamvis non sunt excommunicati ipso jure, tam on

825쪽

siuit ex eo in munieandi, quousque satisfecerini tam de injuriis quam de damnis et de soro competenti conquestus et illi coram ecelesiastico judico sunt trahendi. Extra. de soro competenti. cum ait generale: in gl0SSB. Item iste magister quondam praesidens synodo generali eleri celebratae in ei vitato Pragensi statuit: ut nullus sacerdotum Christi pro sacramentis et pro ministerio sacra me utorum, aut aliis omnibus spiritualibus annexis peeuniam aliquam aul dona recipiant, i ut exigant, nec sub obtentu religionis cujuscunque pro orationibus recipere audeant. Sed proh dolori contra hujus urticuli sententiam modo in oppositam versus qualitatem, haeresim symoniacam propria in persona exere ero et aliis sibi adhaerentibus ad publice exercendum permittere non formidat. Item uisertori u mali speciem habentia, quae olim postposuerat. et contra quae articulum tu prae sala Synodo formaverat, iam amplectitur et promovet. Item qui olim in praelata synodo generali, cui praesiderat, stalu erat, ut circa ritus ecclesiasticos illa, quae fuerunt rationabiliter ex certis causis obmissa in communitatibus Peagensibus, quod haec habeantur et teneantur pro obmissis, nisi magis rationabilis et magis utilis euusa interveniret pro tali ritu resumendi, jam autem filium obedientem ecclesiae se exhibens, illa sine causa rationabili in praejudietum legis Dei, pro qua se fideles Boemi exposuerant, resumit, et ud eonformandum se in omnibua ecclesiae Romanae, quantum in

o est, omnes alios trahit.

C. 26. fulpae magistri J0anilis Pribram in speetali a Saeerdulibus Thahuriensibus sibi ob fetae.

Magister Joaanes Pribram velut instabilis et nimium in sua voeaia fide flueta iis seminavit in hoc regno nunc unum seriptum suae fidei dis rusum alias inauditum et nune aliqua seripta breviora in magnum detrimentum et involutionem fidelium animarum, in signum, quod fidelibus clareat ipsum esse inconstantem risum in omnibus viis suis. Ipse enim offendens in divinitatem, quae juxta sententiam saeraescripturae est eum munis tribus personis, scilicet Patri et Filio et Spiritui saneto, ipse illam divinitalem asserit p rsonalem, et per eon-

Se lustris non esse commilitem tribus persu uis antedietis . sicut hoc

826쪽

patet esse suam sententiam iii vocata sua lide extraeta et merito de libro antiquae civitatis Pragelisibus. Item non contentus line malitia si ibversiva, . si possibile esset totius fidei eliristianue non veretur temere prae salam divinitatem pati, sitire, et esurire tractatu suo contra articulos Pie cardorum articulo 5 et tra elatu suo proxime allegato ponit humani tutem christi creatam post hanc vitam sie transformatum et transmutatam tota litor invitum divinam, quod earo Christi Dei formis secundum esse existere per verbum IJ ei est omnia in omnibus. Ipse quamvis nuper in Montibus Cullinis coram toto auditorio asseruit, se nunquam mutasse iidem in materia venerabilis saeramenti,

quod quotidie sumitur in altari, tamen in sua fide uniformis non fuit. sed mutabatur ut luna, ut ex ipsius propriis scriptis et dietis sibi

saepius objiciebatur; unde ipse in uno seripto suo seribens, quomodo eredit errorem esse et haeresim et scripturae manifestae et rationi contrarium. qui diceret, Christum non demonstrasse panem et vinum sed corpus suum et sanguinem, quando dixit: hoc est corpus meum: sed postea mulatus in qualitatem aliam in Montibus coram toto audi torio asseruit. quod tenens et dicens Christum panem et vinum in propositionibus fueramentalibus demonstrasse, est major haereticus illo, qui cunctos articulos teneret, ei defenderet contrarios fidei christianae.

Ipse traelatu suo, qui sic incipit: exsurgat Deus et dissipentur inimici ejus, quamvis catholico a Christianis creditur. ipsum Dei

filium naturalem semel in utero beatae Virginis incarnatum, credit, quod inter manus sacerdotum praeiaelus Dei filius velut in utero Virginis incarnatur. Ipse credit, ut patet eodem suo tractatu, tantum esse sacerdotum

dignitatem, quod eorum lingua de coelo deponit Dei filium, ubi tamen manet continue in dextera Patris. et eorum oculi vident omnia videntem nondum adepta beatitudine, et manus ipsorum intinguntur Christi sanguine, qui perpetuo venis Christi clauditur, quibus clausis non est verisimile, quod manus Pribram naturali christi sauguino intingantur.

827쪽

Di edit tu, qu0d satium eSt inter partes saepe numinatas per synodum generalem plagae anno Domini MCCCCXLIII eelebratam. Istis sicut praemittitur terminatis synodus generalis Regni

Pragae pro tunc celebrata stati in sine omni protelatiotie considerans tam nocivam partium discrepantiam in fide certas ex se deputavit personas, ipsis eo inmittens. quatenus pensantes ex utraque parie

diserepantiam ante omnia Deo, fidei et partibus injuriam non faciant, sed eum diligentia ei eum consilio, prudentium hoe, quod) faciendum

est, laciant omnia secundum legem Dei et doelores, se in eadem vere fundantes agentes, quidquid ipsis in his visum fuerit, conscriptum ad synodum reserant, quemadmodum hoc factum est. Quo facto synodus in eausa partium jam saepe nominatarum edicens laudavit primo. quod seeurior, melior ac certior est professio fidei de eorpore eliristi magistrorum Joannis de Rohyegana et Joannis de Pribram et aliorummo gistrorum ac sacerdotum, quam Nieolai Episeopi eum aliis sibi adhaerentibus. Seeundo Iaudavit, quod vero credunt magistri et sacerdotes tenentes, quod in sacramento altaris corpus Christi vivit unitatum Deitati sicut in dextera Patris, et quod ibi Christus vivit, in cujus corpore ibi et sanguis et anima in cruce emissa. Tertio laudavit fidem magistrorum et sacerdotum et pro certa veritate confitetur. quod christi fideles Dominum Jesum, qui eston sacramento Venera bili, debent adorare sie ut Deum, et ipsum honorare et ejus ibidem sanctum corpus. Quarto synodus laudat et laudando hoe habera vult, ne aliquis sacerdos praedicet ad populum puneta infra scripta. quod Deus sit major corpore christi et ergo multo realius et persectius est in qualibet creatura, quam corpus Christi in sacramento. et quod homo justus multiplicius est honorandus, quam sacramentum corporis christi: et quod panis saeramentalis in natura sua est minoris persectionis essentialis quam talpa vel vespertilio et quod remissiores erant idolatrae, qui quondam adorabant talpas et vespertiliones, quam Pontisices Romani illum panem adorantes ianquam Deum; et quod Christus non est hic in terris substantialiter. localiter in illa magni-

seentia. in qua resurrexit a mortuis et sic dimensionaliter cum extensione membrorum, sicut sedet in coelo. Quae lumen puneta doctores expressa ponunt in scriptis suis, ei quae inevitabiliter sequitiatur ex

828쪽

geriptura saera. Post hoc synodus edi etiam ibidem Deit de multis planetis. de quibus in Montibus euilinis nulla inter partes speetalis saeta est mentio nec in seriptis ab utraque parte synodo praesentatis aliquid de bis est repositum, ut puta de T. ecclesiae Saeramentis. do purgatorio, de sanctorum invocalione, de jejuniis, auriculari consessione, et de ritu missandi, et pro quolibet puncto, quae synodus laudavit, talem qualem ex seripturis saeris et do etoribus allegavit probationem. secundum quod a magistro Joanno Rohyerana et ab aliis sibi adhaerentibus suit edoeta. Sed qui vellet vere pensare, et indisserenti oeulo videre omnes probationes. quas synodus ex informatione magistrorum applieat punctis. quae laudat, cognosceret, quod illa o non vere probant ejus propositum, et eui placeret legere causam sacerdotum Thaboriensium in anterioribus late descriptam, et positionem in manus synodi in scriptis praesentatam et coram tota synodo generali Regni Pragae lectam, inveniret suffieientem responsionem ad omnes auctoritates scripturae sacrae et sanctorum doctorum . quas ex instructione magistrorum synodus praedicta

applicat punctis, quae laudat, quas causa brevitatis hic non oportet relateare. Et non mature deliberavit magister Bohycrana cum aliis magistris sibi adhaerentibus, nee dede eus regni suturum advertit inducendo synodum ad commendandum multa puncta. quibus a doctoribus sententialiter contradicitur, et in forma illa non exprimuntur in scriptura. Cirea quae ut supponitur melius suisset. ipsos magistros ori digilum imponere, quam dominos Barones et ceteros nobiles et civitates regni hujus involvere et provocare ad probandum vel improbandum quidquam in materia theologica ab ipsis penitus ignorata.

C. 2B. Responsio ad praelatum edictum Synddi tommunitatis Thaboriensis eum

eorum Saeerestibus et eummunitatum et sacerd0tum et omnium aliorum eis adhaerentium sequitur sic in is a.

Bosponsum ad edietum per synodum Pragae faelum anno a nativitato Domini MCCCCXLIII ei rea Epiphaniam Domini 1444) communitatis Thaboriensis cum eorum hacerdotibus et Zaeensium specialiter in littora eoneordiae ex nomine positorum ac eis adhaerentium adhaerereque volentium saeeularium et spiritualium est hoe, circa quod ista praemittuntur. Primo quod littera concordiae ostendit, qua-

829쪽

litor anno Domini Mee M LIII. in synodo generali Peagas eirea sestum Trinitatis indieta fuit synodus sacerdotibus in Montibus Cuthnis. quatenus proximo Subbatho post festum sane ii Procopii annisjus dom thidpm compareant magrester Ioannes Rohyegana. magister Joannes Pril, ram ac alii magistri. set cum sacerdotibus aliis ex una. dominus Nicolaus de Pelli rimo W Εpiscopus cum sacerdotibus jam nominatis parte ex altera, et comparentes tractent inter se materias noeessarias in fide specialiter. ut in unanimi consessione fidei catholi eas do corpore Christi in sacramento altaris secundum evangstitimet sanetos doctores se in eodem veraciter fundantes resideant. quem admodum hoc est sactum. 2. Quod in eadem littera cone ordiae istud ponitur. ut libere unus alium impetere possit. saeerdos sacerdotem et magistrum, et magi, ter sacerdotem, et sic unus alium qilemcun- quo, quidquid tetigerit alicujus praedicationes. doctrinas, tractatus. praesertim do eorporo Christi, de illis ut satisfaciat, et juxta excessum probabilem reformeti Deinde in eadem littera eoncordiae istud publice exprimitur, quod orta divisione intor partes, illa a parte utraque conseripla ad synodum proximum generalem rogni praesenlptur, quemadmodum hoc ita laetum est. Iterum in eadem littera con ordiae ponitur, quod quidquid Synodus in his commenda Vprit, secundum legem Dei et dociores sancios se in eadem veraciter fundantes, quod fidem catholi eam aut Iogem Dei non destruit. hoe a parte utraque suscipiatur. Illa promissa notans quilibet, qui non esset acceptor personarum, posset dijudicare. si sunt illa sic. quemadmodum con-eordiae ex utraque palte testantur. adimpleta a personis, super hoea synodo ad hoc depulatis, ut pensent haee, de quibus inter paries est discrepantia, ante omnia Deo, fidei et partibus injuriam non saetontes. Omnia ordinantes se eundum legem Dei et doetores se in eadem veraciter iundantes. Ex quo nec litterae a parte nobis adversa secundum concordata sunt sactae obligatoriae sub poena consorini ex parte Pragensium pro magistris Joanne PFibram et Pro eopio de Planaeum eis adhaerentibus; a Grecensibus pro magistro Joanne Rohyc-gana et a Lunensibus pro magistro Kene lavo Draeho eum eis adhaereulibus consormes quales Thaborienses. Piesenses et cum Sarowhonibus secerunt. Nee magistri salis se erunt culpis contra ipsos Pragae in synodo generalis ieetis, quibus in reeessu de Montibus Cullinis, dum iunc non a meit opportunitas loci et tem poris pro reeompensa eisdem ibidem impendenda, reservatum fuit

830쪽

jus et potestas notis candi. illas magistrorum culpas praesertim tune . quando discrepantia partium in notitiam synodi deduei debuit. pro quibus, ut timendum est, adhuc gunt et erunt lites plurimae in hoc regno inter magistros et sacerdotes simplices. sicut nos saeerdotes Thaborienses culpis nobis ab ipsis in Montibus objectis respondimus et eis satisfecimus, quae responsiones post hoc in synodo sunt ieetae et in manus domini Maiahari in seriptis repositae : et de eulpis magistrorum in synodo ieetis synodus nullam mentionem nec aliquam discussionem in edicto secit, sed indetermina tas reliquit; nee personae a synodo deputatae ad pensandum ea. in quibus paries diseordarunt. seeerunt discussionem de cunetis punetis synodo oblatis. pro quibus orta est dis eordia patula in Montibus: sed multa puneta ex his indiscussa contra litteram eoneordiae relinquentes secerunt edictum do multis punctis. de quibus in Montibus cuilinis nulla inter partes speetalis saeta est mentio. nee in scriptis ab utraque parte synodo praesentati aliquid de his est repositum. Finaliter tune ad edietum per personas a synodo deputatas laetumaeeedentes istud primum protestamur. et nolum esse omnibus exoptamus. quod nos praescripti omne verbum Seripturae sacrae in edicto positum in sano sensu spiritus sancti coucedimus, etiam et omnem sensum sanctorum doctorum ibi positum in eadem scriptura sacra et vere sun dantium. Nos autem habentes sundamenta multa ex sacra seriptura et doctoribus in eadem se vere landantibus, quae nostris sensibus videntur huic edicto in certis punctis contraria. eidem edicto non audemus consentire, et praesertim in hoc puncto, ubi commendant prosessionem sidoi de eorpore Christi magistrorum tan- qi iam seeuriorem. meliorem et firmiorem. cui a doctoribus sententialiter contra dieitur et in forma illa non exprimitur in scriptura. rejieientes non dubium in hoe professionem et consensum fidei securiorem et firmiorem, in quam pars ulraque in montibus cousensum praebuit, cui nee verbis nec sententia obviat scriptura sacra. nee doctor aliquis eidem eontradicere invenitur . etiam salvo honore quorum eunque nobis nimis videtur grave prohibere quaedam puncta

in edicto posita praedicare, et specialiter ubi synodus hoc vult habere, ne ab aliquo saeerdole ad populum praedicetur, quod Deus sit major eurpore Christi, cum expresse in evangelio legatur, quod Christus dixit: Pater major me est: quod oportet populo ad intelligendum declarari, ad quem sensum hoc protulit Christus. Quidquid

SEARCH

MENU NAVIGATION