장음표시 사용
281쪽
tantum nituntur, ostentationem in his praeserunt c. Quid sit Rel, piosi scietitias quoque ad artem militarem pertinentes, inrne M thematicas unicὰ profiteantur,idque sui asseuerent Religiosi esse initia tuti l Essentne hoc institutum, ut vitae mixtae, praeserendum contemplativo Iliine Religiosi praeserendi Religiosis vitae contemplar tuae per se addictiso Quin etiam objeruandum eum CONTEMPLATIO nomine proprie non intelligatur tudium, ut sic ,etiam acrarum liter rum ait illa debeat habere neceβati,conrtintiIum,olantatis actum, Seu amorem Dei in voluntate in maiori perfectione, grad i quam ad illa supponatur, O maxime a1nanda site aspectu charitatis ad Deum ipsum . quatenus amicitiae proprium emuniri amico, adesse illi, colloqhi cum Io sinis enim huius contemplationis es uni cum Deo, ut explicat sapie
ter Stia .lom. a.de Relig. lib. 2. 9. Plenitudo autem contemplationis, e
qua in viris perstetis derivantur opera charita ais in proximos,non est planitudo iudis, sed actus habentis annexum actum voluntatis in Deum c. ita ut ex cognitione, amore illius moueatur ad operam adhibendam, praedicatione, doctrina, consiliis, ac similibus med ijs, ut homines pariter ad Dei amorem excitentur c. SI FIAT , ut Religiosi, vel Episcopi plurimum in studio, ut sic etiam sacro impendane teni pus, modicum vero in oratione, vel contemplatione , ita ut hanc secundario sibi proponere re ipsa videantur, neque hac detenti breui tempore communiter possint eo in Deum amore ferri, ut quasi cogo tur ad eumdem caeteros hortari &c aut de facto non erantur activae vitae opera praeserenda haud esse contemplativae per te operibus; adeoque nec Religiosi, nec Episcopi ex illis praeserre semet posse hominibus vita tantum contemplativa addictis. Interrogauit quidem Christus Petrum Ioan .ar de amore erga se ipsum; postea illi pascendas oues suas tradidit Amor autem Dei iunctus est necessario contemplationi Christianae E quibus LIQUET; quam addictus contemplationi debeat esse R. P. Debet certe prae cunctis,etiam Epilaopis,coutemplation Iuspensus esse,cum debeat etiam prae illis actione esse praecipuus, sed minis ieram spiritualibus, seu solicitudine Omnium Ecclesiarunata, praetermissis sarcularibus negociis omnino quae licet quandoque concedat S.Th. q. I 87. a. 2. tractari posse Religiosis, cum quatuor tamen conditionibus, quas ingeniose e textu ipso colligit Caiet ab Episcopis tamen, multoq. niinus a R. P. tractanda sunt, sed insistere tenetur Orationi, ct Ministerio Verbi Dei. Huic utrique cum se insistere haud posse arbitrati sint Apostoli duodecim , si vacarent mini item alendividuas, aliosque indigentes c. in sola tunc Ciuitate Hierosolymita. na Existimabitne R. P. sunctionibus sui muneris spiritualibus, propriisque, insistere,in omnium Ecclesiarum solicitudini acare polse, una cum temporalibus,in saecularibus curis , semet unicum Θ Haud prosecto esset Petri, Apostolorum imitator ille R. P. sed potius rL. hoc libem oppositus Qui vix dicaret tempus recitationi Canonicarum Horarum nec ea. integre, deuote, di attente Persolueret, aut vix
282쪽
num quadrantem eontemplationi dicaret in singulos dies, nee saltem vitae suae actionibus praedicaret populis sed ministerio esset qui .dem detentus in fulgendi suo corpori, ac in dies Cola sanguineos, Afine ite suos duritiis chonoribus sublimiores reddendi CXXVII. In septein Diaconorum electioiae descripta hoc loco perpendendum. I. Licet horum primarium tunc munus esiet ministraro menses seu viduis,egenisque,alimenta distribuere quae opus illi erant, electos tamen fuisse eos tribus exornatos qualitatious, boni scilice est nimonis, quorum scilicet virtus ab omnibus probabatur, plenos Spiritu sancto, seu diit iniquam maxime gratia, ac Spiritus Sancti loni, S. sapientiae Te diuina scilicet, prudentiaque caelesti exornatos ἔ Aia norialia dotes obseruandae in his maxime, qui eliguntur Cardinales, Episcopi, & Sacerdotes, quorum munera lunt spiritualia. qui in Mensa Domini debent ollar re sacrificia pro se, Mouibus sibi conis illis Anno: multo magis in R. P. electione . . Apostolos solum qicitatem illius, quod petebatur,proposuisse, omnesq. petitioni adhaesisse. Facile equa postulantibus R.P in Ecclesiae uniuersalis beneficiuna,vel ad salutarias in animarum salutem regimen suum annuent populi, Principesque Catholici . . Apostolos tantum imposuisse illis manus , seu illos cons crasse Diaconos hoc enim nulli alii poterant praestare neque enim ordinatio sacramentalis illorum, qui perpetuo se obligant ad inseruiendum Deo in Diuinis ministeri)s, poteli alteri competere, quam Ecclesiasticis personis Sicuti autem colligi videtur hinc, Me c. I 3. v. 3. tactum instrumentorum, in consecratione Diaconi Presbyteri, ac Episcopi; nec eo quod olam adhibeant illam Graeci in simili consecratione ,eam penitus rei)ciendam a Latinis,maxime cum in quibusdapriscis ritibus hierint illi magis constantes, vel pertinaces, quam Lati- seu consecratio per legitimum Ecclesiae ipsius Ministrum &c. An vero interdum possint, tum iurisdictionisspiritualis, tum ordinis actus ipsos
quidam exercere legitime distentiente R. P. si legiti uic consecrati su rint, alia quaestio est; de qua nonnihil .i8.indicatum cst. q. Multitudinem dij ipulorum, inter quos saltem plerique lauieiunt, elegis e septem Diaconos, non vero illos ab Apostolis saltem solis electos futile. Cum igitur Diaconatus ab initio Ecclesia censeatur suisse inter ordines sacros trium enim sola dicitur fieri mentio in Diuinis litteris, in Decretis, litterisque Pontifici)s, Sacrasque Canonibus viqite ad S. Gre . hoc eli Epijcopatus,Presbyteratus, Diaconatus Melectio ad hoc ministerium spectauerit etiam ad Laicos, cui Apostolorum concessione, seu aliunde, non cii vituperandus omnino mos, que ni fama cli adhuc Venetiis permanere, ut scilicet Laici suis suifra Dis comurrant ad Parochorum electionem Equidem populum. laicos, cum eligendi
erant Episcopi, non dumtaxat testinionium dedisse, postulasse, assensun essario requiri, praeter
283쪽
sum pra buisse, sed, sin agium tedisse censent Iacob. Pamel in An-
si ea valde versatus tom. 2.Instit. Moralli. q. c. 28 qui subdu hunc mo' rem perdurasti usque ad Caroli Magm ac Indouic iiij tempora dein docum sibi noctius vindicassem quid aio Imperatotes, Leonem M. Sc re por.VII. illud Ecclesiae restituisse, sancientes legibus, ut Clerus. Populus Episcopos nominarent,aceliderent; sed idem constituisse lexand. II. ante Greg. GI. de Pasibalem I post eundem Greg. 'L testo leonio lib. .de Re n. Ita l. qu0d forsan contigit, cum sub eodem Pol ilhcean. raria pax inita sui inter Pontificem. Imperatorem in O. cit Lateran celebrato a Ioo dc amplius Epit copis, concessis ab Imperatore liberisoni lino electionibus Episcoporum,& Abbatuni Clericis, Mi,nacis c. randem,ait, electio Episcoporum a tempore Greg. VII. BN san 8. de mluta 6t. aut reuocata ad clerum, Meiade ad Collegia auoniacorum,eaque consuetudo ,πt constat ex Decretis Innoc. IR Greg. X. . IILE Bonis. MIL de Elect mi durauit multis saeculis, imbisque ad Clem. V. ut patet ex eius Constitutionibus de Elect. in Concit. Viennensi editis do Electi Clem Postea vero datum G A P. auctoritate Regibus, tanquam
Eccleparum Tatronis,lus nominandi, designandi, C o serendi Episcopos ab ipso I .P. instituendos Ex quo factum est, ut Episcopi Regum e Princιμι in aulam 1equantur c. Addit post alia sapienter Micet non sit Iuras Diuini, ut populus in eliged Episcopo sus agium serat, fuisse tamen ritum,
mora m au temptisseruatum , ac peculiariter initio Apostolicae Ecclesia surgentis, ut constat in septem Diaconorum electione . quando I. 3. Paulus, ta Bainabas seglegati sunt in Evangelium Dei , quando actum es t. t. de electione polioli loco Iuda. Pariter ad electionem R. P. concurrisse erum, Populu.nque Romanitia suffragio suo, adi quando uolatum, aliquando redditum. nullii ex Ecclesiastica Historia, ligunc saltem populi petitionem, contensum fuisse interduin fuisse requisitum constat: Quod tandem ius paulatim a solos Cardinales translatum cum approbatione Concit. Lateia n. lubia lex III an ii 79. sicuti is uulscatum . Ex hoc sane Petri, de Apost illorum facto habet iis,qua niuis R. P. ablolute possit constituere ubique Epiuopos, nullo sibi merito repugnante, consultius tam ei esse ut omittantur scandala, seditiones Sc. ut inuitis Principibus, 4 opulis Mia confer. ntur Episcopatus, sed potius iis cosentientibus illi eliga cur sit ceni in suauius chiacit regimen Ecclesiasticum, Se pi) Patris ei voluntatibus laborum, si non iniqua, vel minus aequa velint, morem in hoc potissimum gerere: Hoc enserunt prisci, Sanctissimi Pontifices diuitis non eandum si liviscopum statuitur c. in Ullus d. 6 i. c. I. Sp. 2. Catistin ι hic electus fuit an . 23. Nov. q. ad Episc.Gall. Nec non c. I. d. 62. In cp.S. Leonis hic electus an .-o. Maiicia. aci Narbon.Epitc. .vel 92. lic
284쪽
sunt electi, nec a Tlebibus expetiti, nec a Protuncialibus Episcopis tum Metropolitani iudicio consecrati ac sularit, n fuisse legitimam electio. nem. consecrationem huiusmodi heminum , qui ne a plebibtis suissent expetiti c. Si certe requirebatur consensus ordinis, plebis d. 6DC. 26.ex ea d.ep.Calest. e. 27. ex ep.S.Leonis 87. vel 39. adipisc. Vicia. vel Principis c. 23. Cone. Tolet. Ia .c. 6.ad Epit copi, imo etiaria Metr politani ordinationem cap. I p. ex epis .eiusdem S. Leonis 82. vela . ad
Anasti Thessal. Epist. Duni dissensisset ordo, vel Plebs, vel Priuceps,nolegitima erat ordinatio; quicquid sit, an irrita potuit enim id quoque indulgeri a R. P. ut esset necessaria penitus conditio 3ec Per se a te ni videtur illa secus facta fuisse rata declararunt siquidem Trident.
terorum ordinum, nec popidi, nec cui uis satiιlaris potestatis, o Magia stratus consensum,seu vocationem,siue auctoritatem ita requiri, isne ea irrita sit ordinatio, can. 7. anathematia an contrarium sentientes Eepotest quidem Ecclesia pro temporum varietate addere, vel minuere, quae sunt de iure positivo ad legitimam prorsus electionem,& ordinationem ipsius R. P. nec dum aliorum inferiorum Praesulum &c. Sic etiam ipsorum quoque Sacramentorum dιspensatione, salua illorum substantia eam eotestatem perpetuὸ in Ecclesia viguisse, declararunt i)sdem Patressest. M .c. I. Υtea statueret, Ne mutaret, quae si cipient tim tilitati, Ita ipsorum Sacramentorii venerationi, pro temporum C locorim arieta
te magis expedire iudicaret. At cum expediat Principibus Episcopos in suis ditionibus habere benevolos,seu sibi, vel sibi subditis non intensos, quamuis eorum electio, mordinatio non possit, vel post et alicubi
impediri irincipis assensus requiri potest, vi actu praesint Ecclesiis in
sua ditione existentibus, ut coli igitur etiam e C. Cum terra de Elect. Equidem si hi accedant ac Ecclesias citra principis assiensum, praeter quam in aliquibus Prouinciis tena poralium possessione non ruerentur,tot disticultates quod experientia luculenter, ac non semel testata est in ditione Principia in aliquor, S. R. E. Feudatariorum quoque a experirentur, Principum animis haud sibi conciliatis, ut futurum sit, quod Episcopatu uni illorum reginien suscepisse vehe inentissime taedeat 5 qtrandoq. ab ea ditione pede referre sibi opportunt videatur Si enim non propitius sit Princeps, non populia, sed nec Cleri; ira, regere Episcopi pol sucido iace, ac in dies occurrere que ut occasione S. N Obla tetitia Principsi Ministris, ali lue recentiu cotrouersiam. Quod de Catholica fide scripsit Leo I ep. 29. ad Pulcheria Augusta 3. q. s. c. 21. Eci humanae aliter tutae ecte non possimi, x. si quae ad diuinam conleigionem pertinent,et Aegia. Sacerdotalis defendat auctoritas; accommodari me rito aeque potest regini in Ecclesiastico iniri ici pulti ditionibus me- ue en in illes unquam tutum erit ab Ecclesiasticae perturbatoribus disciplinae, nisi una illud Principis auctoritas de sendat non defendi et autem illud interduin Princeps, cum ipso me penitus inconsulto quaedam agere, vel decernere volunt Episcopi, vel Ministri Pontificij hinc
285쪽
enim ille irtitatur 5 c. di quare diciu inest etiam, s. ceIera suum inficientia gregem poteritne unqua auertere Episcopus Principis non
adiutus opes Confessi sunt id Patres Turon. onci l. alin. 8Iῖ iub Leone III de Carolo 3 r. Incestuose, parricida, homicidae multi apud nos heu proh doloo reperiuntur sed aliqm ea illis Sacerdotum volunt admonition, ἶus aurem accommodare, oleum in pristinis perdurare ramivibus, quos oportet per saeculari potentiae diis iplinam a tam perpetua consuetum
coerceri, qui per salutifera Sacerdotum monita noluerunt reuυcari. Qi ο-rum aliquos iam XCOMMVNic AVIMUS ; sed hoc illi PARVI DEA,
DE TES in eisdem perdurarunt climinibus . damobrem Uxa decer nar mansuetudo,quid de talibus deinceps agendum est. Prima pars huius
cap. reponitur allata Q. s.c. 22. Dum autem merito vel et lain imm
.rito auiter irritatur Princeps, ta nequit Principis animus conciliari. unde era uia oriantur candala in populo, suadendum est Episcopo, veLpilcopatui renunciet inter enim lex causas Renunciationis allatas ab Innoc. III. C. Nili de Renunciat hanc quinto enumerat loco, Pro
graui quoque scandalo euitandi cum aliter sedari non potest licet Episcopo petere cessionem,ne plus temporalem honorem,quam aeternam videaturis lectare salatem . Eterna an inarum salus, quae in primis credita si R. P. potest exigere aliquando, ut ipse hibeat Episcopum, etiam notia petentem , Episcopatu Irenunciante: At si non iure Princeps aliquis esset Episcopo institus, vel populus illum odio haberet, ampliori Episcopatu esset decorandus. SI cum tali circumspectione d adus ac retinendus est Episcopus imito maiori Regularis Praelatus,na ipse magis insidue versatur cu suis subditis, qua Episcopus,4 ad ampliores progressus in EuageIica disciplina tenetur illos diriger qua Episcopusio.
pulu;Si enim Regularibus subditis non gratus fuerit Praesulieritne satis idoneus ad persectionem illis suadendam verbo, opera quoque Aeplerumque saltem non erit gratus,si illum R.P. eligat , ptiuans Regula res voto,quod iuxta Constitutiones, quas protessi hi erant,habebant iaclectione, vel Generalis, vel Prouincialis, velim mediatorum Pristi lum-Verum quidem eit, sit Regulares inlineritis sustia gareiatur, allecti ve Iprecibus, ve muneribus, vel pronussionibus, vel humatro affecta aliquo impulsi, dignos fore, ut DR P. quandoque voce ac tiua priuarentur . vi in Sacris Canonibus in si in ili decretum iam fuit de Episcoporum tae lectoribus. Sicuti autem non negandum est, quia aliquoties indigni eligantur Praesules a Regularibus ipsis ita falcia dum eli, nota aliquoties attendi quoque merita singillaria probitatis, scientinae pruden tiae is nonnullis, quibus a R. P. conseruntur Regularium Praesidentiae de qua re n. Onihil indicatum cit n. 93. S.I.Multitudo sane fideliu D Hierosolymitanae Ecclesia optimos prae caeteris elegit septum Diaconos. CXXVl II. Nicolaum septimo loci inter Diaconos repositu uia, quo discipulorum multitudo statuit ante conspectum Apostolorum, e q&rbus orantes imposuerunt manas,uia probum euasisset, auctorem fessi se haeresis Nicolaitarum diciae, multi,nobiletque scriptores affirmam
286쪽
xa mrmant. Non desunt tamen ali ex antiquioribus, ineIeberi
mis, ac recentioribus, qui id constantillime negant alumque auctores Communitatis uxorum, incestuum, similiumque turpitudinum ad sibi auctoritatem conciliandam Nicolai Diaconi nomen traduxisse: Idque asserunt S. Ignat. Dis .ad philal clem. Nomo hi duo tempore Apollol rum vixerunt , . 8.lib.6. Constit. Domb.m Synop .Hyppolre. in lib.de a.discipulis, qui testatur Nilolaum, xviram fide cathollica probatissim tit augustiori honore auctam,factumque ab Apostolis Samaritanoram Episcopum . His postea substrii serunt inter alios amel.a c. 6 Tertul de Traescrip. Hares ubi Master alium Iocum e S. Ignat. p. ad TraIL Laron.
Ron .in Hoploth. sedi. .f. et .c.q. de Incestu . E quibu patet, quani cautus esse debeat R. P in adhibenda fideri; quae sibi nata autur, de a icuorum sceleribus, impietatibus , non recta fide, opinionibus tenterarus&c. Quot calumniatores, hoc est Diabolici homines nam nomen Diabolia calumnia derivatur reperiuntur etiam modo inter Catholicos quoque, Maxmie in Principum Curiis; idq. ea liuore, inuidia; ex Odic, vel ultione iniuriae acceptae e spe commodi ex aliorum dehonestatione, diei cupiditate immoderata, qua seruntur omines ad euertendos alios fortunis sciis honoribtis, gradibus. c. per calumniam DPatet ipsime Romanae Curiae hoc etiam saeculo, homines integerrimae vitae, ac doctrinae accusatos de pessimis moribus, Mnon integra fide; imo paucissimis ab hinc annis in ascriptas, instar Nicolai, qua Mopuriones, quibus oppositas, de proposuerant, imo de ediderant; tun etiam Episcopam, P doctissimum C Catholicis am alicubi proclamatiim fuisse tanquam aliquarii auctorem propositionum per se in naturali se naui sensum qum Catholicum habere possunt; sic enm S multae propositiones sacrarum literarum in proprio verborum lensu salsissimae sunt cinio haereticae, nisi aliae attendantur dec. dareticarum , eihIque est giem a re incisum inis
amplissima urbe, tanquam homιms non Catholici, itidibrio expositam,qnorum liuors, odio oec. Cum tamen illae propositiones non reperiantur onua in in eius libris, imo potitis oppositae: Quod si verum, est, si eo quod nollent subscribere illis propoptionibus, Lab illo Episco p assertis, catero qua illis Iobscribere paratissimi, persecutionem patere tu , Beati profecto essent, quia paterentur propter iustitiam,irn I oppete
νent mortem pro non ascrenda hac falsitate, potissimurn alteri iniurioso proculdubio Mai tyres sorex relicrat, quam beatis licii neni certe non ast ouerentur illi, qui persecutionem paterentur,e quod essent nimis si perbi, auidi, alie appetentes&c. ut ait S. PCtrusci. cap. 2. et 2 o. quid
vetat eiusmodi passionem c. q. v. Is Idem,quod huic Episcopo, coni, git iam Liιcisero Calaxitano Epocopo , qui intor a multis habitus fuit, habetur haeresis Luciferianorum; cum tan)en ille fierit sanctissimus vir, de celebratus a S. Hieronym. in Catal de S. tban .in Apol. de fuga sua; ac pluribus id ostendit Doctor Ambros Marchin in Apolos. Delens ad V, h. VIII con a Baron. tom l. v. 36 a secutus Historiograpvor antiquissimos
287쪽
νrHertim Graecos Dratione particu Iaris illius Canonizationis Re δι
a. de Ver. Fid. Martyr .Th. Huri ollandit illi evecta fuisse templa,induboeiulas co cessas, recitari eius ossicium,celebrari Missati Sc. Sanctu nicuoque illum nominat Rayn.de Mal.ac Bou.lib. Partit. I. Erol. v. n. Ismirno postea Ianctitate eximium , caelitimque honoribus apud Stirdos merito bonefatum. Sic Ilulirium pietate, de doctrina virorum fama vio . latur nonnullorum potentiis minuidia, malevolentia Sc. Nonnullorii dolis dec. Quod nefarium crini en, Mexecrandum, di omni seueritate plectendum cri iam . 6o. significatum est quoque Charitati, ac uitistiae vel ementissime repugnans, plane Diabolicum privus, magis hoe seculo propagari caepit tum quia quasi cessarunticvnae iam decretaea euibus Ciuilibus N Canonicis contra Calumniatores e lunam Didsecuti neu ligentia,qui grauissime oppido delinquunt eas omittentes, dehinc calumniis amplissimus praebem aditus tum quia nonnulli videmtur hoc Laeculo sere dominatum in aliorum amam sibi vindicasse tam quia non deluerunt, qui ediderint, solummodo veniale peccatum ess
calumniam calumnia rependere; facile multi sibi suadere queunt, se pati, vel paslbs fuisse calumniam; tum quia in ipsame Vrbe, a qua deberent esse remotissima Diabolica maxime vitia, apertissime pater,
apertissimos calumniatores in Jsdem honoribus, gradibulque retentos fit ut e Sc. Quamobrem aurcs R. P. non patefaciat iis, quos Iam n
uit quibusdani non esse propitios, cum illis habitille, aut habere comtentiones, nullos velle in doctrina, vel moribus pares c. Si quaedam examinanda iudicet, explorari iubeat veritatem ab hominibus sinceris, ac neutri addictis parti,deprehensaque calumnia ,hanc passumit: Orbis conspectu peculiari aliquo fauore, seu beneficio prosequaturi,ill..toriis caluioniae pariter in conspectu orbis graui omnino poena
puniri constanter iubeat. Meminerir, Sc eos, qui patiuntur calumniam, necunia uertia iam Itis in animarum, v Ecclesiae ipsius beneficium, seu
S unicilliti te, sicut Dauidem ipsum, mandata ipsamet Dei cultodi pose prae tristitia, ait timorem c. ut obseruata. Ambros in Psal. 48. v. 3 . hediMe me a casumniis homini , Ne custodium mandata tua: de ita Romana Curia facile reperi aliquos, qui consilio adhaerent, inedi, oui hut Parasitorum ante signanus in Alexandri Magni Curia, suadentis, uotlibet crimen in qu emlibet intendatis; t maximὸ Ianet ininus qui ui s cs,manet tamen cicatrix & Ducis illius, seu potius latronis, qui sitis dicebat militibus, rurpite spoliate tam amicos, quam inimicos γnam,rqiti spoliari funis agant pudetrincipem , t restituere Mamur, semper tan. en aliqua practe portio remanebit apud nos. Vnquamne pristino ruttii uetur candori carta, inquam atramentum stillauerit tistini uni si quidem est, conspicuos etiam dignitatibus, nedum virtutI-bus, honi ines Romae, ad Superiores non fuiste elatos honores, licet arusitatem caluamiarum aperte ostenderint,e sola cicatrice, Quae remat
serat; pastas Iollana esse caluinniam, obstitit, quo miniis illos assequerentur. Si. un en dici dariste Diaconus euasit improbus, uno luse
288쪽
probissimus auctor Nicolaitarum sectae, quid mirandum, si nonnulli econi pluribus, quos elicit Cardinales, ac Episcopos R. P. euaderenti s Jigilitatibus indigni Sed unus fuisset inter septem de qua re n. Ior. Act. i. Sic etiam iniussa esset tirorum querela, quod aliqui ad sacros as missi ordines ab Episcopis, ve ad Religionern, seu Prosessionem a Regular bos Praelati euaderen illi incontinentes, et reserti vitiis, hi ero ij- regulares tu moribus dum plei que, aut maxima e parte e plurimis, quos admisit lent, forent tales, quales requiruntur ab eorum statibus de huiusmodi querela sapient initiae reijcitur d. 47.c.9.e . U. p. 37. ad Cler Pop. Hipp. Iulia vero foret se maxima pars, e plerique esssent incontinentes,disciplinae Ecclesiasticae, ac Regularis fores c. Vndi sicut illa Ecclesia, vel Religio xel Domus Regularis immerito dicere- ur deformata in moribus ita naerito absolute talis ista diceretur, qua paucis comparentur aliis, non elisit vitiis contaminati Seu haec s rent carnalia, seu spiritualia Sic etiam non arguendus R. P. qui non omnes dignos decoraret Ecclesiasticis dignitatibus, si eorum non fia-beret notitiam, licet eam sedulo curasset; sed solis si indignis eam conferret, aut minus dignis; bi enim septem, qui ordinati sunt ab ApuItolis Diaconi, pra caeterissuerunt eo gradu absque ua dubitatione digniores.
CXXIX. Imon dumtaxat dicitur obtulisse pecuniam Aposto
lis, ut darent sibi hanc potestatem, ut cuIctemque im-
posuisset manus,acciperet Spiritum sanctum, ex Petrus respondisse , Pecunia tua tecum Is in perditionem , quoniam donum Dei existimasti pecunia poderi. Non dicitur obtulisse ut pretium , vel ex
silinasse pectinia emi Undenam habetur, quod menderit ille potestatem aequiparare supernaturalem dandi Spiritum Sanctu pecuniae, quae res temporalis erat, non pluris illam, quam laanc aestimans λ Ipsam et pecuniae oblatio, qua putauit Simon allici Apostolos potuisse ad dandam illi lupernaturalea potestatem, tanquam valde Religioni iniuriosa a Petro habita suit huic enim Virtuti quam maxime aduersatur peccatum, quo res diuinae sacrae quocunique modo ut prophanae tractantur, aut tractari videntur . Oninis autem datio rei temporalis eiusdem ue acceptio pro re sacra possidenda, danda censetur emptio δε venditio; neque nilli prorius necessarium est, ut proprie pretium intercedat, vel aritimatio proportionis, nedum aequalitatis, rei temporalis cum re spirituali, seu sacrae sic enim omnes concedunt, simoniae peccatum esse, si in ipsorum distributione Ecclesiali icorum besneficiorum intercedat V AVS a manu, alingua, ab obsequio munus. ipsis in reddit reum limoniae tribuentem 52 rccipientem . Profecto si PAR D pullus negare potest hoc etiana Suar.tOm. I de Relig.c. 49. . G1 an. 3.
289쪽
a n. s.tradii Posse probiberale tegeniciun rca gratuitam largitionem, o receptionem ratione spiritualis benesicli, aut miniterisse initii tu illitis fictam, constituendo contrarium actum in vera speciesimoniae, etiamsi dans, emantum in se est, reuera intendat, nisi ea liberalitate, vel gratitudine d nare in de fasto nonnulla etiam cano assura in nonnullis hane dilucide v atuitam la=gitionem , ct receptionem damnare peritas qa prenouerat; tum enim illa non sit sine orcsine atque respectu ad aliud obtinendum, sin
elem habet cuiusdam permutationis,quam, νt servetur debitus, acris rebus
hono, Optimo iure illam Eccbestia vetarepotest: PARTIM Concilioruin Patres, Summique pontifices repetitis aedissime Canonibus, Gon .hitutionibus simonia crimen in Ecclesiast. Benefic. distributione Inouere summo contenderint studio, agnoscentes,nita esse Eccles s ct imisi Piiluti ferme noajus, quum si illa, ac praefertim Curam anima, rem habentia, indignis vita, scientia constratur quod facillime potest contingere, si sub specie liberalitatis, gratitudinis c. nonnulla tenseporalia, aut eorum promissiones praecedant, aut comitentur Eccles. Benes consecutionem vide se potest, dubitari non posse, quin hascia etiam coram Deo gratuitas largitiones, receptiones interdixerint maxime cum no semel asserant se legibus suis velle obstare calliditati. bus, ingeniisque hominum . nolle dari, vel recipi quidquam occasione vel praetextu dandi, vel recipiendi spiritualia e . Expressio autem clari in quibusdam solummodo indicat acriorem pro rerum grauitate prohibitionem . Et sane,nisi id re ipsa intendissent, proculdubio singularibus Ecclesiae commodis, ut tenebantur, haud consuluissent; cum secus haud fere vitarentur incommoda, quae titulo quodlibet, potissim uir ex contractu oneroso dandi Benes. Eccl.& recipiendi talem pecuniam, vel tale munus, aut etiam remuneratorio, vel aperta permutation rei spiritualis acremporalis c. orirentur. Huiusmodi autem calliditates, ubi Beneficiorum usus, Madministratio, maxime pinguium ii noribus, vel reditibus inducta est, in omni saeculo extiterunt, licet pinsterioribus saeculis frequentiores, ac nominatim stequentissimae hoc saeculo e quorumdani scriptorum vitio; quae ne haberent locum, non potuerunt non ledulam adhibere operam Sanctissimi Conciliorum . Patres, ac Romani Pontifices Addi potest; non esse veram diasti taxat simoniam huiusmodi largitionem,& receptionem gratia irram, Ecclesiae facta prohibitione, contra ius positiuum; verum etiam videri, echisa Ecclesiae etiam prohibitione veram esse simonia contra Diuinum Ius; vicetur enim esse Deo iniuriosum, quod eius dona , illi ite iam annexa,redditaque spiritualia, sacra, di quasi diuina, ita tractentur, ac si ipse per pecuniam foret inducendus, vel alliciendus ad ea praestanda; At quodlibet temporale exhibitum antecedens, vel concomitans rei spiritualis acceptionem videtur id pro rius indicare. Quare id rii test declaratio potius Diuini Liris authentica, quam lex notia politi
ua, quod absque sinionia nihil penitus dari, accipi possit tempora te, vel aliud quidquam loco temporalis antecedens , vel concomitans
290쪽
rei s iritualis, & sacrae datiotiem, ieceptionem . CXXX. Cum S. Petrus fuerit inter Apostolos, licet omnibus obtu- auertere, nam Christi oues facile euadent morbidat, si animarum Pactores elegantur Simoniace ideoque ubilibet solicite vigilandum, ne
in Vilorum distributione Beneficiorum , sed praecipue quibus aliqua
animarum Cura, vel Praesidentia est annexa, seu haec sit Saecularis, seu Reetae aras allud quomodolibet conspiciatur, peccantes seuere prorsiis pliniantur. Meminerit quoque quosdam MP. TVM a decimo quo que aeculo ann. Lo76 Gr m. UrbaL Tasch. II. Getis. IV ixta ad vitium hoc repellendum in grauissimas contentiones cum Imperatoiribi is ipsis Henrico III. LIV iuscepisse, e quibus schisarata quoque
oborta spatio sere so annorum,ne dum acriter eos coar Suilla ut tria sexto peculiariter egit S.Greg. corripiens ipsum mei Asai rutum Imp ratorem de R. P. electione quaestum captatem, ut lepitur in eius C.mm ad Psal. .Panit. qui estis, io i. v.9. TVM alios ut Clem.ΠL4 Innoc III. c. et 6.M 33. de Si lion probat S.Th. a a. q. ioci. ar.6 ad idem ita Rsiserenunciari Beneficiunt Ecclesiasticum abhs , qui illud recepissent praece lente aliquo temporali dato collatori, etiam ne iciente .lo , cui collatum est beneficium nec factum istud approfantem c. TVM saepinsime R. P. istud crtinen appellasse haeres m, ut patet . q.I. Min tit de Simon quod nomen nulli alteri tribuunt crimini uicet haud tale sit nisi simul accedat error intelle 'us , quod id liceat praebet autem suspicionent, vehementem,quod existimet id licere qui in hoc ciri lien, de maxin ei requenter, incidit quapropter ab ipsi R. P. habiti sunt, ut suspecti de haeresi, Imperatores ipsi eo quod Episcopatus, de Abbatias conferrent praecedentibus muneribus a manu , a lingua, ab obsequio, licet hi semet excusare potuissent, quod titulo liberalitatis, gra-tjtudinis,ob necessitates bellorum, regnorum c. pecuniam acciperet&c. Vncein non patro mirantur, quod huiusmodi crimen adeo verbis notatum in Sacris Canonibus, o ab ipsis R. P. etiam re ipsa, non subiaceat soro S. Inc uisitionis, cum tan: ei alia longe minora, Minus frequentia illi subiaceant cuius rei causa haudeli explicanda, cuna prudentibus sit iam peripeetao maxinie cum hinc fiat, ut subdita videntes Praelatos impudenter cxercere si ilaoniam , facile sibi uadeant, ut obseruat col.de Clem. contra Trael. Simon id est e licitum, quod est planela aereticum . TU 1 hoc vitium inlectatos etiam suisse Imperatores ip- ωS,Leonem, Anthe=nium, Iustinianum, cuius decreta in hanc rem colligit Ioan . SariSber. lib.7. Polycr.ca P. zo ac praeter Theobertum, D.rgoberrum, Clodoueum Secun um, Guntranum Reges, Nobertum pariter Frala- cor una Regem, Henricum I. O IL& alios Principes, Laicosque. Vt autem inicaciter elimine istud ab Ecclesia capitale scelus, quatuor videntur potissime a R. P. praestanda. PNIMUM V occasio subtraliatur suspicaudi ratiotiabiliter, quod simoniae crimen insit Romanis