장음표시 사용
471쪽
CUI Usu AM EPrac. 8ce. Templariorum sceleratorum si dirus exitus non te min.
net, te manet tamen Carle , te finquamJ di tui similis, qui impuro illo Nota impuriores estis. Resipiscat e .go tandem tua Parernitas, atque redeat ad Christum , quem te impii tui sermones djurasse rumis manifeste
comprobant. premit ultio noxas. tunc gravior cum
tarda venit. Abstine ab ea posthac laniena, quam de lChristi verbo δc nomine, toties fecisti: ne facetus ille discipulus tuus, qui Despauterii prophetiam, tibi ill
dens Citavit, verum praedixisse videatur , quando v- isum hunc illius Grammatistae. Et mala ab indoetu laniatum nomen I Esu, auribus tuis occinuit. Fabulla meministi: Tu enim potior eras hujus dramatis persona : jocumque istum . quo tu acri sale aspersus es , negare , aut dissimulare, non audebis, testibus id multis affirmantibus, nisi impudentiae & impietatis , in te sit libramentum: Im
nisi truncus es, tuos et mo te ludos facere, non imo
perfrustae tuae frontis rubore fateberis. Nunc ad te V. A. revertor. Ridiculae quidem sunt picae, nescio quae e caveis suis vana & injuria verba praestrepentes: de cornices chlamydatae & σπερμολόγοι alieno farcimento vea- tres collativos refercientes: sed locute laus has loquacitantes bestias, a Magistro ventre edestis nihil moror; Nam ego quid de me sentiant manum non vorterim: in id tamen est incumbendum, ut publicarum tubarum seditiosus clangor, homines ad crudelitatem, mutuam ' que internecionem accendens, & concitans, in sonos dulciores mitioresque flectatur : qui concordiam, pacem , tranquillitatem, di pietatem instillent animis esse-
ratis. Nam dum homines, mutuo sibi sunt offensioni, odiisque dc inimicitiis operam navant, Divinae favorem aut auxilium gratiae, sperare non debent. Itaque quibus serio religionis integritas, dc res divinae sunt curae, omnis armorum strepitus populique factiosus motus fugiendus est,& longδa similibus rebus eis secedendum .Praecipue vero , eum qui populo verbum Domini annum V ε aut
472쪽
.63 Fa AGMENT. EPIs T. &e.ciat, candido animo, pacata tranquillaque mente, spiritu quieto , di ab omni pemarbatae passionis
vacuo, esse decet: atque ab infami adulatione Princ, Pum, vanaeque illius popularis aurae captatione sem tum e ncque eos in laude ponendos existimat, qui imcitarunt aliquando populi animos ad seditionem : aut qui fortes & claros viros, di bene de Rep. meritos, in invidiam aliquam vocaverunt. Tandem quod est maximum ne Christi nomen praetendat dissidiis 'incisum,
Prudentissima cautione opus est: Sed aliquando Ecclesiasten nostrum, id est . quae de Concionatoris ossicio any s constribuntur, communicabimus, di in publicum si DEus dederit, exire patiemur. Hoc unum addam
iv. A. vobis totis viribus omnique conatu enitendum esse, & elaborandum, ut a bonorum virorum coni
hemis totaque adeo civitate, exputetis , dc extrudatis 'a las istos, tempestatum belli civilis auctores, vulgi turbamenta, animorum incendiarios, faces seditionum, Hismnicae nationis speculatores emimios, clancularios auscultatores, & insidios, conspecilliones, circulat, res, di circumcelliones, ne sua contagione bonos omnes inficiant. Mussitare enim quosdam inter vos, de Galliarum Imperio transferendo, nescio quid '. alios autem de constituenda Democratia , aut mutire' vides, ar subaudisse. Sed quid ais mussitare ρ Quid molire Imo vero jam aperte clarigare, Exclamem lubentivo, Fo, Melita rustist Ergo igitur, dic.
473쪽
Reverendi Parris HIERONYMI BAPTISTAE DE LA NUE A Pro Uncialis Aragoniae , Ordinis Praedicatorum P Hr-LIPPO II. Hispaniarum Regi datus, dieza. Augusti I 97 , Quo ostendit Pessitas
novitatisus intendentes, causas esse turbarum in Ecclesia Dei existentium. fACRA MAIESTAS.NUoxius Apostolicus , qui in vestri intritenqCuria degit , ac generales Araroniae fidei Quaefitores , ad me nuper Epistoras transmistre : quibus conqueruntur, hujusce Provinciae Rel liosos, summi Pontificis Mandatum , quo nobis circa ivinae gratiae Auxilia silentium indicitur , nequaquam observare. Eaque de causa , mihi Sanctitatis suae nomine praeceperunt , ut omnibus Provinciae meae Rel, wosis rutilis inhibeam , ne de divinae gratiae Auxilii, ulla prorsiis modo in disputationibus , tum publicis, eum privatis, in Concionibus, Lectionibus, seu aperiὸ seu secretdagant; illosque moneam , summo cum illis vigore actum iri , si secus eos agere contigerit.
Obstupui quidem ad Mandati hujus significationem. ae licet servata. quae praedicto Nuntio, de Inqui astus debita est obedientia) statim illud' per universam provinciam denunciandum curaverim , interminatis V 7 etiam
474쪽
LAetas Supplex de Ia mea etiam in illius violatores gravissimis poenis: cum tamen summo ordinis damno ea nobis injungi putem , ad Majestatis Vestrae Clementiam , qua Religiosis ita pie
patrocinatur, coniugere , damnaque eo mandato nobis
1llata demonstrare cogor, ut ei pro sua benignitate m dum adhiberi provideat. πInjunxit Provincialis decetar meus, ne in materia divinorum Auxiliorum propositiones ullas Religiosi no tarent, damnando alias, caeteras uti fidei dogmata propugnando. Ac licet mandato suo , nullo pacto innimearit , hanc fuisse Sanctitatis suae ejusve Nuntii , aut Generalis Inquisitoris voluntatem , summa tamen hactenus religione servatum est. Id autem tolerabile quidem filii. Vertim ne in Cathedris, pulpitis , privatiG ue disputationibus , aut alia quacumque ratione , de ivinae gratiae Auxiliis agamus , ea sane res est , quae nobis citra gravissima incommoda praecipi nusquam potuit. Sub falsis itaque delationibus injuriam nobis irrogari, sequentibus rationibus reverenter demonstrabo r quas omnes secra Majestas Vestra perpendi, quaeso , jubeat ac ponderari. Cum enim Provincia nostra, datis licte nobis tot conquerendi occasionibus , ad hanc usque diem justum animi sensum silentis continuerit 3 ncm- nullas jam rationes aperiam , qui laus ad Majestatis Vesrae patrocinium effagitandum adigimur.
PRIMA RATI αPRima ratio haec est. Quanquam Bela nobis priai,
bitio imndi de divinae gratiae auxiliis , rebusque ad illa spestantibus , iacile admodum atque uno veluti verbo feratur; iis ipsa tamen maximam nobis Theo .giae partem interdicit. Tanta enim est hujus amplit
do argumenti, ut graviores, atque ista aetate contra
theranos & Calvinitas, in quos ita serio Trident, num Concilium egit , magis necessarias dissicultates complectatur. De Auxiliis quippe divinis agendum uenit, quoties de Iustificatione Peccatoris , de merito
475쪽
- ritanum II. retemae gloriae , de libero Arbitrio. de Gntritione,
attritione, poenitentia, de voluntate Dci , ejusque providentia , aeternaque Praedestinatione . de impletio mandatorum, Zc observatione i s , de actibus virtutum Theologicarum fides , spei. & eliaritatis , atque etiam moralium , dicendum occurrit. Quae sari plissimam gravissimamque Theologiae partem prae se terunt : de qua propterea ne quid omnino dicamus, consequenter injungitur. Id vero in apertam Scholarum nostrarum eversionem , nec non Studentum ad nos confluentium detrimentum maximum cedit, quos cum excolere atque instituere de imus , in ea tameα rerum illarum ignoratione dimittemus, quarum scientiam atque notitiam abseluta temporum istorum neces sitas exigit.
ALtera summi momenti ratio , ex hac priore deducitur. Nempe ex hoc statuto Profestares , O cionatores & Confessarii ordinis nostri, infinitis propo. modum scrupulis agitatum iri; ne forte summum Pontificem & Ecclesiam otanderint. Cum enim omnes praedicti tractatus , quibus tota pene Theologia civit netur , aliquid de divinae gratiae Auxiliis secum ferant, si ita indiscretum de iis quoquo modo agendi interdia Gim stet , vix fieri poterit, quin mandatum impos, tum Prosetares aliquando violent: aut certe in hujus violationis aperto discrimine verabantur. Quippe vix laudati trairitus auditoribus tradi possunt , nisi qui, piam de divina gratia ejusque auxiliis attingatur. Ac propterea licet iis in partibus h refragabiles Sacrae The Iogiae veritates edoceant , quas ex ossicio pertractare cogentur, continuo tamen scrupula tenebuntur, num mandatum impositum violarint ι & ih latas adversiis hujus argumenti tramiores Censuas incurrerint :q-
nonnihil de divinis Auxiliis ex occasione delibarint. quo abstinere impossibile fuit. Eodem ri distrimine Concionatores ae Constavit
476쪽
aeni ribesius Supplex de lac Nutaversibuntur. Sacrum enim Evangelium , aut pse olyrtionis series silissime postulat , ut de divinae gritiae auxiliis in Concionibus agant, ut hominem ad divinam gratiam debith suscipendam , in fictis pulpitis ae reb nalibus instruam; ut lapidea corda ad divinae miser, eordiae pro sui emollitione petitionem disponant ; ut demum fideles ad secretam illam Ecclesiae orationem quae Dominica . post Pentecostem occurrit) recitamdam invitent : Oblationibus mstris, φιaesumus Dorme, placare reptis; is ad te nostraM etiam rebesses competi propitius voluntates. Quae certὸ si praestent, gravitamis scrupulis tenebuntur , an injunctium nobis praeceptum violarint. Clarius di apertius hujusce rationis potestas privatis ac familiaribus exemplis innotescit. Doceat, exempli
gratia , Theologus aliquis doctrinam illam , quam in Apostoli schola didicit Ecclesia Catholica : Nimirum
non stare in nobis Praedestinatioriis nostrae causam : aut eerte eam non esse bonum liberi arbitrii usum; cum is a divina gratia , ipsius Praedestinationis essectu , omnino pendeat: qua profecto Veritate , istius Praedestin tionis divinae tractatio nititur. Illico I fessori scrupulus venit, num praeceptum Violarit. Hac quippe propositione altera continetur: scilicet ex eo liberi arbitrii bono usu , consensus efficaciam a divina gratia pendere: quod contra recentiores illos Theologos, nunc prumum exortos, communi Ecclesiae Catholicae voce pro
dicatur. Pari etiam ratione, incidat Theologus aliquis in illud Spiritus S. Oraculum , Osee Ir. Periatio tui
ex te, Istaeis tarietummodo ex me auxiseum tuum r Aut
in illud Christi Domini dictum, Joannis O. Nemo pote se
venire ad me , risi Pater meus traxerit eum : Aut in
Alud , Sine me nihil potestis facere : Sicut pulmes non po- . res ferre fructim is siemetipse , msi manserit in mite , sic ό vos, nisi in me manseritis : Aut in illud Apostoli in Philippenses a. Deus es qui operatur in vinis lectio' perficere , pro bona volinitate et Aut in alia huius ne neris pene sexcenta : fieri nequaquam potexit. Ut Petuum interpretationes referat , nin bonorum i vox
477쪽
erum efficaciam . divina gratia. repetat. Qiri in re in latum mandatum offendet. Idem de Concionatoribus dicendum. Pulpitum asiacendat Conesonator , proferatque ex locis laudatis es quem: si eos interpretari velit, non dicam juxta Sa ctorum Patrum reconditiorem intelligentiam , sed familiari expositione duntaxat adducta ,, idem periculum imminebit. Nusquam poterit aliquem Divi Pauli contextum afferre, qui toties divinorum auxiliorum evic clam commendat , nisi de liberi Arbitrii infirmitate pariter dicat. Nec dabitur locus Parabolam Evangeliacam vineae interpretandi , ex qua Christus Dominus, attenta gratiae suae essicaesa , concludit , Erunt pri novi mi is xumus i primi. Nullatenus etiam fideles ad petendas a Deo vires poterit adhortari, ut quoties suavis inspirationes immittit, gratiae essicacis auxilium addat, ne eas forte respuat, sed excipiat: sic maippe ialatum mandatum impingeret. Nec plebem devotissimas Sanctorum orationes , quibus divinae gratiae a Nilum petitur, docere licebit. Nec Sancti Francisci hidi militatem , qua se mortalium nequissimum futurum filisse dicebat, nisi divina gratia obfuisset, ad imitati nem licebit adducere. Nec demum illud Augustini Lib. L. Consessionum, Cap. 7. usurpare fas erit: Gram tua deputo quacunque non feci mala. . . . omnia mihi
dimissa esa fateor , φιε mea si me feci mala, ct quare dracente non feci. Procul igitur, si h uusce manciati habeatur ratio , F F. Praedicatorum ore abscedent pulsuriae illae sententiae, quae Sanctis Augustino , Anselmo, Bernardo, Bonaventurae , Catharinae Senensi,
liisque bene multis in desiciis fuere , M ab iis ad aedita
cationem nostram scripto commendatae.
NSdum variis scrupulis , erga S S. Dominum no
strum tenebuntur Professeres, Studentes . Concionatores, ac Confessarii ordinis nostri ; verum etiam uiauo apud alios timore concutientur. Etenim nin
478쪽
r. risellas Supplex de Ia Morastri hae in parte adversarii adeo sollicite ae ὁiligenter
invigilant, ut nulla missa occasione , tanquam venatici canes, Prosesi es nostros, Studentes, ac Consectarios, odorentur ; num vectulum aliquod de divinae natue auxiliis proferant: quo illos e vel igio, veluti mandat rum Apostolicorum violatores traducant. Viros sibi devotos ad Scholasticos actus nost os submittunt, subdolis argumentis instructos, ut multiplici consecutionum serie Theologos nostros ad nonnulla de divinis auxiliis dicenda pertrahant. Immb ipse etiam Societatis Rector , hora octava serotina, laternam deferens caeca quippe nox erati nonnullos Doctores Theologos domum adiit, ut illos ad di 1putationem advertus nostros
concitaret. Quod quidem , si Vestrae Majestati placu rit , certissimis testimoniis demonstrabo. Nec absimili modo, mense mox elapso , post propugnatas in hocce nostro Praedicatorum Collegio Valentino Theses de scientia Dei, unde nonnulla , licet eminus, ad divinae Latiae auxilia trahi possunt, consilium domi habuere, bita totius disputationis dictorumque notitia : in s cum deliberarent, num Religiosum Respondentem vim
lati Pontificii mandati ac rue possent Vihat Vestra Majestas, quo pacto selerter & a mite se gerant, quaveratione eorum adveram nos accusationes declirine P
terimM : cum δc adeo indiscretum sit mandatum, re uis scrutandis sermonibus nostris adeo sollicite vigilem tantaque demum calumnias nobis struendi materia tu petat. In metu itaque semper erunt Professeres , Corincionatores , ac Discipuli , num illos in judicium uoc tura sit Inquisitio ; num injuriam patietur aliquam Ordo noster ρ, num severa animadversio alicui nostrum impendeat. Quod certe perinde est, ac si nobis MCYα
Theologiae , Doctrinaeque Evangelicae M Ecclesiastinue professio interdicatur.
Uarta ratio, qua nos eo Mandato gravatos Corite dimus, magni etiam momenti videtuT. Qinia. N
479쪽
delicet nos pacifica possessione , in qua quisque serva
dus est, dejicit. Nota certe est communis agendi ratio , naturali jure asserta , atque ubivis gentium comprobata: Ubi quis pacifica ac saeculari possessione alicurus rei fruitur, si alter in jus veniat , qui id suum esst velit, non illico propterea dimittitur. Omni quippe jure, Melior est conditio postidentis, quam recentioris
praesumentis. Nos autem ab annis amplius trecentis doctrinam S. Thomae profitemur, eamque repugnante
nemine legimus in Scholis , universa etiam Ecclesia comprobante, & plaudentibus Academiis. Speciatim vero imperturbata possessione fruimur , ea publice d cendi , quae de divinae gratiae auxiliis a Sanctissimo D ctore suscepimus. Assurgunt jam nunc , qui de nova sibi doctrina praesumunt, nobisque Schesis & ora praecludi volunt. Numquid pacificae nostrae possessioni imfertur injuria, cum nulla ejus , majorisque conditionis habita ratione, in nullo superiores , immo potius insinriores habeamur Rem Harius aperio. Aut ea in parte sana est S. in doctrina, vel mala. Nemo certe eam direrit m lam : quippe tota ab Urbano V. quem nonnulli ex e , Tore sextum appellant, uti vera & Catholica; a Joanne XXII. uti miraculis plena, eommendata est. Innoce tius autem hujus nominis VI. illius impugnatores de veritate suspectos pronunciavit. ' Ac demum Pius V. unanimi Cardinalium assensu , veteres ac recentes hinreses hujus ope profligatas asseruit. Idque jam inde
compertum habemus, qudd in omnibus ab ejus morte celebratis Conciliis generalibus , ac specialiter in Fl rentino , Lateranensi , ac Tridentino doctrina ipsius usurpAta sit; multaque ex illa fragmenta de verbo fuerint deflorata. Nec id mirum , cum & Christus illam semel atque iterum commendaverit , eamque Virgo Deipara Sancto Doctori conspicua comprobaverit, uti
gravissimorum Seriptorum fide liquet. Si igitur doctrina haec bona est , quorsum illam tueri ac praedicare prohibemur , quibus Gesensionis ejus jus speciali titulo est assertum Tametsi enim id in uniuscujusque officio
480쪽
, positum videatur , propterea quod Sanctorum Patdoctrina sit, & ab Leclesia vulgo sescepta ; sira tamen ordinis nostri lege tenemur , in hujus defuinem assurgere, ad ultimum usque stiritumo Quaque ratione nobis injungitur , ne aci illius defen11o1 respondeamus , hocce potissimum tempore , quopter damnum Scholis nostris illatum , deuirbatan possessionem nostram, ita sollicite adversarii nostri in a movent, tentant, adnituntur , ut ad eam everdam collatis consiliis conspirasse videantur.
Licet porro Patribus Societatis S. Ignatio jussit, quarta Constitutionum parte , Capite I . UTheologia Scholastica doctrinam D. Thomae seltur: jam tamen satis superque demonstrarunt , qtardenti studio , ad eam potius delendam intencinod quidem , tum novis in dies vulgatis opinionitum inhonestis dicteriis , tum libris adversus ejus Ginam praelo datis , aperte conspicitur. Nae, quorem ludicram, qudd speciosum D. Thomae Interptitulum nonnulli eorum arripiant. Licet enim in librorum limine , illum firmam Ecclesiae Columnscholasticae Theologiae Solem , Epitomen veritati sipientiae, inexpug illam fidei Arcem appellent; Imodum tamen quasi illos tot elogiorum poeniteat jusdem doctrinam oppugnant: hancque ipsam occetnem arripiunt, ut nedum sese cum illo inhoneste ferant, sed δc in eum ambitiosius attollant. Id inlina hujusce Comoediae actore videre est : qui aerepti: Thomae Interpretis nomine , praemissisque mUni. illis Angelicae doctrinae titulis , in illam siibi nisi tpetulanter insurgit, dubitari ut merito possit, at Augustinum Pelagius impudentius declamarit. Ιquam enim ultro fassus .est , illius de divina gratia ininam communem esse Sanctorum sensiun , iram adeo filiam esse subjungit ut inferri ex illa poDeum saevum, serum, ac crudelem futurum. AC mum Concludit, ex S. Homae aliorumque Docto sententia blasphemas opiniones necessario consequi