장음표시 사용
241쪽
illud ex institutione sua, cum nondum ad UIRISTI pe venisset notitiam, reservasso, et idem dein CHRIATI spiritui convonienter explicuisse; simul vero tenendum,
Judaeos doctores talis plaesti Oxponendi ansam habuisse in V. F., in quo tam lapsus primorum hominum hojusque tristes effectus, quam horrendi peccati progressus 1 disertissime adumbrantur, pariterque I gitur, Omnes omnino homines esse peccatores 2).
In libris A emphis do eo, quod primi homines d liquerunt, et de vi hujus delicti in posteros, plus
semel ita agitur, ut diserto V. F. spectetur O). lator illos, qui in N. F. dicentes scribentesque o currunt , PAULUS solus est, qui diserto do tali pescati ortu agit, prouti vom hic, ita otiam illi luculon-tissimo omnes homines peccatores esse fatentur 4 .
sqq. eil. o. LIII: I sqq. Obvia, quibus P mus Rom. III:10-12 utitur, ut Judaeos sui temporis etiam peecatores esse pro-hel; probabile vero est, poetam suum modo speet so aevum; idem valere videtur de effato Gen. VI: 5 obvio. - ADAMI lapsus absis, qui in V. F. dicentes serihontesque Oeeurrunt, eum de homi num peccato agunt, non diserte spectari solet, etenim Iob XXXI: aa IMI quod in vers. II. non reddituri forsan indieat hominum ratione , - prouti Ps. LXXXII r in vers. Al. ος , - et ita quoque Hos. VI in vers. M vid. NiTEscii, in op. I., p. 223. a) Sap. Sal. II: I est. Xr I sqq.; - aes. Sir. XXVr 24 amulieri initium pereati esse perhibetur; unice vero haee sententia expressa videtur, ut viris prudens erga mulieres agendi ratio commendetur leoni. vs. 8 sqq. , 25 - XXVI: I sqq. . 4) Cons KL inER , Dia neus tamentileti Lehre Don der Sundeund Erlosuns, I 836. p. 45 sqq. , qui hoc in toto N. F. diserte doeeri ostendit.
242쪽
au Quam brovissimo in hujus I clausula observandumost, quid PAULUS do Diaboli pravorumquo daom
num vi in peccato vel excitando, vol promovendo do- euorit. Primum monemus, illum narrationum istam de serpense, in Geneseos libro obviam, semol itorumque ita tangore, ut quomodo istam accipiat, non claro p teat, utque nullas omnino ex ista ducat sequoias 1 . Porro memorabile esse consumus, illum in iis epistolarum partibus, in quibus data opora ot dissertissimo de peccato agit, vel Diaboli vol pravorum daemonum non sacero mentionum 2), et omnia insuper, quao
selecta pro ratione argumenti, de quo agit. Tandem
I Voee o ne 2 cor. XI: s a PADLo signiseari Diaholum sive Satanam haud improbabile est seoll. vs. 13 sqq.); sed tamen, quamvis hoc statuas, non exinde sequitur, PADLDM narrationi, in Goneseos libro obviae, magnum tribuisso pretium, etenim Mim. V: I 2sqq. do ista silol. et h. l. istam obiter hoe consilio tangit, ut lectores moneat, ne sdem habeant dolis atque maehinationibus Jatim rum Apostolorum seoli. vs. 4 sqqa Eandem narrationem Tim. II: 4 adhibet, ubi tamen de serpente non loquitur. 2) Conis. o. g. Rom. Ir I 8 sqq. , Vr 12 sqq. , VI l: 7 sqq. , 14sqq. 33 I giosius sin e. l. , I, p. 46 IJ, sTIRMIUs in eomm. I., p. 23)et MilLLERDA sin op. l. , I, p. 384 sq. cons. ADG. . Da eis. Dei XIV: a, VII, p. 266a provocant ad PAULI placitum do Diabolo dao-monibusque , corpore sensuali haud instructis, ut probent, peecatum non ex sensuali ara repetendum esse. Talo autem argumentum non valet, ubi do hominis peecato agitur, et praeterea, quale sit Diaboli daemonumquo peccatum, qualesque sint ipsi, PA Da numis quam explicat.
243쪽
vel maxime tenendum esse judicamus, Apostolum istis nullam vim perversam assignare, nisi in homi
nes, jam pravitati deditos I , et eundem diserto pronuntiare, istorum tentamina profligari posse c2 .
Hisco ohservationibus addimus, PAULUM saepius ita do Diabolo sivo Satana dequo pravis agere daemonibus, ut utrum ipsum peccatum, inter homines et in toto hocce mundo grassans, ilitellexerit, an de per-8onis, revera exsistentibus, cogitaverit, definire nequeas. In epistola ad Romanos o. g. de Satana loquens, diserto respicit pravorum hominum studia atque
tentamina, de quibus in superioribus disputavit 3);
τὸν Θεον του αἰωνος τουτου 4) eodem senSu commemorat , quo alibi το πνευμα του κοσμου, spiritum in mundo reonantem 5γ, perversos homines ducentem, vol τον αἰῶνα του κίνου τουτου, aevum hujusce
fert, intelligit Judaeorum proceres, Vel solos, Vel saltem primario loco; horum perVersitate, illo judice, CIIRISTUS cmici affixus est, et iidem, nefandum hocce scelus
Apostolus I Cor. V: 5 formulam adhibet: παραλυνα οὐ Σατανα, intelligit, nostro judicio, excommunicationem, qua Christianus prave agens ex ecclesia removeatur, et mundo, in quo mali Vis regnat, tradatur; cons. I Tim. I: 20; vid. Omnino MATTH. , in c. l. , nd h. l.
244쪽
perpetrantes, veluti typi 1uerunt, in quibus cerni posset, quantopere omnes homines, eo aevo potentia praecaeteris insignes, abfuerint a Dei sapientia, in divino illo homino exposita, rito capienda 1 . In alio dicto τας αρχας καὶ τας ἐξουσίας inducit Apostolus, quas Deus 2 , ut dicit, postquam eo vi prisuri exspoliarit), palum igno
quippe gui eas in oriumpho duaerit in CHRISTO, eoquo eruet affixo, id est, tiun, cum CHRISTUS do cruce pendoret 4). Inter eas, quae hic occurrunt, αρχας oi ἐξουσίας daemonicas si vo diabolima et inter principes hujus aeri, do quibus in superioro dicto disserit PA LUS, revera intercedere videtur ratio arctissima; hionita CHRISTUM cruci affixisse dicuntur, illae eo hominum crimine prorsus devictae osse perhibentur; do-cot igitur, ni sallimur, utriusque sententiae comparatio, eandem peccati vim, per quam CHRISTUS morte truculenta affectus est, hac ipsa morio effectrico, do throno suo esse dejectam. Ubi PAULUS do τω Aoχοντι τῆς ἐξουσίας του αερος loquitur, quem in subsequentibus τὸν ' χοντα του πνευματος, του νυν is γουντος
i, diruieitur ex us. 2 sqq. a) Censemus, verbum δειγματ ειν l. l. eandem vim hahere, atque verbum n αδ γtitit νιν Matia. Ir is, Hebr. VI: si coiisnuetue, ad Col. II l. l. 4) Dietior ἐν ciom, l. L, si praecedentia spectamus, indieat: A et, orti .u; melius vero sorsan Obt illam neeipere pro is x ιστου conss.1,1e WHT. et M ETH. , in eo. il. . ad h. l.); quod si sit, tamen etiam de morte, a cunis ro in eruce exantiata, cogitandum est, quia doea disputat PHLcs.
245쪽
quem imperare judicat τοψ πνευματι οῖς τῆς πονη- ριας , ἐν τοῖς ἐπουρανίοις, daemonibuo in Gris trael bua versanti ε 2 , manifeste loquendi rationem adhibet, quae tempore, quo vivebat, invaluorati Idem judietum in totum Apostoli do Diabolo pravisque dammonibus cogitandi dicendique modum quadraro vid tur. Praecipuum igitur semper hoc est, ut teneamus, illum, talibus dictionibus summam peccati potentiam ob oculos ponere voluisse, qua id suam sibi ditionem assignet, et homines, nisi summa vi et constanter perversitati resistant, totos occupet sibique subjiciat.
2) n. VI: 12. P DLus ita loquitur, ut quam disertissimo memtem suam enuntiet, et quam osseaeissimo lectores suos ad certa- .men Meingat; hanc in rem primum dicit, non certandum esseeontra dehiles homines π- αμα κώ saera citaῶ προς ταe
τα τενε raris; rito eum forma τώ δαιμονία conserri potest vid. - , in op. I, p. 2713; dictionem: εν Tola ναοπανιας, h. I. de iraetibus aeris intelligendam esse, si attendas ad Eph. II: 2, rite Ohservant ΜΕYΕnus atque DE WETTICA in ce. li., ad i. I J. Iidem interpretos ad Eph. II 1. i.), exemplis satis multis allatis, pro-hant, sententiam de daemonibus an aere versantibus enm npud alios inveniri, tum apud PHILONEM et praesertim apud Rabbinos; quorum nonnulli diserte eam produnt; cons. insuper Lue. X 18. - BAunus in op. PAULUs etc., p. 433 sq.) strenuum atque emphatieum vocis M. usum eum alibi, tum in dietione: o αων
eismi refert vestigia, quae in epistola ad Ephesios, pronii etiam in ea, quae ad Colossenses seripta est, inveniunda sint vid. ib., p. 423sqq. , cons scu EGL. , in op. I. , II, p. 334,327). At vero eriticus illo
246쪽
Ex PAULI igitur mente, peccatum Messe potest, quia libera eligendi facultato est instruetus homo, qua huic optio datur, utrum in conjunctiOno cum Deo
perfectionem sectari, an a verae vitae Auctore disco-
doro velit. Quia tali pollet homo facultato, satis pa
tet, eum, Si nMuram, respicias, nulla instructum ossori, nece ario peccatum emeiente. Attamen is, Ap
ea ratione in argumentando veramur, ut ex Gnosticorum opinio-vibus progressus voces plirasosquo citatas illustret, et non satis teneat, ora aptius explicari posse, si ad temporis, quo PAULus vivehat, usum et ad dicendi rationem, in primariis epistolis obviam, attendimus; ita vox -ύν semel iterumque, non aliter quam I Cor. II: T, denotat certam per dum, prouti Eph. III: II, II eli. COLI: 26, mali notione haud adjuncta, vel otiam hac adjuncta, prouti in dictione: O -- T. κ. π.; cons. p. 190, not. 4; ita, pronii paullo superius observavimus, sententia de rasee, pravorum daemonum d micilio, Apostoli jam tempore satis trita fuit; idem do metionor iam'Oq. T. 43κ. F., nssmRndum videtur, et insuper eodem jure hae in epistola ad Ephesios uti potuit Pau Us , quo in epistola orta Corin-iasos posteriore formula: o G. τ. --. T. - EOATLINCA in op. I., p. 275sq. censet, epistolam ad Ephesios ad aORANUs euangelium eatenus accedere conss. ea, quae p. 13 sq., noti l vidimus , quatenus Diabolus , tamquam Prinoeps mali, in illa summa potestato insignis depingatur, prouti In hoceo o ' Ἀρχων , quod dueendum sit ex unita veritate atque sublimitato, quae in hoceo atque in illa rei Christianao tribuantur. Attamen simul confiteri cogitur v. d. , 'Del marima a so invicem diseedere in re, quam disquirimus, illius epistolao scriptorem et a I ANNEM; cum ille Diabolum stipatum describat magna daemonum cateria, hic de talibus prorsus siluro soleat, et unico do
247쪽
stolo judico, in terra Vivere potest ope carnis, quae prouti impulsibus incitationibusque suis istam spectat, ita vicissim ista ameitur, et quae igitur terrigenam, si summa virium intentione atque sine intermissione
naturno convenienter vivere, sublimia quaequo sibi exsequenda proponere Deoque smo totum Consecrare
negligit, ad inferistra atque terrena facillime trahit,cundemquo eo ducit, ut in istis solis vitae ponat tabernaculum. Ubi autem facultates ita ad humilia
deprimuntur, Vitiorum quorumcunque nascuntur mon-Stra. - Denique, ut vidimus, ab mino indo pos Catum , tamquam dirus morbus, regnavit; quod for-San , OX ΓΛULI monte, ita explicandum ost, ut a rimo parente in posteros transierit proclivitas qua dam ad peccandum, o camis majore vi repetenda; quamquam nemo vel hae, vel vi quadam eaeterna e genite, Peccati
pravis hominibus, τψ obsequentibus, loquatur. - DE WΕΥ-mus, qui epistolam ad Ephesios serio alaudicat vid. p. II , ut hoe judicium eo magis confirmet, provocat in c. l. , ed. II, p. 94 sq.)ad voces dietionesque, ab Apostolo ipso, de iisdem agente argumentis, haud adhilberi solitas, prouti: T. πνει M., - ra επο .. - δάβυ-aoc squam vocem non, nisi in vir uo ad TiN THELM epistola, item spurin, oecurrere dicit), - Λωtio . Insuper v. d. allegat voces, quae in illa opistola alias habeant notiones, quam in authenticis seriptis: nd ens refert vocem A II: 2J. - Sed, ut nobis ad prius eritiei urgumentum respondendum videtur, nemo minus istam PADL DR eortao stabilique vocum eopine adstrictus est, pronii exindo
quoque apparet, quod in epistolas, sino ullo dubio genuinis, mali 1 ineipem vel mineipium nominibus insignit, qualibus semel modo utitur leti. p. 222. not. 4 et 5J. Vocis citaν notionem Il. l. ab Apostoli dieendi ratione haud abhorrere, jam vidimus.
248쪽
DE PECCATI INDOLE, MANIFESTATIONE ATQUE PROGRESSU.3 1 b.
De pe ea di indole. Quod nos saepius ponere solemus in vita quotidiana discrimen inter religionem atque virtutem stu8sehen soridienti en deugd of eedelu hei , adeo ut non
simus a cogitatione , hominem, Deum non ubique et semper Venerantem, recte intus constitutum esse riteque agere posse, prorsus ignorant illi, qui tam in V., quam in N. F. dicentes scribentesquo occurrunt. Ex illorum enim mente, nemo sincero Virtutis studio ton tur, quin simul Deum intimo colat ab que veneretur; et vicissim , iisdem judicibus , unu quisque Deum negligens, eo ipso neglectu ossicionte, jam est pec tor.
Quod ad PAULUM attinet, lite plus semot diserto pronuntiat, gentilium perverei Mem cum Supremi Numinis ne9keou, iisdem proprio, tam indivulso vin-15 . Diuili od by Corale
249쪽
culo conjunctam esse, ut hic sine illa cogitari no- queat si), Vel ut prorsus eodem hic atque illa redeant 2 . Nostrum ea, quae do istis affert hominibus, ex Judaeorum Alexandrinorum philosophia repetivisso, Vol saltem hujus rationem habuisse, cum
. Rom. I: 25 , cum effato, in quo PHILO de ABRAIIAMO contrarium perhibet mundo, II, p. 602 cli. De nobilitate, II, p. 442 . Quae Λpostolus do mutuo vinculo, inter impietatem, improbitatem atque intemnam os scationem deprehendendo, Observat conss. loci, not. I et 2 laudati , consori idem v. d. cum iis, quae apud PHILONEM et pseudo-SALOMONEM Occurrunt, effatis. Philosophus nempe illo Unius Dei neglectum describens, apud varios varium, rvν ἀσεβε-ν, αδμίαν, απονοιαν, in isto cernendas, depingit: nefandum istum Dei neglectum disertissimo ipsorum hominum culpao tribuit, quippe qui facillimo Supremi Numinis cognitionem accipere queant De dec. Or. , II, p. I90 sqq. cll. p. 189, De mon. , II, p. 22 I sq.; conss. dicta MP. Sal. XIII: I sqq. , XIV: II sqq. , 2I sqq. inveniunda). Fastum et aliorum quorumcunque vitiorum dicit δnimoverον idem philosophus, et ad cundem istum refert incuriam de rebus divinis, qua homines sua fgmenta colere, summa prosequi Veneratione atque Pro unico Deo innumerum Deorum numerum inducero censet De dec. or. , II, p. I 8 I sq). Prouti PAULUs magno cum contemtu loquitur de hominibus, qui ι Γαζαν τον δοξαν του titvθάρτου Θεου ἐν o MOuo utari εἰκονος φθαρτου ἀκηκοπου κri. Rom. Ι: 23 , ita Puitio atque Pseudo-sΛI.ΟMo imaginum cultum vehementissimo perstringunt, et statuariorum atque pictorum artificia hanc ob causam magnum attulisse dmnum arbitrantur De dec. 'or. , P. I91 Sq.,
Sap. Sal. XIII: Io sqq. , XIV : I 8 sqq. , XV: 4 sqq. . Eadem
ratione . qua PAULUA istos, qui εσεβάσθοσαν καὶ ἰλατρευσαν et
250쪽
Judaeorum perVersitatem, eadem ratione atque gentilium, secundum PAULUM avertionem a Deo esSe nun
cupandam , in hujusce partis Introitu obiter jam monuimus. Illi quidem, peculiari patefactione beati, Dei
et naturam voram et Voluntatem sanctam noscebant;
attamen nullius haec notitia frugis erat apud multos, quin adeo unice horum arrogantiam excitabat, qua in aliorum hominum Vitia invehebantur, dum simul ipsi iis erant contaminati. Opinabantur nimirum,Hίσει παρα τον κrίσανra Rom. I: 25ὶ infamiae nota insignit, PHILO quoque homines culpat, qui, ut dicit, γένεσιν ποῖ του πεσξτου colunt De somn. I, II, p. 632 , qui mundum magis quam mundi auctorem admirantur De opi se mundi, I, p. 2 , qui γενομενον simile reddiderunt τῶν πεποιηκοτι De Abr. , Π, P. II; conss. ea, quae Observat pseudo-s orio, XIII: 1 sqq. . Quae in epistola ad Romanos dicuntur creaturarum genera superstitioso honorata esse I: 23 , eadem a PHILONE plus semel spectantur; hic nempe Vel cultum Aegyptiorum regibus praestitum Legatis ad C um, II, p. 566 atque imperatorum Romanorum apotheosin Leg. ad Cai, Π, P. 556 sq. , 567 sq. , 576 sqq. oll. p. 573 sqq. , vel animalium
orationem summo cum vituperio describit Leg. ad CV., Π, p. 566, De deo. Or. , II, p. 193 sq. . μεαD-sALOMO de hominum mimaliumque cultu diserto etiam agit, et causam investigare studet, qua illorum veneratio exstiterit XV: 18, XIV: I5 sqq. .
Invenitur etiamnum apud PHILONEM atque meuG-SALOMONEM Sententia, Spud PAULUM non obria, eos nempe, qui Solem, lunRm, mundum coelumve, vel horum partes praecipuus Venerentur, mi
nus esSo culpandos, quam ii sint, qui ex lignis, lapidibus, argento aurove imagines signaque sibi fingant De dee. Or. , II, p. Is Isq. , Sap. Sal. XIII: 6 sqq. cli. Vs. I sqq. , ib. Vs. I 0 sqq. . Λe- curate praecipuo PIIILo in variis neglectus Dei gradibus describendis versatur De dec. or. , II, p. 190 sqq. . - Quod Vero Rd convenientiam inter effata, ab hocce philosopho Alcxandrino atque