장음표시 사용
281쪽
proficiscatur, haud uiscere posse, ut 8ublimioris illius naturae vis bona prorsus tollatur. Hoc autem de omnibus valet hominibus, quamquam enim in multis nondum talis exstitit pugna, igiturquo sublimioris illius naturao vis bona nondum evigilavit, tamen, Somno licet sepulta, adeSt.
De peccati sequela, cum ista vi arctissime conjuncta.
Sequela, ex qua, Apostolo judice, vel luculentissime peccati miseria cernitur, est mora, ο θανατος 1).Νobis igitur incumbit paucis de hujus agere notione,
quae qualis sit tam Secundum PAULUM , quam Seeundum reliquos, qui in C. S. dicentes scribentesquo occurrunt, haud eXigua lis est inter viros doctos. Alii onim statuunt, ADAMUM , cum deliquisSet, Secundum Dei comminationem, antea saetam, moriem oppetiisse, et dein posteros omnes peceando sibi contraxisse moriendi fatum, tamquam poenam, aliquando a Deo statutam 2). Alii putant, τον θανατον complecti omnem miseriam physicam, quae Culmen attingat in morte phyrica, cujus o oriundae ante poe-
p. 373 sq. , FRITZSCIVUS ad eundem i. in c. I., I, p. 292 sq. cll. p. 300 sq. in et MORES in c. l. , ad L l. . Non inmon tam stricino του θανάτου notionis ubique tenax est REICHIU8 ; cons e. g. id, quod ad Rom. VII: Io de verbo απεθανον observat in c. l. , II, p. lol); prouti etiam MEYERus ab ea recedit, ita ad Rom. VI: Is in c. l. .
282쪽
eati ortum fuisset evaei as, non vero neeralitas, et o dem simul comprobondore Omnem miseriam spiritualem, cujus culmen sit mors spiritualia, quae, nisi resipiscat peccator, nocessario aliquando evadat mors aeterna 1). Alii consent, formam horrendiam, quia homines moriantur, et rationem, qua hujus mortis nee -
I Ita Kraunitis in op. I., p. 188 sq. est. p. 73 sq. , IT 8 sqq. . Postquam primum disquisivit hic v. d. , quo sensu in V. F. ad pe entum reseratur mors, et quatenus eum hiacee eOhaereat miseria in op. l. , p. 68 sqq. , sa sqq. , eidem latam illam, quam supra empressimus, notionem cum in N. F. reliquo, tum in PAULI epistolis assignandam esse eenset. Addit vero, τον θανατον in aliis metis mayis ab hae, in aliis ab alia speetari parte, dum interdummodo sensu oecurrat latissimo illa vox, prouti Rom. VI 1 23 in Op. l. , p. I96, not 2, p. 201 . Idem v. d. signifieat, homines, quamvis non peeeassent, suhiro debuisse eommutationem eo oris, Ut ipsis aditus pateret ad excelsam coelestemque vitae eonditionem tu op. l. , p. 192 sqq. eli. p. 303). Talem, qnalem Naanulus p seri, de morte sententiam assumunt quoquo THOLUCRIUA sin C. i. p. 250 sqq.) et NiTEscuius in Op. I., p. 238 sqq.). -- MuLLE-RUs contendit, in S. S., ubi θανατος, ἄπο σκειν, νορον ειναι pee-eati dieatur sequela, vulgo non speetari mortem physseam, sed voleonditionem internam peecatoris, Me in vita jam praesentem, vel miseram improborum exsistentiam post mortem physicam in op. l. , Π, p. 385 ell. p. 402 sq.). Attamen hujus etiam subeundae neeessitatem ad peecatum resorri arbitratnr, ita a P uLo Rom. V l. i. , si eo erarer eum I Cor. XV l. l. ell. Rom. VIII: IM. Quod quanto fieri possit jure, paullo superius probare tentat v. d. , ubi autumat, minimo abs re esso sibi effingere: sedasa Ar Menseh , wenn die Beatimmu en des gwenishligen Odiselen Ametas sies an iam ericile hiation, demsenen nicte duret elaen aeratarenden Emes. sondondure1 eine dem acter entis ellen innem Lehen entvreehende Erle- ny seines Leibes is uoluommnem Dasein en ruei 1 leurri' sin op. l. , II, p. 384 . Pecratum, quod talem mortem provocet, intime
283쪽
si alis sibi e seu evadanit, intime inter Se conjunctas, ad peccatum roserendas osse si . Prolata denique etiam est sententia, peccato effici, ut homo, e terra decedens, in statum perveniat, in quo Vera Vita sit destitutus, et qui non sit, nisi necessaria sequelaeonditionis internae miserae mortis spiruuialis , quae
Cum natura humana cohaerere censet, et hanc sententiam cum
dictis Rom. V et i Cor. XV ll. ll. obviis in concordiam redigere tentat sin op. l. , II, p. 398 sqq. . Istud Rutem Peccatum a viro d. repeti e lapsu, qui ante hancce vitam obtinuerit, Supra jam o, servavimus sin op. l. , II, P. 486 sqq.; cons. h. diSS., P. 219, not.
lichen Natur willen, mittenar und in Ietater Bezishuns aber weyenunsrer eisnen Ursehidd unierino en sine sin op. I. , II, p. 534 cli. p. 533J. Qualis sit conditio Christianorum statim , postquam mortui sint, enucleat V. d. in ΟΡ. l. , II, p. 404 sqq. cli. P. 403. I Ita NRANDER in op.: Gesch. d. PN. u. Leit., II, p. 58 Isqq. . Cum in PAULI epistolis, tum in .IOHANNIS scriptis mortem ad peccatum hae notione reserri defendit κLAIBERUA, qui simul hanc notionem latius extendit in op. l. , p. 42 sqq. .
2 Huc redit sententia, quam protulit MAU, Irim Tride, dem
Solde der Sunden etc., I 84 l. I o industria hic v. d. ostendit, quantis prematur difficultatibus KRABBII placitum, mortem physicam e peccato oriri in comm. I., P. II sqq.9. Ut ad rectam mortis, peccati sequelae, notionem perveniat, inquirit, ERABBIUΜ continuo refutans, cum in V. F. hujusque libros Apocryphos, tum in PAULI epistolas et N. F. reliquum in comm. I., p. 54 sqq. , 82 sqq. , 8Ssqq. . Praecipue evincere Studet, mortis notionem lucem repetere ex Hebraeorum cogitandi ratione de Oreo, in quo non insit vita,
284쪽
Varias hasce sententias examinare, nobis minus fruetuosum Videtur: praestat, nostro judicio, brevitereXponere, quaenam, si ad PAULI cogitandi rationem de peccati vi attenditur, oriatur του θανατου notio; tantummodo obsereamus, sententiam illam, qua moraphyrica, per Se Spectata, ad peccatum refertur, improbabilem esse: etenim obstat illi Apostoli de earne,
natura debili atque fragili, placitum; obstant illi insuper Vel maxime ea, quae in epistola ad Corinthios priore
occurrunt de moriendi necessitate, ut corpus hocce Cou-Vortatur in excelsius organon, vitae internae per CURI
STUM progressae coelestique conditioni congruum Ι).
vore hoc nomine digna. Hune cogitandi rationem sensim sensimque in melius explicitam esse unucleare tentat, et in N. F. otiam eatenus immutntam esse, quatenus in eo improbi soli post decessume terra in Orco poenas luere dicantur, probi autem melioris conditionis participes evadere serantur, ita tamen, ut in ejusdem scriptis Consummata salus, RIiquando sutura, a CII RISTO demum repetenda
esse perhibeatur in comm. I., p. 78 sqq. , 83 sq. , 84 sqq. . Deni- quo autumat idem v. d. , in aliis effatis, eum in PAULI epistolis , tum in reliquo N. F. obviis, magis respici mortem internam, hae in terra jam praesentem, in nitis conditionem, aliquando futuram, disertius in lucem protrahi, quamvis utraque indivulso vinculo ubique cohaereat, undo fiat, ut in multis dictis primariis ab una sponte in
alteram transeatur in comm. l. , p. 120 sq. . - Quid BAUMGΛRTRΝ- CRUSIUS , BRETACHNEIDER Us aliique de morte censeant, indicat MAU, in comm. l. , P. 72, 134 sqq.; Varius Sententius cum antiquiore, tum reeentiore tempore prolatas Reeuratius recenset THOL. , in c. I, Ρ
285쪽
Ut rite dijudicemus, qualis sit mor8, Peccati Sequela, primum in memoriam est reVocandum, qualis sit peccatoris vita. Non agitur haec in conjunctione cum Deo, non spiritui, igniculo divino, est Consentanea, sed unice ad hanc temram est directa atque carni conveniens. Quid igitur magis naturale eSt, quam ut talis hominis vita intereat, ubi is terram deserat, et ubi caro in pulverem conVertatur, utque, cum Omnia
ei eripiantur, in quibus hactenus spem felicitatemque posuisset, nihil ei in posterum restet, nisi miseraeaeSAtεntia, prorsus Vitae nomino indigna si). Ista
autem, ut nobis Videtur, proprie non Continetur appellatione του θαν&του, Sed tam necessario EX hocce
sequitur, ut, ubi de hocce Sermo fiat, de tali eaesisteretia sponto Oriatur cogitatio; unde intelligitur, cur mors sive interitam plus semel opponatur vitiae aeternae 2
Ea, quam attulimus, mortis notio egregie Commen--Nam' inquit, .. posteriore I. PAULUS hominea mortales esse disputat, quia ab ADAMO, viro mortali, geniti sint, ut eorum corpua dissipari, et interire necesse sis, Sive peccent sive recte agant, quum e Pulvgre illud concretum Sit, quemadmodum cor PM ADAMI ; priore autem l. Omnes hominea ,, quia peccassens' morte absumtos essε acribit, quo
eos non interituros fuissa indieat, si peccata devitassent' etc. IIane difficultatem ita tollero tentat interprcs d. : Sed nimirum possunt adicui alia alio tempore placere. - ΚRAIIDIUS attendens ad ea, quae PAULUS de corpore φυχικω, χύ iii disputat, Satis tenax esSonequit Sententiae, quam e C. S. elicit, corpus mortale tactum esse peccato, dum antea fuisset mortalitatis capaa in Op. l. , P. I92cll. p. 7l sq. , P. IIs sq. , I94 .
9 conditio misera, aliquando sutura, tamquam interitus depingitur ratione habita viTAR, quam hae in terra etiamnum agunt Peccatores.
286쪽
.statur disertis PAULI effatis: τί φρόνη- τῆς σαρκος, inquit, θανατος est; - εἰ κατα σαρκα ς ε , μελλετε αποθνησκειν 1); - ὁ σπειρων εἰς την σαρκαίωντου, ἐκ τῆς σαοκός θερίσει φθοραν 2 . Eorum hominum, quorum Deus est η κοιλία καὶ η δοξα ἐν
Ty Hσχυνη αυτων, quorum studium sese ad τα ἐπίγεια oxtendit, exuuδ απιυμα est, ex Apostoli mento 3). Ista morra Semel iterumque tamquam liacco in vita jam praesens proponitur, quia homo simulat luo sese Poccat a mancipat, isti sese subjicit, et vorae vitae semina, quibus in primo gaudet vitae stadio, Supprimit 4 . Tota jam illius explicatio interitui fit congrua, Singula peccata, quae odit eorporis liriusque membrorum ope, sunt fructu8, quos fert morti b); per breve temporis spatium sub peccato vivit militat- quo, donec hoc stipendia sua, id est τον θανατον,
Vol maximum etiam praesidium id, quod de morte observamus, accipit, si attenditur ad rationem, qua semel iterumque data opera de ista agit noster. Sunt, ex hujus mente, duae hominum series: una series ab ADAMo ortum ducit; ad eam qui pertinent peccatores sunt atque moriuntur δἰ ανθρώπου o θα-
5) Ib. vs. 5 ell. vs. 24, VI: 21 eli. vs. 19 sq. , Eph. II: I. Quam ob eausam Apostolus Rom. VIII: Io Christianorum, quos niloquitur, eorpus dicat νεω ν δι reticieri , in Cap. X videbimus.
287쪽
altera seri simul intimo cum CHRISTO est conjuncta; ad eam qui pertinent, peceati potestati sunt exemti simulquo morte sunt liberati; - nam iliud est sti-ius , quo haec efficax redditur 2). - CHRISTUS nempe, sanctus divinusque homo, mortem omnino expertus est 3), minimo voro peccatoris ad instar evanuit; e contrario e mortuis resurrexit, Vitamque pM fecit, mortia victricem, plane divinam, omni tu post rum etiam interitu majorem 4 . Illius rest citatione omnium, qui fide in unu in veluti cum illo coaluerunt, continetur resurrectio, illius vita in hos redundat
I I Cor. XV: 21 sq. eli. Rom. V: 12, 15, 17 sqq. , 2 l. s) I Cor. XV: 56. Imago desumta est a pastore, qui pe-eora stimulo exagitat; hoe dierum si ita sumitur, egregie explieari possunt sequentia: ο δε δυναμις τῆς a Masret et O νομυς cli. Rom.
VII, 7 sqq. a) Non potest non ei visit mora iis difficultatem praebere, qui
mortem physicam, per so speetatam. peccato tribuendam esse eensent. Hane dimeultatem exitat unABBIus, observando, CHRISTIeOrpus non expertum fuisse διστ' - sed ex eo, in sepulcro recondito, statim explieitum esse excelsius organon in v. l. , p. 256, 299 sqq. . MuLLERDA statuit, ctinisTDN, hominum vi oppressum , Eodem corpore terreno instructum reaurrerisse, et ho e senis iam sensimque subiisse commutationem Uam ante mortem praeparatam , donee, clinisTO ad coelos adseendente, plene to σωυα
288쪽
τίσαντος M poην καὶ αφθαρσίαν Me του σαπωλίου 1). His igitur mors non est vis pernici a , non vitae isterit , sed transitus, summopere optabilis 29 ad excelsam conditionem, in qua plene atque ab omni parte ea fruituri sunt vita, cujus nune gaudent
Si ad ea, quae explicuimus, rito attenditur, satis intelligi poterit, cur Apostolus Omnes omnino ante CHRISTUM In tem gustasSo contendere possit, eos etiam, qui a peccato licet haud immunes fuerint, tamen sese ad divina. ueternaque extenderint 4 . Etenim ii, quamquam o terra decedentes melioris sino ullo dubio, quam perversi homines, Sortis P a
ticipes evadunt, caeterorum ad instar evanuerunt, et non parefecerunt, se Vitam agere morte haud exstinguendam. Insuper Vero Vel eos otium conSummatam salutem a CHRISTO demum repetituros esse, significat
post mortem futuram, eum emtIATI conjungat restiuoetione, Clara perspicitur ex verbis I Cor. Xur 18 eli. M. II obviis: εἰ δε απι
tur eum illis sententiis pugnare videtur. Sed rite tenendum, Apostolum h. i. mortis του ἐκδυο metum prodentem, spe Occupatum esse, fore ut tempore cullasTI naeo Ge etiamnum in viris sit cons p. 98 sq. , not. 5); jam mmmutationem, quam inue soroeenset sis επενδυσασθαὶ optabiliorem ducit, quam conversionem, quae per mortem fiat, et indo, quod viro illi servido prorsus est eou-gentaneum, ita loquitur, ae si talom eonversionem reformidet. a) I Gr. XVr sa sqq. cll. Vs. 42 sqq.
289쪽
Nonnulli viri doeti, multa dicta, in Rabbinorum
praecipue seriptis Obvia, respicientes, Comprobare si
duerunt, PAULUM placitum cum de peccati I), tum do mortis ortu, ab AD o derivando, ex Judaeorum hausisso theologita, 2 . Rito autem nobis animadvertendum Videtur, tam Judaeos 3), quam Apostolum progredi potuisse ex narratione, in Geneseos libro de conjunctione peccati cum morte inveniunda 4). Quod
vero minimo ita intellectum volumus, ami PAULI se tentia, prorsus eadem sit, atque ea, quae in illo linbro Oecurrat; etenim, prouti satis diximus, nostri do του θ-circo cogitandi ratio poculiarem aecipit colorem ab ejus de resurrectione CHRISTI atque Vita, EX hocce progressa, placito b . Hanc ob causam suPervii neum esse ducimus multis disquirere, quo redeat Gemeseos scriptoris de re, quam disquirimus, mens Longum etiam est perscrutari, quo sei u alibi in
2) Cons. do hisce viris doctis TiroL. , in c. I., p. 252 sq. 3 Horum sententias recenset Eni TasCHIUS in c. L, I, p. 293 sq. , iis quo recensitis, addit: se Quamquam situr de causa,
qua post AD Iir facinus omnes homines interirent, inter Iudaeos minime eonstitit, de eo tamen amye conspirarunt, ADAMI scelere effectum esse, ut homises ,, physicam mortem' oppeterent. Uuam tamen assert v. d. exceptionem in c. l. , I, p. 294 sq. . Conm iu-εuPer REICII., in c. l. , I, P. 367 sqq. et omnino TuoL., in c. L, p. 253 sqq. 4) Gen. II: 17, III: 16 sqq. In hisce dictis explicandis et inter se conciliandis, si rei summam spectes, cum KuABBIO in op. l. , P. 68 sqq. convenit MuLLERER in op. I. , II, p. 385 sqq. cli. p. 393 sq. et discedit a MADI in comm. I., P. 58 sqq. . 5 Inde satis sequi ducimus, quale tribuendum sit pretium con-Venientiae . quae I Al x.uM inter et Rabbiuos adsit.
290쪽
V. F. l), in hujus libria Apoer his et iii N. F.
reliquo ad peccatum rosoratur mors, et quatenus dicta, in omnibus hiseo scriptis obvia, tam inter soconspirent atque a se invicem discrepent, quam cum PAULI ossutis convoniant atque ab hiseo discodant. Commemoramus solummodo, in libris Apocryphis semelitorumque narrationis, in Geneseos libro lavoniunilao,
rati noni haberi 2), ot o dom in X. F. reliquo levia ter respici 3 , non voro diserto oo modo, quo in Apostoli nostri sit opistolis, adhiberi.
I) Censet κnAnnius, in V. F. peecati eum morte eotinerentiam tam aliunde emei posse, quam ex disertis dieiis Num. XVI: 29 sq. ,
negat hocco NAmus in comm. l. , p. 86 sqq. eli. p. 78). MuLLUnus talem eohaerentiam doeeri putat M. XVI l. I. et Ps. XC vs. 7, 9, Il). Eatenus tamen Meedit hie v. d. nil NAHI sententiam, p. 262 sq. , not. 2 explicium, quatenus constetur, in V. F. cum cogitatione de morio Dulgo aretissime conjunctam esso cogitationem clo eondisione in Oreo, quin adeo interdum, hune illamque mortis
a) Cons. Me. I: 14 sq.; qui scriptor tamen libero admodum haenarratione utitur. - J LM Ioh. VIII: 44 verba pronuntiantem: o λαμ-ὰ ωνα--γονος ἐν rea non respexisse Diaboli seduetionem Gen. III: I sqq.), sina homines mortui sint cons. RRABD. , in op. l. , p. 133 sqq.), sed mor ira, Miam, nobis, vs. 40 respiciontibus, omnino probabile videtur; vid. insuperi Iol. III: 12 eons. NAu, in comm. l. , p. 93 sq.).