장음표시 사용
301쪽
jam aliquatenus manifestata 13, qua sese dirigere valerent. Indo erat ὁ νομος paedagog , pueros lascivientes monens, minans, dirigens, donec tradi possent moliori institutori 2). De salute autem, ab hocco asserenda, jam dudum ante legem loetam erant promis3a 3 , et de eadem continuo canebant proph
Apud gentiles etiam Dei institutionis, ni fallimur, agnoscit PAULUS vestigia; quod minime mirum est, etenim in urbe Tarso, cultus Graeci inclyta sede,
natus atque per primos aetatis annos VerSRtus, ea,
quae ibi audivisset atque percepisset, quantulacunque ossent, talem iacito in illum habere potuerunt Vim, ut, cum aliquando Apostolus gentilium eVasisset, Reeuratius ad hosce attonderet 53. Praeterea, ut supra Vidimus, ille manifestationem Dei, in rerum natura da
tam , vel luculentissimo laudare solet 6), nihilque igi
tur magis consentaneum est, quam ut etiam curam i Vid. Cap. IX. 2 I. III: 24 sqq.
3 Lb. vs. 8 sq. , I 4 sqq. cll. vs. 29, Icim. IV: I3, 16 8qq. 4 Vid. p. 37 cli. P. 26 sqq. 5 Ad quaestionem, num Apostolus Graecorum imbutus fuerit cultu, alii negando vel dubitando, alii amrmando respondendum esse eensent; conss. Damnus in op.: En . d. Paul. Lehrb., p. 2 sqq. cd. p. I et NEUDEcKERIIs in op.r Lehrbuta der historisch-hritischen Einlectuns in das N. II, 1840, p. 365 sq. , quorum prior ab illorum, posterior ab horum stat partibus. Sententia, a nobis pronuntireta, OnVenit eum ea, quam OLSHAUSENUs protulit in c. l. , III, p. 4 , cons. etiam THIRRAcΗ , Versuch eur Herstellans des historiachen Stand-punera fur dia milia d. neut. Selmi en etc., I 845, p. 50 sq.
302쪽
quandam Dei institutricem agnoscat apud eos, qui peculiari ante CHRIATUM patefactions haud beati fuero. Religionis gentilium corrupta forma eatenus aliquid utilitatis afferre poterat, quatenus non omnis omnino Smperioris cujusdam rerum ordinis evanescebat suspicio; quod significat se Us de τοῖς στοιχείοις του κοσμου loquens, ut paullo inserius videbimus, et claro ostendit
in orationibus, Lystris atqus Athenis habitis 1 . Apud
plerosque gentiles lex, in cordibua obvia, ostuscata erat conscisntiaeque Vox ad silentium redacta, sed tamen curavit Deus, ut discriminis, bonum inter atque malum intercedentis, notitia atque sensus, quae numquam prorsus eradicantur, et perversitatis poenaeque, cumlata conjunctae, suspicio 2 excitari possenti Erant nempe inter gentiles viri probi, qui legem intus adrase factis eo robabant 3 , adeoque in aequales corruptos vim habero poterant. Contra summa flagitia inter eosdem mortis poena erat statuta, et indo patebat, etiamnum Superesse Vestigium ae ratae eognitionis de Dato Dei statuto erga homines pravo agentes M. Erant poμtae, quorum dicta semel iterumque laudat noster 5 . Quale deniquo pretium Apostolus philosophiae tribuat, numquam diserto pronuntiat; illum hanc sprevisse, ex iis dictis, in quibus vanos sapientes inanem-
303쪽
que sapientiam carpit 1 , Vel salsorum doctorum artificium perstringit 2 , temere colligas. Quin adeo, si ad illius cum APOLLONIO amicitiam attendas, statui posset, illum haud omnem flocci secisso philosophiam 3). Quod etiam non exspectari potest a viro, qui generis humani historiam Deique in hac moderationem admodum philosophice perspexiti Ex iis, quae disputarimus, tuto derivari potest, in medio genere humano, peccato dedito, bona quaedam
elementa reservata esse; prouti etiam in singulis hominibus semper recondita mansit sublimioris naturae vis 4). Quam brevissime institutionem quandam perpetuam, ad CHRISTUΜ praeparatricem, laudat Apostolus, Me στοιχειοι
του κοσμου, SiVe russimenta mundi Commemorans. Ea
dictione utens proxime respicit legis Mosaicae praecepta de temporum quorundam anxia observatione deque -- puris vitandis 5); sed tamen et VOX κεσμος, et ea, quae in epistola ad Galatas prope eam dictionem
24 de APOLLONIo occurrit, indicare videtur: se doctus,' sed quamvis illud: acundus' reddere malis, vel sic tamen de subtili atque dialectica dicendi ratione cogitandum videtur; cons. PAP., in Ieae. I., II, in V.
5 L IV: 3, 9 eli. vs. I 0, Col. II: 8 cll. Vs. I 6 sq. - s. 20cll. Vs. 2I. Talem Vocis τα στοιχειω notionem vid. mbr. V: 12 , qualem diximus, satia tutam praestat ab HuTHERI objectionibus cino. L, ad Col. II: 8 DE WETTIUη in c. l. ad eundem i. oll. iis, quae observat ad Gal. IV: s, Io, in c. I. .
304쪽
inveniuntur 1), satis indicant, Apostolum simul respicere gentilium usus, qui cum talibus Judaeorum statutis conferri possenti Intelligit igitur religiosos
ritus eXternos, cum reliquorum institutorum ratione
arctissime conjunctos; qui, ex illius mente, quamdiu νηπιοι erant homines, alicujus frugis esse poterant, quin adeo Judaeis aliquando divinitus erant impositi, sed, qui, perfectiore insit tutione vigente, si aliis obtruduntur atque, neglecta huju8 vera indole, emerumtur, instituta mere humana dici merentur atque sa-
I IV: 8. Ex hocce dicto conjicere possumus, PAULUM inde a va. I gentilium etiam rationem habere, quamquam, utpote na talibus Judaeus, e gentis suae condicione ante CHRISTI adventum progreditur; vid. p. 6 I, et ib. not. 2. 2 Col. II: 20 sqq. cli. P. I 88 Sq.
305쪽
DE HOMINE, CUM CHRISTO CONJUNCTO.
Vt rito PAULI anthropologiam intelligamuS, Omnino disquirere necesse est, qualis ex illius mente su rit CHRISTUS, et quantam hic habuerit vim in hominem genusque humanum. Minime autem nostrum est propOsitum , in ultima hacco parto universam aliquam Christol glam, soteris iam atque e hariologiam Apostoli exhibere; sed tantummodo talia ex iis delibare volumus, qualia cum praecedentibus proximo cohaerent, ex hisce lu-Cem repetunt, et vicissim haecce illustrant 1 .
I De sontibus, ex quibus P nLus gnara de re Christiana petiverit notitiam, disquirit v. eL VAN oo T , in op. per. : M. in L. . I 844, II: Ondemou naar da bronnen, wclaruit Pamus isor Eies rebum hes Christendom hein Ie ren idennen, p. 2 ad sqq. , Praecipue p. 244-257 est. p. 279 sq. - P. 258-27s est. p. 280 sq. exponit v. l. , sontes, a nobis p. 63, 1', ah, a', 5' es. p. 59 sq. laudatos , quihus Apostolus in eonjunctione cum iis, qnae ex patefactione, generi humano in cunasTo data, petit, uti solet p. 63 sq. , eo inserviisse, ut vicissim hane patefaetionem penitius perspieeret atqne persentiret noster.
306쪽
DE LOCO, QUEM IN GENERE HUMANO OBTINET CHRISTUS.3 23.
CHRISTUs , homo pemetua atque pro ua divinus. CunisT- hisce in torris similem fuisso hominibus , insoriorem horum naturam si spectes, diserto plus semel pronuntiat Apostolus. Ortum illum dieit ἐκ σπερματος Λαυ H κατα GaDκα, adeo ut, ea uia ratione habita, illum inter atque reliquos homines intercedere debuorit convenientia 1 . Quousque haecce sese eX- tenderit, clarissime indicat noster, ubi Deum flium auum misisse perhibet ἐν Oμιωματι Oαρκος αμαρτίας 2 . Si scripsisset: ἐν ομιάματι σαοκός. Docetarum lavisset somniis; si enuntiasset: ἐν σαρκὶ αμιτο- τέος, CHRISTUΜ carnis vi, reliquorum hominum instar, ad peccatum instigatum fuisso assim sol;
307쪽
CHRISTUM insuper sese subjecisse iis dissicultatibus , quae cum Vita terrestri conjunctao esse possunt, luculenter profitetur noster: ἐπτιασσε, inquit, πλουσως εἴν, pauper erat, cum simul rives esset 2 . Verbum πτυαενειν cum de pauperta te, tum de tota
ανθ -πων γενόμενος, et statim M. 8 subjungit: και ori iri ευμ ιως ἄν --ς, id est, quum habitu, sive tota vivendi atque aesa prodandi rariona d prehendererer ut tomo quilael. Utitur noster in .hisee effatis dietione: ἐν ὁμ., vocula oc, participio εἴρεθείς, quia indieare vult, CHRIATUM quidem, terrestrem conditionem si spectos, similem suisse hominibus, sed tamen pariter ab hiseo diserepasso, immunitate nempe a peccato. Hoc si tenemus, pariterquo attendimus ad vocis o a notionem cons. v. el. HENG., in c. L, p. 15 I sq. , minime valet sententia Baum, perhibentis, effata laudata Doratiamum Gnosiieorum prodere. Idem eriticus probaro studet, vs. 7 et Ioluevientissima Gnosticismi vestigia redoloro in op.r PavLUs etc., p. 463 sq. cll. p. 458 sqq.; vid. etiam scΠWROL. , in op. L, II, p. 34 . Ea, quae Baunus protulit, ainnmenta resutare tentat L EMANNUA, in comm.: PAULI ad Philippensea epist. etc., 184r, p. 5 sqq. 2) 2 Cor. VIII 1 9. Ita nobis hoe dictum vertendum esse videtur, si observamus, in N. F. partieipium ἄν, eum AOristo eonjunetum, saepius habere vim impersecti, pronii probat wINE Rus in op. L, p. 406), et si animadvertimus, verbum non indicare pauperem feri, sed pauperem esse vid. v. el. scuoLTEN r oratis da ritando in I. C. hist. interpreL Doeetismo, p. 80; eonss. insuper
NAUR, in Op.: PALLUs etc., p. 628, KOATL. , in op. I., p. 3Iosq. . Haee deniquo versio egregie eum contextu convenit, excitat enim Apostolus Corinthios ad amorem erga paupores praestandum va. s sqq. oll. vs. I sqq. , et hane in rem provocat ad CHRIATI exemplum emeacissimum, qui propter vos, inquit, Mettiet. ιυν, Da sera. Hisce rite perpensis, roselluntur ea, quae, BAURUM resu tans, observavit L EM. , in comm. l. , p. 9 sq.
308쪽
humili e ditione terrestri intelligi debet, adjunctum autem πλουσιος ων de spirituadibua ditatio, quibus abundabat homo ille divinus, accipiendum est 1 . Illum denique σταυριο μαχιμασθενείας, dicit Apostolus, ut significet, debilitaram sive fragilitatem, cui
CHRISTUS, utpote eamis particeps, Obnorius esset, causam dici mereri, cur morti ignominiosae Sue um
Longe Vero CHRISTUS prae reliquis hominibus excelluit, ut infra accuratius videbimus, ad vitam spiritualem atque moralem, quam his in terris exseruit, si attendas. Nimirum viritus prorsus unico in illo adfuit modo; ορισθηναι dicitur ille υἱος θεου ἐν - χει κατα πνευμασγιωσυνης αναστασεως ναραν 3); quae Verba in
dicant, illum eo coram hominibus definitum esse filum Dei,
quod, vi Hujua omnipotenti auailiatrice, 8ecundum spiritum 8anctuariis, sive sanctitate prorau3 infectum, quem hisce
3 Rom. Ir 4; formula: A/ δυνάμει, causam denotat, qua CHRI-sTus sit resuscitatus *ll. I Cor. XIII: 4), dictio: κατα πν. ἴy., cau-Ε- , cur 'Surrexerit. Hujus autem dictionis sensus, de quo disputant ZELLERUs in op. per. : Theologiache Iiarbutaer, I, 1842, ΠΙ: Ueber das πν. ar. . Rom. I: 4, p. 486 sqq. , BA URUS in op.: PAULUA etc., p. 63I cll. p. 634 sq. variique interpretes suas proferunt sententias, ni fallimur, optime ita definitur, prouti secimus. Formnm vocis αγ-συνη eXplicat FRITESCHIUS in c. l. , ad h. l. , I, P. I 0 sq. , qui putat, PAULLΜ gravitatis causa pro verbis: κατάπνεῖμα αγιον, dictionem laudatam adhibuisse. - 1 Tim. ΙΠ: Is legi
mus: εδικαus εν πνευματι, quod estatum nobis indicare videtur, in CURIATI spiritu repositum fuisse vigorem, quo ille tamquam justus comprobatus git.
309쪽
in terris manifestaSset, o mortuis resum erit. Homines spirituales reddero valet ille, quia, cum ea ε indutus inter eos versaretur, sese Firitualem praestitit atque in eo lis constanter tamquam talem sese praestare pergit 1 . Causa, cur talem sese praestiterit CHRISTUS atquo constanter praestet, inde repetenda est, PAULO judice , quod, jam antequam in terris vixit, in coelis spirituali exstitit modo. Fuit ὁ δεύτερος ανθρωπος οπανου 2 , quo Deus non solum in hominibus Nereandis, sed etiam in Omnibus creandis usus est: ' is, inquit Apostolus, εἰς θεος ὁ πανηρ, ἐε- τα παντα κῶ ημεῖς εἰς αυτον, καὶ εἷς κυριος 'Iir--υς Xριστος , δἰ - τα παντα καὶ γροῖς δἰ αὐτου 3 .
2 I Cor. XV: 47; vox o κυφος h. I. glossema esse videtur, On . NET. , in c. I., p. 244. a I Cor. Vm: ε. Rogetimus in v. L, p. 309 enset, dietum rae οὐ τα π., x. ημ. δἰ αυτ., indieare: se Alles, was und wia es ρε- aehahen mas, seseliear res CHRIsma, Mia namenti A isse dureI aind das, Mas wis aina' Quam dictionis: Tia παντα, et praepositionis δας notionem ut confirmet, provocat ad Rom. XI: 36. Sed haee ml- Iatio haud valet. Etenim Rom. XI I. I. de solo agit Supremo Nnmine noster, alio utens sententiarum nexu eons. h. diss. p. 81 sq. ;loeo, de quo nunc agimus, versatur in definienda ratione, quae Deum inter atque carnisTcti adsit, tam quod ad ereationem, quam quod ad reereationem attinet, argumento potito ex iis, quae praecedunt us. 4 sq. Hl. ya I . Sententiam BAURI in op.: PavLUs etc., p. 826 sq. , probare conantis, dictum illud signiscare, omnia, qtitia ad liberationem a premio atque ruontiliationem pertimeam, a Deo per ennisTum esseela eari leti. 2 Cor. V: Is), satis nohis relatasso videtur LuNEMa Da in eomm. I., P. s). - Idem, quod nostro Ioeo de osmaro, creationis atque recreationis modio, indieat Pantius, fusius exponit GL I: II aqq.; eum va. Is Iogimus, ταπαντα non solum δι αυτου, sed etiam εἰς Δυτον condita esse, et
310쪽
Tam cxcelsus atque unicus quia CHRISTUS est, honorificentissimis quibusque a nostro condecoratur nominibus. Nuncupatur nempe εἰκῶν του θεου 1),
κτίσεως, - id est, ille, qui prae reliquis creaturis tempore et digni te conspicuus est 3 , - - τῆ τῶν κεκοιμημένων, προ- κος ἐκ τῶν νεκρων 4 , πρωτοτοκος
vs. 20 eli. vs. Is Teo placuisse, 6t M αυτου - - όωι τα παντα et H; . - eonss. de hae loetione DE -Tr. in c. I. ad h. I. et Ir . , in c. I., ad h. l. , p. 116 cll. p. 126 sq. , sponto intelligitur, vel sic tamen, ex Apostoli mente, ad Deum, quippe Supremum causam , omnia tamquam Supremum Finem tendere. Quo sensu autem et quam ob causam Apostolus in fine versus Io dieat: nro τα lat. τῆς ris, clo Ta kν τοις οπυνο e , exponit DE METTIES , in e. l. , ad h. l. Sod haee nune latius persequi a proposito nostro abhorret. Solumis modo obitor superiorihus adjicimus, diserimen, qnod KoATLiNus inop. l. , p. 303 sqq. , 353 sq. , a56 sqq. , aeto sq. , BAUuus in op.: se Us Ela , p. 623 sqq. El. p. 421 sqq. , 458 Sqq. , sc-ΕoLE- nos in op. I. . II, p. 299 sqq. cu. p. Ia ), PLAN IDA in D. per. rraeol. Iahrb., VI, 1847r Iudentium uia Uriaristentatim, IV, p. 462sqq. , 48 I) aliique adesse eensent inter Christologiam, in quatuor primariis epistolia obviam, et inter eam, quae in opistolis ad Ephesios, colossenses, Philippenses deprehendatur, non tale esse, quale fingunt. Ni fallimur, in hisee elare exponit Pamus, quao in illis breviter indieat, et vicissim in hisee minus enucleat, quao in illis in elarissimam protrahit lucem, quia conditionem lectorum variam respiciens, mox ab hae, mox ab alia parte cuuisTcti disertius depingere , congruum esso duxerit