Dissertatio theologica Pauli anthropologiam exhibens quam... pro gradu doctoris... in Academia Groningana... publico... examini submittit Didericus Hermannus Henricus Tijssen,... d. 21 aprilis a. 1847..

발행: 1847년

분량: 403페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

nisterium preonciliationis. Erat Ilia, ita pergit noster,

ductos eamdique deditos sκοσμον , εibi immutam, non iis imputans, sub hae immutationis Conditione, e rum delieta, et in nobis, euangelii praedicatoribus, μετος εermonem recomitiationis 13. Nimirum Illo,

nominatim CHRISTUM morti tradendo, viae evitabilem Suum erga peccatores eXPressit amorem; hi autem, eum, in quo talis amor eXpressus est, , de ' Suscipientes, sponto Suam erga Supremum Moderatorem deponunt inimicitiam, sive καταLλασσοντο , Per

CHRISTUM deniquo, eumque cruci affixum, ut jam vidimus, την καταλλαγ με accipiunt 2 . Sic igitur in recta coram Deo Versantur rationΘ, sive rea δικαιοσυνης sunt participes 3 . De liacco insuperioribus jam iterum iterumque locuti sumus; nunc vero demum Verbo de hujus agere possumus notionΘ. Deus erga peccatores Oorim suam patefacit 4 ; qui vero ab Ipso beari cupiunt, his propria esse debet δικπιοσυνη μου, η του θεοῖ δικαιοσυνη, id est, ju-

I) 2 Cor. V: l7 sqq. cII. Vs 14 sqq. 2 Rom. V: I0 sq. cli. Vs. 5 sqq.; cons. p. 296 sq. Ex effatis hic, prouti etiam 2 Cor. V: I7 sqq. , obviis, abunde liquet, Vocem ἐχθρος est. Col. I: 2I dictam esse do hominibus, Deum inim citia prosequentibus. Idem nobis quadrare videtur in dictum Rom. XI: 28 inveniundum t quod ad euangelium attinet Judaei sunt inimici propter vos gentiles , quia illud ipsi rejiciunt in. 275, not. I . Dc

elarat igitur id dictum, quomodo isti sese erga Deum praeStent, dum subsequentia verba κατα δὲ τ εHOrην κτλ.ὶ indieant, quomodo Deus erga istos sit mimatus; cons P. 23l , not. I.

332쪽

stitia, quam Deus exigit, quiae coram Deo valet ij, quia Ipso Hic prorsus δίκαιος est 2). Illius juristiae comparandao duas proponit PAULUS methodos. Altera talis est, ut homo omnia, quae lex imponat, agni, et ita justua reddatur eae operibus Iems ἐξ εργων , sivo τὸν δικαιοσυνον Την ἐκ του --

μου habeat 3). Tum autem ὁ ροσθος ipsi λογὶ ται κατὰ ωρείλημα 4 . Altera talis est, ut homo, debilitatis perversitatisquo suao sibi conscius, Deo Sese tradat, et ita Mei opo Datus redda tur b), sive Dat tiam naneoeatur 6 . Tum autem ὁ πισθος ipsi λογίζετια κατα χαριν, id est, η Πωτις, quam habet, ipsi, adiguando a Deo avemo, λογίζεται εἰς δικαιοσυ- νηην 73, adeo ut, qualis aliquando fuerit, non amplius a Deo spectetur. Illa vero methodo εργων νομου, ἐν ν - nemo, xperientia docente, justitiam acquirit eoram Deo δικαιουτω λωπιον του θεών, παρα τυι λψῆ 8)ὶ, ne

i Rom. Ir 17, III i 2I, X: 3, 2 Cor. Vr 21; hae dictiones, ni fallimur, ubique de justitia eoram Deo in universum intelligi possunt, dum methodua, qua illa, PAULO Judice, comparanda sit, ex sententiis, in quibus tales dietiones occurrunt, e iei debet.

tiam, ea ratione comparatam, πην--ου' δι- συννν ῖnὲ τη πωτει dieit noster.

Diuiti se by Cooste

333쪽

quo etiam acquirere potest. Undenam enim homo vim nanciscatur ad constanter recte agendum, quin

adeo ad quid vero boni peragondum sine Dot auxilio ossicacissimo Τ Num ex semet ipso 3 Sed creatura ost dependens insuperque ad peccatum proclivis. Numox Ioge 3 Sed haec, licet ipsa bona sit, nominem tamen bonum reddero valet 1). Tali igitur methodo quia prorsus αδυνατον Ost, justitiam assequi, adeo carpit PAULUS Judaeos, qui Op ribus quibusdam externis soso ad illam pervo roposso opinabantur, et ita fatiam illius 3periem, vanum

Ii, qui jam persentiunt, quam frustra sino Dei auxilio studeant, et quam irritum sit conamen, ut coram Llo aliquid mereantur, με seso Illi tradunt. Ad talem fidem praestandam quam ei ariis me homines eu-

ci) P. 2il sqq. . p. 277 sqq. Si homo tali ratione justitiam assequi tensainet, hoe tentamen quam citissime earnem redolerot est Rom. IV: I sq. 2) Rom. Si a sqq. 'N δμαι-- Iae r οὐ νομου, quas Us. 5describitur . non eonfundenda est eum vii ἰδω Min. - : differt enim illa ab haera, prouti res ab umbra. IIIa, si ab homine eomparari posset, etiam esset o του μου ὁ σι υνη, sive Mea. υνη μου. non vero ιγ εω μου Mino υνη θ. ait, not. 6); sed quia comparari nequit, Apostolus, vs. a illam dieiionem adhibens, speetat δε- stitiam , quatenus Ida aequiritur eonc omnino id, quod diximus p. 3II , not. l). - Talem Mίαν δὲ Λωσωον ipse PavLns aliquando sectatus erat, et, Iominibus judienus, eam asseentus orat PME III 6, s), coram Deo autem ea non valuit mm. VII: 7 sqq., 14 sqq. eli. p. 214 sq. et p. 256 sqq. . prouti. eum Christianus esset sactus, perspexit.

334쪽

angelio invitantur, ut supra jam vidimus I), non ut hinc quiescant et nihil prorsus operentur, sed ut vim vigoremque accipiant ad legis justum a tutum implendum , et ad Drsectionem moralem exserendam 2 . Quicunque igitur euangelio obsequuntur, nanciscuntur δικαιοσ-ην, si vo δικαwωμαι δωρεαν, graitia Dei esseetrice, per liberationem a peccatis, quae in coniunctione cum JESU CHRIAT δια τῆς απola τρέσεως τῆς ἐν μισr p ' σου adest 3). LIune nimirum Deus pro osuit tamquam sacri tum piaculare, quo peccata O teguntur, εanguine hujus profuso ἐν τις αντον αὶ τψ, is per sdem,' ut facto ostenderet j si iam suam εἰς ενδειξut τῆς δικαιοσυνης αυτουὶ , quia praete mi is su mi ante actorum precatiorum 4), quae Deus ad se ri

serat ἐν τῆ ανοχῆ τοῖ θεου 5 ), ad justitiam suam,

peccata tolientem, hodierno tempore facto ostendendam προς την -δειξιν τῆς δικπιοσυνης αντώυ ἐν ται νυν

335쪽

Si quaeritur, quomodo CHRISTI mors peccata obtegere emeax sit, nobis respondendum Videtur, hane emcacitatem non adeo repetendam esse e peculiari

Vi, CHRISTI 8anguini profu8o, de quo saepius loquitur noster I), per δε propria, Sed potius e vi mo- radi , in sanguine profundendo, sive in morte pers

renda conspicua. Hane nimirum perferens Summum

Dol filius praestitit δικαίωμα, justum factum, Summamvo μακον . Jam, si homines illum sesde' suscipiunt, adeoque peccatum abrogant atque in sanctitatom incumbunt, illius δικαιωμα ipsis fit εἰς δικαίωμα, in Dotitiae declarationem, id est, ipsis ita imputatur, ac si numquam a Deo aversi fuissera 2 . - De illum, ut quoque ammat Apostolus, qui preeoeto imtaminatus fuit τον μη γνοντα αμαρτίαν , pro nobis

peccauum fetae Deo Volente, CHRISTUS, mortem ign minio8am perferens, pecorioris coram hominibus e meost imaginem , ut no8, peccatores, μν-- jM i o ram Deo s&κα-συνη in is in conjunetione eum ita, sive ut in nos, sifri cum illo coalescentes, redundaret, quod ad priorem conditionem attinet, integritas

I) Apostolus, de hocce sanguine loquens, CHRISTI mortem ui- mirum cum sacrificio comparans, imagine utitur, lectoribus eo tempore satis nota; quo sensu vero tali utatur imagine, ex ipsius disertis verbis, qualia mox citabimus, efficiendum est. 2 Vox δααίωμια Rom. V: IS consulto lusus gratia propter dictionem sequentem: εἰς δμαίωσιν electa est. Illam autem de summae cuRIATI Obedienti manissiestatione, adeoque paullo alio sensu, quam Vs. I 6, Rdhibitam esse, Versus Is nobis docere videtur; cons. DE WETT. , in c. l. , ad VS. I 8.

336쪽

illius, quae ipsa adeo morte, ut diximus, vel lucu-Iontissimo ost manifestata ij. In hiseo ossatis Apostolus justi iam eum CHRISTI moris arctissimo conjungit; alibi vero, ut supra significavimus, cum resurrectione , έt quia sine hac nulla mortis atque reliqui CHRIATI operis ost vis 2

sit quia vita coelestis, ad quam resurrexit CHRISTUS,adumbratio est vitae verae aetereaeque, quae in hominos, justos redditos, redundat, atque es,

quando pleno redundabit 3 .

Priore nimirum conditione evanescente, pariter BV nescit mors, ut peccati sequela, cui homines sub

jecti orant 4). Sic jam cerni potest, quanto et

I 2 cor. V1 21. Dictionemr ἄμαρτίαν Drolore, amminis o tia propter praecedentem somniam: τον μο γνοπια ἄμαρροίαν, ades bet Apostolus. Illius dictionis sensum eo, quo diximus, redire, e scimus ex particula μη, participio γνοντα praeposita, quae, rito a partieuIa ου distinguenda, indicat, id, quod citrusetus, Deo δε- diae, fuit; cons. min. , in op. L, p. 562. 2 Rom. IV: 24 ei I. p. 297, 30 I sq. Hane ipsam ob causam tibinatio adeo a pereatis I Cor. XV: 17 est. vs. 3 eum resurreetionearete eoiuungitur. Cadento illa resurreetiona, ita ratioeinatur Apo-atolus, pariter indit idea, quo cΗRI Tum suscepistis, et ita etiamin num versamini in peeeatis uestria. M Hoe, nostro Judieio, speetat Apostolus Rom. IV: 25, ubi lo-gimus, CIIRIATLM tradisum essε nostrorum deliciorum gratia, res e tutum vero nostraa justineationis gratia, id est, ut hane saeto ostenderet. 4 I. II: Id, ubi dieit P uLus: nos interitui, sive morti, pe ineati sequelae, consee Ioa νεκρους ell. p. 265) in vestris dedietis Eph. II: I: νεκρους τοις π an πιυμ- κοὐ ταις omniaris legimus,vs. 5 simpliciter ν q. T. naean T. , quae, ex perversa scaturientia

337쪽

ριατι οἱ πολλοὶ απέθανον, πο- μωλ λον χαρις του μου και η δωρεα ἐν χαριτι, τῆ του ἐνος αν -ου 'Iησου μωτου εἰς τους πολλους ἐπερανσευσε 1 . Toπαραπιωμα του ἐνος, de quo loquitur noster, est, ut novimus, ΛD-I delictum, quo primum peccatum, intus residens, luculentissimo est manifestatum 2), et R quo, tamquam a puncto saliente, mortis dominatio ad omnes homines, peccatores ADA II ad instar dicendos , sese propagaVit 3 . Tο χαρισμα autem , - Sive gresia Dei et ex hacce profectum donum, quod definitius in graitia uniua hominis largiter sese in innumema eaeseruiet 4), - est j titiae declaratio, mustis delictis opportunitatem praebemtib εκ πο ν παραπτωματων)conditione, interitum eo certius vobis contrahebant, et in Praeputio eamis vestrae est. Eph. II: 2, 3, ubi haec conditio lato describitur cum crinisTo vivos reddidit Deus cll. Eph. Π: 4 sqq. , dum vobis omnium delictorum veniam concessit cli. vs. 14. Sponis ex hisco duci potest, si ad ea, quae p. 304 sqq. eXPOSuimus, ut tenditur, homines, ita vivos redditos peccatis e liberatos, ipsos mortuos esse prioris conditionis, sive peccati ratione habita.

338쪽

eoneresa 13, et vitam e cima aeternam 2). Quae justia fine declaratio quomodo procedat, jam satis vidimus 3).3 27.

Haec ratio prorsus hominis intume inique eonditioni est congentanea.

Fidea, qua peccati jugum frangitur, proram eongrua est dicenda naturae hominis, qui creatura est, a Deo prorsus pendens, sed pariter creatura divinitatis pollens igniculo, numquam exstinguendo, et inde

2 R. vs. 17 sq. , 2I; - vs. I 8 legimus: δἰ ενος δικαuoματος -το χαριομα ἐγένUro haec verba supplenda sunt; vid. p. 2I0, noti 2 - παντας ανθρωπους εις δικα6ὐσιν id est, per unum justum factum donum gratuitum cessit erga omnes homines in justificationem, vitam aeternam asserentem; cons. V8. Is, ubi Verba Occurrunt , Per unius obedientiam justi declarabuntur magis magisque innumeri, prouunompo exinde apparebit, quod in laosce vita aeterna redundabit. 3 Argumenta, quae in hacce ς tractata Sunt, saepius solummodo perstringi, haud diserto exponi utque laso ab omnibus tuta praestari potuero dubiis, quia a nostro proposito fuit alienum, universam aliquam PAULI soteriologiam eXhibere cons. Intr. . Inde etiam non

accuratius rationem habere potuimus Seriptorum, Rrgumenta, quae attigimus, Spectantium. Ita e . g. eorum, quae eonScripSit V. d. DOR-DEs cum in op. Per. : Iaarbocten v. inete ch. Theol. , tum in op. nu

perrimo prodito: De ker van den Doop em het Avon aal op nimisonderetocht, I 847, I, p. 3 sqq. , et eorum, quae contra illum observavit v. cI. IIENGELIUS, in comm.: De ker van hel Avon aal GorDr. J. I. DOEDES. BeoOrdeeld en deae Plesigheid nader bescho-d, 1847, p. 10 sqq. Haec insuper comm. prodiit, eum ea, quae al- tulimus, typis essent mandanda.

339쪽

sese cum Deo intime conjungere valens. Cum autem in perversa versetur conditione homo, perversit iis hujusce sensu motus ad Deum aecedat, necessa

FI es illa, justitiae effectrix, jam dudum anto CHRIETI in terras adventum aliquatenus manifestata est, prouti jam semel iterumquo monuimus 2 . Ita in ABRAHAMO 3ὶ, ita etiam in D AVIDE, qui λεγει μνεμ αριο ν του αν - , ε ὁ θεὸς raria rem, διαπι-οσλην χωρις εργων 4 . Directio quaedam cum με comparanda in illis quoque, ni fallimur, adsuit, qui eo tanter bene ventes ad emetia aetereaque sesa extenderunt 5 , et in iliis, qui, legem intus adesse, factio comprobabans 63. Primo quidem obtutu tales homines prorsus ab ABRAHAΜΟ atque DAVIDE dis odoro videntur; hi enim laudantur, quod nil egerunt, sed simpliciter Deo sese tradiderunt; issi ab Apostolo honorantur, quod omnino eger ris. Haecce vero contradictio specie, nostro ju

solummodo indieat, esse actiones vere honas; quae quomodo aliter peragi possint . quam ea ratione, qua diximus, haud intelligi potest est. p. alu). R

340쪽

Etenim ostendore vult PAULUS, hosce non operibus suis gloriatos esse, Sed a Deo salutem eXspectasse. Qui autem ad Sanctum illum is es sese erigunt ad j tussim comparandam, ii etiam, sublimiora eorum natura excitata, in posterum a pravitate abstinere si dent, et se justos esse bonis Operibus probare o piunt 1,. Tui autem Viri probi, antequam rectΘ eg runt, sine ullo dubio ad Supremum Numen sese erexerunt, adeo ut non operissua stula sint gloriati, neque eae hiare galutem repetiverint, sed exinde, quod intus sese ad omnis persectionis Exemplar erigentes, talia efficere potuerint opera. Quia autem homines jam ante CURISTUΜ quodammodo tali ratione salutem eonquirere valuerunt, quam lis in illo luculentissimo patet, simul intelligi potest cauin, cur ille, tamquam Omnium omnino terrigenarum judeX, a nostro celebretur 2 .

SEARCH

MENU NAVIGATION