장음표시 사용
121쪽
Ploratus: neque vox tristis distincta querelas Diversas referet: verum sub nocte profunda Clamorem tollent. Atque in regione profana Ter tantum solvent, quantum fecere malorum , ni confecti multo. Tum dentibus omnes Stridentes acri tabefient vique sitique. Optandumque mori disient , fugietque vocantes, M. Addit Piorum praemia , . quibus in vita aeterna fruentur:
in alim qui jus aequum coluere bonumque, Et se pietas ct mens fuit optima cordi , Sublatos genii rapidum per minis aestum
Durent in lucem , o secura munera vita. Immortalis ubi magni via trita Tonantis:
Fontibus ct trinis vinum , lac, mella, salebunt.
De Iesu Servatoris nostri ingressu in Hierusalem: ubi ait.
122쪽
Salve, ea Sion, permustaque passo pMella: is se tibi insiense Rex en tuus, intrat asello
Erga omnes mitis, juga quo tibi, quo juga demat Intoleranda tibi, quae fers cerviceIubacta. Sisai ct exleges seges, violentaque vincla. De Johanne Baptista Christi praecursere, qui agnum Dei ostendet,.& homines ad paenitentiam & resipiscentiam adhortabitur . sic inquit: Α' Om-ν ψωνηπις ἐρημαίης - χωρ H ξψ οἰ- γελκα βροπῖς , t 1 iri βοησή,
Verum vox quaedam cum per deserta locorum Nuncia mortales veniet qua clamet ad omnes , Ut rectos faciant callis, animosique repurget A Vitiis, aqua lustrentur corpora cuncta, Ut nunquam riinceps peccent injura renati.
Haec Sibyllae Persicae esse OrMula putat Boissardus, sed quibus rationibus motus fuerit non indicat, quod quidem necessum erat, si dictis fidem haberi voluisset : nos cum Lactantio opinamur,non posse certo determinari quaenam sint oracula quae quaevis particularis Sibylla conscripsit: Lactantii aevo ignorabatur cujus essent oracula, . an postremis nisce temporibus , hoc melius indicare poterit Boiia saraus i nulli particulari Sibyllae ullum horum oraculorum posse as. signari contendimus , nunquam ethnicis diabolicisque Prophetis in mentem haec venerunt, omnia enim illa quae sub Sibyllarum nomia ne circumseruntur carmina , esse spuria & tota quanta supposititia a Christiano quodam conscripta, in sequentibus trita δεω ostendemus: ideoque nullus est Boissardus, qui absque ulla idonearum rationum allegatione haec sub Persicae Sibyllae nomine venditat Oracula. Imo sibi contrarius. videtur Boisardus, Oracula enim Erythraeae, secun-
123쪽
dum propriam suam allegationem adscripta , Persicae attribuit, quod certe ridiculum videtur. De aliis Oraculis quae singulis Sibyllis assignat Boissardus, par esto iudicium. Haec postquam absolvis semus, incidimus in praedictiones quas Sibyllae huic Persicae attribuit
quidam lucifuga , quem merito puduit nomen libro suo praefigere, voluitque tantum duas hasce litteras I. A. nominis loco apponere, hic vero totum primum Sibyllinorum oraculorum librum huic Pe scae attribuit, sed nullas ineptus hic Scriptor addit rationes, quibus probet haec carmina, huic Sibyllae esse assignanda, hac in re contrarius Lactantio , uti ante ostendimus , imo & Boisnardo aliisque qui longe alia Persicae Sibyllae attribuenda esse existimant : quibusnam fidem commodabimus i si vera darentur κριτηρο, quibus discerni ponsent, quaenam oracula ab unaquaque Sibylla sint conscripta , nulla restaret difficultas, cum vero illa , nemine possint indicari,pro nugis& figmentis novorum horum Scriptorum assertiones habemus.
B R Ε v I A R I U M. Ibssam Sibilum , nonnulli serumdam , alii Sextam, alii Se o 'et fuisse arbitrantur. Ebus parentes. Nomen. mo tempore vixerit. . NonDis Debora. Cur Libyca vocetur. Non fuit cum Machom Amco. Dido olim Elissa fuit meata. Cur Dido dicta. Diri Virago et Cur Elissa nominata. Dido non Rifieat miraginem sed Elissa. Elympi gia nominis Didonis 2 rem. Peucerus refellitur. Hersius quinam huic L εγα Sibilae adiris Mur is Missardo. DP. A. inspeculo Sibyllarum. Ecunda, inquit Laetintius , Isidorus aliique Boissa dus Sextam, Onuphrius Panvinius Septimam esse asserit. uti & in templo Senens est Librio cujus meminit Euripides in Lamiae prologo. Alii Libycam vocant: Hanc ex Jove & Lamia Neptuni filia procreatam & a Libycis Gen-
126쪽
tibus Sibyllam cognominatam tradunt Pausanias aliique alii illam Dar
O. nomine Eossam fuisse vocatam, alii etiam proprio nomine. Z.. - δ' Vol nt, a qua Omnes postea mulieres Prophetissae
inclicat. Illum hoc demonstrare non potuisse nec Quematiam nosth
gi di bolico sipiritu acta supra ostensium s d i 'u''r' isi Libyca nominatu eo quod
i quidem nomen compositum sit sv - 'ν a
sentio , puto vocem Didoni, h6h π αα Didonem autem vocari illo nomines his scin iis, cui
127쪽
erraticam exponentis. Illam cum antea Elissa vocaretur,
nisum enem fermone erraticam Didonem a Lant, Bene hoc quidem a vagari, divagari, errare. Apud Hebraeos significat a va- patio facile derivetur Dido. Vocem hanc compositam ex dictionibuς El. & Pascha , 8 & hoc nomine aeque ac praecedenti Sambethen, eandem patrum Religionem Peucerus indicari judicat : excogitatam autem ac celebratam vocem utramque ideo, ut illa de praecipuis huius Sanctissimae & Vetustissimae Doctrinae custodibus ac propagatoribus moneret: hoc quale esset Doctrinae genus , quid profiteretur , quo animos hominam dirigeret ac deduceret , quem Deum agnorucendum colendumque proponeret, & doceret. Composita enim est
dictio Elissa ex vocibus EI, & yasina, idest, Deus est. Elissa , id est Doctrina, de Veio, de Vivo, & existente Deo , qui non est fictitum numen , non sciilptile , aut imago picta , sed est & vivit
ab aeterno Conditor & Conservator omnium creaturarum: Haec
Quidem gratis Peucero dicta videmus: sed nullam aut saltem parvi momenti probationem conspicimus : Nam quis non sciat ex Livmologiis firmas conclusiones non posse semper elici : & in hae subjicta materia, sic nunc statuendum esse contendimus: polito enim, non concesso, vocem Elissam posse dici compossitam ex El&D-stha, an ideo statuendum est Sibyllam hanc Elissam appellari ut nomine hoc Doctrina, quam Sem & Japhet posteros suos docuerunt significrretur & hanc designari vocibus Et yocha, Deus est' nos certe
non probamus, talemque explicationem non stilum ut incertam :ve- im & Etymologiam illam ut Vio . .. . . coacto possent augustissima Dei mysteria, in nominibus Optimis ic teratissimis inditis, indicata suisse existimari. Coeterum nomen hoc Sibyllae Hebraicum eo , quis Peucerum hac de re certum redis didit Z Hoc simpliciterita assirmari sussicere non credimus : debuisset demonstrare, cui olim ante hanc Sibyllam nomen hoc suit inditum hac intentione ut eo, Doctrina de Vero & ZEterno Deo indicaretur. Si hoc Pacto licet argumentari, cur non credimus Schrutro qui Ad
128쪽
mum in paradiso ipso, linguam Celticam locutum esse, author est. Et, ut sibi adblanditur, ex vocibus quam plurimis, quae sacra pagina ut Hebraicas proponit , demonstrat suo modo , illas Celticas esse. Argumentatur enim ex ipsis vocibus, & mirum imo nonnunquam miserum in modum voccs detorquet, adeo ut & risui movendo idoneus& aptus videatur, & sit revera. Si Peucerus hoc modo velit explicare Sibyllarum nomina, quid dicet de Erythraea, Hellespontica , Cumana, &c. Sed vidit satis , non posse hoc pactorem peragi , ideo de reliquisne γρύ quidem, verum altum silentium. Si Sibylla suo nomine Doctrinam de vero Deo prae se ferre debet judicari,itaque & a Pagana. diabolico spiritu acta, accipienda erit Doctrina de Vero Deo & ejus cultu , quod quomodo scriptis Sibyllinis quadret, ex quibus a Quindecim viris inspectis S consultis plerumque Sacra salias Diis peragenda , ut postea
docebimus, petebantur, nos non videmus. Quicumque alios praetcrverum Deum colendos imperat, ille certe doctrinam de Vero Deo,
haud proponit, sed plane evertit.
Versus qui Libycae huic Sibyllae attribuuntur, in Antiquo Codice Regio, sic habent.
Ecce dies venient, quo aeterins tempore princeps, Irradians fato seta, viris sua crimina tollit, Lumine clare fiet cusus synagoga recenti: Sordida qui I lus reserabit latra reorum, Equus erit cunctis, gremio Rex menbra reclinet, Reginae mundi , sanctus, per saecula vivens. De ea Arias Montanus e Discutiet tenebras lux alma , ct vincula pristae Legis: rex vitae constuletur homo.
Hirgo nunc sincta dabit terris, gremioque fovebit. Pressus ct his miseris conferet auxiliam. Ex Laelii Cleo. passi Hydruntini Poematibus:
129쪽
Agnus pro nobis sevas mactatur ad aras , Hostia placatum reddidit ista Deum. Nam qui depressi s misereanda clade videtur Optatum miseris conferet auxilium. Ex Inscriptionibus Senensibus. In manus inimicorum veniet. Dabunt Deo alapas Manibus incestis: miserabilis, &ignominiosus videbitur Et miserabilibus spem praebebit. Ex Ruilio. Dies veniet , quibus Deus illuminabit crassitudinem tenebrarum t Vinculum Synagogae rumpetur. Homines tacebunt,& videbunt Regem Viventium. Et virgo Domina gentium eum gestabit gremio. Regnabit in misericordia r & tradetur in manus malorum. ColaphiZabitur Deus, eritque tanquam miser,& auxilium dabit miserabilibus. Ex Garsone.
Ille quidem morbis pressos sanabit, se omner
Tirmos restituet laesos: caecique τidebunt , Incedent claudi: surdis audire licebit.
Expellet si ritis: oppres morte resurgent. Sixtus Senensis carmen hoc huic Sibyllae assignata
Ele quidem morbis presses sanabit, is omnes
Laeses quotquot ei fident: caecique videbunt cIncedens claudi: surdis audire licebit: Insolitas mutis dabitur formare loquelas: pe et furias: oppres morte resurgent.
130쪽
Notari heic velim J. A. qui iam nuper de Sibyllis idiomate Belgico scriptum edidit sutilillimum, in quo Libycae Sibyllae attribuit
integrum librum Secundum Oraculorum Sibyllinorum , atque hoc pacto ostendit temeritatem suam atque inscitiam , quod viri Docti ante illum non ausi sunt pronuntiare, hoc tenebrio hic pleno ore audet , tanquam veram sentcntiam, Lectori suo obtrudere , ac progenuinis Sibyllarum Oraculis venditare. Sed quis te hoc docuit Vir sagacissime & perspicacissime, certe hoc nullibi reperire potuisti nisi in temerario tuo cerebello : postea enim vi Veritatis adactus p. ipse confiteris, nulli Sibyllarum sua carmina posse assignari, quare ergo unicuique sua propria carmina assignasti ' quaenam tibi fuere Visa in illis versibus, quibus te motum sensisti ut talia esset res Boistardus has sequentes praedictiones, tanquam a Libyca Sibylla prosectas, citat, & ut ante notatum , absque ulla probatione lectori obtrudit. Statuit ergo Sibyllam Libycam vaticinatam esse, de exitio gentium propter idololatriam & scelera, quibus iram Dei altissimi in se i
Sed durantque malique malam opperiuntur , Iram immortalis, cetlestis is altitonantis: Proque Deo lapides. ct ficta animalia, multa Re lione colunt trepidi, d ersaque, quorum Non ultasseermo , mens nulla, auitio nulti est. Singula nec as est verbissimulam referre Murtali fabricata manu: quos namque mavis