장음표시 사용
161쪽
Numinibus vanis divinos reddere honores Desne, homo: aternosubiice colla Deo' . irutum ejus venerare. Illi tu vindicesanus Iram coelestis numinis effugies.
Iustitia illius justusflatum: nec unquam Cocyti fes praeda cremanda rogi. Haec cum absolvissemus fortuito in Sexti Senensis biblioth cam incidentes, deprehendimus, Scriptorem Doctissimum alia plane Carmina Sibyllae Cumaeae adtribuere ut & vel hinc etiam constet. nullo plane sundamento niti illos qui cuique Sibyllae sua volunt ausignare oracula particularia. haec autem que Cumaeae esse putat Si tus Senensis sic sonant.
Καὶ ουκ οἰ iκήσουσιν ,- κυρώ εσσετ τους. Quae se verti possunt.
cum Deus ex asto Regem demistet Olympo Tunc terra omniparens ges monalibus invis Reddet unediba assumenti, vini, Helue ;midia tune mellis dissundens pocula caeli,
Et Go laticet erumpent lacte Aiami,
162쪽
oppida ena bonis , o pinguia custa vigebunt
Nee gladio me et, nee bessi terra tumultus , Herum par terrisflorebit in omnibus asta:
m vi dis .s degent, inmenta feruentes. v.
i , armenta feruente . Gomorusrue leo insipia quaeret, mi bos Cum pueras capient somnos in nocte dracones, Noetidem, quoniam Domini manus obteget idos.
Haec omnia recitantur lib. III. Oraculor : Sibyllin i sed longe aliter ae Opsopaeus illa in editione sita refert. Videantur notae ad hunc locum. Notandum autem Boissardo qui se discernere posse quae cuique Sibyllae sint assignanda oracula, non convenire, cum Sixto Senensi, alia enim hic quam ille huic Sibyllae attribuit carmina . ut ves hinc quivis videat , nulla dari mi Oα quibus discernantur Sibyllarum Oracula, imo haec quae si pra retulimus Boissardus Sibyllae Erythraeae adcensenda putat tres enim priores Sibyllinorum oracul rum libros totos quantos Erythreae absque ulla controversia tribuendos , quamvis nullas addat rationes assirmat & magistraliter pronuntiat. Antequam autem huic Capiti finem imponamus, notandum I. Aitzma huic Cumaeae aut Cymmeriae Sibyllae attribuere Sibyllinorum librum quartum paucis tantum versibus exceptis. Nullas autem allegat rationes cur illi fides sit commodanda, nec immerito quidem, quoniam nullas habet. Ideoque tales assertiones socci faciendae: uti & hoc notandum ' quod prosanationem prosecto non exiguam sapit, illum audere conve- nientiam instituere interlacram Scripturam & pseudo Otacula illa Sibyl
lina , quasi S. . Dei Prophetae post illa de illis praedicarint, quod quamis salsum sit alibi ostendemus, Deo dante.
163쪽
η ' - ω tanto loco hane Sibyllam collicandam censim nonnul2. Alii secundum Α- i cum illi Uignans.Ubinam habitarit.Zaris illius nomina. Peuerem res litur. Zodimus explicatus. Omparentes. Vaae sit an ακε Ογu tale &bitisi attribuenda Cum Noacho non fuit in Arca.Schmidius refutatur. Anei Daphne nomen fuerit secundum Constantinum. Lactantius aliique re-- - Q stantur. Apollodorus Iullis quando hanc suam concivem meat. λοι, rempore vixerit ἰ Suuae error notatus. De ejus longaevitate testimonia. - . ys Phlegontis versu aliquot correcti ex Salmasio. Et ex Hossio. Sumi ius η o refutatur. Rando floruit. Ipidorus Hispalenses refellitur. Ablia re u-' i. rata. Ωuando Vaticinata fuit. Acroti u siuppostitia etiam secundum Eusebium. Eusebius refutatus. Acrostichis non invenietur apud Ciceronem. Imo ne quidem ipse lecta. Cices o non vidi: u bros Sibysimos. Sibyllina hodierna non ese genuina, patet meo non sint Απostichi- . 'conscripta. Eadem Acrostichis quam nunc in Sibysiimis libris re- ῆ perimus Ciceroni nunquam visa fuit. Conflantinus aliter Acrostichidem refert quam hodie habemus. Olim aliter lecta. Sibylla d Cicerone pro prophetigo non fuerunt habitae. Antiquit Patribus, ut ut Sibilarum mporibus maximis,u Aer ictis haee Sibyllina nunquam fuit vis.E Dum martyr ct Noeophilas Antiochenus ac Athenagora1 , Clemensque
Alexandrinus quando Aruerint. . Lactantius at Uin nonnullis βρο- relicti is stitiae Aero Ochidis versu , sed Ae Ae, si id nulla mentio apud illum
Uinta Sibylla fuit Erythraea secundum Lactantium loco lau- , dato: hunc etiam secutus est Isidorus Hi palensis Originum lib. VIII. cap. V I l I. Hanc Apollodorus Ery- thraeus, assirmat. suam suilIe Civem: eamque Graiis . inum φ.
165쪽
166쪽
Ilium petentibus Vaticinatam, & perituram esse Troiam,& Homerunti mendacia scripturum. Hanc Sibyllam Constanti . nus magnus in Oratione ad sanct. . coetum, Delphis cum pausania collocat, & cum Diod'ro. Siculo Daphnen v cat. Hanc Simson loco ante laudato putat eandem esse cum Laby- Ionica seu Chaldaea. Quo sundamento ante ostensum fuit ubi de Persca sibylla egimus. Aristoteles loco superius adducto lib. πευθα se. οι-
losophus lib. II. schol. ad Platonis Phaedrum, ut et Solinus polyhystor Erythraeam olim Eriphilem vocatam scribit, quod Eriapnilis nomen Lactantius lib. I. cap. VI. Suidas aliique Sibyllae Cumanae adlcribunt. Eusebius Sibyllae Samiae) Scio equidem Peucerum aD
firmare sine probatione, hanc Erythraeam Herophilem vocatam: eandemque esse cum Persica, hoc tamen ipsi haud concedendum p tamus, propter rationes, quas, ubi de Persica egimus produximus.& heic possunt applicari. Notandum porro quosdam Loetimum Hist: libi II. Erythraeam hanc eandem esse cum Phaellone Epirotica, quae etiam nonnulla sit Vaticinata, assirmare : carmen autem quod huic Sibyllae adtribuit goetimus, loco citato alibi adjicietur. De Zo-rimi autem sententia non esse , eam Epiroticam cum Erythraea Sibylla velle confundere , putamus: non enim dicit ὀι τυπν μ te
debebat, si cum illa hanc reciprocare voluisset, sed dicit, Eρυ' αἰασφαλῶς Erythraeae aut Phallonis adeo lit contrarium plane ex Zozimi loco sit concludendum. Onuphrius uti & Ιcones Senenses huic secundum locum dedere & post illum secundo loco constituendam existimat Boissardus, temporum ordine hoc volente , quippe quae bellum Trojanum praecesserit. Hermippus, seserente, Boissardo , illam dicit patre Theodoro natam, in Regione Erythraeorum, eo loco qui Baptae olim dictus est , quem postea Erythras nuncuparunt: ex qua urbe originem duxit Apollodorus , & ideo illam suam civem vocavit. Erythraei ipsi asserebant, natam illam esse in sua ditione in Cerico monte Ioniae, ubi antrum Vatis nativitate claru H, stendebant. Strabo duas recenset Erythraeas Sibyllas unam Antiquisismam cujus notata reticuit, alteram posteriorem Athenaidem no-
167쪽
mine , quae Alexandri magni extiterit aetate : utramque hanc si
byll1m ex Asiae Jonica , Erythris ortam dicit. Dion. Halicam: ab Erythris Phrygiae oppidulo Erythraeam dictam docet. Sibylla ipsa de se testitur se Babylone Oium , sed tamen Erythraeani vocatum dii ab hominibus. Origine icique sit Babylonica , sed Erythraea quia
Erythris Vaticinata S commorata suit: huic etiam Sibyllae Eusebius in serm. ad coet. Sanct: tribuit ἀκρίς P, cujus versuum initiales ..tem, has dictiones constituunt, B ῆ -- σωτήρ. Sed putamus hoc valde esse incertum et imo ne probabile quidem. Nulla enim in illo carmine apparent notae quibus moveamur Erythraeae potius , quam alii Sibyllae , illud poema adscribendum esse. Deliae Acrostichide plura in fine hujus capitis dicenda nobis reservamus. Hanc Erythraeam Sibyllam. Erasm Schmidius censet esse Gmnium Antiquissimam, Nobilissimam & Oraculorum praestantia e cellentissimam, de cum Noacho in Arca Diluvii tempore suisset imo ipsam maritum , Noae filium, Japhetum, habuisse , contendit, quas positiones probatas videre maluissectus , quam . ita simpliciter assismatas. Nam quod Sibyllam ipsam Causae hujus Judicem constituat, hoc nos plane rejicimus, est enim de eo quaestio , an vere haec. de se dicat pseudo Sibylla. Scio equidem illam assirmare lib. I.
συνε ρωεκυρῆτε, cum socero socruque hoc est , cum Noacho ejusque
uxore suisse in Arca: sed hoc nos negamus, Sibyllae ne juranti quidem unquam credemus, absque probatione an non. absurdum est in quaestione utrum Sibylla fuerit in Arca, audire Sibyllam ipsam iulud assirmantem, quis enim legitimus suae cauta sit Judex, sed ex voce argumentatur Schmidius , illam esse Noachi nurum: hoc si statuere velit Schmidius, tum oporteret prius nodum hunc solvi, quomodo illa sit αφ' da sanguine Noe: quod ipse Schmidius sit tur conciliari non post cum autem diserte ipsa Sibylla esse se de sanguine Nox assirmet, nescio quo temerario ausu L olita Crassetus, putat se Blonde to sati facturum , quando maxime sibi placere dicit hanc sitam conjecturam , Sibyllam hane fuisse habitam pro Noachinuru eo quod urbe Noa sit oriunda, sed non vidit Crassetus, hocstituendo se ipsi Sibyllae contradicere, quoniam illa se Babylone o tam e Te expressis verbis scripsit. Non putem Jesultam ut ut DP-
168쪽
eem melius novisse Sibyllae locum natalem quam Ipsi Sibylla.
quando ad textus corruptionem recurrit Schmidius illud pro meri, nugis reputamus, ipsumque sententiam illam nunquam probaturum
contendimus, de Delphica Sibylla quando egimus, ostendimus non posse dici illam Delphicam nempe) in Arca fuisse cum Noacho, quandoquidem assirmet se Babylone ortam. lib. III. in fine.
At Babylon Diluvio posterior. Atque hoc pacto mendax aperte reperitur Sibylla. De his plura addere non est necessum , quandoquidem supra sustus diximus e solummodo verbum hoc addemus, s Constantino Imperatori fides sit habenda , eam proprio nomina Daphnem vocatam, an Daphne quae multis seculis posterior, per unum& quadraginta dies fuerit cum Noacho in Arca/ credat hoe Judaeus Apella. An Daphne Babylone onynda uti haec'pseudo Sibylla de se scribit 2 dicit enim disertis verbis etiam si Erythraea fit vocanda, Se tamen Babylone ortam: quod ipsius Sibyllae testimonium probe ob servandum contra Lactantium , Apollodorum &icorum sequaces,
illam non posse dici Erythneam eo quod Erythris nata , sed quod ibidem sit Vaticinata: quomodo Apollodorus probabit hanc esse suam concivem, quandoquidem ipsa de se testatur se esse Babylonicum, nunquid Apollodorus melius quam ipsa Sibylla sciverit cujas sit. Dionys Halicarnais Apollodorus apud Lactanti Suidas aliique multi,
hanc incidio Trojano priorem constituunt , dicunt enim , illam Graiis oraculum consulentibus, Vaticinatam esse belli Trojani Gventum, & AE eam hanc consuluisse auctor est virgitus , Ataeid. VI. quae omnia attente, si considerentur, clare demonstrant, Schmia dii opinionem esse plane sutilem. Sed Lectores monitos volumus ,
Suidum sui oblitum fuisse, quando scripsi, Sibyllam hanc quadringentis octuaginta tribus annis bello. Troiano posteriorem. haec enim assertio quamvis aliquo modo ad Eusebii opinionem accedat, quae illam sub Regno Romuli extitisse docet in suo Chronico, Romulus autem quadringentis uno & triginta annis post . bellum Trojanum Rcsnare coepit) evertit Scripstorum illorum veterum, quos Procul dubio legerat Suidas, opiniones & assertiones: saltem hoc nunquam
169쪽
conciliaverit suidas, Sibylla Erythraea fuit ante , & quadringens, octilaginta tribus annis post bellum Troianum, etiamsi lonpaeva v 'cetur haec Sibylla. Solinus polybist : hanc paucis annis post Si l lam Delphicam ortam esse schmidius putat viginti) author est. Quoniam autem de longaevitate hujus Sibyllae mentio nune injecta suit, attexamus reliqua quae hac de re proseruntur a Scriptoributi Virgil. illam Phaebi Sacerdotem , longaevam vocat aeneid. lib. V L
Hue ubi diecta dedit Phaebi longaeva Sacerdos. Et ibidem: Alio loco. Osse semirer fata est longaeva Sacerdos.
Aristoteles Iocci pius laudato, de mirabit. M. -m Moriω, ργυον Virginem quae mustos annos vixit vocat. Ovid. Metam lib.
Intrat , ct ut manes adeat per amma pasernos. . .
Hinc etiam est proverbium: Sibila vivacior , in Erasmus notavit in Adagiis. Propertius lib. I. etiam proverbialiter eleg. XXIV. At me non aetas mutavit tota sibilae. - . Idem lib. II. eleg. I L
Et si Cumaea saecula Vatis agas. Ausonius etiam aliquo loco dicit: -- ' Viscas Cumanam tu quorue Deiphoben.
Citantur etiam versus quidam veteris Poetae, qui pro longaevitatis exemplo proponit tres feminas, Hecubam , Sibyllam, Athram, - . Thresti matrem:
170쪽
pialis tibi, quam domum revertens 'Itisus reserit in rogo centem.
Ovidius metamorph. lib. X IV. Sibyllam hoc modo loquentem innoducit , ad A neam. -- - Nam iam missisecula eptem, Acta viaes: siverest, numeros ut pulveris, quem, Ter centum messes; ter centum musta videre. Adeo ut ex hoc Poeta: loco constet, quot annos vixerit Sibulla. secundum testinomum quod de se ipsa AEneae dedit. Nempe se victuram mille annos. Servius ad locum Virgilii Sibyllam Eruthraeam longaevam Sacerdotem Vocantis, narrat Apollinem amore Sibullae captum , ei poscendi quod vellet arbitrium dedis. t illam haustis arenis tantum vitae poposcisse id Apollo fieri poste respondit, si Erythraeam Insulam relinqueret, nunquam eam revisura. Venit it que Cumas. ubi corporis viribus desecti , in sola voce vitam retinuit. Quod ubi rescinitam cives illius, incertum invidia an commisera tione, epistolam ei miserunt, creti Erythi ea, antiquo more si matam, qua creta visa statim exspirasse Sibyllam narrant. Velim lintransitu ut hoc moneam , de ut simul etiam constet, Eryt iraeam eandem esse cum Cumaea & Cumana SibyIlain observari, lon aevii tatem , de qua nunc sermo est , & quam Sibullae Cumaeae datam ex testinonus adductis videmus: etiam Sibyllae Erythraeae adtributam esse a probatis limis Scriptoribus idque hac decausa quod una eademque sit Cumaea, Cumana & Erythraea Sibylla. Phlegon in tonsaevis idem scribit, Sibyllam testatam de se, vi uram se decem tenerationes. Σ. ἔ-α ἡ ξρυ ita iziam μη χiλe, δε' o τη ς - ε τοδὶ 1σμοὶ ἰνδε et απιν. Hoc est Sibylla Erythraea vixit paulo minus, mille annos, sicuti illa in Oraculis dicit. 'Versus quibus Sibylla hoc dicit, vulgo corruptiissimi leguntur Me que ex magni Salmasi correctione emendatos heic adponere vidium fuit: monendus es Lector, versus illos non repiriti in Oraculis Sibyllinis quae nunc extant , ut vel hinc constet nos nunc penuima non bere . &.esse simposititia . ut suo loco demonstrabitur. Versus autem apud Paegontem sic senant