장음표시 사용
211쪽
Tiniet exceptum postquam lux tertia somnum, Praescripto morti limite finis erit. Primitin que novae referens, ct gaudia vini e , Surgure ab OUcuro posse docebit humo.
Ex Laelii Cleopassi Hydruntini Poematibus et Humana sub carne Deum caelumque Rumque
Mirantur: coeli bis conditor atque soli est. Herbum homo factum est: ut meritae no monis ab u- Eriperet. Hitae est unicus iste dator.
V etenim aeterei bplendorque ct gloria Patris , Per quem subsistunt omnia: quippe Deus. Ex Senensibus Inscriptionibus illi Resurrectionis Christi Prophetia tribuitur: quam in historia superioris Cumaeae produximus. Hoc tiam probe notandum Sixtum Senensem in bibliotheca sua, alia huic SibyllaeCumanae adscribere carmina, illa autem sic sonant.
Tune ad monales veniet mortalibus ipsis In terris similis natus Patris ommptastis Corpore vestitus, vocales Pattuor autem et, non vocalesique duas bitam geniorum. Sed quaesit numemi totiussumma docebo. . Namque octo monades, totidem decades sper ista Atque hecatoniadas octo in is segni'abi Hominibus nomen , tu veTo mente tenero.
212쪽
Reperitur hoc carm en Oracul : lib. I. circa finem , quo autem fundamento haec Sixti Senensis nitatur assertio , altum de hac re siletatium , dirimant igitur illi qui volunt hanc litem , Sixtum Senensem inter & Bois ardum, qui longe alia oracula, huic adtribuit Suhyllae r & hoc quod jam statim retulimus tribuit Boissardus Erythraeae Sibyllae lib. de Divin. P. M. 7. ideoque vanos esse illos qui audent assignare cuique Siby ssae sua carmina pronuntiamus. Si enim sua haberent
κυόρια, cuique essent illa exposita notaque: atque sic nulla judiciorum daretur discrepantia. Ex hoc carmine Boissardus , colligit numerum octingenta octo, quem nomine i ους contineri autumat, in quo continentur quatuor vocales &duae consonantes. Hunc numerum hoc modo colligit supra laudatus Boissardus, I significat decem. H octo. Σ Ducenta. o Septuaginta. T Quadraginta. Σ Ducenta quae si simul coniunxeris, inquit Boisiardus, invenies 888. quod quam illo illi ratur debili sundamento ab illo afforetur, cuivis patet. IHΣΟΥΣ
tra. Plura de hoc aenigmate in notis ad locum reseremus. Antequam huic capiti finem imponamus, Notare dignetur sedulus lector J. A. in suo Sibyllarum speculo absque ulla probatione, more solito, huic Cumaeae Sibyllae attribuere oracula quae legimus, libro quinto a principio usque ad paginam 3is. Si Dis placet sagax hic Scriptor videre potest, nec Pauciora nec Plura oracula Sibyllae huic esse attribuenda. Sed ratim , quibus haec ejus sententia confirmetur, non produxit, ncc Potuit, quoniam nullas plane habuit.
213쪽
BREVIARIUM. Onnulli hane Sibyllam octavo, alii vero sexto loco recensint. minam nata sit. Pausansas emendatus ut 9 Lactantii ae Tisulgus cum Sibylla. Marpessus mans ubinamstus. Atirpessumsaxum unde nomen hau sierit: Gergithiorum moneta. Cur solis Gergithius dictus Ditolim. Hellespontus ubi sim ct unde nomen hoc aequisiveris: stuando edixerit haec Sibila. Cur cum Sphinge Sergithiorum nummis fuit ex ebsa.
Fripta.ctavo loco cialocat Lamntius Hethponticam in agro Trojano nasam , vico Marpesse , circa oppidum Gergithium , quam siribit Heraclides Ponticus Solonis is Cyri fulse temporibus. Hoc modo etiam de illa scribunt Isidorus, Suidas, Onuphrius Pan vinius, ut & Icones Senenses, qui loco recensent. , aliique quam plurimi. De hac Sibylla pauca admodum apud Scriptores reperiuntur , ideoque brevibus quod de illa dicendum est expediemus. Nomen proprium hujus Sibyllae suisse Demo , tellatur Boissardus, qui illam etiam octavo loco recenset. Locus natalis indicatur vicus nempe Marpessus ut scribit Lactantius in agro Trojano. Doctiis Sarmasius Mermessus legendum putat, Stephanus Mερψω -Tρωiκ--η E ρυ- Θραῖα Σίουλα, ν γψ κ' ἀλις si a τω κώμα. I. Mermessus eivitas es rvdana qua Sibila Erybrina oriunda , erat enim urbs colore
216쪽
Harum Erythrarum meminit Pausanias. Sed male ibidem editum μαρ μος omnino lagendum Sic etiam legendum apud Lactantium non Marpesso sed Marmeta. Item apud Tibullum loco paulo ante citato.
Ωuidquid Amathbaa, ct quidquid Marmessa dixit. Item in Sibyllae versibus quibus de Patria sua
Partim ego Otivoro mortali patre creata Partim immo tali nympha montibus Idae Eduxit mitreis , Genuis gleb Ne ruente: . . . Marmesses matri patria est, fumusque Adonius. ..
Emendandum itaque illis in locis censemus, Marmesius pro uia psssus. Maerpessus enim est mons in Paro insula, unde. Virgilius Marpessia Cautes , VI. 2 eid- de Didone ad .Eneam. De magis incepto vultum sermone movetur, iam si dura silex, aut et Marpesia Caules. Marpesia Cautes , est cautes montis in Paro insula. Hinc M. Assis,mmmcir. Iordanus de rebus Gothicis , ut in transitu hoc dicamus , putat Marpessi in saxum dici a Marpessa Amationum Regina , 3 ad Caucasium venis, ibique certum tempus demorans loco nomen dedit. Observandum etiam circa oppidum Gergithium natam hane Hellespontic Sibyllam. Erythraeam Sibyllam a nonnullis Gergithianam fuisse vocatam testatur Suidas. Gergithii hanc Sibyllam Hellesponticam urbe sua oriundam assirmant: hinc factum etiam ut eius essigiem una cum Sphinge illorum monetis imprimi suisse solitam, reserant Scriptores, qua ostendere Volebant Prophetissam hanc suam, multa mystea
217쪽
ita sacra per obscurae aenigmata hominibus communicasset uti Bois sardus opinatur. Gerg thium ano ullis Gergis vel Gergithus, a Plinio lib. v. cap. XXX. Gergithies, a Strabone Gergithaea vocatur. stephanus dicit nominativo casu esse γ ς cujus Genitivus sit γεν - θ indeque formari nominativum Gergithos. Est Ccrgithium urbs Troadis. ab hac civirate Apollo G crgithii nomen adeptus , A suit olim templum Apollinis Gergithii. Esellesponticam vccatam videmus eo quod ex vico Marmeso prope cypidum Gergithrum , in agro Troiano quae loca ad Hellespontum sita, sit oriunda. Hellespontus fretum est inter Propontidem & mare . Egeum, A fiam ab Europa, septem, ut reserunt Geographi, stadiorum intervallo disterm hians. Dicitur hoc fretum Hellespontus ab Helle Athamantis filia ibidem submersa. Haec Sibylla Hellespontica Solonis & Cyri temporibus extitisse creditur. Hoc est secundum norm ullos anno Mundi 3;8o. In qua sententia etiam est Doctiss: Alstedius. Secundum alios anno mundi 3 os. ante Christum 1 9. Missardus Olympiade intogesima, Sibyllam hanc Hellespcmticam, ora a sua reddidisse , certum esse, quamvis non probet, assirmat. Buchol cerim dicit Solonem legcs tulisse anno mundi 3378. hoc est ante Christiam natum 193. Cyri autem Regnum in annum mundi ueli 3. ab eodem Buchoicero rejicitur. Adeo ut Tarquinii Prisci Romanorum Regis , Prophetarum Ezechielis ac Danielis tempore extiterit haec Sibylla. Stephanus in de urbib. Authorem citans Phlegontem , dicit sibyllam hanc eandem esse cum Sphinge , eimque erilem una cum Sphingi; in nummis
suis percuti solitam suisse, civibus civitat Gergithiii Sepultam esse Hellesponticam Sibyllam in templo Apollinis Gergithii , idem Stephanus testatur. Oraculum quod huic Sibyllae in opsopoei mcmbranis Vetust: adtribuitur, sic habet. .
Dum megi is quondam, vidi decorare puelAm. Eximis castam quod ses vara homere, e Munere digna suo, ct Divino numine visa, . . sobolem musto pareretis endore micantem:
Progenies simmi, streissa se vera Tonantis, Parisca mundum quisub diuone gubemct. .
218쪽
Attexamus heic etiam alia, quae huic assignat carmina Bois ardus. quamvis nullo probet argumento. Ea praedixisse fertur , Christum aeternum Dei aeterni filium esse e
Cui selum genitor tribuit supremus habendum Nondumprogenito. Si quidem de corpore duplex titit. Est autem prolutusfluctibus amnis Poriani.
In Christi adventu cecinit homines fruituros omnium rerum ubertate & felicitate qualis suit olim tempore aurei saeculi: Καὶ το ri δη χαμήν μεγαλ- Θεος ἀνδ α δύσέ , Κώ γαρ , κ, δενδρος , 6 ίσπε ρεμ Γῆ γαίης
Tunc quoque gaudiμm metum Deus mortalibus dabit, Nam ct terra', ct arbores Dabuntfructum verum hominita. Him ct mellis dulcis albique lactis, Eorumenti ut est optimum mortalibus. Versus hos Castalio sic reddidit, apud Opso um p. 2 G.
Tunc Deus humanis concedet gaudia magna, Terraque, se arbor stirpes, pecudumIue caterva Innumerae veros stinus mortalibus edent Hinum dulceque mei, niveum lac, quodque vel inter omniafrumentum mortalei a juvat ingros.
219쪽
Hanc rerum omnium ubertatem , inquit Boistardus . describit pluribus verssibus Erythraea Sibylla, lib. Oraculorum: quoniam autem heic non quaeritur quid Erythraea scripserit , sed quid Hellesipontica nobis dederit, ideo versus illos heic descriptos non exhibemus, notabit lector tantum, Boisiardum primum versum incipere ex lib. III. his verbis.
Et sinire hisce, Nam solus Deus est, i, nescit habere fecundum. Haec quoque Hellespontiaca , sicut & caeterae venturum mundi si nem prophetavit : ac Dei filium futurum Judicem vivorum &mortuorum : 'redditurumque unicuique secundum opera sua. Ε seri τατουτον δά- μαινί μενον τάρ et
υntus enim terris insaniet ignis, qua vis stuanta it: terram delebit funditas πura Muntes. scobis sentes fluviosque cremabit: Mundus erit iam non Mundus: iapopulique peribunt: Heu miseri ardentes. ct caelum, jurientes; Caelum non astris rutilum, sed ab igne laborans. Deus ad Judicium veniet, ut judicet mundum universum:
220쪽
,Cumpater omnipotens veniet, filioque sedebit, Ut vos sinctosque, ct totum judicet orbem. Tune me amicus erit nato pater, ipsim ratri .. Eilius, ob subitos casus atque impietatem. De civitate renovata post mundi exitium , in qua regnabunt Justi aeterna beatitudine, & felicitate, hoc modo locuta est:
Et civitatem quam Iecit Deus, ipsa erit senilentem astris, o sole se luna. Cum Deo regnabunt Iusti, 4n vita permanente, in aeternum: Κλύri δέ μοι μέροπες βααλίς αιώνιγ αζχι Praedixerat haec quoque Christi passionem , & tenebras 'pare in Illius morte medio die sine ulla naturali causa contigerunt.
si cunctorum auditus se mors se visus Et sermo Creator frmarum, cui omnia parent. Ru morte βolutos servat, Di omnem morbum sanat. Hune tandem niatae siceleratae ct perfidiose Contundeat alapis palmae erimina divum o Felli fames ejus, sitis iLudetur auro. Hanc a pona ei tunc si ut hospita mensam.