Servatii Gallaei Dissertationes de sibyllis, earumque oraculis ..

231쪽

Fusus has impiorum poenas describit sibylla Erythraea lib. II. inquit Boissardus : sed quem in finem Erythraeae oracula producat, cum de Phrygiae Sibyllae Prophetiis agatur , hos equidem non capimus. De I hrygia porro scribens, subjicit & praemia immensa, quibus pios culmulabit Deus , & beabit illos, qui juste vixerunt, invita aeterna. Q

in alios, quilus aequum coluere, bonumque Et quibus , pietas ct mens fuit optima cordi, Sullatos Genii rapidum per fluminis aestum

Ducent in lucem, se securae munera vi m mortalis ubi magni via trita Tonantis. Per questas aliam in vitam mandabit, eamque Eternam nullo marituris tempore a campo . .

Scilicet E so. . Fient enim haec omnIa post Resurrectionem mortuorum dum mnes homines in sua carne restituti coram Deo comparebunt:

Et tune exestans mortuo Par rumfata re a Et mortis aculeum

232쪽

Tune Asa liga ferax rerum redigetur in undas, Cresaque campus erit: Ierat , mala tristia Cyprus: in Paphus, ut sapiat, patietur tristia fata. Et Salamina urbem magnam mala trigiapassem Tune erit infelix, steri lique in littore tellus. Cypria non paucae vastabunt ar a locustae. Spectandoque Tyrim mortale ebitis aegri .

Phoenice , yravis ira tibi est ventura, ruinam Ut vere Murens easivm Sirenes acerbum.

Et paulo post de Asa loquens in haec verba prorumpit E, V βαρζαρ ἰχλ ες se ἰδα γαῖαν οδώσέ,

Protinus invadent Asae oras barbara turbar' Li duros perdent tanquam e robore, Thracas: Tune homines maesti vesentur came parentum D tales epulas, fame sic urgente, vorabunt.

Praebebitque Ieris mansam domus omnis, Ex Laelio Cleopasso. Occupat ecce Deus summus ealeste tribunal: Teisibilisque smum dupluas aere tuba.

Ecce iterum manes sumo revocantur ab orcρόCor ra de tenebris quo redisiva petant.

233쪽

DE SIBYLLIS, M. Gusta bonis lux ista; malis sed pisa Eolorum:

Hi poenas, illiga dia certaserent. De ea Arias Montanus: Tem ibili resinante tuba terra ima dehisce Sistentur Reges ante Dei folium: Illi bonis , atque iti malis fera ultima Dra; His ignem, a ternas delicias aliis.

Ex Inscriptionibus Senensibus: Tua de caesi vocem luctuosam emittet. Venient ad tribunal Dei omnes Reges. Deus ipse Iudicabit simul pios se impios. Timc demum impios in ι- - , ct tenebras immittet. Du autem putatem sicuti fuerint ,

Ex Ruillior

Tuba de coelo sonum emittet horribilem & lamentabilem. Terra abyssum maximam ostendet : & omnes Reges sistentur ad tribunal Dei summi , qui Judicium faciet de bonis & malis. Malos impios immitet in ignem inextinguibilem. Sed qui Deum amaverint,& coluerint, quique exercuerint bonitatem & sdelitatem, ii resu gent, & viventi

Hoc Carmen Sixtus Seniensis Phrygiae Sibyllae dandum esse censet, quamvis alii aliis Sibyllis adscribant, . r

Hoc est Scindetur templi velum, mediumque diei, Nox tenebros prema tribus admirabilis hor . Et triduisem peraget mortalia fita. Tres

236쪽

Tres hi versus reperiuntur lib. V IPI. sed notandum Sixtum s nensem quatuor inter duos priores de ultimum inter medios omisisse, quod cur secerit horiolari nequeo, saltem , illum non potuisse κο--οα animadvertere, quibus motus sit, quatuor inter medios expungere, nulla enim hisce pseudo-Sibyllinis versibus inesse, assii ἐ-mus ac pro certo tenemus. Notandum etiam J. Aitama de Sibylla Phrygia agentem , magnam libri tertii partem , a p. 2 o. Vers. 22. usque ad vers. 2 r. p. 28 r. huic Sibyllae Phrygiae attribuere, nulla, pro more suo, adducta ratione; & merito quidem, quoniam assertionis suae nullam habet nec habere potest.

SIBYLLA TIBURTIN

OG Tiburtina vocata. Varia ejus hujus Sib Iae nulti apud Scriptores

men. Cur Albunea dicta. Am

piatus notatus. Fabelia de Christi O miser a cte. adtributa. i Sibylla, est Tiburtina. Decimam, inquit, Tibrar- rem, nomine istaneam, quae Tiburi colitur, ut Deo, iuxta ripat Amnis Anienis: csus in gurgite uta-I Gr- fui inventum esse dicitur, tenens in manu li in .. :-μη m. C in sacra Senatus in Capitolium transtu erit. iniae a Lactantio Tiburtes, ab aliis Tiburtina vocatur, Tiburtinae nomen allecutam esse, scribit Schmidius, eo quod post mortem, Tiburi, juxta ripas amnis Anienis ut Dea culta suit.

237쪽

eam nonnulli S bin, vel Cassandram vel Taraxandram nominarunt- Nativitatis ut & sepulchri locus a Scriptoribus non indicatur , nec habemus quidpiam quod iis de-rcbus proseramus. Alstedius in suo Chronologiae thesauro scribit Tiburtinam hanc Sibyllam floruisse va-

niis claram, anno mundi ue9io . hanc vero suam opinionem non probat, rationibus, ut putamus destitutus, ideoque non est cur fidem

asseritoni illi adhibeamus. Nomen ejus Albunea fuit, inquit L, ctantius. a Tibullo aliisque quibusdam is a dicta. Dea illa quae

Tiburi colebatur, a nonnullis Juno Athamantis uxor, quae viri s rorem metuens, una cum Melicerta filio in mare se praecipitavit, suisse putatur. Albunea vocatur a sente & nemore Albuna juxta Anienem. Haec Sibylla Albanea, suit secundum quorundam opinionem, sic dicta , eo quod Deam hanc cum Graeca Λ οθεα eandem esse existiment. Sed potius Albuneam vocatam dicamus a sente Albuna, qui hoc nomen est sortitus ab aquis albis b illo sonte manantibus, testatur Strabo lib. V. juxta Anienem albulas aquas easque frigidas E multis sontibus scaturire, easque salutares morbis sanandis. Verba

νιγο υ,εινα. Sic Tibris albula & albana fiumina d Tibullo.

Albae autem dicuntur aquae, propter earum perspicuitatem & splendorem. Callimachus in hymno Jovis, fiuvium Erymanthum , λε κω - τατο των Grix ν Vocat: ndidissimum minum.Et Homeri Sehesiastes,.δωρ. Voce λοι,γῖς spendidam, transparentem. Sic maris Tranquilis

litas dicitur aἰαῖ lacte, ab agore. Hinc vocata fuit Sibylla Tiburtina Albunea. Aliam hoc de nomine opinionem fovet laCerda in Virgil. AEneid. lib. VII. Vult enim hanc denominationem originem habere ab Albunea nympha, sontis eiusdem nominis praeside. Verba ejus apponimus. Ergo cum Acro & Porphyri in odem VII. lib. I. Horatii dicant, inquit la Cerda. Albuneam suisse i men nymphae praesidis senili ejusdem nominis; credibile est ., ab Sibylla, quae ibi olim vaticinaretur , relictam hanc nomenclaturam, non solum sonti, sed etiam sylvae, & indepropagatam superstitionem, ut Itali locum adirent, ad petendum Oracula , tanquam adhuc Sibyllae spiritus reliquus esset in sente aut sylva. Cceterum iuxta ripas amnis Anienis culta suit haec Sibylla ut Dea, inquit Lactantius, -jus icin plum ad vivum delineatum heic conspiciendum dare voluimus

240쪽

itius. Anien fluvius Italiae in montibus Trebananorum nascens , Tiburtinum irrigans agrum. Vulgo Teverene. Nomen autem accepisse putatur ab Anio Hetruscorum Rege, qui Cethegum filiae suae r ptorem insequens, cum eum assequi non posset , in hunc fluvium insilit; & ut Anien vocaretur effecit. Putant quidam hanc Tiburtinam Sibyllam circa tempus nativitatis Jesuc hristi Servatoris nostri aut paulo ante floruisse, adeo ut inter ultimas sit reserenda, nee pro 'adeo ac Praeccdentes, antiqua habenda. Dicitur etiam , hanc Sibyl lam Imperatorem Augustum iussisse, ut puerum Hebraeum , Virginis filium adoraret: historiam hanc , vel sabellam potius , quam vere, lector iudicet, his verbis refert Janus Boissardus in de Divinatione & Μagicis Praestigiis: p. m. 278. Tradunt inquit , Augustum Caesarem, cum ad summum pervenisset Imperium, videreturque totum orbem terrarum is sua continere potestate, legissetque in Sibyllinos versus qui dicerent eo tempore Venturum summum Regem ac rerum Dominum, qui mundi iuturus esset Princeps : Pr

phetiam hanc de se latam arbitratum esse : dumque ideo intumesceret, & ab adulatoribus , , qui semper frequentes fuere in aulis Regum, incitaretur, ut se Dominum compellari sineret, Divinisque honoribus coli: anxius serebatur, dubius quid esset sacturus. Nam eo tempore Regis nomen odiosum erat. Domini vero nimis ambiatiosum t Suasu igitur suorum, Tiburtinae Sibyllae oraculum petivit, quae in adyto templi Palatini , nunc ara Cocli vocatur evocata, aut potius Daemon sub ejus forma, comparuita Imperatoremque in coelum oculos attollere jussit: ubi illi ostendit Virginem forma sngulari, QDivina secie micetntem , quae ulnis continebat siliun radiis lucis coruscantem , qui in globo Lunae cum matre Diva sedebat: hunc inquit Plicibus verum Deum , verumque hominem brevi sustinebit collis, qui mundi futurus sit Rex & Dominus: & hic. solus inter homines cole dus est, & adorandus. His Sibyllae verbis victus cst Augustus, neque imposterum expetivit titulum , qui homini non poterat competere , licet animo esset admodum elato Scambitioso : maluit tamen ab instituto desistere ultro, & monitis Divinis parere quam obstinato animo admittere titulos Deo soli convenientes: factium ille est, ut Jesus Christus, qui illi mpnstratus e