Servatii Gallaei Dissertationes de sibyllis, earumque oraculis ..

발행: 1688년

분량: 757페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

581쪽

quin ipsi quoque, cum in urbe ea essemus , Indicibus , qui hostius ad ea rquae visenda sunt ducere solent , ostendentibus ; qui urbis loca etiam i

quibus ilia est vaticinata, commonstrarunt , vidimus loculum quendam ex aere elaboratum, ubi reliquias ejus stimari dicebasti, Insuper alia omnia quae Indices exposuerum , siluit quoque fuit , majoribus se audiviss, quod qui ab Oraculo responsa excipiebant , quia eiιm eruditione alieni Diffsent, multoties in accuratiore numerorum Observatione erraverint , o proinde istam illi quorundam Carminum inconcinnitatis attulerunt causam , quod cum Hales ipsa, mentis ematione se a tu libera , dictorum suorum memoriam non resinuerit : tum quae oracula scripto mandabant , propter imperitiam, numerorum observandorum accurata ratione exciderint. λυ- propter Platonem in Sibyllae. Oracula intuentem, de Vatibus hoc dixisse con- .it , ita scribentem e cum multas magnasque res recte ct vere dicunt , nihil eorum quae loquumtur intelligentes. Et paulo inserius ibidem: Πειογητε , ωαπιρ ἔφ , σφόδe' -λωα Σicυλη , ῆς - ' ἔλους ὀν παση τῆ οἰκου η σωζε μοπιν , αλ τ λεγ ων

,ασκου ς: Hoc est ex ej usdem Langi versione, credere, scut dixi, a liquisse corprificae admodum Sibilae , elus libri in universe exstant ombe, de eis qui dicuntur, non sunt autem , diis, mirifico quodam prso tentis nu-inis a tu sortibus datis vos docenti. Imo ct ipse Imperator Constantinus Magnus Sibyllam de necessitate Vaticinandi sibi a Deo imposita , conquerentem introducit, in Orat. ad Sanctum coetum. Libet & heic adjicere locum notatu dignissimum Suidae, qui de Sibylla Chaldaea sic scribit: om θ οἰ ἀχοι - τῆς απλῆς 6 αμε ποι si

rentes inmmantur , non es illius ' laudis sive Prophetisse culpa sed scribse

582쪽

seribarum, qui Orationis impetum quo Siblia ad versus fundendos ferib tur , scribori tam cito non potuerint assequi, vel etiam quia indocti fuerunt , ct Grammatices imperili, una enim cum versuu m sensu ipsa quoque rerum dictinum memoria sedata , finita ac sepulta est, ct propterea versus imperfeciti reperiuntur, is sententia claudicans sve per Dei providentiam hoc factum fueris, ne a mustis ae indignis hominibus ejus Orsincula cognoscerentur, sue etiam longum ipsium tempus, ut 9 aliarum tarum calamitatum et iam hujus author fuerit: quin etiam ipsa rerum ab

ista Vate dictarum obscuritas , ct fortasse quod ejus libri saepim fuerint descripti , nihil mirum si sensus is metremum confustonem pepererint.

Quisnam autem , nisi rabie correptus & insanus , talia qualia ipsi Gentiles de Sibyllis, imo & ipsae Sibyllae de se testantur , a Deo Divino Spiritu actis Prophetis , aut Apostolis aliisque Viris Sanctis in Sacra Scriptura memoratis, attribuere audeat e quid ergo tantane Spiritum Dei imo ipsum Deum assiciemus contumelia, ut statuamu illos qui illo agitante prophetarunt, ignorasse quid dixerint ' dictorum memoram evanuisse , rabie fuisse correptos ac mente alienata oracula sudisset certe haec admittunt illi qui Sibyllas Divinitus inspiratas fuisse, assirmant: haec enim Sibylla de se fatetur. Verum tales non suerunt Prophetae, probe sciebant quid prophetarent , non erant furiosi, &c. Testantur hoc SS. Patres quam plurimi , audiamus hac de re Apollinarem Hierapolitanum antiquum Scriptorem, cujus testimonium refert Eusebius Pamphilius Ecclesiasticae Historiae, lib. V. cap. XVI. p. m. I 8o. Κωμη τίς μναι λέγJ , τῆ si Φρυγία

Versione Valesii: Ricus quidam se dicitur in M sia contermina Phrygiae nomine Ardaia. In quo aiunt Montanum quendam ex iis qui fidelium numero recens ad ripti fuerant , immodica primi loci cupiditate captum , primum sub Grato Asae proconsule aditum, in se adversario Spiritui praebuisse: ct Daemone repletum, subito quodam furore ac mentis excessu concuti coepisse, o noma quaedam atque inaudita proloqui , hari T it E lantem.

583쪽

Iantem ac praedicentem futura, praeter morem atque institutum Ecest ama oribus traditum is sontinua deinceps suusione propagatum. Et paulo

alias mulierculas sustitavit , adulterino stiritu replevit ; adeo ut ipse quoque po inde ac sup a memoratus ilia , in a quaedam ct importuna atque aliena loquement r. Etiam paulo post de Theodoto xjus socio:

admirabilis is Theodotus, qui primus Prophetiae illirum quo procurator quidam fuit, plurimorum sermone perhibetur falso mentis excessu abreptus fuisse, perinde ac si levaretur aliquando ct esumeretur in cartim : cumque si totum fraudulentismo Spiritui permisisset , ab eo in astum iactatus miserabili exitu periisse. Sic etiam ex Miltiade idem Eusebius eodem libro capite XVII. Alac ογε ψώο αυφή - ὀν παρεκχω - ἔπεθ ἄδεια

rem , in false mentis excessu cujus comes est licentia ct audaeia ra spontanea quidem imperitia initium sumens , in amentiam autem ut jam dixi , involuntariam desnens. Hujusmodi vero ρiritu nultam umquam , nee in verere , nec in Novo Testamento prositam a sum poterunt demonstrare. Non Agabum , non Ddam, non Silam , nec Philippi mbas , nee Ammaan Philadelphensim , nec Dadratum , nec plures quoque alios , qui nihil ad istas pertinent praedicabunt. Audiamus etiam S. Epiphanii hac de re opinionem: notatu enim locus cst dignissimus, sic loquitur Haeres. o. cap. III. & IV. p. m. si . οτε μ ta κεια -

584쪽

DISSERTAT ID NES sis

ιρειτητ' ἐχόμα. Hoc est: sitiam diu enim Prophetis opus fuit, drmri Spiritus instinctu , cum animi frmitate , at rire constantia , ct e rum quae loquerentur intelligentia Sanet imi Viri Da omnia responsa ct Oracula de crunt, iidemque pro cujusque concchium a Sancto Spiritud T it 3 normn m

585쪽

norum , ac fidei ratione, communem ad utilitatem illo ipso Spiritu repleti sunt. Ouid igitur ab illis est ad hominum utilitatem praedictum , aut quae habita fidei ratiot nonne ejusmodi potius habendi i i sunt, de quibus i eutus est Dominas ' Attendite a falsis Prophetis, qui veniunt ad vos in vestimentis ovium , intrinsecus autem sunt lupri rapaces ' Age

vero quae ab illis dicuntur cum iis quae in utroque testamento revera continentur , quaeque certissme gesta, acpraedicta sunt, comparantes, disier- metes quae sis vera, quaeque falsa prophetis. Herus quippe Propheta eum sui compos, tum ea quae dicebat intelligens , futura nuntiant, proque eoae Spiritus Sanctus impuleras, praecipuo quodam animi robore Vaticinari s lebat. Sic Servus ille Dei Moyses, ac fidelis in Domo ejus, inde dividens in Vetera testamento Prubeta dicitur. Visio, inquit, quam vidit Isaias filius A mos Propheta. Vidi Dominum sedentem super Thronum excelsum & elevatum. Et vidi Seraphim & Cherubim; & audivi vocem Domini dicentem ad me: Vade, dic populo huic: auditu audietis & non intelligetis, & videntes videbitis , & non adspicietis. 9uae cum audisset is Domino, turax ad populum accedens ita narrabat. Haec dicit Dominus. Videsne intelicentis haec es quae dicat, non ejus qui extra potestatem exierit φ nam hu modi vox nullam fuisse mentis perturbationem segniscat Ita Sanctus Etehiel Propheta dicente Domino ; fac tibi panem is stercore humamo , respondit, absit Domine: nihil unquam commune & immundum intravit in os meum. Cum enim minitandignatia sbi a Domino dictum iEud animadverteres, non velut ὸ mentis δε-

tu de ectus , statim facere illad aggressus est , sed constanti animi robore

praeditus, ac mi praesens ita respondit, absit Domine. Haec enim Prophetarum revera propria sunt , qui firmam ac stabilem in Spiritu Sancto mentem retinent , ac docendi , discernendique saeustarem. Nam Damia ipse , nonne plenus omni sapientia fui se , quaeque animo conceperat plane

intesiexisse viderux φ qui ct Nabuchodonostris AEnigmata di sivit, ct quae ei pes somnium oblata fuerant , sed illum ipsum qui viderat effugerant , mn aliter in memoriam reduxit: ct cum eadem animi firmitate, ac earlesti illa δεκo uberrime prefusus citra ultim moram interpretatus est, cum prudentia, intelligentia Me caetem hominibus antecelleret: ob eam sci-keet qua praeditus eras Spiritus Sancti gratiam: quae non modo Prophaam informat, sed is nos omnes , quibus illius adminiculo Deus Doctrinam veritatis impertis. AI contra quae illi vaticinare se jactitant, neque certa

586쪽

cum animi firmitate pradicant, nee quae dicunt in Eligentia consequuntur. Sed obliqua sum illarum ae perplexa verba , nec recti omnino 'μicquam utiunt. Ex hoc Doctissimi ac Sanctissimi Patris notabili loco, quia vis clare ac distincte videre potest , S. Epiphanti opinionem esse, Prophetas mente alienata non Prophetasse , verum probe novisse illa quae proserebant Oracula. Idem Sanctus Epiphanius eodem loco p ulo post, de Montano scribens sic addit: Ουri se πν α αγον ἐλα- λη πν ω αἰ- ' το μ ει ειν ἐφίπῖαμαι , κ, πλήσσω , 6 κηγρῶ S is καρδiας , - mῖκῆ ρημα ἐπαρχή ταα - , 6 et ιυλουΘουν

tus Sanctus in illo locutus est. Atque haec ipsa verba: Volo & percurio, ct vigilo , ct Dominus corda in stuporem vertit , furios hominis

verba sunt, minimeque quae loquitur assequentis : in quo alia prorsus nota figuraque cernitur , quam qua Spiritus Sancti, qui per Prophetas olim locutus est germana videatur ae propria. Huic consonum deprehendimus Sanctum Patrem Basilium Magnum , quem hoc modo hac de rescribentem legimus Oratione prima in Esaiam, p. m. 8O6. ΦαM 3πι

υλουθουν πις ωυφητἀομδίοις , σοφὸs s 3 Φ- , νο, σή - Ω ἰδίους iam , FH: θ χείλεω φορει ὁ γνωμαritata. Hoc est ex versione God ridi Tilmanni. Sunt qui dicant , eos extra se raptos Prophetara, humana mente is Spiritu absorpta. Rerum id abhorret is professione Divi prasintve, ut amentem re dat, qui . Numme corripitur, inmque ple-

587쪽

nus λυinorum deererorum esse everit , tum a propria quorue mente ex- eum , is qui aliis ex sese praebeat Oilitatem, ipse ex propriis firmanibus nihil eapiat Utilitatis. In summa, qui conseruaneum est , ut quis ex sa- planitie Spiritu , simillimus insano reddatur st utque intellaeuuae Spiritus

eo rentiam excludat. Duin potius, neque lumen corcitatem parit, verum visendi vim a natura insitam expergefacit , neque Spiritus tenebras inducit animis , sed ad contemplarionem rerum intelligi ilium, mensem dpeccati maculis puram exuit. Non di iis veri est improbam Damonum vim naturie humanae insidiantem, eonfundere mentem l. Ierum siquis dicat . Spiritus Divini praesentiam , iuem hoc emere , hic impie dixerit. Ad haee , si Sapientes sunt dandii , qui fi , ut non responderint congrue .rintque iis qua Pro elantes edebante Sapiens enim vir, inruit, intelliget quae ab ore proprio profici mur, in labiis autem portat intellaemiam. Plura alia loca ex Graecis patribus proferre hese possemus nisi brevitati studeremus, ex Clemente enim Alexandrino Stromat. lib. I. appareret Impostores Prophetas in exstasi , hoc est, in mentis alienatione , & insania , servorum instar Prophetasse r uti & ex Origene qui talem motum Prophetis indignum judicavit, non enim uti suspicantur nonnulli inquit, Prophetae alienata mente, aut a Spiritu coacti loquebantur : unum aut alterum locum ex S.Chrvsostomo ad hujus rei elucidationem, heic adscribere lubet, quo constet, non tanquam insanos, nescientes quid garrirent, Oracula sua ex Spiritus Divini inspiratione protulisse: Audiamus illum in Psal

588쪽

quia Prophetae non erant tales quales Hates: sine enim daemon qnando id inbebatur in animam, mentem inebriat, ac rationem obscurat, ct spe omnia enunciantur, idorum nihil intelligente eorum qua dixerunt, Ita b inanimatae instar vocem edentis. Hoc alipras inter isivi Phil

phus dixit , hoe modo loquens : scut sistiteri 9 Vates multa quidem diacunt , verilla nihil eomum quae dicunt imelligunt. At Spiritus Sanctus ita non agit, sed permittit cordi inteLigere ilia quae dicta suerunt , si enim nescit, quomodo dixit sermo est bonus. Daemon enim tanquam inimicus ct Hostis, besium infert naturae humanae. At vero Spiritus Sanctus tamquam curam gerens ct beneficus, participem reddit eum qui illum recepit., co stii sui , atque illis revelat eum intelligentia illa quae dixit, hoc est , res Divinas. Audiamus etiam quae scribit in XXIX. homilia prioris mpistolae ad Corinthios p. m. Io. Tor 3. ω τοῖς εἰδώλοις , φ , ει-

ἡ παλιν - - - -

589쪽

Hoc est ex interpretatione Francisci Aretini. In idolu s quis unquam ab immundo spirasu deprehendebaetur se Vaticinabatur , tanquam duritas trahebatur a Spiritu deminctus , nihil sciens quid diceres. Hoc enim Varis proprium est meam commoveri, θ' nece fario campetu, trahi tanquam furiis

590쪽

DIssERTATIONES ueri

suriis percitum , Prometa autem non ejusmodi est, sed sobria mente Omodesta ct firma, quae inuitur omnia is deter novit. Iraque ante finem saltem hune se Vates regnoscitur 9 Propheta. Et considera quo modo sine suspicione suam prosiluitur Orationem , cum eos testes advocat , pra rem everti sunt. 2 ud e non fallain, inquit, neque temere gentes carpam, neque tanquam mimisus decipiam, ipsi vos mihi testes estis, etenim quia cum gentiles eratis, quomodo tunc ducebamini. Bods quis hos tanquam Meses suspectos dicerer , age ab exeternis hoe nobis manifestum faciamus. Audi igitur Platonem dicentem, quemadmodum sertilegi ct Vates dicunt quidem multa ct bona , sciunt aurem nihil eorum quae dicunt. Audi dialium item Poetam eadem ostendentem. Cum enim in reremoniis quibusdam ct magicis in homine quispiam Daemonem colligasset, ct ille καμemarin esset, deinde Vaticinans dejiceretur , dissparcturque , ct Daemonis imperum perferre non posa, fid ita distractus, esset periturus, bis quit lia magica operabantur, inquit, solviteIam Regem. Martalis Deum adhue non evit, ct iterum, Solvite mihi coronas ct mere pedes , liquida aqua aspergite, dr lineas delese, se veniam. Haec θ huyusmodi, possunt enim , aetii multa diei, sed hae utraque nobis ostendunt drnetestatem, qua detenti semium Daemones , er violentiam quam sustinent hi, qui omnino eis se ipsos exhibent er mente degnuuntur. Pythia autem , cogor enim ct aliam eorum turpitudinem impraesentia praedicare quae fortasserim praetermitti posset, eum nobis decens non sit, haec acere, sed ut manifestια eorum dedecus inuigatur, meessarium dicere , ut saltem hine

cognouatis eorum staritiam, dr nimiam inrisionem, qui Haribus utuntur. Dicitur ergo ipsa P bia mulier quadam sedere in Apodi1- tripode diauctis cruribus , inde matas siptritus deorsum redditus, Er per genitales ejus parte , transiem , Iurore mulierem implere. Hanc autem crines hibere , Hrdebacchari , ct spuma ora perfundere , ebria ct infima verba proferre. Novi vos pudere ct erubescere, Me audiendo. Herum illi superbiunt, is propter ignominiam , ct propter insamam hujusmodi. Haec igitur O t

dia Paulas removens dicebat, scitis enim cum genus spatis , ad simul chra mura prout ducebamini euntes, ct eum ad non ignaros huius res verba faceret, non omnia diligenter exequitur, eum nollet eos perturbare, sed tantum in memoriam reducit, ct m omnium mentionem eos remeae,

o quam primum is proposito brevibus se absumit. D id Mnem significis

ad Simiaiae a muta ' Hi nates ad illa mi ducebantur. suod s muta, V v v x quo

SEARCH

MENU NAVIGATION