장음표시 사용
591쪽
quo modo illis utebantur ἰ qua autem gratia ad smulachra eos adducebat mon, tanquam captivos o ligatos, simul autem errorem persuasibium facerent, , ne mutus lapis putitretur, curabant idolis homines alungere. in opera sisa illis in criberentur. merum nostra non usmodi sunt , sed non posivit nostra, hoe est Prophetarum , etenim manifesta erant, ct in ipsis Prophetabant . ut decebat, ct prudenser ct libere. Propterea di dicenδε-rum ct tacendorum erant Domini. Non enim necessitate detinebantur, ρdp testate in honore habebantur. Propterea Ponm fugit, propterea Ezechiel. r.ecim est , propterea Dremias relictus: Deus autem non nuessaris eos impellit, sed consilis , admonitione , minis: neque obses vri mentem: Daemonis namque proprium est , perturbationem , furorem, is multam liginem infundere , Dei aurem , illuminare, sed prudenter edocere quinum sun . Ex his igitur quae hactenus adduximus constat, Patres Gra cos non credidisse Sibyllas suisse Divinitus in spiratas.. Sibyllae enim ipsae fatentur suisse se illis similes quas Patres iam adducti pro infi- celibus habent .& tanquam furibundas & Daemone obsessas deseriabunt. V si autem Graeci Patres talia docuerunt , ex quibus constat Sibyllas non posse judicari Divinitus suille afflatas , sic etiam reperimus censuissὸ Patres Latinos, Tertulliano excepto, utpote plus aequo, deliriis Montani addicto. Deprehendimus illos Origeni aliisque Patribus Graecis consor mes & consonos : hoc modo enim Origenes Homilia VI. in Ezechielern Graece quoniam nunc non habeo ad manus, Latine loquentem adducam. . qua enim, ut quidams stantur) mente excidebant Prophetae , ct ex necessitate Spiritus loque bantur. Si alii , inquit Aposto revelatum fuerit silen i ,γprior taeeat, Ex quo ostendi in potestatem habere eum qui loquatur , cum velit dicere , ct cum velit tacere. Et ad Balaam dicitur : verum tamen vembum quod immitto in os tuum , hoc observa loqui, quasi potestatem habente eo, ut accepto verbo Dei diceret, seu taceret. Talem Prophetissam, qualium mentionem fecerunt Patres Graeci, describit Irenaeus Epi-' scopus Lugdunensis , qui apud Marcosianos ejus notae extitisse aliis quam testatur , lib. adversus Haereses sol. 27. verso Ecce, inquit, Gratia defendit in te , aperi ostium , ct Propheta. Cum autem mulier responderit, nunquam prophetam , ct nesio Prophetare, invocationes quasdam Iaciens denuo ad stuporem ejus quae seducitur, dicit ei, aperi os
εν - , loruere quacumue , ct Pro Gabis. Illa aurem siducta ct Hata abiis
592쪽
Hi quae praedicta sunt, concalefaciens animam ἀ susspicione quod incipia
Prophetare, cum cor ejus plusquam veneat palpitet, .m loquitur deliriosa , ct quaecumque evenerint, omnia vacue ct aud acter, quippe ca facta spiritu , scin meliora nobis de talibus Prophetis omitur, eo quod audax , O verecunda anima , quas vacuo aere exca acta est, ct exinde Prophetidem semet ipsam putat , ct gratias agit Marco, ei qui participavit ei Azm Dratiam : ct renumerare eum gestit, non flum secundum subsantiae suae dationem, unde Divitiarum copiam magnam eo legit , sed se secundum corporis copularionem , ct secundum ommia unire ei cupit, ut eum eo desiendat in unum. Et paulo inserius describit quales lini : Sed tales quidem qui jubentur ab ipsis sepiritibus loquuntur quando volunt ipse, terirent se infirmi saltiis in ei ni) sunt , audaces a tem ct impudentes a Satana immis ad seductionem eorum, qui non fr-mam fidem , quam ab initio per ecclesiam acceperunt. custodiunt. Audiamus citam S. Augustinum in de Genesi ad lit. lib. XII. cap. IX. Ams 'vieta qui Ana videt, os ea intelligat; ideo I dentes Prophetae
oppe ati, quia magis Spiritui, quam corpoτι visio congruit. S. Hieronymus multis hanc rem agit, ut ostendat Prophetas olim non Prophetasse alienata mente, locum notatu dignissimum reperio in prooemio
ad Esaiam. Neque et ero , ut Montanus eum in is foeminis se ivi, Prophetae in exstasi sum locuti, ut nesistent quid loquerentur, ct cum alios erudirent, us ignorarent quid dicerent, de quibus Apostolus ait: Nescientes quae loquantur, neque de quibus assirment, . sed juxta Salomonem qui loquutur in proverbiis , Sapiens intestigit quae profert de ore suo,& in labiis suis portabit scientiam : etiam ipsi fiebant quid dicerent: s enim sapientes erant Prophetae, quod negare nori possumus ,:σ Moysis, omni eruditus sapientia loquebatur ad Dominum , ct Dominus respondent ei : ct de Daniele ad Principem Tyi dicitur: numquid tu sapientiores Daniele. Et David Sapiens reat qui gloriabatur in Psalmo et incerta & occulta Sapientiae tuae manifestarii mihi : quomodo Sapientes Piopheta si instar brutorum animantium quid dicerent ignorabant. Legimus ct in alio Apostoli loco : Spiritus Prophetarum Prophetis subjecti sunt. Ut in potestate sua habeant quando taceant, quando loquantur. Duod scui videtur in mum , iIud ejusdem Apostoli audiat : Prophetae duo ,
aut tres loquantur, & alii dijudicent: si autem alii fuerit revelatum sadenti, prior taceat. Quango possunt ratione reticere, cum in ditione sit.
593쪽
Spiritus, qui loquitur per Prophetas, vel tacere, vel dicerat Si ergo m-telligebant dicebant , cuncta sapientiae rationis quae sint plena : me aer voce pulsatus ad cures eorum perveniebat, sed Dem loquebatur in an mo Propi etarum, iuxta iliad, quod alius Propheta dicit : Angelus qui loquebatur in me ct Clamantes in cordibus nostris, Abba Pater. erAudiam quid loqua ur in me Dominus Deus. Idem Hieronymus in commentariis suis ad Esaiae Caput primum. Ex quo Montani δί
ramento conticeant, qui in extas ct cordis amentia Prophetas ventura rixisse , nequa enim videre poterant quae ignorabant. Idem D. Hier nymus in Prologo ad Prophetam Nahum hoc modo rem hanc e
plicat: Simia ct Loe attendendum, quod haec ipsa vel assumptis, vel muri vel pondus, Prophetae visio D. Non enim loquitur in Amri , ut Domianus, ct Prasia, Maximillaqua deliranti sed quod Prophetat, liber es sonu inre gentis unietersa quae inuitur , c, pondus hostium facientis in suo populo missionem. Pari iere modo scribit idem D. Hieronymus in prologo quem Habacuci Prophetiae praefixit: me non hoe animadvertendum quia assumptio vel pondus , quae Use jam diximus, Propia visio est, er a resum Montani agma perversum intellait quod videt:
nec ut amens loquitur, nec in m rem insanientium seminarum , dat sine
mente sonum. Unde se Apsum iubet, in s Propherantibus aliis, aliisuerit revelarum, taceant quinius loquebantur. Et statim: Non est enim, inquit, Deus dissensionis, sed pacis. Ex quo intelligitur, cum quas voluntate reticet, ct alteri locum dat ad loquendum, posse ct loqui ct i cere eum velit. tui autem in exstasii, id es, invitus loquitur, metae are nee loqui in sia potestate habet. Amplius posset hoc negotium perfici . testimoniis ex Doctoribus cum Papisticis tum Reformatis, petitis et sed unum aut alterum tantum licie in medium proferre lubet. B da in comment. in II. Petri I. Ridicule quidam Me B. Petri verba interpretatus est, dicens, quia scut figula fatum oris humani ut resonet, accipit, nee sonum tamen ipsa, quem minigrat, quia insensibilis naturae est, intelligere vadete ira Prophetae, Dei Spiritu in lirati , ea quae idem
Spiritus vellet, ore proferrent, nee tamen ea quae dicerent, ipsi mente i nerent. Cunaeus de Republica Hebraeorum lib. III. Cap. VII. p. m.
37s , 376. C Nerum neutiquam est exigimandum, fuisse vasum mentem extra Ie rapta , plane ut impos sui esset, atque ut is ea ne si rem, quin ruerentur. Spiritus vatum , ipsis subjectus est , ait D vis Paulus.
594쪽
uοἱ ficus esst f fraenos morderet, ct rectorem Dum raperet, ferretque
metra rerum terminos. Celebre est Egud Mespiae, multi Vates cupierunt videre quae videtis, & non viderunt, & audire quae auditis, di non audiverunt. Sane desiderare non poeugsent, qtrae penitus ignorabant. Res quidem praesentes oculis remuntur: quod issis non contigit, at futuras mente intuiti sint. Polamem omnibus Prophetis majorem ideo praedicavit Lucin, quoturum in novere , illi desto monstraviteoram, dixitque: Hic est: me unum Asirimen est, nan exstos in illis, non animorum alienatio raptusve fuit. Montani olim delirium Me fuisquia illa obtrudere mortabias nitebatur, uti fraudibus suis nubem Ohic ret. Maximiliam enim cer 'sam, Mulierculas in as ct Bacchantes, in scenam adduxit, quae in illi Mimo , partes secundas tractinent. Furere, incompotis motibus agitari, eorum eli, quorum os rabidum fatigat impurus genius , domatque corda ct fetu premendo , &c. Hoc modo etiam sese cxprimit Doctiss. Petrus Martyr, loc. com. p. IO. In definitione diximus , oportere Prophetam ese intelligere , explicare
posse praedictiones suas. Dantur enim ad usim Ecclesiis , qui Me inteli
gentia nullus est. Hactenus ergo abunde nos ostendisse existimamus, Sibyllas secundum Patrum tam Grata orum quam Latinorum opini
nem, non posse dici Divinitus suisse inspiratas: scimus etiam 1 noi nullis Prophetas antiquos tanquam a mentes & quid loquerentur nescios, suisse habitos, verum in eo nimis a partibus Montani steterunt , ut & hoc ex Tertulliani scriptis abunde patet r hoc modo enim loquitur libro de Anima, Cap. XI. p. m. hodie Soror apud nos remelationum cibarismata sertisa, γα in Ecclesa inter Dominica somnia per exstasin in spiritu patitur , conversitur cum A gelis , aliquando eriam cum Domino , se videt se audit Saeramenta,c quorundam corda dignoficit, ct medicinas de derantibus sebmittit. Ibidem etiam Cap. XI. existimat Soporem illum quem Deus olim in primum nostrum patrem immisit, suisse vim & essicaciam Spiritus
Sancti, qua Adamus Prophetavit, &c. Hoc nempe: Hoc os ex ossibus meis & Caro ex carne mea , vocabitur Mulier et propterea r
linquot homo Patrem & intrem , & agglutinabitur Mulieri suae di erunt duo in carnem unam, statim subdit idem Tertullianus ibidem Cap. XXI. Hoc postea obvenit, quutn in illum Deus AMENTIAM immisit, Spiritalem vim qua constat Prophetia. Hanc vim, . , inquit.
595쪽
inquit ibidem Cap. XLV. Extosin dicimus, excessum sensustiae instar : sc ct in primordio somnus cum extas dedicatus , Et Misit
Dens extasin in Adam, ct o dormivit, somnus enim corpori praetenit in quietem , extirsis animae accessit adversim quietem , ct inde jam forma somnum extasi misiens , ct Natura de forma: & paulo post: Hoe erit proprietas amentiae huius: quia non fit ex conuptela bonae Halitudinis, sed
ex ratiove natura et nec enim exterminat, sed avocat mentcm. Aliud essconcutere, aliud movere, aliud everte , aliud agitare. Igitur quod Meri ,
moria suppeta, sanitas mentis est; quod sanitas mentis, Disa memoria stupet, amentiae genus est. I eo non dicimin furere , sed seminare: iduo prudentes'. sirmando sumus : si re enim nostrum , Let obumbretur, non extinguitur , nisi quod er 'sum potes videri vocare tune. autem hoc quoque operari A suo proprio , ut se nobis sapiemis imaginesi emat; quemadmodum ct erroris..Et lib. IV. adversus Marcionem, p. m. q27. ad verba illa Petri, Nesciens quid diceret i quomodo u siens ' utrumne simplici errore , an ratione , quam defendimus in eausa novae Propuliae, gratiae exstasin, id est ammtiam eonvenire R In θ ritu enim homo eonstitutus , praesertim eum gloriam Dei conspicit, vel quum pem ipsum Deus Aquitur , necesse est excidat sensu, Obumbratus si ista Virtute Divina , de quo inter nos ct Psychicas quaestio est. Hur facile est ammtiam Petri probare, &c. Hoc modo etiam sese enumtiat idem Tertullianus lib. V. adversus Marcionem : p. m. q63. Edat mliquem pselmum, aliquam visonem, aliquam orationem, duntaxat Spi-rualem , in ex se, id est amentia, squa Lingua interpretatio accessis. Hactenus Tertullianus, Verum ejus testimonio non putem essesta dum , quandoquidem Montani delitiis nimis suit addictus. Non est quod Tertulliano refutando multum inhaereamus quoniam ab antia quis Patribus jam olim eius opinio cum Montanistarum erroribus suerit resutata. Quod autem Prophetae Verteres pro insanis & amentibus haberentur a nonnullis, hoc non provenit ex eo quod nescirent quae dicerent , hoc enim jam supra refutavimus, sed ex eo, quod gestus non nunquam incompositi & extraordinarii illorum Prophetias & Sermones comitarentur, quemadmodum saepe hoc illis contigisse , abunde testantur sacrae literae tam de Sanctis quam impiis Prophetis: falsii enim Prophetae ut sibi hominum assensum , ac approbationem conciliarent etiam nonnunquam verorum ac Divinitus
596쪽
tus inspiratorum Prophetarum gestus Simiorum instar imitabantur: quoniam autem gestus Prophetarum quos videbant, Sermones non Vulgares quos audiebant, ipsis tam inconcinni videbantur, hinc factum est, ut insani & dementes ab hominibus mundanis vocarentur, non quod tales essent sed quia pro talibus ab ipsis haberentur: hoc sensu olim Schemallia Nechalameus dixit, Ieremiae Cap. XXIX. Vers. XXVI. Pilova disposuit te Sacerdotem in loco Piloiadati Meerdotis , cum sitis praefecti in Domo Pilomae contra omnem virum aMentem ct Prophetam agentem; is ponas eum in cippo , aut in Schapha. E dem plane modo principes Copiarum , considentes Ramothis , de puero Elisaei Prophetae iudicarunt dicentes Jehu, quare venit demens se ad te ρ quod autem Prophetae amentiae insimularentur, hoc eX eo accidit, non quod revera dementes essent , sed quia pro talibus a Prophanis haberentur & judicarentur. Hoc aut tale quid innuere videtur D. Ambrosus in Notis ad Psalmum XXXIX. vers. V. Sunt in is vel alienationes mentis, ct forte) Prophetarum, qui in excessumentis positi Prophetabant i adeo Spiritu repleti ut aliis insanire videren- mr , quando sitatis immemores, nudi is discalceati Maiae instar, inter homines dis Febant, clamantes non quae volebant sed quae Dominus ipsi mandaverat. Verum hisce verbis D. Ambrosius non intendit assirmare, Prophetas insanos Se plane mente alienatos fuisse, sed tantum ea dixisse quae Spiritus & Divinus assiatus ipsis indicabant : renuntiantes V luntati , motibus & affectibus humanis r hisce ita sic positis , Prophetas nempe in raptu & motu Prophetico non insanivisse aut mente ' plane suisse alienatos, adeo ut nescirent quid dicerent, hoc tamen nollemus assirmare simper & in omnibus casibus particularibus,
omnia intellexisse quae Spiritus Divinus illis inspirabat. Fuere enim casus nonnulli in quibus profitebantur se non clare & distincte percipere potuisse res illas quae Spiritus Dei loquebatur, uti patet hoc in Daniele Cap. VIII. vers XXVI. & Cap. XII. vers VIII. & IX. Iuumque ego audiens non intelligerem, dixi, Domine mi, quis snis futurus istorum , ct illi, abi, inquit, Daniel, nam occlusae sunt se obsigna-
ω hae res usque ad tempus determinatum. Hinc tamen non sequitur, uti
Montanus olim somniavit, Prophetas fuisse amentes &ignorasse quid annuntiarent, quemadmodum de se testatur Sibylla. Quis igitur nunc Sibyllae fidem commodet, se Spiritu Divino assiatam suisse. XXx glo-
597쪽
glorianti Verum nonnulli regerent , illas etiamsi pro fidelibus Pr phetissis non sint habendae, attamen pro θεόρτρiς a Deo motis, quales suerunt olim Bileamus, Pharao, Saulus, NebucadnetZar, Caia-phas, &c. esse reputandas; respondemus autem de Sibyllis hoc nos non posse credere, quemadmodum de supra dictis in fidelibus. De ilialis enim testimonia S. Scripturae exstant, de Sibyllis autem nihil innuit Sacra pagina: si de antiquis Paganorum Sibyllis loquamur, cum suerint diabolicae , nec alia quam sata Romani Imperii praedixerint, aut cultus idololatricos inculcarint, existimamus non fuisse a Deo, verum a diabolo motas, quidquid sit de Mysteriis Christianis supra saepe memoratis, nihil de iis potuisse innuere Sibyllas, constans nostra cst opianio : sin vero intelligimus de Oraculis quae nunc in octo librorum farragine contentis extant, non potuisse a Deo talia proficisci, aut a Divinitus inspiratis conscribi, pronuntiamus. Tota enim quanta, pro spuriis&supposititiis ab otiolis hominibus post conscripta Euangelia fabricatis reputamus : uti hoc cuivis constabit , qui quae supra retulimus &postea addemus, bene & absque praejudicio perpenderit: Diabolicas autem fuisse Prophetissas Sibyllas haste gentiles, testantur & antiqui ct recentiores Scriptores. Videantur S. Ambrosius in commentariis ad Caput II. vers XII. I. Epist. ad Corinthios, ubi Pythonem per Sibyllas esse locutum asserit: His python est inquit qui per veris-lia fallitur 9 fallit, qui per Sibilas locutus est, Iensium no b
rum ficurus, locum volens habere inrer caelestis. Videantur & alii quorum testimonia ante, sparsim annotavimus. Inter neotericos consuli
possunt Fungerus in Elymolog. voce Sibylla , ut & Johan. Gerardus de consummatione seculi p. m. q88. Sc. Moebius intractatu de Oraculis. Peucerus in lib. suo de Divinatione p. m. & qui primus nominari debuisset David Blondellus. Inter Pontificios huic sente tiae faventem deprehendimus D. Thomam , in summae Theol. s cunda secundae Quaest. CLXXII. art. VI. Plura hac de r e possent a nobis reserri , sed haec nunc sussicere existimamus. Praeter illa quae hactenus allegavimus, ut constaret Sibyllas non fuisse Divinitus inspiratas, etiam & haec addere consultum duximus, nempe non esse probabile, Divino Spiritu illas, quemadmodum olim Prophetae & Λ-postoli, fuisse 5 Hatas: Divini enim illi homines, numquam res suas
Sacras aut sua Oracula divendiderunt, uti hoc a Sibylla iactum fuisse
598쪽
passim testantur Historiae. Scio equidem a nonnullis assirmari , nonia osse probari, mulierem illam quae Tarquinio Oracula vendidit, suisse Sibyllam, uti & nos illis assentimur interim tamen, quoniam
maximam Historicorum partem sic pronuntiare videmus, hinc nos argumentum assumere posse credimus, Sibyllas illas Paganas a Deo non
fuit se actis Spiritu Divino,quandoquidem nulli bi legimus Prophetas aut Apostolos res sacras aut praedictiones suas vendidisse : imo Servator noster Jesus Christus dicit suis discipulissententiam notabilem quam&heic applicare possitimus Matth. X. vers VIII. Gratis accepistis, graris date: exempla passim in S. Salptura quibus patet Viros Sanctos pro praedictionibus aliisque praestitis ossiciis Sanctis, nullam voluisse accipere
mercedem, sed constanter recusasse leguntur, uti hoc videre est in exemplis Elyetaei Prophetae II Reg. V. vers VIII. & S. Petri Actor. cap. VIII. vers XX. Pseud Prophetae autem,cum apud Ethnicos tum apud populum Dei, mercedis erant cupidissimi, ut patet hoc exemplo Bileami, Num. cap. XXII. & XXIII. Ut autem constet lucri ex rebus sacris, causa hoc illos fecisse, audiamus quid de hoc Bileamo testetur S. Petrus Apostolus II Ep. cap. II. vers XV. Mercedem, inquit, iniquitatis amavit. Hinc factum est , ut legati Balaac ad Bileamum ven rint habentes in manibus pretium & mercedem Divinationis, ut& Naaman ac Harael , II Reg. Cap. V. vers V. & Cap. VIII. vers VIII. Munera offerentes, existimabant enim Sanctis Israelitarum Prophetis mercedem esse persolvendam, quemadmodum hoc apud Paganos, obtinebat: sic etiam legimus Saulum ej usque puerum non fuisse ausos ad Samuelem accedere sine munere , illum consulturi Ι Samuel : Cap. IX. vers VII. & VIII. nesciebant enim , inquit Iosephus , Prophetam mercedes non accipere. At vero pseudo-
Prophetae etiam apud Israelitas , munerum & mercedum erant cupidissimi , Videsis Nechemiae Cap. VI. vers XII. & XIII. Item Ezech. Cop. XIII. vers XVIII. & XIX. Adeo ut vel hinc etiam constet Sibyllas non fuisse inspiratas a Deo, quoniam illae divendid
runt sua Oracula vel saltem divendi permiserunt, vel non imp diverunt : quod plane repugnat praxi virorum Divinitus inspirat rum. Deo autem venditiones tales ac pretii receptionem displicere, constat ex variis poenis talibus hominibus illatis. Exempla plurima ad hanc rem pertinentia allegari possent, unum aut alterum lubet heic
599쪽
producere. Esavus non solum patris benedictione privatus suit, non
inveniens poenitentiae locum , nempe ad quam parentem permoveret, ut revocaret benedictionem Jacobo factam , quanquam cum lachry-rnis illam , teste Apostolo, quaesuisset : Elisaeus Guehasii servo suo praedixit lepram Naaman ipsi adhaesuram, seminique ejus in sempiternum, uti eventus sic factum fuisse comprobavit. Judas proditor in desperationem adactus, suspendio sese strangulavit , ac postea decidit praeceps, & vel aspero saxo vel trunco ligni acuto illisui, vel alias sine illisione crepuit medius , adeo ut omnia ejus intestina ex ventre per medium fisso effunderentu Simonis Magi exemplum,
ostendit, utut S. Petri expetierit preces & poenarum deprecationem, illum facti non poenituisse , multique inter veteres statuunt Sc tradunt , illum Romae coram Nerone cum Petro certasse & ab eodem fuisse superatum, & per medium aerem volare tentantem, precibus Sancti Apostoli praecipitatum in saxum allisum & disruptum mortuum fuisse. Haec etiam Oraculorum venditio locum obtinuit inter Paganos , uti hoc multis probari posset , si omnia exempla pretiodi mercede corruptorum Antistitum heic congerere esset animus aut instituti nostri. Hoc commemorasse sussiciet: Herodotus lib. V. p. m.
ἐλLΘε ἡ . Ut igitur Athenienses aiunt , hi viri Delphis sedentes, P rei e pecunia persuasierunt , ut is quoties viri Spartiam venirent , τι privato sue publico agmine, petentes Oraculum , proponeret ipsis tib rare Athenas. Plura huic rei accommoda allegari pollent, sed haec
nunc lassicere existimamus. Observamus etiam, Sacros scriptores Pr phetas nomina sua, Patriam, parentes & tempus quo Prophetias suas pronuntiarunt. Videantur testimonia ipsorum Prophetarum. Αudiamus quid dicat Jeschahia cap. I. vers I. Hista Peshahia filii Am xi, quam vidit de Pehuda dr Druschalaimis temporibus Hoetriae, δε- hami, Achazi, Pechis is , regum Dbudae. Eodem modo scripsit olim de se Jirmeia cap. I. vers I. & II. Verba Pirmerae filii Chil iae;
ex Sacerdotibus qui erant Hanathotis n terra Benjaminis. Ad quem fuismertam Pilo ae , temporibus Psibus Dii Ammonis regis Piludis, duimo tertio anno quo regnabat. sic etiam Ezecluel Cap. I. vers I. & II. Ouum
600쪽
suum ageretur trigesimus annus quintus mensis die quinto, se versarer inter deportatam multitudinem ad fluvium cibaris ; voti sunt Caeli se vidi Visiones Dei et quinio die mensis , ipso amno quinto qui fuit . de se
ratione regis Polacini. Pari modo etiam S. Daniel Cap. I. vers LAnno tertio Johoia imi regis Dbu , venerat Nebucadnet ar rex Babyloniae Per chala a ct obsederat ea. Eodem plane modo Hoscheali cap. I. vers I. Herbum Petiva quod fuit ad Homeabam flium Beeri, temporitas Hussae, Potiami, Achaia , filis iae regum Piluda, ct te oribus Parabbami filii Dasibi regis Israelis. Pari modo sere omnes
Prophetae & Sacri Scriptores. At vero hae Sibyllae tales descriptiones non fuerunt ausae producere. Detexissent enim hoc secto, se non esse adeo antiquas uti vcnditant & mentiuntur, nec fuisse Prophetissas a Deo inspiratas uti gloriamur : quae prosccto , meo quidem iudicio, si perpendantur & Sibyllas antiquas tantopere apud Gentiles celebres, &Oracula supposititia quae nunc VIII. libris comprehensa habemus considerentur favere Cultui Idololatrico, qui Spiritui Sancto maxime est exosus, nunquid homo Divinus, Spiritu Dei actus, potest suscipere Patroci. nium talis religionis, quae illam quam Deus instituit plane evertit δcerte nullibi Dei Spiritum adeo sibi adversarium depreliendimus ut asserat cultum quem damnat ac abominatur. Legantur illa quae s pra abunde ex Historicis protulimus, cum de tempore & occasionibus quibus libri Sibyllini consulerentur, egimus: quivis reperiet contra mala illa quae Regni populos ac civitates vexarcnt & affigeront, ordinatos ac indictos sui se cultus superstitiosos, idololatricos ac Paganos, ex adductis testimoniis res tota luce meridiana clarius patet.
Plura ad hanc rem pertinentia proferre possemus, verum quia haec sufficere existi mamus,& quia, jam brevitati studemus, recensioni ulteriori supersedebimus: verum antequam ad alia argumenta quibus constet Sibyllas non suisse Divinitus inspiratas, progrediamur, notari velim a sedulo lectore, quam lepide Loyalita Crassetus p. 249. Sibyllarum causae patrocinetur. Dicit enim illas ut falsorum Deorum Ministras non semper ex inspiratione Divina aut Diabolica fuisse locutas. Nonnunquam enim, cum Spiritu Dei agerentur, tum vera proferebant, quando autem motu diabolico movebantur, tum salsa pronuntiabant, atque hinc sectum esse ut infernum Paganorum more descripserint, atque ex Satanae motu mandasse immolationem taurorum ac agno I .. X X X rum