Opera omnia, graece;

발행: 1791년

분량: 525페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

RHETORICA AD ALEXANDRU si

αῖορμα εισι και ἐν τοις ἁλλοις δεσιν ἀλλ' η πλεί

Διελωμ ε δε πάλιν μοιοτροπως τουτοις το τε κατ- Jdd. universe dicta, utro modo maior fuerit, hoc modo dicenda est. Amplificationes igitur hoc pacto facie ; pluriinas, maximas. 8 Extenuabis autem in dicendo bona mala, si contrario modo tradiaveris, sicliti in magnis diximus; maxinae quidem, si nullius rei; sin minus hoc, si paucissimarum minimarum eum auctorem demonstres. Quomodo igitur laudando vituperando amplificabimus atque extenuabimus, quaecunque voluerimus, ex his intelligimus. Utiles autem sunt amplificationum loci in aliis quoque speciebus; sed plurima ipsorum vis in laudationibus est atque in vituperationibus. De his igitur ex ante dicti notitiam no- his comparabimuS.

De genere iudiciali. Rursus autem pertractemus simili modo accusationis

122쪽

D ARISTOTELIS

των και αδικη κατων κατηγορηθεντων η καθυποπτευθεν-

των διάλυσις. 3 κατερο δε των εἰδων τα δυναμεις

4 Δεῖ δε και τουτο παρατηρει τους κατοηγορουντας , επι ποίοις των δικη ματων οἱ νόμοι τας τιμωρίας τάτ- defensionis species, quae ad genus iudiciale spectant,

tum ex quihu constent, tum quomodo iis uti conveniat. 2 Est vero accusatio, ut summatim dicam , iniuriarum delictorumque expositio defensio est iniuriarum, delictorum, quae aut m accusationem, aut in suspicionem Venerint, dissolutio. 3 Cum utraque species eandem vim habeat, accusatori quidem dicendum est , si improbitatis adversarios criminetur, esse eoru in facinora ita iusta, iniqua, ac civium multitudini perniciosa si vero stultitiae criminetur, esse ea ipsi agenti inutili turpia iniucunda, nec perfici illo modo posse Plae similesque adversus improhos S still-tos argumentatione sunt. 4 Est praeterea 'oc acci satoribus observandum , adversus cuiusmodi crimina

123쪽

RHETORICA AD ALEXANDRUM. I3

δει λα τα λυχίας και τας αμαρτίας ζημιωθροαι supplicia sint a legibus constituta , SI circa quae ipsi

iudices mulctas definiant. Cum lex itaque poenam definierit, hoc solum est accusatori considerandum , Ut demonstret, facinus patratum esse. Cum autem iudices accusationem sciunt, iniuriae delicta adversarioru in amplificanda sunt, maxime quidem ostendendum est,eOS sponte, .co insilio, nec casu quodam, sed dedita Vehementer opera iniuriam intulisse s Quod si fieri non poterit , sed putas tu, ab adversario demonstra tum iri, se quodammodo peccasse, aut sibi probe meditato rem minus prospere successisse, veniae apud at ditores aditum intercludere debes, monen eos, nequaquam adversarios decere, ut post patratum facimis se imprudenter erravisse dicant, sed potius, Ut ante deliberent, quam gerant. Deinde, quamvis aliqui imprudenter gesserit, aut ei adverse successerit, oportere ipsum an ob casus adversos, quam ob imprudentiam

124쪽

s ARISTOTELIS

μαῖλον αυτον, η τον χηδ ετερον τουτων ποιησαντα. προ δε τουτοις, και ο νομοθετης ου αIηκε τους ε αμαρτανοντας, ἀλλ' ποδίκους ποίησεν, να μη παντες ξαμαρτάνω τι λεγε δε καὶ , οὐ ti τον τα τοιαυτααπολογουμενον αποδίξονται , πολλους τους αδικειν

ουν κατηγορικον δος δια των μερων ποτελειται τουτων. 6 ο δε ἀπολογητικο δια τριων μεθοδων συνί

επραξεν η αν ἀναγκάζηται μολογειν , πειρατεον δει-

longe mulctari magis, quam qui horum neutrum perpetraverit. Praeterea legumlat Orena OS, qui imprudenter deliquissent, non poenae immunes, sed iudicio obnoxios fecisse, ne omnes errando noceant. Dicendum est etiam, tiod ita se defendentem si admiserint, tillos sint habitur ad iniuriam quam promtissimos. actinamque occasionem, quaecunque voltierint, essicient. Si vero aberraverint , rem in fortunam reiicientes, supplicio se liberabunt. Accusatores igitur per huiusmodi argumenta veniae locum Uferre oporter, , Ut antea diximus, adversariorum facinora multorum malorum causas esse, demonstrandum est. Accusatio quidem his partibus perficitur. Ad defensionem autem tria praecepta dari possunt. Aut eni in deten ibri ostendendum est, se nihil eorum, trorum accusatur patravi se, aut si cogatur lateri, annitenduna est, ut rem a se

125쪽

RHETORICA AD ALEXANDRUM s

factam esse Iegitimam iustam, honestam .civi aliutilem demonstret. Sin vero lio ostendere nequiverit, ad errorem, aut ad infortunium actiones suas refere do, .iacthiram ab his profectam parvam esse declarando, ut sibi ignoscatur opera danda est, Iniuriam autem imprudentiam, casunt si definias, consulto mali quid facere dic iniuriam est adde, oportere iudices poenas maximas in huiusmodi rebus capere. Perigriorantiam vero noxium quid agure, imprudentiam esse dicendum est. Quod autem aliquis non sponte, sed aliena quadam. Vi aut thrtuna Vadam nihil eorum, quaOrectis consiliis coepta sunt, periacit, castis esse ponendum est, dicitoque iniuriam inferre malorum est hominum proprium imprudenter vero delinquere' cir ca rem gerendam adversam sertunam pati , non esse

sibi soli proprium, sed etiam commune, iudicibus,

126쪽

οικασται ζημίας τιμωσι και τα ό νομος ρίζ η ας τ γωρίας, δεικτεον, ως ου ἐποίησε το παράπαν , γ ως εννιμ α και δίκαια ἐποίησεν. τε δε οι δικασται καθεστηκασι τιμηται της ζημιας, ομοίως παλιν ου α τεον, τι ταυτα υκ εποιη ν, αλλα μαλλον μικραβεβλαμμενον τον ἐναντίον, και κουσι α τοῖαίνειν

πειθατεον. εκ τουτων μεν ουν κα των τουτοις μοιοτρο πων ν ταις κατηγορίαις κα εν ταις απολογίαις υπο-

reliquis hominibus. Precare autem veniam, si ORE USfueris ex huiusmodi criminibus quid fateri, per imprudentiam casumque delinquere tibi cum ipsis auditoribus commune esse ostencte. 8 portet x ero defensorem undique intueri, quibus criminibus leges supplicia statuere, Qquibus iudices ipsi mulctas indicant. Et cum lex supplicia statuerit, demonstrandum erit, retim aut omnino facinus non patravisse, aut legitime ius eque fecisse. Cum iudices vero constitiui fuerint poenae aestimatores, rursus eodem modo non dicendum est, quod haec non fecerit, sed ostendendum est potius se parvo damno adversarium affecisse , invitum deliquisse. Ex his igitur atque similibus in accusationibus, defensionibus argumenta nobis suppetent. Reliquum est, ut iam quae itioni speciem perti adtemus.

127쪽

Ut summatim quidem dicam , est quaestio consilio-riim , aut actionum, aut Verborum inter se invicem S a reliqua hominis vita dissentientium declaratio. Oportet autem inquirentem ita erere, sicubi aut verba eius, quem inquirit , aut actiones eius, qui inqtriritur, aut consilia inter se discrepant Ratio vero haec est Considerare oportet in tempore praeterito, si cui qui antea amicus cum spei rursum inimicus, citerum huic ipsi amicus fuerit, aut aliud quid contrarium, quod flagitium ferat, fecerit, aut facturus sit, si quando ipsi detur occasio, quod ante actis rebus eius contrarium sit 3 Similiter Vero etiam vide, si quid dicen-do contrarium nunc is dicat, tiae pri ii ab eo dista suerint, aut si quid iis, quae dic tur εἰ quae 'Meu

128쪽

18 ARISTOTELIS

dicta sunt, contrarium dixerit J. Eodemque modo , si quid dicere voluit iis contraritim, quae ab ipso ante dicta sunt, aut velit opportirnitate oblata. Identide nivero assumendae sunt ad alia insignia studia contrarietates in vita eius, qui inquiritur. Inquirendi ergo speciem si hoc modo tractaveris, nullum relinques inquirendi modum. 4 Harum autem omni hin specierum iam expositarum oportet etiam sigillati: qualibet pro com modo uti una ipsarum proprietate commiscere. Habent enim differentias permagnas communi tamen

earum est ad invicem usus, S simili ratione se habent, qhia hominum species. Nam hi quoque partim similes sunt, partim dissimile quoad ad spectum, sensus. Sic

autem deterna inatis speciebus, rursum quibus indigent. communiter enumerabimiis, inuomodo his uti conveniat, quaeremuS.

129쪽

RHETORICA AD ALEXANDRUM. I9

Πρωτον μεν ου και το δίκαιον, και το νομιμον, Eddκαι το συμ*ερον, κά το καλον, και τ ηυυ, και τατουτοις κολουθα, καθαπι ἐν εοχ δειλο χην, κοιναπασι τοι εἴδεσίν ἐστι μάλιστα δ' αυτοῖς το προτρεπτικον προσχρηται. a Δευτερον δε τας αὐξ ησεις και ταπεινωσεις χρησιμους αναγκαῖον iναι παρα τα λοι

τοις ψογοι αἰ χρησεις 3 ρίτον o πίστεις, αις νάγκη κεν προς παντα τα μερη των διογων χρησσαι πη- σιμωτατα δε ει ιν εν ταῖς κατηγορίαις και ταις πο- λογίαις ταυτα γαρ πλείστοης αντιλογίας δεονται προς δε τουτοις, προκαταληψεις, και α τηρματα και παλλιλογίαι, και χηκος λογου, και μετριοτης μηκους, και βραχυλογία, και ερμηνεία ταυτα γα και τα του-

tiaenam in comDrunia omnibu generibilS. Primum quidem, iustum, legitimum utile, honestum, S iucundum, reliqua deinceps, quemadmodum initio exposui, conanumta sunt omnibus speciebus maxime tamen in suasionibus iis utimur a Se cundo autem loco amplificationes, extenuatione necesse est utiles esse prae ceteris omnibus harum ero praecipulis usus est in laudatione ac vituperatione. Tertio loco probationes numerandae sunt, quibus necesse quid uia est in omnibus causarum partibus uti

utilissimae autem sunt in accusationibus, defensioni-hus hae namque plurimi controverssis indigent. Sunt praeterea, piaeoccupationes,, postulata, iterationes,, rationis prolixitas, .modus longitudinis, orationis brevitas, Menarratio. Harum enim, iis

130쪽

6 ARISTOTELIS

similium, in speciebus omnibus communis usus est. De iustis quidem legitimis, hisque similibus, prius egi, eorumque usum declaravi; dixi quoque de amplificationibus & extenuationibus.

Nunc autem reliqua declarabo, primum a probatio nibus initiuin faciens. Sunt ero duo probationum genera Ducuntur enim aliae quidem e ipsis verbis, S factis, 'oininibus ; aliae coniunctae sunt cum iis, quae dicuntur deruntur. Nam probabilia, .exempla, tecineri a Genthymemata, .sententiae, I signa, elenchi, prohationes ex ipsis verbis,in hominibus, & factis sunt. Coniunctae veto cum duris O fa

SEARCH

MENU NAVIGATION