장음표시 사용
141쪽
πων, εἴτε ὁ λόγος του αντα αυτος αὐτω ἴτω πραγματι ἐναντιουται , τε η πραςις αὐτη ἐναντία τω gestae partim similes, partim dissimiles sunt. Ideo etiam exemplis abhindabimus, , quae ab aliis proferuntur, haud dissicile refellemus. Exemplorum ergo genera, quomodo iis uti oporteat, unde multa capienda 1nt, intelligimUS.
De tecrare IS. Tecmeria autem sunt, quaecunque contrario modo
facta sunt ei, de quo sermo est, cin qui biis ipsa sibi oratio repugnat. am plurimi auditorum ex repugnantiis in dicendo agendove conte Etant, nihil sani inesse neque in dictis , neqtie in factis. Multa vero capies tecmeria considerando, sive ipsa sibi adve is iri contradicat oratio, sive res ipsa sit orationi contraria. Tec-
142쪽
μηματων κατα των ἐναντίων κληπτεον 2 α δ' ἐναν
meri igitur huiusmodi sunt, hac ratione plurima usurpabiS. A P. X. De enthymematibus.
Enthymemata autem sunt non ea modo , quae rationi rei adversantur, eda quae aliis rebu omnibus; assumes autem multa , eaque tractabiS , quemadmoduini capite de quaestione dictum est , considerans quoque, sicubi ipsa sibi repugnat oratio, aut si res gestae iustis, vel legi, vel utili, vel honesto , vel possibili, vel facili, vel probabili, vel moribus dicentis, vel rerum consuetudini adversantur. Talia igitur enthymemata contra adversarios assumenda sunt et His vero contraria pro nobis dicere oportet, ita ut ostendamus,
actiones nostra. verba iniustis, illegitimis, cinu-
143쪽
tilibus, cim prohorum hominum mori hus, omninoque iis, qui mali censentur, adversari oportet autem horum singula quam brevissime complesti, verbis quam paucissimis eloqui. Enthymemata igitur hoc modo multa comparare, iisque optime uti poterimuS.
Sententia quidem est, ut summatim dicam, de rebus omnino opinionis propriae declaratio. Duo alitem genera sunt sententiarum unum earum, Ilde cum Ulgari opinione consentiunt, alterum earum, quae ab hac discrepant. Quod si igitur proferas sententiam vulgarem, non necesse est rationes addere. Nam neque quod dicitur ignoratur, neque ei fides deest. Quod si vero proferas sententiam a vulgari opinione diversam rationes necesse est breviter explicare, ut loquacitatem incredibilitatem evites Sententiae autem Ueren-
144쪽
; τας γνωμα οἰκείας *ερειν των πραγματων, ἴνα π
τατον μοι οκουσιν τα χρηματα ποσΓερουντες τοις τα πολεις προυιοουσι πραιν πιστευθεντες γαρ -το-dae uni rebus consentaneam, ne Tuod dicitur ineptum inconciniatim videatur. Multas vero nobis compara bimus aut ex propria rerum natura, aut ex superlatione, aut ex assimilatione Sententiae quidem e propria rerum natura huiusmodi sunt Videtur mihi imposesbila, seri strenuum imperatorem, qui rerum si imperitus. Alia est laecce Prudentium est virorum , rebus praeteritis
tanquam exemplis ita uti, ut errores ex temeritate consiliorum
commissos visent. x propria igitur rerum natura tales sententias eliciemus 3 Ex superlatione vero tales Acem bio a thi videntur fures, quam latrones , facere. Nam illi clanculum , hi palam pecunias eripiunt. Sententias igitur ex superlatione hoc modo multas faciemus. 4 Sententiae ex assimilatione huiusmodi sunt Pecunias surripiemus plane idem mihi videntur sacera, quod qui urbes produnt Ut G
145쪽
χοντος ου απαν παντος, αλλα, ο γε ει ισμενον ινεσσαι προ το πραγματος, η αμα τω πραγματι, μετοι το πραγμα εστ δε σημεῖον το, τε γενομενον μημονον του γενομενου, αλλα και του μη γενο μενου. ω αυτως ε και το μη γεγονος ου μονον του μ οντος, que enim, cum iis fides habeatur, fidem habentes iniuria f-ciunt. Alia vero haec: Videntur mihi adversiam causae st- miti commistere, quod tyranni. Nam illi quidem earum , quas aliis faciunt iniurias, poenas dare indignum putant; quorum autem alis accusant, ea vehementissime idciscuntur. Hi
vero , s quidem tu aliquidis hi debent, haud reddunt; quid j sis eo debeo, O hoc, foenora restitui sibi oportere
arbitrantur. Sententias igitur hoc modo agente multas comparabimuS.
Signum autem est alterius aliud non tiodvis cuius Vis, neque quodque cuiusque, sed quod ait ante rem, aut simul cum re, aut post rem fieri consuevit. Est vero signum factum non solum facti, sed, non fasti. Identidem de non factum non solum non facti, Verum
146쪽
ημῖν, - τοις ναντιοις, και ἐξ αὐτων ἐκείνων, και ἐκ
facti et iena autem efficiunt alia quidem opinionem , alia vero scientiam Optimum est scientiam e ficiens secundo loco , quod opinionen maxime Verisimilem flicit. 3 ignotaim copia nobis erit, ut summatim dicam, ex eorum singulis , quae fiunt, dicuntur cernuntur, singula deinceps assumendo, tum C magnitudine , tum ex parvitate eorum , quae nobis mala bonave contingunt. Praeterea Ver e testimoniis, ex nostris, aut adversari Ortina fautoribus, ex illis ipsis, ex provocationibus, ex tempori US, S. ex aliis multis. Hinc igitur signorum multitudine ab ull- dabimuS.
De eloiclis. Elenchus autem est, quod aliter se habere no a potest, atque ipsi dicimus. assumitur ex natura neceisa-
147쪽
εστι, παιδάριον μικρον κλεψαι τοσουτον ἀργυριον, iοναχ δυνατον ερειν, και οἴχεσθαι τουτο ἱρον ως δ' αν ὐεναντίος λεγοι, σται δυνατον , αν άσκη μεν, ἐν χρόνοις τισιν Αθηνησι ποιησα; Θαι το συμβολαιον
αμεις δ' χομεν ἐπιδειξα. τοις κουουσιν , ως κατατους τοτε καιρους απιδημουμεν εν τερα πόλει τινί. τους μεν ουν λεγχους εὐτουτων, και εκ των τουτοις
του λόγου, και των πραξεων, κα των ανθρωπα πί-riis, ut nos dici in iis, aut adversarius & ex iis, quae natura fieri aut possunt, aut non possunt, sicut adversarii dictini amatura quidem necessarium est velut vivos cibis indigere , his similia. Ut nos vero dicimus, necessarium est, assectos verberibus ea confiteri, Miae caedentes iusserint. Rursus autem natura fieri non pCtest, ut puerulus argenti tantum furto subripiat, quantum ferre, quantoque onustus abire nequeat ut vero adversarius forte dixerit, fieri non poterit, si quidem dicat, certis temporibus nos Athenis negotium pecuniarium fecisse; ipsi autem possimus audito ibus demonstrare, quod eodem tempore in alia quadam urbe abessemus. Elenchos igitur ex his, ex similibus faciemus. Omnino autem probationes nanes, ex
ipsis verbis, ex actis, in ex hominibus persecuti
148쪽
ρια μονον εἰ των περι τον λογον και η πρῆξιν ἐναντίων συντίθεται και μη ενΘυμοχ ματα γε τεκμ ηρίου ταυτην τη- δαῖοραν Ἀσχηκεν, τι το in τεκμηριον περι τον λογον και τρο πραξιν ἐναντίω ς ἐστι το δ' εν Ulχημα και τας περι τα αλλας sῆας ναντιωσεις ε εἱληῖεν η και δια το, το μεν τεκμηριον ου ἐοῦ ηρειν εἰναι λαγίανειν , α μη πιξι α πραγματα και τους sumus. Consideremus vero etiam, quid illae invicem disserant.
De probatio)rum disserentiis , o de probationibus adiundiis. Probabile quidem ab Exemplo eo differt, quod Probabilis ipsi auditores notionem habent Exempla vero ex contrariis, Me similibus, ducere licet Tecmeria autem ex dictionibus I actionibus contrariis constant. Et Enthymemata quidem a Tecmerio hanc habent differet aliam, quod Tecmerion est contrarietas circa actionem dictionem queri Enthymema vero .circa reliquas species contrarietates excipit aut quod Tecmerion non licet nobis assumere, nisi circa res, verba repugnan-
149쪽
λογους ἐναντίωσίς τις υπαρχη, το δ' ἐνθυμημα πολλα χοθεν οιόν τε πορίζεσθαι τοῖς λεγουσι γνωμαι δ'
μείου ταύτη δαῖερει, διοτι ταν μεν σημείων νια μο- νον αεσθαι ποιει τους κουοντας ἐλεγχος δε πας παληθειαν διδάσκει τους κρίνοντας. σπε α με των λογων κα των πραξεων πίστεις, iαι τε ε σι, και ὀθὸν tia quaedam fuerit Enthymema vero e multi locis adicentibus peti potest. Sententiae autem ab Enthymematibus lisserunt, quod Enthymemata solum ex contrariis constant Sententias vero, cum repugnantiis , simpliciter ipsas per se proferre possumus Signa autem a Sententiis, is omnibus ante dictis eo disse runt, quod reliqua quidem omnia opinionem faciunt apud auditores Signor una vero quaedam, ut etiam perspicue cognoscant iudicantes ossiciunt; quod ex reliquis non licet pernuilia comparare Signa vero multa facile fieri possunt. Item lenchus a Signo eo differt, quod ignorum quaedam opinionem dumtaxat faciunt apud auditores Elenchus vero omnem veritatem Udices edocet Verborum igituris actionum probationes
150쪽
ταλπη λεγειν πιρι τουτων τον αντιλεγοντα , μα- λιστα δεικνυναι μηδεμ, αν απειρίαν εχοντα τον ἐναντίον , περι ων ποῖαίνεται, τρο τε δοξαν μοίως. αν ετο υτ μη δυνατον νη, δεικτεον, ω και ι εμπιιροι πολ-
λακις ξαμαρτάνουσιν. α δε τουτο μη εν χηται λεγειν ως συμῖοοον ἐστι τοῖς ἐναντίοις ταληθη περιτουτων ει πειν ταις μεν ουν Ocαις του λεγοντος ουτωχρησομεθα, και αυτοι ποῖαινόμενοι, και τε οις απιλεγοντες.
cuiusmodi sint, munde iis abundemus, quidque inter
se differant, ex ante dictis intelligimus. Iam vero adiunctas probationes singulas percurramus opinio quidem dicentis est Quam de rebus sententiam declarare. Oportet autem earum rerum , de quibus orationem habuerit, peritum se ostendere, demonstrare, si1bi conducere, Ut veritatem de his loquatur. Adversarium vero demonstrare oportet eorum, de tribus contra enuntiet, nullam prors his habere peritiam, neque hac eius opinionem esse sussultam. Sin hoc fieri non poterit, dicendum est , etiam rerum peritos saepe errare. Si
hoc autem dici nequeat, deatur, perniciosum adVersariis esse , de his vere loqui. Sic utemur itaque dicentis opinionibus, .nostra asserendo adversariis