Opera omnia, graece;

발행: 1791년

분량: 525페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

RHETORICA AD ALEXANDRUM. I3i

τας η πράξοντας , 1 αγαθου μηδεποτε ἐστερηαενους, η κη στερουμ ενους, η ροη στερησο Ἀνους ' κακου ιηΘε- ποτε τετυχηκοτας η μη τυγχανοντας, Ἀκης τευξο- fine reviter iterare. Praeterea quoque in suasionibus ostendendum est , aut eos, quibu auxilium ferendum suademus, horum amicos esse, quos ad id faciendum exhortamur, aut ab his supplicantibus gratias deberi. Quibus autem auxilium ferre dissuaseramus, vel ira, vel invidia, vel odio dignos ostendemus. In odium quidem addiicemus, si ab illis aut ipso auditores, auditorumve amico , alit alios, qui hi curae sint, mali quidpiam inique passos esse demonstrabimus. In iram autem rapiemus, si vel auditores ipsos, vel ipsorum amicos, vel alios, qui illi curae sint, indigne neglectos iniuriave affectos 1 endemus. Invidiam autem omnino erga hos excitabimus, quos indigne fortunatos fuisse, aut esse, aut Ore Vel quo nullius unquam boni fuisse inopes, aut esse, aut fore ; vel quo nunquam quidpiam malorum passo esse, aut pati, ut passi

202쪽

XXXVI.

ταις δεα ηγορίαις ἰοημενων, και ἐκ του Θαυγυαστα και suros esse demonstrabimus. Invidiam igitur, odium d iram hoc modo concitabimus Amicitiam vero iratiam, misericor: iam ex his poterimus compardre, quae in loco de suasionibus dicta tint. ConteXere autem' ordinare ea secundum ante dicta citroque poterimus Species igitur orationum uias ori qualis pia sit, , ex quibus constet, quomodo ea utendum sit. iam intelligina US.

A P. XXXV.

De laudatione o vituperatisNe. Laudationes autem, vituperationes deinceps consideremus Exordiendum etiam est in his propontis primum propositionibus tum disiolvendae sunt in sinati latione similiter, uena ad inodum in orationibus suasoriis. Praeterea ad attentionem exhortari oportet tum ex aliis in loco de concionibus dictis, avia ex eo, quod mira-

203쪽

της αρετης δικαίως εγκωμιαζεται τα δ' ξω κλεπτε

ται τους αὐ ισχυρους, και τους καλους, και τους ευ- γενεις, και τους THουσιους, ου επαινειν, αλλα μα

καρίζειν προσηκει. 3 αυτ o λογισάρονω, Ἀτατα προοίμια arfωτην την γενεαλογίαν ταξομοεν. πρωτον hilia atque insignia id uri, eos quos vel laudamus,

vel vituperamus, eiusmodi quid patrasse demonstraturi simus. In talibus enim causis ut plurimum non disceptationis, sed ostentationis potius gratia dicere solemus. Primum autem exordia eodem modo ordinabimuS, quo in orationibus suasorii dissuasoriis et Post exordium vero partiri debemus .ea, quae extra Virtutem sunt, ea, quae in ipsa virtute bona constat erantur, hoc modo. Externa quidem bona in nobilitatem, robur, pulchritudine in divitias Virtutem autem in sapientiam , S iustitiam fortitudinem δε negotia insignia. ortim quae in virtute posita sunt, iure lati cantur externa autem subducuntur. Nam Ohustos, pulchros, .nCbiles, S divites, non laudare , sed beatos dicere convenit. 3 His autem diligenter expositis, post prooenatum de genere dicemus. Hoc et Iim

204쪽

ενδοξον 1 αδοξον. τοιγαρουν τον μ ε ανθρωπον η τι αλ-λο τοιουτον ζωον, εὐλογίους γενεαλογησομ εν. ταν ε

θυς οὐ προσχντων ενδο ξων εὐλογως ἐπαινεσομεν. 4 Γενεαλογειν δε οὐδε α ἐαν ριεν κτιν οι πρόγονοι σπου- οπιοι, παντας ξ αρχης αναλαβοντες λεχρι προ τονεγκωμια μυενον, ἐῖ εκαστήτων προγονων κεῖαλαιω-oως ενδοξόν τι περιτιθεναι. ἐαν δε οἱ πρωτοι μεν σισπουδαιοι , τους δε λοιπους συμ βεβηκε μηδεν μολογον πραξαι, τους μεν πρωτους τον αὐτον τρόπον δελ-θΔιν, τους δε Cαυλους παραλιπειν, προῖασισαμοενον, ὁτι ια πληθος των προγονων ου Θελεις λεγων αυτους μακρολογέιν ετ δε υκ αδηλον ναι πασιν, τι τους ε αγαθων γενομενους εὶκος ἐστι τοῖς προγόνοις μυοιου- σθαι εα δε οἱ παλαιοι πρόγονοι αυλοι τυγχανωσιν primum hominibus, reliquis animalibus clarum est vel

Obscurum. Proinde recte quidem hominis, aut alitis talis animalis genus enarrabimus. Clina vero aut indolem, aut rem, aut rationem , possessionemve laudare Voluerimus, statim ex iis, quae honesta adsint, recte laudabimus. in genere autem laudare, ita convenit Siquidem maiores insignes fuerint, debemus omne a primo ad eum usque, quem laudatum volumus, rei me-

re de singulis progenitoribus clarum aliquid breviter apponere. Quod si primi insignes fuerint, reliquoS vero nihil Latione dignum gessisse contigerit, primOS quidem illos eodem modo prosequemur, ignaVOS autem omittemus, ea si cavillatione, quod in hac maioriana multit inline nolimus fuse nimis loqui. Deinde descimu.ς),

Omnihil notum esse , ex claris parentibus natos maioribus similes fieri. Sin autem veteres progenitore igna-

205쪽

RHETORICA AD ALEXANDRUM. 13

οντες, ο δε προ αυτον ενδοξοι, τουτου λῖ γενεαλο- γειν, και λεγειν, τι πιρι κεν κεινων περιεργον ιν ιη

μακρολογέιν του δε πλησίον γεγονότα των ἐπαινου- λενων , τουτους ὀντας ἀγαθους ε δε ξειν και δηλον,

ως οιγε τουτων προγονοι, σπουυαιοι τινες ησαν. ου γαρεικος αν αι, τους τοιουτους καλους η γαθους ει-

ναι εὐριοχθηρων προγεγενοτας εα δε μηδεν απο των προγονων ενδοξον παρχη, λεγε, ὼς αυτός ἐστι γενναιος, συμβιβαζων , ως εὐ γεγονα πάντες ι προς ετη εὐ πιτυκοτες ἐπιτιμα δε και τοὶς αλλοις , ἐσχι τους προγονους ἐπαινου , εγων, τι πολλοι προ- γονων ενοοζων τυχοντες ἀναξιοι γεγονασι λεγε δε και,

οτι τουτον, ου του προγονους, προκειται νυν εγκωμια--

ζειν. μυοιοτροπως δε και κακολογουντα ἐπι των θωωηρων προγονων ποιητεον τρο γενεαλογιαν. και τουτον μυεντο τρόπον εν τοῖς ἐπαίνοις και ταις κακολογίαις τας vi fuerint, proximi vero illustres, ab his est laus generis incipienda, dicendumque , de illis quidem longam repetere orationem , supervacaneum esse, sed proximos iis, qui laudantur, praeclaros viros fuisse, demonstrari oportere. Et manifestum esse, horum maiores in si1-gnes fuisse. Non enim verisimile videri, huiusmodi homines honestos, bonos esse, qui ex improbis prognati fuerint. Ubi vero nullus maiorum sit splendor, dices, ipsum esse generosum, colligens simul omnes ingenue natos esse, qui ingenitam sibi virtutem habeant. Reprehendere etiam te oportet alios , qui maiores laudant, dicendo nihiltos claris maioribus natos degenerasse. Dic quoque, tibi iam propositum esse, hunc non maiores, laudibus exornare. Eodem autem modo in vituperationibus Origo generis ad improbos maiores reserenda est. Et ita in laudando ac vituperando ea,

206쪽

γενεαλογίας τακτεον 5 Εἴ τι δε ιδοξον αυτω Vet την

ται κοσμίους νω καὶ ωῖρονας διο βραχυλογητεον περι αυτων. 6 ταν δε τουτον τον τρόπον διελί ης, ἐπὶ

δοξους πραοεις πα θισταναι, και περβαλλε ιν εικνυναι quae ad genus pertinent, ordinabimus sat si quid Illi, quo sermo est, praeclarum fortuna cellerii, hoc solum tueberis, ea, quae aetati conveniunt, enarrabis, neque prolixe tamen; nam puero non tam suo ingenio, quam eorum , qui illis praefuerunt, diligenti, honesti probi sunt; quare paucis de iis dicendum est 6 Cum autem hoc iodo percharreris, in fine huius partis enthynae mate, seritentia ad dira , terminato hanc partem cun adolascentis aetate, propositione facta, aut ei iis qui laud. Ur, res gestas, Z Ut mores , aut studia amplificato, quemadmo limi dixi metis initio in loco de laudatione, exponens, ab hoc , Vel nlaudas, in hac aetate . hoc vel illud praeclarum factum esse, aut per hunc, aut per eius studium, aut ex hoc, aut huius gratia oportet ali Ortim tioque iti venum praeclara facinora commemorare, huius longe iis

207쪽

RHETORICA AD ALEXANDRUM. I37

πον εἰκάζοντες αὐξ, σομ ν 7 ταν δε και τα περὶ τηνηλικίαν του νεαν τκου διέλθω μεν, κα ἐπὶ τελευτὶ του- του του πιθους ἰωθια και ενθυμηματα ταξ γ γῆν, παλι ζογησαντες συντομ ως τα προειρη κενα, η το πρακτικον χερος τελευτα ον ρισάμενοι παλιν α ιεπράξατο ο λ μ ων εγκωμια ί,ομενος α ν η προ εμενοι, την maiora esse ostendere, illorum quidem, quae minimastini huius autem, quem laudus, ita maxima sunt, enarrando. Convenit etiam, quae apud alios res illustres parum pro dignitate commemoratae tuerint, edS dicendo magnas ostendi. Semper Vero re ita compIrando augendae sunt, ut de tibi, quis iuvenis ita philosophus fuerit, qui vel senior magnum adeo incrementum habuerit, appareat. Et hi adeo robuste gymnasiorum labores perfert, vehe inenter is in philoiophiae studiis industriam collocabit. Et hoc quidem modo comparando amplificabimus. Cum vero de aetate adolescentis locuti fuerimus , in fine liuius partis sententias enthymemata collocabimus, aut, quae dicta sunt, breviter iterantes, aut partem de adtionibus iuvenis postremam facientes. Rursus ubi proposuerimus, quae gesta sint ab ipso viro, quem laudamus, de iustitia pri-

208쪽

νωμεθα, και παντα τα ἴδη διεζεληλυθοτες μεν,

παλιλλογησαντες ἐν κεῖαλαίω τα προειρημενα, τελευτην τοι γνωμην, ἐνθυμημ α παντι τω λογω πόροθησομ εν Ἀρεχόσε δε is τοῖς παίνοις και, πολλοις νοματι πεοι καστον χρησαριε νον λεγαλοπρεπη την λεῖ, ποιησαι τον δ' αὐτον τρόπον ἐπι των λοχθηρων πραγμ ατων κακολογουπε τας κατηγορίας συσπησο- ριεν δῶ δε μυη σκωπτειν, ἡ αν κακολογωμεν, αλλα διεξ εναι τον βίον που μαλλον γαρ ι λογοι των

σκωμματων και τους κουοντας πάθου , και τους

κακολογουμενους λυπου τα με γαο σκωμματα mum dicere aggrediemur. Quam eodem modo, ut insit perioribus exornantes, ad prudentiam, si ea adfuerit, descendemus; hanc eodem quoque modo absolventes, fortitudinem , si ea adsuerit proponemuS, quam cum item amplificaverimus, ipsuisque finem partis attigerim Iis, Omniaque genera prosccuti fuerimus, summatim ante dicta iterantes, finem vel sententia, Vel enthymemate, tot orationi faciemus. 8 Congrue autem laudibus etiam , nominibus multis circa hi numquodque uti. splendidam facere di tionem atque magnificam Eodem quoque modo, cum de nequam laominibus serino nobis erit, Vituperatione instituemus. Oportet vero non cavillari eum, quem carpimus, sed vitam eius enarrare. Narrationes enim longe magis , quam a Villationes, auditoribus persuadent, aegritii line, quos Vituperamus, assiciunt. Nam cavillationes ingenium, vel

209쪽

RHETORICA AD ALEXANDRUM. 139

rοχαζεται της δεας η της ουσίας οἱ δε λογοι τῶν

ωα μη διαβαλκοῦς το θος ἁλλα τα τοιαυτα αἰνιγματωδως ερμηνευειν, και τερων πραγ χατων νοματι χρω- ριενος δηλουν το πραγμ α πιο δε εν ταῖς κακολογίαις εἰρωνευεσθαι και καταγελαν του ἐναντίου, εῖ' ο ις G-μνυνεται, και dια χεν και λιγων παροντων τ μυ ειν αυτόν ἐν δε τοῖς χλοις κοινας μαλιπτα κατηγορίας λοιδορεῖν αυξειν δε και ταπεινουν τον αυτον τροπον τα κα-

hominem omnino, attinent narrationes vero sunt mΟ-rum, indolis veluti imagines Cavendum est Otiam, ne actiones turpes nominibus appelles turpibuS, ne calumniari videaris mores sed huiusmodi res tanquam per aenigma significandae, aliarum actionum nominibus actiones ipsae manifestandae sunt. Debemus autem in vituperationi hu ironia uti adversaritim deridere in iis, in quibus ille maxime se effert, uri Vatim quidem paucisque praesentibus eum dehonestare; in vulgu Vero coni munes maxime Vituperationes proferre, easque eodem modo .aligere Sc extentiare, quo praeconia Harum igitur specieiuna ex dictis usum intelligemuS.

De accusatione o duensione. Reliquum est, ut accusationis quaestionisque prae-

210쪽

λόγον τω ὁ διαβεβλημεν ενια ριὸν μεμιγμενως,

cepta peragamus. Haec rursus , quema modum in iudiciali genere, componemus, Ordinabimus, ter curremus a primum quidem in exordiis proponemus rem , de qua fit accusatio, Vel defensio, ut in aliis speciebus. 3 Ad attentionem autem ex iisdem locis exhortabimur, ex quibus in genere suasori dissua ibrio. Eodem modo erit benevolentia conciliandari nam is, cui auditores benevoli sunt, ex tempore praeterit , aut praesenti is, qui calumniam non expertus est ne auditores vel in se, vel in rem ipsam , vel in orationem irritentur, bone volentiam captabit eodem in do, ut illic docui nitis. Is vero, in quem neque benevoli auditores , neque infensi fuerint, benevolentiam captare poterit ex praeterito praesentive tempore Vel per se ipsum, vel per rem, vel per orationem illa tutem, qui apud tuli torcs calum1liae obnoxius factus

SEARCH

MENU NAVIGATION