장음표시 사용
231쪽
Φοοιμιασάριενοι δ' ἐκ τουτων κα των τουτοις μοιοτρο- πων, εzεξης καστον ποοτιθεμενοι των ληθεντων, πραχθεντων η διανοηθεντων Bτά labia , ἐνδεικνυντες
κα κοινῆ Ῥμzερουσιν ἐναντιουμενα, και παντα σκο-
των χρηστων ανθρωπων η τοῖς εἰκοσιν. Πνι δε μημηκυνωμιεν τον λογον κα εν καστον λεγοντες, σωοι πλείοσι των ἐνδοξων ἐπιτηδευμ άτων η πραγμάτων, η λογων η θων, ναντιουμενα τα των ξεταζομνωναποῖαίνομεν τοις κουου , τοσουτω μαλλον οἱ ἐξετα- fuerint in rebus privatis vero vel ad inimicitiam, vel ad praVo eorum, qui quaeruntur, moreS, vel ad amicitiam erga quaestioni Obnoxios, Vel ad consilium, Ut, quae agunt remittentes, non amplius haec faciant, provocare oportet in publicis denique rebus, si legitimum, ciustum,in communem utilitatem praetendamus. 3 Exordio autem ex hic similibus constituto, ac singulis deinceps propositis, aut dictis, aut factis, aut cogitatis , inquiremtis , eaqtie iustis legitimis , S tam privatae quam publicae titilitati adversari demonstrabinnis, considerabimu quoque omnia , si ipsa sibi, vel prohorum hominum moribus ossiciisve repugnent. 4 e vero in singulis enarrandis nimi longa tamur narratione, quo magi re eorum, UOS quaerimus, adversari os en derimus quibuscunque studiis praeclaris, aut factis, aut verbi , aut moribu S, eo peiorem famam apud audito- Artot Vol. V. L
232쪽
για επι τη τελευτη συντομον ποιησον, και του ακοοα- τας πιξι των ε ιον μενων ναμνησον τα μεν ου ειυηπαντα τουτον τον τροπον ταττοντες , επεχνως αυτοις
Sed Cap. Δεῖ δε και λεγοντας και γράφοντας τι μαλαττα
πειρασσα κατα τα πεπραγρον του λογους ποθιδόναι, και συνεθίζειν αυτους τουτοις παπιν ἐξ ἐτοθλουχ ησθαι και περ μεν οὐ του λεγειν ἐντεχνως, καὶ res illi sibi contrahent f Opus est autem, non tristi acerbo quodam, sed miti mansuetoque Vultu quaeramus. Hoc enim modo verisimiliores reddentur auditoribus orationes. Oratores vero ipsi minime insimulationi relinquent locum. 6 hi vero diligenter omnia exquisiveris atque amplificaveris, in orationis fine breviter iterato, ut eorum, quae dicta fuerint audit res reminiscantur, essi cito. His igitur speciebus sic constitutis apte uti poterimUS.
Oportet vero etiam in orando, scribendo quam maxime allaborare, ut re proprii Verbis explicemus, nosque exercere, ut illa emper in promtu sint. Atque ut apte quidem dicere possimus, tum in privatis publi-
233쪽
εν τοις ἰδίοις, και εν τοῖς κοινοὶ α γωσι, κἀν ταῖς προς τους αλλους μιλίαις, ἐντευθεν πλε αττοις καιτεχνικωτάτας zορμας ξομεν. Ἀρη δε καὶ τρο ἐπιμελειαν ποιειο Θαι μη μονον πιρι τους λόγους, αλλακα περι τον βίον τον αυτου, διακοσμοῖντο τούις δεαις ταις προειοημε ναις συμβαλλεται γαρ η πιξι τον βίον
εικους τυγχάνειν. 3 Ιρωτον in οὐ διελεσθαι χρη
Εὐμενη χεν ουν τα περὶ σεαυτον ποιησεις, αν οις ὀμολογέῖς ἐμμενης, και διαzυλαττης Γλους τους αυ-
τηδευματων Cαίνη μη μεθισταμενος, ἁλλ' ἀει τοῖς αὐτοῖς χρωμενος προ ξου τι δε σοι, αν μεγαλας iacisque disceptationibus , tum in confabulationibus cum aliis, plurima hinc artificiosissima aditimenta petere licet a Deinde Oportet exornare non solum orandiri cultatem, sed etiam vitam, secundum ante dictas species. Nam vitae ratio multum confert ad persuadendum ad bonam existimationem. 3 Prim tim igitur dividendae sunt res secundum omnem disciplinae divisionem quid primum, quid secundum, quid tertium, quid quartum tractandum sit tum demum tibi sunt praeparanda, quae . ad auditores spectant ut in loco de exordiis docuimus. 4 Benevolentiam tibi quidem eonciliabi, , si promissis insistas, eosdemque amicos per omnem vitam tuearis, neque in aliis negotiis sis inconstans, sed iisse dem semper uti videare. Attenti autem fient auditores,
234쪽
θων παρουσίαιν, ταυτας θρον, ω συμ, ερουσας αὐτοῖς, et ποδεξονται. σαι δε ταναντία παρασκευα ουσιν αυ- τοις, ταυτας ποδοκιμάσουσιν. 5 Αντι δε του --χειαν και σα η και μοχ απιστον την ιχ γησιν λεγε- σθαι τα πραζεις δεῖ ταυτας ποιείσθαι ταχεως μενουν ἐπιτελεσεις, αν χη παντα πραττειν αρια βουλή, ἀλλα προτερον το πρωτον, πειτα το ξης καθαρως Oε, αν χη ταχυ της πρα εως παυο νος αλλα πραγματα μεταχειρίζη, πριν ταυτρο ε τελεσαι ' απιστος sε, α μη παρα το θος το σαυτου πραττρος προς δε τουτοις, α μη προσποιῆ, τους αυτους χθρους καιοίλους εἰναί σοι Ἐκ ε των πίστεων ληψόμεθα,
περι- μεν π στημην χομεν, κατα την ταυτης γ si in magnis .honestis negotiis verseris, quae multis conducant. Cum ero benevolo auditores reddideris, ubi ad ipsam rerum expositionem de UeneriS, quaecunque propulsationem malorum, bonorum exhibitionem continent, ea, ut sibi utilia, facile admittent. Quaecunque autem secus silit, ea reiicient. Neque tantum ratio celer, aperta, beii similis est facienda, sed ipsae res ita proponendae sunt. Celeriter quidem absolves, si non omnia Volueris simul agere, sed prius primo , reliqua deinceps. Dilucide vero, si non statim relicta re in alias res prius transieris, quam illam biolveris Verisimiliter denique, si nihil a tuo more alienum agas. Praeterea, si non eosdem finxeris, inimiccs tibi, amicos esse. 6 Ex probationibus a Ditem ea assumerariis, quarum quidem scientiam habemus, ita ut iecund vim eam negotia aliis interpre-
235쪽
γησιν τα πραξεις πιτελεῖν προ ν δε τυγχανομεν αγνοουντες , κατα το ς επι το πολυ συμ αινον. - ῖαλεστατον γοερ πραττειν περι ων ουτως χοντων, προς το ἰωθος αποβλεποντας εἰς δε τον πίος του αντιδικους αγωνα ἐν ρον τοῖς λογα ἐκ των λελεγμ έ ων ποιησομ εν βεβαιοτητα περι ημων ε δε τοῖς συμ βο-
μ εταχε ζωμεθα τους γραῖους και τους γεγρα μενους μιετα μαρτυρων ως βελτίστων ριζο μεδοις χοο- νοις Ἐκ δε του πιλόγου πιρι ιιεν των λελεγμένωναναμνησο μεν ους κροατας, τα πραχθέντα ἐν κεῖα- λαὶ αὐθις εἰποντες. ἐξ- δε πράττομεν, ναμ νησομεν
ταχεο μεθα ταῖς προτεραις. Q ιλικως δε λακείσονται
πίος ημας εα πραττω κεν, ξ ων εὐ πεπονθεναι δόξουσιν η πασχειν, η πεισεσθαι μεγάλα δε τρά tari possimus. Quarum scientiam non habemus, eas proferemus, quasi saepius ita accidere soleat. Tutissimenam in itiusmodi rebus egeris , si ad consuetudinem respicias. In certamine vero cum adversariis, si quidem oratione colatenditur, ex dictis nostra confirmabimus. In contractibus vero hoc assequemur, si secundum leges, non scriptas scriptas eos fecerimus cum stibus quam optimis, tempore praefinito. Ex epilogo autem eorum , quae dicta fuerint, reminisci auditores faciemus, si, quae gesta sint, suminatim rursus dixerimus. Ex his autena, quae agimuS, ita commonebimus, quandocunque eadem negotia , vel prioribus 1 milia tractamus. Benevoli vero nobis erunt auditore S,
si ea gesserimus, quibus aliquid beneficii suscepisse, aut suscipere, aut suscepturi videbuntur Magna au-
236쪽
,6 ARISTOTELlS RHETOR AD ALEX.
ριεν, ἐαν πολλων αἰτίους και καλων πραξεις μετα-χειμ μεθα και τουτον με τον τροπον χρη τα κατατον βίον αὐτου παρασκευάζειν ἐκ δε της προτερας συντάξεως περ του λογους γυμνάζεσθαι. ΤΕΛΟΣ.
tem res geremus, si ea negotia tractaverimus, quae multo um sim bonorum causae. Et hoc quidem modo ea quae ad vitam pertinent, praeparanda sunt; ex priori vero instituto circa orationem est exercitatio adbibenda.
237쪽
λόγον mensus est In principatu quidem popuIrri omnia Κarbitrio populi pendent tibi vero ciuitas unius imperio subis Lia es, omnia referenda sunt ad rationem. Υπο Tm τὴν βασιλείαν καθεστωτας Edd. Ald CVenet. καθεσταντας. Videtur hinc nata esse lectio edd. Basil. καθιστωντας. Vulgata bene se habet. σος λογος Abest ab ed Ald. Non bene. T. i αυτων κακίαν - αυτων τὴν αρετὴν Reposui utrobique αὐτων Vulgo αὐτων. Ο προ υν διαφερων ης Edd. Ald Venet Camot Basil. μως οὐ διαφέρων ει Minus bene Sequentia vix sana sunt. Licet tamen ordinem verboruin ita instituere 7να i περὶ
ταυτο δεα τρiβον rες, καλλιγραφούμενοι τοῖς της ἁρετ ii στρι- iοις in ἐκ τούτων πομiμησιν . . . Omnis opera tibi danda est, ut, qui in his rebus versantur, O secvnn monum doctrinam virtutis exempla verborrim Ornatu Prosequuntur, non ipsi turpiter se eerant, sed ad eandem irtutem annitantur. 'Aκρiβως γνωριζομένων ως υχ ομολογουμενων 'iστεις
επι*ερων Διόπερ φὴς Exciderunt haec verba in ed. Ald operarum incuria.
238쪽
ώπων Restitui temonem ed. Camot quae e margine ed. Ven fluxit. Vulgo: διαρερον . . δέωμεν ἄνθρ. Omnino utem totum commatio suspectuna est. Non expressit illud Franciscus Philelphus in versione Latina , nec sequentia sati quadrant, quae tamen optime tam antecedentibus διαφερομεν των λοι πων ζώων conveniunt. Igitur uncinos adhibui.
O μ εν γὰρ Πάριοι λεγόMενοι σωφ&σται me se dictis Sophisi Panis equidem nihil compertum habeo. Puto in
Πὰριοι mendum aliquod latere. Ei τις τι γλαφυρὶ Margo ed Venet. ωτι τι.
T δε λοιπα τουτοις δια πό ντα γέγραπται περ τε των πολιτικων κρει των δεκανικων παραγγελμάτων ρθεν προς εκατερον αυτ, ευπορ in σεις ἐκ των δε τῶν πομνηματων σοι
γεγραμμένων Ceterum hi scriptores τεχνογράφοι, quorum antea mentio facta est omnia si lain scripserunt O de
orationibus concionalibus, O de iudicialibus ex his vero commentariis a me ad te perscriptis ut rufove orationum generis
praecepta uno opere comprehensa cogno Ices.
g. I. T μεν δηυηγορικον Retinui JηMηγορικὸν cum Casau bono. Idem tuetur ed. Camot. Edd. Ald Venet Basil. Sytb. ii μηγορητικον. Minu bene. g. 2. Ε τοῖσδε μάλιστα Edd. in hac lectione conspirant quare eam mutare non sustinui. Reponendum autem esse puto ἐν αὐταις δε μὰ a στα nam vulgatum nullum sensum praebet. Philelphi verssi : ipsarum enim usus in demo rativo deliberativoqrre genere locum inprimis habet , cum verbis Graeci non satis convenit. Διέλθωμεν ἁν Ed Veneta διήλθομεν ἄν. Male. g. 3. Κωλυσιν επιφερειν Ed Isaiagr. κωλύειν ε πιφερειν, operarum peccato. Dis τε sλη δ' ἐτεραν των ποθέσεων ἐποντα λόγων ἀπορεῖν Legebatur vulgo: στε μηδετέραν, quo sensus peribat Levissima mutatione octina sanavi. Pro μηδετέραν rescripsis 1 ηδ ετέραν. Sennis est Ptiare alterutrum argumentum quit aetaturus eli, rationibus fidei facienciae non carebit Philelphu vertit: quare dubitandum non egi, qui oriatio harum
239쪽
AD LIB. DE RHETOR AD ALEX I 69
aeterum contineat. Non recte. dd. Ald. Basileenses habent λόγον Perperam. g. . 'Aλλ' θει ὰ γράφω Sic recte ex ed. Camot restituit iam Casa ubonus Edd. Ald Ven Basil Sytb. ἁλλ' ευ-Zὐς αγράψω. Ostrum tuetur quoque margo ed. Venet. Philelphus sed consuetudine non scripta. q. 6. α τοιαίτα τέ ἐστιν Abes τε ab edd. Ald Ven.
Camot. g. a. Υπὸ τῶ ν ἁντα γωνHττων ἴμῖν' Edd. Isin gr. Basil. Sytb. F ων Nescio an meliUS. g. I 6 οἱ τω δ ῖ και τους ζαπατωντας Sic in margine iam emendavit Casau bonus Vulgo ουτ J ii Καὶ τ- ὰ πελευθέρων δίκαιος αν Di αρχειν His verbis mendum subesse suspicor Sensus esse deberet: Lbges heredem flatuunt, qui ita de tincto proximus est genera. Ego ii flum est, me rebus liberti potiri, cum mortui simi pii iam ma-Πu seruΠt, quibus quidem ego sum cognatione proxinrus. Sic
etiam Philelphus vertit iustis cerae sum, qui illius liberti
res in res dominio teneam. Enimvero, Ut Unc Verba in textu 1bnant, sensus exit hic iustim si me libertis ita defun-EEt potiri, quod cum antecedentibu non congruit; nam περὶ των του ἀπελευθερου γηMατωι sermo erat, non de is liberais Igitur puto, in textu legendum esse: κα των τού ὰπελευθςρου vi Z. χρημὰ των. ihil tamen mutavi. Pro εiην ed. Ald habet in me id Ven. SI Caim Ot. . g. 8. Γον νόμον τουτον Ed Ven. οὐ των Male. O δικαστάι Ed Isin gr. οι δεκα σταί. Vitiose. Παραπλήσια τοῖς νυν - έψηφίσαντο τα υτ α ) Abunddi ταυ- τα, monente iam Sythurgio, quare Uncino applicavi. g. 9. ον αυτον τροπον, ον περ ad Camo t. σπερ, non ωσπερ ut Sylburgitis annotavit. Perperam. g. a I. T μόνους μας in hac efiione omnes edd. consentiunt. Sylburgius mutandum esse arbitratur μας sed non est necesse.
βέβηκεν Edd. Ald Ven Camo t. Sytb. πρὸς Θεωρῆσαι. Minus bene. In Ven pro ε ούτω legitur perperam n ου- τω. Eadem habet in Arg. καλα τα ἐορτὰς .g. . Eiκος εὐνουστέρους Αναι Edd. Ald QBasit. νυνευνουστέρους iναι.
240쪽
g. 6. M τις ἁ εχ y Edd. Ald. Gen. ει uru : P. g. 7 ε ρ Toraπας απο ου πλήθους Coniecit Sylburgius pro ιπο reponeadum eis ὐπὸ Recte Legitur tamen cet bin omnibus edd. 8. ρὴ - χωρίον - ὰ φωρισμενον - δι λσθαι Sic restitui ex edd. Ald. Basil. Vulgo ψωρiσθαι, pro quo edd. Ven. Camot vitiose habent ψωρεῖσθαι Arbitratus est quidem Sylburgius, legi saltem oportere ἄφωρισμένον εἰ- ναι verum non vidit vir doctissimus. tim fuit, participium cum se attenti διδεσθαι iungendi lira esse. io '' Η πόλεμός τις , ii προσδοκρουος Ita dedi ex margine ed Venetae Vulgo ii πόλεμός τις ἡ προσδόκιμος. g. s. iEξιτεον δε Mutanduin isse censet Sylburgius
Tους δὲ πταικότας est iam reposuit ex edd. Ald. Ven. Camo t. Casau bonus. In alii edd. τους δε πεπτωκότας. Minus bene.