장음표시 사용
371쪽
τατα, τους πλουτουντας ὐπὶ τῆ p τ ὰννων πιβουλευομένους.
est τοὐ in ed. Rohortelli CL Dioscoridis epigr. in Thespin XVlI, XVIII, Analect Brunckii T. I, p. 497.
Κατοι κώμας πλὰνη Cod. Med. C. μετὰ.'fκ του στεως Cod Guelph. στεος. Και το ποιεῖν αὐτοὶ μὲν δρῆ, Supplendum est ex antecedentibu *πιτι αυτους Vi Z. προσαγορείειν. 'Mηναίους δε πρὰττειν προσαγορ εὐειν' Codd. Ven. ωMe- dic. A. sed posterior ex correstione Ἀθηναῖοι. Male. Irrepsit vitium ex anteced. Aqi1ναῖοι Pro προσαγορευε ιν idem Medi c. A. ex correctione quoque habet προσαγορευομένους.
f. I. Και αἶτα ci υσι καὶ Codd. collati omnes & edd. Moret Castelvetri, TyrWhitti καὶ αυται φυσικαi. f. a. Και τούτω δεα 'ἴρουσι Ita restituit mictorius, assentientibus praeter Lei densem, qui habet τούτο Codd. Tu entur τουτο edd. Ald Cana Ot Balal. I. Wechel. in cuiuS Arra I L. tamen notatur τούτω Roborteli. Mad. Caslatve tr. Quod
si suppleveris κατα vitii nihil est in scriptura, ut iam monuit Sylburgiu S. Καὶ τὸ χαίρειν τοῖς μιμη μασι πάντας Subintelligendum
est ex antecedentibus σύμφυτον τοῖς ὰνθρωποις στi. Respondet era το πικύρειν antecedenti membro τό τε γὰρ μιμεῖ σθαι Pro μιμήμασι ed. Hartes Vitiose habet μιμ 3σασι.
f. 3. Θηρίων τ μορ2α των ἀτιμοτάτων Sic dedi cum Victorio S Morelio, nec aliter leg tint Codd. Omnes Versio Latina Vallar quae in honore sunt nulla. Receperunt nostram lectionem quoque Batteiax, artes, Reig. Vulgo αγριωτάτων. Sed vide lutarch. Problem Sympos V, r. Cf. Winingit ore pag. 83. Quae adversus inin timet τιμο τὰτων tuentem pro vulgato γριωτατων disputavit e Commenta I. Io 4, nihil eificiunt Tyr hi tu , iitra Oio. ατιμο τὰ Ttii an ἁγριωτατων Verior sit, non liquere profitetur. Ambas vult nos servare scribendo των γριω- τατων 1 ἄτιμοτάτων Ingeniose Ceterum in scriptiira variant Codd. Ven Leid. Paris . 938. habent τιμωτάτων. Rectius forsitan.
372쪽
neminem in his verbis haesisse, adeo miningium Tyrwhiltum ea reliquisse intacta Quemadmodum leguntur, sanus illis sensti non inest. Vertunt verum Parum participes eius του vi θαι si ιν iunt Tyr hit tus vertita tametsi
paullum modo ipse l. τὸ M.. participantibus isore ἄλλοις. Quae sententia quomodo cum ceteris cohaereat, non latis Bisequor. Sensus isse debet hic I discere non ibium philosis phi iucundum, ed etiam aliis quando brevi tempore abique a olestia eius participes tint Das Lernen machintch nti dem Philosophen Vergini gem, fonder auch andem, sobald die Au sfungiehnia unu eicii geschiehi Legerem ita- qtie, nisi Codd. edd. audi oritas obitaret: ἐὰν πὶ βραχυ κοινων ω ιν αὐτου Vide ad h. l. Arist. Rhet. I, 1:
2ὰνειν τι συμβαiνει. Bene correxit in hoc loco T inini eius ueste p. 86 vulgariim τό τε μεμiμημένον, reponens τότε μιμούμενον 3pprobante etiam Tyr hitio . qui plura Winingio debet, nus tiam tamen eius meminit Castigavit me cenib qua talor priorum voluminum huius editionis Aristotelis in ephem liter. Ienensio iis quod hanc Twiningit emendationem ignotaverim. Nondum tran Status erat in Germaniam Witiingit Commetuarius in Alistotelis Poeticen, cum notas ad ei uidem Rhetorica scriberem. Cf. praeterea Aristot Rhet III, 1 o. Problem Sect XlX. s.f. s. υχὶμ senμα ποι ii σει Sic Codd. Ven Leid Guelph. Parisienses omnes, Ac Oiel e libro sito Sto. elorius ad h. l. i. 33h: Est hac in parte molestum , neque enim hoc dissit intilare libet, hi od nulla huius rei causa apparente variat Aristoteles folmam loqtiendi clim enim nominandi casu primuin dixi stet ου iμημα ποι μει τὴν nni statim transit ad castim acclitandi, qui iptus est a praepositione δια , non inquit υλλ' se περγασι et 'γγοια quae sequuntur tiare hirum id videtur ea irtasse de causa quidam coniectura olim emendarunt ου διαμμη -
373쪽
μα, ut legitur in quodam excuso. Nam ex opinione id ductum puto, quia nullum vidi calam exaratum, in quo illo
modo scriptum foret uentur nostram lectionem quoque edd. Ald Basil. i. Tyr hiit Balteussus dedit οὐχὶ διὰ μίμημα, quod etiam recepit in textum Rei Zius Codd. Medic edd. reliquae in edtione οὐ διὰ μiμημα conspirant. f. 6. De ρ ρος ο πεφυκότες πρὶς αυτ α μαλ. Codd. Uen. Leid Guel pla Medic omnes omittunt postea habent καὶ αυτὰ Codd. Paris. 174 I. 2o4o. liber Stus etiam Moret Lagnos eunt οἱ πεφυκότες, sed legunt καὶ αὐτὰ . In Veneto Medi c. . est πεφυκότα pro τετυκότες Εditionis echel exempltim in bibliotheca Gottingensi in margine adscriptum liabet τι πεφυκότες. Κατὰ μικρον προόιγοντες LAbest κατα μικρον a Cod. Me- dic. A. f. 7. Δισσπάσθη δε Codd. Medic δε εο παρρη.
O μεν γὰρ in νότεροι τὰς καλὰς μιμουντο πράξεις, καὶ
τὰς τοιούτων Sensus est generosioris indolis poetae imitabantur honestas actiones, omnino res ab honestis hominibus gestas. Edd. Basil. . . Hein s. Sytb. Casa lib. Du-vall. ouision Oxon. Coohe, pion Hartes instant. Tyr h. legunt τὰς των τοιούτων τυπικὼς Videtur haec lectio in textum Graecum migrasse e versione Latina acineri. Refert tamen Victoritas i. 3 s , se eam in uno Cochice Sto invenisse ubi post τύχας superadditum erat πολ- λα, id quidem vitiose. Quo iam Codd. eam tuente laudat Madius p. 77. In ceteris autem Codd. collatis .edd. deest τυ Lς. In et των τοιούτων supplendii est πράξεις Quod Sylburgius monuit, τυ o si omiseris, Aristotelem idem continuo bis dicere, falsum est. Aliud est poetam
imitari hone sas Utones , aliud , eundem imitari amones ab honestis viris profectas. In primo membro respexit philosb-phus potissimum honestas actiones in alter hones agentes. Tων ante τοιούτων ex phinx auctoritate Codd. Medic A. B. D. V en Leid Guelph. Patis et o 38. ono. 938. Med. Ald. In arr. L. d. echel notatur lectio τὰ των τοιούτων. Cod Medic C. habet τὰς τούτων. f. 8. ικος δε, i ναι πολλους Notatur in Varr. LL. d. Nec hel. in marg. edd. Bas lectio εινα πολλα haud dubie ex Vacesi versione : tametsi plura e littisse credere par est.
Praetulit eam vulgatae aditis p. 79. Sed vide Victor. p. 37. 'Lκει ιουχ αργε ης Mod Paris. o 38 ο μαργιτης. Par.
374쪽
2938. μαργελ ς, naisso praecedente4κεινου Margites, ab Aristotele Homero tributus, a Suida . αργε ης refertur ad Pigretem , Artemisiae fratre in . qui ab eodem auctor Batrachomyomachiae luisse dicitur. Constabat carmen versibus iambicis, teste Hephaestione Enchirid. p. 67 , nullo certo Ordine aut num ei hexametris interpositis. Citantur snguli versus ex eo sed omnes hexametri a Plat Alcib. II, p. 47 d. Serrani ab Aristot. Et hic ad icom. VI, . illic ad Eudem. V, 7 Schol ad Aristoph. Av. I 4. Cf. Victor. p. 36. Casau b. de poes Sat. p. 9s Lessingit Hamb. Dra mature te T. II, p. 3O6. Wining Notes p. 93. ubi ipsa Margitis fraginenta exhibentur, Tyrwhit t. ad
Ἐν οὶ και τ αρμόττον ἰαμβεῖον λθε μέτρον Codd. Victoriani Veia Leid. Par. 2o4O Paris . quoqtie 74 , Ut ex instania ii notis vide, Guelph. d. oret ex libro MSto, Castelvetro, κατα τὸ ἁρμοττον. Utrum legeri S perinde est. Διο καὶ ιαμβεῖον καλελαι Cod. Ven semper αμβίον. f. 9. σπερ δὲ In Cod Guelph. deest δέ.
δε ς ποiησεν Formula υχ τι εὐ supplenda est: οὐ μόνον λέγω, τι ευ . . . Bene illustrarunt eam artessius TyrWhit tu ad h. l. pro δραματικας Morelius ex Cod. suo dedit δραματικως Idem agnoscunt Codd. hielph. Paris . oho. Sed vulgatum bene se habet Artitoteles in
Codd. Leid. Medic D. υτως In Leid supra scriptum est εὐτο , quod in contextu legit Med. A. Pro εὐπεδειξεν Cod. Moret sicut etiam Paris ac o Guelph. Medi c.
praecedenti latis verbis τραγωδiας καὶ κωμωδiας legunt οι δ' ς' g. ατεραν. Cod Medi c. A. omittit etiam ούτω καὶ ουτος usque ad verba era κωμωλας inclusive. Restituerunt
omissa Victorius .e duobus Codd. - Morelius ex libro
375쪽
suo Sto versione Latina aliae Agnoscunt ea quoque Codd. Medi c. . . D. non . Ut in arr. L. d. V instant notatur scripturae vitio LVen Leid Guelpheri, P ris. 74 I. Oclo. 2938. In textum iam recepta sunt in edd- Castelvetri, xon. Hartes. Retrii, Tyrwhitti Est tamen in Codd. edd. aliqua lectionis varietas Cod. Ven. ουτω
chel. in margine Basil notatur lectio αμβικων 4 πο- ποιων pro vulgato αμβων, πων Testatur ad ius i. 8i , se eandem lectionem in aliquibus Codd. invenisse. Contra Victorius p. 39o asserit, suos Codd. omne vulgat una tueri, quod etiam habent Codd. ceteri collati & edd.
f. II. Γο μὲν οὐν επισκοεπεῖν , εἰ ἄρα εχ ει ηδ n τραγω- δια τοῖς ειδεσιν ἱκανως, ἡ οὐ, αυτ τε καθ' αυτὸ κρινόμενcν,
καὶ πεος α θέατρα, αλλος λόγος Totam hanc clausulam textu licere voluit Castelvetrus p. a. Sed vide Tyr-whitti notam. Legitur autem locus valde corrupte in plurimis Codicibus Morelius e libro suo Sto in textu dedit:
To με dici επισκοπεῖν παρέχ ει ηδ η τραγωδία τοῖς ειδεσιν ει δὲ κανως, ii ii, αὐτο τε καθ' υτ κρiνεται ἡ ναὶ καὶ πρὸς τα Θεατρα, αλλος λογος Sic legunt quoque in summa Codd. Ven Leid Guelph. Medicet omnes QParis. 2O4o. 2938. Vide etiam catal. Bibl. Escorial T. I, p. 367. Codd. Venet. Medic habent ιδοσιν Pro ρiνεται, ἡ ιαὶ Codd. Ven Leid. Medi c. A. C. κρινεται Dαι B eliquae le-driones variantes huius loci sunt manifesta scripti irae vitia, In vulgata ledito ne nihil mutandum est. Expre Iierunt eam versiones Latinae Vallae Paccii.
καὶ ἡ κωμωδiα, η μὲν Sic legunt Codd. quidam Victorii,
Medic C. Paris a Balteusio excussus, nec non edd. Balteus. Haries QTyrwhitti, praeterquam quod pro αυτηhabent αυτ ii, ante i με insertum est καi. Rei Zius, qui nostrana edtionem in textu exhibuit, mutavit αυτ 3 in αυτ n,
376쪽
s ἐν Similiter correxit Heliasius in ipso textu, nulla correctionis mentione in notis iniecta Γενομενης μὲν ουν-
Equide in Reigium iecutus sum Editor X On coniecit γεν- νου ἄνης. Scribendum ipsi saltem tuisset γεννωμεν,1ς. πο τὼ, εζαρ Lό:των τον δε θυραμβον' aditis p. 81 emendare voluit ξασκόντων, inscitia Graeciliari, ut redieiudicavit instant eius not. p. 276.1α αλλι α Codd. Ven Leid. Paris. 938. Φαυλικὰ.Guelph. Paris. 74 I. O4O. αυλλικὰ Perperam. f. Athen. I, p. 233, Caiaul, ad h. l. XIV, p. 22. 628. Διαμένει νομιζόμενα obest tu μένει a Medic B. Guelph. Paris. ono. Ut nos dedimus, emendavit lectionem Victorius l. l. Codd. Medi c. A. C. D. Venet. δια αενς ιν Ollare Madius emendavit in nota διαμενειν νομιζ μεν, re Et improbante Victorio Cod Med. . .ed Ald. δεαμένων νο-μiἰόμεθα Male. Κατα μικρον ηυξηθη Codd. Ven Leid. d. Ald. ii υξ ξν it. Εd Camo t. ηυξίνθλ . Προαγόντων Castelvetrus legere voluit προ αγόνων έ γι - νων . Vide eiu Comment. p. I. Sed cf. TyrWhit t. Ol.
'Oσον γενετο puπερον υ τοῖς Viligo ἴσον γιγνετο να- νερον αυτί3ς. Rescripsi γενετο, secutus Balteusium , qui primus idem dedit e Cod. Paru Reigium. υτ iis sustineri non potest: nam antecedentia τραγωδια καὶ ωμωδια saltem hiralem requirunt αυτων Valla legit in Cod suo αυ- τοῖς , correxerunt sic iam plure e veteribu interpretibus, moneti te improbante Robortello p. o). Nuperrime inii ulli eius quoque αυτοις maluit Reserendum ei ad προαγονδων.
377쪽
πρωτος Αἰσχύλος γαγε) Cod. Ven. edd. Ald Camo t. Basil. Techel. Moret Rohorteli. Mad. τότε Sed ad ius iam in nota correxit τό τε De re ipsa L praeter Victorii Rohortelli, adii, Castelvetri in Dacerii annotationes, scriptores ab artesio ad h. l. citatos, etiam Wining. δε ores p. 93. QTyr hitti ni in adversione p. 13 I. Tec οὐ χορου λαττωσ20 Cod. Med. B. χρόνου Codd. Leid. in marg. Guelph. Paris. O4O. Oret. κρόιου.
νῆς, partes histrionum. Vid. Aristot Probi. Sed t. XJ X, probi. s. l. f. Aristoph. U. vers. 786. Male Petitus
τα του χορου interpretatu est των χορευτων nil merum. Καιτον λιγον πρωτα γωνισ Ti3ν παρεσκεύασε Optime laec
verba ex potuit Wining p. 97. Sensus est tribuit Aialogo partes rimas in dramate , Um unte chori Arte primae essent. Non bene λόγον πρωταγωνιστri interpret3tus est Tyr-Whit tu personam primatum partium. Quomodo enim 4 s
h. l. personam significare potest Z Ceterum docta est Tyr-whitti nota de histrionum in scenam Athenis prodeuntii imn uiane res ordine Victori V λόγον πρωτα γωνιστ eundem habuit cum προλόγω Perperam. In Ouice uelpherb.
f. s. Ἐτι δὲ Cod Paris. 2938. εστι δέ Ἐκ σατυρικοὶ Codd. Vci'. S. Parii. 2938. εκ σατυριακού. ἐ- πε σευ νυνθη ita de sit ore liti ex librostio Sto& post eum Tyr hirtus. Ventur illud Codd. Medi c. B. Leid. Paris. o o. Vulgo πεσεμνώD. Cf. Winingit o
μον ἰὰς Sollicitavit hunc locum Vrn notus tot p. 277), pro ξάμετρα legere cupien τετράμετροι Defendit alitem vulgatam lactionem uiningius Note p. 2O8 . Arii tote te in Rhetoricis loco supra laudato retrametrono chaicon dixit σατυρικον, τροχερον , ὀρχηστικωτερον, im suo κορ-
378쪽
δακικωτερον. Igitur non consideravit illud tanquam λεκτικον. Eligi etiam propteri a non poterat ad dialogum tragoediae. Iam quaestio exoriebatur , chir primi poetae tragici ab epucis proximi, non hexametro usi sint, sed ambo 'O τὰς τραγω-
διας τοι ντες - εκ Των τετραμε τρων εἰς το ιαμβεῖον μετέ-
β, σ-u Amsi Rhet. II I. Respondet philosophus: qtioniam ἐζὰ μετρον sit σεμνον quidem , sed λεκτικῆς αρμον iας δεόμενον. Igilii in textu ἐξ ἁμετρα recte legitur. Opportunitate oblata asser re hic liceat emendationem loci Aristotelici supra citati Arist. Rhet. Ill . . a Drwhitto factam. Legitur
vulgo των δε ρυθυ- ἱ μεν ρῶος σεμνος, καὶ λεκτικος καὶ αρμονιας δεόμενος Mendum est manifestum. Egregie correxit TyrWhit t. κα ὶ λεκτικῆς αραον iας δεόμενος. Tentavit eundem lochim etiam instant eius, emendans os λεκτικος καὶ κραονίας δεομενος Minus eliciter, ut mihi viis detur. Utraque tamen emendAtio eundem fere tensum parit. f. 6. 'Eτι δε πεισοδίων πλήθη, καὶ τα αλλα ni ἔκαστα κοσμήναι λέγεται περ μεν ουν τρίτων τοσαὐτα ἐστω iiμῖν εἰρημέναι Cod Paris. O38. λ;3θει κεὐ τοῖς ἁλλομ έκα-στοις emendarit m I margine, ut vulgo legitur Codd. Ven.
Leid. Me dic. B. C. Guelph. Paris. oclo. Morelius tioque in textu e Sto suo 2938. pro αλλα, habent αλ- λως Medic D. ἀλλ ως Medi c. A. omittit ως Idem postis ea legit α κοσμγειν M, quod in textili recepit Reigitis. Se silentia verba περὶ μὲν ουν οὐ των τοσαάτα desiderantur in Codd. Medicet omnibus, en Guelpherb. Paris. 74r. 29 8. In Paris et o o. adscripta sunt in margine I stan-leius igitur not. p. 77. locum sic constituere voluit:
θροα λέγεται , ἔστω μῖν εἰρημένα. Vulgata lectio meo iudicio mutatione non indiget Agnoscunt eam lioque verissiones Vallae R Paccii, nec non Codd. Victoriani, quod saltem ex Victori silentio colligere licet. Α VI.
λοτέρου μέν.ου μέντοι κατα πασαν κακία αλλα του αἰσχρου, υέστι το γgλο ιον μόριον Recepi post Retrium in textum eo regiam Bastetisti Memoires de 'Acad. de inscr. O b. tiri Tom. XXXIX, pag. 4. emendationem , ἄλλα του αἰσχροοὐ οἶ εστι τὸ γελώῖον μόριον, pro Vulgato ἄλλα του ιιi-
379쪽
σχρου ἐστι το . . Sensus eam necessario exigit De Ridiculo diligentius egerat philosophus in aliqua lauius operis parte hodie deperdita, ut coniicere licet ex Rhet. I,
II: Διώρισται δε περι γελοiων ε τοῖς περὶ Ποι τι κης iuibi d. III, 8 Περὶ δὲ των γελοίων - ειρηται, ποσα ιδη γελοίων ἐστιν ν τοῖς περὶ Ποιητικλῆς - το μὲν ἁρμοττερέλευθερι, το δ ου' πως οὐ τὶ ραοττον αὐτω in εται Dτι ι η ἐρ-εiα τῆς βωμολοχ ιας ελευθεριωτερον ο μεν γὰρ αυτου νεκα ποιεῖ, γελοῖον , ο δε βωμολόχος - ου Aristotelem his verbis nostrum locum non innuisse, in aprico est. Cf. Cic. de Orat. II, 68. Aiσχος ανώδυνον ου et θαρτικον Vulgo και ολ αρτικόν. Expunxi και, ut molestum De est quoque in lib. Stobloret in Codd. Paris. o o. in Guelpherb. f. 2. A δε κωμωδίας, δια το μη σπουδαζεσθαι ζ αρχῆς ἔλαθον Sic utique legendum est; respicit enim hoc periodi membrum ad antecedens αἱ μὲν οὐ της τραγω - δεας μεταβὰ τεις - ου λελ σιν. Habet quoque Cod. Me- dic. A. η δε κωμωδiας, ex quo pristin ana veram lectionem facile suspiceris Vulgo u δε κωμωδiα - έλαθεν Sed quomodo Aristoteles dicere potuisset ipsam comoediam latuisse Non ipsa comoedia, sed comoediae vicissitudines latuerunt. Haec ei philosophi sententia. Ελαθον postea male ἔλαθεν mutatum esse, docetis ἐφελκ inepte adiectum, cum sequatur και γαρ. His rationibus adducitis sum, ut coniecturae meae ex lectione Codicis Medicet A. ortae statim in textu locum darem. Ἀλλ' θελονται μαν Intellige de poetis chorum docentibus Apte laudavit Tyr hit tus not. p. 39 locu in Eustathii ad Il. Κ, 23o ex Aelio Dionysio: θελοι τὴς α
di ex emendatione Caselvetri comment. . Ol , approbata quoque Rei Zio qui eam in textum recepit , Winstanteio Vulgo οι λεγόμενοι αυτῆς ποDπαι b. Alidna coniecturam protulit Niningius otes p. i. y ηδii δὲ σχί
Quas Aristoteles respexisset ad supra dicta de prima coismoediae forma in Margue exhibita. Dister haec lectio a
380쪽
Vulgata una tantum itera A in Ita), quae facile excidere potuit. Sed supra de formia omiuno comoe .liae locatus est Aristoteles non de pluribus forant s. Quare magis placet Castet retri emendati O. f. . et ἴσα τοιαυτα Uncinis incitis haec verba. Des in in Codd. Medic B. Guelpherb. Paris et Ao. in M'ro cret. f. . οὐ δε μύθ υς ποιεῖν Ἐπίχαρμος καὶ Φόρμις ὐρξαν
Pati saniae Eliacis in Apolog dissert de epist Phahir. p. o I. Ab aliis, ut ab Athenaeo riuida, scribitit no in eis Αφορμος Φόρμος. Fuit Phormis Syracusanus, carissimus Geloni, Siciliae tyranno Vixit secundum audi marm. Arundel. l. LXXVII. Cf. Benti. l. l. p. io sq. f. 6. Γο μὲν οὐν έξ ἁρχῆς Omittitur οὐ in Medi c. omn. Ven Leid. Paris. 74 I. o 4O Guelpherb. s. Moret.
M . etiam Moret. 2938. Guelph. Medic B. D. και μυ-2ους In Medic D. 9γους ab initio erat omissum, sed deinde additum est.
Latere aliquod inendum in hoc loco , non negaveritam dii bitas tamen haereo, tiale sit in qua ratione tollendi in sit. In diversas partas abier tint de singulorum verborum sinceritate interpretes Goti sonus αετα λόγου delendunt censuit ut glossema inutile, aliunde advectum. Contrarium suadet II stante us not. p. 278), λογον X plican Sμὐθον, fabulam, Traooediae, popoeiae communem. Cf. Wytten bach ad Plutarch de s. n. v. p. 83. Sed dissictilias nulla est in signi lacatione vocis λογος quam etiam ii aliter ceperis, a Gouli onus, manet nihilominus durities, obscurita ex verborum constructione proficiscenS μέ ρ μο- νου μέτρου μετα λόγου μιμ i σις Assentior igitur e liti dein Goti isto nos ετ λογου delenti. Idem iudicar tint ei Zius, qUi re era μετα όθου expunxit, Tyr hi titis. Posterior Non solum μετα λόγM eiiciendum , sed etiam, ut debita syntaxis reddatur, scribendiam esse putat cra μόνον του