장음표시 사용
161쪽
mais tant que e ne change poliat 'sitat, i doli tre pariagsi
162쪽
tametsi non verti s re lamen conjulictos videri v. l. 3. . 1. qtiab. Od. Suffc amat. Ulp. lib. 7. ad Sab. Quod si cui non totus usus fructus relegatus fuerit, sed pars post repetitionem, in ea duntaxat parte jus accrescendi habebit. Nam ridem Papinianus quaeri si Titio et Maevio ususructu togato, in repetitione ususseuctus non totum sed partem ilio relegasset, an viderentur conjuncti ' Et ait si quidem Titius ami serit i); lotum soci accrescere : quod si levius amisisset et ,
non totum accrescere , Sed partem ad eum 3 , partem ad pro prietatem redire. Quae sententia habet rationemra neque cheni in potest dici eo momento quo quis amittit uSum fructu in , et resumit, etiam ipsi quicquam ex usui ructu accrescere Placet enim nobis, ei qui amittit sumi ructum, ex eo quod amittit nihil accrescere n. d. l. 3. g. a.
III. Plures domini alicujus servi cui usus fructus legatus est,
sunt instar collegatariorum ejusdem usus fructus et inter ipsos est jus accrescendi.
Enimvero re apud Julianum libro 35 Digestorum qiaperitur : si
rommuni servo usus fructus sit relictus, et utrique domino acquisitus Pan altero repudiante, vel amittente usum fructum, alter totum
habeat in putat, ad alterum pertinere ; et, licet S dominisus asseuctus non aequis partibus sed pr domi uicis acquiratur ta-
a Morte scilicet : nam si capitis diminutione, cum Titius ex repeli
tione partem resumat, reliqua duntaxat pars MaeVi accrescet.
α Postquam Titius ipse amisit; et ex relegatione partem duntaxat suae partis Titius resumpsit. 3 Maevius habebat tres quadrarites dimidiam ex persona sua, et qua drantem quem iure accrescendi consecutas fuerat ex capitis diminutione filii Jui partem untaxat suae partis ex relegatione resumpserat. Porro is qua- ratis ad Titium non pervenieta sed ad proprietatem redibita quod modo prohabitur. έ Ratio obscura, cuius iae sententia est ius accrescendi non tribuit si quod concursus conjuncti aufert non tribuit nisi quod habuisset ala initio, si nullus fuisset coniunctus Atqui eam partem quam Titius capitis
diminutione amisit Maevii concursus ei non abstulit Titius eo momento quo eam per capitis diminutionem amisit, eam non resumpsisset , etiamsi Maevius non extitisset. Cum igitar concursus Maevii hanc Artem ei non abstulerit, sed sua capitis diminutio per quam eam irrevocabiliter amisit; tion debet ex jure accrescendi hanc partem coiis equi.
S Hic proponitur ratio dubitandici ius aceres endi loeum non habet nisi
inter eos qui ab initio solidum habent borum illi ab itiitio non habuerunt, xlidum usumlauctum, sed pro partibus dominicis.
163쪽
eroissemen seulementis proportion de ceti partie.
Caris te mhme Papinien demande si uti usus ruit ayan sit logusi h Titius et , Maevius, et une parti se ut ementusigusie par repetition Titius, iis sera ient celassis conjoinis. I rsi poti que si Titius a
perdura portion I), Maevius aurara'usus ruit Out eniter par a Croissementa mais que si Maevius perdes sienne a), Titius ne I aura pas to ut entie , mais seu lementisne parti relative acla portion qu i avai P 3h; si cision solide en aison carin ne petit p3Sdire qu'a momentiti quelqu'un peril son usus ruit et te reprend it eu encore avoi droit a ui accroisse ment NOus pensons en esset que elui qui per son usus ruit ne petat avo i droit hi 'accroissement surde se ut motis decla perte de cet usus ruit . III. lusieurs altres 'un esclaves qui, usu fruit a si testsigusi soni assimilsis , plusleur co-lsigalaires par rappori a cet usui ruit, et iij a lieu ari accroissemen enlr'euX. En esset, Gulien examine si , dans te casmuin usus ruit auraithth lsigusi Dun es clave commund de ux mali res , et serat acquis h
doitra' avoi to ut entierra et i pense qu'il appartientd 'autreri et que, bien que 5,cet usui ruit ne leur ait poliat oth acquis par po tions gales, mais par portions si terminees en aison de la prO-
1 C' est-h-dire, par a mort ca si '6ta tiar changement d'έtat Titius reprendrait a partis vertu de la retpsitit oti , et i ny aurait queci' autre par qui accroitra it a Maevius. et Aprsis que Titius a perdu aussi a portion, et qu'en vertu decla pέ- tition Titius a repris a pari seu lement. 3 Maevius a les trois quaris Dune molli qui tui avait i donnsi et unquar 'u'il avait acquis par le droitta'aceroissemen depuis te changements hiat de Titius qui D'avait repris, en veri de lauέp tition , qa'une partie
oui alent seulement de parties gales h la propri Et de chaque siue .
164쪽
men 1 persona eius non dominorum inspecta, ad alterum ex dominis pertinere, non proprie lati accedere v. l. I. g. I. Ulp. lib. 7. ad Sab. IV. remon solum autem si duobus usu sfructus legetur, est ius Iccrescendi ; verum et si alteri ususfructus, alteri tandus a legatus est. Nam amittente usumfructum alter cui erat legatus, a gis 3)jure accrescendi ad alterum pertinet, quam redit ad proprie latem. Nec novum jam et Si duobus usust ructus legetur et apud alterum sit consolidatus c), jus accrescendi non perit, neque ei apud quem consolidatus est neque ab eo : et ipse quibus modis amitterit ante consolidalionem, iisdem et nunc amittet. Et ita et Neratio et Aristoni videtur, et Omponius probat . l. 3. g. a.
Ulp. lib. I 7 ad Sab. Sim liter Iulianus si tibi proprἰetas fundi legata laterii mihi
autem, et Maevio, et tibi, ejusdem tandi usu sfructus habebimus ego et Maevius trientes in usu fructuri unus triens proprietati miscebitur. Sive autem ego, Sive Maevius capite minuti fuerimus triens inter te et alterutrum nostrum dividetur cita ut semissem in usu fructu habeat is qui ex nobis capite minutus non suerat ad te proprietas cum parte dimidia usus fructus pertineat n. l. 4. lib. 5. EigcSt.
si Et si tradideris 3 alicui proprietatem deducto 6 usu
fructu); nihilominus putat Iulianus accrescere, nec videri uomvum tibi acquiri usum fructum n. l. 5. Gaius, lib. 7. ad ed. PVOV.
1 Haec ratio decidendi scilicet quod in hac specie persona dominorum non debet inspici, sed sola persona sorvi cui totus usus fructus legatus est. Aliud observatur in proprietate Put videt, itiis ad tit de Dolis. Quae autem ratio disparitati. An quod , cum usus fructus sit a personale, hinc placuit personam scrvi cui relictus esset, inspiciendam ' Certe in legato usus
fructus , personam Servi cui relictus est inspici, etiam ex eo patet Quod iure Pandectarum alienatione servi cui relictus esset, extinguebatur usus fructus sinfra lis qua3. Od. Susin amisi. n. O.
a Quo ea si legatarius undi cum legatario usus uetus concurrit in usus ructu quia appellatione fiandi plena proprietas continetur iat videli. infra ad fit de legatis Part. u. 3 Pars eius mugia, etc. έ Quia contigit ut acquireret proprietatem. 5 Tu scilicet cui proprietas legata est, et qui mecum et gum ΜίeVio
6 Idem etsi non deduxerit. Quapropter pula Cujacius haec verba esse
expungenda, tanquam malum glossem a.
165쪽
prisitsi de hacumsur cetis clave, cependant I considίrant Ia person ne deci 'es clave, et non celle des attres, i appartient a 'autre
Comme Son malire, et non comme proprisilaire v.
Inhme encore perdre On usu fruit Onam avant la consolidation.
Telle est l' opinion de oratius et 'Ariston adopisi par Om-
ment, et que ou ne sere pas cense ac tueri Un Ouvel usus ruit .
166쪽
Idem et si apud unum ex iribus mictuariis consolidatus situs usseuctus . l. 6. Ulp. lib. 7. ad ei V. Sed et si usu sfructus undi relictus sit alicui ea lege ut cum herede simul ruatur heres qui est standi dominus, videtur cum hoc legatario in usu fructu conjunctus et inter ipsos est ius accrescendi.
Hinc si mulieri cum liberis suis usu sfructus legetum amissis liberis, ea usum fructum habet : sed et matre mortua liberi eius nihilominus usum fructum habent iure accrescendi. Nam et Julia nus lib. o Digestorum ait, idem intelligendum in eo qui solos liberos heredes scripseritu licet non ut legatarios eos nominave rit, sed ut ostenderet magis velle se matrem ita frui ut liberos secum habeat fruentes n. l. . Ut p. lib. 17. ad Sab. u Sed et Pomponius quaerit: quid si mixti uer ni liberi, et extranei heredes et ait silios legatarios esse intelligendos. Et per contrarium si voluerit eos liberos simul cum matre et seu debere dici, matrem legatariam esse intelligendam et per omnia similem esse et in hoc casu uris eventum M. d. l. 8.VI. Observandum inter omnes inter quos iuri accresce odilocum esse diximus, quosdam in jure accrescendi aliis esse po
Nam idem Iulianus ait et si communi servo, et separatim
Τitio usus fructus legatus sit amissum ab alter ex sociis uSum fructum, non ad Titium, sed ad solum so uum pertinere debere qua Si solum conjunctum quae sententia vera est. Nam quandiu vel unus utitur, potest dici usumfructum iu Suo statu SSe n.
Item est si duobus coniunctim, et alteri separatim, usus linctus esset relictus D. l. I. g. a. ibid. VII. Vidimus inter quos sit locus uri accrescendi. Inter eos autem quibus ab initio singulis singulae partes in usu fructu relictae sunt, huic iuri locus non est. Hinc Ulpianus sed si cui proprietas deducto ususructu legata sit, et mihi pars usust ructus videndum erit an inter me et heie dem jus accrescendi versetur ' Et verum est ut, quisquis mi Se
rit ad proprietatem revertatur 3 n. l. 6. g. I. Ulp. lib. 7. ad Sab.
1 Matri autem legatus usus uetus alicujus rei, caci ege ut simul iam liberis rueretur. 2 Quae heres institum fuit cum extraneis. 3 Nam mihi pars duntaxat usus fructus reli et est heredi altera demum p a s u mihi legata non erat is vid tit. Prae d. n. -
167쪽
re I en est de hine orsque de trois ususruili 'r i y en inqui, parri'acquisition qu'il a Dite de a proprisite a consolido
u Mais Pomponius demande ceriti it en rhsulterai sicles ensans silaient institu sis hsiritier avec des trangers 1), et iliense qu'alor les ensans soni celassis sigalaires. a la aison contraire, Sile testaleur a eu intention que les ensans ouissent avec leurynhre et , on doli dire que lamhre est cense erasi galaire, et quedans e cas te cho se dolventiatre saltes comm dans te prece
VI. I sau observe que de totas eiacentre es queis Ous avon dit que te roit 'accroissemen avat lien, lis en a donita condition est plus favorabie que celle des aut res. Car te hine Julie di si que sici'ususruit a hi si sigusio une SClave apparte an on communis deux attres, et separhment Titius, l' usus ruit perdia par 'un des deux, accroit, non a Tilius,mais Ll'autre, commeri 'iliatait seu a posso de conjO in temetit avecΤitius sentiment qui est raici carriant qu'un des eu mattre Si ouit, o petit dire que 'usus ruit reste dans te pira se tat . I en est de hine siri'usulauit a etsi sigii conjo intemen adeux, et siparement Dun troisthine n VII. Ous avons via Dire quelles persoli neque droit 'accrois-
168쪽
Partes ab Initio abore in ususructu intelliguntur illi quibia
alimentorum causa relictus est, qua invis partium non Sit expressa
u'ne u per deicommissum fructu prie diorum ob alimentarii bertis relicto, partium emolumentum ex persona vita deceden tium ad dominum proprietatis recurrit n. l. 57. g. 1. . de Sisc. et quemadm. Papin lib. . rem. Item v cum singulis ab heredibiis singulis ejusdem rei fructus legatur fructuarii separati videntur; non minus quam si, de quis portionibus duobus ejusdem rei fructus legatus suisset. Unde sit, ut inter eos jus accrescendi non sit n. l. II. Papin.
lib. I. desinit. si Cum alius ab alio herede usumfructum vindicat n. l. a. Ulp. lib. 17. ad . b. Quod si duobus usus fructus a duobus heredibus relictus sit; non videtur a singulis heredibus, sed ab utroque singulis relictus. V. G. si inini et tibi a Sempronio et Mucio heredibus usus'
fructus legatus sit Dego in partem Sempronii quadrantem , in par tem Mucii alterum quadrantem habebo : tu item in utriusque p3rte eorum quadrantes partes n. l. 9. . de Sufr. et quemadm- Ροmpoti . lib. . ad Plaut. Palam est etiam usum fructum ab initio per partes constitu Lux esse in specie sequenti, de qua re Iulianus lib. 35 Digestorum scripsit si duobus heredibus institutis deducto ususructu Pro Prietas legetur, jus accrescendi heredes non habere. Nam Videri usumfructum constitutum i), non per concursum divisum v. - g. in Ulp. lib. 7. ad Sab. Ideoque amissa pars suffructus ad legatarium eumdem quo proprietarium redibit . . I. African lib. 5. quinSt. Idem Neratius putat, cessare jus accrescendi lib. I Respou F0rum cui sententiae congruit ratio Celsi dicentis toties usaeerescendi esse quoties in duobus, qui in solidum habuerunt, concursu divisus est . l. 3. Ulp. lib. 17. ad . b.
Unde Celsus lib. 18 scribit si duo sundi domini, deductis
usi fructu, proprietatem tradiderint; uter eorum amiserit usum Ductum , ad proprietatem redire sed non ad totum Sed Cujus que usu infructum, ei parti ci accedere, quam ipse tradiderit. Ad eam enim partem redire debet, a qua initio divisus est'. d. l. 3. I. I.
VIII. Multo minus conjuncti videri debent quibus separatim
i Ab initio senaratima scilicet singulis in ea parte rei in quam succe' debant, et quae ipsis relicta est. α Proprietistis.
169쪽
tsigue a detix personnes par portions gales; 'oti fuit que le droit
M uisque chacui de ces sigata res forme si parsimen sa demandeen usu fruit contre cliaque horitie n. Si uti usu fruit doli hire remis a de ux person nes par deux siri iter , chacui de ces siritier est cens te remetire aiax deu legataires , et non hacon a chacui de ces thgalaires. Par exemple, si si Sempronius et Mucius , en qualit di siri iter , Ont chargh de nous remetire uia usus ruit , Ous et , DL,i 'aurai uri quar a revendique sur Mucius , et uti quar Sur Sem Dronius; Ous, gale metit uia quar sur chacui de de uxv.
I est vident ussi queri' usust ui est constitusi hcle principe Par partie dans l'esphce vivante, fur laqueti Julieri di si ques latue proprisit a lythgusi sansra' usus ruit par unoestate Ur qui avait institu detix hritiers, ces detix horitiers 'Ont Oi utle droit 'accroissemen enlr'eux, parce quera' usus ruit est censo dixissi parcia Datur de a constitution I), et non parrae con cours est 'un et deri'autre D. - 'est potarquoi la partie de et usu fruit qui aura sit perduesera reversibi aurisigalaire qui a la Due propriet n. Neratius pense ussi que te roit 'accro is sement cesse dansce caS et On opinion est conformes celle de Celse, qui ditqu'ilis' a lieu au droit 'accro is semen qu'entre deii thgalaires qui valent Ilusulauit en eniter, et i 'oni partag Draison de leur
170쪽
alternis annis usus ructus relictus est cum diversorum tempori uiusus fructus, adeoque diversos usus fruetus eis relictos esse a lam sit. Hinc u si duobus separatim alternis annis usus iactus relin quatur, continuis annis proprietas nuda est cum, si legatarium unum substituas 3 cui alternis annis legatus sit usus fructus,
plena sit apud heredem proprietas eo tempore quo jus ruendi legatario non est. Quod si ex duobus illis alter decedat per vices
temporum plena proprietas erit. Neque enim accrescere alteri quidquam potest quoniam propria quisque tempora , non con
currente altero, fructus integri habuit n. l. a. si quib. Od. usus iri amist. Papin lib. 7. quoest 1X. Abunde vidimus inter eos demum locum esse iuri accrescendi, quibu, singulis ab initio in solidum idem suffructus re
Oportet prieterea ut ab eodem testatore ipsis relictus sit. Nam si a diversis testatoribus laoia erit inter ipsos locus uri acches cen dici ut in pecie sequenti si sub conditione mihi legatus Sit usu sfructus, medioque tempore sit penes herede ma potest heres usum fructum alii legare quae res facit ut, si conditio extiterit mei legati, usus fructus ab herede relictus finiatur. Quod si ego
a Sum fructum amiserori non revertetur ad legatarium, cui ab he rede pure legatus fuerat: quia ex diversis testamentis jus con junctionis non contingit v. l. 6. f. quib. Od. Sumr amici.
In quo constiti jus accrescendi usit ruc us. X. Ius accrescendi circa usumlauctum latius porrigitur quam circa proprietatem. Nam cum res coniuncti in pluribus legatur; ita demum uri accrescendi locus est, si legatum alicui ex con junctis non acquiratur, eo videlicet aut repudiante aut mortuo ante diem legati Caeterum postquam omnibus legatum quaesitum St, amplius uri accrescendi locus esse non potest. Sed in usu fructu hoc plus est: quia et constitutus, et postea amissus, nihilominusius accrescendi admittit omnes enim auctores apud Plautium deno consenserunt: et ut Celsus et Iulianus eleganter aiunt)Dsus ructus quotidie constituitur 2 et legaturri non, ut proprietas, e Sol tempore quo vindicatur. Cum primum laque non iuveniat alterum qui sibi concurrat, solus utetur in totum nec
1 Id est, substituas allertari speciem, in qua unus legatarius supPone' tu cui alternis annis usus si iactus esset relictus.
a Hac a fio discrimitiis inter proprietatem et usum serietum circa us