De servi persona apud Menandrum

발행: 1919년

분량: 133페이지

출처: archive.org

분류: 문학

41쪽

- Is damnatum necare licebat ij, sed crueis supplicium Plauti in fabulis saepissime eommemoratum abhorrere a moribus Atticis atque tales scaenas ad mores Romanos referenda esse eonstat. Qua de re dieit Fredershausenius ') Certe in tot hoc genere partes servorum a Plaut ad Romanorum rationem adaptatas esse iure aestimatur. - Tamen, quod nihil nisi scaenae aliquot et fragmenta novae comoediae nobis conservata sunt, summa eum cautione nobis iudieandum est, quod exemplo simili demonstrari potest Saepe timent servi Plautini, ne in pistrinum mittantur. Quodcum apud comicos Graecos nihil simile exstabat, Plautum, qui ipse apud pistorem laboravisse traditur, Romanum institutum his locis nobis deseripsisse concludi potest. Tamen etiam apud Thucydidem commemorantur

Apud Plautum mores Romani et Graeei miseentur et est apud eum, ut Legrandi verbis utar' une indifferene a la couleur locale. Versibus Graeeis Plautus suas ipsius facetias addidit, euius rei optimum exemplum offert Leo ) qui in Captivis Plautum rivi verbis parasiti 6 sqq. primo foetam Graecum secutum Sse, deinde ipsum Oeos addidisse demonstrat. Omnino res et mores Romanos plerumque Graecis addidit et eum iis miscuit neque pro iis substituitq). Ex ingenio atque arte Plauti et versus eum elegantia sermonis dietos et res atque instituta sine dubio Graeca semper a poeta Graesto profesita

esse nobis concludendum est' .l Schoemann Oriecti Alteri. I 3io et adn. 3.

2 I. S. S. P. 21.

3 Daos p. 58. Pl. F. p. Io6.5 cf. Croiset,mistoire de la litteratur grecque, Paris. 18s 'III p. 61 . 6 De ratione, qua res Graecae et Romanae secernendae sunt, ct Leo, Pl. F. p. 11 sqq. et Legrandi Dao p. 8 6o.

42쪽

Aliter autem res se habet, si Plautus ipse fabulas et argumenta Graeca auxit, quod neque saepe fecisse videtur neque facile demonstrari potesti . Tamen unum exemplum afferendum est o loco, quod a Plauto etiam tota senena inVenta est. In Mereatore enim Rudentis scaenam Ss3 sqq. eum imitatum esse et ei Sus, quibu Demipho Somnium narrat 22b sqq.), ipsum secisse iustulenter demonstravit Marxius p . Ad nostram quaestionem etiam maioris momenti est quaerere, num poeta Romanu ingenium et more pergonarum mutaverit fabularum Graestarum. Plerumque poetae Romani Graecos in moribus deseribendis satis diligenter se elati esse videntur'), sed nonnunquam rem aliter se habere verisimile est. Quamquam etiam poetae Graeci vitia hominum auxerunt ridiculum in modum, velut Menander avaritiam Smierinis ), tamen natura et mores perSonae Semper sibi constant. Sed in Trinummo Plautina Stasimus servus et fidelis est et fraudulentus atque fur, quod Servi ipsius ex Verbis apparet, Si omparamu v. 6li sqq.

O ere Charmide s , quom apsenti te hie tua res distrahitur tibi,

G tinam te redisse salvom videam, ut nimieos tuos V leisear e et mihi, ut erga te sui et Sum referas gratiam. Nimium difficilest reperiri in amicum ita ut nomen eluet, Quos tuam quom rem ere di deris, sine omni cura dormias.'

cum eaena, rubi LeSbonicus rex Servin quaerit, Nuil argento

factum sit do2 sqq. et verbis did): (St. Quid, quod ego i defrudavi Le. Em, istaec ratio

Ad forum ibo nudius sextus quoi talentum mutuom Dedi reposeam, ut habeam mecum quod seram in fistum.'

43쪽

Quas diserepantias multi animadverterunt et alius aliter explieare studuit. Dieigius rem ita explienuit Ioel uini ausa(i. v. lis eundem servum fidelem et fraudulentum feeit Reete autem milii res a Leone explanata esse videtiir' , qui hos

ver3us moribus servi fidelis minime apsos non a Philemone sed a Phauto factos esse eonfirmat. nod quamquam demonstrari non potest, tamen maxime mihi esse verisimile videtur; nam in fragmentis Menandi eis nuper reperti more Sel Voriam, quod infra videbimus maximn veritate et constantia deseripti sunt. Etsi non omnia, quae de Menandro distenda sunt, de Philemone diei possunt, tamen Philemonem ab aequali et aemulo tantopere abhorruisse in moribus describendis verisimile esse nego. - Fimiliter res se ribet in Rudente, ubi Trachalio, servus domino fidelis, a Gripo non Cistella in in nacrepundia puellae insunt, necipere sed uni eo prae inni dividere vult sis ob sqq., Uil , quae verba poStea apud Daemonem aliter interpretatur es toti sqq. ID A ills Sqq. ' Praeterea Terentius alio modo a Plautus fabulas Graeeas Variavit, quod non res speetatoribus Romanis gratas addidit, Sed qua vertebat fabulas, meliores sacere studebat. Qua de re aesturatius quaesivit Fabia, qui ex Adelphis eoin pluria exempla assert Quaerentibus omnibus de fide, qua Terentius exempla Graeca reddiderit, uinximo usui sunt liber Donati et prologi ipsi fabularum, in quibus poeta saepe de arte, arti-

fietis, ratione qua verterit exempla Graeea Oertiores no faeit. Terenti inimici, imprimis poeta vetu8, Lugein LanuvinUS, quamquam ab illo argumenta ip8 fabularum Variata non Sunt, sed scaenae et partes aliis ex fabulis sumptae et additae sunt, tamen fabulas eontaminatas esse vitio dabant. Terentius ineontaminatione quae appellatur fabularum multo cautior et diligentior est, quam ex verbis nimieorum eiu apparet, etiam Sollers, ut nos quidem senenns altera ex fabula sumpta8diseernere vix possimus, misi poeta ipse in prologis eas in

44쪽

dicavisset ). Vocem eontaminandi ipsam nihil aliud significare nisi polluere et foedare Cevi et Guil Meyer' i qui locos, quibus Terentius hae ab adversariorum eriminatione se defendit, recte interpretatus St. - Idem de moribus personarum Terentii dicendum est, quod infra melius intellegemus. In moribus describendis Graecos imitatus est atque expressit. Quod Varronis ex verbis intellegitur, apud quem de arte Terenti legimus(in Sat Men. 3s Buee h. p. 226 In quibus partibus in argumentis aestilius poseit palmam in Ethesin Terentius, in Sermonibus Plautus. Donatus nonnunquam Terentium in moribus describendis abhorruisse diei a fabula Graeca, quae differentiae neque grave Sunt neque graviore apud Terentium exstitisse nobis eon eludendus est in stomoediis, de quibus Donati seriptum

habemu commentarium quod Donatus eas silenti praetermittere non potuerit. - Prima eaena Andriae Terentianae senex

eum Sosia liberto colloquitur, qui propter idem a domino manumiSSus St. Nobis autem de origine partium Sosiae quae,rentibus Donati verba afferenda sunt, qui ad versum prologis adscripsit I p. dA I sqq. . : GF atetur transtulisse e sed

quare ergo Se onerat Terentius eum possit videri de una transtuli se si solvitur: quia oonseius sibi est primam eaenam de Perinthia esse translatam, ubi senex ita cum uxore

loquitur, ut apud Terentium uni liberto at in Andria Menandri solus est senex. Quibus verbis efficitur hane scaenam ita, ut apud Terentium exstat, neque in Andria neque in Perinthia Menandri fuisse. Nam si Andriam imitabatur, parteS liberti inveniendae ei erant totae, si Perinthiam, ex partibus uxoris reseribendae et variandae. Unde Terentium Sosia ipso ad res narrandas induet a Menandro abhorruisse apparet. Terenti libertum, ut ipse his partibus patrono suo nobili gratia agere po8Set, in eaenam prodiae tum esse ei te coniecit Fel Jacobyp . Multo difficilius sed maximi momenti est quaerere, Dum Plautus fabulas Graeeas eontaminaverit et qua ratione id fe-1 cf. Guil Walther, Me contaminationis input Plautum et Terentium diversa ratione, diss. Jen ibi p. LSqq.2 Quaest. Terent. dissi Lips Iso p. I sqq.

45쪽

eerit. Qua de re alius aliter iudicavit. Multas fabulas a Plauto contaminatas et ex duabus fabulis Graecis unam Latinam factam esse affirmaverat Ladewigius ). Cui paulo post contradixit Teuffelius, quamquam opinionem suam, quam dixit verbis ' : Uberhaupi schein es mir, at ob die Bedeutun desΚοntam interens mannigfae selli ubergehatZ iv ordo ware, namentii et duret Ludewi . . . . , argumentis non probaVit. Contra aliquot annis ante Leo euius magna erat et est adhuc auctoritas in rebus comicis, Plautum haud raro contaminasse et probare et rationem contaminandi Plautinam exponere Studuit'j. Simili modo, ut alios mittam, de contaminationis apud Plautum et Terentium diversa ratione disseruit Guil. Walther, qui Plautum alia ratione atque Terentium fabulas Graecas eontaminasse et ex duabus Graecis unam Latinam fecisse et Militem gloriosum, Poenulum, Pseudolum ho modo orta esse proberto habet' . At Suessius aliter iudieavit, hie quoque et tis argumentis non Allatis ' Von der orge fassten Meinung einer lassissili organissilien ii utitur dei ve hat man

Zeuge eines uberaus interessante UbergangsproZeSSe Wahr-Zunehmen.' an opinionem accuratius demonstrare studuit N. Schwering in commentatione propter mortem eiu prae maturam non plane elaborata et in Ilbergii novis annalibus edita '). Prima parte ex verbis grammaticorum veluti Donati

ex scholi ad Andriae Terentianae versum Is eripio I 2b8,l Sqq. . hanc sententiam uotam Menandri ies Eunucho

nulo 1 8 sqq. de Milite, in commentatione de Sticho scripta Nach-richi d. Κ. Ges. d. Wiss Z Gottingen, phil-hist. Κl. Iso p. 32 Sqq. Rom. it. p. id de Milite, Poenulo, id sq. de Pseudolo, Amphitruone Epidico.

6 l. S. S. P. 16s Sqq.

46쪽

transtulit et hoc est quod dieitur: contaminari non desiere fabulas. ' et ex locis quibus seriptores antiqui verbo eon taminandi utuntur, fabulam paululum mutatam neque fabulam ex duabus Graecis faetam contaminatam nominari ostendit. Secunda parte egit de argumentis fabularum, quae eontaminatae esse distuntur, neque ea ex duabus orae eis ortas esse demonStrari posSe putat neque ala Saul esse, cur Plautus alia ratione atque Terentius fabulas eontanainaverit. Idem iam in scholis opia erat rider Marae et ea: dem opinionem eodem

anno exposuit Preseottius i neque aliter iudieavit r. relin*J Nobis autem Suessius, Sehweringius, Preseottius, relinius optimo iure de multis fabulis contaminatis dubitavisse videntur. Quod eritici illi velut Leo novam comoediam siti perfectam

et magna arte ex stultam esse putabant, inde opinionem illam ortam esse recte intellexit Suessitas, qui ipse, eum eam ab antiqua omoedia originem ducere putet, ea, quae inter Sere pugnant in argumentis sabularum, non miratur. Neque mihi ratio eorum recta SSe videtur, qui, quamquam nova comoedia ipsa nobis nota non est neque de arte poetarum Graestorum sterio iudieare possumus, tamen omoedia Latinas, in quibus discrepantiae in3unt, ad duas Graeea re voeant. Praeterea

quaestionibus Meyeri es p. d 2 et Schweringi demonstratum

esse mihi videtur non hane vim inesse in verbo eontaminandi et ex testimoniis et versibus Terentianis ipsis contaminationis rationem Plautinam eandem sui3se essisti atque Terentianam. Schweringius de argumentis quoque fabularum, quae contaminatae esse disiuntur ipsis quaesivit neque eontaminationem earum demonstrari posSe suo iure eonfirmavit. De eontaminatione Plautina agendum nobis erat propter

Stichum et Bacchides. Stielium ex tribus partibus Constare(L ol, II dou Ddo III. db tib et ex tribus exemplaribus Graeeis faetam esse eontendit eo ), quem Legrandius A , Sehildius si , alii se euti sunt. Aliam opinionem XIJosuerat Teuffelius qui potationem servorum Plauto pro

I Classi ea philology, XI p. 25 sqq. Thes interpretation of

3 commentatione Supra p. 3 adn. 3 allata.d Dres p. dii Sq. 338 h l. s. s. p. bl l. S. S. P. 2 LSqq.

47쪽

potatione dominorum substitutam esse putat, et similiter de Sticho iudieavit Langenius ' et Selian Zius ). At contaminationem factam SSe ptimum negavit, argumenta quamquam non attulit, Suessius, apud quem legimus '): Die Annalime einerΚontaminatio istisede notig noeli aucti ubet dies ahrschein-lieli, en es elingi, der,omposition leges altere menandrisellen tuekes die resilit Stelle u eben, et potationem Servorum et vostes ad comoediam Graecam revocat et tales Scaenas ab antiqua comoedia originem dueere putat' . Post eum Schweringius in commentatione supra allata Stichum ontaminatam esse negat sed simili modo atque comoediam antiquam compositani esse ostendit, quod altera pars Tinv altera

massen alie u te heu stheint. Eandem rem post Prescottium' aesturatius deuionstrare studuit relinius j. Singulas fabulae partes, quas Leo ex tribus fabulis Graeeis sumptasESSe putaVersit, non est uni pugnare Sed inter Se eo haerere primum ostendit Deinde de senena prima et secunda agit et eis argumentum fabulae Menandreae, quod eo affirmaverat, praeparari negat propter ingenium Antiphonis, qui nolit turbas' 'j. - Quae etsi recte milii esse diei videntur, tamen assentiri non possum eontendenti initium fabulae et seaenas posteriores ab eodem poeta saetas esse en de ausa, quod in utraque parte niores Seni iidem sunt neque enim Sene Do Vae eomoediae tantopere inter sese disserunt, ut more Senis in aliis comoediis semper alii sint. Flammam linius quaestionis facit verbis 'L: Ex ompositione fabulae ipsti non olligi potest Stichum Plautinam eontaminata in esse ' Deinde eam rationem se eulus, nam ue8sius et Seli stringius uionstraVerant, explieare Studet, eur Stichus a plerisque fabulis Plautinis et

48쪽

Terentianis differat. Stichum maxime Persae similem ggeret, quod versibus os sq. effici putat, ante annum Bli a Menandro iuvene seriptam Sse concludit j. - Ηae ratione postquam de Sticho quaesitum est, fabulam contaminatam SSe confirmari non iam potest. Sed alia quoque argumenta afferri posse mihi videntur. Poetae enim Romani ea de causa fabulam eontaminaVerunt, ut argumentum eius veluti Terentius argumentum Eunuchis augerent. Quae eum ita sint, intellegi non poteSt, qua de causa Plautus ex tribus exemplaribus Graecis Stichum composuerit ita, ut argumentum eius fere nullum sit sed fabula nihil nisi series sit scaenarum, in quibus multi lepores et sales insunt. Nam hae re tiehus maxime a fabulis reliquis novae comoediae, etiam a Persa, differt neque eo, quod Stielium a Menandro iuvene saetam esse probabileeSt, genu ipSum huius comoediae explieatur. - Etiam de altera fabula, quae contaminata esse dieitur, agendum nobis est, de Bacchidibus Plautina . Post alios, quorum conieeturae satis audaee et infirmae sunt ), paulo ante d. raenkel' sententiam protulit de eontaminatione Baechidum, quae et videtur verisimilis esse et ab aliis velut Leone j probata est. Ille in fabula Plautina tres dolos inesse et tertium dolum, alteram epistulam seni allatam, a Plauto exemplari Graeeo, quod erat lic Eci retrusv additum esse concludit et ex oeis aliquot comoediae ipsius demonstrare studet. - Neque tamen verisimile est Plautum tertiae fraudis exemplo Menandreae additae, quam iam antea praeparavit et Chrysalus verbis illis

Tlio tria fuisse audivi fata quae illi forent exitio' postea ita oblitum esse, ut versu loso eam neglegeret: Terii pudet: hoe et in me aetatis ludos bis factum esse indigne 'Postea relinius, qui te compositione Bacchidum quaesivit'

et oeos a Fraeukelio ad sententiam suam probandam allatos interpretatus St, argumenta Fraenkelii examinavit refutavitque et fabulam eontaminatam non esse vieit. Idem propter multaSi p. 6 Sq.

49쪽

res mythologicas, quae mediam comoediam redolent et versus II sq. Satin est si plura ex me audiet hodie mala Quam audivit umquam Clinia ex Demetrio 'quos velfnerum secutus 3 ad Demetrium Phalereum spectare putat, exemplum Graecum inter priores Menandri fabulas fuisseeoneludit j.

Alios seriptores, quamquam haud raro Menandrum moribus in describendis secuti sunt, quod semper fere diiudicari non potest, utrum Menandrum an alios novae comoediae poetas imitati sint, non spectabimus aliquot locis exceptis veluti Persi sat V. v. 16 sqq. infra commemorandis. Nonnulla autem verba distenda sunt de Luciano et Aleiphrone Lucianum meretricum in dialogis fabulas Menandreas seeutum esSe iam antiqui adnotaverunt grammati ei es scholia in Lucianum ed.

et nuper de hae quaestione pluribus disseruit h. E. Legrand' Sed Legrandius, etsi uetanum fortasSe saeptu affert, quam

usui est, ip8e nos admonet, ne omnia, quae meretricum in dialogis invenimus, ad novam stomoediam referamuS, exemplo Sus

dialogo V., in qua mulieres duae de amore Lesbico, qui appellatur, lοquuntur, quae re a poetis omisiis aliena est j. Tamen, quod in partibus et in moribus deseribendis veluti meretricisq), rusticorum'), militis gloriosi ' Luci an multa eum

novae comoediae poetis ommunia sunt, nobis dialogis meretrieum postea nonnunquam utendunt erit.

I DP Plauti comoediarum exemplis Attici quaeStio ite maxime Phronologicae diss Gotting. 8s , p. 3LSq. 2 p. s. 3 Les dialogues des courtisanes compnre ave in Omodie,

50쪽

Aleipliron, qui ipS: quoque novavi momoediam seeutus eSt, ad BoStram quaestionem non magno usui est j.

Oaput III.

Nunc aecedamus ad fabulas et partes Servorum, quorum aliquot genera nobis distinguenda sunt.

Papyro Cairensi a Lemburio invento permulti nobis redditi sunt versus larissimae Menandri fabulae, quae inseripta est 'Eari et perio vete q. Qua in fabula duo sunt servi rustici, Davus et Syriseus, qui ambo in Senena illa laris,ima, a qua fabula nomen aesiepit, prodeunt. Davus inducitur eallidus, ueri stupidi Asimus et dolosus, tu minime eurans, quod adverSarius ei primis verbis erimini dat. Quamquam rem Suam contra Syriseum tueri non potest, tamen satis allidum eum ASe negandum non est. Causam suam haud inepte defendit et se superiorem esse eonfidit. Satis eum confidentem esse ex primis verbis Syri se saetis apparet, nam ausae suae iudicium libenter arbitro eo inmittit 3 sqq.

Neque rationem sibi reddendam esse dieit A sqq.):

SEARCH

MENU NAVIGATION