Balth. Nardii Arretini. Expunctiones locorum, qui in libro de Papatu Romano ignoti auctoris deprauantur, mutilantur, & tam falsò afferuntur, quam in prima parte Reipub. M. Antonii De Dominis, vnde per compendium videntur congesti. Animaduersiones iti

발행: 1618년

분량: 442페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

131쪽

epistolae demonstrant, in quibus praecepta sibi tradita a

S. Petro explicans, alios docet de lacris vestibus, xvasis, de osticio sacerdotis, Clericorum, de communi vita, praecipiendo agit, coercet errantes, atque Episcopos,upresbyteros creat, in his autem Potificiam authorita tempotissimum consistere notissmum est. His Anactetus altersiccedit,qui plurima quidem san- ciuit, de ij qui Sacerdotes accusant, de iudicij prouincialibus, ut oppressi iudicio secularium ad sacerdotes prouocent. maiores causae ad sedem Apostolicam referantur, de accusatione Episcoporum in quibus ciuita tibus Prim Mes, in quibus vero Metropositan praeessse debeant, de ordinatione Episcoporum, S his similia,an haec rogo iurisdictionis actus dici possint 3 extant omnium Pontificum ab ipso Clemente primo usque ad S. D.N. Paulum V. epistolae decretales S literae, quas vocantBullas quibus apertissime dignoscitur impostorem huc tot effutiste me lacia, quot hac de re protulit verba. Praeterea quam eruditus est logicus quoniam arguit trium Pontificum nullum de hoc extat decretum ergo neque ipsi vel successis res eorum statuere potuerint,ac si temporum dissicultate in vetustate , eorum gesta ascriptoribus etiam consulto, praecipue vero ab Ethnicis praeteriri, vel quemadmodum tot desunt Historicorum

monumenta, deperire non potuerint.

N. Nec minus inepte prosequitur, ita quoque praestimendum esse, postquam ab infidelibus tunc occidebantur,i in Cryptis, S terrae visceribus habitare cogebantur ad quod Platinae testimonium in Calisto p adducit.

132쪽

'ontifex, in tanta rerum perturbatione, tanquanis se ratis Imperatoribus, nequaquam ab institutoseu discedens con

situit, et ter in anno ieiunaretur. Jcc. erum postea mutata sententia id inquatuor anni tempora

tran ulli dec. Idem quoque insit it ne Clericorum delatores Oacchyatores,detinfames, vel phille ii et inimici in accmation bin, iudiciis reciperentur,eos ero haereticos putauit, qui arbitrantur Sacerdotes post crimen admissum, etiamsi dignam paenuerentia ubiyflent ad pristinos honores redire non posse hunc aed, si cassi Basilicam in Transberina Regione, in honorem Beatae virginis, Damasiusscribit Jcc. meterium quoque depuo no

tis perculsus Sanctissimus Pontifex ociosus latitauit, sed vide Greis contra Sibrandum a quo iste mutuauit lib. 2. de Rona Pontific. in defens. cap. 7. C. Bellarm. N. Addit Victori ordinauit, quod Pascha die Dominico ab omnibus perpetuo celebraretur, huic decreto immediate contra dixit Polycrates Episcopus Ephes,atque Policarpus, Thrasea,M litus, de Narcissus Episcopus Hyerosolymitanus acerrime oppugnarunt. At Victor anno Christi Concilium Roma su-cium per hoc haberi voluit, uti Bardus, Patauinus in Chronico huius anni attestantur, sed Concili resolutio vltra Pontificatuna Romanum apud alios recepta non fuit. Gnosce ex his praefricta me dacissimi hominis fro-tem quae plura apertissima mendacia paucis o gessit decreto Victoris acerrime oblitis edicit Policarpum,&Melitum, scilicet Melitonem, hic fuit Eunu

chus,

133쪽

elius,&Sardensis in AsiaEpiscopus,&Thraseam Episcopum , quos longe ante decessisse eiusdem Polycratis epist ad Victorem demonstrat, apud Euseb. lib. x. 21.

de Parentu consarcinat, siquid enuem pora costin dens, ea sub Victore acta dicit,quae inter Anicetu, S ciusdem Asiae Episcopos, de hac eadem controuersia Paschatis, Men est sim anno 67. Mamobrem Poli carpus Ronaam se contulit, ut hoc dissidium cum Aniceto conponeret, teste Euseb post ren hi si lib. . cap. 3. lib. s. cap Cui Anicetus indulsit ut luna decim aquaita Asiatici celebrarent, ea nimirum ratione , quia latuerant Apostoli Pati ha die Dominico esse celebrandum,

tollerandos fore tamen Christianos duxerui in hoc hi daietantes, horum aut cm ingens erat in Asianum crus. Alierum, audi bonae eius fidei mendacium,quod reticet, Epiliolam a Victore conscriptam Theophilo Caerit .sareae Episcopo, qua ipsi mandauit, Synodum, ius no ciuita mine conuocare , 5 vice sua in ea praesidere, ut ibi dem statuerent, ubi Christus in Cain vertatus suo rat, Pascha eodem dies, tempoiae cclebrandum esse, quo a cunctis peragitur Catholicis Ecclesi s subino dis sidio super hoc iter uoborto, Damasus invita Victoris, Beda in Comentario de aequinoctio vernali, apud C. Baron. d. anno. 198. n. 2. tona. 2.&licet quaedam Epistola reperiatur Victoris, parte p. Epist. Decrct , o l. p. Concit attamen C. Baron. loco cit. n. 6 diuersam, se ab ea de qua loquitur Beda, neque imposturae uspicione carere, canimirum ratione existimat, quod Theo

philo Alexandriae, non Caelascae Episcopo inscripta sit,

134쪽

yI4 Ap. Qv ADTrprout in lib. Damasi idem error irrepsit,&quod falsa est consignata Consulibus. Menda Tertium quia silentio praeterij etiam,quod ne dum in Palestina , ut supra est dictum, Victoris mandato, sed Romae etiam ipso Conuocante, in Gallijs, Corinti,&pluribus in alijs Prouincijs, particulares coactae sunt Synodi, in quibus omnes uno consensu, no qua iudicii, in eam tuere sententiam, quam Romana probauit Ecclesia Euseb. it. Cap. 11. apud C. Baron anno. praed.

inartum nec pariter dixit uti Victor haud indulgendum fore ducensEpiscopis Asiae,qui Prouinci illius

consuetudinis nimium pervicaces Asteriores a RomanaEcclesia in hoc discrepando,Pascha celebrandum Iudaico Orestatuerant, eos omnes ab unitate Ecclesiae diris seiunxit Euseb. lib. . cap. 23. 24. I. C. Baron. dicto anno. 98.11.hil, Quamobrem Ireneus de hoc scripsit ad eundem iactorem Epistolam,quam nobis obiciunt Caluinus,&nouissime M. Antonius de Dominis in suo defectibilis malo Consilio,falso igitur Corvus iste crocitat decretumConcilita ipso Victore habiti,apud alios ultraPontificatum Romanum haud receptum fuisse.

etum Quintum,pra termisit etiam,quod NicenaSynodus in sententiam Victoris luit can. o. M. Constantinus omnibus Episcopis ei parendum edixit Euseb in vita Constant. lib. 3 cap. 6. 17. i8. Theodoret. Eccl. Histor.lib.

Sextum Mendacium, Victor Papa cum omni

cium.

Menda Menda enim.

135쪽

aqua,in Casa necessitatis Baptizari possest aluit, vertina, huic quoque aduersantes Concilium in Palestina coec erant, in quo nihil tamen et actum, ita ut in Concilio Niceno strumque Victoris decretum peculiari sanctione probatum fuit. Verum neque apud Damasum neque apud Platinam , in Victore, neque apud Eulebium, aut Bedam, qui acta in Sy nodo Palestinae cccniciat, neque apud C. Baronium, qui nil prorsus intactum reliqtiit, profect olegitur, quod huic decreto Victoris obstiterit aliquis, ve quod in dicto Concilio actum de eo fuerit, qua

uis uad. Epili. quae Victoris dicitur,hoc baptismatis decretum scrvari praeceptum sit, laec subsequantur verba udimus namque apud vos, estro que diu et iudicia Di, nullum tamen de Concili conuocatione verbum ibidem habetur, Platina vero in Victore cum eius decreti mentionem feci illat, solummodo inquit anc ob rem

Theophilus, rennius, arci sus, o carpin Nata re . a me Prouinciae insign s Sps opi inter fere, qui tamen non dicit de hoc fui si e controuersum, nihil tu ea si sit, liri nimirum hos hallucinari cognouit, siquidem ut stipe risis diximus,hac de re in eo Concilio non fuit actum , sit Palest in Synodo Polycarpus interesse non potuit, cum celebrata fuerit anno i )8. ipse vero anno. ic'. passus iam fuerit, apud C. Paron. to m. a. d. anno neque pariter hoc sancitum csse reperitur in Concilio Niceno. Sed tantummodo in Epistola d. Concili ad Ecclesias Esrypti, Libiae,5 Pentapolis, quod Omnes Orientales qui cum Iudaeis primitus celebrabant Pascha, conlo- P il

136쪽

sic CAPIT is Ine cum Romanis illud peragant. Nunc ualdensibus Marsilio Patavino , uiciese, Luttaero,& Caluino ac Melanione magistris, omne Rom. Pontifici ipsique Ecclesilius condendi leges adimit, ut metu sit blato,quodlibet cuique impune liceat.

N. Ab Apostolis, inquit,&in Concilijs allegatis in

praecedentibus Capitulis, prohibetur Romanum Epis copum, ultra suum Episcopatum aliquid statuere pos se, illius igitur decreta iussiones, respectu aliarum diaecesum, contra expressa iura existunt, alias Papa probare tenetur, ab alijs Episcopis receptas esse, nam communis est omnium D D sententia, quod nulla Rom. Pontificis dispositio obligat, quae usu recepta non fuerit, Ioseph. Ludou conclus 4 Pute dec et 8 i. lib. p. Bonus iste Vir qui non quandoque, sed se per dormitat,somnium istud ex propria sed crassa quidem Minerua deprompsit, cius Mineruam posse fallere

censuit.

Canones Apostolorum,qui in p. Concilior.parte extant, constitutiones nomine Clementis promulgatae, nusquam poenitus de Rom. Pontifice aliquid statuerunt, prout qui legerit ipsa comperiet, nisi forte velit cum Nylo 4 Caluino Papam nomine Episcopi generaliter comprehendi in can. r . ε 36 quibus Episcopis propria Parochia relicta, alienam inuadere, atque ordinationes habere, extra terminos proprios interdicitur

N Postquam subdit qui iurisdictione statuentis fundare vellet, probare tenetur quia libertas praesumitur. V Erum ut inquit C. Beli. lib.a. d. Rom. Pontis cap. a .supra relatus in cap. α.licet ordinis Episcopatus

137쪽

unas eademq; potestas, dignitas. Quamobrevi ipse

Papa Episcopus aeque dicitur, attamen iurisdictione quam in omnes fideles aChristo solus Petrus,eiusque in Romana Ecclesia successis res habent, omnes alios Episcopos longe antecellit, non igitur in his quae ad iurisdictionem periment generalis dispositio, quae de Episcopis latuit,ad Rom. Pontificem contrahi poterit. Eodem pacto mentitur,impius dum ad Conciliorum res . decreta,quq in praecedentibus capitulis adduxit,hoc denuo refert, quoniam ad propositum , de quo agitur, nussu est, quod pertineat, licitoactis expunctionibus

confiat, uno Antiocheno excepto, sit Iulio. i. hoc improbatum est demo strant, C. Bellarm. d. Concit. lib.

cibum de solis Episcopis generaliter, idem quod citati

Apostolorum canones decreuit. Habent Romani Pontifices ab ipso Deo potes atem coactivam legis in Ecclesia condendae, etiam circa mores, quorum causa cum Religione coniuncta est, quicum, veluti tempora mutentur omnium namque rerumvicissitudo est,quae noua emergunt,nouae indisent legis auxilio, eorumque Sanctiones cunctorum fidelium conscientias re ipsa obligat, utSacrosanctae scripturae N Patrum testimonij liquidissime probauit C. Beli. d. Rom. Pontis lib. . cap. p. .&IJ. ad 22. Quorumque Imperio omnes, veri, J Catholici Episcopi, iure diuino quidem subiacent, prout ad p. z. cap. superius demonstrauimus, luamobrem in uniuersa Ecclesias cunctosque Antistites, ab ipso Petro, ad Paulum. V. usque , omnes Pontifices hoc iure si

138쪽

ii CApi ΤIs Qv ARTI absolute sunt, leges praescribendo Episcopos instituen' do, sedibus mouendo, suspendendo, restituendoque, qua de re exempla quam plurima,ex probatissimis scrip

toribus recenset. C. Heli. d. lib. a.d. Rom. Potific cap. 18.

Et quoniam suprema Papae iurisdictio, non quidem certis unius diaecessis finibus praescripta st, sed potestat emaxima omnes uniuersi orbis Ecclesias complectitur, unde Episcopus Episcoporum summusque Sacerdos appellatur, haud sane probare tenetur leges ab ipso latas usu fuisse receptas,ab his,qui eius subiacent ditioni, ut vim legis habeant, satis namque est Christi Vicarium esse,& quia fideles omnes eidem parere tenentur, libertas non praesumitur, ubi est subiectio , praesumptio

quidem cedit veritati. Non me latet Felin Ioan Maior. Nauar Driedonii negativa fuisse sententia, quam in tota Gallia sen. uari testatur Rebusfin pro em Const. Gallic. tom. I. n. I i. ci L. Verum Siluest. Angei Ioan Medina, Greg. Lopeg. M. Burgensis, Archidiac Gemin Turrecrem;

Hugo , Zabarella, de Praeposit affirmativam tuentur, eamque receptiorem asserunt, vide hanc quaestionem doctissime explicatam ab eruditissimo, omniumque nostr itempestatisTheologorum facilePrincipe,Franc

Suareet. lib. . d. legib. c. 19. 4 a u. Om. p. in I. 2. disput. 36.c 1 apud CBellar. d. Concit. lib. 2. c. 7.

N. In Canone ait Apostolorum. 38. dispositum fuit ut bis in annoEpiscoporu Concilia celebrarentur idem in Concilio Nyceno cap. 3. in Antiochen cap. 2 o. statutum fuit: in executionem ergo decreti Apostolici,

Epistopi in suis Prouincijs Concilia congregant, nulla

139쪽

EpiscopiRomani interueniet authoritate,anno Christidia . Fabianus Epildopus Romae Concilium conuocat, in Arabia ab Orientalibus, contra Berillum, contra Nouatianum plura sunt habita. Os bilingue duplicem habet sensum, quorum alter pila el ,Episcopis ex decreto Apostolico ius competere Concilia o rendi etiam Rom. Pontifice inconsulto.

Alter , quod abianus ara , postquam Concilium Romae habuit , tamquam simplex Episcopus,canonis

praedicti, eorumdemque Conciliorum sanctionibus Mered coactus Dioces inam conuocauerit synodum.

Verum quod ad primam attinet. Concilia quidem, quadruplici disserunt specie , quorum alia sunt Oecumenica, seu generalia, vel niuerialia , quaedam Nationalia, quedam Prouincialia polliemavero Dioce- sana dicuntur, trium horum nomina recensuit Augustinus lib. i. de Baptis contr. Donatist cap. 3. quartum inconcilio Toletan . . cap. 2 s. relatum est .

Et quamuis antiquitus Concilium generale a maioribus consueuerit appellari,etiam illud Episcoporti omnium prouinciarum,quisub uno tistite Primate conuocabatur, quamobrem ad illud ab ali)s distinguen dum, quod uniuersale vere est, hoc Oecumenici, siue Magni nomen addebant, usus tamen postea obtinuit, quod generale,uniuersale,&Oecumenicii duntaxat appellaretur Conciliu, in quo Episcopi, S Patres totius or-Dis, ad causim pertractanda uniuersalis Ecclesi tur, prout latissime, hac de re egerunt, C. Baron. tom.3. anno, 3 7 de C. Bellarm. d. Concit. lib. p. cap. q.

140쪽

ia CAPITI QUARTI Concilia igitur generalia, siue mavis uniuersalia Oecumenica, quia in ipsis de rebus totius Ecclesiae agi tur,ad eum tantum odo spectat conuocare,qui uniuersi Ecclesiae Caput, Praesul sontifex est, caetera vero sucnationalia, siue prouincialia , siue demum Dio celana sint,Primatuum, Patriarcharum, Archiepiscoporum,&Episcoporum, iuris est indiceres, quod August. docedepist ra7 ad Uictorinum, Catholici omnes asserunt,&fatentur Caluinus lib. .instit. cap. 7 3. 8.&Centuriat O res h 4 cent. cap. . Ol. 33 .caeterique Sectarij,C.Bel lib.p. d. Concii cap. ii sunt enim Antistites omnes legati ipsius Christi, spirituales Patres sub Rom. tamen Pontifice, a quo duplicem accipiunt potestatem,ordi, nis Miurisdictionis, ut in Diaecesibus prouincijs,quarum regimen ipsis est dclegatum , quis eorum Ecclesiae suae curam gerant, necessitatibus pro tempore consulant,& tamquam Pastores,&Iudices omnia moderentur, cui enim munus aliquod demandatur, omnia

eidem simul tradita, permissa censentur,sine quibus, vel nullo modo, vel noceque rite expleri potuisset Ideo coercendi, poenas infligendi, leges condendi, synodos conuocandi, cius dicendi in sua ditione quisque facultatem habet,C. Bellarm. de Rom. Pontis lib. . cap. Quo ad secundum , licet Papa non secus ac caeteri Episcopi, Lateranensis Ecclesia Praesul vere sit, suburbi- cariosque Episcopo Fabianus conuocasset Romanaeq; Prouinciae Metropolitanus,Patriarcha simul clia, Epis.coporum Princeps dicitur,&uniuersalis omniu Ecclesiarum Moderator est,ideo iurisdictione quidem omni-

SEARCH

MENU NAVIGATION