Balth. Nardii Arretini. Expunctiones locorum, qui in libro de Papatu Romano ignoti auctoris deprauantur, mutilantur, & tam falsò afferuntur, quam in prima parte Reipub. M. Antonii De Dominis, vnde per compendium videntur congesti. Animaduersiones iti

발행: 1618년

분량: 442페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

141쪽

bus alijsEpiscopis,Primatibus 5 Patriarchis,eo maiores quo illi singulis Diaecesibus ab eo praeficiuntur, ipse viai. uerso praeest orbi. At Concilium conuocare ad iurisdictione refertur, ab alijs ergo Ecclesiarum Praetulibus ad

Papam in proposita materia, haud sane rite argumentude ducitur qui, nec canone Apostolorum aut Niceni, Antiochenique Conciliorum decretis, ita deuincitur ut iurisdictione caeteris coaequetur Episcopis. Quod si Canonem Apostolicum in nouauit Nicena Synodus,in ea legati Siluestri Pontificis Romani praesidere, Osius Cordubesis Episcopus, Vitus,& mcentius presbyteri Testes sunt Athan. in epist. ad solit vitam a. gerat Cedre. in com p. histor Photius in lib. d. sept. Synod . idque apertissime demonstrant eorum subscriptiones in fine actorum eiusdem Concilij.

Eademque Synodus sua epistola, a praedicto Siluestro Papa, quae in ip ta a Patribus statuta fuerant,aathoritate Apostolica muniri de confirmari postulauit, prout idem Pontifex rata habuit, atque probauit, tua epistola responsiua,utraque extant in fine actorum eiusdem Concilij; quae igitur in lyso sancita fuere, iustu, S assensu ipsius Papae decreta fuisse necessum est fateri. Hoc idem mandauit Leo P. epist ad Anast Episcopum Thessalon. vol. .Concit. 5 quam plures ali Rom.

Pontifices hoc statuerunt; ergo S in executionem decretorum Pontificalium concilia ab Episcopis in suis Prouinciis haberi, qui negabit, nisi Haereticus:

Concilium Antiochenum cuius citat cap. o. illegiti mum,&improbatum esse demonstrant C. Baron .lom. 3. anno I i. ci C. Bellarm. de Concit. lib.p. cap. 6. Quam

142쪽

C Arimi Iobrem nullam habet vim legis,atqtie idem statuit quod alia sanxere legitima Concilia. Perperam igitur tot coaceruatis Synodis prouincialibus, Aphricae, Antiochiae, Carthaginis , Asiae, Hispaniarum, quae mox iterum recensebit, postremo concludit: Concilia ergo citra Romanum Pontificem congre- g ta, de expedita sunt Lineptissime inter eas recen-rais x et quae Romae a Pontificibus habitae sunt Quoniam 'ς ῖς ' idem Romanus Episcopus ueniuersalis etiam

est Ecclesia Praesul, quod, Synodus Romana sub Siluestro in cuius initio se se Episcopum Apostolicae sedis asseruit. alia sub Iulio 1 alteraque sub Hilario,

caetera quae sub Symmacho, sub Greg. ι. de sub Nicolao . actae sunt, apertissime demonstrant. Hallucinatur autem oculatissimus Chronographista, qui oscitanter citat Concilium a Fabiano ha-hi bitum anno 37. cum quia hoc anno , non ipse, sed

Pontianus sedebat, C. Baron. tom. t. eodem anno,tum

etiam quoniam nullum Concilium ab eo habitum esse reperitur, siquidem Privatum quidem Haereticum, a Concilio Episcoporum Africae iam damnatum,&ipse Apostolica comunione priuauit, sed una solum Epistola data, sub anno, Σ. Origenem quoque vel ad causiam

dicendam accersitum Romae audiuit, tamen extra concilium anno 1 8 neque enim Nouatus, & Nouati nus, qui tot Concilia conuocandi causam dedere,Fabiano Ecclesiam moderante, adhuc innotuerant,C. Baron.

anno 238. 242 248.

Morte autem eiusdem Fabiani, sed adhuc vacante,

143쪽

Synodum unam, caula illius controuersiae, quam dela-plis in Ecclesiam recipiendis Nouatiani excitarunt, a Ciero Romano coactam legimus, apud Cyprian. epist.

II.&C. Bason. tona. 2. anno 333. in qu alteram ct ille actam recenset.

SEcundum tempus Constantino,ad Iustinianu pro.

tralait, quo de hactenus dicta comprobat, Concilia ab Imperatoribus indici, S confirmari consueuisse assserens;eis quoque subiectos fuisse Romanos Pontifices, quibus nullam via quana a cetterisEpiscopis obedientiam exhibitam, falso contendit. N. Etiam inquiens, post Constantini tempora, post

facultatena Episcopis in via una conueniendi concessam aperiemus, nusquam Romani Pontificis, in generali. bus Concilijs conuocandis, aut horitatem interuenisse fitendum est si contra veritate obstinati est nolumus.

AT quid ei veritas Diabolus naendaci Pater, Δ

vos quidem ex Patre Diabolo estis. Et Lutheri, atque Caluini venenato oblatrans ore a prima Nicena Synodo exorditur, quam solo Constantini mandato indictam nullis Romani Pontificis asse su iussu accedentibus, hac nimirum ratione probat, quia Patauinus, S Bardus in eorum Chronicis duas eodem tempore Synodos Romae habitas scripserunt, nulla er. goso inani Epitcopi Authoi ita super Nicena interiae.

nire potuit. Haec vero ex eo accepit Casiuboni fragmento, delibertate Ecclesiastica ab eo prςpropere nimis editu pro SerenissimaRepub. Veneta,aduersus Pauli V. P.M. in te

dictum, cui verae pietatis affectum , Magni Principis

144쪽

r Ap IT I QUA R Isumma prudentia, praelum interdixit Henricus IV. Rex Christianissimus curante illustrissimo CardinaliMacto Barberino, tunc apud eum Apostolica sedis legato solertillimo, ut monstro reterrimo eadem esset ortus& interitus hora, at talidus abortus e sepulchro obliuionis eruit Melchior Goldastus,qui bello Romanis Pontificibus indicto & pudori, ac veritati remissis nuncijs,

Veturi magna in cloaca, putrescentia cuncta Haereticorum, Schismaticorumque funesta commenta turpissimasque impostura congessit in ea mendaciorum consarcinatione, quam Imperialem Monarchia inscripsit. Ea vero Casau boni potissima est ratio, cui uni fundamento opus innititur, quod Respublica, Ecclesia olim sub Ethnicis ratione, non re differebant; siquidem

Vnus erat populus, ratione tamen diuersus, at ubi vere

Religionis cultus Idololatriam eliminauit, sicuti una omnium fides fuit, ita una eademque Respublica ex Ecclesia, populo conflata est. Hoc autem totum M. Constantino acceptum ipse refert, quem abertatis Ecclesiae authorem dicit, quod ubi Religionis palam exercendae liberam conces.st facultatem, Ecclesia , quae antea Reipub pars non

erat, tunc ad eius communionem admissis fuerit, potestas enim quam Ecclesia a Deo habet eam Republica ratione separauit, dum peculiarem populum sibi elegit, potestas autem Ecclesiae a Principe data, eam Rebpub adiungit, ideo quae eodem iure, cum alijs Ciuibus non utebatur, uti carpit, ubi a Principe est libertate donata, quam libertatem nihil aliud esse dicit, quam liberum sacri cultus exercitium, vehemens Deo seruien-

145쪽

di cupiditas, id eo Apo stoli,oportet magis obedire Deo,

quam hominibus. At Princeps inquit cum sit tam in partibus, quam in tota Ecclesia, eius muneris erit Ecclesiallinam disciplinam conseruare, cauereque ne ulla doctrina orthodoxa innovationem accipiant, sui quoque iuris erit Haereticos damnare, synodos indicere,ic confirmare. Chimaeram vero hanc inanem in umbram deficere paucis videbit Ethnicorum Reipubli pars numquam fuit Fcclesia Dei liberam sui cultus exercendi facult tem a Constantino primum habuit, libertatis vero Christum dumtaxat Auctorem agnoscit, qui praecepit Apostolis, ut Euangelium suum omnibus ubique promul garent iussa ipsi quidem obseruarunt, adeo ut uniuerso inter se orbe partito, nulla fuerit eius pars, nullaque tam remota, vel abdita regio, quam ipsi non penetrarint: quapropter, licet Tytanni per urna, 5 iniuriam obstiterint, Christianam tamen Religionem proprio sun- 'uine, tam late propagarunt, ut in ipsa etiam Urbe Imperis capite Idololatria exacta Christi Vicario blium posuerint,vnde nulla temporum vice, nullo infernarum potestatum conatu moveri via quam potuit Constantinus igitur Ecclesiae libertatem non tribuit, sed iniustis. simum Tyrannidis impedimentum summouit, ut iure suo uti libere posset,a tunc Ecclesia se se in naturalem suam libertatem asseruit, quae non in solo cultus exercitio, sed in tributorum. 5 fori immunitate consiliit, atquectiam Reipub. pars essecta est sed potissima, quia Christiana Reipub exsacris primum, Sacerdotibus, postea Jagili ratibus constat. Principi igitur quam ui ci-

146쪽

11 CAP. v ARTI uilis Potellas suprema, absoluta sit, tamen quia a spirPtuali di itinguitur ratione, fine, etiam dum inferior superiori, ob maius bonum, inseruit, nullum prorsus in sacratus est, non quod nihil esse Principi cum Eccle si moreDonatistarum existimem,ius liberum denego, inspectionem quamdam δε sollicitudinem assero, ut tueatur magis quam cognoscat, vim, turbas, atque extera haec mala ab ea arceat, quod in ipso est, pacata sacra praestet, gladiumque pro ea, ubi opus erit, pius exerat, explicat haec Aristoteles polit 1. c. XI de quibus Magnus idem Constantinus ab Eusebio merito laudatur, lib. I. c. 37. 38. ipsius vitae. Eadem ratione grassantibus praecipue in Oriente olim haeresibus, quae nonnullos etiam Imperatores sui propugnatores habuerunt, Orthodoxi Episcopi proprijs e sedibus per vim deturbabantur, schismata fouebantur, errores palam asserebantur , Pontificum ius fidetrectabantur, unicum tot malorum remedium erat Concilium, quum Imperatoribus obsistentibus, cogi nullo modo potuissent, Pontifices , qui necessitati-Dus Ecclesiae consulere omnino cupiebant, tempori inseruiendum esse animaduertentes, Imperatorum auctoritati plus aequo aliquid indulgere,lucrum existimantes, ut ipsi Concilium indicerent hortabantur, rogabant, saepe ut Synodorum acta confirmatione munirent, etiam eis permittebant, quo minus ea impugnandi facultas esset, ijs, qui magis poenae timore, quam ratione in ossicio continentur, qua de re qui exempla exigit Donatistarum, Arianorum, Tusebianorum ei lacer-

censeat. o r

147쪽

Neque tamen ex his plus iuris imperatori quaeri potuit, q iam Ethnicis sua Tyrannide quaesii tum fuit. Conuocari uniuersitas nisi per superiorem non debet l. i. ubi DD. d. Albo Scrib. l. i. c. d. deci lib. x. c. in Synodo dili. 63. Innoc. in c. i. d. malo. obed neque is Vocare potet qui ius in vocatos non habeti siquis ex aliena d. Iudi c. de quo ui animaduersione ad primum M. Antoni librum latius disseruimus. Verum enim vero Siluella Papae sententia, Concilium hoc indictu a Constantino fuisse, testes sunt 6 Synodus act. 18. Damas in Ponti sic Ruis Hist. li io. c.

i. pluribus rationibus Lauthoritatibus comprobant C. Baron. Om. 3. anno. 32J. V. Bellarm. d. Concit. lib. i. cap 3 Quamobrem, ut refert Athan in Apolog. p. Osius Cordubensis, quem cum aliis collegatis, vice eiusdem Siluestri, huic Concilio praefuisse superius probauimus, ad Constantinum haec scribit, Ne nobis in hoc genere praecipe, sed ea potius a nobi disce, tibi Dea imperium commissi

nobis ea quae si unt Ecclesiae concredidit.

Vides eroo an Osius in ea Synodo Constantini vices gerere pro Iteatur,cuius nedum iusta detrectat, sed cum eo tanquam superior agit Quod si in re antiquitate obsita, coniecturis probare licet, quod certis non potest monumentis demonstrari quis sane mentis dixerit Osium, unius Ciuitatis Hispaniae Episcopum, proprio iure praesedisse Concilio uniuersali in Oriente habito cum haec Romani dumtaxat Pontificis praerogatiua sit,

cuius unius absque assensu oecum enicas conuocari Synodos Canon Apostolicus vetat ξ

148쪽

anno. 237. Fabianum in serie Pontificum.XXI .recenset, nihil prorsus de Concilijs, in Catalogo vero ex Platinae Volumine, alijsque sicliptoribus ab eodem Panuino colle sto, in Fabiano, Concilium Sexaginta Episcoporum, Platina authore refertur, qui quide Platina nullo pacto Concilium a Fabiano,imo potius ipso iam praedefuncto coactum dicit, Nouatianu, inquit et is Romapraesbyter, o cupiditatem Asopatin, omnia diuina, atque humana miscebat, ne inmanin Cornelj, qui Fabiano ccessit, Pontificatse deueniret, ab Ecclesia enim separatis,4α Hane ob'rem mmae Concilium exaginta Epycoporum, totidemi resisterorum, cum Diaconispluribus habitum est, &c ut ex C. Baron animaduertimus,sed concedamus Fabiano superstiteConcilium istud actum, ubi alterum est 3 quocuque te vertis in mendacium impingis Bardus pariter falso adfertur, qui Concilium a Fabiano indictum, seu habitum nullibi dicit. N. Falso igitur pergit, Can.Sancta dist. 16.octo Con cilia authoritate Romani Pontificis roborari scribit, noenim confirmare dicitur qui omnino illa sequitenetur, at Papa cum promouetur eadem octo Concilia seruare promittit ut Deus dedit, in collatione canonum, qui in Bibliotheca Vaticana conseruantur , dicit cuncta haec transumpsit ex Gloss. d. cap. dist. 16.PRofucto Concilia uniuersalia, cesebrari nullatenus posse, nisi Rom. Pontificis authoritas accesserit si

tui Canon. APostolorum , relatus a Marcello Papa Epist ad Episcopos Antiochena Prouinciae sanxisse Nycenam synodum, testatur Concilium Alexandri

num.

149쪽

nuna, epist ad Felicem, Iulius Papii epist ad Episcop.

Oriental. cuius meminere Socrat. SOZOm.&Nycephor.

apud C. Bellai m. d. Concit. lib. I. cap. 2. statuit can. regula. dili. IT. Neque absoluta, di valida dicuntur, donec summi Ponti facis, qui Caput est totius Ecclesiae, sciat entia seu confirmatione roborentur can. 2 dilt i 7 plura ad hoc congellit C. Bellarm. d. Concit Author. cap. II. eo Iu cr-go decreta Romanus Pontifex non tenetur sc qui, ante quam ab ipso probata fuerint, de cum ab eo ro Dur Omne, omnemque aut horitatem habeant, non quidem ex necessitate, exceptis quae de fide sunt, verum ex honestate, ipsa seruare debet, quemadmodum Princeps,

qui supra leges cit, legibus iidem subiacere dicitur. Atque haec ab illa pendent quaestione, an Papa sit supra Concilium cui non posse Pontificem se ipsum

subi)ccre eruditissime probauit ipse C. Bellar. d. autho.. Iit. Conci l. cap. 8.

De qua satis erit dixisse, quod cum Iuvenalis Episcopus Hierosolymitanus, in Synodo Ephesina Primatum Palestinc, in praeiudicium Episcopi Caesareae, connivente maxima Episcoporum parte , sibi vindicasset Leo Pontifex Romanus, huiusmodi decretum Concilio irritum fecit, epist. eius 62. apud Cataon. Om. . armo. Vnde Gelasius epist . ii ad Episcop. Dardan Sed nec praeterimus, quod Apostolicasedes requenter, et dictum esse, more maiorum, etiamsi ne illapraecedente S nodo, absoluen di quos Synodus inique damnauerat, damnandi nulla ex, praue nodo , quos oportuit , habuit cultatem, de c. id quo

150쪽

quos Concilia sedibus eiecerant. Pontifices restituerunt, aliorumque Episcoporum, quos Synodus Ephesina deposuerat. N. In Sardicensi, inquit, Concilio , duos dumtaxat te ratos Romanae Ecclesiae interuenisse leo itur, in cae

Item in hoc Osius praefectus fuit,atque Concili; Au-rbor legitur, legatorum authoritas nuba apparet, ex quo Perpera Romani Episcopi, in conuocando illo, aut praesidendo acuitas probari possit. P Rima pars huiuscemodi verborum mendacium co-tinet impudentissimu generalem siquidem negati- Uam conitituit, quam reuincere, haud sane difficile ei id nul tam umquam fuit Oecumenicum, legitimum Concilium, quod Romani Pontificis iussis, authoritate, vel assensu indictum, habitumque, vel ab eo persse,aut per

legatos ipsius,qui vice illius praesederint probatum non fuerit quod si ab ipsa Nycena prima Di ridentinam usque Synodum, acta cuiusque,d Historicorum monumentae uobieris, rem ita utique comperies, neque

aliter legitime, riteque id fieri posse sanxere Apostoli ipsi, Caraone illo a Marcello relato, epistola sua de qua

superius actum est, atque in Chalcedonensi ach. c. libera fronte asseruere Lucentius &Paschasius Apostolicae Sedis legati. At nonne Siluestri admonitione Constantinus Magnus ycenum coegit Episcoporum caelum 3 cui vice eiusdem Siluestriosius, Victor, Vincentius praefuere, primique ante omnes Episcopos, ipsumque Impera-

SEARCH

MENU NAVIGATION