장음표시 사용
151쪽
torem acta Concili signarunt, vide apud C. Baron. tona . annis 324. S 323. testes de hoc quam plures S irrc-fragabiles. Ephesinum . non ne indictum est, curante id Theodosio seniore, apud Cclestinum Pontificem Θ cuius teri uere legati Philippus, Archadius S Prouectius C.
Chalcedonesi, Lucenti si di Pascha sium nomine Leo nis 1 praesed ille eiusdem Concilii acta dc monstiant. Ad Nycenanae 2 Adrianus . legatos misit Pctrum presbyterum, S Petrum Monachum, huius rei assertores plurimos recens et C. Baron. Om. 9. ann 787. atque haec quatuor ex octo gera cralium Conciliorum exempla ad mendacium confutandum sustaciant. Secunda vero pars, S ipsa eadem fronte, Δ impietate mendax, prout quicunque rei ve sitatem trutinare, rectaque lance expendere voluerit, eruditissimas de hoc animaduersiones C. Baron ij, facile quidem comperici.
Siquidem ex his, quae alias gelia legimus, regulam
nobis praescribunt Historiae, qua metiri, S iudicare debemus, quaecumque simillima contigisse viderimus,li. cet quo sint ordine peracta ignoretur, quorum enim eadem ratio cit, idem quoque ius elle debet. Cum igitur compertum habeamus, caeteras generales Synodo , Romani dumtaxat Pontificis aut horitate coacta, ab eoque semper probata fuisse , ipsique Apostolicae sedis lcgatos primo loco praesedisse, S subscripsisse, quod vel ex actis eorum quae integra extant liquido patet , vel qui res gestas literis consignarunt enarrant,cui dubium esse potest idem quoque in Sardi-
152쪽
I32 CAPIT is I ARTIcensi fuisse seruatum, postquam bonam actorum par tem huius Synodi deperijste constat. Praesertim cum Athanasius, qui Sardicensis Concilii Vnus ex Patribus fuit, Osium post Polixenum, orchi damum, Papa legatos consueto aliorum Conciliorum
more, primum recenseat apolog. 2. cap. I.
Quod autem Osius simplex Cordubae Episcopus,
Concith generalis in Oriente Author fuerit, absurdum profecto est dicere, cum quia ad Romanum dumtaxat Pontificem proprio iure pertinebat iniuste hoc igitur Osius sibi arrogasset, quae autem nisi per iniuriam fierin zqueunt,nuquam gesta praesumuntur,praeseri ima viro frugi, eruditoque, qualis ipse fuit, tum etiam quia alijs in Concilijs, quibus legatus praefuit, eundem Pontificia aut horitatis acerrimum semper propugnatorem fuisse constat ex relatis a Baronio loco iam dicto denique Sozomenus libo cap. i. post legatos Apostolicos, ipsum recenset, plus igitur legatis tribuit, quamuis potius Athanasio, qui interfuit,quam Sozomen O alterius fidem secuto, credendum sit, mentitus est ergo. Verum qui modo generalibus tantum Conciliis sita comprobare mendacia spopondit, Vertumnum agit, neque stat promissis. N. Vt enim inquit sensibus probatio subiciatur, verba Cataonis prima dist. 6. transcribi placuit , in quo Conciliorum Authores nominantur, c Hic verba Canonis annectit, quibus Gratianus viginti quatuor Concilia, corumque Authores recenset. SEd quoniam paucis exceptis omnia sunt prouincia-ha,prout ex Caedreno deprehendere licet anno .X.
153쪽
Sectarijs quaestio nobis nulla est B icter nostet
mendaciti extorquere a Gratiano frustra conatur, quod ipse nunquam excogitauit,Conciliorum scilicet, quae in hoc canone recensemur nullas fuisse partes Romani Pontificis, poli quam singulorum refert authores,super. uacanea itaque foret expunctio, sat igitur erit ostendere Gratiani incuriam , Qua in pluribus deceptus est &Romani Pontificis authoritate esse habitas uniuersales, quas in c. inone isto recenset, plurimisque prouincialium ex his Apostolicae Sedis interfuissesegatos. Atque ab Ancirana exordiendo, quam primam posuit, Vitalem Antiochenum, eius dicit Authorcm,Neocefaciensis vero Vitalem Salaminum. Verum ex actis ipsarum liquido patet, Vitalem Salaminum utrique subscripsi is prim si, ad quem uti primae
sedis Orientalis Praesulem, Synodum conuocare spectabat Cardin Baronius tomo. s. anno. 3I . Concilii Epauensis authorem C saliuinasserit,uerum
inter Episcopos qui acta eorum subscriptione con- sic narunt, sunt Alcinus, AuItus Viennensis, neque
154쪽
vllus legitur Caesareus C. Baron. Om. 6. anno. Jost
Aurelianenses Sy odi, quinque reperiuntur,quarum prima sub Clodoti eo sedente Symmacho adtacst, Verum non septuaginta Canonibus, sed triginta tribus tant imo loco saltat, neque Aurelius Arelatensis ipsi interfuit,prout in eo canone legitur,ci hoc idem acta ipsa demonstrant, quibus Auentinus Diniensis Metropolita primus subscripsit, quemadmodum neque secunda ncquς tertiae, neque quartae, qu regnante Childeberto habitae sunt, Aurelius Arelatensis interfuisse legitur, quem Gratianus earum facit authorem, sed quintae tantummodo, ut exactis earum liquido constat, Verulata men Sacerdos Episcopus Lugdunensiis, ante Aurelium subscripsit, quamobrem is potius author illius Synodi dicendus esset, neque Albinus AndegavensisEpis opus, in Cathalogo Patrum huius Concili recensetur, Vt Gratianus habet, qui vere non huic quintae,sed tertiae interfuit Synodi, quarto loco obsignans, tacta demon
In Sardicensis quoque legatis hallucinatus es , qui
Vincentiu Capuae, Ianuarium Beneuenti, chalepodium Neapolis pisὸopos Romanae Ecclesiae te atos praefuisse retulit, siquidem Osium Archidamum, Philoxenum Iuli pontificis in hac Synodo gessisse vices aduersus Gratianum probat authoritas Athanasij
qui interfuit, C.Baron. to m. I. anno 3 6.
Antiochena Synodi Gratianus, quam loco quintam ponit, Auctorem dicit Eusebium in Palestina, eamque viter Catholica Concilia percenset, sed in utroque de
ceptus est. Primo Eusebium hunc Caesare talestinc
155쪽
iam si periori anno prae lecessi se eiqu' sussectum esse Acacium qui huic in t rfuit Conciliabitio, o et om di
Huic Concilio interfuerunt , non Eusebiu qui post vatilum eiectum Nicomedia tra/i latus sedem 'nstantino
politanam occupauit et mimit:.rm Ac a Cius Fu brio nomento Pamphili uccessor S c prout C. Baron. Om. 3. anno. 3 l. n. p. animaduertit.
Praeterea haec illa eli pseudo Synodus, quae Auctore,&Promotore Constantio, Imperatore Ariano a abita fuit occasione celebris illius Dedicationis Maximi Tena. pli, Magno Constantino olim Antiochiae cepti,& Constantio pollea abs obit , quod ob praeclaram &Impetiali munificentia digna in eximiam que structuram Aureum Dominicum eli appellatum, ut adnot. C. Baron. citato anno in principio. Adhalce ergo Encenias Episcopi nonaginta , a Constanti conuocati, quorum triginta sex Ariani, ipsius Constanti auctoritate Conciliabulum aduertus Athanasium cogi curarunt, hoc praetextu detrectantes Romam proficisci ad Concilium , quod Iulius i. postulantibus eorumdem uosebianorum legatis, Romae habendum indixerat, ipsisque per uncios suos intimauerat, diemque latuerat, cluo ad causam dicendam adessent, cur Athanasium propria eiecerint sed . prout ipse Athanasius testis est, lib. de Synod in epist ad solitar Malia ad Orthodox. Apolog. . In hac igitur Conventicula, ipse
156쪽
i36 CAPITI QUARTI Athanasius primo damnatus, eique Gregorius Emisenus in Episcopatu suffectus est , quo recusante Grego' rius alter sed Arian sectae Alexandriam mittitur,qui mi litum praesidio vacantem inuassit sedem Athan. locis supra adductis Sogo m. lib. 3 cap. S. Socrat. lib. 2. cap. 6. Rufflib. i. cap. 19.In hoc vero cociliabulo plura sane ina.
pia, indecoraque ab Eusebianis sancita fuere, Catholicis licet obsistentibus, qui Athanasi abdicationi, neque suffragio, neque subscriptione assensere , quod Iulius
obicit Constantio , Epist ad eum data, quam recitat Athanasius Apolog. Σ. Mamobrem muli ex vicinis locis Episcopis animaduertentes liberum haud futurum cuique votum, Antiochiam non concedere satius duxerunt, quorum unus fuit Maximus Hierosolymorum Episcopus de quo Socrat. lib. , cap. 3 άξυλος α ι' verum Idaximus I ierobo morum Episcopi ,qui Ara cario successerat, ad illud neutiquam accessi ratus sit accessi 'se compulsum iri, Athanas j abdicationi subscribere. Quanta vero huic Synodo sit habenda fides, ex eodem Socrate cognosces, qui haec ita prosequitui.
-,imeri καιονι ἐν. uin etiam Iulius Episcopus Romani neuti quam aderat neqβeq-emq.am qui eius locum stuppleret eo missit: laque cum Canon Ecclesiasticio iubeat non oportereabsque scritentia Episcopi Romani decreta Ecclesjs sancire. Sc: lib. eodem cap. 7. narrat Athanasjabdicatio-
157쪽
aliter deside decidere a Vr si punt. Sed vide apud C. Baron. dicto anno 3 i. Eusebianorum eorumdem varias,& simul repugnantes fidei formulas, astusque, decipulas , quamobrem Pontifex quam ad eum miserunt iure optimo respuit, S OZOm. lib. 2. cap. io. Athan Apolog. 2. Atque hinc factum est, ut Cataonibus illius Synodi, tanquam non rite coactae, illegitimae improbatae nulla sit fides habita, unde Chrysostomus, cum aduersus eum quartus Obicerctur Canon quo stitutum est Episcopum a Concilio depo situm non posse nisi a Concilio citi tui, aperta fronte reiecit, inquiens, huius in odi decretum non ad Ecclesiam Catholicam sed Arrianorum pertὶnere S Ocr Ib. 6. c. c. C. Bar. Om. I. anno 3 O. 5 34 I. Concit vim Carthaginense a Gratiano 7. loco recensitum sextu fuit, verum in executionem iterarum, quae Innocentius Papa contra Pelagium,S Celestinum promulgauerat, atqueZOsimo eius succcsib re scientes,
approbanti, per actum , praesidente Apostolicae sedis legato Faust ino, Potentinae in Piceno Episcopo,ut eiusdem Concilijacta cap. 2. demonstrant, remque ipsam
fusius explicat C. Baron. Om. F. anno a IT. δ a I 8.
Quartiim est Concilium illud Africanum, quod Rc-
158쪽
C A pi TI Ignante Theodosio iuniore , coactum dicit, est secundum in primo Conciliorum volumine, ut initio ipsius apertiis me constat, ubi in eo recitata fuisse dicuntur di uer a Concilia, totius Prouinciae Aphricae, temporibus Aureli Carthaginensis Episcopi celebrata, de hoc licet Prouinciale pariter sit habitum,s Bonifacio primo,cui Romanae sedis, legatos interfuisse demonstrant aeta epistola eiusdem Concili ad Bonifacium Pontificem. quae animaduertit C. Bar. Om. I. anno AI'.
Quinque Synodos Arelatae habitas Gratianus recenset, quas iste bona fidei possinor eodem refert ordine, quo ipsas in canone isto nactus est, neque ultra sibi laborandum esse censuit, ut historiae veritatem indagaret, dumodo illiniat paginas siue veris, siue falsis nihilanter est; Extant quidem in primo Conciliorum tomo duae Synodi Arelatenses, quarum prima nullis Patrum sub scriptionibus est consignata , altera vero plures habet,
eas vero simul confundi censuit C. Baron. Om. 3. anno
3i postquam utraque habita sub Constantino dicuntur, cum re Vera una dumtaxat ipso imperant celebrata fuerit, tres autem habemus, nec plures Arelatenses Synodo quas Probatis limi recensent Authores. Quaruna prima est subsiluestror. 5 Constatino Magno, quae eandem esse, quam Gratianus primam refert apertissime deprehenditur ex numero CC. Patrum, quo totidem huic Synodo interfuiss) inquit etiam August. episto contra Parmenionem lib. I. cap. s. Quod autem Siluester cum . Caesario Episcopo Arelatensi, Author extiterit canonum, qui in ea sanciti fuerunt, ut Gratianus habet, mendacium est patens,
159쪽
siquidem Sylvester huic Synodo non interfuit, sed viceiplius in ea praesiderunt Claudius, J Vitus Presbyteri, Eugenius. Cyriacus Diaconi imo de ipsa acta ad Syl-
uestium iterunt Patres, ut ab eo confirmarentur, extat vero de hoc eorum ad Siluestrum piliola vide C. Baron. anno praedicto et . Secunda vero fuit seudo altera illa Synodus Arianorum, a Constantio imperat Ore, atque Arianae haeresis assertore, eam tantum ob caulam coacta, post relatam de Magnetio Vici oriam,vi innocentillimus Athanasiius iterum damnaretur. Equidem Constanti fastus, temeritasque post debellatum Tyrannum eo vique elatisiit, ut Ammiano teste lib. 3. aeternitatem meam aliquando subscribere consueuerit, totiusque Orbis Domin una se appellarit, sed quoniam, ut de eo inquit Zosimus lib. i. in n. astentatores ij potillimum insidiantur, quo rum fortunae bene constitutae videntur, unde arrogantiores, secundis rebus moderate uti nesciunt, hinc calumniatoribus aditum, qui eorum dignitates se perant assecuturos quos calumnijs obruendo sua e fortuna deiciunt. iram ob rem cum audisset Liberium Ponti. sicem neque Arianos Episcopos in communionem recepisse , neque Athanasium damnasses, prout epist. ad cum data post mortem ulli ipsi Ariani postularant, de
mira,vt furore exaestuans, faelicitate enim ita plerumque corrumpitur animus, ut nihil eius voluntati, nec ipse Deus iure posse obsistere, falso existinaci stat ira promulgauit edictum, quo ut refert Seuerus his h. lib. r. sanciuit omnes in exilium fore pellendos, qui in dam
160쪽
i o G p. Inationem Athanasij non subscriberent. Praescius igitur inmunentium malorum Liberius Concilium Romae coegit, in quo reiectis Arianorum petitionibus prospicien sum esse futuris calamitatibus statutum est, ideo ad Constantium missi Arctate legati, Vincentius, Marcellus, qui de cogendo Concilio, ipsum interpellarent. Quod ipsi quoque Ariani effagitabant, eo namque remedio Pontifex praevisam Ecclesie persecutione anteuertere posse censuit,ut eius epist ad Constantium,inter opera Luciferi Calatitant, 'o m. s. Biblioth. SS. PP.&alia ad Osium Cordubensem apud C. Baron eodem anno. J3. n. IT. 48. constat. Habita itaque ibi Arianorum Synodo, diu certatum, an prius Athanasidamnatio subscribenda, vel de fide esset disceptandum, χο
rum vicit sententiam,vi refert Seuerus lib. 2. tom. 2. san.
est Biblioth.qui Athanasium primo damnandum contendebant,idque actum fuit,eiusque iniustissimae damnationi unus ex legatis Apostolicis, Vincentius Imperio Constantiivictus, inrianorum fraudibus circumuentus subscripsit, ut idem testatur Athanas Apolog.ad Constant;&Liberius dicta epist. ad Osiu,apud C. Baron. citatis anno in numero, atque hic Conciliabuli finis, quamobrem Liberius secunda ad Constantium legatione, eandem ob causam Luciferum Episcopum Calarita.
num,Pancratium Prest yterum,s: Hilarium Diaconum
Romanae Ecclesiae misit, ut alia Liberi epist ad Constant in append. ad opera Luciferi constat, de reliquis
consule C. Baron Om. 3. anno 3J .
Tertia est quae edente Leone Pontifice acta fuit anno 13 cui unus tantum S.Caesarius praefuit,C Baron.d.