장음표시 사용
171쪽
le autem censeo litteras cripsit. Mum
E Andemque epistolam Eusebianorum ad Iulium
Papam iterum aduocat testem , ut hoc impium probet mendacium, en quantaveritatis laboret inopia ac si nullum inter probatos repererit Authorem, quem
inuertendo S mutilando in suam traheret sententiam, cur Lutherum , Caluinum, aut Beram, vel Protestantium cone erronum aliquem alium potius non adduxit. ne ad obsoletos istos temper confugeret puden
N. Rescripsit Iulius Orientalibus Episcopis, omnes posse ad Romanam Ecclesiam confugere,tanquam alijs superiorem, eiusdemque tenoris plurimae aliorum Romanorum Episcoporum urbis Romae forsan est Syno-nimum, vide quanta ipsi cum Cicerone intercedat ne celsitudo itera scriptae fuere, Sesquamuis este etiam sortiri non poterant, resistentibus dispositionibus conciliaribus, si eritis allegatis . nullo umquam tempore Orientales Romano Episcopo subiecti esse voluerunt. Nihilominus Gratianus Monachus , omnium ibonam rum scripturaria corruptor, Haeretica modestia testinparenta ex illis Epistolis,usu non receptis,Canones con- recit, quibus superioritatem Romani Pontificis, super omnes probare voluit. P Lura paucis, eademque impudentissima, coacerua uit Mendacia , quorum alterum est, us d Iulius omnium Pontificem primus, scripsit omnes poste ad Romanam Ecclesiam confugere, tanquam ad eam, qu caeteris alijs praeest.
Nam de plures ali Romani Pontifices, qui Iulium
172쪽
longe ante praecesserunt, hoc idem statuerant , scilicet Anactetus episti. δ 3 ad Episcopos omnes,m fideles, Euaristus epist. 1 ad Episcopo AEgypti Alexandς p. Opist. p. ad omnes Orthodoxos Sixtus p. epist ad omnes Episcopos, Hyginus cpist. p. ad omnes Chiisti fidcles, Anicetus epist ad Episcopos Galliae, Et cuili epist. ad Galliae prouincias, Ze ferinus epist i ad Episcopos Sicilienses,Callistus epist. ad omnes Galliarum Episcopos, epist ad B cnedictum, Fabianus epist. adipiscopos Orientales, Marcellus epist adipiscop. Antioch. Six- tu et epist. p. ad Gratum, Lepist. ad Epilcopos in Pro-Zom uincij Hispaniarum, Melchiad epist ad omnes His
y-- βῆ pani Episcop. plures alios possem recen sese Alterum est, quod obilantibus Conciliorum anctionibus stipra adductis, iterae quae Pontifices hac de re scripsere, effectum sortitae non sunt. Sed nulla in capitulis praecedentibus, recensentur Concilia legitima,quae huic aduersentur Catholicae ve-
Menda ritati,imo neque Antiochenum, aut Arelatense Conciliabula, ad quiveluti ad sacram anchoram , semper confugit, hoc unquam sanxisse reperies. Tertium est , quod Orientales Romano Episcopo nullo unquam tempore, subiecti esse voluerunt. Verum testes huius rei advoco, nedum supra relata Epistolas Egyptiorum , ad Felicem , eorumdemque Orientalium ad Symmachum , de ad Agapetum, ac tres alias, ira 3. Chalcedonensis Synodi actione relatas.
Sed mendacium istud satis reuincere potest legatio illa ad Stephanum Papam, Episcoporum Orientis, qui in Synodo conij habita statuerant ab Haereticis baptisat Os
173쪽
l E, rs3etatos iterum sacra aqua fore lustrandos, quamobrem rationem teddituri de gestis in eadem Synodo, legatos Romam miserunt, supplices postulando communioni restitui S M. Ecclesiae,a qua fuerant seclusi, Stephani
sententiam secuti sunt. Euseb. lib. 7. cap. 3.&4. C. Baron. to m. t. annis 238.4 2S'.
Cum inter Assi Episcopos de illa tam graui,&veteri controuersia ageretur, Paschatis celebrandi Luna de cima quarta, Polycarpus, ut in re tanti ponderis, summum Pontificem consuleret, Romam ad Anicetum se contulit, C. Baron. t Om x. anno eodem Episcopi Pentapolitani, Sabelli Sectatores Dionysium Episcopum Alexandrinum tamquam decide non recte sentientem, apud Dionysiiu Romanu Pontificem accusarunt,quamobrem Pontifex Concilio Romae coacto ipsum Dionysium interpellauit, ut vel litteris causam diceret Paruit ipse ac tandem iudiciali examine eius innocentia cogni. ta, sciat etiam pro Dionysio ablolutoria protulit, Athan. in comment. d. sent Dionys Euleb. lib. . cap. 2I. Card.
Baron to m. t. anno praedicto.Qtyd de tot sanctissimis Eoiscopis dicam, qui ab Ar
rianis in exilium acti. propriisque expulsi sedibus, quod Athanasi noluerunt damnationi subscribere, non ne ex toto Oriente ad Iulium Pontificem undique confugerunt 3 C. Baton tona. 3 anno 3 i. 3 a.
sed AEgypti quoque Episcopi apud Liberium Pa
pam de oppressionibus Arrianorum conquesti,duabus epistolis, opem ab eo humillime implorarunt, Concit
Audi. Si Paulin prac, eritatis, tuba sanctissimis'iritus,
174쪽
magnμα Petrum concurrit, iijs. si Antiochiae de inpii δ' ti ligalibus contendebant, ab ipso ad erret absolutionem Ἀμl stm g s nos, qui abie tisiumus, oe jussit ad Apostolicam vestram
sedem currimus, d Ecclesiarum ulceribus medicinam a vobis accipiamus, 'νobis enim per omnia primos esse conuenit multis enim quibus*periores estis ornatur vestra pedes. e bas enim urbes ornat, vel magnitudo, et pulchritudo, vel multitudo eorum, qui habitant, Plonnullas autem ij priμa' tas dona quaedam illustrant spiritualia; vestrae autem redundantem bonorum copiam deditis, qui es bonorulargitor,ea est enim omnium maxima,s prςciarissima, Pquae praeest orbi terramm,m eorum, qui inhabitant, abundant multitudine Accedit his, quod hoc quoq; quod rerypotitur eperitImperio, propriasea appestatione eos, quibus imperat impertiqt, Praecipue autem, mi gniterea mea orna des fide dignus testis diuinus postο-lus qui clamat desie ra an nunciatur in niuersio mundo Ἀμ-tem diuinae praedicationis statim fusiceptis se ninibus mirabiles hosfructus, in tam beres tulit, quaenam ad eam , quae nunc in ea versatur, pietatem laudibus celebrandam suscerit oratio. Habet autem comunium quoquePatrum,c deritatis do iorum Petri, Pauli epultura, quae fidelium animas illuminant. Athanasius, Bassilius Eusebius Samosatenus,&alij Orthodoxi Orientales Episcopi, cum Ecclesias illius ' gae, Valente Imperatore Arriano atque ab Eusebianis
immaniter vexari ac poene concuti animaduerterent,
suppetias ipsis ferre simul statuerunt , verum proprijs
haud fidentes viribus consentaneum existimarunt Romanum Pontificem de omnibus certiorem facere dc
legatos miserunt ad Damasium, Hagitantes, ut quae ab Avianis gerebantur consideraret, praeberetque consi
175쪽
Leo primus mortuo Theodosio , cuius patrocinio impietas 5 saeuitia grassabantur egatos Bizantium mittit,qui lapsos cogente Diolcoro, vel fallente Eutichet ς, fide defecerant, volentes ad Ecclesiam redires eius
Timotheus Alexandriae Episcopus, per legatos apud Simplicium veniam sui lapsus rogauit,quem ludi cenari vindicem sciret, cunctis praeesse piscopis, fissus est,ui- de eiusdem Simplici epistolas S. SO'. Iohannes item Alexandrinus praesul iusti Zenonis Imperatoris Arriani, propria sede expulsus,ad Simpliciuparites prouocauit, atque ad Romanam Ecclesiam,omnium Matrem, S conflictatorum Patronam confugit, Liber cap. XL Brcular Card Baron. to m. anno 478.& 83.
Et Chrusos o mus exul, Innocenti Papae in aplorauit iudiciti. innumeraque alia cogerere possem excpla, at nimium in longum fluxit oratiori claudant igitur Patres M leuitaniConcilii qui ante latam in Pelagium sententiam an damnandus foret, innocentium consulunt,&Ephesina Synodus, quae causam Ioannis Episcopi Antiocheni, iudicio Celestini Pontificis res cruauit: quod si in ore duorum vel trium stat omne verbum,ambigendum non erit test imonia duorum Conciliorum ad detegendam Imposturam mendacis homunculi satis superque esse.
176쪽
136 CAPιTIs Qv ARTi N. Tandem ad propositum rediens,Concilium inquirSardicar habitum mandato Constantis, qui Iuli litteris
exoratus, Constantio fratri Arianorum fautori persuasi,ut Episcopis Orientis Sardicam conoeniendi mandatum daret &c. 5 cluditque: Nullae ergo Iuth huius Con-ciiij conuocandi partes extiterunt.
N. Idque constare dicit cum ex litteris eiusdem Corbciiij, quae in p. vol. Concit extant, tum quia Osius huic by nodo praefuit, atque ipse, non legati Romanae Ecclesiae caeteros interrogabat, ut Grai. asserit, in cap. pri modist. 6. ipsique Canones Σ1. eiusdem Concili demonstrant, quorum omnium idem est initium Osius Episcopus dixit. QVod in hac Synodo indicenda omnes extiterint, ζαdemque precipuae Iuli partes eius ad Constantium epistolae,&legationes demonstrant, quarum testes sunt Athanasius in Apolog. ad Const. de Socrat lib.
Quoniam vero Athanasium suae cupiebat Ecclesiae restituere, quem iniuste ab Arianis damnatum, sua sententia iam declarauerat animaduertens prudentissimus Pontifex , quod nulla alia posset via, quam Concish id assequi, praeuiderat etiam Constantium Arianae haeresis assertorem numquam permissurum, in Oriente Synodum cogi, quam Ariani effugere semper studuerant, neque sententiam rescindi perpessurum, quae eius iussit in Athanasium sibi inuisum pronunciarant Eusebiani. Quamobrem Iulius tempori inseruiendum ratus, Conflantem interpellare, rogare caepit, ut Constantium ad Synodum conuocandam induceret, non ero de-
177쪽
fectus potestatis, sed necessitatis ratione coactus fecit, ipse tamen Epis opos Sardicam conuenite iussis, die quo adessent praescripsit, auctor est Socrates loco ante dicto: praefuerunt eius legati, concili acta pie probauit .de quibus consule C. Baron tona. a. anno. 364.
Constans igitur non propria authoritate,sed ireris, atq; legationibus uti Pontificis impulsus, Conitantiolaria psit, ut Concilium Sardicae cogendum Orientalibus suis mandaret.
Profecto ea fuit huius Concilis indicendi ratio . ut Athanasio,5 Marcello Aric rano,qui propns Ecclesijs
iniuste ab Arrianis eiecti exulabaiat. aliquando consuleretur, quamobrem S illos piaecipue oportebat adesse, qui Accusatorum partes in plos uiceperant, quid igitur mirum si Iulius i. im expertus quomodo idem Orientales Ariani, ab eo alias vocati ad Synodum Romaei bendam venire dctrectarint atque cum Constantio pariter Aciano sibi agendum fore animaduertens, Constanti suggessit atq; ab iplo flagitauit, ut cum Constate liuercederet,eique persuadet et, ad edanda iam oborta dissidia nullam aliam quam Coci hypatere viam Equidem omnis temporalis potestas gladium a Deo recepit, ea tamen leges, ut spirituali opem ipsius imploranti, semper presto sit. Neque litterae eiusdem Concilij, aliud probant, secet enlin Patres Imperatorum mandato Sardicam conuenisse dicant , attamen quod praecesserint Conciliumessi igitatio, Lassensus Iuli Ponti iacis nequaquam excludunt,in eorum igitur executionem mandatum accepisse dicam,ositum autem velutiApostolicae Sedis Leg
178쪽
a38 Api TI Q ARTItum in eo praesedisse superius demonstrauimus sed eiusdem Concili nunc primum improbat Canonem, quo sancitum est licere omnibus Episcopis a Concilio Episcoporum damnatis, suoque gradu deiectis, ad
Papam prouocare, neque effrons dicere reueretur.
Autho, into 'statutum tuerit suggestione Romani Pontificis super Orientales praelationem ambientis.
MEndacissimam vero impostura nulla probatione
cili potestatem Rom. Pontificis nimium aperte as eri Cognouerit, de quo nos in animaduersione ad primum lib. de Repub M. Antoni latissime egimus aduersus opusculum Casau boni de liberi Eccles N. Ideo&Concilium ipsum omni prorsus robore,&fi de carere dicit, atque Gratianum ind. cap. prima dist. I 6 testem adduxit, quia sexaginta tantum Episcopis canones dictς Synodi subscriptos refert,& tercetum sexaginta qui Sardicam conuenerant, quia consentire,inquit, non praesumuntur,qui non subscribunt factu non dicitur quod a maiori parte gestum non fuit, supra relato igitur Canone, unde Romanae prearminentiae originem ducere volunt, nulla ratione probat. Nos autem Athanasium aduocamus testem, eundemq integerrimum, Omniq, exceptione maiorem, postquam non uti Gratianus, ab alijs accepta, sed quae ipsemetpraesens vidit in eo Concilio peragi sine Iuco fallacia retulit, in cuius sententiam quae a Socrate,&Sozomeno non discrepat, C. Baronius ivit aduersus Gratianum; ipse igitur in Epistola ad Solitarios, conuenisse ex Orientes, Occidente Episcopos fere
179쪽
batamque dicit, paulo vero inferius antequam nomina Occii lentalium Episcoporum recenseat, quorum ducenta octoginta numerauit, addit Vorum autem , qui Synodo Iubscrip erunt nomina. .cterorhmque abolum ista unt, O ius ab I fispania, dcc d post haec , qui igitur decretis S
no usu cripserant uni illi scilicet supra recensiti, plimmiq; item ali , c. Et quia plus fidei Athanasio quam Gratiano adhibendum crit, nona minori sed maiori par te huius Concilis decreta, imo a potior subscripta fuissse dicimus , siquidem solis Ariani ea probare , aperta
fronte renuerunt, Athan ead Apolog. 2. Socrat lib. 2. cap. I 6. SOZOm. hist. lib. 3. cap. O di ii Theodo. lib. 2 c.
. apud C. Beli. d. ConciLib. p. cap. 7. C. Baron.
Neque ius istud Romani Pontificis, eo Sardicensi Cataone ortum ducit, sed ijs innititura angeli verbis, quibus 5 Claues Petro S curam niuersi gregis sui Christus demandauit, ipsis namque constitutum fuisse
Iudicem ordinarium,S omnium summum Liculentis si me explicat C. Bellar. d. Rom. POnt. lib. p. cap S 16. I de Concit lib. p. cap. i S I9.
Et quoniam Appellatio eo procedit ordine, ut semper a minori ad maiorem dc feratur ludicem, trita est regula Iuristarum Episcopus igitur quia sentenria Prouincialis Concilis prouocat, non quidem ad aliud Pro uincialeConcilium appellare dc bct quia secundum a ius primo non crit, cum utriusque eadem sit dignitas, eadcmque potestas, Neque generale Concilium ad cu-
180쪽
ico CAPITI Q VARTIiuslibet unius postulationem couocari oportere vllum diceret sanum caput ad unum ergo Rom. Pontificem, qui Concili, maior est, neccssario prouocandum erit. Quamobrem supradicto Canone, nihil noui fuit sancitum, unde Balsamon in explicat.3. Canonis huius Concili Sardicensis,inquit, debere prouinciales, propter honorem Sedis Apostolicae,quae ad eos delata sunt, Papς Romano relinquere. At non ne longe ante,quam Sardicensis Synodus hoc statuisset, Basilides Legionensis Episcopus,lapsus tamen, ubi Ecclesiae ingressum sibi vidit occludi, aliumque in eius locum esse suffectum,ad Stephanu Pontifice appellauit,Cyprian epist. 68 C. Ba
ron. tom. 2. anno praedicto Athanasius itident, & plures alij ad Romanos Potifices antea prouocarant,quo ruappellationes examinaui ind. animaduers adii. I. M. Ant. Tertium tempus a Iustiniano ad Carolum Magnum
ducit, quo Imperatoribus subiectos,in pauperrimos Pontifices fuisse asserit, atque hinc eorum authoritatem caepisse probat, ex his. N. Episcopos Romanos semper Imperatori Cibditos fuisse, comperiemus ex Platina, caeteris illorum facta, atque vitas scribentibus,atque singulos Romanos Pontifice electos a Caesare confirmationem semper habuisse , ipsiusque iurisdictioni sitbditos fuisse legitur:
iussu Theodorae Imperatricis Vigilius sexagesimus Epis opus Romanus ligatus Constantinopolim transuectus est,carceribusque mancipatus,4 Martinus septuagesimus quintus Ponti ex iussu Theodori Calliope liga.
tus pariter eodem transuehitur, atque in Carceribus positus ut Platina, Δ caeteri inuitis utriusque attestantur.