Balth. Nardii Arretini. Expunctiones locorum, qui in libro de Papatu Romano ignoti auctoris deprauantur, mutilantur, & tam falsò afferuntur, quam in prima parte Reipub. M. Antonii De Dominis, vnde per compendium videntur congesti. Animaduersiones iti

발행: 1618년

분량: 442페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

181쪽

SEd hallucinatus eii Platina in Vigilio, qui ut claris

si me probat C. Baron tona. 7. anno 3 6 a Iustiniano rogatus, Constantinopolim sponte profectus est, ibique Pontificiae Maiestatis nullatenus oblitus,nedum aperta fronte Iustiniano in Theodorae Anthimum ab Agapeto deposuum, in sedem Constantinopolitanam restituere denegauit, verum in Haereticos Acephalos, Servianos, S Eulichianos, ipsamque in Theodo iam, Anathematis inflixit sententiam, quamuis Chalcedonem fugere lustria iani insidias coactus fuerit victor tamen eius perfidiae redi)t,amplissima legatione ab eodem

Iustiniano reuocatus.

Martinus vero . Constantis Imperatoris Arriani mandato, Theodoro Exarcho vinctus in Chersonam deportatus, non Constantinopolim transuectus fuit. At cur SS. Petri S Pauli quia Nerone, Clementis a Traiano,allorum ci Pontificii, tui ab Idololatris, S Tyrannis ultimo fuerunt damnati supplicio non adduxit exempla Zat nonne hoc Atheismum redolet, vere dixit insipiens in corde suo, non est Deus. vel cur impius dolo reticuit tot Imperatores Idololatras, schil malicos, qui Romanorum Pontificum, libcet eos oderint peius cane, angue, Maiestatem, S Irimatum agnouerunt, S debit honore sunt prosecutiὶ Aurelianum, qui Pauli Samosa tenta Concilio damnati,

atque depositi supplices reiecit libellos, respondens id fore agendum, quod una cum Romano Episcopo Italiae Christiani decreuissent, Euseb. bb . cap. 2 . insin.

apud C. Baron. tom. 2. anno. 27 L. Valentinianum III.

Iustinianum I. Fndericos I. 5 l. Philippum I. Ludovicu.

182쪽

16 CAPIT is βλατι IV quorum exempla apud C. Beliarm Iib. p. d. transsat. Imperi cap. 2. sunt recensita. N. Sed potestatem Romani Pontificis augerim pidicit, primum ab Honorio, S Arcadio, postmodum a

Iustiniano, qui Clericis immunitatem indulserunt, causis duntaxat criminalibus exceptis, mirum vero in modum a Carolo VI agnos qui Clericos in omnibus causis ab Episcopis indistincte nidicari mandauit, quo praeteX- tu , Ecclesiastici aut horitatem sibi arrogasse videntur, causas etiam cognoscendi raperatorum, d Regum. HAE c eadem ex lib. 3. Repub. Bodini accepit,qui si

cuti omnes nostr tepestatis Atheo politici Romani Pontificis maiestatem potentiamque adlatrant, desinsectanti ir, iura Pontificia circunscribenda esse clamitat

suis finibus , qui principio angusti admodum fuere, at quam inepte hac de re philosophetur, hoc uno ostenda, quod summi Sacerdotis Christianorum potestatem cadem ratione constare falso existimant, qua Ethnici suorum Pontifictim iurisdictionem pro libito contrahebant,eosq; adeo obc cauit impietas, ut non animaduertant argumentu ab exemplis nullo modo cogruere,nisi circus antie unius omnes ita alteri respondeat,ut nec una

deficiat. Quis autem dixerit nisi Ethnicus Imperiit illius, qui Christi vices gerit in terra, ijs de regulis metiendum, aut legibus moderandum esse, quas Ethnici suis praescripserunt Sacerdotibus,quorum omnis auctoritas populo dumtaxat pendebat data est Christo omnis potestas in coelo,&in terra,&ipsi Petro, eiusque successoribus suas delegauit vices Christi ergo inperium in Christi Vicario agnoscant Politici, legem ab Ethnicorum institutis longe diuersam Christicolis latam eorumq;

183쪽

sapientiarnit stultam irridere Deum tandem addiscant; Genus electum regale Sacerdotium sibi Christus ele- rit, illorum scilicet qui eius peculiati obsequio addicti,

sacra capitis ditia inutione conditionem mutarunt, Thclesphorus pili ad omnes fideles, qua semel Deo dicata

sunt non elle ad usus humanos transscrenda naturalis ratio suadet, ideo&re iacias incommuni non esse commercio ius declarauit, multo igitur mat is P est Onae, luς tanto rebus praeliant, ubi Deo dicantur a communi statu suo iure eximuntur, Innoccnt . in c. 2.d Maior. obe. dient undes seruus ordine sacro initiatus reddito precio liber stacitur,etia Domino inuito c. per venerabilem

qui sibii in legitim. c. si seruus dii , . c. miramur defer. non ordinin fortius et ius ommi quam solius iuris dictionis, sicuti arctius et seruitutis, quam lubiectionis

vinculum.

Idem lane instinctus naturae pharaonem, taxeriem docuit Saccrdotes, I bona corum in pristinam vindicarchi, citatem, qua ab omni temporalis Impei ijditione immunes sunt. Sacerdotem sui muneris praerogatiua omnes antecellere laicosiacmo dubitat c. duo iunt cilii. 96 si i tur,et ii ius ambus Episcopus aut ius one de Ec lesia r natur,

inquit, Ino . Matiscon. a. c. s. pro Τ 9 emper Delitu .varat, tarc Dinoocato nomine Domini, ad Saluationem corporis animaeque Suchari iam V porrexit,dec. Superi Orcmautem ab inferiori, inuerso ordine, iudicata ratio non sinit, leges vetant, cap. cum inscitor, S cap. solite d. maior. obed. Quis alutat scripsit Gret g. . lib. 8. cp;it. 2I. Sacerdotes hi lii, Regum re, mi csum omniumque f

184쪽

netur biugare, iniqui obligationibus istum uae potestatisi bicere, a quo credit nonsolum in terra indetiam in caelisse ,

Ideo laicis in clericos neque consuetudines, neque praescriptione ulla ius unquam quaeri potuit, c. inferior. dist. at ibique Canonistae adnotant unde apud AEgyptios eosdem fuisse iudices quiSacerdotes erant. Test xturalianus lib. 14 var histor. Et quamuis Omnem animam sublimioribus potestatibus subieetam esse,&Principibus tamquam suis administris, omnes parere pro

pter conscientiam Deus mandauerit, non tamen priO- rem mutauit sententiam, dum clericali ordine a suorum

Principum iurisdictione eximi voluit, qui subiecti antea

fuerant, nam mutatione status iura personarum immutari necessaria exigit ratio praerogatiuae,quae tantae inhaeret dignitati, omnium iura Regnorum ab eius pendent arbitrio, qui vitae necisque potestatem in homines habet, suo igitur libito Deus imperia, Hominia sicuti confert, itari iuste aufert, transfert, neque ulli infert iniuriam dum suo iure utitur; qui e Principum aula sunt immunitatis huiusmodi gaudent priuilegi , ut inconsulto Principe in iudicium vocari neque trahi debeant, suos ergo eximere administros a temporalium Principum potestate, Principi Regum terra non licebit)quid ergo subsannati, irridenti Deo Atheopoliticorum inscitia leges praescribere impudenter praesumith sunt Re- es,&Principes Dei Uicari, a Deo igitur ius in honesines abent, merito eos, quos suae voluit ditioni reseruare,

185쪽

ipsi etiam a suo Imperio iudicarunt immunes, nec pro . priam imminuit potestatem, qui alienam non inuadu, Quod si Ethnici Imperatores in ipso Ecclesilae ortu rus in Claticos sibi usurparunt, vise iniuria deterrima exempla leo is robur nullum habere poterunt, qui ex eis de Christianis Sacerdotibus uidicat impius, Winh-delis merito est habendus, Hoc enim est dem non habuectima oprianus epist is hoc est Deo honoram non dare ,

ius nutu arbitrio rex o gubernari omniastamus in credimis obstite tunt Ecclesia ne suo teretur iure, at non valenti a re re nulla currit praescriptio,iaeque tamen lummi Pontifices, caeterique Antiit ite proprio defuerunt muneri, sed quantum in summa temporum illorum an- ustia licuit, anc libertatem asserere , es vindicare, nati sunt Alexanderi pili. ad Omnes Orthod.Vbi temporibus Apostoloris hoc idem seruatum te titur Caius Papa epist ad Foelicem Episcopum Marceli epi 4. ad uniuersi piscopos Orient. Siluester in Concilio Romi an . Gelasius apud Gratianum uac. Christianis. in c. Siluesterii. q. l. Thelesphorus epist. ad omnes fideles, Leo . epist. r. adipiscopos 5 Presb. Thraciae, Boni- facius epist ad Episcopos Galliae, refert Gratianus c. nullus ea d. catis.&q. Greg. lib. . epist. 32 ad Romanum Siciliae defens&epist. 7 . ad Bonifacium defens Corsicae Sileant ergo Marsili)Patauini, Lutheri, Calui

quorum satis revinxerunt errores illustri stimus Bellar-Ainus . Cletic. lib. i. c. 13. tract. d. Otcst lunam. POntis. c. 3 .5 3 doctissimus itidem SuareZd. Primatu sum

186쪽

Neque tamen sit sentio praetereundum erit pr. ectu rum illud Ecclesiasticae ima munitatis argument Um, cum Episcopi Concil1j Cartha in ensis,Valeriano,&Galleno in Christianos immaniter j,uientibus, nulla prorsus habisaratione, quod imperialibus constitutionibus csset statutum, a tutelae munere obcundo non senatoriam dignitatem, non aedilitatem, non Collegia, non deni que religionis diuersitatem excusare, contrario decreto, sub graui poena, sanxerunt, nulli unquam liceret Cleri Cum tutorem in suo testamento scribere Cypria epist.

At Patrum S: Conciliorum testimonia depromatur, ut Veritatem hanc etiam ipsistia pervicacia obcaecati Velini, nolint intelligant. Clemens Romanus epist. p. Si quis ex Fratribus negocia habent interse apii cogmtores culi non iudicentur ' apudire teros cclisiae, quidquid illud est iri tur. Athan. epist. ad Solitarios, deConstatio qu ritur, qui Iudicis munus in Ecclesiis sibi arrogabat ,-- λαο ν

iudicium Epi coporum inquit , clu: cum eo commone habet Imperator, se contra ista minis ae aris constantur quid opus es hominibus ital S scopis, quando a condito an aud:Ium

187쪽

cio socios sumpsit.

Ioannes Damascenus orat 1. de Imaginib.Paremus tibi Rex in ijs, quae ad vitae ciuilis, iacia pertinent, di in tributis, de ligalibus , congiar tu soluendi , quorum tibi quantum a nos 'ediat, munus et creditum, ac demandatum. At in Ecclesiastici rebus statuendis, ac d cernendi, habemus Pasilo res, quino is locuti uni erbum, es, atq ei lituta cole si Z:ca tradiderunt, non trans erimus terminos simpiternos, quos o : Patres, strico aut tu runt, sed quae nobispraescripta

Lucifer Cala: itan lib. . ad Conflant pro Atlaan; f obatest pernos secium Iudicem, proba te ad hoc conbii tutum

Imp ratorem procit nos armis tuis ad omnem implendam νο-luntatem, amicitat I9iabolip duceres, cum pro re non possis,

q-ia praeceptum bit tibi, non, um non dominari Epys A pedita eorum obedire a tuis et is subuertere roram di creta tentaueris sit u ris in 'perbia comprehens morte mori ius tu sis. Ambros. epi l . . ad Valent in T almatiu me Tr: unus , Notari 2 mandato dcc. Postulans post Iudices eligerem S c. Cui rei respondeo, it arbitror ompetfnter,nec quis Mam contumacem iudicarem debet, cum hoc asseram, augustae memoriae pater tuus non solum orna ne restondit taedetiam Cibus ui sanxit in ca a fidei, de Fcclesii astici alicuius ord:nu eum iudicare debere, aut nec munere imparsit, nec iure di imilis, haec enim verba, des ipti sunt hoc est Sacerdotes de Sacerdotibus noluit iudicare , 5 c. Idem epist 33. Idem Au rus epist. 66. Greg. . lib. 3. epist. M; ad ianua

188쪽

rium lib. epist. s. lib. epist. 1. lib., epist. 9 lib. IV

epist. 34. Concilia item quam plura accedunt Antioch. an.

II. 2. Chalcedon can. . Rom. p. can. Rom. 2.can. 16 Carthag. . an. 9. 48. Mileuitanum can. 9.Veneticum can. 9. A cathens can. 8.M32. Epauens can. II. Aurelian . . can. I. Matiscon p. an T. 5 8 &32. Matiscon 2. can. 9.&IO. Toletan . . can. 3. Antisi doren can. s. Paris cap. i. d. foro compet Lateran .sub Alexand. III. can. 43. Constantiens Sess. i. Lateran sub Leone 1 o. Sesi'. V. Trident. Sesi'. 2O. c. J.

Non igitur Honorio,& Arcadio,non Iustiniano,aut M. Carolo immunitatis Clericorum initia sunt tribuenda , quae lege diuina duxerunt exordium, eaque con stanti ac perpetua Ecclesiae traditione, ab eius initio, supra omnem memoriam eadem semper fuit, licet postea lunam Pontifices illam confirmarint . Principibus omnibus seruandam, sub censuris etiam praeceperint, C.

nouerit, Sicap. gravem. d. sentent. excommun; cap. fin.

d. reb. Eccles. non alien cap. quamquam d. censib inc toto fere tit. d. immunit Eccles in decret 4 in sexto; Potestas enim diuina est qua Christi Vicarius , uti supremus Pastor, cunctos soluere, Mobligare potest, ubi lupernaturalis boni ratio exigit, cui tunc omnes parere tenentur; Nimium sane vilesceret dignitas eorum, qui M. inquit Constantinus, non hominum sed Dei iudici sunt reseruati qui ordinem Sacrum honore, reuerentiaq; spoliant,omnem certe diuini Numinis me tum,&cultum, Omnemque religionem possum ripatiuntur, immunitas ergo ad tanti muneris dignitatem,

ranquam

189쪽

EXpvNCTIO. 169tanquam necessariam a Christo commendatam necessum est dicere; neque Principes suo iure priuarunt, quia idem statuerunt, quod iuri diuino, naturali est consentaneum . Innoc in d. c. a. d. maior δ Obed Panor. Felin &Dec. in c. Ecclesia S. Martiae d. const. Rebilis. in concordat. lit vlt ubi Practici Papiensiis contrariam sententiam falsam,&damnatam dicit, Aluar. lib. i. d. planct Eccl. c. a . in n. Dreido. lib. i. d. lib. Christ. c. s. Couar. Pract.quaest. c.3 concl. 3. 5 . Soto in .sentent. dist. 2J. q. 2 art. I. concl. c. MOl. d. ivst. Sestur tona. I. tract. 2. disp. 3I. g. tertia Vero, cnriq. lib. 7. d. indui. c. 24. C. Bellar. S Suare Z locis supra adductis, eadem denique ma munitas priuileg ijs aucta est primum a Constatino Magno, qui causam Ceciliani Episcopi ad Romani Potificem detulit a nominationibus, S susceptionibus deuecu Ecclesiasticos declarauit ma munes, me amplius mae-io. culati iudicio discuterentur, quae ab Episcopi constitu ta forent edicto vetuit Optat mel cuit. lib. p. contra Ti eod.

Ne vecterici ad causam dicendam inius vocarentur, ad Numidiae Praefectum ita rescripsit, Leviores diuinorum e. apicum, , Hlodiaconi, caterique Cloaci, tu per iniuriam Haereticorum , ad Curiam deuocati an , absoluantur, de ciςii caetero ad similitudinem Orientis, minime ad furiam euocentur,st immunitates leni ima potiantur, Nicepsior C. Bar cod.

Deinde a Constantio prcluecta fuit, qui Clςri Q

vectigalibus, ct muneribus exemit, atquc ne ludices usurparent sibi negocia Ecclesiastica, neue causas cog- s,ba noscerent Clericorum, statuit, C. Baron. d. tOm. 3. anno. '

190쪽

17 CAP. QUARTI 338.3so.&3JJ Verum haec immunitas, licet Clericis concella ab Imperatoribus fuerit, non quidem uti beneficium, aut priuilegium eorum, sed debita, senecessaria iuris alieni re stitutio debet aestimari, ne Christiani Sacerdotes Ethnicorum, Hebr orumq; Sacerdotum, qui plenis ima fruebantur immunitate, deterioris sint conditionis, de ordine praepostero superna inferioribus δε diuina terrenis subiaceant prout verbis costitutionisIustiniant,animaduertit C. Bellar. d. Clericaib.p. cap.2. Ideo Basilius in oratione,quam habuit ina Synodo, admonet laicos,e quorum ordine unum se dicit, ne velint Iudices iudicare,aut pascere pastores. Temere autem mentitur, quod Romani Pontificisius Imperatores, de Reges sibi arrogent, quod Petro eiusq; successoribus, vice suaChristus Dominus cotulit, quo etiam Principes summo Pastori necessario subi

cent, nisi Christi egrediantur uile, extra quod nullibi est salus, veritas, unde Ignatius epist ad Magnesianos,& Philadelsos, Principes, inquit, obediunt aerari, milites Principibus , Diaconi P resbyteris sacrorum Praefectis Presisteri, Diaconi, tis reliquus perus, na cum populomniverso milites Principibus , , Caesares ipsi Episcopo pareant, scopus Christo ut Christis atri c. Et Ambrosi

in orat. d. tradend. BasilicisJmperatorinEcclesia est non Ῥι-pra Ecclesiam lius Ecclesi non Redio Ouisno Pastor Greg. Nazianz. orat. 17. quae est ad ciues timore perculsos

aequo animostretuZVos qηoq; imperio meo aethran lex oristi

SEARCH

MENU NAVIGATION