장음표시 사용
191쪽
bertatem boni consuli, Tot sacri meigregis ovis cra, magnique Pa toris alumna. Idem: imperium nos quoq; gerimus,addo etiam prς' stantius, ac perfectius, nisi vero quin est piritum carn
fisces submittere, Sescaelestia terrenis cedere. Et Bernard ad Corrandum Imperatorem. Legi,omnuanima potestatibus sublimiori insubui asit, quam stententiam cupio γο custodire in exhibenda reuerentia Petri vicario,pscut ipsam obis ultis ab uniuerso seruari Imperio. At nonne Pontificis Maximi, apud thnicos, tanta fuit potestas. praetereamus Haebreos, Ut Tacitus de eo dixerit, Summuni P 5tificem, summum hominum esse γquamobrem calia reformidans Augustus, munus amplissimum, specie honoris, sibi vindicans, illud postea impello semper addere suo exemplo, succesib res edocuit quemadmodum Henricus . Angliae Rex, ubi Catholica religione explosa, sese in omnes libidines effudit quas male coercitas, S. Matris Ecclcsae qualiscunque pudor reindauerat, mutato Papae nomine, Anglicanae Ecclesiae caput seipium renunci ciuit, adeo Vt
mina post ipsum proh nephas proh dolori Cathedra S,
cerdotalem conicendere, atC; sacra profanis immiscere,
Episcopos instituere, S pro libito e sede deturbare, temeraria mp:etate prssumpserit. En ut Angli, non solla in
192쪽
17 CApi TIs Qv ARTI Imperijs, testis est Tacitus, sed in ipsa Ecclesiae Monarchia sexum non discern ut, quorumiserrimam Historia praesagisse videtur Simeon Thessalonicensis, dum lib. 8.
d. myster &cerimon. Eccl. ita conquerit ,Uerum hac
non tama; Imperatoribus se laseunt, quam ab Assentatoribus, qui verbis hominum, illisperseu erunt maiora, quam profacultatefacere, ita , sopospromouerent, , translationes eorum facerent, proh Deum ordinatum a Spiritu Sanct huius Ecclesiae Fastorem, alterius Ecclesiae, ab ijs constitui qui Sacerdot facultatem, io, operationem non habent, praeter πο-luntatem Spiritus anesii, si opus est ad aedificationem constituere eum in maiori Scclesia, Spiritu Sandio, a quo ordinatus es hoc faciendum nonautem seculari potestate. Imo Abbates. Vonachorum, qui Deo dedicat uni, qui animarum curae, per Deigratiamstuntpraepositi,plerumques uni praeter oluntatem Spiritusnnesii, soluunt m ligant, hoc ab ijs obtinentes qui facultatem Charisimatis non acceperunt f inc multae rubnae nostrae, o propter eorum violentiam , qui potestatem iiijs
habere, oe ea raestare ludent, quae eis non congruunt, sedum Sacra vindicamus comunicam que ea nobi cum, putantes Sacrumfacere, ex consecratis Deo, fadium est, utpropria amiser, mus , dcc Sed utinam remedium aliquod haec calamitis tandem accipiat, circedant Caesari, quae aesaris sunt, quae Dei
Deo. Nugantur, qui hoc dicunt Nouatores, minuidiata lari,
non enim Imperato cit Patriarcham edis nodar acit, δε-lo Imperato repto ministrante dque non tum quia est Vindex, ac defen or, et ex Ecclesiia unctus,sed etiam di adiuuet, r-maque conseruet, quae sunt in Ecclesia dcc.
Quid igitur mirum si Gregorius II Zacharias Leo III Gregorius IIII. Ioannes XXII Gregorius V Ale-
193쪽
xander III 5 plures alio Ponti iaces hac suprema potestate si sint, constituit namque Dominus Vicarium suum super gentes, S Regna , potestatemque ei dedit amplissimam, ut euellat,& destruat, C disperdat, Maedificet S plantet. Quartum tempus, a Carolo Magno i deinceps prosequitur, quo, ut dolo malo usurpatam a Pontilicibus potestatem illam summae Iurisdictionis quae ipsis a Christo fuit immediate collata, eorumque Maiestatem fraudibus paulatim auctam furtimq; euectam fals0 persuadeat, plura effutit dira mendacia calumniasque impius effundit,quibus iniquus impostor Saciiiicia,Orationes,suffragia, cunctaque pietatis opera irridens,eosdem Pontifices nedum stipem malim rogantes ringit, sed Principum munera Lobbitiones, quae ponte ab ipsis elar raebantur Ecclesiae, tamquam necessarias praestatione aitu praescripsi illa Quamobrem, Catalogum quendam de his conlatibi curasse, quem singulis annis, in die cenae Domini alta voce coram Pontifice legi
Haec a Duareno, in suo tract. d. benefic in prua c. c. sumpta videntur, qui falso scribens, huiusmodi potat neas oblationes effectas est postmodum necesssarias, ad id probandum adducit, cara omnis Christianus de
cbsecr. dist. i. qui nihil de hoc, sed ab his qui istae intcr- sunt Sacrificio, aliquid Deo offerendum esse dicit,
can statuimus 6.9. . ubi decimas praeter Episcopi voluntatem retinentes, communione priuantur. Mendacium profecto cui nullus viamiam creticus
csi minisci simile visus est, neque eiam alium eo die legi
194쪽
anathematis profertur sententia, Haeretici omnes primo loco recensentur ..
Videas rogo apud Amianum lib., 7. 5 apud C. Bar.
quant que fuerint opes Romanae Ecclesiae, quae Ethnicorum prouocabant inuidiam,vnum tamen pr tere uim
dum non videtur, quod veritas ab eo extorsit, Pontifices scilicet diuith iam, imperio auctos, in eorum Aulam peritissimos viros undique conuocare caepisse, quorum sapientia illecti omnes eo confluebant. Non ergo mimorum&Sicophantarum Asylum erat Pontificum Aula, ut mendacissimi Sectari adlatrant. Sed&Reges irridet, qui Apostolica Sedis maiest tem agnoscentes annuae praestationis Censu propria Regna idem subiecerunt, maximisque donationibus Romanam Ecclesiam auxerunt unde S implices hae retica temeritate appellat. Quamobre prudentes iudicio ipsius erunt omnes Lu, theri,&Caluini sectatores, qui Sacrificia,&oblationes ab Ecclesia eliminarunt, atq; pietatis opera cuncta, sine quibus mortua fides est , tanquam superuacanea,
frustratoria arceant, cotra expressa diuinae scripturae verba, Conciliorum, Patrum, Theologorumque comunem assertionem,' contra antiquissimam in numquam immutatam totius Ecclesiae consuetudinem, pro- ut C. Bellar. lib. 2. de Eucharist.&lib. item . . iustificat. lib. . . s. d. bon operib. liquidissiliae demonstrat. ι
195쪽
At illud praecipue exhorrescit, quod Principes tunc, e Iudice, fatui, non amplius a Caesare, ut par esse dicit, sedi Romano Pontifice Regias Coronas suscipere
inceperint. D HAt non ne iure optimora postquam nullus est Rex, qui tantsi imperatori tribuat, ut hoc subiectionis argumentum ipsi velit exhibere, cum ipsi in suis Regnis eandem, quam Imperator in sua ditione, summam habeant potestatem, Romanum vero Pontificem Patrem agnoscunt,proptereaDominum habere non dedignan. Et quid causae fuit, ut haec adeo torquere deberent nouum hunc lisperi patronum, non ne Imper uim mRomano PontificiGermani acceptum referre, vel etiam inuiti coguntur 3 de quo suo agemus loco; nonne solus Papa Imperatorem Sacro diademate redimit, J Caesi
rem augurata adeo quod Imperator dici non possit, antequaga Romano Pontifice eius electio probata,ab eo Corona donatus fuerit; ita sancitum refert laber. lib. p. infin. . Vt ne qui quam audacter Romam Imper siceptrum res re Princeps reat,seu Imperator dici, aut se, nisi Papa Se-
eique commiserit insigne Imperiale, ς Vide C. Baron tom. H. anno. IOI3.&C. Bellarm. d.
transt imper lib. p. c. 4. lib., c. Lapud huius Sanctionis praescriptam formam usu comprob
N. Cum sub Mauritio, inquit, inter Episcopum Romanum, de Patitarcham Conitantinopolitanum, super
196쪽
I 6 CAPITI Q v ARTI nomine Cecumenici controuersia haberetur, uter eorum, Vel terque, ita appellandus foret, neque a Mau ritio fuerit definita, tandem sub Phoc ordinatum est, Vt Romano adderetur nomen Papae, quod antea Om nibus Episcopis erat commune, Constantinopolitanus Vero Cecumenicus inscriberet, prout ex Panuino in vita
Bonifacij III. legi potest Hoc eodem argumento Primatum apho Tyranno scelestissimo , Pontifici Romano tributum
blaterarunt, Luth. in lib. d. supput tempor Caluin instit. lib. . cap. 7. . t 7. Centuriat mendaciorum Centur. 6. Illyric. in Hist. d. Prim. Pap. 4ecentiores Caluinistae, Molineus, Otho manus 5e Morneus. Sed haec impiorum vanissima commenta, satis supe que confutarunt, duo illa fulmina belli, qui Catholicae veritatis hostes profligarunt, debellaruntque, C. Bar. tom. 8. anno. O 6 Card Bessarm. d. Rom. Pontis. lib.
At mentitur,' turpissime quidem , dum , inquit, Phocam decreuisse , quod Romano Pontifici nomen Papae adderetur , Constantinopolitanus vero semper
Quoniam Anastas. Paul. Diacon Hist. Longobard. lib. . cap. i. Addent ad Eutrop. Bed libro d. sex
Phocam dumtaxat declarasse acclesiam Romanam omnium Ecclesiarum esse caput nam Ecclesia Constantinopolitana primam se omnium Ecclesiarum scribebat hoc tamen Phocae rescriptum nihil iuris Ecclesis Romanae tribuit, sed cecum enicae nomen,quod soli debetur
197쪽
betur Christi Vicario Conflantinopolitanum sibi iniuste arrogasse decreuit, neque verbum ullum poenitus facit, de titulo Papae, Romano Pontifici addito, vel de oecumenico Conitantinopoli Archiepiscopo relicto. Imo haec eadem ad amussim .ij idem scriptoribus adductis, Pan uinus, in vita Bonifacij recenset Addit vero quod postea tractu temporis Constantinopolitani Antistitera, oecumenici titulo se ipsos insigniri caeperunt, quod uniuersalis nomine, ius in alios Episcopos sibi vindicare praesumpse iit, sed ut primam omnium post
Romanum pontificem, tenere sedem, hac nota declararent, verum haec acta dicit mortuo iam Photio, scilicet post annos octuaginta, supra ducentos, postquam
Phocae rescriptum anno coc . emanauit, C. Baron tona. 8 eodem anno Photius vero anno 886. moritur. C. Baron anno praedusto tom .io. Mendax igitur in hoc quo
N. Ecclesiam Romanam specie donation uran, quas a Pipino, Carolo Magno , 5 Ludovico eius fili, rece '' 'pisse iactabat, multas caepit Vrbes Occupare. QVoniam vero tantorum assertione testium , huiuscemodi donationum veritat cm , adeo manifeste elucescere animaduerterat, quod mendaciorum nebulis obuolui nullatenus poterat. N. Fatetur id quidem, sed inquit, licet de illis attinen turduo Carnotensis, in p. s. decret cap. 4. An se harus in Colle ei. Canonum lib. . Gratian in cap. ego Ludovi
men nullus historicus Antonino vetustior,harum dona
198쪽
i 8 CAP. I ARTItionum meminit, praeter Leonem Hostiens qui paulo antecessit, trusi tot grauissimis scripto ribus, non iit' benda fides. SEdalio tendit,nimirum, ut Romanae Ecclesiae Summum Pontificem suo deturbans Maieitatis e solio, haud exemptum este persuadeat, ab impio dirae Tyrani. dii iugo, quo Imperatores,per vim &iniuriam Pontifices subegerunt, ideo Henrici IIII. Ludoviciiij. iothari eius filiscostitutiones impugnare nititur, ad quod
Molineum aduocat patronum . . I 3ςψm' quidem Molineus Maiestatem Pontiliciam
, ' funditus euertere posse ratus , si concessiones , quibus
Imperatores Ecclesiae Romanae debitam restituerunt libertatem,commentitias, inualidas demonstrasset,um de primo Bibliothecarium , tamquam earum promulgatorem aggreditur, cui nullam prorsus fidem esse habendam, ut suspecto dicit, Rodscripta sua consarcinarit ex quibusdis Apocophis, me sciis cripturis inscrinio . et
Bibliotheca Papae repertis, modo essent in Dominii fauorem. Postea vero, eam improbat sanctionem, qua Constantinus. IV. Imperator, Benedicti II sanctitate e motus, liberam esse statuit Pontificis electionem, nullaque Imperatorum, vel Exarcharum egere confirmatione, eamque ut falsam tribus ratiocinationibus potissimum impugnat. j4ἡtiua Prima, Quod Benedictus vix decem menses vixerit, unde ultra mare eius Sanctitas innotescere vix poterat.1hὸν Altera, quod virtus Benedicti potius mouere de , 'ri' buit ad obseruandum tam utilem receptum mo
199쪽
Vetui quanti ponderis haec sint, Sesan Molineo digna, vel responso egeant, quisque iudicet Manimaduertatio 'o quomodo impiam diramq; t rannidem teme- te scrpatam in sacrosanctos Christi Vicarios, tuorum
electio omnino libera, S ab omnipotcstatis secularis imperio prorsus immunis eue debet utilem, receptumque morem dicat, homo qui cum religione pietatem, humanitatemque exuerat, I cui unus Romanus Ponti- fees praecipue fuit inuisus, i. en N. Tertia, quod numquam ess ectum sortitatues ,Vt iuri expresse attestatur, inquit, Volaterranus Antropol lib. 12 ex cuius verbis potet deprelaendi, Vel modico tem ritta. pore seruatam non furasse, de quo fatis constitit in Paulo post Benedictum, S in Conone apud Platinam.
T Volaterranus quidem hoc nullo pacto unquam 4 cogitauit, sed catum, inquit, modico tempore seruatam fuisse hanc Henrici constitutionem, quam vere factam aperte tellatur Platina vero in Conone 5 alijs, qui post Benedictum electi sunt Pontifices, ne verbum quide de confirmatione imperatorum. Neque obijcias Gre rorij IV. exemplum, quoniam in eo hallucinatum esse Platinam inferius demonstrabimus, ipsaque experientia eius reuincit errorem siquidem Ludovicus, Lotharius ex prellis confirmarunt sanctionibus, hanc usurpati iuris remissionem, a Constantino factam,c terique Caesares, vel nunquam ipsam infringere verbis, aut factis praesumpserunt Nessi aliqui Schismatici Impe
ratores, hoc attentare cogitarunt, Vt Henricus N. Fn
derici II J III. Ludovicusque Bauarus iusta Anathematis sententia icti vitam cum morte miserrime com
200쪽
18o Api Tis 2 ARTI mutarunt, neque tamen efficere potuerunt, quin semper libera non fuerit Pontificum electio usque in hanc diem iide igitur Volaterranum toto errasse celo. Quoniam vero Platina in recensenda hac Constantini sanctione, etiam Romano exercitui ius eligendi
Pontificem tribuere videtur, inquiens P deinceps,qui naClerus, Populus, exercitu que Romanus in Pontificem delegisset, expungendus erit ex Bibliothecario qui verbis his
in Benedicto ala, Suscepit Diuales tu si nes Cleni. on Zantini fagni Principis advenerabilem Clerum, NP'opulum, atque felicisi. Exercitum Romanae Ciuitatis, per quas concessit, diperyona quae ele Zafueriti stedem Apostolicam e vestigio ab que tarditate Pontifex ordinaretur c. Vides ergo cui potius credendum sit, an Bibliothecario, qui proprio munere res Pontificum, longe ante latinam, 'uidem sincerius, conscripsit. N. Vt autem Molineus Bibliothecarium in supradicta
Constantini sanctione suspectum effecisse existimauit, ad impugnandam Ludovicili Constitutionem , eadem modestia in Gratianum inuehit, quod neq; ei maior sit fides adhibenda, quam Bibliothecario,si quidem
ille domesticus Papq,ωhic Monachus erat, qui ut Poti. ficibus morem gereret, non aliunde quam a Bibliothecario dictum Canonem transumpsit.
AT Clarissimos hosce viros a Calunijs immanissimi
Catholicae Religionis perduellis vindicent Tritemius, C.Bellarin totque alij, qui illustrium scriptorum ediderunt elogia. N. Prima autem Molinei ratio, qua Ludovici rescriptum impugnat, ea est,qnOd Omnes qui eam indigita.