Balth. Nardii Arretini. Expunctiones locorum, qui in libro de Papatu Romano ignoti auctoris deprauantur, mutilantur, & tam falsò afferuntur, quam in prima parte Reipub. M. Antonii De Dominis, vnde per compendium videntur congesti. Animaduersiones iti

발행: 1618년

분량: 442페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

211쪽

Sed pro Nicolao lunt, Theophanes in Chrono

oraph. Metafrastes in vit. S. Silues cap. q. Zonaras, Gaedrenus in Contantin idem Caedren in Sencs- conoma, Michael Clycas, p. 4. annalium Nicephor. hiit. lib. . cap. 29. s. Monologium Graecorum Κalendis Ianuariis Ammianus lib. 27. cap. 2. ZOZimus lib. a. d. Const. Author actuum Silues. apud Vincen. Burgu lib. 3. cap. 7. 33. Damas in Silu Gregor Tur-ron Hist. Franc. cap. o. Beda d. sex lat. in Constant. Huacmarus invita S. Remig. An. Bibliothec in Chron. Ado Uienn. in Chron. aetat. G. Marian. Scol. In Chron. anno. 32i Berengarius Abb. d. Inuent. S. Crucis, Honor Au usto d. mi pec. Eccles Hugo Victori. excerpt. prior lib. 8. cap. i. Otho fri ling. in Chron. b. . cap. I. Godfrid Uiterbien p. s. Chron Conrad. Visperg. mConstant Alberi. Staden in Chron anno. 3I . Marim. Polon .m Sila. MatheusVuic est monast.m Chron. anno 3io Isidor. Hispalen. in hist.Vgos loriacen. in Chron. d. Constant. Io. Salisber. lib. . Polycrat. cap. 6. Paul. Diacon est. Longobard. lib. . cap. IO. alias 28. cap., 'Iustini. imperat . in auth cit. Ecc. Rom. cent. anno gaud praescript coli. 2. EcKbertus aduersus Catharos terna. 3. Balsamon in Nomo can Photij it . . Vinc hipold. Bebenburg. de veter Princip. Germala. Zelo Gennadius scholar Patriarcha Constantinopoli. DPrim Rom. Ponti secto. Iuo Carnotensis p .decret. cap. 9. Platanam Marc. Sigon. Hist. d. Ocident.

Imper lib. 3. d. Baptismat. Constatit Patres autem de Polatifices consulto praetereo, ut de re historica verse

212쪽

rsa in P UT I itatem ex historicis eruamus, atque impudentiam pςriniuriam irridentis iure irrideamus. Neque mireris Lector Molineum in hos sanctissimos doctissimosque Pontifices obicere tanquam sacra: scripturae verba in uerterint,eius namque perditissimi Dfrontisque Magistri discipulus fuit, qui blasphemare ausus est, Christum ipsum in quo sunt omnes Thesauri scientiae, sapientiae Dei, scripturae diuinae locos in alium flexisse sentum: verum est igitur ipsius saluatoris praesagium, si me sunt perlecuti, vos persequentur, non enim est seruus maior Domino suo. ςxpς di Octaua, quod re ipsa falsitas huius Canonis deprehenditur ex eo, quod Platina scribit de Gregorio . vitrente adhuc Ludovico electo , quem tantae modestiae iste dicit ut Pontificium munus non prius obire vo-lii erit,quam a legatis Ludovici ob eam causam Romam

missis confirmatus esset.

V Erum si Molineus, tot tantisque Clarissimis scriptoribus, qui hanc Ludovici Constitutionem as serunt, fide noluit haberi, quo iure nunc uni Platinae tantum tribuit, ut ipsius testimonio standum omninosi contra omnes iuris utriusque regulas, quitestis unius dictum nullam facere probationem statuunt profecto ex innumeris historicis,eorumque praecipue,qui res gestas Pontificum scripserunt, nullus alius Platina excepto, hoc de Gregorio narrant, quamobrem asi ertio ipsius non quidem erroris suspicione caret, quod eidem

in pluribus alijs Pontificibus,&iure sane optimo obicitur , ut ex notis Panuini animaduertere licet.

Prauertim quia ipsemet Author , neque Eugenium

213쪽

E, O. 93II. neque Valentinum,qui inter Paschalem in Gregorium intercessere, neque Sergium II, Leonem IV. Benedictum III, qui poti Gregorium iuccessive ciccti erui, hanc Imperatoris confirmationem expectasse, aut que-sisse scribit, prout verisimiliter quidem expetenda erat, neque Ludovicus aliter fiet pactus csici, si res vere se haberet, ut de Greg. narrauit, ne scilicet iura imperij cxolerent, imo Nicolauma renunciatum, in solio Apo. stolico collocatum, consecratum, ac demun Corona Pontificia re dc mitum refert, pi Ludovico Romae degente, neque tamen dicit, vel quod Imperator electioni interfuerit, aut confirmauerit, rem autem tanti momenti reticuisse non est censendum, postquam invitis aliorum Pontificum , quorum electioni Imperatores praebuerunt assensum, hoc numquam praetenosse vi

demus .

Sed quod magis urget, in Hadriano II idem author haec scribit, Legatos quidem Ludositi , qui eam obcah masserant, indignaros , quod a quam dum eledito, Coronatio

Ponti cis agerentur, inter sepotuissent, it authoritate imperatoris interponeri GP quamuli ea ration satis ipsisfaciam ideretur, quod multitudinis oluntatem,in tanto thmaltu mi od rari non potuisse eo tamen rectet tauros, si virum optimum emo

resalutarent, I c. Sed animaduertas obsecro, quae subdit,dec. 'cere id legati, quamquam aperte cerne cnt, Cyrum, γγ opulum et en di)ontificis totam authoritatem ibi Tin tiare, ne deinceps Principis cuiWdam nutus rape laretur, forte etiam ilibertas Ecclesiiastica, tum innot sceret, dcc atque ne hoc ipso Ludovico inscio, aut inuit actum putes, pergit Planina, Superuenere a Ludovico Imperatore literae, quibus Ro-

214쪽

194 Ap. QUARTI mandis admodum laudat,quod summum Pontificem anae a

di, et integre creassent,no expectato aliorum otici rationem adducit, quiforte ea in re ob ignorationem persenarum in

rudici habuissent, qui enim,inquit Platina, fieriposse dicebat,

ut Peregrinus, m hostes digno 'er possit,in aliena Republica,q-ispotissimum caeterispraeferendussit, id maxime ad Cives per

tinere e c.

At non ne haec toto Coelo, diuersantur his, qua idem Platina in Gregorio 1 v. de Ludovico dicit, quona obsecro pacto Pontificem obire munus, non antea sinebat, quam ipsi confirmasset, ne iura Imperi amitteret, si nunc reclamantibus Legatis eius, rem ipsis non vocatis peractam, nihilominus sancte, integre creatum Pontificem scribit, eius voto minime expectato,quod deinceps seruatum legimus, quamobrem de Hadriano III. idem Platina inquit, tanti animi fuit, ut initio Pontificatus sui statim ad Senatum Populumque retulerit, ne in creando Pontifice authoritas Imperatoris expectare tur, atque libera essent kCleri ,ri Populi suffragia. Atque ut omnem aduersarus praecidat ansam, ne dicerent Nicolaum prim satis constare a Ludovico confirmatum, ex praesentia ipsius, subdit, quod quidem institutum, a Nicola tentatumpotius, quam inchoatum diximus, ut hoc etiam explicaret,Ludovici nullas extitisse partes, in creatione eiusdem Nicolai, qui cum Imperatore multa collocutus tantum fuit, ad Pontificatum, Imperium

pertinentia.

Sed Molineo concedamus Platinam vera testatum. nullum profecto Gregorius libertat Ecclesiae intulisset praeiudicium, quam Ludovicus ea tantum lege Roma -

215쪽

ni reliquit, ut sine aliqua promissione , ambiguitate,

kcontradictione, more canonico , electio cret, ut in dicto cap. ego Ludovicus I c. animaduertit Slgo n. lib. . . d. Reg. Italiae ad annum i 7 quod ambitio&auaritia Romanoruma leo inualuerat, ut plerumque potentiores, ditioresque Pontificatum ambirent, Vnde Schisinata saepissime oborta non ignorabat, quamobrem Pius imperator,de noui Pontificis creatione certior fieri voluit, ut ambitum, Umoniam omnem ab Ecclesia Dei arcereti, Gregori figitur tanta fuit modestia, quod Legatos Imperatoris, hanc unam Ob causam, ex pectandos censuerit, ut eius lectionem omni prorsus suspicione careret atque canonica esse constaret, prout disertis, et bis P latina scribit non prius Pontificium munus obire voluerit, quam a Legatis Ludovici diligenter, sua electio discussa eii et, sed hac de re alibi erit agedum, hactenus Molin US. Postmodum Author, ut Imperatoris potestatem in Romanos Pontifices offunderet, ea refert, quae FIidericus I. aduersus Alexadrum III legitimum Pontificem, ditillimo schismate gessit, atque ab illa exorditur Curia, quae ipso Friderico indicente, Papiae habita

est, quam ut et authoritatem quaerat, nomine Conci-lh decorauit, sed hac de re ipsum audiamus ridericum, apud Radeuicum lib. 2. cap. 1 in epist ad Alexandrum, quem Rotandum Cancellarium appellat, caeterosque Cardinales ubi post initium, inquit, et autem huic pesti competens, G De gratum exhibeamus remedium, mi religiosorum irorum consillio,generalem Curiam, oenentum in Octaua Eliphama Papiae indiximus e rundam,

216쪽

CApi TI Q ARTI&c. Item, Ut eandem Curiam tu Conuentum veritatis, dcc Testis 'mihi Deus quia in hac curia, C. Idem in Epistola, ad Hermimanum Brixiensem Epis copum , Ex oncilio itaque omnium , qui aderant , di si

coporum , caeterorumque Principum , 5 c. Unam solemnem, cy'generalem conuentionem dcc latenus adpraedictam Curiam, omni occasione remota venias.

Vides quod ipse Imperator, illegitimum hunc Conuentum appellare Concilium non est ausus, vel hoc a seipso non dixit, sed Diuino cogente numine, Ut ex hoc etiam aperte dignosceretur,non solum quod Concilij

nomine haec Schismaticorum Conuenticula omnino fuit indigna, velum quod Concilia indicere Imperatoris non est Curiam igitur nuncupauit iure sane Optimo, quoniam iudiciis ecularis ad instar agendum esse statuerat, vis ilicet Imperator in ea praesideret Episcopis, O rum vota auditurus, ut postea de summo Pontifice sententiam pronunciaret, disertis namque verbis, haec ipse

expressit in proxime dicta Epistola adEpiscopum Brixi- ensem, inquiens, Et secundum sententiam Orthodoxorum, litem decidere debemus, dcc Licet postea id agere minime praesumpserit, Indignus ane facinus ut Christi Vicarium Apostolicae Sed is Praesulem, qui nulli hominum iudicio subiacet, is praesumpserit iudicare,quem eade sancta Sedes paulo ante ad pedes Hadriani occidentem ,

dum Ponti ex equum conscederet stratoris munus oboeuntem, atque ab ipso Coronam, Sceptrum4 gladium humillime recipientem viderat. Verum enim vero , antequam puerilia istius argumenta expendamus, quaedam de hac Papiensi Curia

217쪽

breuissime animaduertenda sunt. Fridericus iam antea in Romanam Ecclesiam odio exarserat,aegre ferens literas Hadriani, quibus ipsum ob. ius auerat, Pod in eos, ut par erat non animaduerterit, qui Archiepiscopum Londinensem ad limina Apostolorum proficil)entem, Carceri vinculis manciparant, ted potius tam atrox delictum dissimularet, dum Archiepiscopus adhuc vincius immaniter detinebatur,

'Pracipue tamen, visa deuicus in Frid reri. ib. p. cap. IO. inquit,tan uer*s accendera scilicet Germanos, Oderat quo praemis si teris inter caetera ictu fuisse accepei atris,c honoris plimtudinem ibi a RomanoἹ'onti ce collatam, insignia imperi lis Coron. , deni inu eius Imperatores suscet: e, c. pergit Radeuicus. Alcme horum tenorum triciam expositionem Ouditores induxerat, quod a nonnullis Romanorum temere mare

nou rant, Imperium Vrbis, fi I noni ' ne Pontificum, Reges nostros hactenu posedisse, idque non μ-bim dicti, si scriptis, atquepi iura repraestentare,c adposite os tran mittere dec Vides iam ulcus, hinc pima mali labes ac si vulgata non esset translatio illa imperio, a Graecis in Francos, S a Francis in Germanos facta , de

qua tot extant Historicorum.&Imperatorum asserti

nes, apud C. Bellar in lib. d. transtat. Imper ut nullo pacto tergiversuri posti Vnu autem ex Legatis Pontifice, cum hisce litteris missis fuit olandus C Hellarius postea Alexanderi II.

tori fecisset infensos, auersu sibi animii fecerat riderici.

218쪽

crearunt Pontificem, quatuor tantum discrepantibus, qui Octavianum Antipapam Victoris nomine renula' clarunt, Riderico autem Cremam obsidenti , huius schismatis nuncium est allatum, de quo Krantius haec scripsit Sass. lib. s. cap. 18.ea res, est Imperio, olim detruncato repromitteret integrum restitutionem qua e re non inuitus audiuit eam de Pontificat controuersiam.

Cogitans igitur,ut ex actis Alex refert C.Baron.lom. 12. anno. HI' Imperatore libertatis priuilegium,ab ipso Domino, Ecclesiae suae sanctae concessum posse irrit revi iuxta voluntatis suae arbitrium,Papam in sede Apostolicam intrudere, Iam propensor, inquit rantius, in Octavianum pridem ipsi notu cum essetis Urbe coronandus,for rem tum erba desummo Ponti catuferentes existimabantur&c. Conuentum Papiae habendum indixit, atque e dem pergunt acta, Duos ex fotoribus sivi Verdensem in Prageno em Episcopos adfratres qui cum Domino e lexandro venerant in uitatem Annagniam destinauit Aribens non sicut G duocatu cin defensor Ecclesiae fledsi Uuperior Iudex, Dominussivereospotestatem habens dcc qui quidem expanegeneralis Ecclesia IJontificio lexandro cy Cardinalibuspraeceperunt, viri, laua Epiphaniae conuenirent, ad eius praestentiam , audituri, O recepturi quidla ea uria dictar c

Quibus Alexander,magnanimalibertate respondit, quod ipsum ad Curiam, vel ad sententiam Imperatoris

accedere, canonica traditio ac Reuerenda Patrum authoritas non permittebat, Romanumque Pontificemanemine Iudicandum esse eo concessit Victor, ibique,

219쪽

ExpvNCTIO. 'sinquit, Neubrigensis, Ingratiam Imperatoris quicum is Ducibi terribilia uderat legitimus Pontifex id gitime dec&ratus, Gra riderico es confirmatus , siamobrem Alexander

Fridericum excommunicauit.

Ad hunc vero Conuentum, ut itera Friderici ad Brixiensem Episcopum apud Radeuicum ubi supra, demonstrat,vocati fuerant Episcopi omneu viri religiosi quinque Regnorum , nec tamen illicite vocationi patuisse ultra quinquaginta, idem Rade uicus cap. 61. afirmat, neque omnes subscripsisse patet apud cun

dem cap. 67.

N. Ex huius igitur Conciliabit hactis atque ipsius Frbderici verbis primum hausit argumentum, quo ut Concili conuocandi Potestatem inius confirmandi Romanum Pontificem Imperatoribus vindicaret, adducit ex Radeuico lib. 2. gestis Friderici cap. sc Epistolam ad Episcopos transmontanos,&Spigellium ad eum . Guntherium lib. 3. Ligurini.

CVius quidem Epistolae post narrationem schisma

tis,quo tuncEcclesia 5flictabatur,li clunt verba, Ne itaque in tantae discrimine scordiae. niuersati Ecclesiatericlitaripossit, Romanum Imperium, quod ad remedium tam terniciosi morbi, diuina Clementia prouidit. niue rumsalutide; tposcit prouidere, dcc Coadunatis itaque in unum omnibus Episcopis,dec. Quod a io opus esset inuestigauimus ex dicretis Romanorum Pontificum c in statutis Ecclesii veraciter accipientes, quod ex orto schi male in Romana Ecclesia, ex duorum po stolicorum dissensitone, ambos vocare, fecMndum siententiam,s Concilium Orthodoxorum litem decidere

deberemn.&c.Pergit postea quod Curia indicta Alexan-

220쪽

2oo CAP. QUARTIdrum, octavianum ad eam vocarit. Vtrum autem responsum eorum qui assentabantur Imperatori, vel potius e re fuisset adducere acta Synodorusinuessanae, Romana subsiluestro sub Sirnacho, sub Sixto III de sub Adriano II aut Chalcedonensis contra Dioscorum , in quibus piima Sedis Praesulem

neque ab Augusto neque a Regibus, neque ab Onani Clero, neque Populo iudicari posse explicatum fuit, seu Mileuetanae in qua etiam Clerici, qui Iudicium

Imperatoris sp5te subierunt, grauissime plect tantur, aut summorum, eorumdemq; sanctitate celeberrimorum a tui a Pontificum decretales Epistolas,Patrumq; de hoc assertis rionesezepla Magni Constatini, aut Basilij, qui non Pa- ς. ζῶ pae MdEpiscoporu causas cognoscere aperte recusarunt, cinc , ipse Fridericus dicat apud Radeuicum eod. lib. a. cap. 4ςiς - , conuocatis apiam piscopispostquam dixit sommprudentiae committere authoritatem diffiniendi maximi illius di jummi negocj cilicet iudica liquis ex duobusfuerit canonice e=Eius Pontifex,haec loquitur T eus enim constituit os sacerdotes,

potestatem obi dedit de nobi quoque iudicandi quia in his quae ad Deumseunt non est nostrum de obi iudicare, S c. vides quam ob causam Iudex ipse esse noluerit, quod scilicet nullam haberet potestatem. Gliunterius autem nil prorsus de eo ad quod adduci-rcs M tur,item Spigelirus imo contrarium scripsere, Alexan- fio=ii, drum scilicet sedato schismate pacem Ecclesiae attulisse, Octavianum vero intrusum,4 falso Victorem appellatum dicit.

., Spigellius,quam integer testis sit,ipsemet fateatur,:.ὸ4ὸ 4,. add. Ligurini Q .lib. Vbi Alexandrum electum dicit, in

Caesaris

SEARCH

MENU NAVIGATION