장음표시 사용
251쪽
Autla. d. oderat Helesponti, atque ex Nicephor. aliis alii maduertit Gloss. in ipsa Autla. d. priuil. Canon. autem Gratiani d. Conflantinopolitano Episcopo est, non ergo ad rem adducta facit, non tamen omittam m. peratorem haec propria authoritate sanxisse, sed a Vigilio Papa definita in nouauit .ut ipse in Auth d Ecclesiast. tit . . per tempus,aperte dicit. N. Ad idem adducit Auth. eandemd Ecclesiast tit. f. sancimus, quae statuta Concit Nyceni . Constant. VI. Ephesini S chalcedon vicem legum obtineant, Conllantinopolitanu Episcopii secundum earum definitiones post Romae Episcopum elle secundum.
V Erum ubi legerat Iullinianus in Nycena, Ephe.
sina Synodo hoc statutum de Ch ilcedonensi, iam e rimus, quam vero idoneus testis ipse sit,audi.
Synodum tertiam Contantinopoli habitam sub G stantino III in qua haeresis Monet helitatum damnata fuerat, eamdemque i Pontifice Agathone confir
Ver ina non eam esse, cuius Canones n. Ol. circumferuntur quod primo ex tempore conuocationis virtus
que apertissime deprehenditus legitima namque rue. t Constantino IlI imperante die, . mensis Novembris anno 68 o. inchoatur,ut prima ciuidem actione in prob. 6. Synodito in Concit 3 habetur, decima sexta Septembris anni i68 i. vltima sesso habita est. Pseudo vero Synodus ex qua Canon ille adfertur ab Hereticis coactas i Iustiniano fuit annici decem eroo annos post primam veramque Synodum absolutam prout tertius huius Conciliabuli Canon in quo die pri-
252쪽
23α UT I I, T ima actionis scriptus est, aperte demonstrat, post Turrianum animaduertit Card Baron contra Thara sum Constantinopolitanum , de Theophanem Om.
Sed idem Theophanes Tharasium redarguit, qui Patres, a quibus sexta Synodus habita fuerat sub Constantino II post annos quatuor, vel quinque ab eiusdem Constantini obitu , regnante Iustiniano, iterum coeuntes, hos adulterinos edidisse Canones inepte qui dem commentus est apud Thurrianum a Card Baron.
Hi quo nam pacto Canones hi sext adscribunturSynodi ii Episcopi eorum authores, in oratione ad Iustinianum iuniore,quae extat ante ipsos Canones,ea nimirum ratione sancitos asserunt, ovium an i etniversales duae Synodi,in haci erante, vel obstematrice C hitate, congregat una quidem temporibus diuinae recordationis Iustiniam, altera vero sub piae memorial onstantino dcc. Ca- non es nunquam conscripserant sit cui reliquae Sanctae quat hor uniuersales Synodi, dcc Propterea ergo tuaepietatis tu uin hac Dei observatrice Cisitare,c imperante urbe congre i Sacros nones sici ipsi mus , c. Non ergo in sexta Synodo decreti sunt, confessionem huius commenti apertam ha
Et cum nouus iste Episcoporum Conuentus post annos decem, a sexta Synodo peracta, dimissa habitus fuerit, quomodo eadem Synodus poterit dici, profecto ubi tam longum intercedit temporis interuallum,
actus subsequens non continuat primum, sed nouus,&diuersus censetur. Praeterea
253쪽
Praeterea legitimi illius, verique Concilij confirmationem ab Agatlaone Pontifice liost ullarunt Patres
quorum Epistolae extant, inter Epistolas Leonis,
apud C. Baron. legitur tom. 8 anno Si ipse que Agatho Apostolica aut horitate probauit vide C. Baron. anno iam dicto. Huius autem pseudo Synodi licet Iustinianus,&precibus prina o deinde vi, Sesarmis eorum confirmationem extorquere Sergio Pontifice conatus sit, ab eodem Sergio penitus reiectos improbatosque asserunt Paulus Diaconus d. Rest Longobard. lib. 6. cap. II. .Beda d. sex aetat innutilia S C. Baron eod. om. . anno Et quamuis Iustinianus ad Ioannem, qui Sergio luccesserat, legatos hanc Ob Causam praecipue miserit, ut Concilio ad hoc coacto, Canones cxti Synodi nomine editos examinarct, qui sibi viderentur probandi confirmaret, reliquos vero re ij cerct, re tamen infecta reuersi sunt Legati, tellis est Bibliothecar in Ioann. C.
Neque tandem Iuttinianus ipse hoc assequi potuit a
Pontifice Constantino post Ioannem, licet eum Constantinopolim proficisci hanc unam ob rem solummo.
Sed neque ab ullo timorientis Patriarcharum, huius modi Canones unquam fuisse receptos, ut pote qui ad Concit vocati non fuerant, testis est Bibliothecarius ad cuius usque tempora , intacte statione corum dem non amiciscuerasse dicic, apud C. Baron. d. tom. 8.an-
254쪽
234 Api TI PINTI Quamobrem neque ulli Graecorum Annalium Scriptores huius Synodi mentionem fecere, qui nullam aliam silentio praetericiunt, sciebant enim ab omnibus erraticam esse nunc palam, quod illegitime conuocata habitaque sit. Sed re vera quid magis impium excogitari poterat, quam damnatam a Stephano PapaCypriani sententiam
de rebaptis indis Haereticis, Catholica mas serere canonea . quid foediusquam,ut Canone . statuitur, contra Veri tatem Catholicam caelibatum labefactare Clericorum,
quibus ut nulla sollicitudine praepediti, ea dumtaxat cogitare possint, quae Dei sunt Rclinan Ecclesia, quae Diuino spiritu matur, nullatenus prolabi potest,sciens prudensque interdixit. Quid absurdius Cano neue s. quo Sabathis quadragesimae ieiunium vetitum est, pluraque alia huius veritatis
argumenta congessit C. Baron eod. tom. 8. anno. 692.
quae hic recensere superuacaneum duxi. Uides igitur quanta sit authoritatis impium Conciliabulum Schismaticorum , qui aemulatione aduersus Latinos in rabiem acti, nomine generalis Concilij, contra Romanam Ecclesiam hanc appendicem Canonum sexta addiderunt Synodo Balsam in Photi Nomo Canone C. Bellar d. Rom. Pontis lib. 2. cap. I 8. C. Bar.
Hinc Humbertus in lib. contra Nicetam, Non m rum sit, a thom Papae Sancitis iambiust M. norit
mestra impuratu deliramenta, quae aut corrupistis,aut finxistis capitula, cum etiam ipsi Domino Iesu, edi Apostola eius imputetisfigmenta, unde non cientes ste tam Synodum ad destruen-
255쪽
ExpvNCTIO. 23 Silambaer sim Graecorum cisonothelitarum non autem adtradendum Romanis nouas in stitutiones o rcgatam,capitula,qμα nobis s. eiu authoritate opponit:s, omnino, Miam tu,quia prima, C e vostolica Sedes, nec ab litando ea accepit, nec obstem Mat hactenus Et quia aut uni nulla, aut νι 'o libuit depra tu ant. N. In texta, inquit, Synodo Cartilaginensi can. IOS. aduersus Papana sancitum est, ne ex transmarinis Eccle Cilisijs ad ipsius Sedem prouocetur, idem in Concilio Me- leuitano Can. 22. statutum est.
Hoc idem Caluinus obiecerat Instit. lib. 4. cap. 7. . . verum quam frigide ipsius Canonis verba ipsa patefaciut, primo autem animaduertendum erit, quao laicantc sciolus iste Concilia uoluerit, si modo ea unquam vidit dum adducit Cataon. Ios sexti Cociiij, cuius viginti cunus tantummodo extant, sed neque Concilij Astricani septimi, in quo Canon relatus habetur.
Praeterea S in Sardiccnssi cum enica Synodo can. 4.
., 7 sancitum antea fuerat quod Presbyteii, Clerici a suo Episcopo ad sanitimos Episcopos, Episcopi ver a Concilio Prouinciali ad Papam prouocarent, Concilium igitur Aphricanum, dicto mone 92 quae de appellationibus Prest yterorum, Clericorum in
Sardicensistatuta sunt solummodo innovat, his verbis quorum N. partem dumtaxat suom Ore retulit,ultima reticens templacuit ut Pre Uteri Diaconi,Tel caeter inlcriores Clericii caussis quas habuerint, de iudicijs pisoporis uotum ou i fuerint,vicini piscopi eos audiant, , inter eos autquiue raniant,adhibiti ab eis ex consensu uscoporum uorum,quousiabe:s prouocandum putauerint,noprovocent nisi ad picana
256쪽
236 CAP. Qui NTI Concilia Pendli rimates Prouinciarum suarum, ad transima rina autem quis utauerit appellandum, a nullo intra Aphricam in communionem suscipiatur. Et nihil prorsus de prouocatione Episcoporum ad Romanam Sedem decreuit, Canones igitur Sardicensis Concili in suo permanent robore, C. Bellarm. d. Rom. Ponti f. lib. 2. cap. 2 . ibique Gret ser. indefensione co-tra protestantes Anglicanos, sed quod Episcopi Aphricani ad Pontificem appellare semper consueuerint, ex epistola Augustini 161. 46 i. apertiis me demonstrant C. Baron. tom. J. anno iv qui mandeburgensium deliria contra Zosimum S: Bonifacium Pontifices facillime refellit, cunctaque explicando Apostolicae Sedis
Scio Casaubonum in dicto eius Fragmento deliberi. Ecclesiast. Io triumphe in nos ceciniste,quod Africani epistola sua ad Celestinum , etiam de appellationibus Episcoporum idem esse statutum a Nicaena Synodo interpretentur , Deprecamur inquiunt ut deinceps ad testas aures hinc denientes, nonfacile admittaris, nec nobis ex-- comunicatos in communionem lora elitis excipere quia hocriticaeno Concilio de nitumfacile aduertet venerabilitas vestra: Nam sit de inferioribus Clericis, vel Laici videtur ibipraecauere, quanto magis hoc de Episcopis doluit obstrua H de rationem eorum interpretationis eam asserunt,influa prouincia communione suspensia tua Sandiitate, vel festinato, de praepropere, de indebite videantur communioni restitui S c. Et decreta Nicanasiue inferiorisgradus flericos situ ipsos scopos metropolitanis aperti me commiserunt. Verum aut ipsi Afri toto, ut aiunt, errant Coelo siquidem Clericorum, S Laicorum non eadem, ac Epis
257쪽
coporum de hoc est ratio illorum namque regimen sim gulis Episcopi sigillatim est concreditum, neque ut
Cafaubonus commentus est Ecclesiarum ditiones pro . miscue sunt confundendae, ut alienam inuadere cuique
pro libito liticrinis una , sed unius cuiusque Paraeciae
stant praescripti termini adeo quod a Ciuitate in Ciuitate transferri Nicaena Synodus interdixerit Canon. U. propterea de Canorae V pariter vetuit, eos ab alijs Episcopis recipi, qui sime ex Clero, siue ex Laico ordine a
suo Episcopo communione priuati, vel abiecti fuerint, 5 ne Episcopi simultate, aut contentione , aut aliqua alia molestia sint cxcomunicati ad Conciliaura prouinciale, quod bis in anno, in qualibc Prouincia haberi
decreuit, quaestiones hasce decentius examinandas reiecit interiin eos pro iuste ex comunicatis raberi voluit, donec caet ii Epi coporum visum fuerit, humaniorem
pro ijsferre sententiam, de Episco is vero abstentis,uel abdicatis ibi prorsus rudentillimi Patres sanxere, quod eorum causas , ex praescripto Apostolorum ac referiptis summorum Pontilicum ad Apostolicae edi, Iudicium esse desciendas optime nouerint cuius supremo taesuli non solum Epis opos, sed ctropolitanos, atque ipsos Primates ius diuinum subiecit, ut ab uno spirituali Monarcha tanti muneris dignitatem Iurisdictionem Paraeclarum , seu Diaec esum sigill atim acciperent, non secus ac Radii sole, Rivi a fonte, de Ra- mi ab una radice prodire S vim omnem habere Cyprianus dicebat de nit. Eccles Idem afferunt August. epist. vi. Leo serm. 3 de alliam p. sua, o epist. 89 caeteris Eoiscopis dicit Bernat lus ad Eugenium d consi der. lib.
258쪽
138 Ap. v INTI peculiaris est comissa Paraecia,Rom. autem Pontifici totus Orbis una est Diaecessis: quaobrem eius arbitrio creatur,destituuntur,traducuntur,restituuntur,utide inquit Bernardus epist. 3 i. idque innumera demonstrant exempla; Episcopis igitur Laicos, Clericos, Episcopos Metropolitanos, laos vero Patriarchis ipse commendat, ea tamen lege ut omnes sui muneris ipsi dumtaxat rationem reddere teneantur, hinc eadem Nicaena Synodus Episcoporum prouocationes ad Rom. Pontificem deferri statuit,testatur Iulius primus, qui undecim post annos ab ea renunciatus est Pontifex, quae ergo in ipsa fuerint decreta potuit optime nosse, neque de eo, cuius memoria in Albo Sanctorum ab Ecclesia veneratur, ali quid is picari fas est praecipue vero cum hunc Nica num canonem Eusebianis obicere non dubitarit, nec ipsi eum negare sint ausi,quod si falso esset ab eo allatus, cui dubium ei falsitatem suam exprobrasilentit teluna reice tent Schismaticos ipse urgebat, de re adhuc recenti agebatur, Nicaenos canones ipsi non ignorabant, qui eos ubique supprimere curauerant, Iulio fidem addunt Athanasius Apolog. 2 qui Nicaeno Conuentui, cum Alexandro eius Episcopo, interfuit, ubi eam Iuthepistolam ad Orientales pro historia refert,& Theodo- retus lib. 2. cap. 4. Athanasium, S Eusebianos ad causam dicendam a Iulio vocatos Ecclesiastici Cataonis praescriptio testatur; his accedit quod ultra viginti C, noncs Nicaenum Concilium statuissse constat, alios citant Eusebicis in Constant lib. M Epiphan. haeres 69. Athanas epist. d. Synod Ambrosius epist. 82. Hieronymus in praefatione in Iudith , Augustinus cpist. io.
259쪽
EX o. 239 Concilium Asticanum anon. XIIII. Chalcedonen se insin qui nusquam extant, hunc autenrile Appellationibus cum his deperditum potius coniectare fas cst, quam innocentissurium Pontificcna falsitatis damnare. Denique cum Africa Romano Ponti laci etiam sub .esset tamquam Occidentis Patriarchae appellationes ad
eum deferre tenebatur ex Canon. V.&Vl. ipsius Nyce-iai Concilij an eius ergo sententiam interpretatio Africanorum pugnaret.
Praeterea nulli dubium est , Sardicens Concilium non minus Niceno Oecumenicum esse Oecumenicam namque Synodum eam dicimus, quae Rom. Pontificis iussu, vel assensu indicta, ex Episcopi Patribusque undique toto orbe vocatis loco de tempore praescripto, eodem Pontifice per se, vel per uos legatos praesidciate,
At Sardicensis, Iulio apud Constantem id currante dicta it, Episcopos certa die Sardicam adesse ipse iussit,
testatur Socrates lib. 2. c. c. cui S Apollo licae Sedis Le- ratos praefuisse Athanasius Apolog. 2. SOZOm.lib. I. c. IO.
dicunt, ipsaque acta Concili de monitiant, Episcopos undique conuocatos Sulpitius lib. 2. Sarar. histor. asterit, ex Oriente S Occidente , supra trecentos septuaginta recensent Athanasius pili. ad Solitar. SOZOm. lib. . c. IO.&II. Socrat. lib. 2. I 6. ideo magnam Synodum idem Athanasius appellauit, Canoni ergo de appellationibus ad Apostolicam Sedem in hoc generat Concilio decreto Prouincialis Africana Synodus derogare non potuit- Aut sensum Africanorum non bene Casaubonus per
260쪽
2AO CAP. I INTI cepit, Vel obtendere voluit, nimis quidem acri calamo epistolam illorum exaratam video ,sed vitio regionis tu buo. atra enim Africanis multabilis, quae bilem et feruere ceperit, difficile restinguitur, unde immanissime saeuiunt, at verba eorum sedato si perpendas animo , eis dumtaxat propositum fuisse cognosces non appellationes denegandi, sed Pontifice humillime obsecrandi, ne sicuti Celestio, inpiario contigi rat , maximo totius
Africae scandalo,tam faciles in poste tum praeberet aures
abstentis,&abdicatis, qui ex Africa ad cum prouocabant, neve Apostolicam Sedem perditissiniorum esse perfugium vellet, eisque facilius obrependians impraebere, ut postea vel festinato, vel praepropere restituti, denuo forent abiciendi, idq; apertissma explicant prouocationes Ant. Episcopi Fussalensis, Prisci Victoris; Laurentis, in Numidia Antistitum , quas eodem tem-
pore ab ipsa Sede Apostolica, iudicatas testatur Augustinus epist. Σ6i dissicillimam vero quaestionem de appellationibus hisce explicatam habebis in nostra ad primum de Republ. librum M. Antoni animadueisione,
quo Lectorem reicimuri ἡ Hanc sententiam subdit, Romanus Pontifex negare non potest, quoniam praedeces res Pontifices ex
presse confessi sunt,se iuribus4 honoribus suis fratribus competentibus derogare non velle δε ita nullatenus uniuersales in Ecclesia vocando professi sunt cap. nullus de cap. quae dist. 9'.
HAEc eadem supra cap. a. opposuit, scilicet Pelagij II epist. p. ad Episcopos, qui illicita conuocant