장음표시 사용
291쪽
minisci haec quidem iidicula impostura illi admodum simillima est, quam de Alexandro. III impij Ecclesiae Hostes promulgarunt, quod scilicet riderici ad eius pedes procumbentis collum pede in terram presserit, qua de re nullus unquam scriptor verbum fecit, uno
Mutio excepto, qui tamen astarmare non audet, sed tan M. ;., quam vulgo latum, incerto retulit authore Mirum san ui. est quod caeteri Sectari non animaduerterint, neque
ullus fit, qui hanc I deam non viderit: Sed quoniam Idea et in capite ipsius scilicet opulentissima ossicinamen
daciorum procreata, nulli alteri potuit innotescere, donec nouus Plato Idearum Impollo eam exploserit.
N. Sed quid opus est dea, si Papa ut idem Postmodum dicit, dum ccubrat , ipso Patriarcha pro suggesto
utitur, qui librum apertum illi lubministrat, res quidem ita se habet, de hoc clarius demonstrat Romano Pontificu ubiectum est Patriarcham Constantinopolitanti, qui munus istud obire non dedignatur, quia verus te itimus Patriarcha cum sit, hoc maximae dignitatis, summique honoris symbolum esse cognoscit, horret Schistriaticus pseudo Antistes, qui dum Christi iugo leui quidem S placido superbam subicere ceruicem recusat, Barbari Tyranni mancipium, dirae seruitutis grauissimo onere foedius premitur ii sic aurem nouus Apo-
stata sanctissimum appellat, quoniam propius Turcis quam Catholicis Haeretici omnes accedunt, vel eos potius impietate, ierfidia antecellunt, praecipue vero impi)llimi Caluini Sectatores. N Extremum denique quod huic addit, 'pium .i. effrons Sacrilegumque mendacium est,quod Papa con-
292쪽
CAPITI VII. tra institutione Apostolorum creat Episcopum Italum in Ciuitatibus ab infidelibus occupatis, ubi alter prius ab eodem patriarcha institutus resideret. At ubi haec est A postolica constitutio edicat, locum indigitet,verba adferat profecto haec dea ex eadem ossicina prodijt. V Exumquid hoc sibi vult, nisi Schismaticum Pleu-do Patriarcham, Summo Sacerdoti, Nero Pontifici praeferre, vel saltem aequare, ut Papae qui omniuΠυEcclesiarum est Caput non liceat in Prouincia Constantinopolitana Episcopum constituere, si potestate sibi a Christo collata,&ipsos Patriarchas instituere,& Sedo mouere proprio iure potest, quod Romanos Pontifices re ipsa pluries fecisse ad . cap. exemplis, Mauthoritate probauimus.Pudeat igitur Sectarios tales huiusmodi Congerronum,eosque ad ferulam denubreuocent. CAp. VIII.
293쪽
RA Lis iss SuBDI TvM IMPERATORI, ET ab eo investituram peltae oportere.
ELIGIONE, de Listitia humanum ν genus contineri, regi S gubernari nemo est qui ambigat stramque dignita
te, auel Oritate vigere ratio, odistis a- 'ti te compsobauit,Vt omnes Politici primum Religionis, secundum iustitiae humanae uae hil-crum ciuilis soci clatis vincula mutuo nexu complicata iure constitue lint. Religio enim sine iustitia, ut nec dignitas sine auctoritate , cisa vice Iustitia sine Reb uone, quemadmodum auctoritas sine dignitate, Min
294쪽
LI λ piris VIIIaegre consistere possitnti Reges qui praeambulant Opurio rimum ante omnia praemonstrare debent reuereri Deum,&eos qui illius vice interris funguntur, secus sit faxint uopte instinctu irrepit sacrorum contemptus, ac subinde Regnorum breues periodi,atque eue siones: reicitur Principum videtur praecipua Religionis cura,&sacrorum veneratio Aristoteles ipse docet,
. polix. Oportet Principem res diuina dideri curarestrio ante om-
n .Vsus ipse suadet Principes Religione non modo tueri Re 'na, atque semetipsos,vertim etiam augere Tantum igitura est Rege sitne Dei cultu,sinentibus, sine Sacerdotibu sime Praesulibus, ac sine summa Pontificum auctoritate, dignitate Regna tenere, dirigere, atque perenare posse ut auxillum imminuta illoru existimatione, aut opinione, diu seruari non possint, iure itaque optimo publico bono , pio atque paterno affectu non autem aliqua dominandi cupiditate, ut Secta-
iii interpretantur, prisci illi Christianae pietatis parentes Christo edocti instituere , ut Reges subditi essent illia quo propria Regni atque publica salus penderet,
maiorum vestigijsinii rentes Pontificem venerarenturma ris quam incesserent, nec dissidia paterentur, aut tactiones in illum insurgere, quo niuersa salus. publica totius orbis manat quies,ipse enim pro nobis Consilio excubat, rationem animarum Omnium ei redditurus qui uni Petro uniueris Ecclesiae regimen ea lege de- malaulauit, ut vice ipsius factus forma regis sibi concrediti, eundem imitaretur principem Pastorum , qui
pro uibus, Agnis sitis, sine ullo dignitatis discrimine, proprium sanguinem aeque studii, exemptim vero
295쪽
eaeteris praeberet Past Ozibus, Ut ipsi quoque pro nobi; magnae prodigi essent animae ubi Salutis nostri id necessitas ferret ideoque Petrum ter interrogauit, an eum plus caeteris diligeret, Millo annuente ter repetitum subdit Christus, hoc nun suae in ipsum dilectionis ab eo exigens argumentum , Ut gregem suum pasceret, ad cuius silicitatem procurandam Regale illud Sacerdotium instituit, ab ipso Petro in caeteris eius Successoribus , Pontificio supremae potest alis munere vicillim propagatum, cuius si cum linperi fastigio Maiestatem
conferas, tantoc si peries hanc praecellere, quanto Sacerdotum grauius est pondus, qui ipsorii etiam Iinperatoruveluti Patres curam gerunt, atque diuinae res praeliant humanis sicuti ergo naturae, S honestatis lex parentum imperio filios subdit, quorum est obsequi, parere, unde plurimum honoris sibi addunt Imperatores de Re res, itidem sanctilis naum Patrem reuereri, eiusquem itis parere, S i ullis obtemperare, eiusdem legi ne. cessitate, Sic teris arctius tenentur,quod public utilitati prς cipue congruat, subditis namque Omnibus natura, qui luci 5 non cogi vult,hoc praecipue insitu sit,Principum mores,ci gesta sedulo imitari, quare vitam ipsorum perpetuam censuram , ad quam dirigimur, J ad quam conuertimur, iure opima Plinius dixit, obsequium in principem dc aemulandi amor, validiora qua pena ex legibus, unde non tam imperio nobis opus est,iniam exemplo, haec enim conditio Regum, ut quid-n id faciunt praecipere vid eantur, hinc aureum illud dictum qualis fuerit ciuitatis Princeps,talem quoque 'O'pulum futurum facilius tit, inquit Theodoricus Rex
296쪽
276 C A pQ Us VIII Gothortam, errare naturam, quam dissimilem sui Princeps possit Rempublicam formare atque ea potissime ob causam, quod in ipso Romano Pontifice Deum venerentur, cui fortunam, imperium, vitam debent. Agnoscat igitur Imperator se se non Pastorem,sed agnum e Christi grege esse , eaquepropter subiectum πάρ Pastori aquosaffragia expostulat, benedictionem spe- εν δ' rat cindulgentiam rogat, quamuis Mundi pompa videatur prςcellere .nam quod Infirmu Dei est,Omni numana
potestate fortius est. Procul recedat prophani assentato. res ab Aula, quibus omnia Prmcipii honesta atq; in honesta laudare mos est, S in aures eorum ficteri simulate quςstus sui causa insusurrare, his obsidetibus nemini re. cita suadenti ad eos patet accessus,adeo ut in omni rerum copia hoc uno indigeant Veridico Monitore,lex probitatis, S mentis est, quae hominem viventem sine lege coercet, Ut moribus impendat, quam necessitati debet disciplinam: omnis quidem potestas a Deo est, sed quae a Deo constituta sunt,ordine quoque admirabili digestes, atque discreta reperiuntur , ni profecto Petro a Domino dictum est , Tu es Petris super banc petram aedificabo Ecclesiam meam , quaecunque lueris super te ram erunsoluta Nin Cali , itaque qui rebus spraestitutu, d Symaeli uinis , humanasubiaceant imperi , seu consistant loco. i. in m Plota ilia es certe, non Dij sunt, qui Regio diadematore limiti, leges alijs praescribunt, potestate sibi diuinitus concessa, qua uti, non abuti debent, quaecunque enim Chlis esserint, iramin Abhμmano praeuenerint iudicii, diuino ta-ςPst VJ nec est' idi cutiuntur examine. At quonam pacto ea
non potius abusi sunt, qui a Deo praescriptum ordinem
297쪽
Perturbando iura contempserunt, Violarunt, ins eg runt, quasi initio seculo diuinum non potui si et in eos animaduertere iudicium, quod suo periculo impius expertus et Theodoricus Arrianus Gothorum Tyrannus qui postquam in Ioannem ill Sanctissimum Ponti fi cem acrilegas, ct ciuili sanguine adhuc madentes iniecerat manus, atque inedia dirillim in Carcere confectum vita excedere coegerat Antiochi ad instar, qui in Iudaea libidine sua Pontificem creauit, primus omnium lus eligendi confirmandique Romanum Pontificem, inauditum antea facinus, barbara violentia sibi arrogare praesumpsit, ipsumque compulit Clerum ad eligendum Felicem, quem ille Siluestii nomine recreatum, temere confirmauit . quamobrem infelix accelerato repentinae mortis exitio prostratus, meritas tot Sceleribus luit poenas. Hinc prima tanti mali labes,quoniam licet Valentinianus Senior, disti dentibus Romanis quo-ria pars Damasio altera Vrsicino fauebat, V sicini Schis malici impetum fregerit, ipsumque Vrbe expelli mandauerit datis ad Praetextatum Vibis praefectum literis, non quidem iuris sibi arrogandi sed chismatis sedandi causa . ipsoque Damas rogante fecisse constit, sed Theodoricus eiusque luccei lores aut boritatem Imple vii. ιεέ, usurpatam vi quoque tyrannica, suo exemplo sibi postea vindicarunt. Deinde Bellifarius, Golia is sub Vitige Romam ob. sidentibiis, candi mira Pontifices, exercere tyrannidem caepit qui Silucrium dolosae fraudis praetextu, quod ad Gothos deficeret sed te vera, quia Theodorae inicia sus,
qui Antimum ab Agapeto damnatum,atque solio Epiri Min iii
298쪽
2 8 CApi Tis VIII. scopali eiectum,restituere noluit,in Pataram Lycifexurronor lena misit , atque Vigilium in Petri Sedem intrusiit,
c. E. sponsione ab ipso praestita, quod Theodorae nutu Anti 2 Sedem reponeret, atque auri centenari a duovxeui x in ersolueret deinde Siluerius Romam reuersus, Iustiniano mandante, cui Episcopus Patarae Sancti Spiritus excitatus affatu, Sacerdotali libertatis zelo iudicium Dei contestatus dixit multos esse in hoc mundo Reges,&non esse unumsiicut ille Papa, super Ecclesias Mundi totius, solio expulsus, denuo a Bellissario in Insula Planaria deportatur, ubi inedia confectus martyr gloriosus occubuit tunc Vigilius sponte abdicat Pontificia dignitate, quam surperstite adhuc Silueri illegitime inuaserat legitime creatur Papa. Interea Iustinianus suum de fide edictum promulgauerat, quo omnes Orientis Metropolitae excitati sunt, . . quod Chalcedonensi Synodo aduersum es et quamobrem animaduertens a Vigili Papae sententia rem omnem pendere , ipsum Constantinopolim accersivit, quem ei, S Theodorae morem gerere recusantem, de
ob id varijs molcstij exagitatum , denique relegauit, sed eius constantia precibusque victus Narsetis, qui
Ahist. si trucidato Tholita, Gothos subegerat, Romam regredi. sinit, ac si ipsum Apostolica Sede movere,aliumque ei-7 gymo dena sussicere in eius esset arbitrio, ita paulatim author, atem a Theodorico per iniuriam usurpatam, Omnem ad se redegit, ut Pontifices, quorum potestatem, iam augeri incipiente verebatur, ne ad Gothos deficerent, ita deuinctos, eiusque iudicio parentes haberet, ne suis
ccinatibus obuiam ire amplius possent, sicuti Patriarchet
299쪽
Constantinopolitani, quod ab Imperatoribus te rerentur, eorum nutu cuncta gerebant: at qui non secus ac
Theodoricus tanti Sacrilegi aut lior, inuisibi plaga ictus, Cum omnia inquit, Fugarius, omnino turba,atia multu compleuisset, mercedemaue his debitam extremo ita uatem.
pore reportasset, ad Appiuia iusto Dei iudicio apud inferos luenda profectus est. Post Iustiniani tempora , Gothosque iam exactos Longobardi sub lustino iuniore Augulio , Italiam ex Pannonijs ingressit, ipsam fere omnem paulatim occuparunt, praeter unam tantum Romam , atque Regni Sedem Tycini locarunt, quorum barbaram feritatem Pontifices veriti protectioni Imperatoris Conflantino. politani sese dederunt, eorumque auxilio, di praesidio Urbem δε dignitatem ruebantur quoniam vero ab ipsis leges , quas vellent icet iniquas ferre satius erat, quam Longobardorum impium subire iugum ne dum authoritate eorum Pontifices electi se se confirmari patiebantur etiam per Esarchos, quibus Imperatores naunus iis id addebant, sed pecunias ingentes, sacrilegae tyrannidis turpe pretium exsoluebant, atque ita res se habuit ad Constantinos usque, quorum Ogonatus, iniqueium vectigal Agathoni remittens , Apoliolicam Sedem hoc onere resoluit Alter cro in scite . facultatem eligendi, inaugurandique Pontificem, in leti potestate liberam esse voluit. Uerum ubi Imperium in Oriente, omnia sibi Barbaris vindicantibus, sensim collabi animaduerterent, Pontifices, ipsique imperatores inh resim lapsi, Romanam
impugnarent Ecclesiam, quae corum dclli tuta auxilijs
300쪽
28 CAprTis VIII. ditissime ab istut pho, Romae inhianti conssictabatur,
ad Francorum potentiam,tunc in occidente maximam confugiens Stephanus, aduersus immani limos hos es, Ulpino suppetias peti jt, cuius exemplo Adrianus . quia Desiderio Aistuli hi impietatis, de odij in Pontifices, cum Regno hqrede, calamitatibus innumeris exagitatus, frustra pacem rogauerat, ad Carolum, rebus quidemi nomine Magnum, se contulit, ipsumque in Italiam Romanae Ecclesi auxilio uocauit, qui Desiderium Papiet obsessum, ad deditionem tandem Ompulit. Tot igitur tantorumque beneficiorum non immemor Adrianus pactum cum Carolo inijsse videtur,quod Pontifex post suam electionem, Legatos ad ipsum,eiusque successsores, pacis, S amicitiς gratia, quam primum Haitteret, quod in maximain Ecclesic utilitatem ces it, ropter frequentes ambitus, Ecclesinuditatem,popu-ique collisionem, siquidem ambitio eorum qui Episcopatum immoderate affectabat, LRomanoru factiones Schismatibus instruxerant pedem dum quaelibet pars unum e suis in Sedem Petri conabatur intrudere, hinc auaritia Ecclesiam Dei ingressa, Sanctuarium eius labefactauerat, atque tot tantisque malis remedium ashibere Symmachus, ali)que Pontifices frustra tenta
Imperio a r cis per Leonem III quod res Italici negligentia, impietate Orientalium Imperatorum pessumirent, demum ad Occidentem translato , Magnoque Carolo, ab eo decreto, inauguratoque Augu-no, pacta quidem liccseruata fuerunt, donec Ludovi