장음표시 사용
311쪽
gnus aduersus Pontificem. Tertius Leupol lus embenaburgh. EpiscopusBambergensii verum intrusus quem aduersus Pontificem, eum confirmare in sua inuasione recusantem pro Batia' to Schil malico scripsiste ita testatur Illyricus lib. eod. pag. 29. 3μod contra Papam de Iuribus Jmperj, nihilque
Caesari accedere ex coronatione Papae, ac denique aduesus DonationemConstantinistris it: quam ij dclesiam eiusque Praesiales propensus fuerit, ex his dignosci facile poterit. Quartus est Theod de Niem, Icquam fuerit Pontificum Hostis, atque impie sane acerrimus ibri eius de Schismate patefaciunt, quibus unus sibi dumtaxat finem proposuit, Vt conuicijs, impost uris, blasphem ijs omnique dedecore nomina Pontificum foedaret, praesertim vero lib. . cap. 9 adeo quod ipse Illyricus in suo Cathalog pag. 333. de hoc plurimum quidem admiratus clamauerat, Bone Deus quas in ea historia technas, quas Iraudes q*ae scelera n facinora, ct c. Sed pag. 34 relato eiusdem fragmento de potestate Pontificis de Imperatoris, cui Papam , non secus, ac minimum Clericum subicit, meminit huius libri de inuestitura Episeoporum, in quo dicit Goldastus,Theodoricum asserere, omnia quae scripta fuere in Canon in Synodo Florentia, : quodam ct issimo Codice e spe. At hoc Theodoricus, non dicit,testem aduoco Illyricum ea d. pag. 3 . Vidi, inquit, Opamum quoddam eiusicriptum,de Inue itura Episcopatuum, P bbatiarum, in quo id tu, ari tribuit, recitatus etiam cae veluti commentario, omnatis onti clys decretis, testatur autem e id excerpisse Flo
312쪽
29 2 Api TI VIII. rentia, ex eiustissim Codi e &c.Nihil ergo de Canone in Synodo, vides quos testes ex suis adhibuerit.
Quintus est uernerius in fasciculo temporum, sed Gratiani fidem secutus narrationem suam ita concludit, Vipatet in dist. 63 plus igitur referenti, quam relato tribuendum non eruit. . Sextus Robertus Iaguinus d. gestis Francorum lib. . verum inicus est inter tot Francos, Teutonicosque
Historicos ipso vetustiores, qui hac de re, licet tanties et momenti ut praetereunda nullo pacto foret, nihil prorsus scripserunt, licet Caroli res gestas accurate sane literis consignarint, Eginhardus cuius testimonium iste magni fuit, quod eiusdem Caroli fuerit Cancellarim,
Author annalium, Astronomus nuncupatus anno. 77 4. Aymo inus lib. cap. 69.&7o. Regino, Otho Frisingessis, Lambertus, M. Scotus, Gotifridius Uiterbie sis Franciscus Fuldensis, S Frantius,nec alij recutiores cum ipso concordant, siquidem Nicolaus ignerius quem septi-
murecenset, in Chron. Burgund. sicut in Caluini verba iurauerat, eiusque Secta profitebatur ita Romanis Pontificibus se se praebuit semper aduersum quamobrem eodem loco quo caeteri Haeretici habendus erit, neque tamen praetereundum videtur, quod ipse in ea Historia, quam Ecclesiasticam inscripsit, sed re vera aduersus Catholicae Ecclesiiae iura promulgauit,priuilegium istud Carolo concessum inquit, In istos Italiae Episcopos otiiod longe sane diuersum est, ab isto Gratiani Canone, de quo nunc agitur, non ergo testis idoneus dicitur, qui
Sedri Franciscus Monstretetus lib. 2. Histor. anno.
313쪽
EXPUNCTIO. 293 , . scribit Adrianum sanxisse, lxiod Ponti se in posterum pol eius electione na, haud munus illud obiret absque aut horit ac Regum Franciae, antequam ab ipsis confirmaretur, ipsisque Regibus Ius dedit conferendi inuestituras Episcopis Vrbium eorum Regni. Bernari ius vero Girardus lib. 3. Histor in Carolo,con. cessionem ipsi eiusque in Regno succestaribus factam scribit,inuestiturae omnium Episcoporum quiquidem varietas opinionum adeo dii crepantium suspicionem eo magis auget, quod scriptores alios Synodum universalsin, tanti Regis aduentu Romae coactam, silentio praeteri)lse, haud sane verissimile sit, stacitque ut neque Iair uino &mulio minus Vienerio fides adhibeatur. Prima autem C. Baroni rationum quas Goldastus inpugnat caeli Ex omnibu/scriptoribus rerum Francorum, qui Si ibertum tempore praecesserunt , nudio paenitus reperitur, qui de Caroloiάas eruerit, nam qui Vitam eiu , nec nonper anno singulos, res ab eogestas ripserunt, de his nihilpaenitus, malioquin nec minimum praetermisterint, Contactum igitur publice habitum praeteritissent, quonam tantum mendacium introducit Authore N. Respondet Sigibertus scripsit anno III: at Vuat'. h. - tramus in fine sui libri inquit, is' autem annus praesens mil. mi
lesiimus, centesiimus nonus, ergo poli Sigibertum.
Ad supra de hoc Aiuliore satis ei dictum , quem
profecto homuncio noster nunquam vidit, ii dum legit. Adducit Eutropium Longobardum,quem Othone primo regnante, floruisse dicit, atque ita annis fere ducentis ante Sigibertum.
314쪽
quo px Regnum,profectius Romam,decitque ibi donaria multa,qμα
hodie omanum tenet dominium, de Regni huim con fnibus fecitquepactum cum Ro manis,m cum Pontifice de adoratione vontificis, Ut interesset quisqui legatus, ut contentiο-sas lites ipsi deliberaret.
Haec sane verba ais quae de Papa eligendo Minuestiaturis conferendis scripsit Sigibertus nullatenus consonant, animaduertendaque videntur pacta ab Eutropiorecensita, quorum primum ius nullum in Pontificem Imperatori tributum innuit , postquam ipse legatum
mittere tenebatur: qui adorationi tantum interesset,non aute ad Papam confirmandu dicit honoris ergo ab imperatore exhibendi argumentum est, vel meminisse oportet, Ludovicum Paschali respondisse, ut incan ego Ludovicus, mos in cap. .adnotauimus,ab electo Po-tifice mittendos ad eum relegatos pacis, amicitiae constituendae, causa quemadmodum tempore Caroli eius patris consueuerant, alterum quo Carolus arbiter controuersiarum fit, ad Romanos refertur quibus cum initum fuit vel ad Schismatibus occurrendum, ut superius diximus factum videtur. Neque tamen Eutropio in hoc adeo crede tum esse
censeo , quin eius fidem dubiam in valde suspectam Feddant supra relati scriptores, qui vel ipsum praecesserant, vel eodem tempore scripserant, praesertim vero Eginti ardus, Astronomus,qui Caroli ex aula fuerunt, atque huius pacti nullam prorsus mentionem fecerunt, prout rei, tempori ,&personarum ratione, quod non
315쪽
N. Et Pauli tandem Diaconi,post narratam Desiderudeditionem haec verba recenset, Romanos praeterea,t sm-que Urbem RomAbam, iampridem ei Uprontiam desideran- ἡ ἡ σιem, quae aliquando totius infundi domnabuerat tunc a Longobardis depressa mebat, duris angustij eximens δε- borem addidit Sceptris , cuncti que nihilominus miti dominationepotitus, i.
Vides perspicacis ingeni acumen, testem aduersus
C. Batonium affert, qui eius comprobat sententiam, S in aduersarium calumniam retorquet, Nam, inquit, Paulus Diaconus ipsis rebus estis interfuit , malara, captiuus ductus est, qui in libro de Episco is etensis Ecclesiae haec scripsit. At ipse arguo, Paulus Diaconus nihil prorsus scripsit de his quae Sigibertus narrat, ergo mentitum esse Sigibertum necessario sequitur stat igitur C. Baronitasse itio contra Sigibertum. Cuius Secunda ratio est, Omnes a firmant,quodpost captum Ticinum Carolus Romam iterum non ' enit, 'ed quam celeriter in Galliam redierit, ut aduersus Saxones rebetantes expeditionem pararet,imo in bardus expressea firmat arolum non nisi quater Romamst contulisse; at si derum esset, quod Sigibemtin turpiter mentitur, non quater,sed q-inquies Romam deni se dicendum esset, contra Fginbardum mnes qui res gestas Carolipros cuti unt, c. Mendacium esse res odet,idque probat authoritate primum Andre press)yterim Histor. Longobardorum pG2ςx Igitur Jubiugata,mquit, sordinata Daba, ad Roma perrexit, ibidem Palatium construxit, ipse, ero Carolusiost abluan-lum e u Franciam reuersus est.
316쪽
19 CApITI OCTAVI Equidem eadem semper enitent huius ingentilumina, pace igitur oscitantissimi, nihil haec verba probant, nam Historici omnes uno ore narrant , quod Desiderius obsistere nitens Carolo, clusis Alpium obserratis, Occurit: at ubi Francos per monte Cynisium delaendisse vidit, obuiam cum exercitu factus, fusus, fugatusque, Papiam, desperatis rebus, se recepit; Uxore, liberis Veronam missis, Carolus Papiam obsedit, omniaque longe,lateque populatus,Veronam expugnauit,totam que subegit Italiam, Eginti ardus,MAstronomus,anno. 773. 774. Franciscus Fuldensi ijsdem annis,Reginond. anno Platina in Adrian caeterique ah quos referre nimis longum esset, non ergo subiugatam Italiam, Papia expugnata debet intelligi. Neque profecto hic animaduertit, quod Author iste
rem hanc non narrat, eo temporis ordine, quo gesta fuerat, sed Veluti iam peracta, post annos compendio quodam obiter recensito. Item Mariani Scoti, qui aetat. 6.in Chronico anno. 74. huius rei narrationem exorditur, a deditione Desiderij,postea filium eius Italia expulsum, totamque Italiam subactam referens, concludit, Carolubivnor, mum Romam peruenit Subbato S. Paschae. Verum quia Scotus, primo Desideri deditionem, postea Veronam expugnatam, Uxoris, filiorum expulsione caeteraque ordine praepostero narrat,in ipsi propositum fuisse factum dumtaxat referendi, non auteressito tempore digerendi dicendum videtur. Eodemque responso Hermani Contracti explicantur verba illa, Carolus Longobardos cum Italiasubiecit, anno
317쪽
a c. Sed quod post captum Desiderium Romam concesserit, nullo pacto dicit, postquam Longobardos primo Caroli in Italiam descensu fugatos, victos,ipsamque Italiam subactam fuisset omnes narrant Historici. N. Sed nouam explicationem verborum Eginhardi perperam diuinator iste, proprio deprompsit capite, quod dum dicit, quatuor tantum vicibus Carolum Romam venisse, Roma pro Italia sumenda sit, Nam inquit Longobardi,
Duxi uentanus Romae non erunt, nec inibi bellum ge rendum erat,se Papiae Peneuenti.
AT cui risum non naouerent stolidi huius ineptiae, siquidem Historici, quos ipse adduxit, atque omnes qui res a Carolo e stas scripserunt uno ore referunt, quod relicto Bernardo eius patruo, cum exercitu, quo Paulam obsederat, Romam profectus est , quod vero anno 786. cum in Beneuentum aduersus Comitem proficisceretur, maxima celeritate, prius Romam se contulerit, Astronomus eod. anno, S plures alijs testantur, quos supra retulimus, praeterea quamuis ei haec concedamus, quonam pacto probat, quinta etiam vice Caro. lum Romam profectum, non ergo C.Baronius ediste
Qui ut testen sui quam simillimi,atque in mendacijs
cominiscendis asserendisque hontis aeque praefidiae excitaret, Sigibertique in mentum muniret, Marsili sui Patauini mirach. d. transs. Imper. cap. 8 nugasin falsitates longa verborum ambage attulit.
At nonne ridicula omnino est rati , qua Mars V in mendacissimum hoc commentum veritatis fuco ob-
318쪽
ay CAPITI VIII. uoluere studet, Noteris inquit Balbulus, lib. a.dgest. roli in cap. referti .m Carolum misicopos,m Abbates, qui Romam issem comitatifunt, in Ἱrbe reliquisse , cum Nead
ιellum conficiendum Ticinum repetiit, infra hoc temporis in tematam habita est γηodiu.Sed Authorem huius diuinationis nullum adducit,suo igitur marte somniauit,quod caeteri scriptores comminisci nescierunt. Tertia vero Cardinalis ratio habet Carolus in suis capitularibus lib. 1. cap. 4 sanciuit, Episcopi per electionem Clericorum4 Populi secundum statuta cano. num eligerentur.
, N. Respondet Goldastus satis inepte, figide quidem electionem. confirmatione esse diuersas Carolus igitur electionem liberam esse voluit,at non ideo ius confirmandi remisit.
ELectio quidem a co firmatione differre omnes non
ignorant, licet Goldastus ac si nouum obtruderet arcanum hoc responsum exaggeret,sed verba illa constitutionis Caroli , Ut S. Ecclesasiu liberiuspolireturhono re, atque R iperelecitionem eri oe Topubstecundum statuta canonum eligantur, apertissime demonstrant , quod
ipse liberam omnino futuram esse statuerit, Cleri, populi, potestatem eligendi, atque instituendi Episcopos, absque ulla Principis inuestitura, postquam sacri canones,nedum in his ius aliquod Laicis tribuunt sed eis omnino denegant, prohibent, quamobrem nullum alducere poterunt scriptorem, qui Carolum siue Regem
aliquem Francorum, post ipsiim huius priuilegii in Gai iij, iure sit unquam usus, quod, animaduertit ignerius, cupiens tamen istius commentith cauonis impo-
319쪽
sturam tueri ad solos Italiae Episcopos, ut diximus illum
meptius contraxit,ac si Carolus Rex Pientissimus,cano. ne in Italia uafringere voluisset, quos in suo Regno seruando edixerat puerilia nimium illa sunt. N. His obicit Platinam in Benedicto II ubi Constan P pG mtinum V statuisse refert, ut quem Clerus populusque Romanus Pontificem elegisset, ordinaretur nulla Constantinopolitani Principis, siue Exarchi expectata ordinatione, S in Gregor. IX. quem ab Henrico confirmatum scribit, ut ex his adstruat, verum ess e canonem de quo est quaestio postquam Imperatores consueuerant
DE his egimus in expunctione cap. 4 contra Moli
neum, neq; hoc indubiti reuocamus, sed ea inanimaduersione huius cap. explicauimus, neque hoc probaret id de quo disce Diamus, nam si electio, ut Golda-stiis asserit, longe dister a confirmatione , in hoc can. Adrianus nihil prorsus de confirmatione, sed tantum dicitur potestatem Carolo traditam eligendi Pontificem, de Sedem Apostolicam ordinandi: Ergo c. N. His deniq:,addit cur quae antiquitus obseruata fiat, perperaui stare prohibentur, neque ulli unquam huius imposturae
nomen suppeti jt, notaronio excepto c. in quem venenato ore stomacho aestuante atram evomit bilem, verba quidem rcte Vesum, S aequum atrocia,duriora, atque ab homine, cui non religionis sed hunianitatis aliquis sit sensus, omnino aliena, neque de viro praeclarissimo ullatenus ferenda, hoc satis erit ad retorquendum conuicium , impudcntiamque exprobrandana miserrimi insani.
320쪽
3oo CAPITI VIII. VNus profectoBaronius imposturarum mendaciorumque vestrorum detector oculatissimus, haec animaduertit, quae caeteri aliorum fidem secuti pertrai sierunt: at non ne plus oculi,ut est in adagio, quam oculus vident vis ergo humani ingeni j, in omnibus gliscit,
acumen obtunditur, Vt inueniendi, atque inuentis noua addendi sit finis, Inventa, inquit Seneca ad Lucilium epist. 1. 8Jnuentu non obstant, nam intellictis Soli ad in-sar, oritur, occidit, vadit, Gr redit, nunquam moritur, sed suis vicibus occultatur, meritaspatet omnibu , nondum est occupata, multum ex illa etiamfuturis relidium est, c. profecto Sectarij non hoc dicent,praecipue veris Ministri, qui in hoc unum semper incumbunt, ut noua cominiscantur mendacia, novasque indies, quae populo placeant,fabulas conscribant, cum hac tantum arte turpiter victum quaeritent,proprijsque consulant necessitatibus. Verum enim vero quoniam animaduertit, quodvis can Adrianus, uti verum reciperemus, in alium impingebat scopulum, can. scilicet ego Ludovicus,vi hac praecaueret dissiculiatem, opponit can in Synodo, ratus ea noua concessione,quae Othonia .ibidem facta Dseritur, Pontificem subesse Imperatoribus persuadere facilius potuisse. Sed neque hoc cuniculo satis tutus erit, siquidem hanc meram esse imposturam longe clarius demonstrat
Animaduertendum autem primὁ est, rem hanc litteris consignasse duos praecipue Scriptores, eosdemque grauissimos, qui tempore Othonis vixere, Regino Abbas,&Luitprandus Diaconus Ticinensis, hic vero res