장음표시 사용
341쪽
iςcundum virtutem dueant. 3 IPorro Ecclesia non secus ac Respublica uti i
qua Crullis potestas homines dirigit,&m deii '
per concordiam iustitiam societas Inter eos seruetur
atque ad propositum felicitatis finem perueniant spiri tualis etiam potestas fidelibus imperat, i vinculo ni ratis, S pacis, In Religione deuincti viro spiritu vivant nam asserant fidem, aeternamque beatitudinentum ut adipiscantur. Vtriusque tamen diuersus est finis, Ciuilis namque pacem, S moralem honestatem in Republica seruanda sibi proponit. spiritualis vero,in aeternam,Veramque animarum salutem tota incumbit, quoniam finis in actibus humanis, veluti forma est , qua res constant, sunt, utramque ergo ab inuicem distingui necessun et fateri. Verum quia animus praeest corpori, hoc subserauit, ille vero informat, utique propter illum necesse existit, finis igitur Civilis potestatis, qui ad bonum externum temporale hominis interituri praecipue dirigitur, in eum collimari finem oportet in quem animus numquam interiturus tendit, rationem igitur medij ha. bet, ad perennem illam felicitatem, quae finis ultimus, S praecipuus hominis est, quemadmodum eroo natur dispositioni nostrorum actuum fines subordinantur, ut unus ab altero pedeat donec ad supremum perueniatur, cui caeteri inseruiunt, neque tamen simul confun
342쪽
ne experimur, eodem pacto, de potestate subordinari &connecti necessςςxyx ii si Lis Ciuilis autem potestas suprema est quae nulli subii-
eim sed ab ea magistratuu omnis pendet authorite, ad re otii Petrum num visibile caput,&
Imri rarores Reses aut quosvis alios supremos' in
ta eum omnes Agni nus Gregis sint, cuius intra
hi dicitur iurisdictionis aute subiectum Vnse
externo deprima iurisdictionis specie ,
murio sustuler Marcibus Patauinus Atheopoliticorum Antesignanus qui Hierarchicum ordinem undi perueritiis, prelyteros Episcopis,&EDiscopos P rares omnino censuit, Christumq Ecclesiae&Ro- M opontifici caeterisque Episcopis nullam, va ad prς
piendum, seu obligandum, vel ad cogendum in
343쪽
quisse iurisdictionem asseruit, vixque relicta Sacerdoti- laus facultate sacramenta conferendi, verbi Dei explicandi, temporalium principum potestati ipsum sumnium Pontificem, Episcopos, S Clericos impi subiecit, in eandem tuere iniquam sententiam Lutherus Caluinus, caeterique post eos Errones, sed diuersa semita, quippe qui falso opinantes, nullum esse in Ecclesia
verum, ac proprium Sacrificium,S propterea meque verum ac proprium Sacerdotium, sed dumtaxat spirituale S metaphoricum , omnibus Christicolis aeque c5mune, distinctione inter Clerum, S Populum sublata, omnes dignitate , 5 potestate aequales promiscue
Quorum impium nefariumque errorem apertere uincunt ipsius Christi verba, apud Math. ubi Apostolis biius summum tribuit dirae anathematis sententiae in Ti Eo illum ferendae, qui monita, obiurgationesque Sanctae hq Matris Ecclesiae aspernaretur, neque Petrum absque
pedo; coercitionis supremum Christiani Gregis Pario. rem constituit, sed aberrantes commonendi, redarguendi, ac compescendi, in praefractos autem, S rebelles animaduertendi, S scabie deniq; obstos morbi. dosque uili excludendi authoritatem omnem contulit, Pastoris enim, 5 Regis idem videtur esse munus, eademque coercendi facultas,unde Regem Agameno I' - nem Diuinus Homerus Pastorem appellauit, Pontificis igitur Maiestas non ficta sed vera est, potetia non inanis, sed omnem inobedientiam ulcisci potens, cui enim tu' risdictio tribuitur, ea quoque concessa videntur sine iuris quibus exerceri non potest, A sicuti actus ita Principa,
344쪽
3α Ap ITI IX. Axi sp tus&munera ex finibus praecipue distinguntur qua mobrem&in media ipsa adfines ius habent ne eorum inanis,4 imminuta sit potestas. Atque Impios hosce dananat ipsius Ecclesiae uas, ouae de leges praesctibere, easque ad seruandum cogere,refractariosque grauissime punire semper consueuit, Minerito, qui enim eius obsistit imperio, Deo resistit, ac damnationem sibi parat,eademque usus est Petrus ineocles, Ananiam siZapphiram,agnouit Paulus hanc animad- uersionis virgam, Corinthios increpans, eamquς tuo periculo expertus est Elimas Et quid exempla recenseam tot Imperatorum,tot Regum,totque Principum,
quibus ab ipsi Ecclesiae initi js forum istud cxternum,
vexo 4- bonis,&malis semper patuisse ostendam 3 dicat Ber-Piet: nardus, uti gladius apud pijssimum Patrem parsimonia
etiam vilissimi sanguinis vagina reconditus, imo & enitate constrictus sit.ὶid tu denuo sturpareitidium tentes,
quemstemel iussus esponere indaginam, quem tamen qui tuum negat non satis mihi midetur attendere PerbaDomini dicentis si Conuertegladium tuum in vaginam, tuus ergo m lse tuo fomsitan nutu, o sinon tua manu vaginandus, alioquin si nunali modo ad te pertineret, His dicentibus Apostolis,eccegudij
duo non restondisse Domininoatis esto inimis est ivterque ergo Ecclesiae , 'irimuli scilicetgladius cs materiaia Adis
quidem pro Ecclesia, ille verym ab Ecclesia exerendus est. ΜΗ t Audi Epiphanium , Throni David, m Regia Sedes Iu Sacerdotium in Sandi Ecclesia, quam dignitatem Regiam, mulque montificiam simul coniundiim vitiu est Dominus Sandi. Ecclesiae, translato in ipsam Throno David,non deficiente in aeternum, c. Regiam igitur Maiestatem coactiva
345쪽
potestate destitutam, qui dixerit Z non quidem Ethnici, qui luis Imperatoribus semper tribuerunt amotissimam At hi dumtaxat as eruere, qui ius omne Civilis
Et quoniam eamdem ipsam supremam iurisdictione. quam Christus Dominus uni dedit Petro,in quo Vnitatis crystari. Origine, sua aut horitate disposuit. ut quemadmodu ipse
unus est, itide una Ecclesia, unamq; veritatis Cathedra, unius Imperio moderandam constituisse demonstraret, in omnes vicillim eius successores, eodem iure pertransit, cui enim muneris defertur successio in potest tem muneri annexam deferri maul necesse est , inde enim, inquit Cypran. per temporum cs successionum dises, Episcoporum ordinatio. V cci si ratio decurrit, nulla certe alia de causa idem Pientissimus Seruator noster sanguinesse una fudit ait Chrysostomus, Διὰ ni ra λαιμα ι in . .
ram tum Perro , tum Puri buccessoribus committeban. Vides b. ii
igitur cum Augustino dicam, quid in hac re Ecclesiae a si 'tholicae .lleat authoritas , quae ab ipsis fundatissimis si di Apostolorum, que ad hodiernum diem Auccedentium sibimetui coporumperie, c tot constentione firmatur. c. Quamo brem fideles quoscunque, Romani Pontificis spirituuli imperio promiscue subiacere, nullus inficias negabit, qui Christi e Grege sit,iaeque suo Pastori subici, eiusquQobtemperare mandatis Calliolici Principes aegre ferre, aut detrectare iuste quidem possunt,postquam nulla ex parte eorum dignitas 5 potestis, ex hoc imminuitur, aut remittitur, sed augentur potius, alio oti in Chiistia-
346쪽
nae fidei repugnaret,huiusmodi obedientia,quam Chri stus ab ipsis nedum sibi, sed eius quoque Vicari re
dendam exigit isquidem voluntas licet rationi lubIecta, non minus est libera, cui nisi pareat voluntas,pro' prie dici nequit, quia rationalis non est iniustum ualionestumque natura exhorret, quod si in illud aliquando fertur specie fucata decipitur, admonet tunc ratio ii obsistit compescit, nisi recipiscat, suadendo instat, detestando coercet, ubi autem pervicax falsa voluptate trahitur,sui iuris non est, quae noxium selegi sed neque dimittit impunem, in ipso namque scelere celeris poenam inuenit, quod conscientiam flagellat, quo grauius peccauit, acrius verberat, donec ad poenitentiam redi at, sicuti ergo voluntas semper libera, omnique necastate soluta est,dum malum deuitare, bonum insequi iubetur, praeceptoque legis compellitur,uidem nullo pacto supremae potestati detrahitur, ubi Principibus spiritualis iurisdictio dominatur, quandoquidem supremae potestatis est non posse quantum velis,sed velle quantum possis , non igitur subiectio ista aliquid exigit, quod liberi Principatus iura laedat, vel maiestati ossiciat. In omni Respublica praecieua est curatio
Diphy diuinorum, spiritualis potestas hoc potissimum a Principe expetit, ut Deum omnimodo, omni tempore ipse colat vi, alij colant efficiat , Sacrosanctam tueatur Eoclesia , eos vero qui in diuinis aliquid innovant odio habeat,&coerceat, propriae eorum incumbat saluti, 'N, qui eius sunt regimini concrediti, quoniam Rex eligi-α ar tui non vise molliter curet, sed per ipsum, ij qui elego'
' runt, bene beateque agant, atque ex proprio munς
347쪽
M AD V cs Io 31 cuncta ipsis praeitat, quae ad praestitutum aeternae felicitatis finem eos perducant: at nonne hoc proprium legi
timi Principis est quod si iustitia omni Q honestate posthabitis, impia trahatur dominandi libidine,suum I'
que ipsius commodum spectans δ quaerens ciuium ser ultu tem, non tutelam sibi traditam, suamque esse Rem publicam, non se Reipublicae falso existimet, Iuniana simul, ac diuina confundat, atque peruertat,non liber sed seruus iniustillimae cupiditatis, non Princeps, sed Tyrannus,non homo sed bellua immanis est potestas namque Principibus decori gloriaeque fit si illis
quos regunt salutari potentia sit, pestifera vero res est valere ad nocendu Atqui tunc admonebit, quis redar. guet, compescet Z nullius sane ciuilis dominatio par inparem non habet imperium, spiritualis igitur fateri o- geris neque enim Deus, cuius omnia perfecta sui opera, in hoc defecit, aut nos opportuno destituit auxilio. Una tofecto est Christiana Respublica unitate fidei senee. d.
deuincta, unum igitur caput huius myttici corporIs erit,
cuius Principes membra praecipua sunt, quemadmodum autem totum corpus animo deseruit, cui nedum Dedes S manus, sed oculi etiam negocium gerunt, illius iussu iacemus,aut inquieti discurrimus,cu ille imperauit, ita haec immenta multitudo, unius spiritualis potestatis, veluti animae circundata, spiritu regitur, ratio. ne flectitui pressit rate ac fractura viribus suis nisi eius consilio sustineretur, suam itaq; in collimitatem amentPrincipes, summi Pontificis Maiestatem venerando, timendo, eique ut par est obsequendo, hoc enim
vinculum per quod Christiani spublica cohaeret, ni-
348쪽
hil ipsa per se futura nisi onus. praeda, si mens illa im
peris subtrahatur, tamdiu ab isto periculo aberunt, qua diu scient hos ferre rationis, Miustitiae frenos,quos non Tyrannus moderatur sed Pater, cuius dominatum planatura appetit, quae filios ad parentibus obtemperandu suo instinctu impulit. At huiusmodi firma charitatis vincula si quando abruperint, haec unitas dissoluetur,&in partes multas dissiliet ipsisque idem dominandi finis erit, qui parendi fuerit aut igitur sancta Dei Ecclesia spirituali Monarchs tanquam membra capiti subdatur, aut tot in Ecclesia spirituales Principes erunt, quot Catholici Dominatores in toto orbe existunt, qui nullius hom nis imperio subiacent, quid Catholicos dixerimisi Regia potestas prout Protestantes Angli falso exbstimant,ab ipso Deo non rationis instinctu, sed immediate est,cui veluti necessarium 5sequens spiritualis in- est,nonne ipsi etiam Ethnici Principes,ac TurcarumTyrannus,eodem iure inter Ecclesiae Praesules recensere co-kemu quod Ciuilenari supremam potestatem,vere,&
proprii habeant quoniam absoluti imperi posse
quod vult, peculiare est priuilegium, nusquam una fides, sed quot capita, tot erunt de ea sententiae, totidem ero si Ecclesiae diuersitate fidei distinctae, neque o uum, aut quod fieri nequit ipse ringo Gallia, Germania, An lia Polonia. quam plures aliae prouinciae testantur. Atquis monstrum hoc foedius,&absurdum deterius excogitare poterit unius non plurium dominatum Christus instituit, qui sapientissime nouerat, ut cr= iah Regni sociotas cum fide numquam cςpit,aut sine cruo--' se Aesit in hac Sacra Spiritali Monarchia fundamen-
349쪽
tum legitimae potestatis Christiani Principis omne sit tum videtur, non tius inde accipiat, liberam enim a Deo consensu populi habct, sed ne lege diuina natura soluta minus libera sit, quemadmodum volsitas potius famulatur quam libere agit, ubi rationi obsistendo pro psi; cupiditatibus trahitur, ela vos, qui ad turba excitandas impie clamitatis, reddenda est e Caesari, quae sua sunt, illa dici non dubitamus, Chrysostomus resp5 Homi'.
ac Religioni nihil Ociunt, nam quod fidei, acetirtuti obes, non fari, Ged Diaboli tributum,ac Tectigales dcc. Alligat git Ambrosiius, Imperatori licere omnia, ipsius esse niuer , restondeo, noli egrauare Imperator, iplites, te in ea, quae diuina ni, imperiale aliquo diu habere, noli te ea tollere, jed dis diuinitus imperare, si Deo jubditμs, criptum est,qua et Deo, quae Caesaris Caelari: ad Imperatorem Palatiapertinent, ad ga cer Otem Ecclesiiae,publicorum tibi m-nus commissum est, non sacrorum dec hinc nec ali-ndi, inquit Cyprianus,Schismata Epistoriuntur, nisi quod op - , - nus Ecclesiae praeest, perba quorumdam praej mptioue contemnitur, neque unus ad tempu in Ecclesia Sacerdos,m Inio adtemptu mice Christi iudex cogitatur nec est Mndum magi ena diuina obedit fraternitas uniuersa.
Ne libertas soluta imperio legisque metu in perniciosam dilaberetur licentiam, ius quoddam peculiare sibi homines praescripsere, quod gutium est appellatum, cuius salus populi prima lex: ea de igitur ratione inter Christianos ius proprium constituendum pariter fuit,quo fideles moderarentur, cuius duo sunt capita quibus caete. Ti
350쪽
pist si usque eadem est coniunctillima causa, virum nam quo Q re bonum concedas summae pietatis erga Deum este,quota ei e niam inter bonos, ac D cum amicitia. necessitudo it
conciliante virtute at non miscentur contraria.
Ab huius vero Iuris Imperio nullus neque ipli supremi Principes, qui Christianam profitetur fidem reperiuntur immunes, eiusque salus animae prima lex est. Al: . , Pontificis Maximi apud Romanos tanta fuit potestas ut ne dum res sacraevi diuinae eius committerentur arbitrio sed quaecunque ad Religionem quoquo modo pertinentia ipse interpretaretur, de fide de iureiurando iudicium ferret, quae sacra, quae prophana secerneret, cne praua eligione Populus alligaretur suo munere ca- Cicer ueret tandem inquit Cicero, eligionis iudex esset, e-
.. ris Senatus. .v04. 4 Et Galli Druidas Religionu ac iudiciorum arbitros, do: iudice, ess evoluerunt quorum ea fuit auctoritas,ut cum
rebus iudicatis Reguli ac Principes parere nollent, ipsiis
leni, aqua deuotionibus execrandis interdiceretur. svotii uoque eosdem, qui sacerdotes erant, Iu-var hi dices constituebant.
Cur igitur nos quoque tantundem,&longe plus non tribuemus uniuersa Ecclesii Capiti, sacerdotii Principi qui potestate sibi a Christo tradita iuris omnis quo in Ecclesia regimur solus est Arbitet, omnesque tuo iudicio deuincit,4 soluit, quod ad unitatem seruandam, cuius bono omnia constant, sapientissimus Deus instituit:omne Regnum, in se ipsum diuisum suo pondere in praecipitium fertur.