Balth. Nardii Arretini. Expunctiones locorum, qui in libro de Papatu Romano ignoti auctoris deprauantur, mutilantur, & tam falsò afferuntur, quam in prima parte Reipub. M. Antonii De Dominis, vnde per compendium videntur congesti. Animaduersiones iti

발행: 1618년

분량: 442페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

361쪽

atque constanter fuissent famulata. Quoniam vero Principibus sub Romano Pontifice ad summam libertatem nihil deest ni ilicscundi licen , ἡ .atia, hoc uno claudam deterrimam cius Principis condi clem tionem esse, c ut neminem habet quem creatur hominum profecto naturam numquam ita bonam esse virecta ad virtutis,&honestatis opera pergat, nisi ad stet aliquid quod ipsos quodammodo in ollacio contineat, potetit unusquisque Neronis, S Tiberio exemplo cognoscere, quorum de altero inquit Tacitus, seque in

omnes libidines effudit quas male coercitas, qualis cun nn-l. que Mattis reuerentia retardata crat, de altero Vero po-i annal. si emo in scelera simul,ac dedecora prorupit postquam remoto pudore,&metu suo tantum ingento utebatur.

362쪽

C A PI T IS IX

EXPUNCTIO

VM N IAN dato uno inconnenienti, plura inde sequi necessum est, Author , cuius impia Chimaera uno praecipue innititur falsissimo fundamento, paritatis scilicet inter Apo- stolos, Primatu omni Petro adepto,icut Romanum Pontificem caeteris Episcopis iuniduectione aequalem mendacissime asseruit,ita nunc, ut Omni potestate destitutum ostendat, inepte ratiocinatur. Romanus Pontifex a Concilio Nic no in suo Patriarchatu restrictus fuit, nec plus au thoritatis,quam,

teri Episcopi habet, quo igitur iure hanc in Reges, de Principes eorumque subditos potestatem habet 3IMpijstima ineptissimamq; hanccssse haeresim retroactis expunctionibus demonstrauimus,eam namque Summo Pontifici adimi potestatem , quam Christus ipsi in omnes contulit qui eius profitentur fidem, piaecipuam vero illam ligandi quodcunque, solliendi in terra, in Coelo supremam aues oritatem , qua diris

363쪽

quoscunque deuouere,&Omni alio Censurae generem cunctos animaduertere, benedictionis Sacramento exauctorando, ab Ecclesia ierando, Sacraque interdicendo omnes fideles deuincire, A vinctos soluere, demandate, de in Ecclesiam rursus reuocare proprio iure arbitrio potest . Eamque inde usque ab initi agnoscere, acerrime tueri, I ubi opus fuit, exercere Romani Pontifices, ne

proprio deessent muneri, semper consueuisse. Audi Liberium epili ad Anal talium, Olim Gab initio tantam

percepimus a B etro Apostolorum Principes iuriam, dit bramus auctoritatempro niuerjab Ecclesia, adrectam defendendam idem quatenu nussi liceat latum Ecclesiis commouer', illesionem recte credentium ut sulpericulo honoris dec.

Et ad Constantium, Et numqua me alutast Aposο-lica et essent firmata, , cu Zodita perfeci secutus morem, ordinemque maiorum,nilii adiri piscopatA Urἷu Romae, nisi ii minui passus m. Audi Innocentium I. epist. 7. ad Archadium, qui Chrysolio mum expulerat, Itaque ego minimus,m peccator cui Thronus Magni pol loli Petri creditus est Ct ego.

reiicio te, 'Uxorem aperceptione immaculatorum γ lerio

rum Γhristi De Nostri, piscopum etiam omnem, aut fleri cum ordinu S. De Ecclesiae, qui administrare , aut exhibe re ea vobis ausus ferit, ab ea hora, qua praestentes inculi mei legeretis sit ras dignitate siua excidisse decerno.

Lege epist io Gelasij ad Anastasium Augusi . 5 ad

uersus eumdem Symmachi Apologetica, squia Imperatores,diuinumputas, inquit, contemnendum esse iudicium Anquia Imperator es contra Petriinnitens potestatem Z Conferum u

364쪽

tantum distat quantum iste rerum humanarum curamgerit,ipe

Romanae Sedupriuinia,scribit Nicolaus I. ad barolum Re rem que ad mortem ope steti AAma , praedecesForum

his rum est ius quenZo, cassari alit rude ita namque Christi flunt, et ita dicamus remedia tae

Otholiis, Priuilegia inquam Petri armastunt, contra orynes

impetus auitatum, eis munimenta.

Perlege comminatoriam Leonis IX. ad Michaelem Constantinopolitanum Imperatorem , Leonem scArchadium. Euolue caeteras pontificum epistolas decretales, Sanctiones, lustra Ecclesiasticos Annales Magni illius Baronij, cuius solus nomen vos terret, rem omnem

comperies.

Neque vere Catholici, optimique Imperatores, Reges aliquid eorum Maiestatis sibi deperire rati,Sanctissimi Patris Imperio sabmittere fasces unquam recusarunt, Philippus I. Constantinus Magnus Gratianus, Valentinianus, Theodosius, Honorius Augustus, Valentinianus III. Valentinianus, Martianus, Bassilius, Anastasius, Iustinus, Iustinianus I. II. Carolus Magmas,di quam plures alij, quorum percenset seriem cruditissimus Coccius p. p. Thesaur. lib. 7 art. 8. Non ergo deterrimi Assentatores, sed Catholici P tres audiendi sunt. Legi, inquit Bernardus epist ad Conradum Imperatorem, Omnis anima sublimioribuspotestatibussubditasit, duum stententiam cupio vos custodire, in exhibenda reuerentia

365쪽

Quanta vero sit potestas illius qui vices Christigerit

in terra, ex eo deprehendi facile poterit,quod sola Maiestate deteriet,d imperata faccre cogit. Desiderio Longobardorum egi, Romam ante Carolum a Pontifice in se vocatu, inire simulato voti praetextu festinanti misit Adrianus, qui ei siti, Anathematis poena imperarent ne propius ad Urbem accedcrct, incredibile forsan videtur, jamcn verum est, barbarum Regem, super

biaque est crum, quem arma non mouerent, eo nuncio statim territum retro exercitum conuertisse quod si eadem ab Episcopis exant lata quoq exigis scias magnam quidem esse Episcoporum authoritatem, quia praecipua eorum est dignitas, qua loco Apostolorum suffecti sunt, fuerunt. O Ecclesia , in itiit Hieronymus sal.

366쪽

CAPITI IX. cipes constitutos, c. Metito ipsis Regibus praeferenda, teste Damasceno orat 1 pro imaginib. Nihil enim honorabilim in Ecclesiia, quibis ante Reges honor debetur, Inquit I nat epist. . ad Smirnon. chrysost ii 3. d. Sacerd. pluresque alios adducit Patres C. Bellar d. Rom. Pontific. lib. i. cap. 7 qia id igitur mirum, postquam de hoc quoque exempla quaeris, si Babitas Decium ut mancipium vile, eiecit Ecclesia Ambros. Theodosio Theli, Ionica caedis sanguine faedato , Ecclesiae interdixit ingressum Moguntinus Episcopus Othonem Patrem piorum consortio mouit, ne innumera dere vulgatissi-

congeram.

N. Hinc in ius Canonicum inuehens, Ideo inquit, falsus est Cano Alius 11. q. c. falsitas vero ostenditur, quia a Gratiano Zachariae adscribitur, illius temporis, Eisai scriptores Stephanum II fuisse dicunt . qui Pipinum in

Italiam contra Longobardos vocavit,atque Venientem

absoluit a iuramento praestito Regi suo Chilperico,ipso

non vocato, non audito, non defenso, non accusato,

aut delato Abbas spergens Eutropius lib. 22. Eginardus de vita Caroli Magni.

EXlllyrici protegomenis impudentissimum hausit

mendacium, quod refellunt Historici omnes,&fere innumerabiles illius temporis, qui rem hanc literis consignarunt, eosdemque aduersus ipsum lilyricum recenset C. Bellar. d. trandat. Imper. lib. I. cap. i. ibique&cap. praecedenti Greti aduersus Iunium, remqucto. tam reperies apud Phileiam Francor Annal. quos auctores Freherus edidit, tom. p. Illustr. script German ad annum 11 5 7sa Mapud Coqueum incensura ad ress

eium Illyrico

367쪽

tetia anno. I cII.

Licet igitur tot tantique ponderis telles adobruendunt mendacissimum Imposiorem sucticerent, addatamen hunc Canonem Allus, receptum, S promulgatum fuisse in Gallia, aut horitate Rcgi Consillidi est . Marti anno i 383 prout testatur Ioannes Coqueus ili Censura aduersus Responsa auaroni j, pag. 49 S JO. sed quoniam blactero ille fidem huic veritati abrogare conatur, quod scriptores de ea ab inuicem discrepantes, a Stephano . . non Zachariae authoritate Pipinum electum asserunt verba Tilleti ncompendio sua Chro. nicae, anno: Si 5 732 referre haud creduxi, ex quibus res omnis, ut vere te habet liquido deprehenditur, inquit igitur, edi Tepinenu Ialon hard Eucrique de Virt dourg deures e Pape Zacharaepourto ire donner lasentenc contra leo o Childeric comme indigne tu iure devio Ua ministration .R au me e Papelio accordace quil demandoit, Oute fou elon aucuns, it moror deuant que Uentencssus executee evape Epicne lubucceda hi confirma letoAt, Gris meme in en France,pou Sacreris RP, cs pourrendire Childerio

Imo Abbas spergensis in Chronicon, ad annum

71o contrarium iram n dicit, 'sin vi , inquit per authoritatem Zachariae Papae , more Francorum elerius , ad Regnum per man tu S. Bonifac' eleuatus est in Regnisolio.

Eutropius adducto librii nihil noui dicit quo ab alijs Asclepet Historicis, sed Pipinum dumtaxata Ste-pimo Pontifice in Regem prouectum scilicet Corona redimitum quod S caeteri asserunt, defuncto namque X al

368쪽

Falso

Zacharia cuius auctoritates mandato renunciatus in- au ruratusque est Rex a Stephano Corona Honatur E inardus itidem,de hoc verbum nullum.led, φι-nW-emper author rem Romam 'ontificu ex ae lecto

Palatii Rex conssitutis, nec plura habet. Secundo falsum euridem Canonem probat,quod

Carolus Martellus Pipini pater, ante Zachariam . Stephanum II. Regnum in Gallia surpaverat prout scribere dicit Aimoin lib. . cap. cis. 16 N 3 in mobrem Zacharias consultus, qui mereretur Regis nomen, pro Pipino respondit, sed responsio consequia est quaestionem propositam, de Regno

controuersio, non inter Pipinum DChilpericum, edinter Pipitium,&Gri nem eius fratrem, AImOIn. eod.

lib. cap. 61. nam Grifo Regnum quod pater usurpaverat, habere volebat, ut scribit Almoi n. d. lib. cap. 18 Atidem Aimoinus lib. . cap. 7. Carolum Martellum Pipini Patrem, ita Principatum ab eo adeptum, inter filios diuisisse refert, o Malno asiam Loringiam; pn, ero Burgundiam, Neustriam,m'm- uinciampermisit. Cap. vero ci narrat uti Gris aegre ferens Pipino subdi collecta manu in Saxoniam profugit, in quem Pipinus per Loringiam, cum exercitu in Saxoniam profectus est, unde Grifo Saxonum fidei diffidens, Baioariam petijt, dic copijs, quae ad ipsume Francia confluebant Ducatum illum in suam redegit potestatem,liis antem ad Pipinum perlatis, ipse magno cum exercitu, eo aduolans Grifonem omnesque Socios cepit Tassilonem amri ne expulsum in Ducatum restituit, do

369쪽

Comitatibus donauit, sed ipse hoc fratris beneficio contempto , eodem anno ad uaifariam Ducem Aquitaniae confugit, ubi sequenti anno decessit, ut ipse refert Almo in cap. a. idem scripsit Author Annalium nomine Astronomus ad annum 748.

Pergit, eodem cap. 6 i. legationem Episcopi uiris burgensis, S Fullardi Capellant,qui ad Zachariam Pontificem milli sunt, ut ipsum de causa Regum, tunc in

Francia exilientium consulerent qui Regis dumtaxat, nudum omni potest at nomen retinentes,vix semel in anno, quadriga vecti, tua boues trahebant,ad aula accedere blueuerant,apud eos vero, quos Panti,Magistros appellabant, omnis erat auctoritas,quo ruinus Pipinus, tunc dicebatur: legati igitur narrato Pontificis responso, ac mandato, Pipinum kegem cligendi, Protinus,inquit, hoc anno, fecundum K omam Pontiscis lanei onem ilinus Rex Francorum aps eliatus est, Nad us dignitatem honoris uncto Sacra notione , manu Sanesiae memoriae Bonifacij chirpi copi, I roris γ' more Francorum leuatus in

folium Regni, Hildericus vero, q-ifalso K Iunonam ungebatur, tonso capite, ibi Monasterium mi est. Ex quibus has constituo animaduersiones, Quarum prima eli, Regnum Franciae, cui Chilperico amoto Pi- pinus praeficitur, longe omnino diuersum est ea Principatu, quem Carolus attellus adeptus est, Prouincias enim quas inter filios partitas Almo inus scribit, Germaniae superioris este nemo est qui ignoret, Burgundia excepta, quae Francia dici nullatcniis potest. Altera,quod

inter Pipinum, risonem nulla de Regno Franciae

370쪽

ad Pontificem amandatam non esse necessario sequitur. Tertia, quod mandato,&authoritate Zachariae Pi- pinus, poli reditum legatorum e Rege Austra sitae, quς Carolo anno Coeno bitarum instituta professo,eidem accesserat, Franciae Rex creatur,& Hildericus impetio abdicatur, in Monasterium detrusus. Hinc tu mi homo, qui Canones nimium temere falsos dicis, ipso Aimoino iudice necessum est falsitatis iii- delebilem tibi notam inuri merito patiaris. Hinc digreditur 5 aduersus Franciscum Suare viruMenda sane prςst antissimum, S nostrae tempest alis Scriptorum μ μ eruditissimum quod contra serenissimum Regem Iacobum diuisionem Regni adduxerit,inter Ludovicum,&Carolum,post fuga mapi Lothari j iudicio Episcoporum factam, &C.Baroniti ab ipso Suareet teste inductu, nihil prorsus de hac diuisione sediti ducebant Franco-ru Reges in expeditione secu Episcopos o plures, Quorum consilijs ac precibus iuuaretur dumtaxat scripsisse,

M ἡa. , huic aliud non minus turpe connectit mendacium.. m. aQ. Et ipsa inquit extrauagans unam Sanctam Bonifacu VIII .aMartino V. successore reuocataest,atque iussum, ut contra Regnum Fraciae ulterius non allegaretur.

PF imum mendacium idem refellat C. Bar qui tom

9. ad annua 2. ex lib. 2. Nitardi huius diuisionis Historiam ita scripsit,omnibin pscopis unanimiter visi esse, Lothanum ira Dei eiectum fratri bius melioribus Regnumissi ad regendum tradidisse meruntamen haudquaquam illis

SEARCH

MENU NAVIGATION