장음표시 사용
51쪽
NAm si comprehendunt altera comprehenduntur vero reliqua,vel neque comprehendunt, neque comprehe-duntur,atque vel idem aliquid passa sunt,ut v num participatia vel discreta sunt ad inuicem. Sed ii comprehendunt, toea fuerint. Si vero comprehendantur,partes. Si vero unum, multa participant,eadem sunt secundum vimin, Si vero plura tantum fuerint, alia ad inuicem sunt hac qua multa sunt. PROPOSITIO. LXVII. Inis totalitas vel ante partes est,uel ex partibus,vel in
Vt. n.in ca unicuiusque speculamur formam, totv l- nudante partes dicimus,qd in ca praeexistit, aut in participatib.ipsum partibus .Et hoc dupliciter Vel .n. inlib. mul partibus.& est hoc ex partibus totum. Cuius C quaecu que pars absit minuit totum.Vel in unaquaque parte, tamL pars secundum participationem totum fiat quod etia faciti partem,ut totum sit partialiter. Secundum quidem existetia totum,est quod ex partibus est. Secundum vero causam, qdante partes est,secundum vero participationem,quod est in parte.Namque hoc secundum ultimam diminutionem, to tum.qua imitatur totum quod est ex partibus quando non quae uis fuerit pars,sed toti potens assimilari.cuius etia par
PROPOsITIO. LXVIII. Omne in parte totum,pars est totius,quod ex partibus. DEMON STRATIO. SI enim pars est, totius cuiusdam pars est, ac siue eius' din se est totius quatenus dicitur in parte totum sed ita, ipsum sui ipsius est pars,&aequalis toti pars erit, idem utrumque, uel alius cuiuspiam totius. si alius, vel solun est illius ais sic nihil rursus ditam a toto , no
52쪽
existente, via cxistens pars, vel cum alter, Omnis enim totius, partes plures sunt quam una, Millud erit ex plurib. O- tum, e X partibus. f. ex quibus est. Ac sic totum, quod in parte eius, quod ex partibus, est, pars erit.
Mne ex partibus totum, particeps est eius totalitativqus est ante partes.
DEMONSTRATIO. SI enim est ex partibus, totum passum est Partes enim r-
num cum sint fains, tollim binionem passum est, A est totum in non totis partibus. Omni vero participato, Prs Xistit imparticipabile. Imparticipabilis ergo totalitas preexistit participatae. st ergo species quaedam totalitatis, ante id totum quod est ex partibus. Quod non est passum , ut sit totum, sed est per se totalitas . A qua est ea, quae ex partibus est totalitas. Cum etiam id totum quod est ex partibus iarii liis in locis, ac in multis est alijs, aliis, que sunt ex partibus his quidem aliter, illis autem etiam aliter. Oportet autem esse, unitatem omnium totalitatum, per se.Neque emsincerum est, numquodque totorum horum , indigum earupartium, ex quibus est, que totum non sunt. Neque in aliquo si fiat, ali)s omnibus causa esse potest,ut tota sint. Quod vero causa est omnibus aliis totis, ut tota sint, ante partes est. Nasi ioc ex partibus esset, erit quoddam totum, io totum simpliciter. Et rursus hoc ex alto, sic uel in infinitum, vel erit primum totum, non ex partibus totum, sed id quod est
PROPOSITIO LXX. Mne uniuersalius, in principalibus,Mantc particularia, in participantia refulget, secundum ab illis relinquit participan S. DEMONSTRATIO. cnim ante id quod post ipsum est incipit actionem in secunda, cum illius priscntia adest, xillo no amplius
53쪽
a cnte,adhuc adest, agit id quod magis causa est,' non solum in diilarentibus subiectis , sed etiam in unoquoquo
eorum quo aliquando participant. Oportet enim verbi gratia, fieri prius, ens, deinde animal, deinde hominem, 'O-mo non est, relinquente eum, ratiotiali potentia. Anima tamen est, spirans δε sentiens Multa rursus relinquente, manet ens.& enim quando non uiuit, esse adest. in omnibus simili modo Causa vero est,quia agibilius existens id quo imagis causa,prius in participatum agit. Idem enim a potentiore priore patitur,& secundo rursus agente cita illud o Muit Ouia omne quod facit secundum,congenerat id etiam Quod magis causa est,& relinquet illo,hoc etiam adest.Potentioris enim communicatio, cum agat magis, ultima Participans relinquit Etenim ob secundi communicationei suam illustrationem roborauit.
PROPOSITIO. LXXI. O ni quς in principalibus causis, uniuersaliorem,
stiperiorem ordinem habent, in flectis jucundum illustrationes ab ipsis, subiecta quodammodo fiunt particulariorum communicationibus Nillustrationes eae quae a superioribus sunt suscipiunt progressus a secundis . laevero in his stabiliuntur. Atque ita participationes praecedunt aliae alias.& simulachra alia super alia, de super coeunt in idem subiectum, iniuersaliora quidem preagunt particularia vero post illorum actiones, suas ipsorum communicationes largiuntur, participantibus.
NAn si ea quo magis cause sunt, antequam secunda propter potentit exsuperantiam agunt: ijsqus impe sectiorem habent aptitudinem adsunt, eaque illustrant: demissiora vero,&inordine secunda,largitiones ab illis susci-0iundi clarum est quod superiorum illustrationes, preoccu-Dant id quod utrarumque particeps est,ac firmant demissio uni communicationes Hec vero veluti fulcris ac fundametis, utuntur iis simulachris,que a superioribus sunt,' agunt
54쪽
PROPOSITIO. LXXII. O Mnia quae in participantibus subiecti habentionem, ex perfectioribus procedunt,3 uniuersaliorib. causis. DEMONSTRATIO. D Lurium enim cause,potentiores sunt, intuer aliores, vicinio resint qaam quae pauciorum Produc Ctia autem,ea quae alijs sunt subiecta, plurium causae sunt, quia producunt etiam aptitudines,ante quam formae adsint. Vniuersaliora ergo haec sunt, perfectiora in causis. CORELARIUM.f his clarum est,cur materia ex uno producta,per se sommae est expers. Corpus autem per se,etiamsi ens participet, animae imparticeps est Materia enim subiectum existes omnium,ex omnium causa,cessit Corpus autem subiectum animationis existens,ex uniuersaliori, quam anima extitit quomodocunque ente participans.
ΡROΡOSITIO. LXXIII. C, in equidem totum, simulens aliquod est, participsest entis, non omne autem totum,est ens.
DEMONSTRATIO. Et enim idem est ens totum; vel alterum prius, alte
rum posterius. Sed etiam pars, qua pars,ens quidem est,mex partibus enim entibus est totum' no tamen etiam totum per se; Non ergo idem est,ens, totum .esset namque Pars non ens. Si vero pars, iasi ens,neque totu erit ens.Omne enim totum,partium est totum, vel x inte ipsas existes, vel ut in ipsis.Non ente ergo parte,neque totum esse, est possibile. Si vero totum est ante ens erit omne en totum st tim, non ergo erit pars, pars, sed impossibile est hoc si emtotum est totum,partis existens totum pars erit pars totius, pars existens. Relinquitur ergo omne totum esse ens,
55쪽
CORELA RIVM. EX his clarum, quod primo ens, trans totalitatem est, s-
quidem ens, pluribus ades, etenim partibus , quatenus Partes,esse praebet. Illud autem paucioribus. Plurium enim causa,praestantior est, pauciorum vero, inferio ut est
PROPOSITIO. LXXIV. OMnis quidem species, totum quid est. DEMONSTRATIO.
F pluribus enim constat, quorum numquodque complet speciem Non autem omne totum, species est. Etem kquid,J individuum totum quidem est, ut indiuiduit,species autem non est.Omne enim totum, ex partibus constat. Species autem est id,quod in plures in hilares species diuiditur. Aliud ergo totum, Maliud species de illud quidem inest pluribus haec vero paucioribus.Super species ergo entium,totum est. CORELARI M. I his elarum est,' totu,mediu habet ordine, entis: spen cierit cui co sequit,et ante species existere ens, speciesentia esse, non in oe ens,species est.Vnde et in effectis, priuationes,entia quodam modo sunt, species non tame sunt Obvia itiuam autem entis potentiam,etiam ipsae susceperat debilem quandam essendi imagine .
PROPOSITIO. LXXV. Ob ne quod propriae causa dicitur, exemptum est ab
DEMONSTRAT I O. I ipso enim existens, vel completiuum ipsus est, vel indigii quodamo ipsius ad e,impersectius hac esset effecto.Qd vero in effeci o est,cocausa magis est,e causa,vel pars existens eius quod si vel instrumentum facientis,pars enim in facto,
56쪽
facto est,&imperfectior est toto. in strii metum faciens ad generationem, mensuram factionis, determinare sibi no ualens. Omnis ergo proprie causa, si perfectior est, eo quod ab ipsa, etiam mensuram generationi presbet, ab instrumentis eximitur, Lelementis omnibus impliciter, que voca
PROPOSITIO. I. Mne quod fit ab immobili causa immutabilem habet existentiam. Omne vero quod a mobili, mutabilem, DEMONSTRATIO. SI enim immobile penitus est agens, non per motum, sed
ipso esse producit secundum a seipso . Si vero hoc concurrens habet suo ipsius esse, id quod a se. Si autem hoc, quousque fuerit, producit Semper autem est, semper ergo producit, id quod post se. Itaque&hoc semper fit inde, semper est. Illius semper secundum actionem, coniungens sui ipsius semper progressum. Si ergo sane mouetur causa, re quod ab ea fit, erit in ut bile secuiadum essentiam, cui enaesse per motum, id motu mutato, mutat esse . Si enim ex motu productu, immutabile ipsum mane prs stantius erit pro ducente causa,sed impossibile Non ergo immutabile erit, mutatur ergo mouebitur secundum essentiam, imitans motum qui ipsum produxit.
O Mneens potentia, exente, aetii id qd hoc est potetia in actum progreditur, quod quadam tenus in potentia, evente quadam tenus in actu quatenus ipsum est potentia. ens autem, quod omnino potentia est,ecente, quod omnino in actu est.
DE MONIT RATIO. Ipsum enim quod est potentia, seipsum producere in a
ctum, non est natum, cum sit imperfectum. Si enim quod imperfectum est,cauta sibi fiat perfectionis, fecundum actum erit causa,eo quod a se factum est, impersectior Nouergo
57쪽
ergo quod potentia est, quatenus potentia sibi, ut secudum a inclit,causa erit. Erit enim qua imperfectum est perfecti causa siquidem omne quod est potetia qua potentia, imperfectum est. Omne vero quod est actu,qua actu perfectu. Si ergo id quod potentia est, actu erit,ab alio quoppiam ha bebit perfectum. Atque vel Dipsum potentia sed erit,hoc
modo rursus, imperfectum, perfecti,generatruum. vel actu. Atque aut aliud quid 'aut hoc quod potentia erat, actu sit. Sed si aliud quid actu existens, facit, secudum ipsius proprietatem agens, id quod in altero potentia est, faciet actu. Neque hoc ergo erit actu si quidem non qua potentia est, hachat. Relin uitur ergo,ex actu ente,quod potetia aliquid est in actu esse,nautari.
PROPOSITIO. LXXVIII. nis potentia,vel persecta est,uel imperfecta. DEMONSTRATIO. ACtus enim collativa, persecta potentia est. Alia enim
facit perfecta per suas actiones, aliorum vero persectiuum,ipsum perfectius est.Quae vero alius indiget, eius quod actu praeexistit,quatenus potetia aliquid est, imperfecta est. Indiget enim persecto,in alio existente, ut participans illius perfecta fiat per se enim imperfecta est talis potetia Itaque persecta est potentia eius quod actu est, cum actus serax sit. Imperfecta vero eius quod potentia; ab illo habens perse
PROPOSITIO. LXXIX. Mne quod fit, ex duplici fit potentia. DEMONSTRATIO. ETenim ipsum oportet idoneum esse, potentiam impersectam habere. agens actu existens id quod potentia illud est potentiam praeaccepisse persectam. Omnis enim actus,ex potentia inexistente prouenit. Si enim a ens non habet potentiam,quo modo aget, Mi acie in aliud λ Si autem
58쪽
quod fit, non habeat secundum aptitudinem potetiam, quo nam modo fiet. Facies enim. Omne, in id facit,quod pati potest,sed non in quod uis, quod non natum est ab eo pati. PROPOSITIO. LXXX.
Mne corpus per se natum est pati. Omne autem incor- ' poreum agere. Illud quidem inefficax per se est, hoc aut passibile Patitur vero etiam incorporeum pro ter communionem ad corpus . eo modo quo possunt agere etia corpora ob incorporeorum participationem .
passibile unde quaque partibile existes, inde quaque in infinitum. In corporeum autem simplex existens, impassibile est.Neque enim diuidi potest,quod impartibile est, neq;
alterari, quod ita compositum est. Aut ergo nihil erit agens, aut incorporcum. Si quidem corpus, ut corpus, non agit ex positum solum, ut diuidatur, patiatur. Cum omne agen S, potetiam habet activam. Itaque non quatenus corpus aget,
sed secundo in agendi potentiam,quae in ipso est. Inefficax aurem Mimpotens corpus, per se est participatione ergo potetiae, agit quando agit. Sed enim etiam incorporea passiones participant, quando sunt in corporibus, condiuisa ipsis, &fruentia partibili illorum natura, cum tamen impartibilia sint si undum propriam essentiamia.
PROPOSITIO. LXXXI. O ne quod separabiliter participatur, per quandam inseparabilem potentia, qtiam indit participanti, adest.
SI enim&ipsum separabit ea participante existit, Minoii est in illo,tamquam substalitiani iii se possidcias: opus autem habet,medietate quadam, luce contineat alterum ad auterum,similior ad participatum, Mea quae in ipso participan tu est.Si enim illud separabila est,quo hoc participat neque ipsun a
59쪽
ipsum, illud habens,neque aliud ab ipso Potentia ergo, Millustratio ab illo,in participans progressa, coniunget ambo. Atque hoc erit,per quod participatio aliud vero participatum,3 aliud participans. PROPOSITIO. LXXVII. Mne incorporeum ad se conuersilium existens, ab aliis participatum leparabiliter participatur. DEMONSTRATIO. I enim inseparabiliter, actio ipsius non erit separabilis a
participante,sicuti neque essentia. Si vero hoc, non conuertetur ad se conuersum enim erit a participato sto sum, alio existente ipso aliud existens ipsum. Si ergo potest, ad se conuerti, separabiliter participatur, quando participa tur ab alijs.
PROPOSITIO. LXXXIII. Ora ne sui ipsius cognoscitiuum, ad se omnino conuerta
DEMONSTRATIO. OVod enim actu ad se conuertitur, cognoscens seipsum
manifestum est. Unum enim est,cognoscensri cognitum, cognitio sui,ad se est,ut cognoscibile. Vt cognoscetis actio quaedam existes,sui vero ad se quia sutipsius cognoscitiuum est. Sed enim quod etiam essentia, si actione, demon statum est. Omne enim in agendo ad sec6 uerlitium, Messentiam habet ad seipsam conuentem, in se existentem.
ne semper existens,infinitipotens est. DEMONSTRATIO.
SI enim indeficiens est eius substantia, etiam potentia secundum quam est, quod est, Messe potest, inlinica est. Finita enim existens secundum esse potentia, deficiet aliquando . Deficiens vero, etiam esse, eam habentis dest. a ciet,
60쪽
ciet, neque amplius semper ens existit. Oportet ergo eius Psemper est, potentiam, continentem ipsum, secundum essentiam, infinita me si .
PROPOSITIO. LXXXV. Mne quod semper fit, infinitam fiendi potentia habet.
DEMONSTRATIO. SI enim semper sit, indeficiens est in ipso generationis potentia. Finita enim existens, in infinito tempore cessa
bit. Cessante vero edi potentia, cessabit utique etiam quod fit id scilicet quod secundum ipsam fit, neque amplius,scii 'per siens erit. At semper fiens supponitur. infinitam ergo habet fiendi potentiata . PROPOSITIO. LXXXVI. Mne en terens infinitum est, non secudum multitudinem, neque secundum magnitudinem, sed secundum potentiam solam a.
DEMONSTRATIO. O Mne enim infinitum, vel in multo est, vel in magno,
vel in potentia. Fiater autem ens, infinitum quidem, est, ut inextinguibilem habens vitam, existentiam indefici cntem, actionem non diminutam Neque vero ob
magnitudinem est infinitum, cuine magnitudine sit, quodenter est, per se subsistens. Omne enim per se subsisteter ens. impar tibile est implex. Neque ob multitudinem, uniformissimum namque est, cum vicinissimum via sit ordinatu, uni cognatissimum. Sed secundum potentiam infinitum illud est. Quare, secundum idem Mimpartibile illud, S infinitum erit. Ac quanto sane magis unum, magis impartibile, tanto etiam infinitum magis Partita enim potentia, debilis iam iunita est. Ac omnino partibiles potentiae fini tete omnino sunt Vltimae enim xlonginquissimae ab uno,obpartitionem sinitae quodammodo sunt, primae autem ob impartibilitatem, infinitae Partitio enim, dissa ac dissoluit cuiusque potentiam. Impartibilitas vero, constringens ac coarctans,