장음표시 사용
41쪽
praepositi a)rante: St. Th. VII, 6so. inter Val. VIII, 22 T. c Si Fere Val. I, 3IT id. s. v. SuPereminere d)Si rue f. Th. X, TI e titiret St. Silv. I, 2, II 5. emittere Lub St. Silv. II, I, 22 emissus histro limine. 2 ablativus Val. II, 55 emissu tenebris si rh Phr lim. Baehrens nulla cogente necessitate einsii coniecturam emerS in textum inseruit quo iure apparet ex III ad Coae mediis emisset tenebris et f. Th. VIII, 3 6 Stypiis emis, tenebris Mors Silv. IV, 6, 3 elueis fuηillis(Ηercules). V, B, is membris Ach. II, I 8su D e re denteS. Th. I, IS Sol Eoo eurdine Mart. p. 2 b, I Oi heu tellus histiti. exonerare Sensu translato Mart. IX, 86, Io inBidi deos. exoriri f. Th. III, I 2 ore miserrimus uno fruor Participium eZortu oriundus invenitur Val. IV, o Dictyno
expellere verbo adiungitur I ub Val. VI, ista Byre inisuntris Biros. 2 ablativus Val. II, I 6i tinctus Lemno. St. Silv. IV, , si Culi Somnum. expulsare Mart. XIV, 6 I me pilam mobilibus e vis ire sinistris Cnob., quod in editione Grimensi servatum est. Sinistris fortasse ablativus instrumentalis rectius intelligitur. erepere f. h. VII, oba Sol montibus. XI, 58I genitor serofundi tenebriS. erigere verbum assumit a reb Val. I, 658 quom ratem qui it tib imo. VIII, 36 fundo, imo eripitur naufragus). 2 ablativum Val. VII, Id eripitur foro. Eadem verba occurrunt: f. h. II, I 26. V, i ursus strutis. IV, Tranytiis humo ei litur. IV, 583 erectus Solo. eripere Ix abstrahere: f. h. IV, I 6 er i tui enei ferstre,
ubi utrum tertius an sextus casus sit, in dubium vocari potest. Contra dativum agnoscimus: VIII, 52 voltu eciosis X, .2 ἰαρυα iro mαntis 2 et liberare, Servare. Perspicua dativi forma invenitur Val. I, Io eris in so-fulis et ubenti, ibitu terrue I, 28 SueBue ere ut (soror)
42쪽
noi erecte. IV, s dirue Titurici olveri. Ac ne his quidem locis, ubi eadem noti verbo subest, de casu dubitari debet: Val. II iso Perquin monstris. IV, 3 me euris CD VII, 2il. Mart. I, i8, Irietibi Shis icturos. I, Io nomen flummis 3 m subtrahere, adimere. Semper sequitur dativus: St. Ach. I, 25 ere sitim Si eris Mars efferas cturum. Th. III, 6 mihi iussu deum eristiere necem. VI, 2. Pr tus oculis terrus Mart. X, Bb, I reuel Sihi taleno.eruere Val. VII, 32s uves onto, quia munibus eri it imis. Mart. VIII, 28, Ii Erythi reeicertis ctenim CctiliS. Dativus personae est: Mart. III, 2, 2 huic ecto oculos duos.
erumpere Verbum, ubi locu reSpicitur, unde quis erum
tivus Val. V a65 nebulumque extin iis Son, ubi manifesta est Vergilii imitatio Aen. I, 58 eri insere ni h(ni. Transitiva vis verbo subiectu es etiam St. Th. VII, 683 erimitisque Sinti Cicit Crtior, ubi idem vale quod si undere. Quec ei iratus edidit. Alii erustos, ad Sintis relatum, minus apte, ut mihi quidem videtur. Ch II, 26 nutu si ortist in uncti in litisuct. exserere Verbum equitur I de praepositio St. Silv. V, 3 Ioi 1ere semirutos libito de sti Cere icti S, Purthen P. Cuius loci quum obscura sint et verba et Sententia, Satis habeo coniecturam IIeinsi laudasse Cestiτino si Cere. De
ceteris cir adnotationes ronovii Diafr. I p. 633), Le- matrii, Baehrensii 2 ablativus: f. h. IX, 33 Sejequore
exsilire I praepositi a de St. h. IX, 358 itro de
Cctile. Mart. p. I 2, 3 suritis de Minere mufriS. b eae: St. Th. VI, 5s e flebe CydonMm Porthorumqtie fi ct Ziluisse Susillus. 2 soliis ablativus Val. III, 58 ullis toris Cysietis. V b ollis, sed praepositionem editores metri ratione eoacti eiecerunt. III, 83 Murtius stris currus. St. Silv. III, i, li Nereides,ntris. h. I, 3
43쪽
' a partibus mundi septentrionalibus explicat Barth. IX. 6o niuesto ubili Translatione paullo audaciore Sus
exsolvere SenSu tranStat usurpatum equitur nudus ablativus Val. II, Is hue nostrus eae li ut muctine noctUS. Pr nocte Baehrens churius Sandstroem Emend. p. 28, metus Scriptum fuisse opinatur, quod intellectum vult ad destinatum operis finem progressionem . Nihil vero mutandum puto, et recte lectionem librorum defendens anim
Ch f. Th. XII, II O mihi bissenos multi in bilus seruntios Thebcti V Mart. VI, 2, 5 olis Se Murci S. exstare I praepositi verbi geminata est: f. h. VII, 26 e me iis ossibus ustos. X d6 e murbine nidi volucrum turba, Sequitur 2 ablativus sine praepositione: Val. I, 5T Zueicis stlis Paetus quis. h. h. V, 252
reclusi s cforum C tilos V, 3TI aeliantem rostris Tritonet. Comparativus participii legitur: IX, ab omnisi froque eaeirentior but Mere. Absolute dicitur St. Silv. II I lo in rotis ulteratos in robus. 3 accusativus reminere, proceriorem esse: St. Silv. I, 2. II 6 Nereidos Paeto exstirpare Verbo apposita est de praepositio. Mart. VI, 56, 3 silos cle Oi Ores. exsudare St. Th. VI, 26 siclis aeu ct CPStibus tirum. exsulare verbum ab aesul adiectivo derivatum sequitur
praepositio ad adiectivum quoque referenda est. extrahere verbum equitur dativus personae St. Th. IX, sis ostilum tenenti. exuberare, abunde emanare Val. III, di iusscssinquirum eaeuberet inre. V iust tirnu Lecti ab editoribus recepta IIugoni rotio debetur. Item ipsam explicat ematre: ex praeceptis Corybantum sanguis large ex bracchiis
44쪽
copiae, qui vocatur, deprehenditur: f. h. X, 585 saeueo fustipi nimbo.evadere verbum sequitur 1 ablativus dativus Cli Utrichi. c. p. I 33, ubi mera loci significati servatur, unde mo-fus proficiscitur Val. VII, 168 sutriis foetis. VII, Toclurestris i αSit uterqtie sturtis 2 accusativus, ubi in eundem fere senSum abiit, quo dicitur evitare, effugere Val. VI, i infestum Phuleen. VII, 2s diros Boees VII, o tuuro ferosqite terricterius. St. Ach. II 23l nostrcis Budere lumnius. Duobus extremis litteris deletis ae habet, eliere ir. . unde)ohlmannus in sextu posuit r. ires. h. VI, 8s nodos. XI, Tot fortunum Alia signincatio verbo subiecta est, idemque valet atque praeterire: Th. VI, ιι αρqvoretis Sonise fremit eταditqtiectui iSOS.evoeare Val. III, 2 vid. S. V. mictast C. evolare St. Th. V, 2 thulumis relictis ei sitas. evolvere verbum I proprio sensu Surpatum equitur eae St. Ach. I, 2.3 εχ αρqtiore Tituri oruntes equos. 2 tranS- lato ablat is Val. IV, II Pectore queSte S.
Verborum deinceps, quae accusativum regunt, duo genera reperiuntur: unum eorum, quorum transitiva, alterum eorum, quorum intransitiva simplicia sunt. Ac de prioris quidem generis verbis non est, cur hoc loco diu agamuS, quoniam a simplicibus, quod ad accusativum attinet, nihil differunt. Neque enim apud nostros ulla verba reperiuntur, quae praefer eousativum eum, qui simplex verbum equitur, alterum assumant i iam ruelerτρhi, trurist ehi verba, quibus
45쪽
accusativum subiicitiar, si, deponentia rubiisse rexistimandum est; et t. Silv. III, 5, 2 huc o te sedes frunsferre traboro nullo Modes idem valeti quod fes trans has sedes erre , Sed praepositione poetarum more omissa dictum est pro inham sedes cet. Atque frunsu istere verbum a Vergili inventum, cui duo accusativi adduntur Aen. II, o trunSu- icti eostu enSem, apud nostros semel occurrit St. Th. V, I 2P hos urunsu ictum ferro, et eadem quidem significatione,
hust frunsαcipit eosicis Adiungitur autem his verbis praeter accusativum simplicis aut praepositio, velut triansferre St. Silv. III, 2 8 - aut ablativus viso, quem vocant, Veliat fronsmittere Ach. I, 362 h. IX, i et rctnsBehere Silv. II, I, ITY Neque enim huc referendus es aut is accusativus, qui rus h. Th. IX, Bos frui eius seelori ferro, verbis passivis apponitur ad corporis vel animi partem significandam, ii quam verbi ictio Maxime sertinet, aut sis qui sequitur verba Paetiere in tiere, inmittere, Mi ccii Hre, lilia, quorum passivis dormis, reti praecipue sarticipio, subiicitur accusativus eius vocabuli, quod ipsum designa vestimentum. Nam reti eiusmodi accusativi verbis simplicibus quoque adiunguntur, neque inter illa verba ullum reperitur, quod activa forma positum tuom adsciscat Nec ver illud praefereundum orbitror poetis Multa verba cum inccia Sativo coniungi, Nude pedestris orationis scriptoribus aut numquam aut raro fransitive ponantur Quae si praepositionibus Subiunguntur, accusativum suum retinent, neque transitiva vis
verbi compositiones demum profecta est Neque stamen eiusmodi composita, quamquam hic suum locum non habent, omittenda videntur, quum poetici sermonis propria sint. Et haec fere dignissima putavi, quae ast errentur: adssare id infra. emare vid. p. d.
46쪽
adsibilare, adsueseere vid infra. conelamare Ix Salutare: f. Th. X, 685. 2 o deplorare: St. Silv. II 6 5. x clamore implere Mari. IX, 5, con(ἰαmul quereliS σχα. Eadem est verbi simplicis significatio: f. h. V, 62 non vertitis Leni nos cluniretur
intransitivorum more Semper USUS est apud Mart. non
exstat. De Usemere, ins(mere id infra. deeertare verbi participi decertultis bis usus est h. Th. I, 2 rectri si munis decertus ociis. perdita atque amissa concertando explicat Parthi quem secutus indeWald versit: durch ruchlosen Eifer gesturghe echsel egierung-.Κlοfg lex s. v. interpretatur: mih Κamps ersilien im Nampla ut climachen . quidem decertulus valere puto de quo certatum est', quam significationem participio verbi simplicis subesse evidenter apparet ex Sil. XVII, 88 eertultis nobis hodie cominum, emit orbis, ubi)lοfZ(leX. S. V. explicat: de quo certavimus Eandemque vim participio attribuo Th. I iis entis decertus Oequorct. Ch famen Th. VII, 8 s. v. debellure Intransitive OSitum est Th. IV, 22. degrassari f. Ach. I, io sunt iniuri si imos, russus idi CHS. Simplex verbum cum nudo accusativo iunctum invenitur: Th. VIII, 5TI urcissctitis uvide furinus, ubi Queckpraeeunterueinsio in praepositionem inseruit. detonare verbi transitive adhibiti nullum exemplum afferunt lexicographi Exstat famen St. Silv. II, , 6 Philis os et Ph rs ille best celon ibis. alta voce celebrabis Barth. Ch verbum simplex Mart. VIII 3, litaveru e furibus bellu tonure modis. Intransitive deton ire positum est: Val. IV, si intonur vid. infra.
47쪽
IV, id lenitem virunc inimum De USPirure et invi- rure vid infra. suspirare cit h. IV, Io sit is in tu domu i. e. Suspiriorum causa futura VI, IT. insonare f. Silv. II, T, II te nobile cui mentans lirantem. Ch IV, 2 66 modo Germuncts cies modo Duc Sonctii temsroeliu Val. verbo composito intransitive usurpato ablativum adiecit ad locum indicandum, ubi sonitus sit II, si Lemni litore insonuit Mulciber). III, s. VI, 366. Personare f. Silv. II, , 88 hymencteon festis euntibus sersonubo ferata praepositione obiecti loco sequitur et te Val. II, I 6i Fama totum Per /rbem Hi Soriret, rit. In reliquis vero, si qua sunt, quorum Simplicia et transitive et intransitive usurpentur, transitivam verbi potestatem compositione natam esse existimandum est. Sic quum adfari aliquem dicimus, idem dicimus quod est fari ad aliquem', neque continetur accusativus ille verbo simplici, in quo transitiva vis inest, quum sari aliquid dicimus. Et in eadem causa sunt illoq/ti, O Tu ere, USiStere, in-5 fCi C, Γαρηertere, trunSSCen Hi C, alia. Cetera Omnia, quae afferam, verba ex intransitivis simplicibus originem trahunt. Significant autem haec verba maximam partem aut motum aut statum ex antecedente motu profectum. Quare quoniam Verbis movendi tum compositis tum simplicibus a poetis Accia Sativus subiicitur, ut quo quis tendat significetur, utrum transitiva necne haberi debeant haec verba, forsitan dubitaveris ' Recte tamen inter transitiva eorum pleraque referri ex eo apparet, quod passiva forma personaliter dicuntur. Prae-
'bis ab altera parte ea respondens, quar, quum Simplicia transitiva vi praedita sint intransitiva compositiοne fiunt velut adpellere. st Nertere, continsere deficere, ostendere de verbo sint plici ch A. Vnniceu, tymol. Worterbuch d. lat. Sprache LeipZ. 88 p. 183 , -- cerei. Sed ex his nonnulla nova rursus, ut ita dicam, transitiva vi Subiecta accusativum assumunt velut erumFere, de quo Vid. P. 38. NrumPere, trunamittere . De adpellere et transmittere verbis conferre
48쪽
apud nostros compositioni inserviunt, verbis accusati nimposcentibus inhaerere reperieS. Ac praeter accusati m aliam structuram numquam admittunt a Verba, quae compositae sunt cum praepositionibUS rite circum, b, Hr, et Praeter, Pro Subter Stiser, rαRS A Confra dativum quoque et praepositionem assumunt nonnulla, in quibus insunt ub de, Os, 'sic, cum iri, infer, Sub Sed quo melius agnoscatur, quid inter diversas structuras intersit, his verbis proprium locum insequenti capite SSignabo. Iam ad exempla ipsa
afferenda accedo.ALVerba cum praepoSitionibus accusativum regentibus composita:
loco illo, ubi haec verba leguntur vid. S. V. CaeSCrere Da-fivo addito significari solet, cui alq afferatur Ch Lucret. V, 56 membris vorem Verg. Aen. I, si oculi honoreS.) sed mutata verbi notione ablativus sequitur eius rei, cuius velut spiritu quodam atqs alterum tangit Val. VII, 8silli in simi ita moros more V errore librarii ci Debus. St. Th. V. Is miseros 'ni Cytherea). Eodemque modo intelligo: Val. VI, I 88 Birque virum paleis i ut it ductiS, cuius loci sensum in hunc modum exponit ematres ita
transabire verbum praepositio semel sequitur id infra S. v. De his cis supra P. IT.
49쪽
implicantur, ut levi ventulo motis galearum cristis faciem sibi invicem tangerent. adgredi verbum I proprio sensu usurpatum semel sequitur accusativus loci St. h. XII, 26 lectum ser inq/ ct ciasue(Argia). Ubi accusativum personae sibi adiungit, idem valet quod a alloquendi causa adire, alloqui: Val VI, 5 honestuet is Suturni dictis VI, 58 hissermuniam. St. Ach. I, Bis rectem atque ait). b invadere, adoriri St. h. VIII, 8 sine. Eadem significatione 2 translate de re: St. Silv. I, , 62 Ore tendet fuci ius m ad alq accedere, admittere: Val. V, 658 seeltis. St. Silv. I, 5, 2s
Per similitudinem de sono in locum atqm penetrante Val. VI, I 66raether littitim concenti S udit. V conc tu, St. h. I, si nuntii Cui res niviris dit II, do tuustis odit colles Versus quattuor, in quibus haec verba leguntur, quum in optimis libris non exstent, uelle in marginem
inferiorem reiecit. 2 personae St. Th. II, 25Hinni sitim lumine cibunt Pollud i. e. templum Palladis P reliquique
paene omnes limine, unde in uno codice invenitur inni fueliminet ciboni Pulludos glossarii cuiusdam additamentum. quod versus non recipit. III, 35 Muromcticis 'Putorem- qu Crtienti m. X, o me In hiurutis udit. Gerundivi forma posita est XI, ii non deundia CiὶCCttis Aggrediendi notio verbo subiecta est: Val. VII, 3 omnes diere
50쪽
Birrim, ut scholiastam secutus Schenkl scripsit. V exhiboli idere, codex Carr. odere, quod a Thilone receptum est. Baehrens in textu posuit tibiere Translate de re VaL
XI TIB αι eosque Val. Verbo nuSquam casum subiecit; apud Mart. non reperitur. adnuere id infra. adoriri verbi propria est notio ad vel iuxta aliquem surgere. I M alloquendi causa ad alqm accedere: at
Scyri litor cicortos Silv I a 68 feneremtis corti fur-cuntes tum d coloS, ubi accusativus OZOS cum teneremus arctius coniungi videtur Verba allata Baehrens partim ex codicibus restituit, partim coniectura invenit. Vid. quae in hunc locum pdnotavit. Translate m rem aggredi temptare Val. II, 3 5 tunsiim mctris equor. IV, is eadem fere verba. h. h. III, io estHic nictiorum Cotticrtim.
Sequitur infinitivus: St. Th. I, 5. advehi Val. III, d85broaeim Tishys litor i quosque dabat
nent. Sed iidem surrentem librorum scripturam ' habet urentem supra prius e scripto iu ctrctfαS,U- faverunt, unde haec procedit sententia: Aeetes vultus et verba iamdiu composita promit. Sed vere admones Madvigius advers. erit. p. I.8 aptius ad totius loci fenorem Significari Iasonem, quem modeste exspectantem allo-