장음표시 사용
101쪽
Quid fit solicitare occasone Consessioriis
r. EC dictio occasio apud aliquos importat cau-I I iam, etiam remotam, Sc impulsivam, quamvis
non veram, Sc sine ratione; 8c sic dicere solemus, quod aliquis quaerit occasionern discedendi ab amico, ut notat Ronca-glia de Cons. solicit . quaest. 7. 8c citat pro se Barbosa in dicti On. 236. Notandam tamen est, quod apud hunc Autho- rem, inter alia plura, quae de hac dictione advertit, occasio aliquando idem est ac propter, aliquando autem idem ac prope ut apud ipsum videri potest loco citato, fic dictione 292. qua re jam causam proximam , jam remotam importat , sicque quantum attinet ad assumptum presens, haec explicatio confusa est. Hinc. a. Assero I. Non est incongrua explicatio hujus dictionis, quam adducit Joann. a Trinit. sect. 3. dud. 3. dicens, quoa occasio est: opportunitas temporis casu propeniens. Ab hac explicatione ortum duxit illud vulgare proverbium: Dormire facit furantibus occasionem. Sic etiam Nebrica, de apud ipsum Festas verbo occasiio, dicens quod occasio sit Pars temporis habens in Ievportunitatem idoneam. Quapropter Boi donus in Manuali sed a s. num. 37. notat, quod occasio non est ordinata ad effectum, de quo agitur, sed ad aliud; 8c quod consistit in facto, ex quo contingenter sequitur effectus. Fere idem, post Sousam, dicit Gaspar a Sancto Nicolao dub. 3. nurn. et s. ubi illa verba casis
proveniens, latius interpretatur, dicens, quod vera occallo ad
rem nostram intervenit, sive praevisa fuerit a Confessario, sive prae vita non ruerit. Sed de hoc, si melius non explicatur, credo, si non multum fallor, quod merito dubitati potest. Quo niam, si quando poenitens accedit ad Confessa tauria caula confitendi, ejus intentio Confessarium lateat, tunc etsi Con fessa rius eum solicitet, nullam iniuriam infert Sacramento cum de
illo non cogitaverim; δί nihil volitum quin ptaecognitum: Ob quam rationem judicat etiam Tab da 3. num. 37. qu d
102쪽
nem. Accedit, quod occasio, quantum ad praesens- negotium, tunc datur, quando ex Confessione quaerit pravus Sacerdos op portunitatem ad solicitandum. ut eruitur ex dictis, 'N inter alios, advertit Bordontis citatus, expressis terminis, M nihil
mali potest ex Confessione quaerere, qui nec Confessionem fa-ttam, nec intentione futuram, cognovit: Et sic loquitur etiam
ipse Gaspar a Sancto Nicolao dub. 3. num. 3 s. dub. 3 ς. num. Is . & 6 s. nisi stamina esset filia spiritualis, quae unice,
M semper accederet ad Confessarium pro Confessione. . . 3. Assero L. Tunc Confessarius lolicitat occasione Lonia fissionis, quando rogatus a poenitente, ut ejus Confessionem excipiat, divertit eum ad alia, & Confessione postposita, ad venerem illum solicitat: Vel quando ipse Confessarius invitae paenitentem, ut cum ipso confiteatur, M utitur hoc medio ad illum lolicitandum. Ita Redat 3. 4. num. I . Sed hoc ultimum intelligendum est, quando Confessarius invitat poenitentem serio ad Confessionem veram; quia si invitatio esset ad Confessionem fictam, & colo rotam, tunc non solicitaret occasione, sed praetextu Confessionis, ut notat Potestas cap. r. num. so9. q. Notant autem satis communiter Authores, quod solicitatio occasione Confessionis potest dupliciter contingere, nimirum, occasione Confessionis faciendae, M occasione Conseiasionis factae. Quare si quando rogatus Confessiarius, ut Confessionem excipiat, solicitae poenitentem, tunc solicitat occasione Confessionis faciendae: Idemque contingeret, si eum solicitaret, quando ipse Confessarius invitat poenitentem ad Consessionem veram. Attamen, si Confessarius, postquam audivit Confessionem foeminae fragilis, dirisset ei in domo, vel alini: Das mihi licentiam loquendi tecum de auditis in Confessionet Et hac occasione eam solicitaret, tunc solicitaret occasione Confessionis factae: Et clarius ita solicitaret, qui, foemina resistente, dixisset ei: Cum alijs fornicata es, m mecumnon Mist In hoc enim casu deberet etiani puniri, ut violator sigilli Sacramentalis.
. F. Nihilominus, Joann. a Trinit. sea. s. dub. s. num.
103쪽
judicat, quod in his ultimis casibus, non esset Consessarius violator Constitutionis, seu quod non esset solicitator occasio. ne Confessionis, juxta proprium, & germanum Constituti nis sensum. Rationem assignat in eodem dubio num. q. scili cet, quia illa verba occasione Confessionis, debent intelligi de Confessione facienda, non de Confessione facta. Hoc est, ut ipse magis se ipsum explicat, Hispano idiomate: Con ocasiioN que la viere confessar, bella quiere confessase. Quod colligit ex eo, quod Gregorius XV. immediate addat: Etiam ipsa Confessione non secura, in quibus verbis, de sola Confessione futura, videtur lo
Et prosequitur dicens, quod si Constitutio aeque debeis rei intelligi de Confessione preterita, & futura, esset nimis obscura, & ad praxim valde difficilis, dc quod Confessari j plurimis calumnjis essent expositi. Nam contingere potest , quod Confessarius solicitet sceminam, quam ex Conseisione novit fragilem, longo tempore post Confessionem elapso. Quo in casu, poterit ipsa calumniose asserere, quod Confessarius occasione sumpsit ex auditis in Confessione, ad solicitanduraeam, cun re vera potuisset illam solicis are, nova, dc repenti na iuggestione diabolica excitatus, vel tractus impetu sensua litaris propriae. Sed etsi in his ultimo relatis cum ipso conveniam, M repetam infra in resp. ad Casum . tamen in quan tum solici rationem factam occasione Confessionis limitat. ad Confessionem futuram, cum nullum Authorem, pro se citet, nec mihi ucusque reperire licuerit, nisi Iacobum Pignatelliom. priori novissim. Cons. Canon. Cons. IIT. pag. SI. ubi
di in se. in xii tς in hunc modum opinandi,
non audeo recedere a fetentia communi. Vide infra Catam. num. s. & recole dicta disp. I. quaest. Io.
104쪽
falla est. Src Potestas c. 7. num. citans L. sub praetextu, oap. de transact . Sic etiam Ronca glia q. p. addens, octod Dim exere niliri aliud est, quam unum agere, re aliud omnino' divest Um exterius ostendere; quod ex Gongale Ζ, & Bordono, advertunt etiam Salma micentes cap. 4. s. q. num. Sa. Hinc. 2. Astero a. Solicitare praetextu C fessionis est solicitare sub colore, vel velamine Confessionis: Vel est assumere exterius Confessionem Sacramentalem, ad valendum pravum animum, x impudicam intentionem ConfesΙatij. Est commu-& patebit magis hae inductione, quam affert Ioann. a Arinit. 3. dub. 3. num. 3. dicens, quod ita contingeret,li confessarius sub apparenti titulo, Sc specie profectus spiritualis abclijus foeminae, luadeat, vel invitet eam, ut cum ipso conΠteas Urs cum revera, neque tranquilitatem conscientiae
ejUS, neque ullum foeminae profectum intendat, sed solum ad aliquid inhonestum solicitaro studeat. 3. lciem dicendum est et, si Confessarius animo doloso, per epistolam, vel internuntium persuaderet foeminae, ut confite retur cum eo, δί tunc foemina bona fide, sed revera decepta a Confessario, accederet ad eum, Sc solicitaretur ab ipso. Siccitatus a Trinitate, qui addit ex Freytas, quod praeteXtus debet esse proximus, non remotus a loco, M statu Confessionis; de quo iterum infra. Casu 8. hujus Dii p. in fin. . Interim tamen adverto, quod nullus apparet pr te X-εus, quando et si Confessarius diceret foeminae: Vis mecum confieri: Et uteretur his, vel similibus verbis ad eam lolicitandam; lamen ex circumstant ijs, 3c ex tono loquendi, cognosceret foemina, talia Verba non esse a Confessario prolata ad eam decipiendam, seu sub velamento Confessionisῆ sed vel per scurrilitatem, vel ex ejus loquacitate. Et ratio videtur fundata, eo quod in Conlita utaone dicatur: Praetextu Confessionis hujustmodis quae particulae de Confessione Sacramentali intelligi debent, Mnon de quacumque expressione Confessionis. Et ratio hujsis rationis es quia talia verba scilicet Confessionis hujusmodi, rete IurHur ad proxime antecedentia, nimirum, in actu Sacramenta-
105쪽
lis Confessionis. Hoc est illius Confessionis, quae fit, vel inten
ditur com requisitis ad obtinendam gratiam Sacramenti, vel illius, quae ab Ecclesii a recipitur, 3c reputastir ut talis. s. Nota in fine ex Pignatello in novissi in Consul. IIT. quod omnis solicitatio quae fit in Confessione, fit occasione, Scpraetextu Confessionis. Nihilominus dusta verba addita sunt ad comprehendendum casu in in quo non sequitur Confessio, eo quod Pontifex dicat: Confusone non secuta. Quare proprius casus ex praestus per illam clausulam, est, quando solicitatio fieoccasione, vel praetextu Confessionis, licet non sequatur Confessio.
aliqui cajus pertinentes ad hanc disputationem. CASUS I.
Cum Petra Carnaliter peccaret Cum Terentio Sacerdote, fuit Ἐehemen rc dolore oppressa, rea ut ambo fulicareret, quod patim moritura erat. Quapropter sitne ulla mora petiet it Co Usiouem ab eo, oe re, na Cou
feta, oe absoluta, ab imo fuit. Est ne haec solicitatio, δel turpis tra-ectatus, immediate ante Confessionem' D E p. negative; Ss conseqtienter, Terentium non L esse de nunciandum. Ratio est ex Dei bene se ist. 9.num. 6. asserente, quod si tempore solicitationis, nec poenitens, nec Confessarius cogitarunt de Confessione facienda, quamvis postea Confessio immediate sequatur, tunc Confes- Io non habet ortum a solicitatione, sed ex eo, quod poenitens Iosem conceperit de peccato comi mo, velitque liberari cito ab eo per Confessionem: Quare si Confessarius eius petitioni contentis, benefaciet, dummodo signa doloris aperte viderit, D pinnirente. In casu autem proposito, adest ratio robustior, nimirum articulus mortas poenitentis: Ob quam causam, non
solum pote it Terentius Petrae Confessionem excipere, quin si
106쪽
a. Habenda tamen eli et prae oculis a Terentio in hoc casu Constatutio Sacramentum Poenitentiae: In vi cujus nequit complicem absolvere a peccato turpi, nisi in articulo mortis, Mdeficiente copia alterius Confessarii, ut dristum manet, Sc dicam infra; ubi etiam ducam in examen, an doctrina relata ex Dei bene polo it habere locum, extra articulum mortis, adhuc nunc temporis, quando peccatum turpe, non est con
Seraphina jam men exa ad pedes Confesarii animo constenti, propositum mutar, non Co eoarij sis iurae, set sponti rare, γ proprio motu, dicens ei, se iam nou elle confieri, sed con abutari; o tunc solicitatur a Confessario: Quaeritur: An hic Confessarius siti deminciandus, ut potiri nos immediate ante Confe pionem 1. I h Ei p. denunciandum non esse hunc Consessarium, ut violatorem particulae immediate. Ratio est, quia cum Seraphim proprio motu, Confessionis p ropo situm muta.
ret, tunc Confessio jam non est futura in intentione pornitentis, quae nec physice, nec moraliter permanet, cum sit spon itane et retractata: Ergo talis solicitatio nullo modo est immediata Confessioni. Ita Joann. a Trinitat. secl. 3. dub. 2. num. 7. qui addit ibidem, contrarium esse dicendum, si foemina mutaret propositum post inchoatam Confessionem: Quoniam tunc solicitatio esset immediate post Confessionem inchoatam. Procedit prima re tolutio, in casu quo nulla fuit limulatio Confessionis: Et stant etiam pro illa Pintre sedi. 28. Sc Antonius a Spirit. Sancto nurn. I r, ubi citat Soti iam, M Tanc rectum
107쪽
Bonifacius intenti Martham in Ecclesia, oe eam selicitavit; Mar-rba Ter0 consentire noluit, o petijt ab eo ut suism Conj essionem exciperet, . factum es ita. Gl denunciandus Bonifactusti. Up. i. Martha frequenter cum Bonifacio confiteri solebat, δί hic ex signis prudenter praesummere potuit, quod illa volebat cum eo confiteri, praesertim quia genuflexa erat in Confessionario, in quo communiter confitebatur cum illo , tunc videtur denunciandus: Et si nec minimum verbum de Confessione aliquis ex eis prolatus fuisset. Rario est ex Dei bene ieci. 9. n. 2 s. cum Freytas: Quia statio Marthae in tali loco, dc tali hora, erat tacita pezisi Confessioni S. a. Res p. a. Si Martha nec tacite, nec expresse Confessionem peti jt a Bonifacio ante solicitationem, tunc non videtur de nunciandus. Quia ut bene advertit Redat f. s. num. 2 O. talis solicitatio nullo modo in Constitutionibus comprehensa est. Hoc probat Bordonus in Manuali sect. 2 F. num. 32. di cens, quod haec solicitatio neque est immediata Confessioni, nec Occassione, aut praetextu Confessionis. Nam occasio, δίpraetextus, uti causae debent praecedere solicitationem, Sc non sequi. In casu autem proposio, res e contra se habet ; cum
solicitatio fuerit causa Confessionis: Et pro his citat Dei bene, Sanchea, Caltro Patauru, dc Trimarchum.
Arnestiis ex Confestone cognoυit, Sol imam esse Mulierem fragilem-Hin C, Confession e sistra, illam insequitur, O domi, aut alibi j licitat, sed non immediate po se Confusionem. ne denunciandus'FFirmant non pauci de nunciandum esse, sed pro
cedunt cum aliqua varietate. Noster Redat exoleva, M Hurtado, Lerana, Ss Graffis apud Leandrum, judicant, quod si Arnestus solicitat Sosimam intra viginti qua tuor horas post Confessionem, denunciandus est ut solicitator
108쪽
occalione Confessionis, ut notavi in fine quaest. r. hujus disp. Verum haec temporis ta Xatio mihi videtur valde voluntaria; cum neque in Constitutionibus, de Decretis Pontifici js fundata sita, neque communi Doctorum sensui appareat conformis.
a. Rei p. ex Gaspare a Sancto Nicolao, Arnestum non e sese de nunciandum in casti exposito, secundum veriorem sententiam; quia talis solicitatio neque est in actuali Confessione, neque in loco Confessionis, nec simulando Confessionem, neque praetextu, neque occasione Confessio reis. Prob. hoc utintimum, in quo ni fallor unice potest esse difficultas: Qui, licet Amestus in dicto casu utatur notitia habita in Confessione, tamen dum solicitavit, nec foemina peti jt Conielsionem, nec ipse eam ad Confessionem invitavit: Ergo lolicitatio non fuit facta occasione Confessionis, etsi possu dici facta ex notitia habita in Confessione, quod est quid distinctum. Verum
quidem est, quod talis petitio, aut invitatio, prece Ait, quando Arnestus excepla Confessionem Sosim te: Vetum etsi hoc ita sit, respectu solicitationis postea factae, quid remotum est,
neque occasionem, de qua loquuntur Constitutiones, constatuere valet. Alias, ut recte notavit Magister Guerrero, si post unum mensem, vel annum sequeretur solicitatio, deberet Confessarius de nunciaris quod Author es contrariae opinionis non admittunt. Videatur citatus Gai par diab. 8. per totam, ubi plures opiniones refert ad nostrum intentum num. 67. dc citat pro se Salma micenses, M alios. 3. Non me latet, quod Ronca glia quaest. 7. dicit PP. Salmanti censes non satis probare, hanc solicitationem non esse facta in occasione Confessionis; sed meo videri fallitur. Tum, quia nulla fuit petitio Confessionis ex parte tamina , nec invitatio Confessari j, ut manet dictum. Tum, quia aliud est uti notitia habita in Confessione , M aliud solicitare occasione Confessionis: Sicut aliud est uti notitia habita in Confessione, At aliud revelare sis illum Confessionis. Tum, quia ut obier-
109쪽
stram sententiam docet, tempus Confessionis non fuit opportunum ad solicitandum, cuni solicitata o non tunc sed polleacon tangeret: Ergo cum occasio dicat O post unitas em temporis,
talis io licitatio non fuit facta occasione Confulsioni S. Tum, Quia ut bene advertit Pignatelli lupra quatit. a. in fine cita intum in hoc casu Confessarius non solicitavit lub colore, aut simulatione Confessi omis habendae, sed per accidens ex Confessione audita, occasionem accepit solicitandi extra Confestasionem: Sicque nullus est in casu abutus Sacramenti. Tum denique, qma in tali casu Confessio non manet, nec physice, nec moraliter, nec in aliquo ab ea pendente, Uel ipsam comitan in te, vel ad iplam te referente: Cum ut supponimus, nec Confessarius, nec foemina, tempore solicitationis de Confessione curaverint, aut tractaverint: Ergo ex nullu capite apparet facta talis sol icitatio occasione Confessionis.
. Ex quibus colliges, multo minus esse de nunciandum Confessariunt, qui per acta Confessione immediate ac Mulier egreditur ab Ecclesia, illam sequitur in via, δί lolicitat eam, quin ex Confessione habuisset notitiam alicui jus fragilitatis ejus. Sic Gaspar a Sancto Nicolao dub, 3. num . ia. e X Diana num.
I. dc Donato quaest. ψ6. num. I 2.
s. Addo autem in nne ex Salmanticensii bus, Arnestum non esse de nunciandum in casu controverso, si lolicitaret Sosimam per litteras amatorias: Modo litterae non darentur immediate
post Confessionem. Neque esse de nunciandum, si ex Confessione Uiri cognosceret Amasiam suam, δί postea illam solici tacet, ut docet Ioan n. a Trinitate citato dubio 8. in fine. Neque es' se de nunciandum, si Sosimam solicitaret per Inter nuntios, velienas, ut notavit De bene feci. 9. num. I S, qui addit, quod gravius peccaret solicitando per lenas, quam per se ipsum: Sed hoc intelligendum censeo, casu quo Inter nuntium, vel lenam non misisset immediate post Confessionem: Si enim immediate mitteret, haberet locum regula jur. 72. in 6. Qui per auum facit, per se ipsum facere videtur: Ut ex Valentino a
Matre Dei, notavit Taboada, addens, quod Peyrinis apud Pelli Za
110쪽
li Zarium tract. 8. cap. 6. num. a. s. satis durum id reputat, dicens, quod nomine solicitationis, hic solum venit illa, quae fit personaliter, M pbysice, non vero quae sit per interpositam perintonam, quia haec solum est personalis fictione juris. 6. Scio, quod R. Joann. Baptista de Murcia in suo compendio legum judicat hanc opinionem abolitam esse per Constitutionem Sacramentum Paeniteratiae, per illa verba: Etiam βι μυ- Iicitatio a Cossessario non pro se 'so, sed νηο alia per ima peracita fuerit. Q Liae verba sic ex pomi citatus Ataui Or, m n Oca b. Lo se Pudo, que incurra en dichas penas, no suo quando solicitat perie, fimo que se vallo per alium. Verum quantum ad hoc lapsus fuit in aequivocationem, hoc modo relata verba interpretando; ut etiam observavit Dr. D. Vincentius Calatayud eximius Theologus nutu quam fati S laudandus, rom. I. dissert. 2. num. II . Per praefata enim verba, quod Pontifex declarat est de nuncia udum esse Confestarium, et ii poenitentem solicitet, non ut tur pia cum ipio Confessiario committat, sed cum alia tertia persona. Via. Gortita leZ Matthaeo Iract. 23. de Poen. 3. 22. n. JOS. T. Taboada s. 3. nuru . O. dicit quod opinio supra mim. . relata, sibi prQbabilis apparet: Praeter tim si poenitendi non
constet Confessarium lenonem mi si sie, Ilatim post Conte Sion etia : Neque hoc facile sciri posse, nisi i pse leno, aut Confessarius revelet: Et quod in tali casu non prce sumitur solicitatio immedi 2 te post Confessionem, ac proinde solus ipse leno,
vel Inter nuntius den iciare tenebitur, non autem foemina eam ignorans immediationem.
Florentii δε quae valde scrupulis angitur, γοlair generaliter cum μη-berto confiteri spatio decem dierum, ut melius posset qDotidie in mane per unum decalori priseceptum discurrere. Contingit autem, At Aorbertus die quinta harum decem, eam in domo Si itaret, qua occasoneidam ad turpia solicita tr. Quaeritur: An Norberius sit denunciandus fi . V UNC casum perfunctorie tangit Taboada f. 3. num. O. & respondet affirmative. Idem resol-