장음표시 사용
181쪽
gratiam,r per eam ipsos necessitet aut
cogat ad resistendum , quod plane adiuina bonitate est alienum. Quid 'nim hoc aliud est, quam Deum esse uiliorem peccati obdurationis 3 aut: conferre uiam gratiam in nostram pernitiem & damnationem 3 Et si ita est, juomodo alibi dicit, Nolite obdurare corda ves, a obiici potest illud lon. 6. 4. Nem potes xenire ad me, A Pater traxerit eu. Nam hinc colligitur, gratiam essic cem, qua quis vocatur ad Christum, habere vim trahendi & determinandi Voluntatem, ita ut voluntas non possit non sequi. Vbi ergo libertas 3 i R spondeo. Homo non solum trahitur vi&necessitate, sed etiam assectu, a more , vel beneuolentia , iuxta illuci poet , Trahit suaque voluptas. Et hoc modo tr iitur homo a Deo, Vt
explicat Augustinus tracti, in Ioannem. Caluinus urget illud Ezechielis 26. Ausram cor lapideum de carne 's ,
182쪽
duritiem, nuncgratiae teneritudinem DEL 1 ATRO A R a1T. Θ dabo vobis cor carneum. Hinc inrert, sicutnon est in potestate lapidis,ut c5Mertaturin camena ,sed solum passub 'se habet;i ta non est in potestate voluntatis humanae,ut ex mala fiat bona,sed . me passive se habet. Respondeo Voluntas nostra secundum so, nec est r or lapideum , nec carneum ue sed vis quaedam media & naturalis, imam lapidis aut carnis succc uep tes suscipere,id est,quae nunc peccati
in i habere potes . Neutrum tamen sic , sine libera ipsius cooperatione. Hinc idem Ezechielca. 31. aicit ;Proi
bis cor nouum. Vnde sequitu Cori Pideumnon posse fieri carneum, nisi de Deiasper suam gratiam,& voluntas Persuum consensum concurrat. DG concursu Dei intelligitur illud; mis
o uobis cor carneum. Et Pi l. JO. o. o mundum crea in me Deus. De concut si autem nostrae voluntatis; Facite mobis corn
183쪽
et I Anc quaestionem proponit Au gustinus lib. 3. de libero arbitrio cap. Et ratio dubitandi est,quias
stientia Dei est certa&infallibilis: E go Omnia, quae Deus praescit futura .
necellario euenient; alioqui praescie tia Dei selleretur. Praescit autem ona ima, luce nos facimus: Ergo omnia necessario facimus,nihil libere. Acc dit aliud argumentum valde diesci- , quod postea examinandum est. , Nota , duplicem esse Dei praescientiam ab arterno. Vna est conditionata & necessaria, qua Deus ab aeter no, ante omne liberum decretum sum Voluntatis, non absolute, sed sub coli ditione praevidit,quid homines & Ai
heli facturi essent pro sua libςrtam; a I
184쪽
Dt Lin ERO ARBIT. sum his vel illis circumstantiis intes et tali rerum ordine collocarentur. Altera est absoluta de ii bera, tua Deus ab aeterno , post liberum decretum sive voluntatis, absolute dc determinate praevidit , quidquid reipsa fati . rum est. Vide, quae dixi mus in prima
parte, tract. i. cap. io. quaest. ει Hoc p sto, sit Prima Conclusio. Praescientia con , sonata nullo modo repugnat liber itati arbitrii nostri. Probatur i. quia illa praescientia est ante omne decretii
liberum voluntatis Dei: Ergo prFci se spectata, sine decreto Dei, nihil per
se operatur extra Deum: Ergo non po test tollere nostram libertatem. a. quia per illam scientiam Deus no prinuidet, quid reuera facturus sit Petrus
'el Paulus, sed quid facturus esset, si
haec aut illa occasio illi osterretur. 3. quia haec scientia supponit hoc aut il- iud futurum esse ex nypothesi: Ergo prius concipimus aliquid exhypothe- futurum esse,quam Deum hoc prae, Cuc. Ergo naec praescientia non tollit ' M 3 c0ntin
185쪽
conlitigeritiam. Simili argumento temur insequenti conclusione. Secunda Conesusio. Absoluta de ii bera praescientia futurorum, quam a . hi scientiam visionis appellant, noti
tollit libertatem arbitrii nostri. Est is si se, quod sic ostendo. De fido est ,
Deum praescire pinni futura: Et si . militer deside eli, manere in nobis libertatem arbitrii, & usum eius: Ergo de fide est,ha:c duo non pugnare ter se. Accedit duplex ratio. Vna noetii,quia non repugnat, aliquid esse
futurum contingenter: Crgo non repugnat illud sciri: Ergo scientia faturi
contingentis, non tollit Contingentia eius. Antecedens probatur, quia esse 'futurum contingenter, duo tantum dicit, nempo, faturum esse, , pos non esse. Sed haec duo interi non pio gnant, quia sicut multa pessunt fieri, quae non fient ; sic multa fient, quae possent non fiori. Ergo multa contin genter fient. QDd autem continge ter futurum est,hoc vere futurum est:
Fraesciri ergo potest. Omne enim,
186쪽
:ntia non tollit Contingentiam.
Altera ratio est aliorum Patrum, scui dicunt res non ideo futuras este, ita praesciuntur a Deo, sed ideo pret sciri a Deo, quia futurae sunt. Vn sic argumentor; Libera &ab luta prae- scientia futurorum supponit res esse saturas , & ideo est mere speculatiua:
Ergo si i es erant faturae contingenter, tequam concipiamus esse cognitas a Deo,erunt etiam futurae contingem
ter, accedente praescientia Dei. Nam ' cum haec praescientia sit mere specul sua,& nullam habeat caus litate,non potest mutare libertate arbitrii nostri in agendo. Vnde 4ugustinus compa-L t illa cum nostra cognitione,quae ni tui addit vel tollit rebus cognitis.Sicut ergo inea praescientia, qua habeo perieuelatione Dei deAntichristo pecca- . curo,no imponit illi necessitate peccandi,sic etia de praescietia Dei dice tu est. Ratio dubitandi initio allata nihil ο- liud conuincit, quana certo & infallia iliter futura esse, quae Dem certo
187쪽
insistibiliter praeuidet fatura , quo
libenter concedimus. Hinc taInen nosequitur, necessario futura ene: Po teli enim aliquid esse certum S in xlibile, quod tamen non sit necesiaris, 4ed concingens aut liberum; quo paci certum & infallibile est me tarn loqui. aut anabulare,quod tame libere facio. Superest alia obiectio multo disicilior,in hunc modum. Deus ab aete no praesciuit Antichristum peccatae rum. Ergo Antichristus peccabit. H et
consequentia est legi rima, &antecedens est necessarium: ergo &consequens est necessarium. Cum necessita te autem non potest stare ii bertas. Et confirmatur ex regula Dialecticorii quia quando conditionalis propositio qu: vera, si eius antecedens eii absolut necessarium etiam con se i uens euao- solute necessarium; alioquin in bona consequentia pos et esse antecedens verum, & consequens falsiim. Sed
haec conditionalis est vera, Si Deus hoc sciui uturu,tam eueniet; Et aptecedens. 6 necessivi otia consequens
188쪽
Dialecticorum locuna habet, quando a tecedens est necessarium ex intrin-icca connexione terminorum,n n aut quando selum est necessariu ex accidenti vel ex suppositione. Constatautem hoc antecedens. Det praeficis Anti christumpe istarum non esse necessariuςx intrinseca connexione terminoria, uiuia pra stientiaDei non habet intrini cam, connexione cum peccato An
tichristi. Est tamen necessariam ex suppositione, quia posito, quod Antia christus sit peccaturus,non potest Do us hoc ignoram. Haec lutio breuis&clara est. Po- test tamen aliter , de sub aliis termi- , us sic explicari. Duplex est necessitas alicuius effectus : Vna antec dens , Altera comitans seu conse- quelis. Anteco sens necessitas est, quae oritur ex Causa antecedente , necessario operante, atque ad uniana determinata. Posita enim tali causa,
necessari' sequitur effectus. Hoc
189쪽
C A p v T V. ος - , quia ortus solis prouenit causa necesseria & determinata Comitans seu consequens necta
vis est , quae non oritur eX causa antecedente necessaria , sed ex ipsa positione effectus ue etiamsi esse iusliber sit , dc a libera causa proueniat. Hoc pacto necessarium est , Petrum sede e , posito , quod sedeat , aut sedisse, posito, quod sederit 1, aut sessis rum esse , posito, quod fossurus siti Haec necemias non tollit libertatem, sed potius praelias ponit. Quod ergo
Dcus praesciat antichristum peccatu rum , est quidem necessarium , non tamen antecedente , sed consequento necessitate. Illa enim necessitas non oritur ex aliqua causa necessario op rante , quae praecedat peccatum oritur ex ipsa positione futuri peti. Posito enim, quod Anti ristus libbere sit peccaturus, necesse est, pe caturum esse, & Deum hoc non ignorare. Nihilominus, quod sit peccatu-: rus, hoc non prouenit ex aliqua Gin xς edeme, quae urgeat aut necta,
190쪽
tet illum ad peccandum. Hoc iusti dicunt Patres , ut stupra monui, pra scientiam Dei, qua fatura cognosciti esset steriorem rebus futuris, &nullo modo priorem. Quia enim aliquid turum est , ideo a Deo futurum cose noscitur ; εί non contra. Non enim iii cos iturum est, quia a Deo cognosse, s x futurum.
ID ATIO dubitandi est, quia om-
nia , quae fiunt in rerum natura fiunt abs tuta 5e efficaci Dei voluim tale ac decreto. Huic autem Vo luntati ac decreto nemo potζA r , Ergo omnia fiunt neces