- 아카이브

Tractatus scholasticus De libero arbitrio. Authore R.P. Martino Becano Societatis Iesu, S.S. theologiae doctore et professore ordinario

발행: 1613년

분량: 244페이지

출처: archive.org

분류: 철학

191쪽

Et ita sentit Caluinus lib. 3. inst. cap. 23 Nota, duplex esse decretum Dei, ' de quo dubitari potest. Unum,quo ab

aeterno statuit concurrere Cum libero arbitrio ad onities eius ctiones. Alterum , quo statuit dare gratiam praeue- nientem dc adiuuantem ad opera su spernaturalia. Si per haec duo docreta, , nulla necessitas insertur libero rbitri aut eiusactionibus, salua nas etlib. Est autern haec regulaseruanda, de cretum Dei , quod ab aeterno est, non aliter posse impedire libertatem nostram , quam si vi illius decreti fiat aliquid in tempore, quod obsitnostrarii Dertati. Hoc posito,sit Prima Cψnclusio. Decretum Dei , quo statuit nobiscum concurrere ad ' gendum, non tollit usam liberior' minos res Ratio est, quia per illudd re- tum nil ait aliud fit iri tempore , quam quod detur nobis concursusDei ene ratis ad agendum. Hic autem conCui ses non impeditlibertatem , quian prior nostro concursit , nec pr.

192쪽

Dr Lis ERO ARBITnit aut praedeterminat nostram volith- tatem, sed est simul tempore & causilitate cum nostra determinatione , ut in prima parte ostensum est: Ergo non adfert necessitatem antecedentem, quae sola tollit libertatem arbitrii,ut di- cium est quaestionepraecedenti 5 8. Secunda conclutio.Decretum Dei; quo statuit nos praeuenire gratia exci uante, i impedit libertatem nostram.

Ratio est , quia per illud decretum nihil aliud fit in tempore, quis quod

detur nobis gratia praeueniens seue ditans. Haec autem gratia non impedit libertatem nostram , ut quaest a. prO- . batum est. Nam aliqui consentiunt gratiae praeuenienti, alii resistunt: Ergo euidens signum est , in nostro arbitrio χsse,vel consentire,vel resistere.. Tertia Conclusio. Decretiim Dei,

uo statuit nos adiuriare, quando con-entimus gratiae eXcitanti, non impe dit libertatem nostram. Sequitur ex

dictis. quialibero consentimus & Cooperamur gratiae e citanti. Consent iis autem per gratiam adiuuanteni

193쪽

E O gratia adiuuans non impedit Ii bertatem. Vide quae dicta sunt quaest

Contra his omnia sic obiici potest. Nemo potest resistere decreto Dei: Ergo omnia , quae Deus fieri decernit, fiunt necessario. Respondeo cum di stines ione. Nam decretum Dei po- test dupliciter spectari. Primo, qua tenus immediate respicit situm pr' ximum essectum, qui hoc modo ob plicatur. Volo homini dare Patiam prae-tienientem ; aut Volo meum concursum

generalemistipraebere . Sic nemo potest illi resistere, quia nemo potest impedire, quominus Deus ista faciat. Secundo,quatenus una cum si a proximo effectu respicit nostram cooperationem;&hoc modo de illo disputamus Sic audiatem possumus illi resistere , neq; impedit nostram libertatem, robatum est Nam neq; generalis concursi Dei, neq; gratia excitans,quissent immedia ti effectus decreti diuini , laedunt liber

talem nostram in co0perando.Seri enim libere cooperamur.

194쪽

QUAESTIO. us liberi arbitri pridiatur per adestinatio-

Praedestinatio non obstat libertati arbitrii nostri Ra

xio est, quia includit duplicem acturn nemo praescientiam & decretum Dei dilec praescientia,nec decretum tDei impedit libertatem nostram , Vc

Atio dubitandi sumi potes dupli i capite. i. Quia praedesti- natio est certa dcinctilibilis. 1. Quia

noncstin nostra potestate. Ex utro- que capite videtur repugnare liberta- . S

tiarbitrii nostri. Haec facile diluentur ex iis , quae hactenus dicta sint. Sit

195쪽

no ritur ex parte mediorvi, seta grai tiae enicacis , quasi L eus conferat a destinatis tam e Scacena gratiam , ve i ecessario illi consen aiat ; sed e parte diuinae scientiae, uae falli non po- test. At cortitudo prae lentii non i

Secunda C0nclusio Praedestinatio, isa a ex parte,ei in h0stra potestate.

Habet enim 'es essectus,nempe vo ii nem ,4ustificationena, & iionem. Vocatio partim est in nostra potestate partim non est.Vt enim De iis Vocet aut praeueniat hos per suari gratiam, non est iii nostra potestate ut autem vocationi seu gratiae pri ueni- tenti consentianius, id est in nostrapo

testatea eliqui duo effecξ',iustificatio n& glorificatio , omnino sunt in .

potestate. Nana iustificatio pendet ex propria dispositione, a ua quis libere

se disponit ad infusionem gratiarius i sicantis. Glorificatio autena pendet ex bonis nostris operibus , quaeliberoin

196쪽

VI. QUAESTIO. '

m us liberi arbitri impediatur perpraceptum perioris2Haec quaestio potestantelligi vel de i

nobis et de Christo. Nam & no- bis dantur praecepta a Deo & aliis si penoribus ; dc Christo fuit datum praeceptum moriendi pro humano 'genere. Praeceptum autem habet Vim obligandi. obligatio vero inducit ne cessitatem faciendi, quod praecretum At necessitas impedit usumliberi 'arbitrii: E ' dc praeceptum,quod i

ducit necemtatem, impedit usumlia , heri arbitrii. Haec difficultas,maior est in Christo,quam in i 'bis. Nam Chri Rus fuit impeccabilis: Ergo non po-' ivit hon seruare praeceptum : Erg non libere seruauit: Ergo praeceptinii impedivit usum liberi arbitrii in Chri-

sto. Hihilominus sit Prima Conclu io. Praeceptum si' iri perio

197쪽

C A p T v. perioris non impedit usana liberi a ἱ- trii in nobis.Ratio est,quia posito prae

cepib, adhuc in nostra potestate est, illud seruare& non seruare. Imoanuia dii reipsa seruant, multi non seruant. Nec obstat obligatio pta epti. - Nam 'illa non inducit necessitatent physicam, sed tantum moralem et quae necessitas non consistit in eo , ut simpliciter non possimus aliter facere , quam Maeceptum est constat enitus nos posse) sed in eo, ut honeste non possimus aliter facere.' Turpe enim est, non racem, quod praecipitin a s

periore.

Secunda Conci usio. Praeceptum moriendi, quod Christo datum filii a Deo Patre, non impediit usumlibe ri arbitrii in Christo,tametsi fueriti peccabilis, ac proinde non potuerit non seruare illud praeceptum. in hoc consentiunt alutiores Catholici. Tota dissicultas est in modo explicandi. Nam duo hic sunt, qua: non videntur osse cohaerere. Vnum, quod Chri us fuerit impeccabilis , ac proin O

198쪽

Eon potuerit non seruare praeceptum. , Alterum, qu0dlibere seruauerit pra ceptum. Varii stat modi conciliati duc Ego sic concilio&explico.Christus no potuit non seruare praeceptum, gene-

cabilis; potuit tamen illud seruare,vel per hunc, vel per illum actum voluntatis, prout voluit , & ideo fuit liber in eius obseruatione. Nam praeceptum, quod illi fuit impositum, erat tale

Debes morapro redemptione manigense: os. Hoc debuit facere. At potuit fac D re ex variis motivis, ut ex motivo ch ritatis, obedientiae, misericordiae , i

l stitiae: Et liberum illi fuit, ut ex quoi cunq; vestet motiuo,id faceret. Itaqact voluntatis, quo praeceptum impleuit, fuit omnino liber quoad exei i citium & speciem. Potitillet enim iu lum actum omittere , . pex aliquem alium praecepto satisfacere. De hac re plura dicemus

199쪽

diatur per metum

circum est, simpliciternon impe dixi, ne quidem per metumuem, qui cadit in Constantem virum. Quaeritari. an aliquo modo impedi tur a. an peccet, qui ex graui metu transgreditur aliquam legem. 3. an

ruontractus sint validi, qui ex tali metu initissent. De singulis dicam. Prima Conclusio. Vsus liberi arbitrii , non quidem simpliciter, sed tamε aliquo modo in editur pes' grauem . metum. Ratio est, quia usus luberi a bitrii in duobus potissimum consistit. .

I. Vt voluntarie seu sponte agas, &non coaete. 1. Vt libere, ita ut possis non agere. Prior modus operandi impedi tur aliquo modo per metum , quia quod facis propter metum, quod alioqui facturus non esses, non facis omnino sponte i voluntarie. Post rior

200쪽

DE Lia ERO ARBIT. Hor non impeditur, sed potius iuge- . ruri Nam tunc censetur esse maior li- sertas in agendo, q uando ex utraque parte habes urgentem aliquam Causam. Tunc Waim non subito raperis in unam partems' alia, sed magis ad utrinq; indisserens es. At quando facis aliquid ex metu, tunc ex Vtraq; parte habes urgentem causam. Nam ex una velles non secure propter displicentiam obieeu ; ex altera velles iacere proptermetum alicuitis mali.

. Secunda Conclusio. Qui ex graui imetu, Vt V. g. ex metu mortis, trans

greditur aliq*- legem, aliquando peccat, aliquando non peccat Tunc eleccat, quando lex obligat, etiam csi periculo mortis. Huiusmodi suntl ges diuinae Tunc non peccat,quando lex tam seuere non obligat.Huiusmo- di sunt aliquae leges humanae; de quii latius in Tra tu de legibus. Tertia Conclusio. Si graui metu, 'sed tamen iuste coactus es contrahere vel pacisti, validus est contractus. communis sententia. . ως nao- .

SEARCH

MENU NAVIGATION