Antifebronius vindicatus seu Suprema Romani pontificis potestas adversus Justinum Febronium ejusque vindicem Theodorum a Palude iterum adserta, & confirmata. Pars 1. 4.

발행: 1772년

분량: 509페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

171쪽

rsa DissRRTATIO X. to statuere possemus , an hujusmodi petiis tioni adnuendo , animarum utilitatibus,, consulturi essemus, aut potius aliquod iis is psis detrimentum adlaturi . Quum autem M omnes, quorum fide , ae conii lio hae in ,, re usi suimus, in eam sententiam conveis nerint , ut satius esse iudicaverint , id , se quod petebatur, concedere; siquidem plerique jam publice & frequenter receptae,, consuetudinis limites transgrediebantur et se idque malum non alia ratione corrigiis poterat, quam vel omnino interdieendo, ,, ne Sabbathi diebus extremae & internae animalium partes comederentur , id quod is maximas in iis regionibus turbas excitasisse set; vel permittenda , ut ceterae omnesse animalium partes ibidem praedictis diebus comedi possent : nos datis ad Arehiepia se scoporum , Apostolicum Nunis eium per Hispatrias constitutum , litteris ,, in Arma Brevis sub data diei χχ. Ianu

,, rii anni I7 s. eidem facultatem concessiis ,, mus, ut, Veris existentibus narratis , no is stro nomine & auctoritate permitteret, ut per eas regiones , in quibus adserta imis memorabilis consuetudo vigere dignosce- retur, quaecumque animalium carnes di

,, bus Sabbathi, alioquin jejunio non dicari ,, tis, comedi possent . Tyranni scilicet ,

ut ut Febronius . reluctetur , non sunt Romani Pontifices, neque peculiaribus locorum

172쪽

C A P. III. Is 3

Ecclesiarumque consuetudinibus ita inimi. et , ut nulla habita publicae rei ratione eis velli illas, ubi a Romanae Ecclesiae moribus dissideant, praeceptis, minisque eontendant . Abest hoe plurimum ab Apostolicae Sed is indulgentia , ac moderatione . Optant illi quidem , ae Sanctis Innocenti. I. sor), &Leone M. oaὶ ducibus optant, quod a Piameipe inviolorum Petro Romanae Eecissae imis ditum est , ae nunc usque custoditur , ab omniabus debere servari , nec superinduci aliquid ,

quod aut auctoritatem non babeat , aut aliunde adcipere videatuν exemplum . Nihilo tamen minus pro sua aequitate , ac mansuetudine

diversas quoque consuetudines patiuntur, quae quum innocuae sint per sese , absque tamen publicae tranquillitatis impendio aut etiam periculo auferri nequeant. Apage igitur injustum amittendae libertatis metum, nisi Ponistificiae auctoritati modus ad Febranti mentem adhibeatur.

173쪽

rso Diss gRTATIO X. CAPUT IU. Religiosorum Coetuum ab Episcopali auctoritate

immunitas, aliaque ejusmodi privilegia, quae inter Romanae Curia abusus a Febronio percensentur . nec aequitatis fines praetergre-- istuntuν , multis nominibus in publιcam. tiniversalis Ecclesiae utilitatem cedunt.

I. E Regularibus ecetibus ab Episcop, rum auctoritate immunibus , Sedique Apostolicae immediate subjectis in Antia fibranio eatenus egi s I st quatenus ad vindicandam a Febronis cavillationibus Romanorum Pontificum potestatem necessarium videbatur. Quoniam vero adversarius in suis illis gra. veolentibus foribus ad opus suum sparsis adversus Antis ebranium omni pudore seposito Regularia Instituta adgreditur , 3e quidquid

conviciorum ae calumniarum in ea a Guin Latmo de S. Amore , a Ricardo Armaeano Erasmo , ceterisque id genus nebulonibus exincogitatum novimus, breviter complectitur ,

ut & illa , Apostolicam Sedem populorum , Episcoporum . Principum , si fieri posset, odio obiiciat οῦ paullo, efficaciorem eorum de sensionem m; hi ineundam esse video' neque inutilem suturam spero etiam post nuperrimam praeclarissimi e Minorum Conventuaἀιium

ci T. II. lib. V. rap. I. a num. s.

174쪽

C A P. IV. Is s

Fum Familia apologiam sa) . Tria igitur

Febronius statuit . I. Regularium exemp=iones

Misaebis in pr udicium juras Episcopalis come lμι fuisse f3 l. a. eas esse Regulari observa riae noxias )r immo 3. Saecularibus Potes- - .ribus graυes s s). Ad primum quod adtinet, antequam id summa Apostolicae Sed is ini ria poni ostendam , placet Frane sei Fontani Regii Concionatoris in libello parum obvio 63 animadversonem Febronis ob oculos st

tuere. Summopere miror, inquit vir d

ctus f7J, reperiri non paucos privilegia. o rios, & capitulares , qui pessimo ad sem

animo insurgunt, non secus atque Domi. 'se ni Curati, & alii nonnulli adversus Relio giosos. Nae, illi , quot quot hoc actitant, I,, risum & commiserationem mihi movent: non enim quid agant, perpendunt , dum

arma , in libro eui titulus: sanis remendioso deIIa Atreiana di Giustino Febbronio, e consuratione delia me fima , veitinravi uis apologia in favore λ' ceti Religio , qui operis altera pars et . ab T. II. pag. 49s. iueid. pag. 4ς8. f,J ibid. yM. IOt. Is titulus libri: Reoonsio ad vaesita euiusdam stria

maria Praelati eista Hierarehiam Eeclesiasticam , utrum Re verendissimi Domini ΕρHevi , aliique Prolati recte έν ων Iiter per onas Religiosas ex ordinibus a Sede apostoliea ad probatis in subsidiunt cura animarum advocent, admittant que ' Excula ea primum fuit Nancati idiomue GaIlico a no et fias. iussu deinde Reverendiss. D. Daυidis Gregoris Corneri Gotriniceusis Abbatis latinitate donata , . atque a no I 634. Vienna Ausriae recusa. 7 pM. III.

175쪽

, , ii ipsi jugulentur . Quid enim obsecro, , eorum conservat capitulares conventus λ,, quis iis tantam subministrat potestatem ,, unde tot jurisdictiones in omnibus curiis, ,, & tribunalibus permultum exagitatae &oppugnatae unde tot indulta & exemptio. ,, nes, quibus copiosissime fruuntur λ unde is peruitiones & concessiones habendi in ,, suis Capitulis Decanum , aut aliquem a- lium, qui Parochi fungatur ossicio λ omis nia haec nonne ex benignitate Sedis Apo- is stolicae , ex bullis , ex iummis Pontifici-

, , bus, ex brevibus nostrorum Regum , ut ,, taceam Concilia , ex quibus tanquam ex

, , sontibus quibusdam profluunt ' Quando,, ergo Religiosas bellum in dicunt, quid s-

,, bi volunt ' quos adgrediuntur Z quos imis pugnant λ nonne cogitandum esset , quod dum hos prosternunt , se ipsos perimunt ,& seipsos eoneessa exuunt auctoritate , is prosundentes, & abiicientes benevolentiam & gratiam . qua sunt id quod sunt ρ E. is gregium sane honorem habent summisse Pontificibus. Regibus & suis antecetari bus, qui suis meritis, ac pietate obti- nuerunt, & studiosissime conservarum quid- ,, quid illi nunc in eo genere retinent ρο vilegiorum . Ubi isthaec Febronius convis derarit , pacatiore sortassis animo ad ea' quae

176쪽

quae nune in suorum dogmatum consutationem subiicio, perlegenda adcedet . II. Nunc igitur primum moneo , ne amplius sibi illud excidere patiatur Monachos ab OMMi Episcoporum iurisdict .ne ex ptos esse. Nam non solum Monasteria ex Tridenistini Concilii decreto erigi sue Episcopi, νη cujus dia cesi erigenda sunt , iuentia prius o νenta nos possunt 8) , sed etiam in illis de . Rentes ut ut exempti Episcopis disciplinae capitibus subsunt cum ex Triden tinorum Patrum sanctione , tum ex Gregoris XLII. Gregονii XIV. Clementis V. Gregorii XV. Urbani H H. Alexandνι HL Clemenas X. Innoceηrii XII. Constitutionibus o) immo si ejusmodi monasterium sit , ut in eo quatuor saltem Sacerdotes , ac duo Laici non alantur, illud omnimodae Epite oripi iurisdictioni subiectum Ianoeentius X. VO luit. Deinde vero quod ad ipsam rem adtinet, de qua nos inter disceptatio est, velim illud animadvertat Fe--, spiritalem Prin-eipem esse Romanum Pontificem ; quemadmodum ergo politici Principis est familias de se ac de patria bene meritas privilegiis ornare posse , easque non modo a commvn.-hus vectigalibus eximere , verum em

177쪽

xs8 DIssERTATIO X. Praesectorum urbium , Praelidumque Provinciarum auctoritate exemptas idae tantum juis

xii dictioni subiicere ; ita supremo spiritali Principi ius esse debet , Religiosorum coetuum ob res pro Catholica Ecelesia praeclari regestas praemiis adficiendorum, ac suae propterea immediatae potestati adserendorum .

Nam et si Episcopi ejus Vicarii non sunt , uti Praefecti Urbium ac Provinciarum Praefecti Urbium ac Provinciarum Praesides Regis vicarii habentur , ad summum tamen Pastorem spectat quemadmodum illorum ovilia aust coarctare, aut amplificare . ii a Scoves eis adsignare . Quid ergo vetat , quin minus harum aliquot sibi soli pascendas se vel ' Atqui hoc demum est, quod Pontifex facit, dum Regularium e cetus uni sibi subiectos esse edicit: oves illas minoribus Pastoribus subtrahit, sibique supremo universarum ovium Pastori regendas adsciscit. Neque vero id est Episcoporum jura invadere , Nonis ne saepe contingit , ut in alicujus Episcopi dioecesi , aut etiam principe urbe alteriuε Episcopi dioeceus se se exporrigat ' Sic sulanus Episcopus in Florentina ipsa urbe suae

dioeceseos particulam habet.' sic Ravennatenissis Archiepiscopus & Ceroiensis Episcopus in

Ferrariens urbe ac prope ejus moenia parse-cias sibi subiectas numerant . Num propterea Florentinus , aut Ferrariensis Archiepiscopus sua laedi jura conqueretur ' Minime ves

178쪽

C A P. IV. 1sqro . Id enim ad dioeces eos des gnationem , quae superioris juris est , omnino pertinet .

Sed exemplum profero multo ad rem nomstram adcommodatius . Parochi intra Parceis clarum suarum fines unum aut alterum , Mliquando plura Sanctimonialium coenobia habent sae illos de Epit copis queri , quod illa ab ipsorum regimine avulsa aliis Sace

dotibus in omnibus quae ad Sacramentorum administrationem , ac spiritalem gubernationem pertinent, regenda tradant. Ridebuntur sane; neque iniuria . Quum enim Episcopi sint omnium intra dioecesim ovium ordinarii Pastores, ita gregis sui portionem Parochis custodiendam credere possunt , ut ex illa ipsa aliquot oves demant, quas vel ipsi per se, vel per alios pascant . Quidni igitur, id ipsum supremo Christiani ovilis Pastori liceat , quin inseriores Pastores illatam sibi, suoque muneri injuriam doleant III. Atque haec majori in luce collocabuntur , si insigne Febronii mendacium patefiat. Exemptio , inquit Ioὶ , Regidarium

omnibus fere ordinibus communis , habet profundamento Romani Pontificis Μοηarebιam , σabsolutam potestatem in omnes βιaeceses, sic IN ra Episcoporum , tamquam suorum in sacro σuniversali regimine praete seorum 'cariorum g in indirectam saltem Papae potestatem ιο

Principum jura. Quid indiredia Papae potestas

179쪽

xfo D IssERTATIO IX. in Prinesum iura ad exemptiones Μonachois rum faciat, quis novit λ Num Ahacani, qui Carthaginens Episcopo omnia sere Monasteria subiecerant, indirectam Ecclesiae potestatem in Principum iura propugnarunt λ Si ita velis, Capitulorum quoque ab Episcopis exemptiones inirectam Papae potestatem in Princ pum iura sumere satendum erit . Cur ergo

tot Gallicanarum Ecclesiarum Capitula etiam

post denegatam a Cieri sui Comitiis hancce Pontificis potestatem in suis exemptionibus perstant Z lii in Verum de quo loquor, mundacium iis verbis subest tamquam suorum in sacra oe universali regimine praetensorum Vis νiorum. Nihil hoc fraudulentius , nihil talsus dici potest. Saepe de tanta in Apostolicam Sedem calumnia expostulavimus ' expci

stulabimus semper . Episcopos nemo nostrum tamquam Pontificios in saero universati regιmine praetensos mearios habet : Ecclesiae Pastores, ac Principes, non Papae, sed Christi apud suos ex instituta , praeceptaque ab

ipso

xx Thomssinus lib. III. ea XU. n. II. Rit tmon est ergo quod miremur , fi toties Cayittila Cathedralia GalIiarum intereserunt tris,lieationi Cooeilii Tridentini ira Galliis, quum in eo utitae ades adessa sueνint rariam privia tigia . Quantumetimque oonderent, ct in se reeiperent Gyiscopi , nequaquam iure Concilii Uuros se , ad capitula Fbi rusum subiicienda e suam msse υs sunt praestare illic

fidem, non fueeessorum . Mirandum ergo potius erit, ea dem illa tapitula eius Coneilii promulgationem nunc non urgere, ut adcisis ab eo privilegiis plaudant, qliae indir

sa Pu testati in iura Principum apud suos iam d. medio lubutae favebant. Dissiligod by oste

180쪽

CAP. IV. . Io Iipso Christo potestate vices agentes agnosciis mus, ac colimus . Quamobrem Monarchia cum Ecclesiae regimen Aristocratia temperaiatum cum Beliarm ιηo adseruimus. Quamquam& alterum hete latet mendacium, halce nimirum exemptiones ex pseudo Isidorianarum

epistolarum jure omnes profluxisse . Dixerat enim vero paullo supra , ubi de ejusmodi abrogandis immunitatibus actum Tridenti fuisse narraverat Ia . Sed pervicit Ponisse tificia eximentis sortuna ac potestas, eVeinis nitque etiam heic, quod plerumque alias, ,, scilicet, ut in universalis illius Episcopisse tus Romani effectibus Sc sequelis invenia

se rentur & agnoscerentur abusus, atque i ,, ordinationes, subsistente semper & intacta ,, manente eorumdem effectuum caussa ; ex is quo nec dum detecta falsitate I doria is, , rum Epistolarum , in decretum Gratiani

,, squod omnibus pro iure erat in illapsarum, ,, Trrdentinu Patribus vix possibile fuerit ,, debellare cum effectu universalem illum ,, & absolutum Eptico tum Papae , quem

,, Romanarum partium citentes omnibus mois,, dis politicis sustinere laborabant , quoque,, stabilito , reliqui Eoiscopi de iure 1 us,, proprio laeso eum iundamento queri non ,, poterant Ρ . Hoc ergo cum primis det Ho mendacio universa Febroniana moles

disiicitur . Si enim ante I dorianas epista Anti . Vind. T. IV. L las V

SEARCH

MENU NAVIGATION